LILITH'S DRAGON พันธะสวาทมังกร 🔥 INTROณ ห้องทำงานรองประธานบริษัทเบียร์มังกร“นี่คุณ...ถ้าไม่ได้นัดเอาไว้ยังไงก็เข้าไปไม่ได้นะ!” เสียงเลขาหน้าห้องของเขาตะโกนลั่นเมื่อกำลังมีปากเสียงกับใครบางคนอยู่“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ...ฉันมีเรื่องต้องคุยกับเขา!” เสียงของหญิงสาวที่ฟังดูคุ้น ๆ โต้เถียงกลับไปเธอพ
1 คำขอจากลิลิธบนรถของลิลิธ“นี่เธอ...ขับรถเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่?” ดราก้อนหันไปถามไถ่คนข้าง ๆ เหมือนอยากจะชวนคุย แต่อีกฝ่ายไม่ได้สนใจจะตอบคำถามใด ๆ และยังคงเหยียบคันเร่งให้เร็วมากขึ้นกว่าเดิมบรรยากาศภายในรถเงียบสนิท ดราก้อนเหลือบมองลิลิธที่นั่งอยู่ฝั่งคนขับ สายตาของเขาเต็มไปด้วยความสับสน และมีคำถาม
2ลูซิเฟอร์ ภายในห้องตรวจยังไม่ทันที่เขาจะเค้นถามความจริงจากปากของลิลิธ ดราก้อนก็จำต้องรีบเดินตามหมอเข้ามาเพื่อทำการตรวจเจาะไขกระดูกของเขาไปเช็กให้แน่ใจก่อนว่า สามารถเข้ากับเด็กที่ป่วยอยู่ได้หรือไม่ดราก้อนทิ้งตัวนอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาล แม้ว่าภายในห้องจะเงียบสงบดี แต่ภายในใจของเขาตอนนี้มันว้าวุ
3ไม่เคยเปลี่ยน“แต่ฉันมี!” ดราก้อนจ้องมองลิลิธด้วยแววตาที่แฝงไปด้วยความโกรธและความเจ็บปวดตุบ! ดราก้อนผลักร่างบางชนเข้ากับกำแพงและกระชากประตูปิดเสียงดังสนั่น“ถ้าเด็กนี่ไม่ป่วยหนัก...เธอเคยคิดจะบอกฉันเรื่องนี้บ้างไหม?” น้ำเสียงของเขาก้องกังวานดังไกลไปทั่วทุกชั้นภายในบันไดหนีไฟที่เงียบสงัด“เหอะ! แล
4ฟ้องร้องทั้งดราก้อนและลิลิธจ้องหน้ากันนิ่ง ๆ ความรู้สึกหลากหลายทับถมภายในใจของทั้งคู่ จนกระทั่งเสียงโทรศัพท์ของลิลิธดังขึ้น เธอหยิบมันขึ้นมารับสายทันทีเมื่อเห็นว่าเป็นสายจากหมอของลูกชาย“ฮัลโหลค่ะ หมอ?” เสียงของลิลิธสั่นเล็กน้อย ขณะที่ดราก้อนเองก็เงี่ยหูฟังอยู่ไม่ห่างนัก(คุณแม่ครับ ตอนนี้ผลตรวจไ
5คนปัจจุบันของลิลิธหลังจากที่ดราก้อนเซ็นเอกสารและมอบบัตรเครดิตให้พยาบาลไปเรียบร้อย หมอจึงขอเบอร์โทรศัพท์ติดต่อทั้งดราก้อนและลิลิธไว้เพื่อแจ้งข้อมูลเพิ่มเติมหากมีการเปลี่ยนแปลงหรือการรักษาขั้นต่อไป“หากมีอะไรคืบหน้าหรือจำเป็นต้องให้คุณแม่เซ็นเอกสารเพิ่มเติม ทางเราจะโทรแจ้งทันที” หมอพูดด้วยท่าทีจริง
6พ่อ(เลี้ยง)คนโปรด“ไอ้ดราก้อน!!” แดนนี่จะพุ่งเข้าหาอีกรอบ แต่ลิลิธรั้งเอาไว้“เรากลับได้แล้วค่ะ เขาอยากพูดอะไรก็ปล่อยไปเถอะ คนพาลแบบนี้คุยด้วยก็ยิ่งประสาทเสีย” คนตัวเล็กพยายามจะลากแขนคนที่คบปัจจุบันเดินผ่านคนรักในอดีตไปแต่ทว่า…หมับ! มือหนาของดราก้อนคว้าข้อมือของเธอและกระชากรั้งเธอเอาไว้ไม่ให้เดิน
7อยากดูแลณ ในร้านอาหารแห่งหนึ่งท่ามกลางบรรยากาศเงียบสงบ และอาหารบนโต๊ะที่มากมาย แต่ลิลิธกลับมีอาการเหม่อลอยและเธอกินอะไรไม่ลงเลยนอกจากนั่งจิบน้ำเปล่าไปพลาง ๆตอนนี้ในใจของเธอมันห่วงหาแต่เรื่องอาการป่วยของลูกชาย ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันจนเธอแทบไม่มีเวลาได้เตรียมตัวเตรียมใจอะไรเลย และนี่ก็เป็นคืนที
“ได้ครับ งั้นทางนี้เลย” หมอเจ้าของไข้หน้าเสียไปเล็กน้อย แต่เขาก็เดินนำทางไปก่อน“ใครอนุญาตให้นายเข้าไปเยี่ยมลูกของฉันกันห้ะ?”“ทำไมจะไม่มีสิทธิ์เยี่ยม?”“เธออย่าลืมไขกระดูกที่ใส่ไปในตัวลูก...เป็นของฉันนะ ไม่ใช่ของหมอ ของไอ้แดนหรือของผัวใหม่เธอคนไหน?” ดราก้อนพูดเหน็บแนมใส่ก่อนจะเดินนำเข้าไปเป็นคนแรกอ
40วันเกิดของลูกเรา(มีภาพประกอบ)ณ โรงพยาบาล ROMI เสียงฝีเท้าของลิลิธและดราก้อนดังสะท้อนในโถงทางเดินยาวของโรงพยาบาลอย่างพร้อมเพรียงกัน แต่ดราก้อนเดินตามหลังเธอมาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม เขาไม่ได้พูดอะไรตั้งแต่ก้าวออกจากรถ เพียงแต่จ้องมองหลังของเธอเพียงเท่านั้น ลิลิธเร่งฝีเท้าเดินมาหยุดอยู่หน้าประตูห้อ
“ว่าเธอไม่ได้มีใครเลี้ยงดู และก็ไม่ได้สุขสบายแบบที่แม่บอก” เขาพูดตอบไปเสียงแผ่วเบา ในตอนที่ดราก้อนไปหาลิลิธที่คอนโดฯ เขาเดินสำรวจภายในคอนโดฯ ทุกซอกทุกมุมแต่ก็ไม่พบของใช้ผู้ชายคนไหนเลย นอกจากของเล่นเด็กและเสื้อผ้าของเด็กซึ่งก็คือลูกของเขา“นี่ลูกกำลังจะบอกว่าแม่โกหกลูกงั้นเหรอ?” แม่ของดราก้อนกดปิดที
39อย่ากลับไปเป็นผู้หญิงคนนั้น“อ้าวเหรอ?” ดราก้อนขมวดคิ้วเล็กน้อย จงใจพูดต่อด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน“แต่เท่าที่ฉันรู้มาคือ…เธอมีมาเฟียเลี้ยงดูอย่างดีไม่ใช่เหรอ?” ร่างสูงจับปลายคางของลิลิธให้เงยหน้าขึ้นสบตากับเขาแบบจัง ๆ“มาเฟีย?” ลิลิธเลิกคิ้วขึ้น ใบหน้าของเธอไม่แสดงความตกใจเลยแม้แต่น้อย“ทำไม...หรือว
ในขณะที่ลิลิธกำลังยืนพรีเซนต์เสื้อผ้าดีไซน์ใหม่ให้กับลูกค้าคนสำคัญในห้องประชุมร้าน LLX ที่เธอเพิ่งเปิดได้ไม่นาน บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยเสียงพูดคุยและความชื่นชมในความสร้างสรรค์ของเธอ“ถ้าอย่างงั้นคุณช่วยออกแบบคอลเล็กชันสำหรับวินเทอร์มาสักสองสามแบบแล้วกันนะ” ลูกค้าคนสำคัญกล่าวหลังจากเหมาซื้อเสื้อผ้าข
38สบายดีใช่ไหม?“พ่อเขา...” ลิลิธตอบคำถามของหมอด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น“ตายไปนานแล้วค่ะ”เธอหลบสายตาของหมอ พลางกำมือตัวเองแน่นเพื่อปิดบังความสั่นไหวในใจ“อ๋อ...ถ้างั้นหมอต้องขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ” หมอนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงจริงจัง“เอ่อ...แต่ถ้าเราไม่สามารถใช้ไขกระดูกของทั้งพ่
ทันทีที่เปิดประตูเข้ามาในห้อง ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงไปจากวันที่ย้ายออกไปแต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว คือเธอไม่ได้รู้สึกเจ็บปวด โหยหา หรือคิดถึงใครคนนั้นอีกแล้วทุกภาพความทรงจำในอดีต ตอนนี้มันไม่สามารถที่จะทำร้ายอะไรเธอได้อีกแล้ว___________________________วันต่อมา ตลอดทั้งคืนเธอแท
🐉_______🧝🏻♀️37ที่เดิม...แต่ไม่เหมือนเดิมกรุงเทพมหานคร, ประเทศไทย เสียงกัปตันเครื่องบินดังผ่านลำโพงในห้องโดยสาร ขณะที่เครื่องบินกำลังลดระดับเพื่อลงจอดที่สนามบินสุวรรณภูมิ“เรียนท่านผู้โดยสารที่เคารพ ขณะนี้เที่ยวบิน TT431 ของเรากำลังลดระดับเพื่อเตรียมตัวลงจอดที่สนามบินสุวรรณภูมิ กรุงเทพมหานคร
“ทางเราก็ไม่ทราบจริง ๆ นะคะ คุณแม่”“ตามคำบอกเล่าของเพื่อน ๆ และกล้องวงจรปิดของโรงเรียน เขาก็วิ่งเล่นกับเพื่อน ๆ อยู่ดี ๆ”“แล้วก็ล้มหมดสติลงไปกับพื้น โดยที่ไม่ได้มีอุบัติเหตุหรือเพื่อนคนไหนทำร้ายอะไรนะคะ” ครูพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง แต่ความกังวลของลิลิธกลับเพิ่มมากขึ้นทุกวินาที“ค่ะ ยังไงก็ขอบคุณครูม