Like what I am planning to do, pinupuntahan ko si Aldrio para magpaturo mag-sketch. He is skilled. Siya lang ang kilala ko pagdating sa ganoon. Bukod sa mahaba ang pasensya niya sa akin, hindi ko na kailangan pang magbayad at flexible pa ang oras.
Iyon ang naging routine ko araw-araw. Sa umaga, pupunta sa kumpanya ni Lucas at sa tanghali naman ay diretso na kay Aldrio. Tatlong Linggo na rin ang nakakalipas simula nang magpaturo ako. Sa una, basic drawing, shading at detail analysis ang tinuturo niya. Pabigat nang pabigat. Naka-focus lang ang lahat sa sketching.
"Hindi diyan ang shade, nasaan ba ang ilaw? I-minimize mo ang shading sa parteng 'yan. Wala namang shadow," turo niya.
Bumuntonghininga ako bago inabot ang pambura. Sinulyapan ko ulit ang basong nasa harapan ko. Tinapatan niya iyon ng flashlight. Iyon ang ginawa niyang model.
"Okay okay. Nakalimutan ko lang." Tinuro na kasi niya iyon. Kung nasaan ang source of light, walang shade dapat doon.
"Kahapon pa nakaalis si Amor, Liana. Nanganak na kasi si Elysia." Natigilan ako sa pagshi-shade nang marinig ang balita ni Lucas. We are video calling. Nasa office siya at ako naman ay nandito lang sa kwarto, nagski-sketch. "Talaga?!" Hindi ko maitago ang excitement. Tumango siya, wala man lang kabuhay-buhay. Masaya ba siya? Bakit sa tuwing may ibabalita siyang nakakatuwa, lagi siyang malungkot? Ganyan din siya noong binalita niya ang launching ng kaniyang cruise line. "Noong isang buwan pa siya nanganak." "Oh? Ba't ngayon mo lang sinabi sakin?! And why are you still here? Ba't hindi ka sumama?" "I still have load of works to do. Tatapusin ko muna bago ako sumunod." "Gaano kayo katagal roon?" Ayaw ko namang pumunta sa kumpanya niya nang wala siya roon. "I'll just stay there for two days. Amor will probably stay for a week or two." Tumango-tango ako saka pinagpatuloy na ang ginagawa. Malapit ko na kasing matapos 'to. Kaunti na lang at pwede ko na siyang ilagay sa magandan
"Done!" sigaw ko nang matapos ang pinakahuli-hulihang dampi ng lapis sa portrait ni Cosimo. Agad akong tumayo buhat ang portrait at inangat ito sa ere, tinitingnan kung gaano kaganda ang ginawa ko. "Tapos na?!" Agad pumunta sa likuran ko si Lucas para makitingin. Malawak ang ngiting nilingon ko siya. "Maganda ba?!" "Of course, it is!" Parang gusto kong magpapadyak sa saya. "Yehey!" Kaya tumalon-talon na lang ako na hindi ko na namalayang niyayakap ko na pala siya. Ikatatlong araw ko 'to ngayon dito at natapos ko na sa wakas ang portrait. Mula pa kahapon, nandito lang ako buong araw, hindi na pumunta sa tower ni Lucas at ang matanda, hindi rin pumasok. Para tuloy kaming high school na nag-cutting. Siraulo, gumaya pa sakin! Ito ba yung nagkakaproblema sa cruise ship? Hindi pumapasok? Naputol ang pagsasaya namin nang biglang bumukas ang pinto. Agad akong humiwalay kay Lucas nang makita si Ma'am Amorsolla sa pinto, pamatay ang tingin. Teka, akala ko ba 1 week siya roon sa abroad?
Sweat dripped on my temple. Agad kong pinalis iyon para walang makahalata sa tensyong nararamdaman ko. It's Cosimos birthday tonight. Anong nasa isip ng asawa ni Lucas at ngayon pa balak manggulo? I looked around this table and to the next table casually as if I'm just checking on them. Lahat sila, ang mga mata ay nasa dalawang bagong dating. Kersen landed her eyes on me and smiled, ganoon ang ginawa ng ilan. I drifted my eyes on Cosimo. Nakatayo pa rin ito pero nasa akin na ang atensyon. Nasa mga mata na niya ang pagtatakha sa sinabi ni Amor. I gritted my teeth. Sa ginagawa ng asawa ni Lucas ngayon, nawawalan na ako ng respeto sa kaniya! "Your daughter?" gulat na tanong ni Madam Encarnacion. Nakataas ang kilay nito, nanlalaki ang mga mata saka ako sinulyapan. Nanlamig ako. Amor isn't smiling anymore. Nakatingin rin siya sa akin. Kitang-kita ang pagkasuklam niya sa akin sa hindi malamang dahilan. Hindi ko talaga alam kung anong nagtulak sa kaniya para gawin 'to kaya manghuhula na l
"She has what?" Cosimo confirming what he just heard.Ramdam ko na ang pamamawis ng likod ko. Nilalamig na ako sa sobrang kaba kahit na hindi naman malamig ang temperatura rito sa loob. I'm quevering right now but I can feel my head heating up because of the fake news. Mapapalampas ko pa na binubunyag na nila ako ngayon pero ang magsabi sila ng hindi totoong impormasyon, hindi ko mapapatawad."Anong sinasabi mo, Elysia?!" Lakas loob kong pagpasok sa binubuo niyang momentum.Lahat sila, bumaling sa akin. Pansin kong wala nang nakaupo pa sa lamesa, lahat ay nakatayo at nakikiusyoso na sa amin dito.Tinaasan niya ako ng kilay. "What? You're going to deny it too? Aldrio Asuncion, isn't he your long time boyfriend? I got an evidence to backup my claim, girl."She went closer to Mr. Melgarejo and respectfully got the ipad. She did something on the screen until an audio played and conquered this whole dining area. Iniharap niya sa direksyon ko, namin ni Cosimo, ang screen. Video iyon."Boyfri
Ito na ang matagal ko nang kinakatakutan. Nangyari na ngayong gabi nang hindi ko man lang napaghandaan. Oo nga't matagal ko na ring gustong matapos 'to. Dapat masaya ako kasi sa wakas hindi na ako magpapanggap pang muli. Pero saan banda ba ako dapat maging masaya? Cosimo turned his back on me, maging ang pamilya niya. Lalo na ang kaniyang ina. I shouldn't be surprised. Who would be happy finding out that they got fooled by a nobody? Mataas ang apelyido nila sa bansa. Kinikilala sila. May pangalan silang iniingatan samantalang ako... wala lang. Alikabok lang sa mundong 'to. Natangay lang ako papunta sa kanila dahil kay Lucas. Kaya tama lang na magalit sila sakin ngayon. Tama lang na isuka na nila ako. Mandiri. But I have feelings for the eldest son of the founders of Melgarejo Empire. In 6 months of being arranged marriage to the CEO of Casa de Saros Hotel, I learned to genuinely love him all throughout. Masama bang habulin ko siya at humingi ng kapatawaran? Does standing in front of h
"So saan ka mag-o-OJT? Pwede kitang i-recommend sa father ko." Pinandilatan ko siya saka binaba ang inumin. Ayan na naman siya. Napag-usapan na namin 'to, e. "Sa dealership nga ako!" "Kasi doon nagtatrabaho 'yang boy-bestfriend mo! C'mon, Liana. Automotive ain't suitable for women. Mas okay kung sa company ka namin." Umirap ako saka bumuntonghininga. "What do you mean? You sounds like a fucking feminist, bruh." Tumayo na ako. "Ayokong pumirmi sa factory niyo at mag-assemble ng washing machine doon!" Sinukbit ko na ang bag at tumayo. Naubos ko na rin naman ang pagkain kaya wala na akong dahilan pa para mag-stay. Tinatanong-tanong niya lang naman ako ng mga walang kwentang bagay para magtagal kami rito. Akala yata niya 'di ko siya nahahalata. "Salamat sa libreng pagkain. Bukas ulit, ah." Kinindatan ko siya bago umalis. Umuwi kaagad ako sa bahay after class. "Ate!" Salubong ni Angge sa akin pagkapasok ko sa gate. Huminto ako at pinilit na magmukhang galit sa kaniya. "'Di
Days passed by and I'm still preoccupied by what Lucas had told me. After knowing that news, I was determined that it won't affect me. That after years of not hearing anything about Cosimo, finally, I got to moved on. That my feelings were over and I didn't care about that motherf*cker anymore. Pero bakit nasaktan ako nang marinig 'yon? Bakit nanikip ang dibd*b ko at pinili na lang na umuwi dahil nawalan na ng gana pang sumayaw sa gabing 'yon? "Hindi nga kayo bagay, Liana! Mayaman 'yon, hampaslupa ka lang! Sinabihan kang pokp*k nun. Hindi ka mahal nun! Ayan ka na naman, e. Tatanga-tanga ka na naman!" Binaon ko ang mukha sa unan at doon na lang pinakawalan ang sigaw. Apat na araw na ang nakakalipas simula ng malaman ko 'yon pero hindi pa rin ako pinapatulog sa gabi. Ilang beses ko nang kinakausap ang sarili, kinukumbinsi na hindi nga kami para sa isa't-isa. Bakit ba hindi maintindihan ng puso ko 'yon? Inahon ko ang mukha sa unan. "If he really is engaged, kanino naman?" tanong k
"Kapag g-um-raduate ka na, dito ka na pumasok. Ire-reffer kita sa main branch sa Quezon City kung gusto mo roon." Napangiti ako sa sinabi ng manager namin. Napakamot ako sa likod ng tainga. "Uhm... balak ko sanang magtayo na ng negosyo after ko maka-graduate." "Uy! Maganda 'yan! Anong negosyo?" "Uh, hardware shop." "Talaga? Malaking puhunan kailangan diyan. Paano ka naman kukuha ng capital mo?" Nagkibit-balikat ako. "Bahala na." Matagal ko nang naisip iyon. Malaki na ang naipon ko mula sa club. Nakapagpundar na nga ako ng simpleng bahay sa BF, nakabili ng sasakyan, natutustusan ang pag-aaral namin ni Angge at nabubuhay ang pamilya. Masarap pala sa pakiramdam kapag walang utang. Hindi napupunta sa iba ang pinaghihirapang pera. Kaya ang next kong goal ay makapagpatayo naman ng Hardware Shop kahit maliit lang muna. "Maganda kung magtrabaho ka muna kahit tatlong taon lang para makapag-ipon ka," opinyon niya habang nakatayo lang sa tabi at pinapanood akong mag-ayos ng sasakyan.
Tatlong oras nang naghihintay si Cosimo pero hindi na sa labas ng building. Nakonsensya naman si Liana sa kaniya kaya inabisuhan niya itong pumasok at doon na lang maghintay nang maging kumportable naman siya kahit papaano. Cosimo fought his sleepiness the whole time because of boredom. Kapag nahuhulog na ang kaniyang ulo, ilalabas na niya ang cell phone para aliwin pansamantala ang sarili. Pero hindi naman siya interesado sa telepono kaya sumusulyap-sulyap pa rin siya kay Liana. Tanaw niya lang kasi ang dalaga sa loob ng office dahil glass wall lang ang partition habang siya naman ay nakaupo sa waiting bench. May mga oras na nagtatama ang tingin nilang dalawa. Mas tumatyaga tuloy si Cosimo na maghintay sa pag-iisip na chini-check pa rin siya ni Liana kung kumusta na siya sa kinauupuan. She's busy inside and Cosimo understands that. May kausap siyang isa pang attorney. Palagay niya'y attorney ni Mrs. Thompson iyon. Kausap din nila ang mga tao sa Consulate. Nakasandal, buka ang mg
Dahan-dahang tumayo si Cosimo. Hindi niya kasi alam kung ano ang gagawin. Gusto niyang takbuhin ang pagitan nila at yakapin si Liana nang mahigpit, pero nag-aalala siya na baka itulak lang siya nito palayo. He's anxious. Hindi naman siya ganito noon kahit pa iharap sa mga bigating kasyoso sa negosyo. Hindi siya kailanman nag-alala sa kahihinatnan ng gagawing aksyon. Ngayon lang siya nag-ingat sa mga kilos. Pakiramdam niya, konting kibot ay maiirita ito. He couldn't even say a word. Nagbabara ang lalamunan niya. Siguro ay dahil natatakot siya. Lalo na at kakaiba ang naging reaksyon ni Liana. She looks disappointed and mad. Kung talagang hindi siya nito iniiwasan, tumakbo na sana ito para yakapin siya. Pero hindi. Naestatwa si Liana sa kinatatayuan. Nakaparte ang mga labi at namimilog ang mga mata. "Bakit ka nandito?" tanong niya sa mahinang boses pero may pagbabanta. He swallowed the lump in his throat. It hurts him. Iyon ang unang tinanong sa kaniya imbis na kumustahin siya. Tala
"She left you but you're still looking for her? Are you thinking?!" "She didn't left me! You manipulated her and used your power to push her through!"Encar sneered. "I didn't manipulate her. She asked for something she could benefit from in exchange of leaving you. She asked for money."Tumiim ang bagang ni Cosimo at kinuyom ang mga palad sa sobrang galit. "You're lying!""That's the truth, son. If your love for her is deep, don't expect that she will love you the same intensity as how you do. Her love is shallow," seryosong saad ng ina sa kalmadong paraan ngunit mariin ang tingin sa kaniya. Nawalan ng sagot si Cosimo para roon. Natigilan siya. Masakit ang sinabi ng ina pero ayaw niyang maniwala. Mahal siya ni Liana. Magpapakasal na sila. Ang dapat niyang sisihin sa mga oras na iyon ay ang kaniyang ina. Kung talaga ngang pinagpalit siya ni Liana sa pera, iyon ay dahil sa pagmamanipula. He shook his head in disbelief. Pumatak nanaman ang panibagong luha habang sinisikap niyang maka
It was fulfilling. Lahat ng sakit at bigat ng loob ni Cosimo sa pamilya, gumaan nang makita niya lang si Liana. Ngayong pinagmamasdan niya ang pinakamamahal niyang babae na natutulog sa kaniyang mga bisig, kuntento na siya. Hindi niya maisip kung anong magiging buhay niya kung wala si Liana. Siya lang ang bukod tanging magiging ilaw ng kaniyang tahanan. Siya lang ang kaniyang uuwian at magiging pahinga sa nakakapagod na mundo. He embraces her. Mainit ang pagsasalo ng kanilang mga hubad na katawan sa ilalim ng kumot. Napangiti siya nang marinig ang mahinang paghilik ni Liana. "She must be tired," isip-isip niya. Nakailang ulit sila ng gabing iyon pero hindi makatulog si Cosimo. Marami siyang iniisip. He's wondering of what future awaits him but he's so certain that he will do everything in able to give Liana a great future. Kailangan niya lang gawin ay magsimula ulit. He has the skills. Hindi naman masakit sa pride niya kung magsisimula siya bilang empleyado. Kakayanin niya lahat
"The guards are everywhere. How can I do it?!" Cosimo frustrating said as he paced back and forth. Bumuntonghininga na lang si Slayne. Napasapo ng noo si Hateur. Napagplanuhan na nila ito noong isang Linggo pa pero hindi nila inaasahan na may mga bodyguards pa lang ipapadala si Madame Encarnacion. "Aren't Tita being too much? Mahal ka ba talaga ng mommy mo?" tanong ni Slayne. Hindi ito oras para magbiro kaya sinamaan siya ng tingin ni Cosimo. Kailangan nilang mag-isip ng iba pang paraan para maitakas ang kaibigan nilang ayaw magpakasal. Pero bago nila magawa iyon, kailangan muna nilang takasan ang bantay. "Mom's calling." Casnu announced while looking at his phone screen. Napapikit sila nang mariin. "30 minutes before the ceremony." Rubio reminded them. Bumuga ng hininga si Cosimo. Hindi 'to matatapos kapag tumakas siya. Might as well face it. Duwag lang ang tumatakbo sa problema. Sinuot na niya ang kaniyang suit jacket. Naalarma naman ang mga groomsmen. "Woah! Papakas
Para kay Cosimo, nakahanap na siya ng pahinga sa lahat ng pagod niya. It's the life he's been asking for. Kahit na palagi silang nag-aaway at hindi nagkakaintindihan noong una, naging mabuti naman ang pagsasama nila kalaunan. He's contented. Masaya siya na sa wakas may tao nang naghihintay sa pag-uwi niya at magtatanong kung kumusta ang kaniyang buong araw. Cosimo felt whole whenever he's with Liana. It's the tranquility he's feeling as his condo became paradise with only his wife's presence. Kaya ganoon na lang ang naging galit niya nang malaman ang buong pagkatao ng pinakasalan. He felt like a fool for not finding it out. Pakiramdam niya tinraydor siya. Hindi siya makapaniwalang nagpaloko siya sa loob ng anim na buwan. "Cosimo." "Don't fucking say my name, you whore!" He had enough. Lumabas na lang ang masakit na salitang iyon sa kaniyang bibig nang hindi niya inaasahan. He's breathing heavily and even though he's eyes are intense, behind it is regret. He knew that he shouldn't h
Third Person Point of ViewNaghihikahos na pinasok ni Amorsolla ang mansyon ng pamilyang Melgarejo. Kabababa lang nito sa sasakyan, hinihingal at parang madadapa pa sa sobrang pagmamadali. "Nasa office niya po si Madame," turo ng kasambahay. Pinilit niyang lakarin ang opisina ng kaibigan hanggang sa makakaya. Nanginginig siya. Pinagpapawisan na rin nang malamig. Kalaunan, nakarating din siya. Naabutan niya ang kaibigang nagbabasa ng magazine pagpasok niya sa opisina nito. "Oh, Amorsolla?" takha ni Encarnacion nang makita niya ito sa hindi inaasahang pagkakataon. Tila naubos na ang lakas ni Amorsolla at napaupo na ito sa sahig. Tears fell down on her cheek nonstop as if she didn't cry on her way there. Encarnacion got worried and immediately went to pick her up from the floor. She held her shoulders. "What happened to you?!" she asked a bit loud.Ramdam niya ang panginginig nito kaya mas lalo siyang nabahala. Natataranta siya sa kalagayan ng kaibigan pero kailangan niyang huminah
Suot ang caramel trousers at cream long sleeve blouse, tumulak na ako papuntang Casa de Saros. 7 PM pa lang naman. Sasakto ako sa oras ng usapan. Matagal kong pinag-isipan kung pupunta ba ako o hindi. Pakiramdam ko kasi pambabastos kapag hindi ko sinipot ang ginang. Gusto niya akong makausap at maghihintay siya sa akin. Mahal ang oras niya kaya ngayong naglaan siya para sa akin, sino ako para sayangin iyon? Like what I've said, I want to do anything in order for her to be in favor of me. Kung madi-disappoint ko siya ngayon, baka hindi na magbago ang tingin niya sa akin kahit kailan.Hindi naging maganda ang huling pagkikita naming dalawa. Pero ako naman ang may kasalanan kaya dapat ako ang nakikipag-ayos. Tatanggapin ko ang galit niya kung sakali mang mag-init ang dugo niya sakin ngayon. Gusto ko lang makapag-usap kami bago ako ikasal sa anak niya. Kailangan ko siyang galangin dahil kahit anong mangyari, ina pa rin siya ni Cosimo. "Do you have any reservation, Ma'am?" tanong ng atte
Cosimo gave me assurance that he loves me and will marry me after he cleared his issues with Frida. Kahit na wala siyang pinanghahawakang salita mula sakin na mahal ko siya at umaasa ako sa pinangako niya, alam kong tutuparin niya iyon. Mahal niya ako. Wala na akong dapat pang ipagdalawang isip. Kakalimutan ko lahat. Wala na akong pakialam kung anong pwedeng gawin ng magulang niya sa amin. Balang araw, matatanggap din nila ako. Ipipilit ko ang sarili ko sa kanila. Pagtatyagaan ko. Aayusin ko ang sarili para kahit papaano hindi nila ako ikahiya. Makakatulong din ako sa negosyo nila. Iyon naman ang gusto nila, hindi ba? Someone who can bring something for the growth of their wealth."Magpapakasal kayo?" tanong ni Mama nang makaupo na siya sa hapag. Sabay-sabay kaming kakain ng tanghalian ngayon. Kakaalis lang ni Cosimo kanina at naabutan pa siya nina Mama. Wala rin namang problema dahil nakabihis na siya at paalis na. Kaya lang, nagtagal pa siya rito para makipag-usap kay Mama. Hindi k