CHAPTER 11HINDI mapanatag si Frances. Nasa labas na siya ng bahay ni Jony. She was about to open her car’s driver’s seat window but she stopped from doing it. She let out a deep sigh. Binalingan niya ng tingin ang kabuuan ng bahay nito.“It is too weird,” she muttered. Inayos niya ang nahawing buhok papunta sa likod ng kaniyang tainga.Then she opened the window. Umupo kaagad siya. Muli ay naglabas siya ng mabigat na hininga. Umiikot sa kaniyang isipan ang bagay na nangyari kanina lang. She did not want to allow him troubling in her mind but the thing was she couldn’t do it. It already circling in her mind, roughly. Hindi siya makapaniwala niyon. Frances wondered if Jony did it to make her fooled for what he wanted. Might be he was making fun of her feelings. He might be fooling her. Or he was jerking her. At ngayon, hindi niya napigilan ang kaniyang luha. Frances’s tears fell down through her cheeks slowly. She was dramatic. Her heart ached. “Oh.” Her tears continued. Frances
Chapter 12GABI na nang makauwi si Frances sa kaniyang bahay. Bukod sa BBR na pinuntahan niya ay pumunta rin siya sa TR Mall. May binili siyang sex toy. Marami rin siyang pinuntahan na lugar. Isa na rin do’n ang Christine Boulevard. Every time kasi na pumupunta siya doon ay para bang binabawasan ng Christine Boulevard ang kaniyang dinadamdam. Mas maraming oras siyang ginugol sa Christian Boulevard para magmuni-muni sa mga bagay na kaniyang naranasan at gumugulo sa kaniyang isipan. Kahit papaano bago siya tuluyang pumasok sa kaniyang bahay ay nabawasan na ang dinamdam niya. She checked her phone. May nag-text pala. Hindi niya iyon napansin dahil dalawang oras na pala iyong nakalipas. May nag-text na bagong kliyente. Bagaman hindi niya binasa lahat nang impormasyon dahil ayaw niyang magkaroon ng bagong kliyente. Wala rin siya sa mood para sa sex. She would prepare na lang para sa bago niyang trabaho. Pumasok na siya loob ng bahay. Nagmadali siyang pumasok sa kaniyang kuwarto para li
CHAPTER 13NANG makaupo si Frances sa upuan niya ay dahan-dahan kaagad niyang pinakalma ang kaniyang sarili.“This is going to be fun, Frances. Huwag kang kabahan,” pampalakas loob niya sa kaniyang sarili.Ilang minuto pa ang lumipas ay naramdaman ni Frances na tumatakbo na ang kotse. She looked at the driver. Busy na ito sa pagmamaneho. She checked herself. Ang totoo niyan ay hindi siya nagsuot ng kaniyag bra at panty. Dahil iyon na gusto niyang mas madali lang para sa kaniya at kay Frenton ang lahat. Alam niyang kanina pa bakat sa kaniyang katawan ang kaniyang dibdib, alam niyang kanina lang din iyon napansin ng mga tao sa paligid kanina. All she thought of was getting the attention. She checked the entire car. Mula sa kaniyang harapan ay may kamera nang nakatitig sa kaniya. Sa kaliwang bahagi ay mayroon din, malaki iyon at ganoon na rin ang nasa kanang bahagi. Binalingan niya ang nasa likod niya. Mayroon din dalawang kamera. She looked at the ceiling of the car, mayroon d
CHAPTER 14HINDI magpapatalo si Frances kay Frenton. Frances grabbed Frenton’s penis and moved her hands up and down. She did it roughly. She did it without mercy. Gusto niyang maramdaman ni Frenton na hindi siya santo sa ganitong klase ng pagpapasarap. Gusto niyang ipahiwatig dito gamit ang kaniyang kamay na isa siyang hayok sa pakipagtalik. Frenton moaned as Frances did not stop moving her hands on his penis. Frenton slowly changed what on his mind. He kissed Frances from her neck down to her tits and played it. Ang dalawang kamay ni Frenton ay naglalaro sa malusog na dalawang dibdib ni Frances. At ang kamay nito ay bumaba ulit sa kaniyang hita. Frances stopped from moaning. They changed position. Humiga sa upuan si Frances. She let Frenton overtop her. Hinubad na nito ang suot na polo-shirt. Kagaya niya ay wala itong suot na brief kaya kanina palang kita na niya ang ari nito pero hindi niya iyon na bigyan ng atensyon. Ngayon ay napagtuunan niya ng pansin ang kabuuan nito.
CHAPTER 15PARA kay Frances, ang sex ay hindi isang bagay na kailangang maging censored sa bawat isip ng tao. Naniniwala siya na kapag mas pinapahalagahan ng maayos ang edukasyon tungkol dito, maraming kabataan ang mas maiintindihan ito. May magandang idudulot ito sa mga tao, at mayroon ding masamang idudulot. Bagaman kung naayon lamang sa wastong pagbibigay ng edukasyon tungkol sa sex ay lahat nito may pagpapahalaga.Naniniwala ngayon si Frances na kahit gaano pa ito kalaswa sa isip at mata ng ibang tao, hindi man niya masisisi ang mga ito, ang mahalaga para sa kaniya ang may magandang benepisyo siya dito. Though, it was all about how you look at this kind of thing. Kung pinapahalagahan mo ito bilang isang importante at may magandang idudulot sa iyon, iyon naman ang mangyayari sa iyo. Minsan, nasa tao rin iyon, nasa desisyon ng bawat isa sa atin.Kaya itong ginagawa ni Frances, hinding-hindi niya ito ikakahiya sa maraming tao. Hinding-hindi niya ito i-de-deny. Dalawang araw na a
Chapter 16NAGISING kinaumagahan si Frances na may nanunuyong tubig sa gilid ng kaniyang mga mata. She felt heavy. Hindi niya alam kung ganoon na kaagad ang kaniyang naramdaman kahit wala naman siyang ginawa masiyado para maramdaman niya ang bigat sa kaniyang damdamin. Pero kahit naman ganoon din ay bumangon siya para maligo na baka ay kung maligo siya mawala rin iyon sa kaniyang katawan. She went to her bathroom and washed herself for only fifteen minutes. Pagbalik niya sa kaniyang kama, nadatnan niya ang kaniyang cell phone na tumutunog. She checked her phone. Nag-text sa kaniya si Frenton Derell. Dahil sa text nito ay napangiti siya. She did not expect it. Nag-text lang naman ito kung kamusta siya. Hindi niya ito sinagot dahil sa kaniyang naramdamang kilig. Ilalapag na sana niya ang cell phone ay tumunog ulit ang kaniyang cell phone. Hindi na iyon si Frenton na nag-text. Nag-text din sa kaniya si Jony. Sa totoo lang, natatakot na siyang makipagkita o makipagtalik ulit kay Jon
CHAPTER 17DAHIL sa nangyari ay hindi mapanatag si Frances. Ang inaalala niya ay baka hindi ito umalis ng buong hotel at hinihintay siyang lumabas. Natatakot siya sa maaari pa nitong gawin sa kaniya. Kung ano mang gusto ni Jony na gawin, sana ay ihinto na nito. Kumuha kaagad ng maiinom si Frances sa ref at uminom ng marami. Hindi niya akalain na sinusundan siya ng Amerikano rito sa Melbourne. It was weird though. Paano nitong alam na rito sa Melbourne ang kaniyang punta. At bakit naman siya nito susundan? Maraming katanungan bumabagabag sa kaniyang isipan na kung iisipin pa niya ng malalim ay baka mababaliw siya ng wala sa oras.Nasundan pa ng maraming pag-inom niya ng malamig na tubig. Hindi siya mapakali kung hanggang dito ba naman ay susundan siya nito. Kahit wala naman talaga siyang kasalanan dito. Nagsisisi tuloy siyang ito ang naging kliyente niya noon. Kung alam niyang ganito ang mangyayari sa kaniya pagkatapos ng lahat ay hindi niya ito kakagatan sa malaki nitong ibabayad.
CHAPTER 17, PART 2IT was fifteen minutes had passed. Magkaharap ngayon si Jony at Frances. Frances knew this was wrong. Pero pagbibigyan niya pa rin si Jony. Kung ano man sasabihin nito, makikinig siya pero hindi niya papaniwalaan. Nakataga na iyon sa kaniyang isipan. Nasa Plaza sila ng Melbourne. Patingin-tingin siya sa ibang direksyon. May table rito na para sa mga gustong kumain kaya dito na lang din sila nag-usap. “Kung ano man ‘yang sabihin mo, sabihin mo na,” panimula niya. Magsasalita na sana ito ay muli siyang nagsalita. “You ruined my vacation.” Gusto niyang maintindihan ni Jony na iyon ang nagawa nito sa kaniya. Gusto niyang makaramdam ito ng guilty sa ginawa nito.Sa kaniyang nakikita sa ekspresyon ng sa mukha nito, biglang nalungkot at umasim, alam niyang na-fe-feel na nito iyon. “I am so sorry,” sabi nito.“Please direct to the point,” aniya sa maotoridad na boses.Jony cleared his throat. Ayaw ni Frances na makapanakit siya ng damdamin kaso nga lang bad timing
CHAPTER 48NAGMADALI siyang pumasok at nagtanong sa nurse kung saan dinala si Jony. Ngunit biglang gumuho ang kanyang mundo ng sinabi ng nurse na na morgue daw ang katawan ni Jony. Nasampal pa niya ang nurse dahil niloloko lang siya nito. Mabilis niyang tinunton ang morgue. Sa oras na makompirma niyang wala sa morgue ang katawan ni Jony papatayin niya ang nurse na iyon. Mula sa sulok ng morgue ay may kaisa-isahang patay na katawan. Kasing haba ito ni Jony. Ayaw niya sana itong tingnan pero parang may tumulak sa kanya para tingnan ito. “Jony?” hindi makapaniwalang sambit niya. Ngunit sa pagbukas niya sa kumot na nakatuklob nito ay hindi si Jony ang nakita niya.Nasaan si Jony?Pabaling-baling si Frances sa loob ng morgue. Wala siya ni isang makitang katawan ni Jony.Tila naguguluhan siyan. Saan si Jony? Kung patay na ito, bakit wala rito?“Sino’ng hinahanap mo?” Isang malamig na boses ang kanyang narinig mula sa kanyang likuran pero alam na alam niya kung kanino iyon galing
CHAPTER 47MAGKATABI silang dalawa at magkaharap. Titig na titig sila sa isa’t isa. “About yesterday night, is that true?” malumanay ang pagkakatanong niya dito.She would listen to everything he needed to explain. Iyon ang nakikita niyang paraan para maliwanagan siya sa lahat na nangyari kahapon. “No, that woman!” tila galit ito. “Hindi ko alam ang mga pinagsasabi no’n, hindi ko siya asawa. Kailanman ay hindi ako nagpakasal sa kaniya. Sa ’yo lang ako nagpakasal,” saad nito. Hinawakan ang kamay ni Frances.Hindi siya umalma. Sa naririnig niyang litanya mula rito, alam niyang sensero ito. “Hindi ko alam kung maniniwala pa ba ako sa ’yo. Nasaktan ako at hindi ko alam kung totoo iyon,” yumuko siya at ang luha ay pinipigilan na tumulo. Nais niya i-test ang asawa. Sana nga lang ay magiging successful ito. “Nasaktan ako ng sobra. Bawat nalalaman ko ay sumasampal sa akin at parang paniniwalaan ko na ito.” Tumingin siya kay Jony.“I love you Jony but sometimes kailangan kong m
CHAPTER 46HINDI alam ni Frances kung paano niya pahupain ang galit na namumutawi sa kaniyang katawan. Paanong naloko na naman siya ng kaniyang asawa? At bakit? Habang iniisip ang mga bagay na iyon ay dumaos-os sa mata niya ang mga luha. Ang luha na noon din ay kaniyang nailabas; noong niloko at pinagtaksilan siya ng kaniyang asawa at ng kaniyang matalik na kaibigan. Kahit hindi niya maalala iyon, parang ngayon, dito sa loob ng kaniyang bahay ay naramdaman na lamang niya iyon. Gusto niyang hindi umiyak pero kapag naisip niya ang nangyari ay parang may sariling buhay ang mga luha niya. Ang akala niya’y tapos na ang problemang iyon. Hindi pa pala. Akala niya’y magiging masaya na siyang muli sa piling ng asawa. Nais siya at galit. “Manloloko ka talaga!” hinampas niya ang unan habang patuloy sa pag-iyak. “Akala ko mahal mo talaga ako!” parang naghihinayang siya na muli niyang pinagbigyan si Jony. Sinubsob niya ang mukha sa unan at umiyak nang umiyak. Para siyang binaril sa puso. N
CHAPTER 45MASKI si Frances ay nagulat sa kaniyang ginawang pagsampal kay Jony bagaman dahil lamang iyon sa hindi siya makapaniwalang magagawa ito ni Jony sa kaniya. Hindi naman talaga siya ganitong klaseng tao na gusto ang sinosorpresa ng ibang tao. Pero hindi niya naman masisisi si Jony sa ginawa nito. Nais lang nitong pasiyahin siya sa effort nito. She would not deny it at all. Nagustuhan naman niya ang sorpresa nito. Sa una lang talaga hindi dahil sa ginawa nitong paraan sa sopresa nito. Hindi niya mapigil ang kaniyang sarili na maantig sa ginawa nitong sorpresa sa kaniya.But now, she guessed she loved him. Ito na yata ang hudyat na muli niyang minahal ang kaniyang asawa kahit pa na hindi niya pa naalala ang lahat. Hindi man niya pa ito naalala, ngayon, sa kaniyang harapan ay masasabi niyang napatunayan ni Jony na mahal na niya ulit ito. Napatunayan nito na may hanggan ang paghihintay nitong muli sa kaniyang muling pagmamahal. Siguro sapat na rin para sabihin kay Jony na mahal
Chapter 44WALANG NAGAWA si Frances kundi ang sumama na lang sa mga lapastangan na mga pulis. Habang nasa loob sila ng kotse, panay ang kaniyang iyak. Iniisip din niya kung pa’no ito nangyari sa kaniya.Nais niyang tumawag kay Jony. Nais niyang ipagbigay alam dito na may mga pulis na kumuha sa kaniyang hindi niya alam kung nagsasabi ba ang mga ito ng totoo. Kinakabahan na rin siya. Baka ay mangyari na naman ang nangyari sa kaniya noon. Baka ay kagagawan na naman ito ng sino man may galit sa kaniya.“Palawalan niyo na nga ako!” aniyang sigaw.Tila naman parang walang narinig ang mga ito.“Hindi niyo ba ako naririnig?” galit niyang sabi. Hindi niya alam kung paano na ito.Ilang sandali ang lumipas, bumaling sa kaniya ang isang pulis. “Sa presinto na kayo magpaliwanag, ma’am. Nandoon na rin ang may ari ng lupa at bahay.”Dahil sa sagot ng mga pulis ay mas lalo siyang napaiyak. Magkahalong iyak at galit ang kaniyang naramdaman na parang hindi yata mawawala sa kaniyang katawan kung
Chapter 43TATLONG araw na ang lumipas ay patuloy pa rin ang pagbabantay ni Jony sa wala pang malay na katawan ni Frances. Hindi siya kampante sa paglipas ng mga oras.Sabi ng doktor sa kaniya na binigyan muna ng sleeping pill si Frances para tuluyang makapagpahinga ito kahit papaano. Dahil sa desisyon ng doktor, hindi na siya umalma dahil alam niyang ikakabuti iyon ni Frances. Panay din ang kaniyang bantay sa cell phone sakaling may update na galing sa kaniyang attorney. Dalawang araw na rin kasing hindi nag-update sa kaniya ang mga ito. Baka ay napano na at hindi niya alam ang pangyayari.Umupo siya sa sofa. Gusto niyang lumabas pero ayaw naman niyang gawin iyon dahil baka may mangyayari na namang masama kay Frances kapag wala siya. Kaya minamabuti na lamang niyang huwag nang lumabas.Habang bisi si Jony sa kaniyang cell phone, hindi niya napansin ang paggising ni Frances. NAGISING si Frances na para bang may malaking nawala sa kaniya. Humagod ang kaniyang tingin sa buong pali
Chapter 42NAGULAT si Jony sa kaniyang natanggap na tawag mula sa hospital kung nasaan si Frances. Hindi pa man siya tuluyang nakapasok sa kuwarto ay iyon kaagad ang kaniyang natanggap.Napabalik siya sa salas. Dumiretso ng upo sa sofa at tinanong kung ano ang nangyari. Tinanong niya din kaagad kung may problema bang kay Frances o ayos lang ito sa silid.“I would like to know th—” natigil siya.Sa kaniyang narinig mula sa kabilang linya ay umapaw sa kaniyang puso ang sobrang galit. “What? Hindi niyo binantayan ng husto ang asawa ko?” gusto niyang pag-uumpugin ang mga ulo nito. “Paanong may nakapasok diyan na mga tao at pati kayo ay nabugbog din?” Gusto ni Jony na barilin na lang din ang dalawang pulis. Matapos ang tawag, inihagis niya sa lamesa ang cell phone ng padabog.Saglit lang din ay kinuha niya ito, tumawag siya sa attorney niya para gawin na kaagad ang kanilang plano.Matapos siyang tumawag tumungo siya sa hospital. Hindi klaro sa detalyeng ibinigay ng taga-hospital a
Chapter 41NAIWANG nakatulala lamang si Frances sa silid na iyon pagkatapos siyang asikasuhin ng mga nurse. Wala sa isip niya ang magpatuloy pa sa araw na ito.Para saan pa? Wala nang saya ang naramdaman ng kaniyang puso. Mula pa noong nalaman niyang wala ang kaniyang anak, tila nawala na rin ang buong buhay niya. All of her strength, wala na. Hindi niya alam kung saan pa siya kukuha ng lakas ng loob. Nakatulala lang siya. Naghalu-halo sa kaniyang isip ang lahat. Pati kung ano nangyari kay Jony. Bakit kay bilis mangyari ang lahat? Sino ang may gawa nito? She wanted to be heard. Gusto niyang sumigaw nang sumigaw. Iiyak na parang walang bukas. Galit siya sa kaniyang sarili for not being a good mother to her baby. Sinisisi niya ang sarili. Natatakot siyang mangyayari ulit sa kaniya. Ang daming mga bagay ang bumabagabag sa kaniya. Dahil sa wala siyang alam kung ano ang gawin, nakatulala na lamang siya. Sa isang iglap lang, tumulo ang kaniyang mga luha. Hinihimas-himas niya ang kaniya
CHAPTER 40YUMAYAKAP kay Jony ang lamig sa buo niyang katawan. Tuluyang nagising siya dahil sa wala na pala siya pinanggalingan niya. Wala na ring piring ang kaniyang mga mata. Kaya inilibot ng kaniyang paningin ang buong paligid. Sa kaniyang nasaksihan, nasa isang liblib siyang lugar. Nasa gitna siya ng daan. Doon lang din niya namalayan na nakahubo at hubad pala siya. Minamadali ni Jony na tumayo para umalis sa gitna ng daan. Bunaling-baling siya sa kahit saan, nagbabasakaling may makatulong sa kaniya. Pero wala siyang makita. Ngayon, alam na ni Jony kung sino ang may gawa ng bagay na ito sa kaniya at kay Frances. Talagang pagsisisihan nito ang lahat.“Hindi ko kayo titigilan!” aniya, sumigaw siya ng malakas sa lugar na iyon. Hanggang sa, mula sa malayo pa, nakikita ni Jony ang isang kotseng patungo sa kaniyang direksyon. Kaagad siyang naalarma. Kailangan niyang humingi ng tulong.Pumagitna ulit si Jony sa daan. Kinaway-kaway niya ang kaniyang kamay sa ere. Wala siyang pakiala