LOGINShare
KABANATA 39
Last Updated:
2022-01-04 00:21:50“You need to go back as soon as possible, Gualin. Ilang araw na lang at magtatapos na ang Semestral break. Alam kong maraming gagawin ang Student Council.”
At hindi maganda na ang Presidente at bise Presidente ay nandito, nagbabakasyon kasama ang mga kabayo at tupa.
"Nah. We're not that busy." Umiling siya. "Reu isn't busy, especially when it's you."
Huminto ako, ganoon din siya. Binuksan ko ang pintuan na kanyang tutuluyan bago siya iritadong tinignan. “Ganoon ka rin kung si Merelle?”
Tumawa siya na tila nahihibang na ako. “Ah. I will never spend a tiny bit of my time with that girl. Maghihirap ako pag nagkataon.”
Related chapters
Labyrinth of Liberty KABANATA 40
Kaunting panahon, nagpahinga kami bago tumulak sa rancho. Kakasikat lamang ng araw at ang lamig ay hindi pa rin nawawala. Sinamahan pa ng mumunting simoy ng hangin na nag patingkayad ng kagandahan ng buhay probinsya.“Anong sinakyan mo papunta rito, Merelle?” I asked.Tulad ng sinabi ko, malayo ang Hacienda at kukunti lang ang sasakyan na makakapasok dito dahil hindi kagandahan ang daan, hindi pa na aayos ng Maurus.“Si Thesaurus.” Nilapitan niya ang isang kabayo na nakatali sa isang kahoy at hinimas ito.May katamtaman ang laki at sobrang itim, halatang malakas kahit na mukhang wala pa itong katandaan. Halata ring mahirap itong paamohin, mahirap sakyan dahil isang tingin mo palang, mukha
Last Updated : 2022-01-05Labyrinth of Liberty KABANATA 41
Pumunta agad ako sa barn house at inasikaso ang dapat na asikasuhin. Humilaway si Gualin sa amin, si Merelle naman ay sumama sa ilang trabahador. Habang si Reu naman ay tahimik na nakasunod sa akin.“Ikaw lang ang nagtatrabaho sa parteng ito?” Nilibot niya ang tingin sa paligid, ang ang mga nakahilerang mga hayop.Tumango ako ng hindi siya tinitignan at inaayos ang ventilation system ng lugar."Why are you fixing that? We should call people to-"Umiling ako. “Kaya ko naman.”Ramdam ko ang pag-angal niya.Hindi pa tuluyang naaayos ang lahat d
Last Updated : 2022-01-06Labyrinth of Liberty KABANATA 42
Mabilis lumipas ang isang linggo. At sa mga panahong iyon, nagawa nga nila- namin, ang mga aktibidades na hinanda ni Reu. Mostly, we spent our time on the ranch. Sa gabi naman ay kumakain sa iba’t ibang maliliit na restaurant ng bayan. Kapag may kakaunting oras, pumapasyal din kami sa mga magagandang tanawin, na si Merelle lang ang nakakaalam sa aming lahat.“It seems like you are very familiar with this place, Merelle.” Puna ni Reu, isang araw habang pumapasok kami sa isang pribadong lupain, malakas ang loob na nag tetrespass dahil ayon kay Merelle, nasa ibang bansa ang may-ari at ang ibang mga tao ay ginagawa rin naman daw ito, para lang puntahan ang sinasabing falls.Huminto at namewang si Merelle. “Dati kaming nakatira ng mama ko sa kabilang lungsod, hindi kalayuan dito. Nakakaabot ako dito kapag sumobra ako sa paglalayas.” Sinamahan niya ito ng pagtawa.Napaisip tuloy ako.Matagal ko nang kilala si Merelle,
Last Updated : 2022-01-08Labyrinth of Liberty KABANATA 43
After we got home, we made a bonfire near the garden. As usual, hindi naging tahimik ang gabi namin dahil sa dalawa."Your hands are destroyers!" Tumaas ang boses ni Gualin. "Everything you touch, they will either be destroyed or crashed!"“Congrats me, then!” Iritado ring saad ni Merelle. “Sinabi ko nga na hindi ko sinasadyang bitawan! Bakit parang galit ka na agad? Bakit, bawal mag kamali?!”Tumawa si Gualin, halatang hindi na alam ang gagawin sa babae. “Hindi mo sinasadya? Sinong maniniwala kung ang lahat ng glass bowl ay nabasag! Hindi isa, dalawa- Lahat!” Napalunok ako ng ilang beses dahil ramdam ko na grabeng pagkairita niya, hindi pa nakadagdag na unang beses kong masaksihan na tumaas ang boses ni Gualin, malayong malayo sa mapaglaro niyang imahe.Napigtas na talaga ni Merelle ang kanyang kukunting pasensya.Pinakuha ni Gualin si Merelle ng bowl sa kitchen, dahil pag lalagyan ng pinamiling pagkain. Isang b
Last Updated : 2022-01-10Labyrinth of Liberty KABANATA 44
Ang ibang bata, kapag pumunta sa labas, hawak hawak ng kanilang magulang ang kanilang kamay para alalayan at para hindi sila maligaw. Hindi sila kailanman nawawala sa paningin ng kanilang mga magulang, takot kung malagay ba sila sa panganib. Lahat ng atensyon, nakatuon sa kanila. Lahat ng kailangan nila, ibinibigay sa kanila.Pero simula nang lumagi sa ospital ang aking ina, hindi ko na muli iyon naranasan pa. I…stood alone.At a young age, I understood our situation. My father must tend to my mother, who stayed in the hospital most of the time. He must have left me in our house to go to work so he could buy my mother’s maintenance, pay the hospital bills, and buy food for me.Hindi pa ako naipanganak, may sakit na ang aking ina. Mabibilang lang sa aking mga kamay nang nakita ko siya. At sa lahat ng iyon, parating nakahiga siya sa kama at nanghihina. Ang maayos lang na nasilayan ko siya ay sa mga litrato na kasama ng aking ama.My fathe
Last Updated : 2022-01-12Labyrinth of Liberty KABANATA 45
Rei was 15, while I was 10 when I started serving him. Madali siyang pagsilbihan sapagkat hindi naman siya parating nasa Mansion at hindi parating nangangailangan ng alipin na mag-aasikaso sa kanya.There were three Maurus heirs, and Rei or should I say, Leuzem Krei Maurus, was the eldest among them. Dahil siguro panganay ito, kaya maaga ring namulat sa mundo ng negosyo, dahilan kung bakit hindi siya parating umuuwi dahil busy itong gabayan ng kanilang ama na pamunuan ang mga kompanya sa iba’t ibang parte ng mundo.“Bring me tea, Ery.” Seryoso niyang sabi, isang araw habang nasa library ito at seryosong nagbabasa ng isang makapal na libro.Lahat ng pinapatrabaho niya, ay magaan. Hindi ko nga lang alam kung sinasadya niya iyon o lahat ng request niya ay depende sa kanyang mood. Pabago bago ito ng ugali, na dumating sa puntong hindi ko maintindihan kung mabait ba ito o hindi. He was…scary.Tumango ako sa kanya, kahit na hindi
Last Updated : 2022-01-14Labyrinth of Liberty KABANATA 46
“I want juice.” Agad na utos ni Laureus nang nagkasalubong kami sa malawak na hallway.Tumango ako at aalis na sana nang pinigilan niya ako. “You won’t say anything to me?”Inangat ko ang mga mata ko at tinitigan lang siya. He let go of my wrist then stepped backward. Tila ba huli na napagtanto ang kanyang ginawa…o sadyang nagulat lang siya na kaya kong ibalik ang titig niya.“Come on, say something.” Pinakita niya sa akin ang maputi at kumpleto niyang mga ngipin.Yumuko ako. "Do you like cold-pressed juice or just regular, young master Laureus?""Reu. Call me Reu."I blinked. "Do you like cold-pressed juice or just regular, young master Reu?"Napaawang ang kanyang labi. “Just Reu, please…” He whispered the latter.Hindi ako nagsalita.Suminghap siya."Are you mad at me?""I don't have the right, young master Reu.""Too formal.
Last Updated : 2022-01-14Labyrinth of Liberty KABANATA 47
Sa taong din na iyon, nagpasya ang patriarka ng Maurus na papuntahin si Rei sa kanilang ancestral house- sa Ireland. He was sent there to finish his college, that’s why I was reassigned to clean the swimming pool and the backyard instead.“Transfer Ery. Make her my servant.” Dinig ko ang mahinang boses ni Reu sa office ni Teron nang napadaan ako isang araw.“You’ll go with Rei for a vacation, young master. I’m sorry, I cannot do that.”“Transfer her, Teron.” Dumiin ang boses ng lalaki. Naninibago ako dahil mas lalong lumalim ang boses niya. Dahil siguro…nagbibinata siya. “She’ll go with me to Ireland.”“Young mas
Last Updated : 2022-01-15
Latest chapter
Labyrinth of Liberty WAKAS
You are at the final chapter. Sorry, I did not proofread some of the published chapters (The reason why this story has so many grammatical and typographical errors, misspelled words, etc., etc.). Nevertheless, I would like to thank you for reaching this far. Thank you for allowing me to share my thoughts through this. It means a lot to me. I hope you like my first story. God bless! – Pumayag ako na manatili sa loob ng kwarto, pero siya ang lumabas para tumulong sa paghahanap kay Roel. Hindi pa nakalipas ang sampong minuto, agad kong narinig ang pag galaw ng doorknob. Agad akong tumayo at lumapit sa pintuan. Bakit siya agad na bumalik? "May nakalimutan ka ba-" Agad akong napahinto at na estatwa sa kinatatayuan. Hindi si Reu ang bumalik kundi ang kanyang panganay na kapatid. “Can you prepare tea for me?” He scanned the whole room before finally setting his eyes on me. “I’m a guest.” "M-Master Rei..." I stuttered. Agad siyang pumasok, sumunod ang apat na lalaking naka uniporm
Labyrinth of Liberty KABANATA 75
After we calmed down, Reu decided to get a room at the nearest motel. We were in a remote area, so he really had no choice but to sleep in a cheap room. His bodyguards were outside and roaming around, of course. Naging tahimik kaming dalawa matapos ang eksena sa terminal. Tanging mumunting pagmasid lang ang nakuha ko mula sa kanya, habang ako ay umaaktong hindi napapansin ang parati niyang pagbaling sa aking direksyon. Tumayo ako mula sa pagkakaupo sa maliit na sofa. Siya na nakatayo sa bintana habang may katawagan ay mabilis na pinagmasdan ako. Binaba niya ng kaunti ang cellphone niya hanggang sa pinatay niya na ito. Sinundan ko ang kamay niya nang pinasok nito ang gadget sa kanyang bulsa. Nangunot ang noo ko. Sigurado akong hindi pa tapos ang usapan ng kanyang kausap. “Where are you going?” Inangat ko ang tingin sa kanya. Lumapit siya sa akin. Umiwas ako ng tingin at tumikhim. “G-Gusto kong pumunta ng banyo para maligo.” Natigilan siya at tumango ng dahan dahan, para bang n
Labyrinth of Liberty KABANATA 74
“Liyan,” Mabilis akong nilingon ng dalaga. Namula ang mga pisngi niya at mabilis na iniwas ang mga mata sa akin. “B-Bakit, Ken…” Mahina ang boses nito, tila nahihiya sa akin. Apat na taon. Apat na taong pagtatago ang ginawa ko simula nang araw na iyon. At sa apat na taong nagdaan, hindi ako kailanman tinantanan ng mga tauhan ng mga Maurus. Rason kung bakit sa apat na taong iyon, natuto akong mabuhay sa kabundukan para lang hindi mabilis na matagpuan ng mga Maurus. Mahirap mataguan ang lugar, mahirap ang pasikot sikot- tama lang na pinili kong manatili sa kabundukan para mabuhay lang. I made sure I didn’t stay long in one location, I jumped from one place to another. I also frequently change my name for my safety. Nanatili ring lalaki ang identidad ko sa mga tao, pero minsan, nahihirapan din ako dahil sa mga sitwasyong…tulad nito. “Hindi pa ba nakabalik ang kuya mo mula sa bayan?” Mataman kong tanong sa kanya, isinawalang bahala na ang reaksyon niya. Umiling ito ng ilang beses.
Labyrinth of Liberty KABANATA 73
Hindi ako makapaniwala. Patay na ang ama ko at ako ang dahilan. Gusto ko nang mamatay at hindi na umahon mula sa tubig na kinabagsakan ko. Pero ang boses niya na nagpapaalala sa akin na maging malaya ay siyang nag patigil sa akin mula sa pagkalunod. Umahon ako at nag baluktot sa lupa dahil sa sobrang pagod, umubo ng paulit ulit dahil sa nainom na tubig. Masakit ang buo kong katawan mula sa pagkakabagsak at sa ilang oras din na pagtakbo. Nanghihina pa ako pero pinilit kong tumayo dahil namataan ko ang nagkukumpulang mga trabahador sa itaas ng tulay, tinitignan ako at nag uusap na sa isa’t isa. Probably talking about how to get down the bridge and capture me. Mabigat pa rin ang loob at nagdadalamhati sa nangyari sa ama, tumakbo ako habana bumubuhos ang panibagong batalyon na luha. Tumakbo ako sa mga damuhan, hindi alintana ang mga nadadaanang mga putik, ang ilang beses kong pagkadapa dahil sa mga bato, ang mga paa kong maraming sugat dahil sa naaapakan na mga matutulis na kahoy- tuma
Labyrinth of Liberty KABANATA 72
Isang iglap, namalayan ko nalang ang sarili na nakasakay sa sasakyan. “Lock the door.” Matigas niyang utos sa driver.“P-Paolo, hindi ako ang may gawa! Nakita ko si Consi, kakaalis lang sa villa ni Gregore-”Nakita kong nandilim ang paningin niya. “Kasama ko si Consi kanina pa, Ery. Hindi siya nagtagal sa villa ni Gregore.”“Pero…” Mas lalong lumakas ang tambol ng dibdib ko, hindi na alam ang totoo. “N-Nakita ko talaga siya-” “Don’t let her out.” Putol niya at pinalo niya ang sasakyan, takda na dapat na kaming umalis. “Paolo!” Galit na sigaw ko habang tumatakbo na ang sasakyan. Halo halong emosyon na ang nararamdaman ko. Galit, pighati, pagsisisi…parang buong mundo na ang pasan ko at sobrang bigat na, wala na akong magawa kundi ang umiyak ng umiyak. Kinapa ko ang cellphone ko sa aking bulsa, nagbabakasakaling matawagan si Consi at humingi ng saklolo para maligtas si Gregore. Pero kahit anong hanap ko, wala akong may makapa. Hanggang sa naramdaman ko nalang na huminto ang sasakyan
Labyrinth of Liberty KABANATA 71
I read somewhere that the price of wisdom is beyond rubies. Neither gold nor crystal can compare with it, nor can it be had for jewels and gold. Even corals and jasper are not worthy of mention. Wisdom is more precious than anything else. Without wisdom, you will never be happy…satisfied…and be complete. Ang karunungan ang siyang gabay mo sa lahat ng desisyon mo. Dahil kung wala ito, hindi mo alam ang patutunguhan mo. Kung wala ito, hindi mo alam kung ano ang magiging magandang desisyon para sa ikabubuti mo.Tulad na lang ng sitwasyon ko ngayon. Alam kong wala na. Hindi na dapat. Pero…Fool. I’m such a fool.Malalim akong bumuntong hininga at tinignan ko ng matagal ang screen ng cellphone ko at ang binuo kong mensahe. I groaned when I realized I couldn't find the courage to hit the send button. I wanted to greet him a happy birthday. I know I already wished him a happy birthday last week, but it's... different today. Ito ang araw ng kaarawan niya talaga. Gusto kong batiin siya, dah
Labyrinth of Liberty KABANATA 70
Nakatulogan na lamang ni Gregore ang pag iyak sa kotse. Hanggang sa makarating kami sa resort at kahit na sinalubong kami nila Consi, ang disposisyon ni Gregore ay hindi pa rin nagbabago.Wala pa rin ito sa mood at walang gana sa lahat ng bagay. Ang excitement niya kaninang umaga ay napalitan ng madilim na aura. Nakahawak sa likod ng aking upuan, inilapit ni Paolo ang bibig niya sa aking tenga kahit sobrang lapit na ng aming posisyon. “Do you want lemonade or tea?” Tinignan ko si Gregore sa aking harapan na walang ganang nakikipag-usap kay Consi na siyang katabi niya rin. Hindi pa siya kumakain, wala ring laman ang tiyan niya ng kahit na ano. She must be thirsty. “Lemonade sweet tea. How about that?” Sabay baling ko sa kanya. Agad kong nahuli ang pagbaba niya ng tingin sa aking labi at ang pagbalik ng mga mata sa akin. He licked his lips. It instantly became red. “That’s…a nice choice.” He said hoarsely. Tumango ako at ibinalik ang mga mata sa pinagkainan. Nakarinig naman ako ng
Labyrinth of Liberty KABANATA 69
Sa oras na aalis na sana kami, gano’n din ang oras ng pagdating ni Colan sa Mansion. Huminto ang sasakyan niya sa daan mismo, kaya wala kaming nagawa ni Gregore kundi ang bumaba sa sasakyan at salubungin siya. Yumakap si Gregore sa kanya, habang ako at si Harold ay na nasa likod lang ni Gregore. Yumuko kami at binati siya. “Where are you going?” Ang walang ekspresyong mga mata ni Colan ay napasulyap sa amin ni Harold, huling binalingan si Gregore. Magsasalita na sana ako ngunit agad akong tinignan ni Gregore gamit ang nanlilisik na mga mata. Napatikom ako ng bibig. “Consi’s beach resort.” Ngumiti ng matamis ang dalaga. Nangunot naman ang noo ni Colan. “You know it’s kuya’s birthday today.”“And you know our grandparents hate to see me.” Umikot ang mata niya. “At isa pa, dadalo ang pamilya ni Papa.”“Genoughver will not touch you, Gregore.” “Hindi lang naman si Genoughver, ah! Kasama na rin ang kapatid niya-”“Na kapatid mo rin-”“I don’t want to address them as my brothers and si
Labyrinth of Liberty KABANATA 68
Tahimik ang naging byahe namin pabalik sa paaralan. Walang sino man sa kanilang dalawa ang nangahas na mag salita at magtanong sa akin tungkol sa nangyari kanina. At iyon ang pinasasalamatan ko.Lumipas ang mga minuto at bumaba kami sa isang park, malapit din sa paaralan. Nag-usap ng sandali si Merelle at Gualin, bago tuluyang umalis si Gualin at iniwan kaming dalawa sa bleacher. Inabutan ako ni Merelle ng tubig na agad ko namang tinanggap. Umupo siya sa aking gilid, sinamahan ako sa pagtanaw sa mga batang naglalaro at naghahabulan. Tinabihan niya lang ako, hindi siya nagsalita…gustong ipaalam sa akin na nandiyan lang siya. Ngumiti ako. I thought I was lonely, I forgot…I still have someone. I didn’t acknowledge Merelle as my friend…pero hindi ko nalang namamalayan, naging kaibigan ko na pala siya…at ang presensya niya ngayon ay isang malaking bagay na sa akin- kahit hindi ko man aminin.“I wish I was like them.” Uminom ako ng tubig. “Ang alin, ang madapa sa lupa dahil sa katangahan
