Chapter 3

LILURA ÁSVALDR ODESSA

  NANG MAG SARA ANG PINTO SA LIKOD ko, siyang pag bukas ng ilaw sa maliit na garahe ng bahay ko. Isa ito sa binigay sa akin ni Mr. Hadisson bilang assassin ng grupo nila.

  Nandito ang pitong sasakyan na iba’t ibang klase ng model at mga motor na kailangan ko. Pumasok ako sa pinaka loob dito makikita ang mga gamit ko bilang assassin, andito lahat ng kailangan ko.

  Sa pagkakaalam ko may mga assassin din na malapit sa amo ni Mr. Hadisson kaya hindi ko maintindihan bakit kailangan niya pa kami.

  Ang alam ko lang malakas ang mga assassin na hawak ng amo ni Mr. Hadisson, at ang sabi lang sa akin ni Mr. Hadisson mismong ang amo na niya ang mag papaliwanag bakit kami nandito sa posisyon na ito.

  Nag hubad ako ng damit ko at nagpalit ako ng simple lang dahil wala naman akong plano pang lumaban. Nag dala lang ako ng dalawang dagger at ang suot ako ng itim na mask, matapos nito kinuha ko ang helmet ko at susi ng motor.

  Mas komportable ako motor kesa sa sasakyan ngayon.

  Lumabas na ako sa nagsisilbi ko na rin na hideout at nagtungo sa garahe, inalis ko ang cover ng motor ko. Mabilis akong sumakay kasabay ng pag bukas ng pinto ng garahe.

  Mabilis akong lumisan sa hideout ko kasabay din ng pag layo ko, ang pag sara yari sa yero na pinto maingay ang klase na ito kung sa-sadyaing banggain. Sa ibang assassin na kasama ko sa OoTA hindi ko gaano silang kilala lahat at hindi ko din sila masyado nakikita kahit noon pa.

  HINDI NAG TAGAL NAKARATING NA AKO agad akong bumaba sa motor ko. Nag desisyon akong iparada ang motor ko sa pinaka likurang bahagi ng aming headquarters na binigay sa amin ng mga amo namin.

  Nag lakad ako hanggang makita ko ang ibang assassin. “Sino ka?” Tanong sa akin ng isang lalaki.

  “Ásvaldr..” pakilala ko agad itong tumayo at yumuko.

  “Kukuha ka ng mission?” Tanong sa akin ni Kohen, naka silip ito sa pinto, ilang linggo umuwi na ito mas nauna pa sa akin itong naka balik dito.

  “Plano ko.. andyan ba si Mr. Hadisson?” Sagot at pagtatanong ko dito nag lakad na ako papasok.

  “Wala pero may iniwan sayong trabaho, anyway huwag ka na tumuloy sa loob andyan ang panganay na Lambrix..” wika nito at panukoy nito sa taong ayoko din makita.

  “Okay. Kukunin ko lang ang trabaho ko.” Sagot ko at nag tungo ako sa ikalawang palapag.

  Ang lugar na ito ay isa na rin sa aking training ground kung saan habang wala kaming mga misyon ay nag sasanay kami dito. Ngunit ang iba sa kanila ay under pa ng training sa kamay ng anim na babaeng assassin.

  May leader sila na siyang pinag tataka ko dahil isang lisensyadong doctor ang isa at may dalawa pa na siyang madalang mag pakita dito. Sila ang tinatawag na Lady in Red at Lady in Blue kilala lang sila sa pangalan na Wendy at Samantha.

  Isa sila sa mga nag turo sakin noon, isa sa dalawang babae na ‘yun may anak na rin. Kung paano ko nalaman ang mga ito? Simple lang naman nag kwento sila tuwing natatapos ang insayo nag ku-kwento sila pero hindi nila kahit kailan minention ang pangalan ng amo nila.

  Habang nasa taas kaming dalawa ni Kohen napa lingon ako sa ibaba doon ko nakita ang panganay sa magkakapatid. “Paano kung dumating ang araw na malaman nila ang ginawa ng ama nila?” Tanong ni Kohen.

  “That’s not my problem anymore Kohen, hindi ko naman inutos sa kanila na gawin ang ipinagbabawal na gawin..” utos ko at inalis ko ang tingin ko sa taong nasa baba.

  “Pareho kayo ng mata, kaya pala tinatago mo ‘yan para kayong pinagbiyak na bunga..” wika nito. “Pero kailangan mo din mag handa mas lalo kapag nalaman nilang binuhay pa ng ama nila ang anak niya sa ibang babae.” Wika nito muli.

  Ngumisi ako at nag salita. “Wala akong pakialam sa gagawin nila sakin kahit tapusin pa nila ako. Matagal ko ng inalis ang pakialam ko sa pamilya niya..” sagot ko at nag lakad na ako upang kunin na ang mission ko.

  KOHEN EVERETTE - ROYCE

  “Ito pala ang pinabibigay sayo, hindi ko ‘yan nakita dahil para daw sayo. May sulat d’yan basahin mo na lang..” wika ko dito at inabot ko ang itim envelope galing kay Mr. Hadisson.

  “Okay salamat sa bahay ko na babasahin ito, mauna na ako..” sagot at paalam nito kaya tumango na lang ako.

  Lumabas na ito at ako naman ay sumunod na lang dito. Tahimik itong maglakad kahit konting ingay wala itong nililikha. 

  Kilala ko si Lilura malaki ang potential niya sa pagiging assassin at siya ang masasabi ko na in a short period of time, nagawa niyang maging professional assassin, kaya din nito maging isang hitman kung gugustuhin lang nito.

  Bumaba na ako na saktong sumalubong si Ashen Veil ito ang assassins name ni Levana ang kapatid sa ama ni Lilura. “May kailangan ka?” Naka ngiti ko ditong tanong.

  “Oris, totoo ba na may bagong dating na assassin galing Russia? Asan siya?” Tanong nito. Oris ang aking Assassin Name.

  Nawala naman ang ngiti ko at sinagot ito. “Kaalis lang niya kumuha ng bagong trabaho..” sagot ko pabuka na ang bibig nito ng mag salita ako ulit.

  “Hep! Bago ka mag salita at awayin ako, hindi niya gustong pinapakilala siya sa iba, saka hindi siya bago matagal na rin siyang assassin, mga apat na taon na rin at halos 1 year din siyang nag trabaho sa Russia bago bumalik dito..” paliwanag ko at nilagpasan ko dahil nag lakad na ako.

  “Bakit hindi mo pa rin pinakilala? Paano kung masaktan namin ng hindi sadya?” Tanong nito sa akin pero ayaw nga ni Lilura na ipakilala siya.

  “May punto ka naman, kaso ayaw kasi niya ako malilintikan kapag pinilit ko. Kung masaktan naman ninyo siya? Problema na niya ‘yun..” sagot ko at ngumiti ako.

  “Kaya kalma ka lang.. okay?” Naka ngiti kong wika at tumalikod na ako.

  Masyadong komplikado ang buhay ni Lilura ngayon, mas lalo na siguro at nasa iisang organization lang silang lahat. 

  LILURA ÁSVALDR ODESSA

  KINAUMAGAHAN halos maubo-ubo ako habang kumakain ng agahan ko at umiinom ng mainit na gatas. Nabasa ko na ang nakasulat sa loob ng envelope at ng mabasa ko ang info ng taong kailangan kong tapusin, binigay na nila ang full information ng taong target ko.

  “Mukhang magandang pagkakataon nga naman ang makikilala ang isang Rhysand Valdis Maxilliano na ‘yun..” wika ko at tinago ko ulit ito mamaya babasahin ko ng buo ito kailangan ko muna tumuloy sa hospital upang ipaalam kay Mama ang tungkol sa bago kong trabaho.

  Ang alam ng mama ko pumasok ako sa Russia bilang kasambahay o OFW ng halos tatlong taon at na extend ito ng dalawa pang taon. Kaya hindi naging problema sa akin ang pag tatago. Ito yung mga tao na under ako ng training bilang assassin, kasabay na nito ang unang trabaho ko sa russia bilang assassin ng isang taon.

  Matapos ko kumain ang naglilinis ako ng bahay at nag laba ako ng damit ko at kay mama. Lumipas na ang hapon kaya nag desisyon na ako mag tungo sa hospital, may dala akong pagkain ni Mama pakakainin ko siya ng lutong bahay bago ako mag tungo sa bar na ‘yun.

  “Manong sa tabi na lang po..” wika ko at agad nitong tinabi ang taxi, inabot ko ang bayad ko at bumaba na ako.

  Wala na akong sukli dahil sakto lang ang inabot ko, pinakita ko muna sa guard ang dala kong pagkain bago ako nito papasukin.

  Nag tungo ako sa kwarto ni mama matapos ko pumirma sa front desk. Pumasok ako sa silid ni mama nadatnan ko itong nakaupo at nakatingin sa bintana. “Ma nandito ako may dala akong pagkain..” pag kuha ko ng atensyon dito.

 Lumingon ito at nag salita. “Tinawagan mo ba ang papa mo?” Tanong nito.

 Napa tigil ako saglit sa tanong nito pero agad kong binaba ang pagkain. “Magpapaalam din ako Ma dahil papasok ako bilang katulong sa isang pamilya matapos nun baka tuwing day off lang ako makaka dalaw sa inyo at emergency..” pilit kong binaliwala ang tanong nito tungkol sa taong ‘yun.

 “Pero, kababalik mo lang anak dapat magpahinga ka muna.” Wika nito.

 “Hindi na po kailangan dahil para tuloy-tuloy ang gamutan mo po..” magalang kong sagot at pinag hain ko ng pagkain ito at inayos ko ang table nito isa isa ko nilagay ang pagkain ni mama sa mesa nito.

 “Dapat humingi ka ng tulong sa papa mo, alam mo naman na marami siyang pera diba? Hindi ka naman niya hihi——” hindi ko ito pinatapos ng mag salita ako.

 “Matagal ko na Ma pinutol ang connection natin sa kanya, Ma. Bumalik na siya sa tunay niyang pamilya at never ka niya pinili o kahit ako. Para sa kanya isa lang tayong pag kakamali, tumigil ka na sa ilusyon na mahalaga tayo sa kanya..” sagot ko sa ina ko at pinakain ko na lang ito.

 Nang matapos itong sumubo nakita ko ang lungkot sa mata nito kaya umupo ako at hinawakan ko ang kamay ng ina ko. “Mom, alam ko naman na mahal mo siya. Halos nakalimutan mo na ako dahil sa kanya, pero ma may pamilya siyang legal. Wala tayong laban doon, hindi ko rin gamit ang apelyido niya. Klaro sa akin na pagkakamali ako pero sana at nakikiusap na ako tumigil na kayo mag pagaling na lang kayo at gusto ko naman na maging worth it lahat ng pagod ko at pagsasakripisyo ko sa buhay ko..” pakiusap ko sa kanya.

 Nilingon ako ni Mama, “Mag pagaling po kayo nandito lang ako hanggang makatulog po kayo. Bago ako mag umpisa sa trabaho ko, pupunta po ako dito..” ngumiti ako pero hindi umabot sa aking mata.

 Ngumiti ito at hinaplos ang pisngi ko. “Pagpasensyahan mo na si Mama, pangako ikaw na ang iisipin ko. Mag iingat ka doon huwag ka pagpapabaya sa pagkain at sa sarili mo..” bilin nito sa akin kaya ngumiti ako at tumango.

 Pinakain ko ito ng maayos at nag kwentuhan kami muna bago siya natulog.