***LADY GANIA'S POV***
Ngayong araw nato ay sinasagawa ang unang anihan kaya naman bago pa sumikat ang araw ay tumungo kaagad ako sa kabisera upang magsagawa ng pag iimbentaryo, at bilang tagapag-ingat ay kasama sa aking tungkulin ang paniningil ng buwis. Subalit hindi lang dito natatapos ang lahat sapagkat halos lahat ng magsasakang nag aani ng trigo't bigas ay kailangang pantay ang buwis, gayunpaman ang porsyento ng buwis ay nakaugnay sa kong gaanu karami ang na aani sa bawat hektarya ng lupa ng bawat magsasaka. Kaya naman masasabing pantay pantay ang isinagawang paniningil ng buwis at kung mag kataon mang may mapinsala sa trigo't bigas na naani ay kailangang babaan ang porsyento ng buwis na ipapataw.
Makalipas pa ang ilang sandali ay natapos din ang aking pag iimbentaryo sa mga na aning trigo't bigas, at natapos narin nuon ang pag singil ng buwis sa bawat magsasaka, kaya naman kailangan naring isunod ang pag imbentaryo sa buwis na trigo't bigas na ipapasok n
Nuong gabing tanggapin ni prinsessa Daminaang gintong palamuti ay agaran namang nag pautos ang Mahal na Hari upang itakda ang araw ng pamamangkaw. Kaya naman itinala ang pagsagawa sa parehong buwan ng taon.***PRINSIPE SHATTU'S POV***Ayon sa kautusan ng palasyo kailangang maging pormal at dalisay ang isang lalaking aakyat ng pangangayaw. Kaya naman pasapit pa lamang nuon ang dapit hapon ay tumungo na sa silid ang aking mga tagapaglingkod."Kamahalan, naririto po kami upang ihanda kayo sa inyong pamamangkaw"Wika nuon ng isa sa mga tagapaglingkod,kaya naman akoy tumayo at tumungo sa kasilyas na nuoy nakaharap sa aking salamin, atsaka nila sinimulan ang paghahanda.Kapag ang isang ginoong mamamangkaw ay nag mula sa tapat na angkan ay nilalagyan siya ng mga pilak na palamuti at ito ay mula sakanyang panyapak hanggang sa kanyang buhok. kasabay din nitoy isinusuot sa kanya angabot sakong na puting kasuotan na may nakahabing bulaklak n
Pagkatapos nga ng tuwirang pag hahanda ay nagsimula naman ang ritwal subalit sa simula pa lamang ay nararamdaman na ng prinsipe ang pagbigat ng kanyang mga mata na nuoy pinipilit nya nalamang na idilat. Subalit ilan pang sandali habang nakatuon ang tingin ng prinsipe sa lampara na nuoy nakalagay sa mag kabilang gilid ng haligi ay tila ba dahan dahan nang pumipikit ang talukap ng kanyang mga mata hanggang sa hindi nya na ito napigilan pa kaya naman bahagya na nga siyang nahimbing. Ang totooy hindi siya sanay sa ganitong uri ng mga ritwal dahil simula pa nuong mag kagulang ay palagi na siyang nag sasanay na gumamit ng sandata upang ipag tanggol ang kanyang kaharian. Kaya naman, ang mga ganitong pag kakataon ay di pamilyar para sa kanya. Makalipas ang ilang sandali ay natapos naman ng maayos ang ritwal, Kaya naman ang lahat ay tumungo na sa pag diriwang ng pagpupugay. Sapagkat, sa kaharian ng Virgania ay may kaugalian ang pamamangkaw ng sagradong angkan na kapag
Sa labas ng palasyo ay binaybay ng punong maestro at prinsipe ang masukal na kagubatan at dahil sa sumapit na ang gabi kaya lubhang napaka dilim na ng paligid. At dahil ditoang punong maestro ay gumawa ng isang ilawan na yari sa kawayan at sa pamamagitan ng dalawang batong ikiniskis ay nakagawa nga siya ng sulo. At pagkatapos nito ay nag hiwalay sila ng landas ng prinsipe, subalit hindi naman ito masyadong kalayuan, nag iba lamang ng direksyon ang punong maestre upang mas mapadali ang kanilang pag hahanap. Makalipas pa ang ilang sandali ng paghahanap ay natuntun naman na ng prinsipe ang kakahuyan sa bandang hilaga ng palasyo. Ito ay ang lugar na madalas pinangangasuhan ng kanilang kaharian dahil napaka rami ditong iba’t-ibang mga uri ng hayop tulad nalang ng Usa, Baboy ramo, at kung minsan ay may mga naliligaw din ditong mababangis na hayop kaya naman ipinag babawal ditong pumunta ang mga hindi masyadong pamilyar sa lugar na ito dahil nga sa mapanganib para sa kanilang tumun
Nuong gabing matapos ang pamamangkaw ay nakarating naman sa Mahal na Hari ang patungkol sa pagtatangka sa Prinsessa. Kaya naman, kinabukasan matapos ang pamamangkaw ay nag patawag ang Mahal na Hari ng isang pagpupulong sa unang bulwagan upang gumawa ng masugid na pagsisiyasat.Samantala matapos ang gabing iyon ay hindi na muling pinayagan ang Prinsessa ng kanyang Ama at ng punong maestro na lumantad sa labas ng palasyo. At mula din nuon ay mas hinigpitan pa ang pag babantay sakanya. Samantala,habang nagsisiyasat ang maestro at prinsipe sa labas ng palasyo ay hindi parin mawala ang pangamba ng Hari na maaaring pag pinatagal pa niya ang pagtatakda sa prinsipe bilang bagong Hari ay manganganib ang rin ang buhay nito at ang trono. Kaya naman, muling nag labas ng isang utos ang kaharian , Kung saan ay itinala, na dalawang araw mula nuon ay gaganapin ang sagradong kasalan. At dahil ditoy nag padala ang palasyo ng mga taga pag lingkod sa Dampa ni prin
Malapit na nuon lumubog ang araw kaya naman pailan ilan nalamang ang mga taong nakikita sa loob ng palasyo. At dahil sa mahigpit ang pag babantay sa paligid ng palasyo ay kahit umaga at gabi’y marami paring mga nag babantay sa paligid dahil nga sa hindi parin nahuhuli kung sino ang may sala sa pag dukot sa prinsessa. Samantala,dahil sa pag kabagot ay naisipan ni prinsessa Damina na mag lakad lakad sa labas ng kanyang dampa upang lumanghap ng sariwang hangin dahil nga sa tila ilang araw na syang nakakulong at tuwiran nga siyang naninibago sa mga nangyayari, sapagkat sanay at lumaki siya sa malayang pamamaraan ng pamumuhay tulad nuong isang prinsessa pa lamang siya at hindi itinakdang Reyna. Maya-maya pa habang palabas siya ng tarangkahan ay nasulyapan naman niya ang punong maestro na nag uutos sa kanyang mga tauhan. Kaya naman ninais nya na sana nuong lumapit subalit napahinto siya ng biglang may lumapit sa maestro at dahil duon ay bahagya siyang napa kubli sa malalag
Nuong araw ng pamangkaw ay abalang-abala ang tagapag-ingat ng palasyo dahil bahagi ng kanyang tungkulin ang ritwal at pagdiriwang. Kung saan ay sa kanya dumadaan ang lahat ng pag kilatis sa mga pagkain, sa mga gamit na gagamiting palamuti,mga tela at kabuuang pag-aayos sa bulwagan ng ritwal. Bukod pa duon ay kinailangan pa nuong tumungo sa kaban ng palasyo ang tagapag-ingat upang mag labas ng mga ginto at pilak ng saganun ay makabili sila sa pamilihan ng mga alay para sa ritwal dahil nga si Lady Gania ang tagapangasiwa sa kaban ng buong Bayan ng Virgania. Kaya naman ito ang dahilan kung bakit natagalan siyang makapag ayos sa sarili upang makahabol sa pamamangkaw ng prinsessa at prinsipe. Nang matapos ang pag hahanda ay nag simula na nga ang nasabing pamamangkaw, Kaya ang tagapag-ingat ay nag madaling tumungo sa kanyang Dampa upang makapag palit ng kasuotan at dahil iba ang kasuotang ginagamit niya bilang isang tagapag-ingat ay kinailangan niyang palitan ang lahat ng kanyang
*****SA DAMPA NI PRINSIPE HAGGAN***** “Kamahalan naririto po si ministro menggue” Ang abiso ng tagapag bantay ni prinsipe Haggan mula sa labas ng kanyang silid. May ilang araw naring walang ginagawang pag kilos ang prinsipe mula ng dukutin sa pamamangkaw ang prinsessang si Damina. “Papasukin mo” Ang tugon ni Haggan. Nakaupo siya nuon sa maliit na mesa habang tahimik na nag babasa kaya ng malaman na nasa labas ng kanyang silid ang ministro ay iniligpit na niya ang kanyang mga aklat atsaka siya lumipat sa malaking mesa na nasa tapat lang ng kanyang tarangka. Hindi naman ganun kalaki ang Dampa ng prinsipe, subalit hindi rin ito maliit. Ang totooy katamtaman lamang ang kabuuang luwag ng kanyang Dampa para ihanay ito sa tatlong bahagi. Ang una ay ang balkonaheng nasa kanlurang bahagi ng palasyo, na kung saan ay maaaring tumanggap ng tatlo hanggang anim na panauhin, Ang ikalawa ay ang silid na pinag lalagyan ng kagamitan ng kanyang na
Matapos ang isang maigting na galit ay tila ba wala sa sariling nag lalakad ang tagapag-ingat palabas ng pasilyo mula sa Dampa ni prinsipe Haggan. Gayunpaman, habang binabaybay ang daan pabalik sa kanyang Dampa, at bago pa siya makarating ay hinarang at pinaligiran na siya ng mga kawal ng palasyo. “Lady Gania, bilang pag tugon sa utos ng Hari ay dinadakip ka namin sa salang pakikipag sabwatan sa mga Libanag upang dukutin ang itinakdang Reyna ng Virgania.” Ang wika ng pinaka mataas na kawal habang naka palibot ang mga ito sa kanya. Pagkatapos mag salita ng kawal ay bahagyang napa yuko si Lady Gania, napahawak siya ng mahigpit sa kanyang kasuotan atsaka na pahinga ng malalim, ang totooy hindi niya alam kung anong gagawin. Tatakas ba siya, makikipag laban o susunod nalang ng maayos sa mga kawal. May ilang taon narin siyang na ninilbihan sa palasyo bilang isang pinuno ng mga kawal at mula pa nuon hanggang sa mga araw na ito ay iniisip niyang ni kahit minsay hindi
Sa paglisan ni Gatu, sakay sa kanyang kabayo. Ang kanyang puso’y puno ng kalungkutan at pag kabigo. Ang kanyang mga mata’y namumugto sa mga luha na hindi niya maaaring pigilan. Ang kanyang dibdib ay parang sasabog sa sama ng loob na kanyang nararamdaman. Hindi niya maintindihan kung bakit hindi siya binibigyan ng importansya ng kanyang amang Hari.Habang nag lalakbay siya, ang kanyang mga mata’y nag lilibot sa kanyang paligid. Ang mga puno at halaman ay parang nag bibigay sa kanya ng kahalumigmigan, ang mga ibon na nag liliparan sa kalangitan ay parang nag papahiwatig sa kanya ng isang matayog na pag-asa na hanggang ngayon ay pinang hahawakan niya, dahil isa lang naman ang nais niya at yon ay tanggapin siya ng kanyang Amang Hari. Ang kanyang damdamin ay puno ng kalungkutan at pag kabigo. Hindi naman niya hinahangad ang trono, ang nais niyay kahit isang araw man lang ay maiturin niya ang sarili na kasapi sa pamilya.Ilan pang sandali ay nakarating na nga si Gatu sa hangganan ng Viraga
KAHARIAN NG VIRGANIAAng paligsahan ng Virgania ay binubuo ng iilang pangkat. Una ay ang piling pangkat ng mga mandirigma na syang isinasanay mula pa sa pag kabata kung kayat maagang nahihiwalay ang mga anak na lalaki sa kanilang pamilya upang ihanda ang mga ito para mag lingkod at ipag tanggol ang kanilang bayan.Ikalawa ay ang mga pantas na maalam sa agham, sila ay ang mga nag-aaral sa mga buwan, bituin at araw upang mag matyag sa ipinapahiwatig ng kalangitan at nagbabasa ng mga panaginip, sila rin ang nag sasabi kung kailan darating ang tag-araw at tag-ulan, kung kailan ang tamang panahon ng pag tatanim at kung kailan naman hindi dapat mananim upang maiwasan ang pag kasira o pag katuyo ng mga ito at kung minsan ay ginagamit din itong hudyat sa pakikipag digmaan kung mananalo ba o silay malulupig ng kaaway. Ito ang dahilan kung bakit iginagalang ang mga pantas sa loob at labas ng palasyo dahil isa sila sa pinag kakatiwalaan ng Hari.Pangatlo ay ang pangkat ng sining at musika, sila
EMPERYO NG BABELONIA"Kamahalan.........." Ang nuoy malakas na sigaw ni manggani habang nag hahanap sa prinsessa.At habang paikot-ikot na nag hahanap ay nakarinig ito ng mabilis na yapak na nuoy gumagawa ng ingay dahil sa tuyong mga dahon na nakakalat sa paligid. Samantala, kasabay ng malakas na hangin ay ang matulin na pag bulosok ng pana mula sa kawalan kung saan ay natamaan nito ang isang malaking baboy ramo na nuoy nasa unahan lamang ni manggani dahilan para mapako ito sa kinatatayuan niya at manginig dahil sa takot.Sa kabilang banda ay isa namang babae ang lumabas, nakasuot ito ng damit at pang ibaba na yari sa balat ng hayop, habang ang panyapak nito ay gawa sa ibat-ibang mamahaling beads at tela na pinag halo rin sa balat ng hayop na nuoy umaabot hanggang sa kanyang tuhod.Nakatayo nuon ang isang maningkinitang babae habang hawak ang kanyang palaso, naka wayway ito ng kanyang buhok na sya namang sumasabay nang pag indayog sa ihip ng hangin. Nakasuot ito ng isang sambalilo na
KAHARIAN NG VIRGANIA"Sabihin nyo, nahanap na ba ang mahal na Reyna" Bungad na sabi nuon ng Hari habang nakaupo sa kanyang trono.May isang buwan narin nuon ang nakalipas at hanggang sa araw na yon ay wala paring nangyayari sa kaniyang pag papahanap. Kaya naman nag patawag ng pag pupulong nuon ang Hari sa unang bulwagan."Paumanhin kamahalan subalit sinuyod na po namin ang labas ng kaharian pati na ang hangganan nito subalit bigo po kaming mahanap ang reyna" Nakayukong pag-uulat nuon ng inatasan na mag hanap sa reyna."Ang lakas ng loob mong tumungo dito na wala karin namang magandang iuulat. Isa pa kung kakaunti lang kayong nag hahanap sa reyna ay tiyak na hindi nyo sya mahahanap." Pag didiin na sabi nuon ng prinsipeng si Haggan habang nakatuon sa lalaki.Napalingon naman non ang Hari sa kanyang tiyuhin, samantala bigla nuong bumukas ang tarangkahan ng bulwagan ng pumasok ang tagapag-ingat atsaka ito yumuko upang mag bigay ng pag galang."Kamahalan, paumanhin sa pang gagambala subalit
Kinabukasan ay magaagang nagising ang reyna kung saan ay nakita nya rin nuon na nag hahanda na ang pinuno at ilan sa mga tauhan nito. Matapos makapag agahan ay ibinilin ng pinuno sa ilang tauhan ang mga maiiwang bihag at pag katapos ay nag si pag handa na ito ng mga kagamitan.Ibinalot nuon ng reyna ang prisessa sa isang kulay puting tela na ipinagkaloob nuon ng pinuno, atsaka nag simula ito sa kanilang pag lalakbay pabalik sa lugar kung saan nila huling nakita nuon ang reyna. Ayon sa reyna ay anak siya ng isang mag sasaka at hindi niya batid kung paano siyang napunta sa lugar na iyon at kung sino ang dumukot sa kanila ito ang alibay na ginamit niya upang hindi malaman ng mga ito na isa siyang virgania.Dahil dito ay hindi rin naman nag dalawang isip pa na muling mag tanong ang pinunong si Igam at sa halip na usisain pa ito ay walang kibo nalamang nitong binaybay ang patungo sa hanggan.Gayunpaman, wala pa sila nuon sa kalagitaan ng bigla naman silang harangin ng mga murawi na nuoy na
Matapos makapag pahinga ay muling inalalayan ng reyna ang pinuno habang binabaybay ang daan patungo sa pook ng mga Bagantok ito ay ang lugar kung saan namamalagi ang mga Babaylan ng Emperyong Babelonia.Sa loob ng isang talon ay may maliit na kweba kung saan naroon ang mga bihag pati na ang kanang kamay na pinuno na si Gatyong. At ito ay malapit lamang sa palasyo ng emperador na si Na-am na nuoy may sampung taon ng namumuno sa bayan ng Babelonia matapos mamatay ang kanyang ama.Kilala nuon ang Babelonia sa isa sa may pinaka malawak na pagawaan ng ibat-ibang uri ng tela at mamahaling mga palamuti na kung saan ay nakikipag kalakalan ito sa iba't-ibang bansa.Nang makapasok sa loob ang reyna habang inaalalayan ang pinuno na nuoy pilit na kinakaya ang kanyang katawan ay agad namang sumalubong si Gatyong upang tulungan ang kanyang pinuno at malapit sa ginawa nilang apoy ay duon nila pinaupo ang lalaki.Sa kabilang banda naman ay agad na ginamot ng kanilang tauhan ang sugat na nuoy natamo ng
Sumapit na noon ang tanghaling tapat kaya naman muling tumungo ang pinuno ng mga bandido sa loob ng kubol upang dalhan ng panang halian ang babae subalit ng makapasok sa loob ay nakita niya itong nakaupo't nakahilig ito habang natutulog.Inilapag ng lalaki ang dala-dala niyang bashada na may pagkain sa isang bakanteng upuan atsaka marahan nya itong hinawakan sa kamay upang sanay ipahiga ito sa higaan ng sa ganun ay maging maayos itong makapag pahinga. Subalit bago pa niya ito na gawa ay nagising na ang reyna."Ah-anong ginagawa mo?" Ang nag tatakang tanong reyna nung sandaling maimulat niya ang kanyang mga mata at nakitang hawak-hawak siya ng lalaki.Napabuntong hininga nuon ang lalaki atsaka siya bumitaw sa pag kakahawak sa kamay ng reyna. Pag katapos ay tumungo siya sa maliit na mesa at duon kinuha ang bashada ng pagkain atsaka ito inilapag sa higaan."Kumain ka!" Pag uutos atsaka ito umakma ng alis."Sandali lang" Pag pipigil nito sa habang kapit ang maliit na tela ng damit ng l
Mula sa hangganan ng babelonia ay nagising nuon ang reyna dahil sa yapak na mula sa lagaslas ng mga putol na sanga ng kahoy."Sandali, hindi bat napaka ganda niya! sa tingin koy maaari natin siyang ipagbili"Ang usapan na narinig ng reyna na tila ba napakalapit lamang sa kanila, kaya nga nuong mga sandaling iyon ay naimulat niya ang kanyang mga mata at labis ang pag kagulat niya ng makitang napapalibutan na pala siya ng mga kalalakihan na tila ba mga tulisan. Kaya naman, agad siyang bumangon at binuhat ang prinsessa."O kaya naman maari rin natin siyang..."Ang sabi pa ng isang lalaki habang tangan ang pag nanasa sa kanyang mga mata ng bigla naman siyang sipain ng isa pang lalaki dahilan para matumba ito at masubsob sa lupa."Tandaan ninyong mga mag nanakaw lang tayo na nangangalakal ng mga tao subalit hindi tayo nang hahalay ng kababaihan o pumapatay at nananakit ng mga walang muwang."Ang sabi naman nito kasabay ng pag tingin sa reyna at sa sanggol. Nung mga sandaling iyon ay tila b
Matapos nuon na makipag-usap ni Lady Gania sa hari ay agad itong tumungo sa kanyang silid"Lady gania nariyan po at nag hihintay sa inyong silid ang prinsipeng si Hagan" Napatigil nuon ang tagapag-ingat, huminga ito ng malalim atsaka nito marahan na pinunasan ang kanyang luha bago tuluyang makapasok sa loob.Mula sa may tarangkahan ng kanyang silid ay natanaw agad niya ang prinsipe na nuoy nakaupo sa tabureteng nakaharap sa kanyang durungawan."Ano't naririto ka prinsipe Hagan?"Bungad nuon ng tagapag-ingat habang ikinukubli sa seryong imahe ang kanyang mukha upang maitago ang labis na pag daramdam nito. Gayunpaman, kahit hindi siya mag salita ay nasasalamin ito ng prinsipe sapagkat alam nito ang lalim ng pagtatangi ng puso ng tagapag-ingat kaya't hindi ito maitatago sakanya."Napadaan lamang ako upang iulat sa iyo na nabigo tayong mahuli ang reyna, sapagkat nagawa nitong matakasan ang aking mga tauhan at makalabas ng virgania."Ang walang patumpik-tumpik na ulat ng prinsipe sa taga