Are you guys enjoying the story so far? Hahaha.
CHAPTER TWENTY-SIX: CHLOE'S DARK SIDE✧FAITH ZEICAN LEE✧PAGBUKAS ko sa pinto ng kuwarto ko, agad din akong natigilan doon sa tapat. Hawak ko pa rin ang doorknob at hindi ako natuloy humakbang dahil sa natanaw kong suot ni Chloe. Instead na suotin niya ang ternong pajama na hiniram ko kay Summer, T-shirt ko ang suot niya. Mukhang nanguha siya sa cabinet ko.There shouldn't have been anything wrong with that. But the problem was, she was only wearing a T-shirt that reached down to her thighs, just enough to cover her underwear. Besides that, she wasn't wearing anything else below.“Sorry, babe. Hindi kasi ako sanay magsuot ng damit ng iba. Pero itong T-shirt mo, okay naman. Mas komportable ako rito.” Ngumiti siya nang malapad.Nag-aalinlangan man ay napilitan na akong pumasok sa loob at kinabig ko ang pinto pasara. Hindi ko ‘yon ni-lock. Dumiretso ako sa kama at pumuwesto na sa gilid para magkaroon siya ng space. But instead of lying down beside me, she walked over to the door and lock
CHAPTER TWENTY-SEVEN. JELLY-JELLY-FAITH✧FAITH ZEICAN LEE✧“SIR Faith?” Wala sa sarili akong nag-angat ng tingin kay Colleen matapos niya akong tawagin. Tila nawala sa isip ko na nasa harap siya ng mesa ko at ipinaliliwanag sa akin ‘yong tungkol sa bagong project. Pero mula kaninang nagsalita siya, parang wala akong narinig.Naglalakbay ang utak ko dahil dalawang linggo na ang lumipas matapos umalis ni Chloe at Poppy sa bahay, pero hanggang ngayon ay hindi pa ulit namin nakikita si Poppy dahil sa tuwing kokontakin ni mom si Mrs. Herald para hiramin si Poppy, Mrs. Herald refuses and seems to be making excuses that Poppy is busy. However, they never specify what Poppy is busy with.Si Chloe naman ay palaging dumaraan dito sa opisina ko tuwing hapon bago siya umuwi sa kanila gaya ng nakagawian niya. Pero simula nang marinig ko ang mga binitawan niyang masasakit na salita sa kapatid niya, I've lost interest in her. She senses this and believes it's because of what happened that night she
CHAPTER TWENTY-EIGHT: DINNER✧FAITH ZEICAN LEE✧ISANG linggo mahigit na kaming nag-aaral ni Poppy tuwing gabi through online. Meaning, isang linggo na rin akong puyat. Eleven ng gabi ang simula namin hanggang 1 a.m. At kaya lang ako nagtatagal nang hanggang ala una ay dahil bago pa man kami magklase ay lumalaklak na ako ng kape. Then, kapag muli akong nakaramdam ng antok, magkakape ulit ako para maituloy ko ang pagtuturo kay Poppy.At nakatutuwa na kahit papaano ay natututo na siyang magbasa nang Tagalog. Alam na niyang mag-Abakada. Although hindi pa siya gaanong mabilis at mahusay, pero nababasa na niya kahit papaano ang mga letra. Higit sa lahat, naituro ko na sa kaniya kung paano isulat ang pangalan niya.Ang problema nga lang, hindi pa rin siya pinapayagan ng parents niya na muling pumunta sa bahay. Chloe, on the other hand, has visited us several times this past week. She comes over even without an invitation from me. Pero okay lang dahil fiancee ko naman siya, sa ngayon. And whe
CHAPTER TWENTY-NINE: BA-LAT (BIRTHMARK) ✧FAITH ZEICAN LEE✧ KANINA pa ako hindi mapakali at pasulyap-sulyap sa phone ko. Hinihintay ko ang message ni Summer kung nagtagumpay siyang hiramin si Poppy sa mga magulang nito. She didn’t want any of us—Love, Hope, or myself—to accompany her because she was worried it might make it even harder for Poppy to be allowed out. Ang laging biro pa naman niya kay Hope ay dakilang may balat sa wetpu. Si Tita Baby naman kasi ay wala na sa bansa kaya hindi niya ito kasama. Noong isang araw pa sila umalis ni Chloe papuntang Singapore. Halos kinse minutos pa lamang ang lumipas simula nang magsabi sa akin si Summer na naroon na siya sa mansyon nila Poppy, pero ‘yong kinse minutos na ‘yon, pakiramdam ko ay fifteen years na. Bakit hindi pa siya nagpaparamdam? Puntahan ko na kaya sila? “Sir Faith?” Nag-angat ako ng tingin kay Colleen nang pumasok siya sa opisina ko. "Here are the documents you requested from the marketing team." Inabot niya sa ‘kin ‘yong m
CHAPTER THIRTY: POPPY'S FIRST BUFFET EXPERIENCE✧FAITH ZEICAN LEE✧LINGGO ngayon at maaga akong nagising dahil church day namin. Pero dahil masyado pang maaga, nanatili muna ako sa kama ko nang ilang sandali, habang nag-s-scroll sa phone ko. May mga messages sa akin si Chloe kagabi pa at ngayon ko lang ‘yon nabasa dahil hindi ko hawak ang phone ko kagabi. Iniwan ko ‘yon sa kuwarto kagabi habang nasa sala kaming lahat, nagkukuwentuhan, kasama si Poppy. At hanggang sa pumasok ako sa kuwarto kagabi para matulog ay hindi ko man lang naisipang buklatin ang phone ko para i-check dahil masyado akong nalibang.Nangungumusta si Chloe kaya ni-reply-an ko siya. Kinumusta niya rin si Poppy. Mukhang alam na niyang narito sa amin si Poppy, siguro ay ipinaalam sa kaniya ng parents niya. At ang bukambibig niya sa mga message niya sa akin ay siya raw ang fiancé ko. Lagi niyang ipinaaalala ‘yon, halatang matindi na ang selos niya kay Poppy.Dahil ayoko siyang bigyan ng alalahanin, at ayoko rin na magin
CHAPTER THIRTY-ONE: EVERYONE LOVES POPPY✧FAITH ZEICAN LEE✧“Hi, My Popsieeee!”Popsie? Malapad agad ang ngiti ni Mommyla, nakabuka pa ang mga braso niya habang sinasalubong si Poppy papasok sa loob ng bahay nila. Nasa bandang likuran kami ni Poppy, at kararating namin dito dahil inimbita ulit kami ni Mommyla for barbeque dinner. Kami-kami lang ngayon. Hindi namin kasama ang pamilya ni Poppy.“Hi po, Mommyla,” malapad ang ngiting bati ni Poppy sa kaniya, kasabay ang pagyakap nila sa isa’t-isa.Ikalawang linggo na sa amin ni Poppy, at itong nakaraang linggo, tatlong beses kaming dito nag-dinner kina Mommyla. Tuesday, Thursday, Friday, at ikaapat ngayong Saturday. Pero sa tatlong gabi na ‘yon, napakadali lang din nakuha ni Poppy ang loob ni Mommyla kaya close na rin sila ngayon. Kung paanong naging close agad sa amin si Poppy noon, gano’n din sila ni Mommyla.May mga pagkakataon pa nga na nagseselos na si Summer kay Poppy, dahil noon ay siya ang favorite na apo ni Mommyla. Ngayon ay na
CHAPTER THIRTY-TWO: GAME OVER✧FAITH ZEICAN LEE✧NAGMAMANEHO na ako pauwi sa bahay. Madilim na sa daan dahil pasado alas siete na. Hindi katulad dati na alas sais pa lang nasa bahay na ako. Pero okay lang kahit late akong umuwi. Ang mahalaga, nabili ko ‘yong gusto ni Poppy na regalo para sa birthday niya.Noong nakaraang linggo kasi na tinanong siya ni Summer noong naroon kami kina Mommyla, tumanggi siya. She said she didn't need a gift; it was enough for her to be with us on her birthday. That was so touching. Muntikan na akong maiyak. Lalo na at sa aming magkakapatid, ako ang may pinakamababaw ang luha.Ganunpaman, hindi pumayag si Summer na hindi siya magsabi ng gusto niya because she said Poppy deserved a gift. At noong nagsalita na si Poppy, sinabi niya na gusto niya raw ng aso. Nami-miss niya raw kasi ‘yong aso niya dati noong bata pa siya—si Juana. ‘Yong aso raw na ‘yon ang naging palagi niyang kasama noon sa tuwing iniiwanan siyang mag-isa sa mansyon. Ito rin daw ang nakakatab
CHAPTER THIRTY-THREE: FAVORITE GIRL✧FAITH ZEICAN LEE✧NASA cottage ako, si Hope, Love, Mom at Dad. Hapon na kaya nag-p-prepare na sila ng dinner naming Samgyup sa mesa. Idea 'yon ni Love dahil nalaman namin na hindi pa rin na-experience ni Poppy ang mag-samgyeopsal.Halos katapat lang ng cottage namin ang dagat. ‘Yong hotel naman kung saan kami naka-check in ay malapit lang din at nilalakad lang namin mula rito. Kaming triplets ang magkakasama sa kuwarto. Si Summer at Poppy. Then, si Mom at Dad.Habang busy ang parents namin at si Love sa paghahanda ng mga kailangan, busy naman si Hopia sa pagbubuklat sa song book dahil kakanta raw siya. May videoke kasi sa cottage namin dahil si Hope mismo ang nag-request no’n kanina pang umaga pagdating namin dito. Talagang namana niya rin ang pagkahilig ni Tito Betlog sa musika. Ang totoo, kaninang umaga pa siya kumakanta. Hihinto lang kapag napagod. Huminto rin siya noong lumusong siya sa dagat kaninang bandang alas dies.“I always knew you were
Epilogue FAITH ZEICAN LEE (Eight years old...) I was excited to leave school when I saw Lolo Don A waiting for us. Naroon na siya sa gate, nakatayo sa tabi ng itim niyang limousine, kasama niya ang personal assistant niyang si Sir Dan. Habang naglalakad kami nila Hope at Love palapit sa direksyon nila, takang napatanong si Love. “Saan kaya tayo dadalhin ni Lolo Don A?” “Baka mag-s-shopping or kakain tayo sa labas,” sabi ni Hope na hindi rin sigurado. Ako rin ay hindi sigurado. Ngayon lang kasi ginawa ‘to ni Lolo Don A, na nag-volunteer kay Daddy at Mommy na siya ang susundo sa amin sa school, gayong dapat ay sabay-sabay kaming uuwi nila Daddy mamayang hapon dahil sa Lee University naman kami pumapasok at kabila lang ng Elementary Department ang College Department kung saan namin pinupuntahan si Dad after ng klase namin. “Hi, Lolo Don A!” nakangiti kong bati sa kaniya paglapit namin, sunod na ring bumati ang dalawang kakambal ko. Maging si Sir Dan ay binalingan namin para
CHAPTER NINETY: THE WEDDING✧FAITH ZEICAN LEE✧One month later.HANGGANG ngayon, para pa rin akong nananaginip. Dumating na ang araw na pinakahihintay ko since the moment I realized how much Poppy meant to me—ang pakasalan siya at makitang nakasuot ng magarbong wedding gown imbes na simpleng white dress lang.Standing in front of the mirror, I take a moment to soak it all in. The white suit looks better than I’d hoped. The fabric is smooth and cool, feeling like it was tailored just for me. The jacket fits perfectly, hugging my shoulders and chest just right without being too tight. The notched lapels give me a classic look, while the minimalist buttons keep it sleek and modern.I adjust the crisp white shirt underneath, noticing how it contrasts subtly with the suit. The silk tie adds a touch of elegance, its soft ivory hue blending seamlessly. The pocket square tucked into my jacket pocket finishes off the look, and I can’t help but smile.Habang ina-adjust ko ang tie ko para kalmah
CHAPTER EIGHTY-NINE: THE PROPOSAL✧FAITH ZEICAN LEE✧“BASED on my source, sugar lolo ni Chloe ang nagpalaya sa kaniya at ginamit lang ang pangalan mo para saktan si Sugarpop,” ani Hope. Kaharap ko sila ni Love, habang nakaupo ako sa paanan ng kama ko.Sumaglit ako ngayon dito sa bahay namin, kasama ko si Poppy para kuhanin ang iba ko pang gamit. Pero si Poppy ay nasa baba, kasama si Mom dahil wala si Summer ngayon, may lakad kasama ang mga kaibigan niya. At tiyempo ang pagdating namin dahil may balita na raw sila kung sino ang nag-send ng email kay Poppy.“Sino’ng source mo?” tanong ko sa kaniya, naninigurado.Natawa siya. “Si Detective Conan.” Ngunit agad din siyang sumeryoso nang samaan ko siya ng tingin. “’De joke lang. ‘Yong detective na pinahawak nila Mommyla sa kaso, of course! Hindi pa ba binanggit sa ‘yo ni Mommyla?”“Hindi pa.”“Hina mo talaga. Lagi kitang nauunahan sa balita.” He laughed.Wala pang nabanggit sa ‘kin si Mommyla, pero ang daddy ni Poppy ay mayro’n na. Hindi ng
CONTENT WARNING! Please note: The following chapter contains s*xual scenes and is intended for mature audiences only! This material is not suitable for minors. Reader discretion is advised. CHAPTER EIGHTY-EIGHT: FINALLY ✧FAITH ZEICAN LEE✧ THE AFTERNOON sun bathed Villasis Park in a golden hue as we arrived back home from our vacation. The air was warm and welcoming, just like the familiar scent of the gardenias that lined the pathway leading to the main entrance. Naglalakad si Poppy sa tabi ko, her gaze taking in every detail of the estate. Ito ‘yong bahay namin na para talaga sa ‘min. Hindi lang namin nagawang tirahan noon dahil mas pinili ni Mom at Dad na mag-stay kami sa poder nila for Poppy’s safety. Pero kahapon, noong nasa hotel pa kami, tinanong kami ni Dad kung ano ang plano namin ni Poppy. Kung magsasama ba ulit kami sa bahay namin, sa Villasis Park o mansyon. Hindi ako sumagot agad dahil gusto kong i-consider ang suggestion ni Poppy kaya ang sabi ko sa kanila, mag-uusap
CHAPTER EIGHTY-SEVEN: OUTING PART VI - SEMINAR✧FAITH ZEICAN LEE✧THE first light of dawn seeped through the curtains, gently stirring me awake. Nagbaba ako ng tingin kay Poppy na nakayakap sa ‘kin, her breathing soft and steady. Without thinking, I pressed a kiss to her forehead, savoring the warmth of her skin against my lips.Nanatili akong pinagmamasdan siya habang natutulog, nag-aalanganin akong kumislot sa pag-aalalang magising ko siya. Hindi natuloy ang nangyari sa ‘min kagabi matapos niyang masaktan. Nang makita kong puno ng nerbyos ang mukha niya, I decided to stop and tell her na ‘tsaka na lang namin ituloy kapag ready na ulit siya. Natulog lang kaming magkatabi at magkayakap.Nag-beeped ang cell phone ko sa nightstand, inabot ko ‘yon at tiningnan kung sinong nag-text. Si Mom. Inuutusan na kaming mag-prepare at bumaba sa lobby para magkasabay-sabay raw ulit kami sa almusal. Doon kasi ulit ang breakfast buffet.Matapos kong reply-an si Mom, ginising ko na si Poppy. Ayokong mag
CONTENT WARNING!Please note: The following chapter contains s*xual scenes and is intended for mature audiences only. This material is not suitable for minors. Reader discretion is advised.CHAPTER EIGHTY-SIX: OUTING PART V - WARNING!✧FAITH ZEICAN LEE✧SA ILALIM ng liwanag ng kuwarto, pumaibabaw ako kay Poppy at ginantihan ang halik niya. Half of my weight pressed down on her, and the warmth of our bodies melded together, deepening the connection between us.Her eyes were filled with anticipation and nervousness, and every touch of our lips seemed to ignite a new spark between us. I adjusted our kiss, transitioning from gentle touches to more passionate movements of our lips. Nang ibuka niya ang mga labi niya, I decided to enter her mouth with my tongue. Hindi niya ‘yon inaasahan, pero mahina siyang napaungol.Ginaya niya ang ginawa ko at ‘yong kaniya naman ang sinubukan niyang ipasok sa bibig ko. The sensation of our tongues meeting brought an intense pleasure, and each movement of
CHAPTER EIGHTY-FIVE: OUTING PART IV - FIRST REAL KISS✧FAITH ZEICAN LEE✧As I stepped out of the bathroom, the warmth of the shower still lingered on my skin, but it did nothing to calm the unease I felt deep inside. I pulled on a plain white t-shirt and pajama pants, yet the simplicity of the clothes couldn't lighten the heaviness in my chest.Nang igala ko ang tingin sa kuwarto para hanapin si Poppy, nakita ko siya sa balcony, nakatalikod sa ‘kin. Nakasuot na rin siya ng pantulog, pajamas din at mahaba ang manggas ng pang-itaas niya. Kahit nakatalikod siya sa ‘kin at hindi ko nakikita ang mukha niya, ramdam ko ang kaba niya.I knew that feeling all too well—dahil gano’n din ang naramdaman ko kanina nang ako naman ang sumunod na pumasok sa shower room after niya. I had felt the same tension, knowing that tonight would be the first time in a year that we would share the same room, the same bed, after everything that had happened between us.Lumabas ako sa balcony kung nasaan si Poppy—
CHAPTER EIGHTY-FOUR: OUTING PART III ꧁ POPPY ꧂ “N-NASAAN si Faith?” naiiyak kong tanong kay Kuya Hope matapos niyang ipaliwanag sa ‘kin na edited ang picture ni Faith at Ate Chloe. Maging ang screenshot na pinakita ko ay sinabi niyang fake rin daw. Ini-orient niya rin ako kung ano ‘yong photoshop dahil hindi ko alam ang tungkol doon nang banggitin niya. “Nasa hotel,” sabi ni Kuya Hope, sabay inabot niya sa ‘kin ang phone ko. “Hindi siya sumamang lumabas pagkakain. Ililipat niya raw ‘yong gamit niya sa room namin ni Andreng.” Pagkasabi niya no’n, hindi na ako nakapagpaalam sa kanila. Ang bilis kong tumakbo palayo, pabalik sa hotel. Natandaan ko naman ang papunta sa room ko at nasa bulsa ko rin naman ang key card ko kaya tinungo ko agad ang elevator. Pagdating ko sa palapag na ‘yon, mabilis kong tinakbo ang room ko at binuksan sa pagbabaka sakaling maabutan ko pa si Faith. Pero wala na siya roon, maging ang suitcase niya ay wala na rin. Siguradong nakalipat na siya sa room ni Kuya H
CHAPTER EIGHTY-THREE: OUTING PART II꧁ POPPY ꧂BANDANG alas dies, noong nakapagpahinga na kami matapos kumain ay ‘tsaka kami lumusong sa dagat. Ako, si Ate Summer, Si Tita Baby, Si Sunny at Meng, kami ang magkakasama. Si Mommy Keycee naman at Daddy Ace ay may sariling mundo at medyo malayo sa amin. Ang sweet nila dahil nakasakay pa si Mommy Keycee sa batok ni Daddy Ace.Medyo malayo rin sa amin si Daddylo at Mommyla. Samantalang si Faith, Kuya Hope at Kuya Love naman ang magkaka-bonding. Kahit medyo malayo sila sa amin, nakilala ko pa rin sila base sa kanilang suot. Pare-pareho silang naka-shorts, ngunit si Kuya Hope lang ang walang pang-itaas. Si Kuya Love ay may suot na itim na rash guard, habang si Faith naman ay puting T-shirt. Manipis ‘yon kaya nang mabasa ay bakat na bakat ang katawan niya.Ang saya nila dahil pinagtitripan nila si Kuya Hope. Pinagtutulungan nilang buhatin at ibinabalibag sa tubig. Hindi ko naiwasang pagmasdan si Faith dahil may ngiti na ngayon sa mukha niya. Me