KASALUKUYANG naglalakad papasok sa isang fine-dining restaurant sina Julie at Leopold. Kakatagpuin nila rito ang kliyente na siyang nag re-request ng assistance ng Crow.
Nasa isang misyon din kasi si Jonas kasama sina Atlas at Mira. Habang si Faustus naman ang naiwan sa headquarters upang pansamantalang humalili kay Jonas.
Pinagtitinginan sila ng lahat ng naroroon. Sa suot na white long-sleeves habang naka-tucked in sa denim jeans at bukas ang tatlong butones ay talaga namang hindi mapigilan ng mga kababaihan na mahumaling kay Leopold. Napakalinis at machong tingnan kasi nito sa suot.
While Julie on the other hand is wearing a black cocktail dress that falls knee-length. Labas na labas ang hubog ng katawan pati na rin ang maputi at makinis nitong balat. Napaka-hot din nitong pagmasdan dahil off-shoulder ang dress nito habang nakalugay naman any mahaba at tuwid nitong buhok.
Kahit sinong lalaki ang makakakita kay Julie ng mga oras na iyon ay tiyak na m
KINABUKASAN ay kaagad na lumakad sina Leopold at Julie. Nagtungo sila sa Golden Woods Corporation building at nag disguise bilang empleyado roon.Binigyan sila ng pahintulot ni Mr. Decena na gawin ito at mabilis na pinagawaan ng pekeng identification cards upang hindi na sila mahirapan pa sa pag puslit dito.Naunang pumasok si Julie sa establisyemento. Ilang minuto pa ang lumipas bago sumunod sa pag pasok si Leopold. Nagtanguan pa sila ni Julie nang mag salubong ang kanilang mata.Kagyat na sumakay sa elevator si Leopold habang lulan naman ng isa pa si Julie. Patungo siya ngayon sa palapaf kung saan matatagpuan ang opisina ng Presidente ng kumpanya habang si Julie naman ay tutunguhin ang CEO’s office.Ini-on niya ang suot na earpiece. “Good luck, Doc.”“You too.” Umayos mula sa pagkakatayo si Leopold nang marinig ang tunog ng elevator na sinundan nang pagbubukas nito. Pumasok mula sa labas ang isang ma
TAHIMIK ang lahat habang hinihintay ang paglabas ni Julie at ng medical team mula sa operation room. May apat na oras na rin silang nasa loob nito.“I can’t believe that she wanted Andrea to die,” komento ni Leopold na para bang hindi pa rin makapaniwala sa narinig.“What an evil step-mother. What the hell is this? Snow white and the seven dwarves? And we are the dwarves?” wika naman ni Flint.“Does her father know about this?” Faustus asked.“We’re on our way to her father when the ambushed happened. We tried to defend ourselves but when we got out of the car they were gone and we only saw Atlas covered with his blood.” Jonas replied.Tumahimik ang waiting area kung saan sila naghihintay. Madarama mula rito ang galit na nadarama ng bawat isa dahil sa sinapit ni Atlas. Tumayo si Leopold at humakbang palapit sa pinto.“Where are you going?” tanong ni Flint sa lalaki.
BAGO tunguhin ni Leopold si Andrea sa isa sa mga flower shop nito ay nagtungo muna siya sa ospital upang dalawin ang anak.Nang marating niya ang silid kung saan ito inilipat kamakailan lang ay nakuha kaagad ng isang maliit na envelope na nakapatong sa table at naiipit ng flower vase ang kaniyang atensyon.Kunot-noo niya itong nilapitan at binuksan. Unusual ito para sa kaniya dahil ngayon lang siya nakakita ng isang kulay itim na envelope. May letter ito sa loob.I WILL TAKE EVERYTHING THAT MAKES YOU ALIVE. YOU SHALL KNOW PAIN. —K Binundol naman ng kaba si Leopold dahil dito. Tumakbo siya patungo sa labas ng silid upang tingnan kung maaabutan pa niya ang kung sino mang nag iwan ng liham.Subalit, sa kasamaang palad ay waa na siyang nakitang iba pang tao sa pasilyo bukod sa isang nurse na nagsasagawa ng rounds nito.Muli siyang bumalik sa loob ng silid at ini-lock iyon. Umikot ang kaniyang mga mata sa kabuuhan
PAGKATAPOS bisitahin si Lia sa ospital ay nagtungo naman sina Leopold at Andrea sa isang mall upang mag grocery.Pilit na sinusupil ni Leopold ang mga ngiti dahil sa ginagawang pagkapit sa kaniya ng dalaga. Nakakapit kasi ito sa kaniyang at napaka-cute na pagmasdan. Para itong isang bata na takot na mawala.Nagtatakbo pa si Andrea sa chips section ng supermarket habang tulak-tulak ang cart. Ligayang-ligaya ito sa pamimili ng mga snacks habang naaaliw naman na pinanonood lang siya ni Leopold.“Aren’t you going to choose, babe?” tanong sa kaniya ni Andrea na pansamantala pang huminto sa pagkuha ng isang supot ng chichirya.“Nah, I’m good. Just choose whatever you want,” tugon naman niya sa dalaga.Hindi naman na ito nag abala pa na pilitin siya at kaagad na bumalik ang mga mata sa mga snacks na nasa istante.Habang abala naman ito ay inilibot din niya ang mata sa paligid. Sa hindi kalayuan ay napansin niya a
MABABANAAG sa mukha ni Leopold ang magkahalong takot at pag aalala para kay Andrea.Mabilis din niyang hinubad mula sa dalaga ang suot nitong kulay asul na knitted cardigan at itinali sa tagiliran ni Andrea upang mapigil nito ang pagdurugo.“Why the fuck you didn’t tell me that you got shot?” Leopold hissed.Nanghihina namang ngumiti lang si Andrea. “You’re too busy.”“Kahit pa! Kahit pa kapakanan ng mundo ang nakataya uunahin pa rin kita!” galit na saad pa ni Leopold.Dahil dito ay hinaplos naman siya ni Andrea sa mga pisngi. “You’re so sweet. That’s why I love you so much, Leopold.”“I love you too. But we need to go to a nearby hospital, so please hang in there.” Tumango lang sa kaniya ang dalaga bilang tugon.Sa pagkakataong ito ay sa unahan na niya pinaupo si Andrea habang nakapaharap sa kaniya. Weird man ang kasalukuyan nilang ayos para sa ibang
ANDREA woke up groggily. Only the white ceiling of the room came into view when she opened up her eyes.She scanned her surroundings and then realized that she is in a hospital. Andrea tried to sit but the pang of her wound stopped her in doing so. She can still feel her hands trembling. She’s still weak.Where is he? she thought.Natigil siya sa pag iisip at napatingin gawi ng pinto nang bumukas ito. Iniluwa noon ang kaniyang daddy at lolo na mababakas sa mga mata ang puyat at pagod.“Thank God, you’re finally awake!” wika ng kaniyang lolo nang makitang nagmulat na siya.Nakasunod naman dito ang kaniyang ama na mababakas sa mukha ang kaligayahan ng mga oras na iyon.“Are you okay, Andy?” tanong ng lalaki sa kaniya. Kay tagal na rin mula nang tawagin siya nito sa palayaw niya. Kaya bahagyang natigilan pa si Andrea nang marinig ito.“Andy?” Ulit ng kaniyang ama nang hindi siya ka
HINDI kaagad nakapag bigay ng reaksyon si Andrea sa narinig mula kay Leopold. Hindi kaagad nag sink-in sa kaniyang isipan ang winika nito.“W-what did you say?”Sinalubong naman ni Leopold ang kaniyang mga mata. Pero parang may kakaiba kung paano siyang tingnan ng binata.Malamig ang mga mata nito na may halong iritasyon. Ngayon lang niya ito nakitang tumingin sa kaniya ng ganoon kaya naman hindi niya alam kung ano ba ang dapat niyang gawin ng mga sandaling iyon.“The woman you saw kissing me is my new girlfriend. We’re done, Andrea.” Malamig na tugon sa kaniya ni Leopold.Samu’t-saring emosyon ang bigla na lamang nadama ni Andrea. Pagkalito, galit, pagkabigo at sakit ng kalooban. Gusto niyang isipin na nagbibiro lamang ang lalaki. Subalit, makikita sa mga mata nito na hindi ito nagbibiro.Pilit niyang nilunok ang kung ano mang bumabara sa kaniyang lalamunan. “B-but why? What about me?”
“DAMN IT!” sigaw ni Leopold dala ng sobrang galit dahil sa muling pagkakatakas ni Red.Nag sindi siya ng sigarilyo upang pawiin amg labis na frustration na kaniyang nadarama ng mga oras na iyon. Hindi pa siya nauubos ang isang stick nang bigla niya itong itapon.Naulinigan kasi niya ang pag dating ng kung sino man sa labas ng kaniyang tahanan. Inihanda niyang muli ang sarili dahil malamang ay mga tauhan ito ni Red.Nakatitiyak siyang pinabalik ng lalaki ang mga ito upang tapusin ang trabahong hindi nila napagtagumpayan kalahating oras pa lamang ang nagdaan.Hawak ang kitchen knife na naging kaagapay niya sa pakikipagbuno kanina ay nagtago siya sa gilid ng pinto at inabangan ang pagpasok ng mga bagong dating.Pinakiramdaman niya ang papalapit na hakbang ng mga ito. Base sa tunog na ginagawa ng mga ito ay marahil dalawang tao lamang ang dumating. Pabor naman ito sa kaniya dahil hindi na siya masyadong mahihirapan sa pakikipaglaban.
LEOPOLD had spent the past three days working from his restaurant after their mission. Trying to forget how he barely see any signs of Bart and Malia. Their brothers in the organization are relentlessly working to track down the man who took his daughter but to no avail. He will visit Julie at their medical facility later. His friend just woke up few hours ago. They thought they were about to lose Julie but thank all the gods of mankind they didn’t. He was about to wrapped up when a familiar face entered the restaurant. “Mr. Rodriguez, long time no see!” said the man who arrived. “Mr. Lacasa. Great to see you,” ani Leopold. “Is it?” pagbibiro pa ng matanda na sinundan nito ng malutong na halakhak. Hindi alam ni Leopold kung bakit pero hindi talaga siya napapakali kapag nasa malapit ang matanda. Pero na ganito pa ang nararamdaman niya ay hindi naman niya ito maaaring itaboy sapagkat “I haven’t seen you in a while, Mr. Rodriguez. Are you busy with something else?” tanong ni Conrad
THE sound of someone making breakfast awoke Leopold from his slumber. Every instinct deep down told him to keep his eyes closed, but he knew it was a fool’s errand. Time was passing, and he was almost out of it.He opened his eyes to see Atlas smiling at him, “Good morning,” Atlas greeted, “slept well?”Leopold nodded slightly, unsure how to respond. “Yes, what are you doing here early this morning?” he said as she slowly got up. “When this is all over, we have a lot to talk about you and me.”Atlas furrowed his eyebrows. “About what?”“About your frequent trespassing here at my house, you dipshit!” Leopold extracted his self from the bed, hearing the joints in his back popping. In few short minutes, he was done taking a bath and went downstairs. Atlas and Julie had a hot bowl of soup and a side of bacon waiting for him.“Come on! Dig in!” Julie invited.“You can cook?” Leopold inquired making the woman spout.“Of course. Do you really think you’re the only one who can cook among all
THE gong sounded, and Hiroshi and Asahi limped and stumbled back to their starting marks. They exchanged pleasantries of bowing to each other and their grandfather. Hiroshi went to his defensive stance, while Asahi went on to his offensive strikes. The round kicked off with Asahi screaming wildly, smashing his left hand and his feet against Hiroshi’s defenses. Hiroshi blocked what must have been a dozen strikes effectively despite his poor balance with one good leg. Finally, Asahi seemed to collapse as his eyes closed. Instinctively, Hiroshi, tried catching his brother. Leopold saw what was happening before Asahi opened his eyes. Exploiting your older brother’s protective instinct to get him to drop his guard. You rotten bastard! Leopold thought at the back of his mind. Asahi’s left hand sprung like a rattlesnake toward the center or Hiroshi’s chest. Hiroshi gripped his brother’s forearm, desperately trying to keep the lethal object of his hand off her heart. Asahi seesawed with hi
LULAN ng dalawang sasakyan ay mabilis na tinalunton nina Leopold ang daan na maaaring tinahak ni Bart kasama si Malia.Ngunit hindi na nila makita pa ang mga ito. Maging ang grupo ni Jonas na umikot pa upang sana ay salubungin ang mga ito ay hindi sila nagawang maabutan.Alam ni Leopold na hindi sasaktan ni Bart ang bata ngunit may kung anong bagay ang nag bibigay sa kaniyang dibdib ng kaba. Kaba na kanina pa hindi naaalis sa kaniyang sistema.Kasalukuyan na silang pabalik ngayon sa Headquarters ng Crow. Naroon din na nag aabang ang ilan pa nilang mga kasamahan na hindi nakasama sa ibang sumaklolo sa kanila.“Is everyone safe, Sir Jonas?” tanong ni Abel habang katabi ang kakambal na si Cain.“Thankfully, Yes.” Jonas replied.“Thank god!” Napahalukipkip na tugon pa ng lalaki.Hindi nag tagal ay dumating na rin ang grupo nina Leopold. Nanlulumong napaupo ang lalaki sa high stool ng bar. Napansin ito ng iba pa ngunit hindi na lamang sila nag salita.Matapos bigyan ng isang baso ng scotch
NO ONE couldn’t fathom how uneasy Leopold was. Almost a dozen of armed men were in front of them. A small move and they will be dead. The worst case scenario— His daughter will die as well.His mind tried to calculate any escape route but to no avail. They were surrounded. One resistance from them and the three of them would be dead meat in an instant.A shape of a human being emerges from the darkness. Leopold was stunned upon seeing the man standing in front of him. It was Bart.His serious face began to show emotions that he tried to suppress long ago when he saw Malia. His daughter.“How did you find us?” Leopold asked the man.“It is not that hard to track your whereabouts, Leopold.” Bart answered.Muli nitong sinipat ng tingin si Malia. Humarang naman si Leopold nang mapansin ito. “Why are you doing this? Why did you join the Golden Circle?”“To get my revenge to you,” tugon nito bago muling tiningnan si Lia na nagtatago sa likuran ni Mira. “And to get my daughter back.”Parang
PARANG ipo-ipo sa ginawang pag kilos ang lahat. Kaagad na tumakbo patungo sa van sina Julie, Faustus at Leopold upang kunin ang kanilang mga baril.Habang si Mira naman ay kagyat na hinila sa isang gilid si Lia na naguguluhan sa mga nangyayari.“Tita? What are you playing po?” Nagtatakang tanong ng paslit na ang akala ay naglalaro lamang ang mga nakatatanda.“Uhh…” Umikot muna sa paligid ang mga mata ni Mira bago sagutin ang bata. “We’re about to play hide and seek baby, at tayong dalawa ang magkakampi kaya huwag kang aalis sa tabi ni Tita Mira, okay?”“Okay po,” sagot naman ng bata.“Leopold, Faus, Julie, Flint! With me!” utos ni Jonas.Nag-aalala naman na napatingin si Leopold kay Mira at Lia. Hindi niya nais iwanan ang anak sa gitna ng kaguluhan.“Don’t worry, I’ll take care of your daughter,” paniniguro ni Mira sa nag-aalalang ama.“I’ll be with them, Pare. Huwag kang mag-alala,” singit naman ni Atlas.Matipid na ngumiti naman si Leopold sa kanila. “Thank you guys. Take care.”“Le
PATAKBONG pumasok sa medical facility ng Crow si Leopold. Parang tambol sa lakas ang pag kabog ng kaniyang dibdib ng mga sandaling iyon.Ni hindi na nga niya nahintay pang matapos ni Atlas ang hatid nitong balita kanina. Dahil base pa lang sa hitsura kanina ng lalaki ay hindi mabuting balita ang hatid nito sa kaniyang tahanan. Pakiramdam pa nga niya ay ang oras na mismo ang kalaban niya ng mga sandaling iyon.Wala siyang kinatatakutan. Kahit nga si kamatayan ay maaaring mahiya na lang sa kaniya dahil hindi na niya ito kinatatakutan. Sa dinami-rami na rin ng mga laban at misyon na hinarap niya ay kabisado na niya kung paano niyang matatakasan ang taga-sundo ng mga kaluluwa.Pero para sa kaniya ay naiiba ang mga sandaling ito. Hindi man siya naniniwala sa mga Diyos na sinasamba ng mga tao ay pakiwari niya ay luluhod sa kahit na saang simbahan, mosque o templo ng mga ito para lang humiling na huwag munang bawiin ang pinakamamahal na anak.Naging kapansin-pansin para sa kaniya na wala ni
HALOS huminto ang pintig ng puso ni Leopold nang saksakin ni Bart si Haidee sa likuran nito. Ang masakit pa rito ay makailang ulit niya pa itong ginawa.Kitang-kita nila Leopold ang ekspresyon nang paghihirap sa mukha ni Haidee dahil sa magkakasunod na saksak na tinamo nito mula kay Bart. Napaubo rin ito ng dugo malamang dahil sa shock na tinamo ng katawan nito.“No… stop…” wika ni Leopold ngunit tanging siya lamang ang nakakarinig.Lalo siyang nanigas sa kinaroroonan nang makita kung paanong unti-unting mapapikit si Haidee habang nakangisi namang nakatingin sa kaniya si Bart. Ang tingin niya sa lalaki ngayon ay isang demonyong nagbabalat kayo bilang tao.Pilit na tumayo si Leopold sa kabila ng kaniyang panghihina upang sana’y pagbayarin si Bart sa kaniyang ginawa. Subalit bago pa man siya makalapit dito ay binitawan nito ang nag hihingalong si Haidee.Kaya naman sa halip na si Bart ay si Haidee ang agad niyang tinungo. Mabuti na lamang at nagawa niya itong masalo sa tamang oras.Agad
NAALARMA sina Jonas at Julie sa ginawa ni Leopold kaya naman bago pa pumutok ang laban ay nagawa nilang lapitan at tabihan si Leopold. Hindi naman sila nagkamali nang ginawa dahil kasalukuyan nang nakatutok sa binata ang dalang baril ni Krishmar habang nasa leeg naman ni Leopold ang kukri knife na hawak naman ni Levi. Wala na rin silang nagawa ng mga sandaling iyon kung hindi itutok sa mga ito ang dala nilang mga armas. Mabuti na lamang at may kaingayan at madilim ang paligid kung saan sila naka-pwesto dahil kung hindi ay kanina pa nakita ng ibang bisita ng event ang mga nagaganap. “Don’t make any move or you will die in here,” babala ni Jonas kay Levi habang nakatutok ang baril sa lalaki. “You too, asshole,” malamig na saad din ni Julie kay Krishmar na lumabas pa ang ugat sa noo dahil sa naging tawag ng dalaga sa kaniya. “You smells good, honey. I believe you taste good as well.” Nakangising wika ni Krishmar. Maya-maya lang ay tumunog ang telepono ni Grizzly na nakatumba pa rin