Love Amidst the Danger Aria Mabilis kaming dinaluhan ng kasama ni Zaprine. May dumating rin na iba pang tauhan nila. "Okay lang ba ang lahat dito?" nag-aalalang tanong ng isang kasamahan ni Zaprine sa amin. "Ang mga pulis na ang bahala sa mga armadong lumusob dito," sabi pa ng isa. Nagtulong na ang mga kasamahan nila na akayin si Zaprine at si Neptune. Si Neptune pala ang kasama nito dito at may tama ng bala rin kanina. Hindi ko siya nabosesan kanina. "Ikaw pala iyan Neptune, hindi kita nabosesan kanina. Kahit kailan talaga lampa ka!" bulong ko sa kanya. "Nasugatan na nga ako't lahat nakuha mo pa akong laitin Doktora," sagot naman nito na bakas ang sakit sa mukha dahil sa mga natamo nitong sugat sa katawan. Hindi ko siya pinansin. Lumapit na ako kay Zaprine. "Sa emergency room na tayo baka maubusan pa sila ng dugo dito!" sabi ko naman. Sumunod na ako sa kanila. Maraming nasira at nadamage na mga gamit dito sa floor na ito. Iwan ko lang sa ibang lugar dito sa hospital. Ku
Love Amidst the Danger AriaNasa kwarto na ako ni Zaprine at tulog pa ito hanggang ngayon. Sinamahan ako ng kapatid ko na magbantay hanggang sa mag-umaga na dito sa hospital."Sana hindi nagpadalos-dalos si Tito Manuel sa mga sinabi niya about sa interview noong nakaraang araw. Hindi niya sana binanggit ang pangalan mo o kahit na ang pangalan ng kawayan nila. Ayan tuloy at napapahamak ka na naman Ate, pati hospital nilusob nila wala talaga silang pinipili na lugar," bakas na naman ang pag-aalala sa boses ng kapatid ko.Bumuntong-hininga ako tama naman ang kapatid ko. Pero tapos na nagpa-interview na si Sir Manuel, nasabi na ang pangalan ko, kahit ang grupo ng kaaway nila. Wala na kaming magagawa pa roon. Kaya nagkaroon ng ganitong engkwentro dahil sa pagkakabuking ko sa gawain ng tauhan ng sendikato dito sa loob ng hospital. "Kanina nga may mga reporters na ng gulo dito dahil gusto nila akong hingan ng pahayag about sa nangyari. Magugulo na naman yata ang tahimik kong buhay," sabi k
Love Amidst the Danger "Mommy, where is Daddy po?" tanong agad ni Zaria ng isang araw ng hindi nila nakasama ang ama nila."Busy ang Daddy, mga anak," pagsisinungaling ko. Iyon kasi ang bilin sa akin ni Zaprine para hindi maging malungkot ang awra ng mga bata. "Eh, bakit noon kahit busy po siya, lagi po siya natawag sa atin, eh. Tapos kapag gabi kasama ka niya Mommy, sa work," nguso pa na sambit ni Zaria."Tapos ngayon isang araw and 30minutes na pong wala si Daddy. Aaway ko talaga siya kapag hanap siya iba babae, Mommy. Hindi ko siya bati!" humalukipkip pang sambit ni Zamia."Masyado ka naman advance mag-isip Zamia," suway agad ng kambal nito."Mas mabuti na yung advance mag-isip Zaria, kesa 'yung nag-iisip nga pero wala naman isip," sagot naman ni Zamia."Ano yung nag-iisip pero wala naman isip?" nalito pa na tanong ni Zaria."Nag-iisip pero wala laman ang isip. Yung kunwari nag-iisip pero hindi naman pala. Kasi wala isip 'yung utak ng nag-iisip. Eh?" sabay kamot sa ulo nito at mu
Love Amidst the Danger Hindi naman nagreklamo pa ang kambal ng sabihin namin na uuwi na muna kami sa Tagaytay. Pinaliwanag namin ng mabuti para hindi na namn sila mag-iiyak kung sakali. As much as possible ay ayaw na ayaw ni Zaprine na umiiyak ang kambal masakit daw sa dibdib, na nakikita niya ang mga itong umiiyak. "Lolo, Lola, balik rin po kami dito po. Mimiss ko kayo, pati ikaw rin ate Angel. Bay-bay!" kaway ni Zamia. "Ba-bye po sa inyo Lolo at Lola, sa'yo Ate Angel. Dalas po kami mag-call po sa inyo. Tatago ko po phone ni Mommy para lagi ko gamit mag-call sa inyo," hagikhik pa ni Zaria. "Bawal pa kasi kami hawak phone eh. Lolo, tatago ni Mommy yung phone na bigay mo sa amin," nguso na sumbong naman ni Zamia sa Lolo nito. "Laki-laki na nga namin mas laki na kami sa mga lagam po. Tapos ayaw pa kami hawak phone po." nagkunwari naman na malungkot ang mukha ni Zaria. Humalaklak lang naman sila Daddy at Mommy. Hindi talaga nauubusan ng mga salita ang mga batang ito. Sa may bakant
Love Amidst the Danger Zaprine Magtungo kami ngayon sa Cavite para sa operation namin doon. Pero dumaan na muna ako dito sa Tagaytay, para makita na muna ang mag-iina ko. Bago magtungo sa lugar kung saan kami lulusob. May nakapagsabi na doon raw ang hideout ng mga sendikato na kinabibilangan ng ex-boyfriend ng fiancée ko.Simula nang lumusob sila sa hospital ay nag-iba na rin sila ng hideout. Hindi na sa Antipolo mas malayo na ngayon ang taguan nila. "Mag-iingat kayo dito, sweetheart. Huwag lalabas ng lugar na ito. Kapag maayos na ang lahat ay saka tayo uuwi sa bahay ng parents mo. Pwede rin sa sarili ko ng bahay. Gusto ko lang muna ayusin ang lahat para tahimik na ang pamumuhay natin," mamimiss ko ang mga ito kahit saglit lang naman na magkakalayo kami."Naiintindihan ko. Basta mag-ingat ka sa lahat ng pupuntuhan mo. Pag-uwi mo kailangan wala kang mga galos sa katawan. Gusto ko ingatan mo ang sarili mo para sa amin ng mga anak natin. Lagi kang tatawag kahit diyan lang naman sa kab
Love Amidst the Danger Zaprine I was instructed to go in the other room. Hindi lang pala basta-basta abandona na ugali ang lugar na ito. Maraming pasikot sikot at maraming mga kwarto. Kinailangan pa naming pasukin ng mga kasama ko ang mga kwarto.Ang ilan sa mga kwarto ay walang pinto ang iba ay meron. Kaya double ingat ang ginagawa naming paglusob sa loob. Kada kwarto ay pinapasok namin. Napatigil kami ng may marinig kaming yapak na malapit sa gawi namin. Nagdahan-dahan kaming pumasok sa walang pinto na kwarto. Sa tabing kwarto sila tumigil sumilip ako at gano'n na lang ang gulat ko ng may akay silang dalawang babae na hubo't hubad na basta na lang itinapon sa loob ng kwarto. Napatiimbagang ako sa nakikita ko. Paglabas nila ay may dala na ulit silang dalawang babae na umiiyak at nagmamakaawa. Pero ang mga gago sinaktan lang ang dalawang kawawang babae. Hindi na ako nakatiis at binaril ko na sila sa ulo. Ayon at tumba agad sila. Naka-silencer naman ang baril ko kaya walang tunog
Love Amidst the Danger Zaprine Wala nga silang pakialam sa mga kliyente nila, dahil nagpaulan pa rin sila ng putok ng baril sa gawi ko. Hindi ko alam kong ilang bala ang natama sa katawan ng dayuhan na ginawa kong panangga. Natamaan man ako ay hindi ko hinayaan na mapuruhan ako. Mas lalong nagkaroon ng tension ang paligid ng dumating ang mga back up naming iba dito sa basement. Nagkagulo na ang lahat sa paligid nagpalitan na ng putok ng baril sa magkabilang panig. I'm glad dahil on time dumating ang kasamahan namin baka napuruhan na ako kung sakali. Parang naging larangan na ng digmaan ang abandonadong gusali sa sunod-sunod na barilan sa bawat grupo. Naging maliksi ang lahat at walang gustong magpatalo. Dahil ang gusto namin ay mapataob ang grupo ng sendikato na ito. "Malalakas sila, ngunit hindi sila mananalo. Isa isahin natin silang uubusin. Expose natin ang mga lihim nila, mga masasamang gawain, para mabigyan ng hustisya ang mga nabiktima nila," sabi ng kasama niyang agent
Love Amidst the Danger Zaprine Rinig namin ang sigawan nila sure akong natamaan at napuruhan rin sila. Sumilip kami sa pintuan ang ibang kalaban ay nagsitakbuhan kasama ang pinuno nila. Iniwan ang mga kasamahan nilang napuruhan sa pagsabog. Now kwits! "Sundan natin sila hindi pwedeng makatakas sila," sabi ni agent Clent. Nag-abiso ako sa kanila na palabas ng lumang building ang leader ng sendikato. "Huwag hayaan makatakas ang mahalimaw na taong iyan!" sigaw ko. Paubos na ang bala ng baril ko kaya kinuha ko ang dalawang baril na hawak ng mga patay ng kalaban. Mas maganda 'yung may reserba. "Agent look out!" sigaw ko sabay tulak sa kasama ko. Natumba kaming dalawa sa sahig. Mabilis ang galaw ko kasunod ang pagbaril ko sa mga kalaban. "Sa kaliwa!" sigaw ni agent Clent. Mabilis ang ginawa kong paggulong sa sahig at nagtago sa gilid. Sumilip ako at mabilis kong kinalabit ang gatilyo ng sunod-sunod. Alerto ang bawat galaw ko na halos hindi ko na maramdaman ang mga sugat
Love Amidst the Danger AriaKinabukasan ay hindi ako nakaalis ng bahay dahil inaapoy ng lagnat ang isa sa kambal. Imbes na kanina pa ako aalis na-cancel tuloy dahil mas tumaas pa ang lagnat ni baby Zamia.Nalaman ko kasing nilipat nila sa Parker hospital si Zaprine. At ako ang gusto ni Lolo Francisco na mag-monitor at mag-alaga sa apo nito. Kaso lang sinabi ko na hindi na muna ako makaka-duty dahil may lagnat si baby Zamia. Nag-aalala naman sila para sa bata. Tumawag pa sila makita lang ang apo nila.Si baby Zaria na ang nakikipag-usap sa mga Lolo nito. Maraming tanong ang bata, at magiliw naman nila itong sinasagot ng maayos. Nagagawa na rin nilang humalakhak dahil na rin sa pinagsasabi ng batang makulit. One week bago ako pumasok sa trabaho at si Zaprine agad ang inuna kong binisita pagkapasok ko sa trabaho. Nagulat pa ako ng madatnan ko ang parents ni Zaprine sa loob. Dalawa lang sila na nagbabantay kay Zaprine ngayon.Bumati na muna ako sa kanila bago ako lumapit kay Zaprine na
Love Amidst the Danger Aria Inakay ko si Axeros sa labas ng kwarto ko. Para hindi kami marinig ng mga anak ko. "Sino ang nagbigay ng larawan na iyon sa media para ibalita sa madla ang nangyari kay Zaprine? Ni-record mo ba ang balita? Napanood mo ba?" sunod-sunod kong tanong sa kanya. "I have no idea, Ate. Tumawag ako agad kay Kuya Lucas nang napanood ko ang balita. Galit na galit siya sa nalaman dahil wala daw silang consent na kuhanan ng picture si Zaprine at ipublish sa media ang nangyari sa kanya," sagot naman nito agad. "Kahit kailan talaga ang hospital ni Lolo hindi sila sumusunod sa protocol! Lalo na ang mga pinsan mong nagmamagaling at magagaling magpasipsîp kay Lolo!" galit kong sambit. "Mag-imbestiga ako sa hospital, Ate. Marami naman akong kakilala doon. Baka may makasagot sa tanong ko, at makakuha ako ng impormasyon," "Damn them! Hindi ko pa rin makakalimutan na hindi sila nag-effort na gamutin si Zaprine. Kung hindi tayo agad nakarating sa hospital sure akong pin
Love Amidst the Danger AriaUmuwi ako sa bahay namin na halos hindi na makahinga dahil pa rin sa pag-iyak ko at pagod. Nagulat ako ng sumalubong sa akin ang kambal ko. Hindi ko alam na inuwi pala nila dito ang kambal. Mabuti na rin iyon ng may sandalan ako sa kalungkutan.Agad ko silang niyakap at hindi ko na naman mapigilan ang mapahagulhol ng iyak. Ramdam ko na nagulat ang kambal sa malakas kong pag-iyak pero hindi sila nagkomento. Mahigpit lang nila akong niyakap na parang ramdam rin nila ang bigat ng aking nararamdaman."W-why are you crying Mommy?" mahinang tanong ni Zaria na mukhang nag-aalala sa akin. Hinaplos nito ang mukha ko na puno na ng luha sa pisngi ko.Hindi ako makapagsalita dahil parang may bumara sa lalamunan ko. Hirap kong ibuka ang mga labi ko. Nakatitig lang ako sa kanila at bahagyan na ngumiti habang hilam ng luha ang pisngi ko."Tama na iyak Mommy, nasa-sad na rin po kami eh," nalungkot na rin ang baby Zamia ko."Kids hayaan n'yo na muna si Mommy na magpahinga.
Love Amidst the Danger Aria Pawisan na ang noo ko sa ginagawa ko. Natanggal ko na ang lahat ng bala na bumaon sa katawan ni Zaprine. Ang isa ay malapit sa dibdib, sa may bandang tiyan, sa balikat, at hita nito. "May extra blood pa bang nakaimbak dito? We blood asap! Kailangan siyang masalinan ng dugo sa lalong madaling panahon," malakas kong sigaw. Kinalma ko ang sarili ko. 'Pokus Aria, pokus!' pagpapatatag ko sa sarili ko. Pinigilan kong maiyak dahil hindi ako makapukos kapag mas pinairal ko ang emosyon ko. "Blood type Doc?" tanong ng kasama ko dito. "Blood type B-positive. Ask his family, kung sino sa kanila ang may blood B-positive. I need blood as soon as possible!" taranta kong sabi. "Copy!" Tapos ko na siyang operahan pero kailangan niyang masalinan ng dugo dahil maraming dugo ang nawala sa kanya. Lalo na sa ulo niya na nagkaroon rin ng sugat. Kailangan pa namin siyang gawan ng iba't ibang test, para makasiguro ang kaligtasan niya. Dalawa ang doctor na kasa
Love Amidst the Danger AriaSa taas ng building sa hospital nila Lolo kami bumaba. Nagmadali na kaming bumaba sa helicopter at nagtungo agad sa hagdan pababa. Tinungo namin agad ang elevator. "Kelan dinala dito sa hospital si Zaprine? Bakit critical siya ngayon? Anong nangyari sa kanya?" sunod-sunod na tanong ko kay Axeros. Kinakabahan na ako na hindi mawari, natatakot na baka may masamang mangyari sa kanya. Kasasabi ko lang na mag-iingat siya eh.Lakad takbo kaming nagtungo sa emergency room. Habang papalapit nang papalapit kami sa emergency room ay pabilis naman ng pabilis ang kabog ng dibdib ko. Mabigat ang kalooban ko sa balitang ito sa kanya.Malapit na sila doon ng makita niya ang pamilya ni Zaprine sa labas ng hospital mga kamag-anak siguro nila ang iba. Wala si Lolo Francisco dito. Nandito rin ang ibang kaibigan ni Zaprine, si Neptune ang unang nakapansin sa kanya. Wala itong sugat pero si Gardo may mga gasgas at sugat ito sa mukha. "Aria!" sambit agad ni Neptune. Napalin
Love Amidst the Danger AriaMahigit isang linggo nang walang tawag sa amin si Zaprine. Alam ko naman na busy ito. Pero sana kahit tawag o di kaya ay message na lang. Dahil kinukulit ako ng kambal kung bakit hindi tumawag ang Daddy nila. Nakasimangot na naman silang nagising. Bad mood na naman sila. Dahil walang Daddy na naglalambing sa kanila kada paggising nila sa umaga. Walang magbubuhat para samahan na magtungo sa banyo para maghilamos at mumog. Walang magluluto ng favorite nilang pagkain sa umaga. Walang kakulitan at walang nagbabasa ng books for them sa gabi."Mommy!" iyak na naman ni Zamia pagkagising niya. Parang balik ulit kami sa dati na tatlo lang kami. Pero iba na ngayon dahil alam na nilang may Daddy sila at nakakasama na nila. Naninibago na naman sila dahil sanay na silang kasama ang ama nila."I want Daddy," ungot rin na saad ni Zaria. Malalim akong napabuntong-hininga sabay yakap ko na sa dalawa. Hindi ko pinansin ang pag-iyak nila. Inakay ko na sila sa banyo para m
Love Amidst the Danger Zaprine Rinig namin ang sigawan nila sure akong natamaan at napuruhan rin sila. Sumilip kami sa pintuan ang ibang kalaban ay nagsitakbuhan kasama ang pinuno nila. Iniwan ang mga kasamahan nilang napuruhan sa pagsabog. Now kwits! "Sundan natin sila hindi pwedeng makatakas sila," sabi ni agent Clent. Nag-abiso ako sa kanila na palabas ng lumang building ang leader ng sendikato. "Huwag hayaan makatakas ang mahalimaw na taong iyan!" sigaw ko. Paubos na ang bala ng baril ko kaya kinuha ko ang dalawang baril na hawak ng mga patay ng kalaban. Mas maganda 'yung may reserba. "Agent look out!" sigaw ko sabay tulak sa kasama ko. Natumba kaming dalawa sa sahig. Mabilis ang galaw ko kasunod ang pagbaril ko sa mga kalaban. "Sa kaliwa!" sigaw ni agent Clent. Mabilis ang ginawa kong paggulong sa sahig at nagtago sa gilid. Sumilip ako at mabilis kong kinalabit ang gatilyo ng sunod-sunod. Alerto ang bawat galaw ko na halos hindi ko na maramdaman ang mga sugat
Love Amidst the Danger Zaprine Wala nga silang pakialam sa mga kliyente nila, dahil nagpaulan pa rin sila ng putok ng baril sa gawi ko. Hindi ko alam kong ilang bala ang natama sa katawan ng dayuhan na ginawa kong panangga. Natamaan man ako ay hindi ko hinayaan na mapuruhan ako. Mas lalong nagkaroon ng tension ang paligid ng dumating ang mga back up naming iba dito sa basement. Nagkagulo na ang lahat sa paligid nagpalitan na ng putok ng baril sa magkabilang panig. I'm glad dahil on time dumating ang kasamahan namin baka napuruhan na ako kung sakali. Parang naging larangan na ng digmaan ang abandonadong gusali sa sunod-sunod na barilan sa bawat grupo. Naging maliksi ang lahat at walang gustong magpatalo. Dahil ang gusto namin ay mapataob ang grupo ng sendikato na ito. "Malalakas sila, ngunit hindi sila mananalo. Isa isahin natin silang uubusin. Expose natin ang mga lihim nila, mga masasamang gawain, para mabigyan ng hustisya ang mga nabiktima nila," sabi ng kasama niyang agent
Love Amidst the Danger Zaprine I was instructed to go in the other room. Hindi lang pala basta-basta abandona na ugali ang lugar na ito. Maraming pasikot sikot at maraming mga kwarto. Kinailangan pa naming pasukin ng mga kasama ko ang mga kwarto.Ang ilan sa mga kwarto ay walang pinto ang iba ay meron. Kaya double ingat ang ginagawa naming paglusob sa loob. Kada kwarto ay pinapasok namin. Napatigil kami ng may marinig kaming yapak na malapit sa gawi namin. Nagdahan-dahan kaming pumasok sa walang pinto na kwarto. Sa tabing kwarto sila tumigil sumilip ako at gano'n na lang ang gulat ko ng may akay silang dalawang babae na hubo't hubad na basta na lang itinapon sa loob ng kwarto. Napatiimbagang ako sa nakikita ko. Paglabas nila ay may dala na ulit silang dalawang babae na umiiyak at nagmamakaawa. Pero ang mga gago sinaktan lang ang dalawang kawawang babae. Hindi na ako nakatiis at binaril ko na sila sa ulo. Ayon at tumba agad sila. Naka-silencer naman ang baril ko kaya walang tunog