Chapter 6

It is my first day working here in Ghouls bar. Mabuti na lang ay hindi ako na late tulad ng dati kong pinapasukan. Habang nag-e-enjoy ako sa pag manipula sa mga gamit na nasa harap ko ay may mga nagsisiakyatan sa stage at mga nagsasayawan. Meron din lumalapit sa akin na mga hot guys na ikinairita ko pero binalewala ko na lang dahil unang araw ko ngayon. Bakit ba kasi ako pinagpalit ng damit ni mr. Luke eh okay naman ako doon sa navy blue t-shirt ko at jumper ko? Ayaw niya daw sa suot ko. Wala naman akong magawa dahil siya ang boss Pranka niya sinabi pa akin na para daw akong high schooler kaya ayon na papayag niya ako magsuot ng fitted red tube at killer boots na may mataas na takong na nasa six inches ang haba. Mabuti na lang ay sanay ako.

Malapit ng mag alas dyes ng gabi kaya mas lalo ako na-excite. My final last move ay mas lalong nagpawild sa mga tao rito sa loob ng Ghouls Bar.

Sa wakas natapos din ako. Nag-aabang ang kapalit ko na DJ at nakipag high five ako sa kanya. I gave the stage to him and I went to the counter.

"Juice please," sabi ko sa bartender. Habang naghihintay ay may tumawag sa pangalan ko.

"Jay!" Si Marinette pala ang tumawag sa akin. She's wearing a violet backless fitted dress. Ang ganda niya talaga.

"Hello Marinette," sabi ko at nginitian ko siya. Tumabi siya sa akin at dumating naman ang juice ko. Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa na parang hindi makapaniwala.

"You're gorgeous Jay," pag komento niya sa akin. Napangiti naman ako.

"Lalong-lalo na kapag nakangiti ka," sabi pa niya.

"Huwag mo nga akong bolahin," sabi ko at ininom ko ang juice ko.

"I'm telling you the truth, Jay. By the way come with me," she said. Bitbit ko pa ang ang juice ko at sa isang iglap ay nasa harap na ako ng isang VIP table at halos nandito lahat ang mga miyembro ng Special A na namumukhaan ko. Nandito rin si Lorenzo kaya ng dumako ang mata ko sa kanya ay napainom ako sa juice ko ng wala sa oras.

"Hi?" Iwan ko ba kung bakit naging ganun ang lumabas sa bibig ko.

"Mabuti nadala mo siya rito Marinette," sabi ni Chief Franco at ngumiti sa akin. Umupo kami ni Marinette at tatabi na sana ako sa kanya ng tinuro niya ang bakanteng upuan na nasa tabi ni Lorenzo. Napangiwi ako dahil doon at walang magawa kundi ay umupo sa tabi ni Lorenzo.

"Since you have no time to know the members of special A because Lorenzo is eager to solo you, now we have time to get to know each other," sabi ni Chief Franco habang nakangisi. I don't really like his creepy smile. Nadinig ko naman na napa hissed si Lorenzo.

"I'm Jay Hambre. Nice to meet you. I'm looking forward to work with you," sabi ko habang nakangiti.

"I'm Gilbert Flores," he said.

"I'm Brandon Wood," Brandon said

"Steven Villanueva," Steven said and he wink at me.

"Ernest Gala," he said and he also winked at me.

"Lukas Montes," he said seriously and continued typing in his cellphone.

"Marinette," Marinette said and smiled at me.

"Lizzy, Marinette cousin," Lizzy said and smiled.

"I'm Risley Amon and this is Ridley Amon, my twin," she said.

Hindi ko na nilingon si Lorenzo at napalingon ako kay Risley ng magtanong ito sa akin.

"Jay, we saw you on stage. What are you doing there?" Tanong niya sa akin.

"Before I became a Cop, I applied to this bar as their part time DJ and it is my first day working here," I said. Napangiti naman ako ng hilaw. Ano ba yan? Bakit kasi sila nandito?

"Your father didn't tell me about this but it is also a good thing that you work here," makahulugan na sabi ni Chief.

"By the way, we are here to enjoy the night," he said. Kaya pala nandito silang lahat.

Bigla ako napatingin sa pamilyar na boses na tumawag kay Chief.

"Uncle Franco." Its commander Leo! Biglang tumigil sa pagtibok ang puso ko ng magtagpo ang mga mata namin ni Commander Leo. Ngumiti siya sa akin at tumingin ulit kay chief.

"Can I borrow Jay for a while?" Hindi ko alam pero hindi ako mapakali. Hindi naman niya siguro sasabihin na sundalo ako 'di ba?

"Sure Leo if Lorenzo will agree," sabi ni chief na nagpakunot sa noo ko. Tumayo ako at hindi na hinintay ang sasabihin ng kahit sino.

"Excuse me for a while chief," seryoso ko na saad at sumama kay commander Leo. Naramdaman ko na hinawakan ni commander Leo ang bewang ko.

"Let's dance," he said kaya tumango ako. Bigla na lang nanliit ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. Tsk, bakit palagi na lang ako iniinis ni commander Leo sa tuwing magkikita kami sa loob ng bar. Alam naman niya na ayaw ko sumayaw.

Pumunta kami sa dance floor at nilagay ko ang dalawang kamay ko sa batok niya habang nilagay naman niya ang dalawang kamay niya sa bewang ko.

"Nice to see you again, my partner." Bulong niya sa akin. Hindi ko alam ang sasabihin. Pag-alis ko sa kampo ay palagi ko naririnig si commander kay papa.

"Our comrades are always looking for you." He whispered.

"They miss you. The famous sniper who is always a crazy dog in war," he continued whispered. Hindi ko alam kung anong sasabihin pero na miss ko rin ang mga kasamahan ko.

"Tell my regards to them," I said at ngumiti sa kanya habang sumasayaw kami sa dance floor.

"You grew taller," sabi niya ng mapansin niya na lumagpas ang baba ko sa balikat niya.

"Yeah and I'm thankful. By the way, why are you here?" Tanong ko sa kanya. Hindi kasi siya basta-basta umaalis ng kampo kung hindi importante. Mula sa mata na ngumingiti ay napalitan ito ng pagiging seryoso.

"Six months from now, the terrorists will attack. May nahuli kami sa Ruined City na isang miyembro ng terorista. We need you Jay. We need you to join us again. You know you are the only excellent sniper in our country," seryosong bulong ni commander. Napabitaw ako sa kanya.

"I'm sorry, I already had a job," sabi ko sa kanya at napayuko na lang ako.

"I know Jay, but when the war starts I hope you'll be there," he said. Napabuntong hininga naman ako. I can't reject him when it comes to serving my country.

"I will." Nakangiti kong sabi sa kanya na ikinangiti niya.

"Thank you. That is why you are my favorite," he said and hugged me tight. Niyakap ko na lang siya pabalik. He is a good commander and a brother to me even though he is not my brother in blood.

"Maybe it's time to return you to your new comrades," he said. Tumango ako at iniwan siya sa gitna ng dance floor.

Pagbalik ko sa table ay wala na doon ang limang lalaki. Ang naiwan na lang ay si Chief Franco, Marinette, Risley, Lizzy at Lorenzo.

"Where's Leo?" Tanong ni Chief Franco.

"He had something to do so he went out," I lied. Napatango naman si Chief Franco.

"Uhmm, chief, I need to go home now," I said at tiningnan ang wrist watch ko. It's already twelve in the midnight. Panigurado nag-alala na si papa. Nakalimutan ko pa naman na i-text sa kanya na mahuhuli ako ng uwi.

"Why so early Jay?" Tanong ni Marinette.

"I just need to go home now," I said.

"Okay." Nakangiti na sabi ni Chief Franco. Umalis ako na hindi tinitignan si Lorenzo. Wala naman kasing rason para tingnan si tanda.

Pagdating ko sa parking lot ay may mga kahina-hinalang mga tao na pumapalibot sa sasakyan ko. Nako kay papa pa naman 'yan. Lumapit ako at hinanda ang aking sarili.

"Anong ginagawa niyo sa sasakyan ko?" Malamig na tanong ko sa tatlong lalaki. Pagharap nila ay napangiwi na lang ako dahil kung makatingin sa akin ay parang hinuhubaran nila ako. Biglang kumulo ang dugo dahil sa mga tingin nila sa akin. Ang ayaw ko sa lahat ay mga mata ng mga manyak.

"Oi may jackpot pa tayo bro," sabi ng isang lalaki at pinasadahan nila ako ng tingin na parang nakikita na nila ang kaluluwa ko. What a pervert!

Hindi ko mapigilan ang aking sarili at lumapit ako sa lalaki na malapit sa akin at walang kahirap-hirap na sinuntok ang mukha niya. Isa pa, ang ayaw ko sa lahat ay ang pinapakialaman ang gamit ni papa.

"B*tch!" Sigaw ng dalawa at sumugod ang sila sa akin dahil sa ginawa ko sa kasamahan nila. May hawak sila na kutsilyo kaya maingat na iniwasan ko ang mga atake nila. Seryoso ba talaga sila? Gumagamit sila ng kutsilyo sa mahinang babae na katulad ko?

Inagaw ko ang kutsilyo nila at ibinaon sa mga kamay ng mga manyak na mga ito at na napasigaw sila dahil sa sakit. Kung makatili sila sa sakit parang hindi lalaki. Ang sinuntok ko sa mukha ay nakasakay na ng motor niya at mabilis na pinatakbo ito.

You can't escape me, bastard.

Kinuha ko ang baril ko na nasa malaking pouch ko at walang kahirap-hirap na inasinta ko ang dalawang kamay niya na nagpatumba sa kanya.

"Trash like you has a place to settle down," I said with an ominous tone. Tinago ko na ulit ang baril ko at pinusasan ang tatlo bago tinawagan si Chief Franco. Mga ilang sandali pagkatapos ko tawagan si Chief ay nakita ko sila na lumabas sa bar.

"Are you okay Jay?" Tanong agad ni Chief Franco pagdating niya sa harap ko. Nasa likod lang niya si Lorenzo na naka sunod.

"Yes, I'm okay Chief. Those bastards need treatment for their bleeding wounds before they need to be put in jail. Then, I'll go now. Bye Chief," I said without waiting for his reply. I'm really sleepy now. Agad ako sumakay sa kotse ko at pinaharorot ito. Sa kalagitnaan ng pagmamaneho ko ay biglang may pumutok sa likod kaya agad ko hininto ang kotse. What the?

Lumabas ako at tiningnan ang likod. Bakit ngayon pa naflat ang gulong? Hindi ko pa naman dala ang extra na gulong. I have no choice. Maghihintay ako kung sino man ang dumaan dito at hihingi ng tulong.