Chapter 05

(Monique’s POV)

Ilang araw na ang nakaraan simula ng halikan niya ako sa loob ng walk in closet niya. Hindi ko na siya nakitang pumasok dito sa kuwarto niya. I wonder kong saan siya nagbibihis samantalang nandito lahat ang mga gamit niya.

Hindi na din ako lumabas ng kuwarto niya. Matiyagang hinahatiran ako ni Auntie Luisa ng pagkain mula umaga hanggang gabi.

Tanging pasasalamat na lang ang naibabayad ko sa kan'ya. She is lovely and kind. Kaya naman napakagaan niya ang loob ko. 

Alas kwatro ng hapon ng pumasok si Auntie Luisa sa kuwarto ko at dinalhan ako ng merinda.

"Iha, kumain ka muna," nakangiti niyang alok sa akin sabay baba ng tray sa round table glass. 

I smiled at her. Naglakas loob akong nagtanong sa kan'ya. 

"Auntie Luisa, nasaan po si Andrei?" nahihiya kong tanong sa matanda.

Tinitigan niya ako bago ngumiti sa akin.

"Andiyan lang siya sa kabilang pasilyo. Nasa balkunahe banda sa front door. May tampuhan ba kayo? kanina pa kasi 'yon umiinom doon." Napatingin ako sa kan'ya.

Nabasa ko ang lungkot sa mga mata niya.

"Gusto mo bang samahan kita sa kan'ya at makapag lakad-lakad kana din. Dalawang araw ka nang nagkukulong dito sa loob ng kuwarto niyo." Dagdag pa niya. 

Bigla akong na-excited sa idea niya. Susubukan kong kunin ito na pagkakataon upang masuri ang mansyon na ito. So I can skip easily. Ngumiti ako sa kan'ya. 

"Sige po, Auntie. Maraming salamat po." 

Habang nasa pasilyo kami papunta sa kinaroroonan ni Andrei ay naglakas loob naman akong nagtanong sa matanda. At syempre sisiguraduhin kong hindi niya ako mahahalata na kumukuha lang pala ako ng mga impormasyon.

"Auntie, nasaan na po ba ang mga magulang ni Andrei? Mag isa lang ba siya dito?"

kinakabahan ako pero gusto kong sumagap ng kunting impormasyon sa lalaking kumidnap sa akin.

Bigla siyang natigilan at lumingon sa akin.

"Patay na ang mga magulang niya. May nakababata siyang kapatid pero kasalukuyang nasa London dahil doon nag-aaral. Teka, hindi ba nasabi sa'yo ni Senyorito Andrei ang tungkol sa buhay niya?" parang gulat pa itong nagbalik tanong sa akin.

"Hmp, hindi po lahat e, atsaka po bago lang kami nagkakilala." Nahihiya kong pagsisinungaling.

Nagdasal pa ako sa isip ko na sana hindi ako mahalata ng matandang ito.

Bumuntong hininga siya bago nagpatuloy sa pagsasalita. Tumigil din kami sa paglalakad.

"Mabait na bata si Senyorito Andrei, iha. Halos ako na ang nagpalaki sa kan'ya. Nakita mo naman ang respito niya sa akin." Matamis niyang puri sa alaga.

Pinaikot ko na lang ang mga mata ko habang hindi niya napapansin ang dis-gusto ko sa mga sinasabi niya tungkol kay Andrei. Kung alam mo lang Auntie ang ugali ng alaga mo. Naku baka atakihin ka sa puso. 

Sabi ko pa habang inaakusahan si Andrei sa isip ko.

Sinakyan ko na lang ang mga sinasabi niya.

"Opo, mabait po talaga siya. Ilang taon na po iyong nakakabata niyang kapatid?" tanong ko ulit.

'Patawarin mo po ako at ginagamit ko na kayo sa pagsasagap ng impormasyon.' 

"18 years old na si Dolce. Sigurado akong matutuwa iyon kapag nakita ka. Gustong-gusto na niyang mag-asawa ang kuya niya. At para magkaroon na raw siya ng mga pamangkin." Sinamahan pa niya iyon nang hagikgik.

"Ahm, sana po ay makilala ko na siya," but deep in, para akong binuhusan ng yelo sa mga narinig ko kay Auntie Luisa tungkol kay Andrei. Kaya lang hindi tama ang ginawa niyang pagkidnap sa akin.

Hindi nagtagal ay narating namin ang isang pinto. Huminto siya sa paglalakad at lumingon sa akin.

"Sige na, iha. Pumasok kana. Nandiyan sa loob si Senyorito Andrei." Nakangiti niyang paanyaya sa akin. Magpasalamat ako sa kan'ya. 

Nang makaalis na siya ay kinakabahan akong pinihit ang siradora ng pinto. 

Without knocking the door, you saw Andrei standing on the drill. Nakahawak ang kabilang kamay niya ng wine glass. At ang isa naman ay sigarilyo. Lumingon siya sa akin. Walang expression ang mukha niya. Hindi naman galit at hindi rin naman masaya. Naglakas loob akong lumapit sa kan'ya pero naiilang ako dahil hindi niya pinuputol ang pagtitig sa akin.

Pumantay ako ng tayo sa kan'ya. And my eyes surprisingly amazed when I see the beautiful views outside. Ang sarap pala ng puwesto dito. Nakakawala ng stressed ang paligid. Sa kabila ay matatanaw mo ang mga villa's at sa kabila naman ay ang malawak na beach, sinabayan pa nang masarap na simoy ng hangin. 

Andrei cleared his troat, gulat akong napatingin sa kan'ya.

Pumihit ito ng isang beses sa hawak niyang sigarilyo bago pinatay sa ibabaw ng ashtray. Walang imik na pinagmamasdan ko nablang ang bawat galaw niya. 

"How's your feeling, baby?" malamig niyang tanong sa akin. And that endearment his using to call me makes me feel goosebumps. I hate it. Hindi ako sumagot at ibinalik ko na lang ang tingin ko sa labas.

"Baby?" ulit niyang tawag sa akin.

Pero hindi ko pa din siya nililingon. Napaingtad ako ng maramdaman ko ang mga braso niya sa baywang ko. Pinulupot niya iyon at pinatong ang baba sa sa ulo ko. Para akong nanigas sa kinatatayuan ko. Ang tibok ng puso ko ay daig pa ang nakipagkarera. Hindi siya gumalaw. Naka-steady lang ang katawan niya. Nang bumalik sa normal ang tibok ng puso ko ay agad kong hinawakan ang magkabila niyang mga kamay na nakayakap sa akin upang tanggalin sa baywang ko.

"Ano ba!?" asik ko. Umusod pa ako sa gilid para makawala sa kan'ya. Kumunot ang noo niyang nakatitig sa akin. Madilim ang mukha, salubong na rin ang makakapal niyang kilay.

"Bakit ba napakailap mo sa akin, Monique? Sa tuwing lalapitan kita ay para lang akong nakakahawang sakit na kinatatakutan mo?" siryoso niyang tanong pero madilim pa din ang mukha. Kasing dilim nang madilim na kuweba. 

I stared back at him. Nagpapahiwatig na hindi ako natatakot sa kan'ya.

"Nagtataka kapa ba? In the first place alam mong hindi ko gusto na sumama sa'yo. Pinilit mo lang ako at isa pa Andrei, nagsinungaling kapa sa mga tauhan mo. Pinakilala mo pa akong girlfriend mo, which is not!" sigaw kong sagot habang tinutumbasan ang malalim niyang mga titig.

"What do you expect? Sabihin kong kinidnap kita, huh?" sinubukan naman niyang hawakan ang pisngi ko pero agad ko siyang tinabig, kaya naiwan na lang sa ere ang kabilang kamay niya.

"Bukod kaya sa pagkidnap mo saakin. May mas malala ka pang krimin na nagawa?" sarkastiko kong tanong sa kan'ya. Pero imbes na mapikon siya sa akin ay ngumisi pa ito. 

"Kahit anong sabihin mo, Attorney Monique Alessandro. Wala ka nang kawala sa akin ngayon. I own you now!" maangas niyang sabi sabay hawak sa magkabila kong pisngi at siniil ako ng h***k. Isang marubdob na h***k.

Halos hindi ako makahinga sa pagh***k niya sa akin. Sinubukan kong itulak ang d****b niya gamit ang dalawa kong kamay pero parang sad'yang kay lakas ng lalaking ito. Ni hindi natitinag sa kinatatayuan. Hindi ko sinagot ang h***k niya, pero patuloy pa din siya.

"Halikan mo ako?" hingal niyang utos sa akin. Then he kissed me again.

Pero hindi ko ginawa. Instead I close my mouth. 

Napaingtad ako at napangiwi ng kagatin niya ang ibabang labi ko. Parang nalasahan ko pa ang katas ng dugo mula sa akin. At manunuot din sa ilong ko ang amoy alak niyang bibig, idagdag mo pa ang amoy sigarilyo niya.

" A-andrei...no! s-stop!" I begged. But he doesn't care at all. 

Mas nagtagumapay pa siyang ipasok ang dila niya sa loob ng bibig ko. Naramdaman ko kaagad nang magsimulang gumalaw ang malikot niyang dila sa loob ng bibig ko. I gasped. Parang may kakaiba akong nararamdaman. Tila bang nagpapahatid ng init sa buo kong katawan. Parang may nagtutulak sa akin na sagutin ko ang mapupusok niyang h***k.

Finally, I kissed him back.

Dinala ako ng mga kamay ko para ipulupot ito sa leeg niya. Ginaya ko ang paghagod niya sa labi ko. Hindi ko man matumbasan ang mapupusok niyang h***k. Pero sinubukan ko ang abot nang aking makakaya. Parang may nagsinding apoy sa aking kaibuturan. Sa tahang buhay ko ay ngayon ko pa naranasan ang ganitong pakiramdam sa isang lalaki.

His sweetest tongue inside me made me forget everything. Para akong nalalasing sa bawat lapat ng labi niya. Na para bang s********p ang ibabang labi ko at gustong saidin.

Hanggang sa naramdaman ko ang mga kamay niyang gumagapang sa suot kong bestida. Above knee ito kaya madali niyang narating ang pakay. Napaingtad ako ng pumasok ang mga daliri niya sa loob ng panty ko. Feeling between my tights. Para akong sinabuyan ng mainit na tubig. Iniwas ko ang labi ko sa labi niya. Pero bumaba ang h***k niya sa sa leeg ko at mariin kinagat-kagat pa 'yon.

"Andrei.." mahinang tawag ko sa pangalan niya. Nanghihina na ako sa ginagawa niya sa baba ko. I feel wetness down there. Nahihiya ako dahil sa tumutugon ang aking katawan. Habang patuloy ang paggalaw ng mga kamay niya ay ganon din ang labi niya. Bahagya pa niyang kinagat ang panga ko kaya nasaktan ako ng kunti. 

"Andrei...s-stopp...d-dont please.." nagkabulol-bulol ko nang pakiusap sa kan'ya. Pero para siyang walang naririnig.

"Hmm...hmm...hmmm.." tanging naririnig ko na lang sa kan'ya habang walang tigil sa paghalik sa akin, at paghipo sa baba ko. 

He tried to push his finger inside me. Kaya napadilat ako at napasigaw.

"Ah! no!!!" I begged. I feel the sting of pain between my tights. But no matter how I begged, he never listen to me. Nagpatuloy pa din siya sa ginagawa. Hanggang sa naramdaman kong para akong naiihi. I give up when I release my liquids. Nanghihina ako na napayakap sa kan'ya para doon kumuha nang lakas. 

He stop caressing between my tights. Naramdaman kong binuksan niya ang zip ng bestida ko sa likod at binaba hanggang balikat. He unlocked my brasserie. Agad sinakop ng mga kamay niya ang d****b ko at mariin na piniga. Napaingtad ako sa sakit pero hindi na ako nagprotesta pa dahil hinang-hina na ako. Nakasandal pa ang ulo ko sa balikat niya pero patuloy pa din ang paghalik niya sa leeg ko, sa likod ng tainga, at sa aking panga. Habang ang mga kamay ay patuloy ang paglalakbay sa magkabila kong d****b.

"I want you right now?" he whispered. 

Napaangat ako ng mukha sa kan'ya. Naabutan ko pang nakaawang ang labi niya habang basa pa ito. At namumula ang mukha niya. He's already aroused. 

Hahalikan na sana niya ako sa labi ng may biglang kumatok sa pinto. 

He cursed. "Fuck!"

Naalarma naman ako. Dahil nakalihis na pala ang bestida ko. Agad akong umawat sa pagkakayakap niya sa akin at dali-daling inayos ko ang sarili. 

Tumingin ako sa kan'ya. 

"Zip my dress, before you open the door," walang hiya kong sabi sabay talikod sa kan'ya. Malalalim ang buntong hininga niya. Dahil siguro sa nabitin siya sa balak gawin. Inayos niya ang damit ko bago tinungo ang pinto. 

Lumingon pa siya sa akin. Checking me well kong handa na ako. Bumaba na lang ako nang tingin, hanggang sa pihitin niya ang siradora.

"Yes?" disappointed niyang bungad sa kumatok. 

It was Ronald. 

"I'm sorry Boss, pero nasa airport na raw si Senyorita Dolce. Balak mo bang sumama sa pagsundo sa kan'ya o kami na lang po,"magalang na sabi ni Ronald. 

"I will, pero give me a minute. I won't be long." 

"Yes, boss." Tumalikod na ito para umalis.

Humarap siya sa akin at dahan-dahan na lumapit. Oh my! Para naman akong binubuhusan ng mainit na tubig sa mga titig niya. We almost did. Almost. Kung wala lang kumatok ay baka natuloy na kami sa r***k nang tagumpay.

"Gusto mo bang sumama sa akin. Susunduin ko si Dolce. My little sister." Malamig niyang sabi, pero may kasamang pagmamakaawa.

"Do I have too?" 

"Yes. But deal is deal, Monique. Huwag mong kakalimutan ang utos ko. You are my girlfriend. Sa harap nila." Parang nasaktan ako doon sa last words niya. Sa harap nila. Gano'n lang ba iyon.

I stared at him. Pero kailangan kong maging maamo ngayon para sa mga plano ko. Makakasagap na din ng mga kaunting impormasyon. But first, hindi dapat ako maging mabait nang madalian at baka mahalata niya ako. 

Step by step.

"Okay. Ikaw lang din naman ang masususnod. Kaya bakit mo pa ako tinatanong?" pairap kong sabi sa kan'ya.

"Magbihis kana. I'll wait for you, baby."