JONIE: Naiwan cya sa sofa nakatulala... iniwan cya ni Ken... pumasok na ito sa kwarto. Isang libong porsentong pagpipigil ang ginawa nya hindi lang matuloy ang ginagawa ni Ken sa kanya.. Kapag pinayagan nyang may mangyari un ay talo na cya sa laban.. alam nyang nilalandi lang cya nito para makuha cya. Hindi cya naniniwala sa mga matamis na salita nito. Sa apat na bwan na nakasama nya ang boss sa opisina ay alam na alam na nya ang karakas nito pagdating sa babae at hinding hindi cya makakapayag na magiging isa cya doon sa mga babaeng pinagsawaan nito saka itapon na parang basahan. Marami pa cyang plano sa buhay at hindi kasama si Ken doon.. In fact ito ang sisira sa mga plano nya. Kapag mainlove cya dito ay tapos na ang laban! Pululutin nalang cya sa kangkungan. Hindi pa naman nya alam ang gagawin! Wala pa cyang experience sa lalaki kaya natatakot sya para sa sarili. Itutuloy nya ang pangako na ibibigay nya lang ang sarili sa taong mamahalin nya habang buhay at malabong si
KENNETH POV: SHIT!!!! Usal nya ng makalabas na si Jonie sa banyo.....hindi nya akalain na kinaya nyang pigilin ang sarili na hindi maangkin si Jonie doon mismo sa banyo. Ang akala nya ay naka-alis na ito kanina sa condo ng hindi na nya nakita ito sa sofa... maaga cyang nagising kanina para mag jogging. Naabutan nya si Jonie doon.... doon nakatulog ang dalaga kagabi... hindi na ito nakalipat sa kwarto dahil sa din siguro sa kakapanood ng tv.... Sya pa nga nag patay ng tv... nakatulugan nito ang pinapanood. Pinagmasdan nya ang dalaga habang natutulog ito kanina. napakaganda talaga ni Jonie.. Para itong angel kung matulog... Kinumutan nya muna ito bago umalis para mag jogging. Pagbalik nya galing sa pagjo-jogging ay wala na ito sa sofa.. ang akala nya ay umalis na ito para pumunta ng opisina nang may narinig cyang parang naliligo sa banyo... Nagulat cya mg makita ang dalaga doon habang naliligo.. hindi ito nag abala na mag sara ng pinto. malamang ay akala nito ay umalis
"Ngeeee.. Alis ka na.. tawagan mo nalang ako kapag babalik ka na para ipaghanda kita ng gusto mong kainin...." wika nya kay Ken. Mas gusto nyang umalis muna ito dahil hindi pa cya handa ulit pagkatapos ng nangyari sa kanila kanina sa banyo.. Nasa loob na sila ng elevator pababa ng condo.... silang dalawa lang ang naroon kaya malaya silang makapag-usap "Promise?" "Oo naman! Makabayad man lang ako sa utang na loob ko sayo..." "Hindi utang na loob to Jonie.... Binayaran kita kaya andito ka... kahit pa alam ko na labag sa loob mo ito.." Nakita nyang nalungkot ito sa sinabi nito.. gusto sana nyang sabihin na hindi ito labag sa loob nya. Siguro noong una pero ngayon ay masaya cyang ginagawa ito... masaya cyang pinagsisilbihan ang lalaki. "Huuu!... drama ka pa jan Sir..hindi bagay sayo!!!" Sambit nya para pasahayinn ito. "Oh oww!..." nakangiting sambit ni Ken. "What????" Nagulat cya ng maalala ang sinabi. "Ay sorry!...." wika nya saka tinakpan ng kamay ang bibig.. nagkamali na naman
Binaling nya ang sarili sa trabaho kaya hindi nya napansin ang pagdating ni James.. "Hi beautiful!.." bati ni James sa kanya. Matalik itong kaibigan ng boss nya, matagal na nyang naramdaman na parang may pagtingin ito sa kanya dahil lagi itong nagpapahaging pero hindi nya iyon pinapansin. Technically ay bosss nya din itong si James dahil business partner ito ng boss nya na si Ken. Umupo ito sa silya sa harap ng table nya."Sir James ikaw pala... nasa loob po si Sir Ken." nakangiting wika nya. "Akala ko ba nasa Pampanga sya?" nagtatakang tanong nito. "Ah eh.. ewan ko po. puntahan mo nalang sya sa loob. Pag-iiwas nya. Baka mahalata ito sa kanilang dalawa... Ewan ba nya, hindi talaga cya makapag tago ng sekreto. parang feeling nya guilty cya lagi. Ayaw nya ng ganitong feeling. Hindi cya makagalaw ng maayos. Tumayo ito at pumasok sa office. Hindi na ito nag abala pang kumatok. "Hey bro... Bakit andito ka? akala ko ba nasa Pampanga ka?" "At bakit andito ka din kung ang alam
Nagbyahe na sila papuntang Pampanga. Nagkwentuhan lang sila sa byahe ng kung ano-ano. Masarap kausap si Jonie, masayahin ito... lahat ng joke nya ay tinatawanan ng dalaga. Hindi nya tuloy alam kung totoong nakakatawa cya o pinagbibigyan lang cya nito para hindi cya mapahiya.Pero sa palagay nya ay hindi naman pilit ang mga tawa nito. Mababaw lang kasi ang kaligayahan nito. Napakasarap sa pakiramdam nakakatawa na din sya dahil kay Jonie. Kapag sa opisina kasi ay napaka seryoso nya.. puro lang cya trabaho. "Do you want something to eat? May chips and soda jan sa likod." Wika nya. "Haay salamat, kanina pa ako gutom eh... Akala ko sa Pamapanga pa tayo makakakain!" Rekalamo naman ng dalaga sa kanya. Tumagilid si Jonie para kunin ang chips sa likod. Dahil sa laki ng boobs nito ay bahagyang nag tama ito sa braso nya. Lihim cyang napa-ungol pero isinawalang bahala nya yun. Mahirap na... nag da-drive cya kaya hindi cya pwedeng mag-imagine ng kung ano-ano ngayun. Binuskan ni Jonie ang c
JONIE POV: Nang makarating na sila bahay ni Ken sa Pampanga ay ngayun nya lang narealise ang nagawa nya. Paano kung mag tanong ang Papa nito kung sino sya? Ano ang isasagot nya? Bigla cyang kinabahan... papasok na ang sasakyan sa gate. May isang matandang naka wheelchair ang naka abang sa pag dating nila, malamang yun ang Papa ni Ken. Naunang bumaba si Ken sa sasakyan saka cya pinagbuksan ng pinto. Ayaw nya sana na gawin iyon ng binata pero mabilis itong kumilos.... wala na cyang nagawa kundi bumaba ng sasakyan. "Hi Pa!" Masayang bati ni Ken... "Nakalabas ka na pala ng ospital Pa?" Wika ni Ken na humalik sa pisngi ng ama. "Oo kanina pa... hinihintay nga kita pero ang sabi ni Gener ay nasa Manila ka daw." "Sorry Pa... may emergency lang akong inayos doon. I'm glad na okay ka na.." "Yes anak sa awa ng Diyos ay hindi naman ako nabalian ng husto." wika ng Papa ni Ken pero ang atensyon nito ay sa kanya. "At sino itong magandang dilag na kasama mo?" Namula cya sa komento ng ama ni
Binitawan ni Ken ang kamay nya... pasimpleng sinulyapan nya ito... malungkot na ang mukha nito tila apektado ito sa sinabi ng Sir Gilbert. "Iha.. ano pala ang pinagkakaabalahan mo sa buhay?" magiliw na tanong ni Gilbert sa kanya. "Ah Sir... Executive secretary po ako si Sir Ken. Bago palang ako sa work. kakagraduate ko lang kasi from college mga.. 4 months palang po ako sa EK Builders." Paliwanag nya. "Ah ganun ba.. mabuti naman at kinuha ka agad ng anak ko. Mapili pa naman yan sa mga empleyado." "Shes a Summa com Laude Pa kaya deserve nya mabigyan ng break.." pagsali ni Ken sa usapan nila ng ama nito. "ohh.. matalino ka pala kung ganun.. I'm impressed! Saan nga pala ang mga magulang mo?" Bigla cyang nalungkot ng maalala ang mama nya na nasa ospital. Muntik na tumulo ang luha nya pero pinigilan nya agad. Nakakahiya naman kung doon pa cya mag-drama. Nakakahiya kay Sir Girlbert, baka sabihin nito dramatista cya. "Ahm may mother is a teacher po Sir... kaya lang nag-retire na c
KEN: Malaki ang ngiti sa labi ni Ken ng lumabas ng kwarto ni Jonie. Naka iskor na naman cya sa dalaga at may utang pa itong dalawang halik sa kanya. Hindi nya maintindihan ang sarili pero parang kontento na cya sa paghahalikan palang nila ni Jonie.. its so true and real! "Ken!..." Nagulat cya ng may tumawag sa kanya.... ang Papa nya na nasa labas na kwarto nito na mukhang hinihintay sya. Hindi nya akalain na gising pa ito dahil madaling araw na. Tinaon nya talaga na lumabas sa kwarto ni Jonie ng madaling araw para walang makakakita sa kanya. "Pa... why are you still awake?" "Hinanap kita... pumunta ako sa kwarto mo pero wala ka doon." "Ahm.. andoon lang po ako sa kwarto ni Jonie Pa... may pinag-usapan lang kaming importanteng bagay." Pagdadahilan nya."Anong klasing lalaki ka na tumatambay sa kwarto ng secretary mo kung wala naman kayong relasyon?" Galit ng Papa nya sa kanya. "Pa.. why don't you leave me alone!" Nawawalan na cya ng pasencya at maisagot. Hindi cya makakalus
"Babe! Babe! Wake up!" narinig niyang sambit ni Clark sabay alog sa balikat niya. Agad naman siyang nagising."Where is my baby?" agad na tanong niya nang magising siya. "Binalik na siya ni Callum sa akin. Nasaan na ang anak ko?" Kanina lang ay hawak-hawak niya iyon sa panaginip niya.Nagkatinginan muna ang mga taong naroon sa kwarto niya."Nanaginip ka lang, babe. Pero huwag kang mag-alala... Sandali na lang at makikita na natin si baby. Marami ang tumutulong sa atin...""Pero nangako si Callum na ibabalik na niya ang anak ko!"Ngumiti nang tipid si Clark, tila pinapanatag ang sarili niya. Pero baka ang nasa isip ng mga ito ay nababaliw na siya.Pero hindi siya maaaring magkamali. Nakausap niya si Callum at tama ang pagkakaintindi niya... Babalik si baby... Babalik ang anak niya!Naputol ang kanyang pag-iisip nang nag-ring ang cellphone ni Clark. Nabaling ang atensyon ng lahat kay Clark."It’s an unidentified number..." anunsyo ni Clark."Answer it! Baka may koneksyon ‘yan sa paghaha
"Kayo!" sigaw niya sa doktor. "Idedemanda ko kayo! Pinabayaan niyo ang anak kong makuha ni Callum! Huhuhu...""Babe... babe... calm down. Hindi ako titigil hangga't hindi makikita ang anak natin..." umiiyak na din niyakap siya ni Clark."Clark... huhuhu... hanapin mo ang anak ko. Maawa ka, hanapin mo siya, huhuhu..." Pagmamakaawa niya sa dating nobyo. Mamamatay siya kapag nawala o kung ano ang mangyari sa anak niya. Iniisip pa lang niya ay parang pinipiga na ang puso niya. Di bale nang siya na lang ang masaktan, huwag lang ang anak niyang wala pang muwang sa mundo.Nilapitan siya ng doktor at may tinurok sa kanya kung ano."No! No! Huwag niyo akong patulugin! Hahanapin ko ang anak ko!" sigaw niya sa doktor."Babe... mag-relax ka lang. Hindi pa kaya ng katawan mo. Kami na ang maghahanap sa anak natin. Pinapangako ko sa'yo, hindi ako titigil hangga't hindi siya mahahanap."Maya-maya, kumalma na siya. Malamang ay nag-take effect na ang gamot sa katawan niya. Lumuluhang tinitigan niya si
**********FE'S POV:N-Nay…"A-anak, gising ka na pala?" Agad siyang pinuntahan ng nanay niya sa kanyang kama. Nakita niyang andoon din si Bebe at Jonie na agad lumapit sa kanya, hinawakan ni Jonie ang kamay niya."Bestie... salamat naman at gising ka na..." malungkot na wika nito.Tiningnan niya ang mga mukha ng nakapalibot sa kanya... parang iisa ang pinapahiwatig ng mga ito. Parang may bumabagabag sa kanila na hindi niya maintindihan.Nilibot niya ang paningin sa paligid. Sila lang ang naroon. Wala si Ken, si James, si Callum, at si Clark. Nasaan ang mga lalaki?Naalala niya bago siya nawalan ng ulirat ay dumating si Clark at pinangako nito na sa pagising niya ay mukha nito ang makikita niya... Umasa siya... Pero wala ang lalaki doon.Kahit yun man lang ay hindi pa din maibigay ni Clark ang pangako nito? Muling umasa na naman ang puso niya."May nararamdaman ka ba, anak? Bakit tahimik ka?""Nasaan si Callum, Nay?" Si Callum ang hinanap niya, imbes na si Clark. Naalala niyang nanggu
"Callum... May sarili kang pamilya, di ba? Bakit hindi sila ang alagaan mo? Di ka ba naaawa sa anak mo? May sarili kang anak pero ang anak namin ni Fe ang pinupuntirya mo? Sumuko ka na bago pa mahuli ang lahat, Callum. Kung mapatay mo man ako ngayon dito, hindi ka rin makakatakas sa mga awtoridad. May isang milyong nakapatong sa ulo mo. Marami ang maghahangad na mapatay ka!... Bumalik ka na sa Scotland kasama ang asawa mo at mamuhay ng tahimik," mahabang litanya niya kay Callum."Hindi mo ako kailangang diktahan, Clark! Alam ko ang ginagawa ko, at hindi ako magiging masaya hangga't hindi ako makakabawi sa'yo!" sigaw nito saka biglang bumunot ng kung ano sa bewang.Pero bago pa man iyon mangyari, isang malaking kahoy ang tumama sa likod ni Callum."Agghh!" sigaw ni Callum sa sakit. Napahiga ito sa sahig."Callum, sumuko ka na! Itigil mo na ang kalokohang ito!" sigaw ni Ken. Bigla siyang nagkaroon ng pag-asa nang makita ang mga kaibigan. Si Ken ay may hawak na dos por dos sakaling makab
**********CLARK'S POV:"Anong sabi?"Tanong ni Ken nang tumawag si Callum. "Magkita daw kami at magtutuos..." malungkot na wika niya."Wag kang pumunta, Clark! Alam mo ang kapasidad ni Callum. Baka saktan ka niya." sabat ni Jonie"Pero wala akong magagawa dahil hawak niya ang anak ko! Kung di naman ako pupunta, baka di ko na makita ang anak namin ni Fe. Kailangan kong maibalik ang bata kay Fe... She's gonna be devastated." tila nawawalan na cya ng pag-asa."Magdala ka ng mga pulis... O di kaya sasamahan ka namin! Siguradong sasaktan ni Callum!" si James naman ang nag salita. Umiiling siya. "No!... Aalis akong mag-isa. Ayaw kong ilagay sa kapahamakan ang mga kaibigan ko. Kung gusto niya akong patayin, tatanggapin ko. Total, wala na rin naman silbi ang buhay ko. Wala na akong ginawang tama. Malamang ito na ang kabayaran sa lahat ng pagkakasala ko kay Fe." maluha-luhang sambit nya. Mukhang doon na nga sila magtatapos. "Mapapatawad na siguro niya ako kapag naibalik ko ang anak namin sa
"Alagaan mo muna hangga't hindi ako makakabalik.""Bakit? Callum, why are you doing this?" humihikbing wika nito. "Alam mo bang may reward na isang milyon ang sinumang makahanap sa'yo? Sumuko ka na lang, Callum, at magbagong buhay na tayo sa Scotland kasama ang mga anak natin.""Wag ka nang madaming tanong!" Kumuha siya ng tig-lilibong pera at ibinigay iyon kay Victoria."Babalik ako. Alagaan mo ang bata, kundi ikaw ang mananagot sa akin!" sigaw niya.Agad itong napahawak sa tiyan at umupo sa kama habang hiid binibitawan ang anak ni Fe at Clark.. Alam niyang buntis din si Victoria."Di mo ba talaga ako kayang mahalin, Callum?" umiiyak na wika nito. Tila lumambot naman ang puso niya kay Victoria."Lagi mo sinasabi na wala akong kwentang babae, dahil palamunin lang ako sayo pero hindi mo ba naiisip na inaalagaan ko ang anak mo kaya di ako makapagtrabaho? Nag-iisa lang ako doon at walang pamilya. How do you expect me to work?"Di siya nakapagsalita. Ngayon niya lang narinig ang rason ni
Hindi siya mapakali. Habang nagda-drive ay iniisip niya kung bakit biglang tumawag si Victoria. Dati ay hindi naman siya nito kinukulit.Pagdating nila sa resort ay hinayaan niyang si Fe ang kumausap sa engineer nito at lumayo muna siya ng kaunti para tawagan si Victoria. Ang iniisip niya kasi ay baka may nangyaring masama sa anak niya."Hello, Victoria! Why did you call?""Callum, can you come back here in Scotland?""Why? Di ba nag-usap na tayo? Hiwalay na tayo at sustentuhan ko na lang si Curt!""But I'm pregnant again with our second child!"Sandali siyang natameme. Hindi niya alam kung matutuwa siya o maiinis. Hindi naman siya nagduda sa ipinagbubuntis ni Victoria dahil ilang beses ding may nangyari sa kanila noong umuwi siya ng Scotland.Humugot muna siya ng malalim na hininga. "Ano ang gusto mong mangyari, Victoria?""Hindi ba pwedeng magkabalikan na lang tayo? Para sa mga anak natin?""I-I can't...""But why? Huwag mong sabihing pipiliin mo pa rin ang babae mo diyan? Iiwan mo
CALLUM'S POV:Kaka-baba niya lang ng telepono. Tinawagan niya si Clark at sinabing nasa kanya ang bata. Gusto niyang makipagkita ito sa kanya dahil papatayin niya ang lalaki. Galit na galit siya. He has never been humiliated in his entire life! Kasalukuyan siyang nasa kotse dahil tinakbo ang anak ni Fe nang walang nakakaalam. Ngayon ay itsapwera na siya kay Fe kung kailan dumating na si Clark. Plinano niya ang lahat... ang pag-propose dito sa araw ng opening ng resort. Excited cya sa plano nya. He tought it would be a perfect day for him and Fe. Ginawa niya iyon para maraming makasaksi ng kanyang pag-propose. Pero hindi niya inakala na mapapahiya siya bacause Fe rejected his offer dahil sa muling pagpakita ni Clark. Isa pang nagpa-bulilyaso sa plano niya ay ang pagsulpot ni Victoria. Ang inakala nyang masayang pagpo-propose ay naging isang bangungut sa kanya. Ni sa hinagap ay hindi niya akalain na darating si Victoria. Kaya siya umuwi ng Scotland dahil pinagbabantaan siya nitong sis
"Bro!" tawag-pansin ni Ken sa kanya na kakapasok lang ng kwarto. Galing ito sa security department para i-check ang CCTV."Lumabas si Callum sa ospital, dala-dala nga si baby. Walang humarang sa kanya dahil kilala siya dito sa ospital. At saka kilala natin si Callum, isa siyang private investigator at pulis, alam niya ang gagawin!""Damn!" sigaw niya. Hindi niya lang sinabi para hindi muling mag-alala ang pamilya ni Fe, pero sa palagay niya ay mahihirapan silang hanapin si Callum. Alam niya ang kapasidad nito. Magaling ito sa larangang iyon, pero ang panalangin niya lang ay huwag saktan ni Callum ang bata habang hindi pa nila nahahanap.Narinig niyang muling umiyak ang nanay ni Fe habang yakap-yakap ito ng asawa."Huwag po kayong mag-alala, Tita. Marami na ang naghahanap sa kanya. Liliit na ang mundo niya. Gagawin ko po ang lahat para maibalik lang nang ligtas ang anak namin ni Fe." Pinatatatag niya ang loob ng pamilya ni Fe, pero sa kaibuturan ng kanyang puso ay natatakot din siya. H