Nang makalabas si Jeush ay nagpasya nalang akong magpahinga. Wala rin naman akong ibang paglilibangan kaya mas maigi nang mabawi ko ang lakas ko. Medyo gumaan na rin ang pakiramdam ko.Napangiti ako kapagkuwan nang maimahe ang mukha ni Jeush kanina habang nakangiti. I never seen him like that kaya nakakapanibago para sa’kin ang mga kilos nito. Kung noong niya ipinakita sa akin ang ganoong pag-uugali ay paniguradong hindi kami aabot sa ganito. Mas lalo pa yata akong mahuhulog sa kanya. An evil gentleman kapag sinapian.Pansin ko ang paiging maalalahanin niya sa’kin sa mga nagdaang araw. Nahihiya akong ungkatin kung ano ng aba ang pakay nito dahil malinaw naman na nakasaad sa kasunduan niya na hindi ko maaaring pakialaman ang buhay niya niya at mas lalong hindi niya maaaring pakialaman ang buhay ko dahil asawa niya lang ako sa papel. A puppet wife in short.Nakaramdam ako ng kirot sa puso sa isiping iyon. I have been asking myself repeatedly kung kailan nga ba niya ako magawang mahalin.
Kinabukasan ay maaga akong nagising nang makaramdam ng paninikip ng dibdib. I saw the clock in the bed side table na alas kwatro pa lang ng umaga. Dahan-dahan akong gumalaw upang tanggalin ang braso ni Jeush na nakapulupot sa beywang ko. Maging sa pagbaba at paghapak ko ay subrang maingat upang hindi ito magising. Nagmumukha tuloy akong magnanakaw nito. Buti nalang at mahimbing pa rin na natutulog si Jeush kaya tagumpay akong nakalapit sa walk in closet at naghalungkat sa mga gamit ko. Kailangan kong makainom ng gamot bago paman lumala at baka mabuking pa ako sa harap ni Jeush. ‘Wag ngayon. Hindi pa ako handa na malaman niya ng maaga. I want to spend more time with him. Susulitin ko muna ang tatlong buwan. Nang makita ko na ang gamot ay kumuha lang ako ng isang tabletas at nagmamadaling bumaba sa kusina upang kumuha ng tubig. Naghahabol hininga pa ako matapos makainom. “Muntik na.” Bulong ko pa sa aking sarili. “Ah! Pusang gala!” Tili ko pa nang aktong lalabas na ako ay siyang pagb
“Hmm. It taste good. Paborito mo ito apo kaya kailangan na marami ang kakainin mo.” Ani Nana matapos tikman ang niluto kong kalderita. Napangiti naman ako. “Si Rhea ang nagluto niyan. Napabilib nga ako at nagawa niyang makuha ang tamang lasa na ‘di tinitikman.” Pagsingit naman ni Nanang habang naglalagay ito ng tubig sa baso nina Dada at Nana. Gulat ang reaksiyon na napatingin sina Nana at Dada sa’kin. Si Jeush naman ay nangingiting sunod-sunod na sumubo. Paborito nga talaga nito ang Kalderita. My heart filled with contentment nang makita nagustuhan nito ang niluto ko kahit wala pa itong sinasabi na kahit ano. “Why are you still not eating, Mabby? Is something wrong?” Tanong pa ni Jeush sa akin nang mapansing ‘di ko pa ginagalaw ang pagkain ko. Pilit akong ngumiti dahil nahihiya akong sabihin ang totoo. “Masama pa rin baa ng pakiramdam mo, iha?” Tanong pa ni Nana na ikinailing ko. Taka naman silang napatingin sa’kin habang nag-aantay ng dahilan ko. “Ah hindi po. A-ano po kasi…” Hi
“You should’ve stayed beside me. Don’t do it again.” Aniya sa kalmadong boses. Hinawakan niya ang magkabilang pisngi at direstong tumingin sa mga mata ko. Nakikita ko ang pag-aalala sa mga mata nito. He then planted a kiss on my forehead. I smiled at him and nodded. “I’m sorry.” I uttered. His warmth embrace calmed my self. “It’s no your fault.” Aniya. “Let’s go. I’ll show you something.” Dagdag pa nito at iginiya na ako pabalik sa kubo. Nang makarating sa kubo ay pinainom niya ako saglit ng tubig bago iginiya sa paglalakad sa gitna ng mga punong manga. Malinis ang paligid nito at napaka-peaceful. Nangingiti pa ako habang tinitingala ang bawat puno at nagbabasakaling makakita ng manga. “You can’t find a single a fruit. They already harvested it last week.” Wika pa ni Jeush na ikinalingon ko sa kanya. Nauna kasi akong maglakad sa kanya. Nabigla pa ako kung paano nito nabasa ang isip ko. “Ay. Sayang at ‘di natin naabutan.” Nanghihinayang na wika ko pa at bagsak ang mga balikat na n
Nagising ako nang may maramdamang mabigat na nakapatong sa tiyan ko. I was about to move ngunit agad din na napangiwi dahil sa sakit ng buong katawan ko. Pakiramdam ko tuloy ay ‘di ko maigalaw ang buong katawan ko sa subrang sakit at kirot sa ibabang parte.Ibinaling ko ang aking paningin sa kaliwa at maamong mukha ni Jeush ang bumungad sa akin. Mahimbing itong natutulog at walang duot pang-itaas dahilan upang mapalunok ako.Madilim pa ang paligid ngunit naaaninag ko pa rin ang mukha nito mula sa replika ng ilaw na nagmumula sa closet.Sa pagkakatanda ko ay pumunta kami sa tabing sapa at…Biglang nag-init ang pisngi ko nang maalala ang pangyayaring iyon. We made love sa lugar na iyon at nakatulog ako. Ngayon pagising ko ay narito na kami sa mansion. Napatingin ako sa sarili ko at nakitang nakabihis na ako. T-shirt ni Jeush ang nakasuot sa’kin.Napangiti ako sa kawalan at maingat at hinaplos ang pisngi nito. Binusog ko ang mga mata ko sa pagtitig sa maamong mukha niya. His perfect jaw,
“How do you feel now?” Tanong ni Jeush habang nilalaro ang buhok ko sa kanyang mga daliri. Narito kami ngayon sa kwarto nanonood ng tv habang naunan ako sa kanyang dibdib. Kanina pa niya paulit-ulit na itinanong kung ano ang nararamdaman ko. Minsan ay tinatanong niya rin kung may gusto ba akong kainin. He’s so weird.“For the nth time, Jeush ayos lang ako. Kasalan mo ‘to.” Nakalabing sagot ko pa.Tumango siya at hinalikan ang ulo ko. Napangiti naman ako sa ginawa niyang iyong at mas isiniksik pa ang aking sarili sa kanyang katawan.“Gusto mo ba…” Hindi pa nito natapos ang kanyang sasabihin ay hinampas ko na ito sa dibdib dahilan upang matawa siya. Kamanyakan talaga ng lalaking ‘to.Napahawak ako sa dibdib ko nang maramdaman ang malakas na pagkabog nito. Gosh, this heart can’t stop throbbing.“Tigil-tigilan mo ‘ko!” I hissed. “Umalis ka nga sa tabi ko. Gumagana talaga ‘yang kamanyakan mo!” Pagtataboy ko pa sa kanya at mahinang itinulak siya.Napamaang ako nang tuluyan talaga itong umal
Natapos ang dalawang linggong pananatili namin sa hacienda at balik na naman kami sa dati. Bahay at trabaho pero sa loob ng dalawang linggo na magkasama kami ay mas lalo lang akong nahulog sa kanya. He became so sweet and caring to me. Kahit na naguguluhan ako sa mga ipinapakita niya nagawa kong magsaya at mas makilala pa siya.Subrang bilis ng takbo ng araw at kalahating buwan na. I still have two and a half months left.“Ma’am Reah, pinapatawag ka po ni sir sa opisina niya.” Napaangat ako ng tingin nang marinig iyon. It’s butler Eric habang suot ang kanyang formal wear. Nginitian ko ito at tumango.“Bakit raw?” Tanong ko pa sa kanya.Kanina pa kasing umaga matapos kong pagtimplahan ng kape si Jeus ay pinalabas niya ako agad at hindi na muling tinawag ni inabala ako katulad ng dati. May ipinahatid siyang mga papers kanina sa marketing department pero iba ang inutusan niya.Napatingin ako sa relo ko sa bisig at nanlaki ang mga mata nang makitang alas dos na pala ng hapon at hindi pa i
Matapos naming kumain ay bumaik na si Jeush sa ginagawa niya habang pinagpahinga niya lang ako sa sofa. Nababagot na ako at walang ibang ginagawa kaya pinapanood ko lang siya habang seryoso at tutok na tutok sa ginagawa niya.May tinawagan siya kanina at matapos niyon ay sinabi niyang huwag muna akong lalabas. Hindi ko na rin tinanong kung sino iyon baka mapagkamalan pa niya akong nakikiusyuso sa kanya.Ang weird nang pakiramdam ko kanina, Paborito ko naman ang adobo pero bigla nalang bumaligtad ang sikmura ko. Ang ending ay itinabi nalang ito ni Jeush at inilayo sa’kin. Hindi na rin niya kinain dahil ayaw niyang baka muli lang raw akong masuka. Ang sarap pa namang tiknan non pero bakit biglang nag-iba pang-amoy ko sa ulam na ‘yon. I can also feel weird feelings like madalas akong inaantok and I felt like I’m craving of something na ‘di ko masabi.Napahinga ako ng malalim. Baka bumabawi lang ang katawan ko dahil na rin sa pagod noon naroon kami sa hacienda at biglang balik sa trabaho.