And now, she's back!
“Mama, malayo po ba ang bahay ni lola?” tanong ni Dahlia habang nakatingin sa labas ng bintana.“Medyo malayo.”“Ah… Let’s stop for awhile mama. I’m really starving. Can we eat first bago tayo umuwi?”Napailing nalang si Pan sa kakulitan ng kaniyang anak.“Alright.” Napipilitang sabi niya. Agad siyang tumingin sa driver.“Kuya, pababa kami sa Shantara.”“Okay ma’am.” Magalang na sabi ng driver sa kaniya. Kahit na nasa abroad si Pan, hindi niya pinabayaan ang Shantara dahil ito ang huling ala-ala ni Aaron para kay Zahara.She wanted to preserve it hanggang sa muli silang magkita ng anak niya sa kabilang mundo.Pagdating nila doon, hindi na nagulat si Pan nang makita niya na maraming customers sa Shantara. After all, sikat ito at masarap magluto ang mga chef niya.Pumasok sila ng mga anak niya kasama ng mga bodyguards.“Mama, faster!! I am really hungry.”Natatawang nagpatianod si Pan kay Dahlia habang si Wil naman ay inosenteng nakasunod sa mama niya.Nang umupo na sila, agad silang bi
Agad naibaba ni Logan ang eyeglasses niya nang biglang pumasok si Zahara sa pinto, tumatakbo papuntang kwarto at umiiyak.Agad niya itong sinundan ng may pag-aalala sa mukha. Nakita niya ito, particularly sa kama, nakadapa at umiiyak.His heart aches upon seeing his daughter crying like that. “What happened to you?”Hindi siya sinagot ni Zahara kaya nagkusa siyang lumapit dito, lumuhod sa tabi nito at dahan-dahang hinaplos ang ulo ng anak.“What happened? Bakit ka umiiyak, anak?”Tumingin si Zahara sa kaniya, humihikbi habang nagsusumbong. “D-Dad, n-nakita ko po si mama.”Nagulat si Logan, nanlalaki ang mata niya. Pan is home?“Pero nagalit po siya sa akin.”“Why?”“She didn’t recognize me, dad. Tapos yung anak niya, natakot sa akin, akala niya halimaw ako.” Parang nadurog ang puso ni Logan sa kaniyang narinig.“Akala siguro ni mama inaway ko ang kapatid ko. Pero hindi po dad.”Agad na niyakap ni Logan si Zahara.“I hate my face, dad. Halimaw po ba ako? Hindi na po ba ako makikilala n
“Anong plano mo ngayon?” tanong ni Logan habang nakatingin sa kawawang si Zahara. Nakatulog ito sa labis na pag-iyak.“I need to see her. I need to see Pan.” Sagot ni Juancho.“Lalapitan ka pa kaya niya? Kakausapin ka pa kaya niya?”“Babawiin ko siya Logan. Wala siyang choice kun’di kausapin ako dahil may anak kami at nasa akin si Zahara.”“Sa galit niya sayo, parang malabo na kausapin ka niya.”“You’ll help me para kausapin niya ako. And besides, hindi lang ako ang may pakay sa kaniya.” Ngumisi si Juancho. “Ikaw rin naman.”Napainom si Logan ng wine. Nasabi nga ni Zahara sa kanila na may dalawang bata kanina, isang babae, isang lalaki.“I only have a child.” Sabi ni Juancho na sinigurado sa doctor na tumingin noon kay Pan kung kambal ba ang anak niya.When the doctor said earlier, isa lang ang fetus ang nakita niya noon sa tiyan ni Pan, alam na agad ni Juancho na hindi kambal ang anak niya at ang isang bata na nakita ni Zahara kanina ay maaaring anak ni Logan.“Zahara said may dalawan
Ngumiti si Pan at bumaling kay Logan. “I’m sorry Logan, mukhang may hindi yata ako naintindihan sa sinabi mo.”Umiling si Logan, hindi siya makapaniwala sa pagmaang-maangan ni Pan.“I’m not here to argue with you. Magkikita pa naman tayo next time.”Sabi ni Logan at umalis. Kumuyom ang kamao ni Pan. Nakatitig lang siya kay Logan habang sumasakay ito sa kaniyang sasakyan.“Paano niya nalaman?” kinakabahan at nagtatakang tanong ni Pan sa sarili niya.Nanatili lang siya sa ganoong position hanggang sa nagpasya na siyang tumalikod para pumasok ng hospital.Pagpasok niya, naabutan niya ang mama niya na pinupunasan si lola Susana.“Ma!” Napatingin si Leila sa kaniya at agad na nanlaki ang mata nito. Lumapit si Pan sa kaniya at agad siyang niyakap ng mahigpit.“Anak, finally…” mahinang sabi ni Leila.“Ma, kamusta si lola?” tanong ni Pan nang makalayo siya sa yakap. Tumingin siya kay lola Susana at nakita niya itong nakahiga sa kama at walang malay.“She’s not getting better. Nag-aalala na nga
Nang maging tahimik na ang lahat, dahan-dahang lumabas si Marie sa kwarto niya para silipin muli ang babae na narinig niyang ang pangalan ay Lou.Nakita niya ito sa sofa na umiiyak kaya dahan-dahan niya itong nilapitan.“Ate,” halos manginig ang labi niya nang tawagin niya ito.Tumingin sa kaniya si Lou at mapait na ngumiti.Lumapit si Marie sa kaniya. “T-Totoo ba yung narinig ko, ate? Na kinidnap ka ni dad at tinago ka niya dito?”Sandaling natigilan si Lou saka niya hinarap ulit si Marie.“Tabi ka,” mahinang sabi niya at pinatabi niya si Marie sa kaniya.“Talaga bang anak ka ni Lorciano?”Tumango si Marie.“Napakabait mo namang bata. Hindi ka bagay maging anak niya. Siya demonyo, ikaw hindi.”Kitang kita ang galit sa mukha ni Lou.“Hindi ka ba galit sa akin ate? A-Anak ako ng demonyo.”Hinawakan ni Lou ang mukha niya. “Pero sinasaktan ka rin niya kahit anak ka niya. Paano ako magagalit sayo?”“Ano pong nangyari ate? B-Bakit ka narito?”“D-Dahil kinuha niya ako. Kinidnap niya ako at
Nagmamadali si Pan na umalis ng hospital pero alam niyang nakasunod si Juancho sa kaniya.Huminto siya at huminga ng malalim bago niya ito nilingon. “Kailan mo ba ako titigilan?” kunot noong tanong niya.“Wala ka bang balak tanungin ako kung bakit hindi ko madalaw ang anak natin sa puntod niya?”Agad na nalukot ang mukha ni Pan. “Tinatanong pa ba yan? Noon pa lang, alam ko ng wala ka ng pakialam sa anak ko kaya bakit pa ba ako magtataka sayo ngayon?”Umigting ang panga ni Juancho. Lumapit siya kay Pan. “Nagkamali ako Pan pero hindi ibig sabihin no’n ay wala na akong pakiramdam. Mali ako ng inakala noon, inaamin kong maling mali ako pero tama bang husgahan mo ang buong pagkatao ko? Ni minsan ba hindi mo nakita kung paano ko minahal si Zahara? Kung paano ko pinahalagahan ang anak natin? Nasaktan ako no’ng nalaman ko na hindi siya sa akin. Ang mali ko lang, hindi ko muna inalam ang kwento. Hindi kita pinakinggan.”Namumuo na ang luha sa mata ni Pan. Kapag usapang Zahara, madali siyang bu
Agad nanginig si Zahara nang hawakan siya ng mama niya. Hindi niya inaasahan na makikita niya si Pan ngayon.Buong akala niya ay papa Juancho lang niya at daddy Logan ang magbabantay kay lola Susana.“SUMAGOT KA!” Pan shouted, nanginginig na rin sa galit. Hindi niya mapapalagpas kung may sino pa mang magpahamak sa mga anak niya. She won’t stay still kahit pa isang dalagita ang nasa harapan niya ngayon at mukhang hindi delikado.Hindi na siya magpapaloko pang muli. Nilagay niya sa isipan niya na kahit inosente ay pwedeng gumawa ng kahindik-hindik na krimen.“PAN!” Logan came at binawi sa kaniya si Zahara. “What are you doing?”Nagulat si Pan sa presensya ni Logan. Agad niyang tinignan si Zahara na hindi makatingin sa kaniya.“That girl! Bakit nandito yan?” turo niya kay Zahara na umiiyak at takot na takot.“Ano naman kung nandito siya?”“Hindi ako nakikipagbiruan Logan. Who the fvck is she?”“Why are you cursing?” kumunot na ang noo ni Logan, hindi na rin siya natutuwa sa mga sinasabi n
“Her name is Zara.” Sabi ni Juancho na hindi man lang kumurap kahit isang beses habang nakatingin sa mukha ni Pan.He wanted to see Pan’s reaction. At nakita niya nga ang sakit at pangungulila nito para sa kanilang anak.Pero si Pan, agad niyang inalis ang anumang emotion na nasa mukha niya at lumapit kay lola Susana.“Is that her real name? Or palayaw niyo lang ni Logan sa kaniya?”“That’s her real name.”Nakagat ni Pan ang labi niya. ‘Bakit magkatunog sa pangalan ng anak ko?’In her heart, namiss na niya sobra ang anak niya. Ang anak na inalagaan niya ng maraming taon.“Bakit ka tumahimik?” tanong ni Juancho ng hindi na sumagot si Pan.“Ano namang sasabihin ko Juancho?”“Na naalala mo si Zahara. Na namiss mo ang anak natin!”Sinamaan siya ni Pan ng tingin. “Ano bang gusto mong mangyari? Alangan namang iiyak ako ngayon.”Huminga ng malalim si Juancho at kinuha ang upuan saka tumabi kay Pan. “You’re so hard to please now. Para bang naging bato ka na lang bigla.”Ngumisi si Pan. “Kaila
Agad sumugod sina Pan sa hospital kasama niya si Leila at dalawang mga anak niya na sina Dahlia at Wil.Kasama rin niya si Marie.Pagdating nila doon, ang umiiyak na si Juancho at Logan ang nakita niya.At sa tabi, naroon si Symon katabi ni Zahara na nakilala niya bilang Zara.Napahinto sandali si Pan bago siya bumaling kay lola Susana.“Ma…” agad lumapit si Leila kay lola Susana at niyakap niya ito agad.Si Pan ang sumunod na agad umiyak habang niyayakap ngayon si lola Susana.Ang dalawang bata sa tabi e agad na yumakap kay Marie dahil wala naman silang kilala doon bukod sa mama at lola nilang nakayakap kay lola Susana.Napansin sila ng mga kalalakihan sa loob.Si Logan, agad nanlaki ang mata niya nang mapatingin siya kay Wil.Si Juancho naman, natuon ang mata niya kay Dahlia.Marahil totoo ang lukso ng dugo dahil kahit wala pa mang kumpirmasyon kung sino ang mga anak nila sa dalawa ay alam na nila kung sino.Agad na lumapit si Juancho kay Dahlia pero mas mabilis si Wil na humarang a
“Kuya, bakit busy si mama?” ang tanong ni Dahlia kay Wil matapos niyang makita ang mama niya na nakikipag-coordinate sa mga bodyguards ilang araw na ang nakararaan.Halos hindi na rin nila ito lubusang nakakasama dahil lagi itong wala.Mga maid lang ang kasama nila lagi at nagpapakain sa kanila.Wala sila sa condo ngayon, nasa isang bahay sila na pagmamay-ari ni Pan.At mas dumami pa ang bodyguards nila ngayon kumpara noong mga naunang araw na nakauwi sila.“I don’t know Dahlia,” sabi ni Wil.“Kuya, I’m bored here.”“Gusto mo bang magplay tayo sa labas?”“Yes please…”Kinuha ni Wil ang laruan ni Dahlia at laruan niya saka pumuslit sila sa labas.Lumabas sila ng bahay, ligtas pa rin naman dahil halos pinapalibutan ang buong mansion ng security.Habang naglalaro sila, biglang napatingin si Marie sa dalawang bata.Inimbitahan siya ni Pan sa bahay niya dahil gusto nilang malaman ang details ng lugar ni Lorciano sa China.They need Marie para sa impormasyon na kailangan nila.Kanina pa siya
“Louella? My cousin? Hawak ni Lorciano?” tanong ni Pan, tila naningurado.Tumango si Marie. “Opo ate…”Tumingin si Pan kay Juancho. “Paano naman mapupunta ang pinsan ko sa walanghiya mong ama, Marie?”Umiiyak pa rin si Marie. “Ate, hindi ko po alam.. Ang alam ko lang ay kinuha siya ni dad, dinala sa ibang bansa at kinulong. Siya po ang dahilan bakit ako nakatakas. Tinulungan niya ako ate.”Napalayo si Pan kay Marie. Bumaling siya kay Juancho at pagkatapos ay umiling.Hindi niya alam kung ano ang dapat na paniniwalaan niya. Hindi niya alam kung paano niya pagkakatiwalaan si Marie na anak ng hayop na pumatay kay Zahara.“Sabihin mo nga ang totoo, ikaw ba ay inutusan ng ama mo para linlangin ako?”“Pan, hindi sinungaling ang kapatid ko!” Agap ni Juancho.“Hindi ako basta-basta maniniwala Juancho. Anak ni Lorciano yan. Kung ano ang puno, siya rin ang bunga.”“PANASREE!” Juancho shouted.Tumayo si Marie. Walang pagdadalawang isip na hinubad niya ang pang-itaas na damit niya, tanging tube a
“Her name is Zara.” Sabi ni Juancho na hindi man lang kumurap kahit isang beses habang nakatingin sa mukha ni Pan.He wanted to see Pan’s reaction. At nakita niya nga ang sakit at pangungulila nito para sa kanilang anak.Pero si Pan, agad niyang inalis ang anumang emotion na nasa mukha niya at lumapit kay lola Susana.“Is that her real name? Or palayaw niyo lang ni Logan sa kaniya?”“That’s her real name.”Nakagat ni Pan ang labi niya. ‘Bakit magkatunog sa pangalan ng anak ko?’In her heart, namiss na niya sobra ang anak niya. Ang anak na inalagaan niya ng maraming taon.“Bakit ka tumahimik?” tanong ni Juancho ng hindi na sumagot si Pan.“Ano namang sasabihin ko Juancho?”“Na naalala mo si Zahara. Na namiss mo ang anak natin!”Sinamaan siya ni Pan ng tingin. “Ano bang gusto mong mangyari? Alangan namang iiyak ako ngayon.”Huminga ng malalim si Juancho at kinuha ang upuan saka tumabi kay Pan. “You’re so hard to please now. Para bang naging bato ka na lang bigla.”Ngumisi si Pan. “Kaila
Agad nanginig si Zahara nang hawakan siya ng mama niya. Hindi niya inaasahan na makikita niya si Pan ngayon.Buong akala niya ay papa Juancho lang niya at daddy Logan ang magbabantay kay lola Susana.“SUMAGOT KA!” Pan shouted, nanginginig na rin sa galit. Hindi niya mapapalagpas kung may sino pa mang magpahamak sa mga anak niya. She won’t stay still kahit pa isang dalagita ang nasa harapan niya ngayon at mukhang hindi delikado.Hindi na siya magpapaloko pang muli. Nilagay niya sa isipan niya na kahit inosente ay pwedeng gumawa ng kahindik-hindik na krimen.“PAN!” Logan came at binawi sa kaniya si Zahara. “What are you doing?”Nagulat si Pan sa presensya ni Logan. Agad niyang tinignan si Zahara na hindi makatingin sa kaniya.“That girl! Bakit nandito yan?” turo niya kay Zahara na umiiyak at takot na takot.“Ano naman kung nandito siya?”“Hindi ako nakikipagbiruan Logan. Who the fvck is she?”“Why are you cursing?” kumunot na ang noo ni Logan, hindi na rin siya natutuwa sa mga sinasabi n
Nagmamadali si Pan na umalis ng hospital pero alam niyang nakasunod si Juancho sa kaniya.Huminto siya at huminga ng malalim bago niya ito nilingon. “Kailan mo ba ako titigilan?” kunot noong tanong niya.“Wala ka bang balak tanungin ako kung bakit hindi ko madalaw ang anak natin sa puntod niya?”Agad na nalukot ang mukha ni Pan. “Tinatanong pa ba yan? Noon pa lang, alam ko ng wala ka ng pakialam sa anak ko kaya bakit pa ba ako magtataka sayo ngayon?”Umigting ang panga ni Juancho. Lumapit siya kay Pan. “Nagkamali ako Pan pero hindi ibig sabihin no’n ay wala na akong pakiramdam. Mali ako ng inakala noon, inaamin kong maling mali ako pero tama bang husgahan mo ang buong pagkatao ko? Ni minsan ba hindi mo nakita kung paano ko minahal si Zahara? Kung paano ko pinahalagahan ang anak natin? Nasaktan ako no’ng nalaman ko na hindi siya sa akin. Ang mali ko lang, hindi ko muna inalam ang kwento. Hindi kita pinakinggan.”Namumuo na ang luha sa mata ni Pan. Kapag usapang Zahara, madali siyang bu
Nang maging tahimik na ang lahat, dahan-dahang lumabas si Marie sa kwarto niya para silipin muli ang babae na narinig niyang ang pangalan ay Lou.Nakita niya ito sa sofa na umiiyak kaya dahan-dahan niya itong nilapitan.“Ate,” halos manginig ang labi niya nang tawagin niya ito.Tumingin sa kaniya si Lou at mapait na ngumiti.Lumapit si Marie sa kaniya. “T-Totoo ba yung narinig ko, ate? Na kinidnap ka ni dad at tinago ka niya dito?”Sandaling natigilan si Lou saka niya hinarap ulit si Marie.“Tabi ka,” mahinang sabi niya at pinatabi niya si Marie sa kaniya.“Talaga bang anak ka ni Lorciano?”Tumango si Marie.“Napakabait mo namang bata. Hindi ka bagay maging anak niya. Siya demonyo, ikaw hindi.”Kitang kita ang galit sa mukha ni Lou.“Hindi ka ba galit sa akin ate? A-Anak ako ng demonyo.”Hinawakan ni Lou ang mukha niya. “Pero sinasaktan ka rin niya kahit anak ka niya. Paano ako magagalit sayo?”“Ano pong nangyari ate? B-Bakit ka narito?”“D-Dahil kinuha niya ako. Kinidnap niya ako at
Ngumiti si Pan at bumaling kay Logan. “I’m sorry Logan, mukhang may hindi yata ako naintindihan sa sinabi mo.”Umiling si Logan, hindi siya makapaniwala sa pagmaang-maangan ni Pan.“I’m not here to argue with you. Magkikita pa naman tayo next time.”Sabi ni Logan at umalis. Kumuyom ang kamao ni Pan. Nakatitig lang siya kay Logan habang sumasakay ito sa kaniyang sasakyan.“Paano niya nalaman?” kinakabahan at nagtatakang tanong ni Pan sa sarili niya.Nanatili lang siya sa ganoong position hanggang sa nagpasya na siyang tumalikod para pumasok ng hospital.Pagpasok niya, naabutan niya ang mama niya na pinupunasan si lola Susana.“Ma!” Napatingin si Leila sa kaniya at agad na nanlaki ang mata nito. Lumapit si Pan sa kaniya at agad siyang niyakap ng mahigpit.“Anak, finally…” mahinang sabi ni Leila.“Ma, kamusta si lola?” tanong ni Pan nang makalayo siya sa yakap. Tumingin siya kay lola Susana at nakita niya itong nakahiga sa kama at walang malay.“She’s not getting better. Nag-aalala na nga
“Anong plano mo ngayon?” tanong ni Logan habang nakatingin sa kawawang si Zahara. Nakatulog ito sa labis na pag-iyak.“I need to see her. I need to see Pan.” Sagot ni Juancho.“Lalapitan ka pa kaya niya? Kakausapin ka pa kaya niya?”“Babawiin ko siya Logan. Wala siyang choice kun’di kausapin ako dahil may anak kami at nasa akin si Zahara.”“Sa galit niya sayo, parang malabo na kausapin ka niya.”“You’ll help me para kausapin niya ako. And besides, hindi lang ako ang may pakay sa kaniya.” Ngumisi si Juancho. “Ikaw rin naman.”Napainom si Logan ng wine. Nasabi nga ni Zahara sa kanila na may dalawang bata kanina, isang babae, isang lalaki.“I only have a child.” Sabi ni Juancho na sinigurado sa doctor na tumingin noon kay Pan kung kambal ba ang anak niya.When the doctor said earlier, isa lang ang fetus ang nakita niya noon sa tiyan ni Pan, alam na agad ni Juancho na hindi kambal ang anak niya at ang isang bata na nakita ni Zahara kanina ay maaaring anak ni Logan.“Zahara said may dalawan