JONIE POV: Nang makarating na sila bahay ni Ken sa Pampanga ay ngayun nya lang narealise ang nagawa nya. Paano kung mag tanong ang Papa nito kung sino sya? Ano ang isasagot nya? Bigla cyang kinabahan... papasok na ang sasakyan sa gate. May isang matandang naka wheelchair ang naka abang sa pag dating nila, malamang yun ang Papa ni Ken. Naunang bumaba si Ken sa sasakyan saka cya pinagbuksan ng pinto. Ayaw nya sana na gawin iyon ng binata pero mabilis itong kumilos.... wala na cyang nagawa kundi bumaba ng sasakyan. "Hi Pa!" Masayang bati ni Ken... "Nakalabas ka na pala ng ospital Pa?" Wika ni Ken na humalik sa pisngi ng ama. "Oo kanina pa... hinihintay nga kita pero ang sabi ni Gener ay nasa Manila ka daw." "Sorry Pa... may emergency lang akong inayos doon. I'm glad na okay ka na.." "Yes anak sa awa ng Diyos ay hindi naman ako nabalian ng husto." wika ng Papa ni Ken pero ang atensyon nito ay sa kanya. "At sino itong magandang dilag na kasama mo?" Namula cya sa komento ng ama ni
Binitawan ni Ken ang kamay nya... pasimpleng sinulyapan nya ito... malungkot na ang mukha nito tila apektado ito sa sinabi ng Sir Gilbert. "Iha.. ano pala ang pinagkakaabalahan mo sa buhay?" magiliw na tanong ni Gilbert sa kanya. "Ah Sir... Executive secretary po ako si Sir Ken. Bago palang ako sa work. kakagraduate ko lang kasi from college mga.. 4 months palang po ako sa EK Builders." Paliwanag nya. "Ah ganun ba.. mabuti naman at kinuha ka agad ng anak ko. Mapili pa naman yan sa mga empleyado." "Shes a Summa com Laude Pa kaya deserve nya mabigyan ng break.." pagsali ni Ken sa usapan nila ng ama nito. "ohh.. matalino ka pala kung ganun.. I'm impressed! Saan nga pala ang mga magulang mo?" Bigla cyang nalungkot ng maalala ang mama nya na nasa ospital. Muntik na tumulo ang luha nya pero pinigilan nya agad. Nakakahiya naman kung doon pa cya mag-drama. Nakakahiya kay Sir Girlbert, baka sabihin nito dramatista cya. "Ahm may mother is a teacher po Sir... kaya lang nag-retire na c
KEN: Malaki ang ngiti sa labi ni Ken ng lumabas ng kwarto ni Jonie. Naka iskor na naman cya sa dalaga at may utang pa itong dalawang halik sa kanya. Hindi nya maintindihan ang sarili pero parang kontento na cya sa paghahalikan palang nila ni Jonie.. its so true and real! "Ken!..." Nagulat cya ng may tumawag sa kanya.... ang Papa nya na nasa labas na kwarto nito na mukhang hinihintay sya. Hindi nya akalain na gising pa ito dahil madaling araw na. Tinaon nya talaga na lumabas sa kwarto ni Jonie ng madaling araw para walang makakakita sa kanya. "Pa... why are you still awake?" "Hinanap kita... pumunta ako sa kwarto mo pero wala ka doon." "Ahm.. andoon lang po ako sa kwarto ni Jonie Pa... may pinag-usapan lang kaming importanteng bagay." Pagdadahilan nya."Anong klasing lalaki ka na tumatambay sa kwarto ng secretary mo kung wala naman kayong relasyon?" Galit ng Papa nya sa kanya. "Pa.. why don't you leave me alone!" Nawawalan na cya ng pasencya at maisagot. Hindi cya makakalus
"Ang mabuti pa tara na at mag breakfast. Baka nagugutom na si Jonie." Putol ni Gilbert sa usapan. Naging awkward na naman kasi si Jonie. Marahang tinulak ni Jonie ang wheel chair ng Papa nya. Maagap naman cyang pumunta sa likod nito para agawin iyon. "Ako na ang magtutulak kay Papa." Wika nya. Hindi agad nakuha ni Jonie ang kamay nito kaya nahawakan nya ito... napapitlag ito sa ginawa nya. "S-sorry..." wika nya. Nagkatinginan silang dalawa, tumango lang ito sa kanya saka naglakad patiuna. Sumabay ito sa Papa nya samantlang sya ay nasa likuran ng dalawa. "Ahm Sir Miguel, ano po ang gusto mong kainin? Gusto mo ipagluto kita?" Magiliw na wika ni Jonie. Paraan din nito iyon para madisctract sa kanya. Napangiti cya... kahit papaano ay kilala nya na ang galawan ni Jonie. Basang-basa nya na ang ugali nito. "Talaga iha?... magaling ka ba maluto?" "Oo naman Sir!" pagbibida nito na parang bata. Ano ba ang paborito mong pagkain?" Tanong nito. Nakikinig lang cya sa usapan ng dalawa. ayaw n
Tahimik lang sila ni Jonie habang nag ba-byahe pauwi ng Manila. Naging uncomforable tuloy sila sa panunukso ng Papa nya. Kahapon ay okay naman sila nung pumunta sila sa rancho.. masaya naman ang byahe nila. Ngayon ay nakakabingi ang katahimikan sa loob ng kotse nya. "Ah matulog muna ako ha.. hindi ako masyadong nakatulog sa bahay nyo, namamahay kasi ako" Wika ni Jonie saka pumikit ng mata. Alam nyang nag dadahilan lang ito. Naramdaman nya din sa mga galaw nito na naiilang ito sa kanya."Sige matulog ka lang jan... gigisingin nalang kita mamaya pagdating natin ng Manila." Wika nya. Mas maganda nga yun para hindi na rin cya mailang sa dalaga. Pasimpleng pinagmasdan nya si Jonie, nakapikit na ito. Hindi nya alam kung tulog talaga ito o nagtutulog-tulugan lang. Tama ang Papa nya.. ang swerte ng lalaking mapapangasawa ni Jonie. Lahat ata ng katangian na hinahanap ng isang lalaki sa isang babae ay nasa kay Jonie na. Bonus pa na virgin ang dalaga.. kung sakaling cya ang unang lalaking magi
Dinilaan nya ng dinilaan ang pagkabababe nito. Binuka nya ang pisngi ng pagkababae nito sa pamamagitan ng kamay nya para lalong malayang makagala doon ang dila nya. Basang-basa na ang dalaga.. napakatamis ng katas nito. Hindi nya tinigilan ang t*nggil nito hanggang sa mamilipit ito sa sarap. "aahhhh... ohhhh...." malakas na ungol ni Jonie... nakahawak na ito sa buhok nya at lalo cyang sinusobsob doon sa pagkababae nito. Napangiti cya... wild din pala sa kama si Jonie? sa isip nya.....and he likes wild girls in bed!"Aaahhh... Bakit parang may sasabog sa puson ko?" inosenteng tanong nito."Let it flow baby.. wag mong pigilan.. give it to me!.."'Ahh..naiihi ata ako...ahhh.. ayan naaaa!..." sigaw ni Jonie saka nanigas ang mga binti nito, indikasyon na nilabasan na ito. Dinilaan nya ng dinilaan ang hiyas nito, namilipit naman sa sarap si Jonie. Pilit nitong nilalayo ang ulo nya sa pagkababae nito pero hindi cya nagpapigil... sinupsup nya iyon ng sinupsop... alam nyang nakikiliti ito dahi
Tumayo cya at inayos ang pagkakahiga ni Jonie... kumuha cya ng tissue at pinahid ang pagitan ng hita nito. Madaming dugo ang nagkalat doon pati na din sa kobre kama nya. Nang tingan nya ang alaga nya ay may bahid din iyon ng dugo galing sa dalaga. Lihim cyang napangiti... namarkahan na nya ang dalaga... cya na ang nagmamay-ari dito.Pagkatapos nyang linisan ang dalaga ay muli cyang humiga sa tabi nito at niyakap... hindi na ito humuhikbi, hinalikan nya ito sa labi."Thank you baby.. thank you at pumayag ka."Nung una ay naguluhan ito sa sinabi nya... pero pinaalala nya ang usapan nila bago nila gawin iyon. "You said yes, baby.. I asked you if you want more then you said yes.." paalala nya sa dalaga sa usapan nila.Napasingamot naman ito.. "Hindi ko naman alam na ganito pala kasakit!.." Wika ni Jonie... akmang iiyak na naman ito. Natatawa na cya dahil parang bata ito kung umakto. "I told you sa umpisa lang naman yan masakit.. next time masarap na yan.." pag aalo nya dito."There's n
Salitan ang pagsipsip nya sa magkabilang s*so habang ang kanang kamay ay malayang hinihimas ang hubad na katawan ng dalaga.. napaigtad ito... “Do you like it babe?" bulong nya sa nobya sabay kagat sa tenga nito... lalo itong napaigtad... alam na alam na nya kung saan ang mga kiliti ng babae. Maya-maya ay gumapang naman pababa ang kamay nya ay sa maumbok na pagkababae nito. Bumilis ang tibok ng puso nya.... madami na cyang na-finger na babae pero mas excited cya sa p*ssy ng nobya... pag-iigihan nya para lalo itong mabaliw sa kanya. His middle finger traced the slit between her pus*y... "You are so wet baby...” Dahan-dahan nyang pinasok ang middle finger sa loob ng dalaga... napapikit ito. Alam nyang masakit pa ito para sa dalaga kaya gentle lang ang pagfinger nya. "ahhhhh... ahhh..." ungol ni Jonie... ang likot na ng katawan nito. Hindi na nito alam kung saan ibaling ang sarili. Muli cyang dumapa at pumesto sa harap ng pwerta ng dalaga. Sinabayan ng pagkain sa pagkababae nito h
"Babe! Babe! Wake up!" narinig niyang sambit ni Clark sabay alog sa balikat niya. Agad naman siyang nagising."Where is my baby?" agad na tanong niya nang magising siya. "Binalik na siya ni Callum sa akin. Nasaan na ang anak ko?" Kanina lang ay hawak-hawak niya iyon sa panaginip niya.Nagkatinginan muna ang mga taong naroon sa kwarto niya."Nanaginip ka lang, babe. Pero huwag kang mag-alala... Sandali na lang at makikita na natin si baby. Marami ang tumutulong sa atin...""Pero nangako si Callum na ibabalik na niya ang anak ko!"Ngumiti nang tipid si Clark, tila pinapanatag ang sarili niya. Pero baka ang nasa isip ng mga ito ay nababaliw na siya.Pero hindi siya maaaring magkamali. Nakausap niya si Callum at tama ang pagkakaintindi niya... Babalik si baby... Babalik ang anak niya!Naputol ang kanyang pag-iisip nang nag-ring ang cellphone ni Clark. Nabaling ang atensyon ng lahat kay Clark."It’s an unidentified number..." anunsyo ni Clark."Answer it! Baka may koneksyon ‘yan sa paghaha
"Kayo!" sigaw niya sa doktor. "Idedemanda ko kayo! Pinabayaan niyo ang anak kong makuha ni Callum! Huhuhu...""Babe... babe... calm down. Hindi ako titigil hangga't hindi makikita ang anak natin..." umiiyak na din niyakap siya ni Clark."Clark... huhuhu... hanapin mo ang anak ko. Maawa ka, hanapin mo siya, huhuhu..." Pagmamakaawa niya sa dating nobyo. Mamamatay siya kapag nawala o kung ano ang mangyari sa anak niya. Iniisip pa lang niya ay parang pinipiga na ang puso niya. Di bale nang siya na lang ang masaktan, huwag lang ang anak niyang wala pang muwang sa mundo.Nilapitan siya ng doktor at may tinurok sa kanya kung ano."No! No! Huwag niyo akong patulugin! Hahanapin ko ang anak ko!" sigaw niya sa doktor."Babe... mag-relax ka lang. Hindi pa kaya ng katawan mo. Kami na ang maghahanap sa anak natin. Pinapangako ko sa'yo, hindi ako titigil hangga't hindi siya mahahanap."Maya-maya, kumalma na siya. Malamang ay nag-take effect na ang gamot sa katawan niya. Lumuluhang tinitigan niya si
**********FE'S POV:N-Nay…"A-anak, gising ka na pala?" Agad siyang pinuntahan ng nanay niya sa kanyang kama. Nakita niyang andoon din si Bebe at Jonie na agad lumapit sa kanya, hinawakan ni Jonie ang kamay niya."Bestie... salamat naman at gising ka na..." malungkot na wika nito.Tiningnan niya ang mga mukha ng nakapalibot sa kanya... parang iisa ang pinapahiwatig ng mga ito. Parang may bumabagabag sa kanila na hindi niya maintindihan.Nilibot niya ang paningin sa paligid. Sila lang ang naroon. Wala si Ken, si James, si Callum, at si Clark. Nasaan ang mga lalaki?Naalala niya bago siya nawalan ng ulirat ay dumating si Clark at pinangako nito na sa pagising niya ay mukha nito ang makikita niya... Umasa siya... Pero wala ang lalaki doon.Kahit yun man lang ay hindi pa din maibigay ni Clark ang pangako nito? Muling umasa na naman ang puso niya."May nararamdaman ka ba, anak? Bakit tahimik ka?""Nasaan si Callum, Nay?" Si Callum ang hinanap niya, imbes na si Clark. Naalala niyang nanggu
"Callum... May sarili kang pamilya, di ba? Bakit hindi sila ang alagaan mo? Di ka ba naaawa sa anak mo? May sarili kang anak pero ang anak namin ni Fe ang pinupuntirya mo? Sumuko ka na bago pa mahuli ang lahat, Callum. Kung mapatay mo man ako ngayon dito, hindi ka rin makakatakas sa mga awtoridad. May isang milyong nakapatong sa ulo mo. Marami ang maghahangad na mapatay ka!... Bumalik ka na sa Scotland kasama ang asawa mo at mamuhay ng tahimik," mahabang litanya niya kay Callum."Hindi mo ako kailangang diktahan, Clark! Alam ko ang ginagawa ko, at hindi ako magiging masaya hangga't hindi ako makakabawi sa'yo!" sigaw nito saka biglang bumunot ng kung ano sa bewang.Pero bago pa man iyon mangyari, isang malaking kahoy ang tumama sa likod ni Callum."Agghh!" sigaw ni Callum sa sakit. Napahiga ito sa sahig."Callum, sumuko ka na! Itigil mo na ang kalokohang ito!" sigaw ni Ken. Bigla siyang nagkaroon ng pag-asa nang makita ang mga kaibigan. Si Ken ay may hawak na dos por dos sakaling makab
**********CLARK'S POV:"Anong sabi?"Tanong ni Ken nang tumawag si Callum. "Magkita daw kami at magtutuos..." malungkot na wika niya."Wag kang pumunta, Clark! Alam mo ang kapasidad ni Callum. Baka saktan ka niya." sabat ni Jonie"Pero wala akong magagawa dahil hawak niya ang anak ko! Kung di naman ako pupunta, baka di ko na makita ang anak namin ni Fe. Kailangan kong maibalik ang bata kay Fe... She's gonna be devastated." tila nawawalan na cya ng pag-asa."Magdala ka ng mga pulis... O di kaya sasamahan ka namin! Siguradong sasaktan ni Callum!" si James naman ang nag salita. Umiiling siya. "No!... Aalis akong mag-isa. Ayaw kong ilagay sa kapahamakan ang mga kaibigan ko. Kung gusto niya akong patayin, tatanggapin ko. Total, wala na rin naman silbi ang buhay ko. Wala na akong ginawang tama. Malamang ito na ang kabayaran sa lahat ng pagkakasala ko kay Fe." maluha-luhang sambit nya. Mukhang doon na nga sila magtatapos. "Mapapatawad na siguro niya ako kapag naibalik ko ang anak namin sa
"Alagaan mo muna hangga't hindi ako makakabalik.""Bakit? Callum, why are you doing this?" humihikbing wika nito. "Alam mo bang may reward na isang milyon ang sinumang makahanap sa'yo? Sumuko ka na lang, Callum, at magbagong buhay na tayo sa Scotland kasama ang mga anak natin.""Wag ka nang madaming tanong!" Kumuha siya ng tig-lilibong pera at ibinigay iyon kay Victoria."Babalik ako. Alagaan mo ang bata, kundi ikaw ang mananagot sa akin!" sigaw niya.Agad itong napahawak sa tiyan at umupo sa kama habang hiid binibitawan ang anak ni Fe at Clark.. Alam niyang buntis din si Victoria."Di mo ba talaga ako kayang mahalin, Callum?" umiiyak na wika nito. Tila lumambot naman ang puso niya kay Victoria."Lagi mo sinasabi na wala akong kwentang babae, dahil palamunin lang ako sayo pero hindi mo ba naiisip na inaalagaan ko ang anak mo kaya di ako makapagtrabaho? Nag-iisa lang ako doon at walang pamilya. How do you expect me to work?"Di siya nakapagsalita. Ngayon niya lang narinig ang rason ni
Hindi siya mapakali. Habang nagda-drive ay iniisip niya kung bakit biglang tumawag si Victoria. Dati ay hindi naman siya nito kinukulit.Pagdating nila sa resort ay hinayaan niyang si Fe ang kumausap sa engineer nito at lumayo muna siya ng kaunti para tawagan si Victoria. Ang iniisip niya kasi ay baka may nangyaring masama sa anak niya."Hello, Victoria! Why did you call?""Callum, can you come back here in Scotland?""Why? Di ba nag-usap na tayo? Hiwalay na tayo at sustentuhan ko na lang si Curt!""But I'm pregnant again with our second child!"Sandali siyang natameme. Hindi niya alam kung matutuwa siya o maiinis. Hindi naman siya nagduda sa ipinagbubuntis ni Victoria dahil ilang beses ding may nangyari sa kanila noong umuwi siya ng Scotland.Humugot muna siya ng malalim na hininga. "Ano ang gusto mong mangyari, Victoria?""Hindi ba pwedeng magkabalikan na lang tayo? Para sa mga anak natin?""I-I can't...""But why? Huwag mong sabihing pipiliin mo pa rin ang babae mo diyan? Iiwan mo
CALLUM'S POV:Kaka-baba niya lang ng telepono. Tinawagan niya si Clark at sinabing nasa kanya ang bata. Gusto niyang makipagkita ito sa kanya dahil papatayin niya ang lalaki. Galit na galit siya. He has never been humiliated in his entire life! Kasalukuyan siyang nasa kotse dahil tinakbo ang anak ni Fe nang walang nakakaalam. Ngayon ay itsapwera na siya kay Fe kung kailan dumating na si Clark. Plinano niya ang lahat... ang pag-propose dito sa araw ng opening ng resort. Excited cya sa plano nya. He tought it would be a perfect day for him and Fe. Ginawa niya iyon para maraming makasaksi ng kanyang pag-propose. Pero hindi niya inakala na mapapahiya siya bacause Fe rejected his offer dahil sa muling pagpakita ni Clark. Isa pang nagpa-bulilyaso sa plano niya ay ang pagsulpot ni Victoria. Ang inakala nyang masayang pagpo-propose ay naging isang bangungut sa kanya. Ni sa hinagap ay hindi niya akalain na darating si Victoria. Kaya siya umuwi ng Scotland dahil pinagbabantaan siya nitong sis
"Bro!" tawag-pansin ni Ken sa kanya na kakapasok lang ng kwarto. Galing ito sa security department para i-check ang CCTV."Lumabas si Callum sa ospital, dala-dala nga si baby. Walang humarang sa kanya dahil kilala siya dito sa ospital. At saka kilala natin si Callum, isa siyang private investigator at pulis, alam niya ang gagawin!""Damn!" sigaw niya. Hindi niya lang sinabi para hindi muling mag-alala ang pamilya ni Fe, pero sa palagay niya ay mahihirapan silang hanapin si Callum. Alam niya ang kapasidad nito. Magaling ito sa larangang iyon, pero ang panalangin niya lang ay huwag saktan ni Callum ang bata habang hindi pa nila nahahanap.Narinig niyang muling umiyak ang nanay ni Fe habang yakap-yakap ito ng asawa."Huwag po kayong mag-alala, Tita. Marami na ang naghahanap sa kanya. Liliit na ang mundo niya. Gagawin ko po ang lahat para maibalik lang nang ligtas ang anak namin ni Fe." Pinatatatag niya ang loob ng pamilya ni Fe, pero sa kaibuturan ng kanyang puso ay natatakot din siya. H