Bigla cyang umahon tiningnan ito ng masama pero nginisihan lang cya nito. "What? you can't expect me na mag-iisang round lang! You know how much I miss you, right?" pagdadahilan nito."Pero... pero kaka-opera mo pa lang, baka mapagod ka ng husto! Saka hinihintay na nila tayo sa labas!" Napatingin cya sa wall clock, alas otso na ng gabi at oras na yun ng hapunan nila."Let them wait, alam naman ni mommy kung ano ang ginagawa natin dito. Hayaan mo silang maghintay!" sabi nito saka umahon mula sa pagkakahiga saka pinuwesto cya nito ng patuwad. "Ang manyak mo talaga... nakakahiya! Let go of me!... nakakainis ka! Itigil na natin to, kaka-ayos lang namin ng pamilya mo tapos sisirain mo na naman???" Panay reklamo nya habang pumwepwesto si James sa likod nya pero hindi na nya nagawang magsalita ng muli nitong tinusok ang matigas na alaga nito sa basa pa nyang pwerta. "Aaaggghhh!!!... napa-igik cya sa biglang pagkadyot nito sa kanya ng malakas. sinagad nito ang buong ari sa loob nya. Napak
Nagkakagulo ang lahat dahil kay James. Agad namang hinanda ni Logan ang sasakyan para dalhin si James sa ospital. Pinagtulungan nina Tito Oliver at John na isakay ito sa kotse.“Ano na ba ang nangyari, Beverly? Bakit nagkaganyan si James?” Natatarantang tanong ni Tita Evelyn.“Wala po akong ginawa, Tita…” naiiyak na wika niya. Pakiramdam niya ay siya na naman ang pinagbibintangan!....Sino pa nga ba? Siya lang naman ang kasama ni James sa kwarto. Pero hindi nya din alam kung bakit nagkaganun si James. Di kaya nasobrahan ito sa pagod dahil sa pagtatalik nila?Shit, nakakahiya! Ang kulit kasi! Ano na lang ang sasabihin niya sakaling magtanong pa ang iba tungkol dito?Sumama silang lahat papunta ng ospital. Iniwan nila si Tyler sa private nurse nito.Nakayuko lang siya habang naka-upo doon. Sana wala nang magtanong sa kanya kung ano ang nangyari kay James. Hindi niya talaga alam ang isasagot. Alangan namang sabihin niyang nag-sex sila ng dalawang beses tapos ayun na... humina na si James
"Bueno, maiwan ko muna kayo. Babalik na lang ako kapag nagising na ang kaibigan ko." wika ng doktor."Salamat, Doc." narinig niyang sabi ni Tita Evelyn pero hindi na siya nagpaalam. Naiinis siya kay Doc! Kahit pa wala itong ginagawang masama sa kanya, pakiramdam niya kasi ay siya ang sinisisi sa lahat.Nilipat na si James sa isang private room kaya doon na naman silang lahat. Hinihintay nila ang paggising ni James.Umalis sandali si John para bumili ng pagkain nila. Madaling araw na rin iyon at hindi pa sila nakapag-dinner dahil sa nangyari kay James.Nasa isang tabi lang siya nakaupo. Nahihiya siyang lumapit sa kama ni James. Si Tita Evelyn at Tito Oliver naman ay nasa sofa. Naka-idlip na si Tita Evelyn at nakasandal sa balikat ni Tito Oliver.Pinipisil niya ang kanyang mga kamay. Naiinis siya sa sarili... Hindi pa siya napaiyak ng ganoon. Hindi man sabihin ng pamilya ni James... alam niyang tumatakbo sa isip ng mga ito na siya ang dahilan ng pagkaganon ni James.Kahit pa sabihin na
"M-May ginawa akong kalokohan sa Pilipinas at nagalit si James kaya kinidnap niya ako at binahay sa Baguio." Patuloy nya sa pagkwento."Did Kuya really do that to you?" gulat na tanong ni John"Yes, pero okay lang. Kasalanan ko naman. Kung hindi niya ginawa sa akin yun ay malamang brat pa rin ako hanggang ngayon." Nakangiting kwento nya habang nagbabalik-tanaw."Nag-live-in kami sa Baguio at namuhay na parang mag-asawa. Hindi kami nag-uusap tungkol sa feelings namin kaya hindi ko alam na mahal niya ako at mahal ko rin siya. Basta ang alam lang namin ay masaya kami.""Oh damn! Parang pocketbook pala ang kwento ninyong dalawa. Who can beat that?" natatawang sabi ni John."Until one day, narinig kong nag-uusap sila ng mga kaibigan namin at sinabing hindi niya ako mahal. Nasaktan ako at umalis sa bahay sa Baguio. Hindi na ako nagpakita sa kanya. That’s the time I went to London para magtago at mag-aral na rin.""Damn! And that’s when we met, right?" Tumango siya sa sinabi ni John."Pumunt
"Ang mabuti pa John, tawagan mo si Tita Evelyn at sabihin mo ang magandang balita na gising na si James!" utos niya sa kaibigan."Sige..." wika ni John saka kinuha ang cellphone at dinayal ang number ng ina."Ahm... John... nagugutom kasi ako. Pwede mo ba akong bilhan ng pagkain?" utos ni Jamessa kapatid."Okay, Kuya. What do you want?""Gusto ko sana ng mainit na sabaw. Parang natuyuan ang katawan ko na hindi ko alam... gusto kong humigop ng mainit na sabaw.""Ah... natuyuan ka talaga bago ka hinimatay! Nagdalawang round ka ba naman kay Beverly eh!" wika ni John sa kapatid. Napatingin siya ng mariin sa kaibigan. Naiinis siya dahil ginagawa nitong biro ang sex life nila. Hindi siya komportable."What do you mean?" nagtatakang tanong ni James na mukhang magagalit na naman."Ahhh sige, Kuya. Lalabas na ako, bibili muna ako ng pagkain mo." Dali-daling lumabas si John para iwasan na naman ang galit ni James."Ano ang ibig sabihin ni John?" tanong ni James sa kanya. Silang dalawa na lang a
Masaya silang nagkukwentuhan nang may pumasok sa kwarto. Si Doc Angus iyon, kasama ang mga magulang ni James."Anak, gising ka na pala? Tumawag sa amin si John kanina ng madaling araw. Pasensya ka na at ngayon lang kami nakarating, inaasikaso pa namin ang anak mo." wika ng ina nito."Salamat Mom sa pag-aalala sa anak namin ni Bebe.""Kamusta na ang pasyente ko? Mukhang malakas na ulit ah?" si Doc Angus naman ang nagsalita."Yes, Doc Angus. Pwede na ba ulit akong lumabas?" Malaki ang ngisi ni James sa labi."Not so fast, bro. Kailangan mo pang magpahinga ng maayos.""Pero nakapagpahinga na ako... malakas na ulit ako!""Bakit ka ba nagmamadali, eh ako ang nakakaalam dito. Ako ang doctor, 'di ba? And one more thing... alam ko ang rason kung bakit ka nag-collapse kahapon. That is because you and Beverly made love. So simula ngayon, bawal ka munang makipag-sex ng isang buwan... hanggang sa tuluyan nang bumalik ang iyong lakas.""What?! Are you out of your mind, Angus? Hindi puwede 'yun!"N
"Bago tayo umuwi ng palasyo, pwede ba muna tayong dumaan ng mall, anak? May pina-reserve kasi ako doon na bagong edition ng bag. Tumawag na ang taga-mall sa akin at dumating na daw ang order ko," nakangising wika ni Tita Evelyn. "Sure, Mom." "Hindi ka ba pagod? O kung gusto mo, mauna na kayo ni Beverly umuwi ng palasyo at kami na lang ang pupunta sa mall. Ipahahatid na lang namin kayo kay Logan." "Wag na, Mom. Sasama kami ni Beverly. Matagal na rin kaming hindi nakapag-date. Gusto kong malibang ang nobya ko. Puro stress na kasi ang inabot niya sa akin," wika ni James saka siya ngitian. Lumabas ang mapuputi nitong ngipin. Agad naman siyang kinilig. Naalala pa rin pala siya ng nobyo niya. Hindi na niya pinahalata pero excited na rin siyang dumaan sila sa mall. Simula nang dumating siya sa Scotland ay hindi pa siya nakakapunta sa mall ulit. Magkahawak-kamay sila ni James habang palabas ng ospital. Naghihintay na roon si Logan para sa kanila. Limousine ang dala ni Logan kaya kasya si
"Ahm, sige Mom... tatawagan namin mamaya ang pamilya ni Jonie..." sagot naman ni James na nag-alangan din."Great! That's great, anak!" tuwang-tuwang wika ni Tita Evelyn."Iha, isukat mo na itong sapatos mo para sa kasal.""Ah, eh, sige po..."Umupo siya sa tabi nito at hinubad ang sandals niya saka sinuot ang stilettos."Ang ganda! Bagay sa paa mo, iha! Try mo ngang maglakad-lakad kung komportable ka. Dapat ay komportable ka sa araw ng kasal niyo."Tumayo naman siya at sumunod sa utos ng ginang. Pagbibigyan niya ang trip nito. Palakad-lakad siya doon na parang model."Ang ganda! At ang sexy mo, iha. Bagay na bagay sa'yo ang sapatos!" tuwang-tuwang wika ng ginang na pumapalakpak pa. Natawa na lang siya sa reaksyon nito.Nang makalapit na siya kung saan nakatayo si James ay bigla siyang hinawakan nito sa bewang at inilapit sa katawan nito. Muntik pa siyang matumba at ma-out balance dahil hindi niya inaasahan iyon."You're so sexy, my love. Para ka pa ding dalaga. Sinong mag-aakalang may
Napayuko siya. Totoo nga ba ang sinabi ni Callum na hindi siya ang ama? Pero bakit ang lakas ng kabog ng dibdib niya kanina nang makita ang bata? Para iyong lukso ng dugo."Paano ang babaeng nagpakilalang asawa mo kanina? Asawa mo din siya, di ba?""M-matagal na kaming hiwalay. Si Fe na ngayon ang mahal ko. May divorce sa Scotland kaya kapag mapawalang-bisa na ang kasal namin ni Victoria, malaya na ulit ako at puwede na kaming magpakasal ni Fe."Muli siyang nalungkot. Sa parte niya, matatagalan pa niyang mapawalang-bisa ang kasal nila ni Cindy dahil wala namang divorce sa Pilipinas."Umalis ka na, Clark. Huwag ka nang magpakita kay Fe dahil galit siya sa'yo. Ang asawa mo na lang ang asikasuhin mo."Aalis siyang hindi pa nasabi kay Fe na hiwalay na din sila ni Cindy, pero hindi pa legal. Tatanggapin kaya siya ni Fe?Ang sakit-sakit ng puso niya... Ang babaeng pinakamamahal niya ay may anak na sa iba. Siguro, babalik na lang siya sa Maynila at tatanggapin ang kanyang pagkabigo. Laglag a
**********CLARK'S POV:Hindi siya mapakali habang nasa operating room si Fe. Paroo't parito siya sa paglalakad."Will you calm down? Sumasakit ang ulo ko sa'yo!" saway ni Jonie sa kanya.Naroon na silang lahat na magkakaibigan, pati ang pamilya ni Fe. Si Callum ay naroon din. Hindi niya alam kung bakit pa ito nag-stay doon, samantalang may naghihintay ang asawa nito. Tiningnan niya ito nang masama nang napatingin din sa kanya.Maya-maya ay lumabas na ang doktor. Agad siyang lumapit dito."Doc, kamusta na po ang pasyente?""Okay na po siya. Successful ang panganganak niya... It's a baby boy!" masayang balita ng doctor "Congratulations po, Daddy!" bati ng doktor sa kanya pero nag-alangan siya. Hindi naman talaga niya alam kung siya nga ang ama ng bata. Sa tagal nilang hindi pagkikita ni Fe, baka nga kay Callum iyon."He is not the father, Doc." pagtatama ni Callum sa doktor."Ay, sorry po... Kamukha niya kasi ang bata." Nahihiyang sabi ni doc. "Anyway, I have to go. Ililipat na ang pas
Ang daming nangyari sa mga oras na 'yun. Hindi na niya alam ang unang iisipin. Una, ang hindi niya inaasahang pagdating ni Clark. Pangalawa, ang pag-propose ni Callum na hindi na rin niya inaasahan. At eto ngayon, manganganak na siya!"Bilisan mo! Huhuhu..." sigaw niya sa driver. Ngayon niya lang napansin na si Callum pala ang nagda-drive. Si Clark naman ang nasa tabi niya at dinadaluhan siya. Tatlo lang sila sa iisang sasakyan. Siguradong nakasunod din sa kanila ang mga kaibigan at pamilya niya, pero bakit siya iniwan ng mga ito sa dalawang lalaki?!"Hang on, love... Malapit na tayo!..." natatarantang sambit ni Callum habang nakatingin sa rearview mirror habang nagda-drive."This is all your fault, Callum! Niloko mo si Fe!? Nag-propose ka pa sa kanya samantalang may asawa at anak ka naman pala?!" sisi ni Clark kay Callum habang niyayakap siya."Look who's talking! Hiwalay na kami ni Victoria. At saka, bakit? Ikaw din naman, kasal, ah! Ano ba ang ginagawa mo dito? Bakit ka pa nagpakit
"You deserve it, bestie. I'm sure dudumugin itong resort natin! Ang ganda! Feels like paradise! Hindi ito magpapatalo sa ibang sikat na beaches dito sa bansa natin!"Kinikilig siya sa lahat ng sinasabi ni Jonie. Tinatanggap niya ang lahat ng parangal na iyon dahil deserve niya iyon. Pinaghirapan niya ang resort na mapaganda.Naputol ang pag-uusap nila nang tumunog ang cellphone ni Callum. Napakunot ang noo nito."Who is it?" tanong niya."Ah, eh, wala..." Agad na sagot nito sa kanya saka pinatay ang telepono at binalik sa bulsa."Aalis muna ako, love. May kukunin lang ako sa kwarto. May sorpresa ako sa’yo." Matamis na ngiting wika nito saka hinalikan ang kanyang kamay.Pag-alis ni Callum ay agad namang lumapit si Clark sa kanya na parang nag aabang ng pagkakataon."Fe... can we talk?" diretsahang tanong nito."Ah, eh..." Umiikot ang mata niya. Naghihingi siya ng tulong kay Jonie na huwag siyang iwan doon. Natatakot siya sa anumang itatanong ni Clark sa kanya."Jonie... pwede bang bigy
Parang tumigil ang mundo niya sa sandaling iyon. Hindi siya agad nakapagsalita, hindi rin siya nakagalaw. Ang tanging naririnig niya ay ang malakas na kabog ng kanyang puso, tila gustong kumawala sa kanyang dibdib.Si Clark... Hindi siya maaaring magkamali sa nakikita. Nakatayo ito sa harapan niya, nakatingin sa kanya nang diretso, tila may gustong itanong ngunit pinipigil ang sarili.“Bestie...” Si Jonie ang unang lumapit at niyakap siya. “Buntis ka? Bakit hindi mo man lang sinabi sa amin?” May halong panunumbat sa boses nito, pero ramdam niyang mas nangingibabaw ang tuwa at pagkabigla.Napangiti siya at yumuko. Hindi niya matagalan ang titig ni Clark. Hindi niya inakalang darating ito. Ang buong akala niya ay hindi na sila magkikita pang muli.“Ano ba yan, Fe! Ang tagal mong itinago sa amin ito!” reklamo ni Bebe, pero nakangiti rin ito habang hinihimas ang tiyan niya.Si Callum naman ay tahimik lang sa tabi niya, pero ramdam niya ang bahagyang paghigpit ng hawak nito sa kamay niya.
*************FE'S POV:Halos hindi na siya magkandaugaga sa trabaho... Ngayon na ang opening ng resort nila at pinangalanan nilang Serene Resort.Gusto niyang lahat ay perfect kaya hands-on siya palagi doon sa resort. Kahit pa sabihin ng nanay at tatay niya na magpahinga muna siya ay ayaw niyang makinig. Kabuwanan na niya and any moment ay manganganak na siya. Pero dahil nasa dugo na niya ang pagiging workaholic ay hindi niya mapigilan ang sariling magtrabaho.Sabagay, taga-mando lang naman siya, hindi naman siya ang bubuhat ng mga mabibigat na bagay, pero nakakapagod pa rin iyon dahil paroo't parito siya.Tinutulungan na siya ng buong pamilya niya doon. Si Lerie muna ang magiging manager niya habang wala pa ang schedule ng board exam sa pagiging maestra at habang hindi pa siya nanganganak.Si Toto naman ay katuwang niya sa pag-hire ng mga tauhan nila. Lahat silang magpamilya ay tulong-tulong doon dahil family business nila iyon.Actually, partner sila ni Jonie doon pero siya ang nag
Sandaling natigilan si Fe... doble meaning ang sinabi niya and he really meant it. Sa tagal ng hindi sila nagkita ni Fe ay hindi na niya sasayangin ang pagkakataon. Baka may pagkakataon pa silang dalawa, at lahat ng paraan ay gagawin niya. Ngayon pa ba na magiging single na ulit siya?"Ahhh... Ehh, kay Jonie mo na lang sabihin. Siya ang partner ko dito sa negosyo.""Ah, gano'n ba... Sige..." Sandaling tumahimik sila ulit."I miss you, Fe.... Sana magkita naman ulit tayo.""Ahh... sure..." alanganing sagot nito. "By the way I have to go, Clark. May gagawin pa kasi ako. I'm glad na okay ka na ngayon, Bye..." wika ni Fe saka bigla na lang nito pinatay ang telepono.Nalungkot siya, ramdam nyang may galit pa din si Fe sa kanya. Binalik niya ang telepono kay Jonie."Where is Fe, Jonie?""Why?""Anong 'why'? I want to see her!" Galit na siya. Lagi na lang siyang pinagtataguan ng mga kaibigan niya. Pakiramdam niya ay pinagkakaisahan siya ng mga ito.Nagkatinginan muna ang mga ito bago nagsali
*******************CLARK'S POV:"M-mom?..." hirap na sambit niya. Nagising na lang siyang nasa ospital na bed at masakit ang katawan. Nandoon ang mommy niya at si Rosie na nagbabantay sa kanya."Anak, mabuti at nagising ka na..." Agad na lumapit ito sa kama niya. "Nag-aalala kami sa'yo," maluha-luhang wika ng mommy niya."A-ano po ang nangyari?""Nabaril ka ni Gov, anak... Tinamaan ka sa balikat pero hindi nakalabas ang bala kaya inoperahan ka."Napapikit siya... kaya pala masakit ang kanyang balikat. "Ilang araw na po ako dito sa ospital, Mom?""Dalawang araw ka nang tulog pagkatapos ng operasyon mo, anak."Pumikit siya nang mariin, inaalala kung ano ang nangyari bago siya napunta sa sitwasyong iyon...Naalala niyang nagkomprontahan pala sila nina Cindy at Gov. Santiago at nasabi na niya ang lahat ng nakalap niyang ebidensya laban sa gobernador."Nabaril din pala si Gov, Mom... Kamusta na siya?" Agad na tanong niya nang maalalang binaril ng tauhan ni Gov nang barilin siya nito."H-h
"NO!.. Hindi ako makakapayag na magkaroon ng relasyon ang hampaslupang Kevin na 'yan sa anak ko!""Dad! Let's stop this already! Hindi na tayo matutulungan ni Clark, sinira natin ang buhay niya! Pwede bang tanggapin na lang natin na ito ang kapalaran at parusa natin sa pagsira sa kanya? I love Kevin at handa akong tanggapin siya kasama ng magiging anak namin. Kung ayaw mo, lalayo na lang kami dito. Babalik na lang ako sa Australia at doon kami mamumuhay ng tahimik!""Talaga, Ma’am Cindy?" wika ni Kevin na pilit kumawala sa mga tauhan ni Gov at lumapit sa kanya. Hinawakan nito ang kamay niya habang lumuluha.Dahan-dahan niyang itinaas ang kamay at pinunasan ang mga luha sa mata ni Kevin. "Sorry, Kevin... Hindi kita naipaglaban kay Daddy, pero this time ay desidido na ako. Magpakalayo-layo tayo... Bubuo tayo ng pamilya kasama ang anak natin... huhuhuh."Hinawakan ni Kevin ang tiyan niya at hinimas iyon. Ramdam niyang magiging isang mabuting ama at asawa si Kevin. Kung palalampasin pa niy