Chapter 8

Talagang pinagdadamot niya ko kay Kevin. Pinulupot niya ang kamay niya sa bewang ko at hinila ako palapit sa kaniya. Tumingala ako sa kaniya habang masama siyang nakatitig sa kaibigan ko.

"Cas," napatingin ako kay Kevin. Nakikita kong maraming tanong ang bumabagabag sa kaniya. Nakikita ko ito sa mga mata niya. Sinubukan kong lapitan siya pero pinigilan ako ni Hiro.

"Ano ang pakay mo sa asawa ko?" he’s emphasizing the last word na asawa niya. Hindi niya ako binigyan ng pagkakataon na mag-hi kay Kevin o ano. Ang mga hawak niya sa balat ko ang nagsasabi sa akin na huwag kumilos at huwag siyang galitin.

“Pwede ko bang… Maaari ko bang makausap si Cassandra, ng kami lang?” Tanong ni Kevin at gusto ko rin siyang kausapin mag-isa pero hinawakan ako ng mahigpit ni Hiro kaya hindi man lang ako makagalaw.

“You can talk to her with me,” I bit my lip when I see the hand of my friend form into a fist.

“L-Love,” tawag ko sa kaniya- deep inside kinakabahan ako. Ayokong mag-away sila dahil lang sa akin.

“Pwede ko ba siyang makausap?” I am hoping he would say yes pero kabaligtaran ang sinabi niya.

"Love, I won’t let you to talk a man aside from me, privately. If he wants to talk then talk pero dapat nasa tabi mo ‘ko."

 

“Baliw ka ba? Iniwan mo siya at ang anak mo noong nasa ospital tayo. At ngayon ay umasta ka na parang isang hindi mo yun ginawa? f*ck you!” sabi ni Kevin. Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.

"Ano ang sinabi mo?" Galit na ngayon si Hiro. Hinawakan ko agad ang kamay niya para hindi siya makalapit kay Kevin.

"Kevin, itigil mo na yan! Please, umalis ka na,” pagmamakaawa ko sa kaniya. I know na nasasaktan ko siya sa sinasabi ko ngayon. Kita iyon sa mga mata niya. Ngunit mas mabuti na kaysa hayaan siyang suntukin siya ni Hiro. Alam kong kayang protektahan ni Kevin ang sarili niya pero hindi ko kayang makita silang nag-aaway dahil sa akin.

Pag-alis ni Kevin, hinarap ko si Hiro. Nanlilisik ang mga mata ko habang nakatingin sa kaniya; Kahit anong sabihin ko, hindi niya rin papakinggan. He’s caging me.

"Pwede na ba tayong kumain?" mahinahon kong tanong. Kinuha niya ang kamay ko at hinalikan. Nakatingin siya sa akin habang humihingi ng tawad.

"Are you mad?" tanong niya. Hindi ako galit. Hindi ko lang nagustuhan ang ginawa niya. Pero sa kabilang banda, nagtataka rin ako kung bakit hindi ko magawang magalit sa kaniya. Dapat iyon ang naramdaman ko ngayon.

"Hindi akogalit. You’re just being possessive to me again even you are not my husband.” I said what I should have said and that’s a fact. Nakita kong natigilan siya at kalaunan ay ngumisi na nagpatindig ng balahibo ko.

“So? We cannot deny the fact that I am the one who broke your hymen,” lumapit siya at bumulong, “eat you and penetrate you,” dagdag niya.

Namula ako sa walang filter na sinabi niya. Hindi ko rin matandaan masiyado ang nangyari noong gabing iyon. May mga eksena sa isip ko pero malabo dahil lasing din ako noong gabing iyon.

"S-Stop it. Let’s just eat.” Hindi ko na siya hinintay at naunang umupo. 

"After this, sasama ka ba sa’kin?"

"Saan?"

"Sa bahay ko,"

Bahay niya?

"Wala ka namang masamng pinaplano di ba?" Tanong ko at sumimangot siya. Mas mabuting magtanong muna.

"Natatakot ka pa ba sa akin?" Tanong ako.

Ako? Hindi na. I’m still giving him the benefits of the doubt but I know in my heart, I’m not that scared to him just like before.

"No. You’re gonna protect us, right?"

“Of course love,” so I think there’s no problem if I come with him besides napansin ko na siya yung tipo ng tao na hindi tumatanggap ng no as an answer.

Pagkatapos naming kumain ay agad akong nagbihis. Gusto ko rin makita kung ano ang itsura ng bahay niya. Gusto ko pa siyang makilala.

"Handa ka na ba?" tumango ako. He's looking at me na may pagnanasa sa mga mata or that's just my imagination only? hindi ko alam. Palagi niya akong tinitignan na para bang inaakit ko siya.

Papalapit siya. Kinagat ko ang labi ko. Damn, kahit ilang beses kong ipaalala sa sarili ko na hindi siya mapagkakatiwalaan, hindi ko pa rin maitatanggi na napaka-attractive niya. Isang tingin lang ay para bang magpapaubaya ka na sa kaniya.

Hinawakan niya ang bewang ko. Tapos tumingin ako sa kaniya. Nagkatitigan kami sa mata. Hindi ko rin alam kung bakit pakiramdam ko ay may koneksyon kaming dalawa na hindi ko man lang matukoy. He’s mysterious. Indeed.

Bigla niya akong hinila palapit sa kaniya. Nalalanghap ko na ang hininga niya. Amoy mint, nakakaadik.

Bumaba ang labi niya sa labi ko at ang bilis ng tibok ng puso ko.

"Such a tease," narinig kong sabi niya. It’s hard to resist his charm. Damn him!

Agad niyang inatake ang labi ko gamit ang labi niya. Hinawakan ko ang laylayan ng shirt niya bilang suporta para hindi ako mahulog. Pinasok niya ang dila niya sa bibig ko na ikinalaki ng mata ko parang may hinahanap siya, parang may gustong puntahan.

Dapat ko siyang itulak pero hindi ko magawa. Sa halip, namalayan ko nalang na tumutugon ako sa kaniyang mga halik. He’s a temptation.

Nadala ako sa mga halik niya. Naglalakbay na ang mga kamay niya sa loob ng damit na suot ko

Hanggang sa naramdaman ko na lang ang kaliwang palad niya sa kaliwang bahagi ng dibd*b ko. He massage it not that hard but enough for me to let out a moan.

"Stop me, Cassandra," bulong niya. Hindi ko siya masagot. Nagiging sobrang aggressive siya at nagugustuhan ko na. Hinahabol ko ang aking hininga habang ang kaniyang kamay ay abala sa paghawak sa bawat parte ng aking katawan.

"S-Stop… ohh.." napatigil siya pagkasabi ko nun. niyakap ko siya. Kailangan ko siyang yakapin para alalayan ako. Nanginginig ang mga paa ko.

Tumigil din siya. Niyakap niya ako habang nakasubsob ang mukha niya sa leeg ko. Huminga siya ng malalim.

After a couple of minutes, humupa na ang init na nararamdaman ko at kumalma na rin siya.

Agad akong umatras palayo sa kaniya. Malapit na. Malapit na’kong bumigay kanina. Halos bumigay na ako sa halik na pinagsaluhan namin.

Nakapagtataka na nasabi ko na ang salitang iyon kahit na wala sa sarili ko. Pinapairal ko ang tukso ng damdamin kahit na alam kong may asawa ako. And I know the fact that I’m wet down there. Ramdam ko ito sa pagitan ng mga hita ko. Pagtingin ko sa kaniya, nakita ko na tayong-tayo ang kaibigan niya doon sa loob ng pantalon at napalunok ako dahil sa laki.

"I think we need to leave," sabi ko sabay iwas ng tingin sa kaibigan niya.

"We should," sabi niya habang may pagnanasa pa rin habang nakatingin sa’kin. Lumunok ulit ako. Alam ko kung ano ang iniisip niya ngayon. He wanted it to happen.

Kahit ako, muntik ng sumuko sa tukso kanina. Alam kong hindi siya ang asawa ko. Naniniwala na rin ako na maaaring siya nga ang ama ng anak ko. Ganoon pa man, nagkasala pa rin ako sa mata ng Diyos at lahat.

I avoided his gaze at naunang lumabas sa kaniya sa room. He followed me- more likely he chased me. He snakes his hand around my waist. I was surprised for a while but I just let it go until we got out of the house. I thought we were going to the garage but he led me to the gate.

"We're not going to use a car?”

"We will love but I have my own car. We will not use Liro's car. I have my things on my own. I can give you everything more than what he gave you.” He said stubbornly. Ayaw niya talagang magpatalo kay Liro. I wonder anong nangyari sa pagitan nilang dalawa.

True to his word because when we came out of the house, there was a fancy and expensive car parked outside. It still shines. I couldn't believe as I looked at him. Is he so rich to buy a new car model?

Pinagbuksan niya ko ng pintuan. Pakiramdam ko ay isa akong first lady nang makaupo ako sa loob ng sasakyan niya.

Ang ganda talaga ng sasakyan niya. When Hiro entered, he immediately put a seatbelt on me. He's really spoiling me.

Ninakawan niya ko ng halik sa labi bago niya pinaharurot ang sasakyan niya paalis sa bahay.

When we arrived at his house after an hour, the word extravagant is not enough to describe from what I could see. Hindi ako makapaniwala na ganito kalaki at kaganda ang bahay niya.

Sobrang laki talaga, mas malaki pa nga sa bahay namin ni Liro. It's even bigger than Kevin's palace. Sobrang gawa pa tignan to the point na mapapatanga ka nalang habang nakatingin sa bahay niya.

The guards opened the door for us. Even his bodyguards outside were dressed strangely. I feel like I am in another country visiting the house of the royal family. Si Hiro yung galing sa royal family habang ako, ay isang commoner lamang.

Nang tumigil ang sasakyan, excited akong bumaba. Narinig ko rin ang mahinang pagtawa ni Hiro habang nakatingin sa’kin.

He looks so happy while looking at me.

"You have a big and nice mansion," sabi ko sa kaniya. Lumapit siya sa’kin at kinuha ang kmaay ko saka iginiya papasok sa loob ng mansion nila.

"Yeah. Did you like it?" he asked. Of couse I liked it dahil sobrang ganda naman talaga.

"Yes. I love it so much."

"Then come with me love. Let's live together here and leave Liro and be with me." Sabi niya, nawala ang ngiti sa mga labi ko. Leave Liro and come with him?