Chapter 17

"Tingin ko saiyo ay gusto mo na akong tirisin,"narinig niyang sabi ni Hanz na ikinalingon niya.

"Mabuti,alam mo!Hindi ko talaga maintindihan ang drama mo Mr.Ocbian!Ano bang kailangan mo sa akin at hindi mo pa ako tinitigilan."

"Wala na akong kailangan saiyo pero ikaw meron."Tumayo si Hanz at lumapit sa kanya.

Tinalikuran niya ito at nginusuan.

"Umalis ka na,"parang nanunuyo ang kanyang lalamunan nang mamalayang napakalapit ng distansiya sa kanya ng binata.Sa sulok ng kanyang mga mata ay nakikita niyang may isang dipa nalang ang agwat nito sa kinatatayuan niya.

"Alam kong malaki ang galit mo sa akin dahil anak ako ni Mama Mercy.Ang babaeng naging kabit ng papa mo.And to tell you the truth,gusto ko sanang patunayan saiyo na mali ang mga balitang nasagap mo.Maybe,we can be a good friends."

Sarkastikong hinirap niya ang lalaki.

"It doesn't concern me anymore Mr.Ocbian.Hindi ko sinasadyang saktan ang damdamin mo.But anyway,we can never be friend!Kung sa tingin mo ay madadaya mo ako sa mga