“เอาไปตรวจให้ทีขอผลด่วนที่สุด”กฤษฎิ์ยื่นขวดเล็ก ๆ ที่บรรจุหลักฐานที่ใช้ตรวจหาความสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับลูกให้เรียวที่รับไปและรีบออกจากห้องทำงานของผู้เป็นนายเพื่อนำของสิ่งนี้ไปให้แผนกที่รับผิดชอบทันที กฤษฎิ์เอนตัวพิงพนักโซฟาก่อนที่จะจมอยู่กับความคิดที่ทำอย่างไรก็ไม่สามารถสลัดออกไปจากหัวได้เลย เดิมทีเขาก็ไม่ได้อยากจะแอบทำอะไรที่ดูเหมือนจะเป็นการละเมิดสิทธิ์ของนับดาวแบบนี้หรอกแต่ใบหน้าของกองทัพช่างละม้ายคล้ายกับเก้าทัพตอนเด็ก ๆ ไม่ผิดเพี้ยนเหมือนกันเสียจนเขาไม่สามารถที่จะปล่อยผ่านไปได้ อีกอย่างข้อพิรุธหลายอย่างที่นับดาวหลุดออกมาก็ทำให้เขาคิดเป็นอื่นไปไม่ได้นอกเสียจากว่าเก้าทัพลูกชายของเขาคือพ่อของเด็กชายกองทัพ ครั้งแรกที่นับดาวรู้ตัวว่าท้องเด็กสาวร้องไห้ออกมาอย่างหนักราวกับถูกทอดทิ้งจากผู้ชายสารเลวที่ไร้ความรับผิดชอบแต่ในความเป็นจริงแล้วคนที่ทอดทิ้งพ่อของลูกไปอาจจะเป็นนับดาวเองก็เป็นได้ นี่เป็นแค่การคาดเดาของเขาเพียงเท่านั้น เพราะสายตายามที่ลูกชายของเขาจับจ้องแม่หนูคนนั้นเต็มไปด้วยความรักและโหยหาอย่างชัดเจน ลูกชายของเขา ๆ เลี้ยงมาตั้งแต่แบเบาะทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเก้าทัพรู้สึกอย่างไรกับนั
“อะไรของมึงวะไอ้เหี้ยพอร์ชกูเพิ่งกลับเมืองไทยได้แค่วันเดียวมึงก็เรียกกูมาใช้งานเลยนะ”เก้าทัพเดินเข้ามาในสตูดิโอแห่งหนึ่งอย่างหัวเสีย เพราะเขาตั้งใจว่าเย็นนี้จะไปรับกองทัพที่โรงเรียนและแวะไปรับนับดาวที่มหาวิทยาลัย เพราะตารางเรียนของเธออยู่ในมือเขาหมดแล้ว แต่อยู่ดี ๆ เพื่อนรักก็ดันโทรหาเขาให้มาที่นี่ เพราะมีเรื่องอยากจะขอความช่วยเหลือด่วนแต่พอเดินเข้ามาที่นี่กลับเต็มไปด้วยคนมากมายที่เขาไม่รู้จักหน้าค่าตาส่วนเพื่อนตัวดีนั่งหน้าซีดอยู่บนเก้าอี้ผ้าใบทำให้เก้าทัพต้องรีบเดินเข้าไปหาทันทีพร้อมกับร้องด่าเพื่อนไปด้วยอย่างหงุดหงิดใจเล็กน้อยเขาจะไปจีบสาวทำไมเพื่อนไม่เข้าใจเขาเลยนะ“โทษทีว่ะเพื่อน สงสัยกูจะท้องเสีย เพราะไปแดกเหล้าต้อนรับมึงเมื่อวาน ฉะนั้นวันนี้มึงก็ช่วยรับผิดชอบกูด้วยการมาทำงานแทนกูหน่อยนะเพื่อนนะ”พอร์ชบอกเก้าทัพด้วยใบหน้าที่ซีดเผือดซึ่งมันซีดมากเสียจนเขาอดที่จะเป็นห่วงเพื่อนไม่ได้ เมื่อวานพวกเขาไปดื่มกันที่ผับของเฮียกายลูกพี่ลูกน้องของเขาแต่ไอ้พอร์ชจอมตะกละกลับดื่มไปด้วยกินไปด้วยผลมันเลยออกมาอย่างที่เห็น“มึงจะให้กูช่วยอะไรรีบพูดมา กูมีเวลาไม่เยอะอย่าลีลา”เก้าทัพนั่งลงข้าง ๆ
ผัวะ ผัวะขุนพลถึงกับหน้าหันด้วยความเจ็บปวดเมื่ออยู่ ๆ เก้าทัพที่เดินเข้ามาในร้านก็ตรงเข้ามาปล่อยหมัดใส่เขาโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัวทำเอาเขาถึงกับปากแตกเลือดกลบปากกันทีเดียว“มึงเป็นเหี้ยไรวะไอ้เก้า” ขุนพลตะโกนถามเก้าทัพด้วยความตกใจปนโมโห เขารู้ว่าเก้าทัพกลับมาจากเรียนต่อที่อิตาลีแล้ว เพราะนับดาวโทรมาหาเขาด้วยความกระวนกระวายใจว่าเจอเก้าทัพโดยบังเอิญ แถมเก้าทัพยังรู้แล้วว่าเธอมีลูกเหลือแค่พ่อของลูกที่เก้าทัพคงยังไม่รู้ตัวว่าตัวเองคือพ่อของกองทัพ“แล้วมึงปิดบังอะไรกูไว้ล่ะไอ้เหี้ยเฮีย”เก้าทัพกระชากคอเสื้อของขุนพลขึ้นมาก่อนจะตะคอกถามขุนพลด้วยน้ำเสียงดุดันทำเอาขุนพลที่กำลังตกใจอยู่ถึงกับชะงักไปก่อนที่จะถอนหายใจออกมาเมื่อในที่สุดความจริงนานนับหกปีที่เขาช่วยนับดาวปิดบังมาตลอดก็จบสิ้นลงเสียที ก่อนที่ขุนพลจะมองหน้าเก้าทัพด้วยสายตาที่เต็มไปความรู้สึกผิด เขารู้ว่าเก้าทัพเองก็เจ็บปวดไม่น้อยกับการที่นับดาวหายไป แต่จะให้เขาทำอย่างไรในเมื่อนับดาวขอร้องเขาทั้งน้ำตา“ก็ไม่ได้อยากจะปิดบัง แต่มึงจะให้กูทำอย่างไรในเมื่อน้องมันร้องไห้ขอร้องกูให้ช่วยพาหนีไปไกล ๆ จากชีวิตมึงอะ เป็นมึง ๆ จะทำอย่างไรกูถามหน่อย
“นับขอโทษนะคะ ขอโทษจริง ๆ” หลังจากที่เสียน้ำตากันจนตาบวมทั้งคู่และนับดาวอธิบายถึงเหตุผลที่ทำให้เธอทิ้งเก้าทัพไป อยู่ ๆ เก้าทัพก็เปลี่ยนอารมณ์กะทันหันจากที่กำลังเศร้าก็กลายเป็นหน้างอคอหักบึนปากงอนเธอเสียอย่างนั้นทำเอานับดาวถึงกับงงกับอารมณ์ของเก้าทัพ“หายโกรธนับนะคะ นะ นะ”นับดาวขยับเข้าไปใกล้ ๆ ก่อนที่จะจับมือของเก้าทัพมากุมเอาไว้แน่นแต่ถึงอย่างนั้นคนขี้งอนที่โดนทิ้งก็ไม่ยอมหันหน้ากลับมาคุยกับนับดาวเลยสักนิด ทำเอานับดาวถึงกับใจแป้วที่เก้าทัพไม่ยอมหายงอนเธอ หัวใจดวงน้อยถึงกับห่อเหี่ยวเมื่อถูกพ่อของลูกงอนหนักมาก หารู้ไม่ว่ามันเป็นแผนแกล้งงอนของเก้าทัพเพื่อให้นับดาวง้อต่างหาก“พี่เก้าคะนับผิดไปแล้วยกโทษให้นับนะคะ”นับดาวพยายามง้องอนเก้าทัพจนกระทั่งใบหน้าหล่อเหลาหันกลับมาก่อนที่จะค่อย ๆ ขยับเข้ามาชิดนับดาวที่ค่อย ๆ ขยับถอยหนี เพราะสายตาที่เก้าทัพมองเธอคล้ายมีบางอย่างซ่อนอยู่ แต่เธอไม่รู้ว่ามันคืออะไร ก่อนที่เขาจะกักขังเธอเอาไว้ด้วยแขนแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามซึ่งตอนนี้นับดาวไม่สามารถถอยหนีไปไหนได้อีก เพราะเธอขยับหนีมาจนสุดความยาวของโซฟาแล้ว“ความผิดของนับมันใหญ่มากเลยรู้ไหมคนดี”น้ำเสียง
“อ๊ะ พะ พี่ทัพ”นับดาวร้องครางเสียงหวานเมื่อเก้าทัพก้มหน้าลงมาซบที่อกอวบพร้อมกับสูดกลิ่นหอมอ่อน ๆ เข้าเต็มปอด ก่อนที่จะตะโบมจูบยอดปทุมถันอย่างมูมมาม ในใจนึกอิจฉาลูกชายที่ได้ดื่มนมจากเต้าตั้งแต่เกิดส่วนตัวเองนั้นเพิ่งได้ชิมความหอมหวานแค่เพียงครั้งเดียวก็โดนแม่ของลูกทิ้งไป แต่ไม่เป็นไรต่อจากนี้ไปในทุก ๆ วันเขาจะทวงคืนความหวานที่หายกลับมาหึ จะเอาให้เจ้าทัพมีน้องไปเลยคอยดูคิดแผนร้ายกาจอยู่ในใจริมฝีปากนุ่มก็จูบยอดปทุมถันอย่างดูดดื่มทั้งดูดทั้งเลียจนทำเอาคนที่ไร้ประสบการณ์แบบนับดาวถึงกับเสียวซ่านหลุดเสียงครางออกมาเบาหวิว มือบางยกขึ้นขย้ำผมนุ่มของเก้าทัพเพื่อระบายความเสียวจนผมยุ่งไปหมด แต่ถึงอย่างนั้นหน้าอกอวบกลับแอ่นเข้าหาริมฝีปากหนาด้วยความกระสันในอารมณ์“จุ๊บ รู้สึกนมจะใหญ่ขึ้นกว่าเดิมถูกใจพี่เก้ามากเลยค่ะ”คำพูดที่ทะลึ่งปนทะเล้นหลุดออกมาจากริมฝีปากหนาเมื่อเขาถอดจูบออกจากเม็ดบัวสีหวานก่อนที่จะค่อย ๆ ยื่นมือเข้าไปรูดรั้งแพนตี้สีหวานของนับดาวออกมาแล้วเหวี่ยงลงพื้นอย่างไม่ไยดี ตามมาด้วยกระโปรงนักศึกษาที่ลอยไปตกลงใกล้ ๆ กันร่างบางขาวผ่องยั่วยวนปรากฏแก่สายตาของเก้าทัพยิ่งทำให้อารมณ์กระหายในค
เช้าวันต่อมานับดาวลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัว เมื่อคืนเธอขอโทษพี่เก้าทัพจนสลบคาอกแกร่งด้วยความเหนื่อยล้า ใบหน้าหล่อเหลายามหลับช่างดูอ่อนเยาว์ราวกับเด็กมัธยมทั้ง ๆ ที่ปีนี้พี่เก้าทัพของเธออายุ ยี่สิบสี่ปีแล้ว เป็นคุณพ่อของลูกชายตัวน้อยที่ยังเด็กมาก ลูกชายอายุห้าขวบ พ่อยี่สิบสี่ปีน่ารักกรุบกริบจริง ๆ เชียวนับดาวยิ้มออกมาน้อย ๆ ให้กับความคิดของตัวเองก่อนที่จะยื่นหน้าไปหอมแก้มเนียนใสไร้สิวของเก้าทัพเบา ๆ แล้วค่อย ๆ ลุกขึ้นจากที่นอนอย่างเงียบเชียบแล้วย่องเบาแอบไปอาบน้ำให้สบายตัว เมื่ออาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้วนับดาวก็ถือวิสาสะเปิดตู้เสื้อผ้าขนาดใหญ่ก็พบกับเสื้อผ้ามากมายที่ถูกจัดเรียงเอาไว้อย่างเป็นระเบียบ นับดาวขออนุญาตเก้าทัพในใจก่อนจะหยิบเสื้อเชิ้ตมาสวมแล้วเดินออกจากห้องนอนไปที่ห้องครัว เพราะตอนนี้ท้องของเธอมันร้องประท้วงว่าได้เวลาทานมื้อเช้าแล้ว“พ่อบ้านจังเลยนะ”เมื่อเดินเข้ามาในห้องครัวนับดาวก็เปิดตู้เย็นขนาดใหญ่เพื่อที่จะดูว่าข้างในจะมีของสดให้เธอทำมื้อเช้าบ้างไหม แต่เมื่อเปิดออกดูก็ปรากฏว่าข้างในเต็มไปด้วยของสดมากมายทั้งผักเนื้อสัตว์และอาหารทะเลที่จัดเรียงไว้อย่า
“ทำไมวันนี้ลูกชายของแม่ขาอารมณ์ดีจังเลยคะ ตื่นแต่เช้ามาทำกับข้าวขนมใส่บาตรวันเกิดด้วยทั้ง ๆ ที่ทุกปีแม่ขาชวนน้องเก้าไม่เคยตื่นมาใส่บาตรกับแม่เลย”ที่รักยิ้มหวานแซวลูกชายคนเล็กที่เดินเข้ามากอดเอวมารดาเอาไว้ด้วยความรักสุดหัวใจ วันนี้คือวันคล้ายวันเกิดปีที่ยี่สิบห้าของเขา เป็นวันที่แม่ที่รักต้องเจ็บปวดเพื่อให้กำเนิดเขา ดังนั้นเขาจึงลุกขึ้นมาแต่เช้าเพื่อทำกับข้าวและทำขนมหวานใส่บาตรเพื่อเป็นสิริมงคลให้กับตัวเองและครอบครัวที่กำลังจะเริ่มขึ้น ต่อไปนี้เขาไม่ใช่ผู้ชายตัวคนเดียวอีกต่อไปแล้ว แต่เขาเป็นผู้ชายที่มีครอบครัว เป็นคุณพ่อลูกหนึ่งที่มีเมียสวยมากอันนี้เรื่องจริงใครก็ห้ามเถียงนี่ไม่ได้หลงเมียนะครับ เพราะเมียสวยคือเรื่องจริง“วันนี้วันเกิดทั้งทีเก้าก็อยากลุกขึ้นมาใส่บาตรบ้าง ปกติมีแต่แม่ขาที่คอยใส่บาตรอวยพรวันเกิดให้เก้า”เก้าทัพบอกเหตุผลมารดาเมื่อพูดจบก็หอมแก้มมารดาฟอดใหญ่ทำเอาคุณแม่ยังสาวถึงกับยิ้มออกมาอย่างมีความสุขก่อนที่จะหอมแก้มลูกชายด้วยความรักสุดหัวใจ ลูกสาวคนโตของเธอแก้มใสเป็นฝั่งเป็นฝามีครอบครัวไปแล้วจนตอนนี้เธอกลายเป็นคุณยายที่มีหลาน ๆ คอยล้อมหน้าล้อมหลังเหลือเพียงลูกชายคนเล็ก
“โคตรจะเซอร์ไพรส์เลย”แก้มใสบอกน้องชายที่ส่งยิ้มกว้างจนตาหยีมาให้พี่สาวในขณะที่วายุกระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อยเมื่อเขาพอจะเดาออกว่าเด็กชายตัวน้อยที่กำลังมองมาที่เขากับลูก ๆ ด้วยแววตาที่แสดงออกชัดเจนว่าไม่คุ้นเคยและกำลังสงสัย น่าจะเป็นลูกชายของเก้าทัพอย่างแน่นอนสำเนาถูกต้องขนาดนี้ไม่ต้องตรวจดีเอ็นเอให้ยุ่งยาก เพราะใบหน้าเล็ก ๆ นั้นช่างเหมือนกับพ่อราวกับโคลนนิ่งวัยเด็กกันมาอย่างไรอย่างนั้นเลย“นี่ใครเหรอคะน้าเก้า”เด็กหญิงกอหญ้าชี้นิ้วมาที่กองทัพด้วยความสงสัย เพราะเธอไม่เคยเห็นหน้าเด็กผู้ชายคนนี้มาก่อน กองทัพเองก็มองคุณลุงคนหล่อกับคุณป้าคนสวยรวมถึงพี่ ๆ ตัวโตทั้งสองคนเขม็งเช่นกัน ก่อนที่เก้าทัพจะเดินมาหยุดยืนอยู่ข้าง ๆ กองทัพและนั่งยอง ๆ ก่อนที่จะแนะนำกองทัพกับนับดาวให้พี่สาว พี่เขยและหลาน ๆ ได้รู้จัก“นี่น้านับดาวค่ะกอหญ้าเป็นภรรยาน้าเก้าเอง แล้วก็นี่กองทัพลูกชายของน้าน้องของกอหญ้าไงคะ”คำตอบของเก้าทัพทำเอากองทัพที่ได้ยินเต็มสองรูหูถึงกับตาโตเบิกกว้างด้วยความตกใจเมื่ออยู่ ๆ คุณลุงหน้าหล่อก็บอกพี่สาวคนสวยว่าเป็นพ่อของเขา ส่วนกอหญ้าก็ไม่ต่างกับกองทัพ มือน้อย ๆ ยกขึ้นปิดปากด้วยความตกใจ เพรา
วันเวลาที่ผ่านไปเร็วราวกับเข็มนาฬิกาที่ไม่เคยหยุดเดินทำให้ตอนนี้กองทัพกับพราวฟ้าใกล้จะจบปีการศึกษาแล้วซึ่งสำหรับกองทัพเมื่อจบชั้นประถมศึกษาปีที่หกเขาก็ต้องไปเรียนต่อในชั้นมัธยมต่อไปซึ่งยังไม่แน่ว่าจะได้เรียนที่ไหน ตอนนี้เก้าทัพกำลังนั่งอยู่ตรงหน้าบิดาในห้องทำงาน เขามาที่นี่เพื่อมาขอคำปรึกษาจากบิดาถึงเรื่องเรียนต่อของลูกชายตัวน้อยที่กำลังจะก้าวข้ามผ่านวัยเด็กไปสู่การเป็นวัยรุ่นอย่างเต็มตัว“ผมอยากให้ลูกไปเรียนต่อมัธยมที่เมืองนอกพ่อมีความคิดเห็นว่าอย่างไรบ้างครับ” เก้าทัพถามบิดาที่นั่งอยู่ตรงหน้าก่อนที่กฤษฎิ์จะมีสีหน้าที่เต็มไปด้วยความครุ่นคิด เพราะตัวเขาเองก็ส่งเก้าทัพไปเรียนต่อที่เมืองนอกเช่นกัน แต่เป็นการส่งไปเรียนหลังจากที่เก้าทัพเรียนจบปริญญาตรีที่เมืองไทยแล้ว แต่เก้าทัพกลับคิดต่างจากเขาคือให้ส่งเจ้ากองทัพไปตั้งแต่ยังเด็ก“ทนคิดถึงลูกไหวไหมล่ะ” คำถามของบิดาทำให้เก้าทัพถึงกับยิ้มออกมาน้อย ๆ เพราะคำถามแบบนี้นั่นก็หมายความว่าบิดาของเขาเห็นด้วยกับการที่เขาจะส่งกองทัพไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ“คิดถึงสิครับ คิดถึงมากด้วย แต่เก้าก็อยากให้พี่ทัพไปเรียนรู้การใช้ชีวิตของการเป็นเด็กวัยรุ่นไปจนถ
หลายปีต่อมาพราวฟ้าเติบโตขึ้นมาเป็นอย่างดีท่ามกลางความรักและความเอาใจใส่จากนับดาวและเก้าทัพที่ดูแลลูกสาวด้วยตัวเอง หลังจากพราวฟ้าอายุได้สองขวบ กองทัพก็ให้นับดาวกลับไปเรียนมหาวิทยาลัยต่อ ส่วนเขาก็รับหน้าที่เป็นพ่อบ้านเลี้ยงลูกสาวตัวน้อยที่กำลังซนและยิ้มเก่งอย่างมีความสุข โดยที่มีพี่แก้มใสรับอาสาช่วยเลี้ยงในบางวันที่เก้าทัพต้องไปตรวจดูงานที่กาสิโนที่เขาชอบเอาลูกสาวไปฝากพี่แก้มใสให้ช่วยเลี้ยงเป็นเพราะว่าเก้าทัพไม่อยากรบกวนบิดามารดากับคุณแม่ปรานีที่อายุมากแล้ว ถึงท่านทั้งสามคนจะบอกว่าไม่เป็นไรก็ตาม เพราะลูกสาวเขาซนมากถึงมากที่สุดสงสัยเขาคงปล่อยให้อยู่กับพี่แก้มใสมากเกินไปเลยค่อนข้างซนและดื้อมากทีเดียว“พี่ทัพอย่าลืมไปส่งน้องที่ห้องเรียนด้วยนะคะ” นับดาวกำชับกองทัพที่โตขึ้นเป็นหนุ่มหล่อวัยประถมหน้าตาดีจนเด็กสาวหลาย ๆ คนตกหลุมรักพากันซื้อขนมมาฝากแทบทุกวันที่กลับมาจากโรงเรียน กองทัพพยักหน้ารับคำสั่งของมารดาพร้อมกับจับมือเล็ก ๆ ของเด็กหญิงพราวฟ้ามากุมเอาไว้ ปีนี้พราวฟ้ากำลังจะขึ้นชั้นประถมศึกษาปีที่หนึ่ง ส่วนกองทัพก็กำลังจะขึ้นชั้นประถมศึกษาปีที่หกซึ่งเก้าทัพให้ลูกทั้งสองคนเรียนในรั้วโรงเรีย
เช้าวันหนึ่งนับดาวลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความเหนื่อยล้า เพราะเมื่อคืนกว่าที่น้องพราวจะยอมเข้านอนเธอกับพี่เก้าทัพก็แทบจะหลับก่อนลูกสาวตัวน้อยเสียอีก เมื่อวานพราวฟ้านอนกลางวันตื่นอีกทีเกือบเย็นเลยทำให้ลูกสาวของเธอไม่ยอมหลับเสียทีส่วนกองทัพที่ตอนแรกเล่นกับน้องสาวอยู่ดี ๆ ก็นอนหลับคากองของเล่นจนเก้าทัพต้องอุ้มลูกชายไปส่งที่ห้องนอน“แอ๊ แอ๊ เก้า เก้า หม่ำ ๆ ๆ”เด็กหญิงพราวฟ้าในวัยสิบเดือนคลานซุกซนบนเตียงนอนใหญ่ไปมาอย่างอารมณ์ดี นี่ขนาดนอนดึกแล้วนะ แต่ลูกสาวเธอกลับตื่นแต่เช้าในขณะที่เธอเพิ่งลืมตาตื่น นับดาวฝืนร่างกายที่เหนื่อยล้าลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียงข้าง ๆ ลูกสาวของเธอโดยมีพี่เก้าทัพที่กำลังหยอกล้อเล่นกับลูกสาวตัวน้อยอย่างอารมณ์ดี“ตื่นแล้วเหรอคะคนสวยของพี่เก้า” เก้าทัพเงยหน้าขึ้นมาแซวนับดาวที่ส่งยิ้มน้อย ๆ มาให้สองพ่อลูกก่อนที่เด็กหญิงพราวฟ้าจะค่อย ๆ คลานไปหามารดาที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่ นับดาวที่เห็นเช่นนั้นรีบอุ้มลูกสาวขึ้นมาในอ้อมอกทันทีพร้อมกับกดจมูกลงบนแก้มป่องหอม ๆ ของลูกสาวอย่างแสนรักลูกสาวของเธอจ้ำม่ำเหลือเกิน“นับไปอาบน้ำเถอะค่ะเดี๋ยวพี่จะพาน้องพราวลงไปเล่นข้างล่างกับกองทัพรอพี่ทำม
โรงพยาบาล N“น้องพราวค้าบ” กองทัพร้องเรียกเด็กหญิงตัวน้อยที่อยู่ในอ้อมแขนของมารดาพร้อมกับยื่นนิ้วไปจิ้มแก้มเนียนนั้นอย่างรักใคร่ น้องสาวของเขาน่ารักมากแก้มป่อง ๆ เหมือนเขาเลย เด็กน้อยคิดในใจอย่างมีความสุขก่อนที่จะยื่นหน้าไปหอมแก้มเนียนฟอดใหญ่“ดีใจไหมคะต่อไปพี่ทัพจะมีเพื่อนเล่นแล้วน้า” นับดาวถามลูกชายยิ้ม ๆ ในขณะที่กองทัพพยักหน้ารับคำมารดาด้วยความดีใจ เพราะต่อไปตนจะไม่ต้องเล่นของเล่นคนเดียวอีกแล้ว“พี่ทัพจะพาน้องพราวคนสวยไปเตะบอล ปั่นจักรยาน แล้วก็ขับรถแข่งด้วยกันนะค้าบ”กองทัพบอกเด็กหญิงตัวน้อยที่มองเขาด้วยดวงตากลมโตอย่างไม่เข้าใจในสิ่งที่พี่ชายบอกในขณะที่นับดาวกับเก้าทัพได้แต่ส่งยิ้มแหย ๆ ให้กันเมื่อลูกชายตัวน้อยบอกว่าจะพาน้องสาวคนสวยไปเตะบอลแข่งรถ ซึ่งล้วนแต่เป็นกิจกรรมของเด็กผู้ชายทั้งสิ้นโตขึ้นนี่โตไปลูกสาวของพวกเขาคงห้าวแบบแมน ๆ คุยกันน่าดูแกรก แอด“น้องพราวหลานป้า ป้าแก้มมาแล้วลูก” ประตูห้องถูกเปิดเข้ามาพร้อมกับน้ำเสียงสดใสของแก้มใสที่วิ่งดุกดิกเข้ามาหาหลานสาวตัวน้อยด้วยความดีใจ โดยที่มีรามสูรกับกอหญ้าลูกชายลูกสาวฝาแฝดที่เดินตามหลังเข้ามาพร้อมวายุผู้เป็นสามี“น่ารักน่าชังจังเ
เวลาผ่านมาเรื่อย ๆ จนตอนนี้อายุครรภ์ของนับดาวก็ใกล้จะถึงกำหนดคลอดแล้วทั้งเก้าทัพและเด็กชายกองทัพต่างนั่งนับวันและตั้งตารอคอยลูกสาวและน้องสาวตัวน้อยที่จะออกมาลืมตาดูโลกในไม่ช้า โดยที่เก้าทัพไม่ได้ให้นับดาวอัลตราซาวนด์ เพราะเก้าทัพอยากลุ้นว่าเพศของลูกที่เขามีความมั่นใจมากว่าต้องเป็นลูกสาวอย่างแน่นอนจะถูกเหมือนที่เขาคาดเดาไหม“พี่จะรีบไปรีบกลับนะคะ”เก้าทัพก้มลงจูบหน้าผากมนของนับดาวอย่างแสนรักก่อนที่จะก้มลงจูบแก้มลูกชายตัวน้อยที่พองลมแก้มป่องรอให้ผู้เป็นบิดาหอมฟอดใหญ่อย่างรู้งาน เพราะไม่ว่าเก้าทัพจะไปไหนเด็กน้อยมักจะให้บิดาหอมแก้มก่อนไปเสมอจนติดเป็นนิสัย หากวันไหนที่บิดาลืมเด็กน้อยก็จะคิดค่าปรับเป็นของเล่นราคาแพงอยู่บ่อยครั้ง“พี่ทัพครับดูแลแม่นับดี ๆ นะครับ ถ้าแม่นับปวดท้องจะคลอดน้องต้องรีบโทรรายงานพ่อเก้าทันทีเลยนะครับ” เก้าทัพไม่ลืมที่จะย้ำลูกชายตัวน้อยที่พยักหน้ารับอย่างเข้าใจในสิ่งที่บิดาบอกก่อนที่เก้าทัพจะเดินไปขึ้นรถที่มีฮารุสตาร์ตรออยู่แล้ว รถแล่นออกจากหน้าบ้านไปโดยที่มีรอยยิ้มหวานของนับดาวยิ้มส่งตามเก้าทัพไปอย่างมีความสุข“ไปกันครับพี่ทัพ วันนี้เรามาทำขนมบัวลอยไข่หวานรอพ่อเก้ากั
หลายวันต่อมา“เมียจ๋าวันนี้เราไปเดินเที่ยวเล่นที่สวนสนุกกันดีไหมคะ อยู่แต่ในบ้านไม่ได้ออกไปไหนเลย ช่วงนี้อากาศดี พี่อยากพานับออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์ข้างนอกบ้านบ้าง”หลังจากที่ทานมื้อเที่ยงเสร็จเรียบร้อยแล้วเก้าทัพก็เอ่ยปากชวนนับดาวไปเดินเที่ยวเล่นที่สวนสนุกตามแผนขอแต่งงานที่เขาได้วางเอาไว้ นับดาวเมื่อได้ยินแบบนั้นก็ทำสีหน้าครุ่นคิดเล็กน้อย เพราะเธอไม่ได้ออกจากบ้านนานมากแทบจะเรียกได้ว่าตั้งแต่รู้ตัวว่าท้องเธอก็มีแต่กินกับนอนอยู่ที่บ้านไม่ได้ออกไปไหนเลยจะมีก็แค่ออกไปเดินเล่นรับลมเย็น ๆ ที่สวนสาธารณะใกล้ ๆ บ้านในบางวันเท่านั้นไม่ก็เดินเล่นในสวนหย่อมหน้าบ้าน แต่วันนี้พี่เก้าทัพกลับชวนเธอไปเดินเที่ยวเล่นที่สวนสนุกมันเลยทำให้นับดาวเกิดอาการแปลกใจเล็กน้อย“นับอย่างไรก็ได้ค่ะ พี่เก้าอยากไปไหนนับก็พร้อมจะไปกับพี่เก้าเสมอ”นับดาวบอกเก้าทัพด้วยสายตาและรอยยิ้มที่อ่อนโยนก่อนที่เก้าทัพจะก้มหน้าลงมาจูบหน้าผากนับดาวเบา ๆ อย่างแสนรัก แต่คนที่นั่งข้าง ๆ กลับกอดอกมองพ่อกับแม่ที่กำลังแสดงความรักกันต่อหน้าต่อตาอย่างไม่เกรงใจตัวเองอย่างงอน ๆ“พ่อเก้าหอมพี่ทัพด้วยสิค้าบ หอมแม่นับคนเดียวได้ไงพี่ทัพก็อยากโดนห
CLUBหลังจากที่นับดาวท้องลูกคนที่สองเก้าทัพก็ไม่เคยออกมาสังสรรค์นั่งดื่มกับเพื่อน ๆ อีกเลย เพราะเขาคอยดูแลนับดาวเป็นอย่างดีโดยเฉพาะอาหารที่มีประโยชน์สำหรับคุณแม่ตั้งครรภ์ เก้าทัพถึงกับลงทุนศึกษาหาความรู้และลงมือทำเมนูอาหารที่มีประโยชน์ให้นับดาวทานทุกวันรวมถึงอาหารของกองทัพเก้าทัพก็เป็นคนดูแล เรียกได้ว่าช่วงนี้เก้าทัพทำหน้าที่พ่อที่ดีและสามีที่ดีอย่างไม่ขาดตกบกพร่องจนเพื่อน ๆ ต่างพากันโทรมาโอดครวญ และวันนี้เก้าทัพจึงมาปรากฏตัวอยู่ในคลับประจำของพวกเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะเพื่อนทั้งสองคนงอแงใส่เขาเสียยกใหญ่ที่ไม่มีเวลามานั่งดื่มกับพวกตนเลย“ไม่ค่อยว่างเลยนะมึง ถ้าพวกกูไม่งอแงก็คงไม่ออกมา”พอร์ชแซวเก้าทัพยิ้ม ๆ ก่อนที่จะส่งแก้วเหล้าให้เก้าทัพที่รับไปดื่มซึ่งปรากฏว่าเขาดื่มได้และไม่มีอาการคลื่นไส้อยากจะอาเจียนแต่อย่างใด ผิดกับอาหารบางอย่างที่แค่ได้กลิ่นเขาก็วิ่งไปอาเจียนแทบไม่ทัน“ทำไงได้เมียท้องทั้งทีกูก็อยากดูแลตลอดเวลาไหมวะ ลองพวกมึงสองคนมีเมียบ้างสิให้กูทายคงไม่มีเวลามาแดกเหล้ากับเพื่อนแน่นอน”เก้าทัพตอบกลับพอร์ชก่อนที่จะควงแก้วเหล้าเล่นไปมา สายตาคู่คมก็มองไปรอบ ๆ ร้านที่แบ่งแยกเป็น
“ลูกไม่อยู่เป็น ก ข ค ง แล้วก็ได้เวลาที่เมียจ๋าต้องกล่อมพี่เก้าเข้านอนแล้วนะคะ”มือใหญ่ยกขึ้นมาเชยคางมนของนับดาวขึ้นเล็กน้อยก่อนที่นับดาวจะยิ้มออกมาด้วยความเขินอาย แต่ร่างกายกลับขยับเล็กน้อยเพื่อให้กุหลาบช่อใหญ่ได้สัมผัสกับความแข็งแกร่งที่กำลังดุนดันเนื้อผ้าออกมาทักทายเธออยู่ การกระทำนั้นของนับดาวทำเอาเก้าทัพถึงกับเผลอซี้ดปากออกมาด้วยความเสียวซ่านและกระสันในอารมณ์ใคร่ที่กำลังก่อตัวขึ้นจนยากเกินจะต้านทาน“แล้วพี่เก้าอยากได้ให้นับกล่อมแบบไหนล่ะคะ”น้ำเสียงหวานถามเก้าทัพอย่างยั่วยวนโดยไม่รู้ตัวอยู่ ๆ อารมณ์สงบก่อนหน้านี้ก็เกิดรู้สึกพลุ่งพล่านขึ้นมาเสียดื้อ ๆ ก่อนที่นับดาวจะเผลอกัดริมฝีปากเบา ๆ อย่างพยายามระงับความพลุ่นพล่านที่ทำให้เธอเองแทบจะทนไม่ไหวโดยหารู้ไม่ว่าการกระทำนั้นยิ่งเป็นการปลุกอารมณ์ของเก้าทัพให้ร้อนแรงมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม“พี่ว่าวันนี้เปลี่ยนเป็นให้พี่กล่อมนับกับลูกนอนแทนดีกว่าไหมคะ ลูกสาวของเราจะได้นอนหลับฝันดีถึงพ่อกับแม่ทั้งคืนเลย”เก้าทัพดึงนับดาวให้เข้ามาแนบชิดก่อนที่จะกระซิบข้างใบหูหอมกรุ่นด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่าพร้อมกับเลียใบหูเล็กเบา ๆ จนนับดาวถึงกับขนลุกด้วยความเสียว
หลังจากนอนพักที่โรงพยาบาลอีกหนึ่งวันเพื่อปรับสภาพร่างกายที่กำลังแพ้ท้องแทนนับดาวกฤษฎิ์ก็อนุญาตให้เก้าทัพกลับมาพักผ่อนที่บ้านได้ แต่เก้าทัพก็ยังคงมีอาการแพ้ท้องแทนนับดาวเหมือนเดิม ส่วนนับดาวกลับทานอาหารได้ทุกอย่างไม่มีอาการแพ้เลยแม้แต่น้อยทำให้เธอรู้สึกสงสารเก้าทัพมากที่แพ้หนักถึงขั้นทานของโปรดไม่ได้เลย“ดีขึ้นไหมคะ”นับดาวถามเก้าทัพที่นอนหลับตาหนุนอยู่บนตักเธอหลังที่จากที่วิ่งไปอาเจียนมื้อเย็นออกจนหมดมือบางลูบผมนุ่มของเก้าทัพด้วยความสงสารและเห็นใจ ก่อนที่เก้าทัพจะเอาใบหน้าซุกที่หน้าท้องของนับดาวที่กำลังมีลูกสาวเขานอนรอวันออกมาลืมตาดูโลกอยู่ข้างใน เขามั่นใจว่าลูกคนนี้ต้องเป็นลูกสาวอย่างแน่นอนเขาทำเองกับมือจะไม่รู้ได้อย่างไรคิดในใจก่อนที่จะยิ้มออกมาอย่างมีความสุขที่ลูกสาวคนนี้เขาได้คอยดูแลประคบประหงมอย่างดีถึงแม้เขาจะไม่มีโอกาสได้ดูแลกองทัพตั้งแต่เกิดเป็นเพราะความผิดพลาดในอดีต แต่เขาสัญญากับตัวเองแล้วว่าจะดูแลและให้ความรักความอบอุ่นกับลูก ๆ ทั้งสองคนอย่างดีที่สุด“จะดีกว่านี้ถ้าคืนนี้เมียจ๋าโอ๋พี่เก้าก่อนนอนครับ” เก้าทัพทำเสียงเล็กเสียงน้อยอ้อนนับดาวอย่างน่ารักใบหน้าหล่อเหลาที่ซบหน้าท้