Mag-log inShare
CHAPTER TWENTY-THREE: ASTRID VERSUS KARMINE
Huling Na-update:
2021-12-27 11:14:45CHAPTER TWENTY-THREE: ASTRID VERSUS KARMINE
Karmine’s Point of ViewKanina pa ako tahimik habang naglilibot kami ni Reina sa mall para mag-shopping. Iniisip ko kung bakit ko nasabi kay Karine na doon na ako uuwi sa bahay ni Kiko. Alam ko sa sarili kong hindi ko lang basta nasabi iyon para lang masiguro ko ang kaligtasan ng mga kapatid ko dahil sa mga gagawin ni Astrid sa akin dahil kay Robert. Sigurado rin naman ako’ng hindi ko sinabi iyon para lang mapagbigyan ko ang kahilingan ni Karine because as an older sister I can only do so much.
Hmm, bakit nga ba?‘Huwag ka ngang sinungaling! Aaminin mo na nga lang sa sarili mo na gusto mong makilala ng lubusan ang ama mo ay hindi mo pa magawa! Amin-amin din nang katotohanan ‘pag may time, Karmine. Wala namang mawawala sa'yo maliban sa paglunok ng pagkataas-taas mong pride.’Haay. Nag-iinternal battle na naman ang mga brain cells ko. Oh, well might as well deal with it. This timeKaugnay na kabanata
Karmine’s Tale CHAPTER TWENTY-FOUR: MEETING HER FAMILY
CHAPTER TWENTY-FOUR: MEETING HER FAMILYRobert Ezekiel’s Point of View Mine. I smiled upon remembering my newest endearment for my fiancée. I also smiled upon remembering the way her lips tasted. Her lips was the sweetest lips I’ve ever tasted. “Nababaliw ka na ba? Kanina ka pa nakangiti, a.” I glanced at her with a small smile on my lips but I only shrugged my shoulders at her. “Nah. I just remember something funny. Why?” I tried my hardest to read her expression but unfortunately I can’t. She’s unreadable, as always. “Wala naman, Robert pero baka kako ay nababaliw ka na. Anyways, salamat, ha? At hindi mo ako tuluyang ipinahiya kanina sa harap nilang lahat.” “Of course. You’re my fiancée, remember? And besides, I really, really hate her.” Really, I hate Astrid. I don’t even know how did I fell in love with her before and actually, I’m thankful that she left me before for her career. Kun
Huling Na-update : 2021-12-29Karmine’s Tale CHAPTER TWENTY-FIVE: THE GHOST OF MY PAST
CHAPTER TWENTY-FIVE: THE GHOST OF MY PASTKarmine’s Point of ViewHmm.Blanko ang ekspresyong tinitigan ko si Papa na kausap si Robert. Ano kaya ang mga pinag-uusapan nila? At bakit ay kailangan pa nilang mag-inuman habang nag-uusap?Napabuntong-hininga ako. Speaking of Robert. Alam kong nagtataka na siya ngayon kung bakit hanggang ngayon ay hindi ko pa rin kinakausap si Nigel tungkol sa deal namin. Come to think of it, kaya lang naman ako pumayag sa deal na iyon ay dahil gusto kong makuha kay Papa ang kapatid ko but now? Nah. Masaya ako’ng nasa poder niya si Karine kasi nakikita ko namang masaya ang kapatid ko sa kaniya. Plus, may bonus pa ako’ng bagong kapatid—ang maldita at brat na si Madison.And I think ay handa na ako’ng patawarin si Papa sa pang-iiwan niya sa amin noon. I mean, matagal ko ng alam kung ano ang dahilan kung bakit hindi niya kami nabalikan noon. Ang hin
Huling Na-update : 2021-12-31Karmine’s Tale CHAPTER TWENTY-SIX: THE PAST THAT HAUNTS
CHAPTER TWENTY-SIX: THE PAST THAT HAUNTSKarmine's Point of View Call me heartless, merciless or whatever you want to call me right now I don't give a damn. Agnes molded me into who I am now and no one is to be blame here but her. Walang awang tinitigan ko si Astrid na umiiyak habang malakas na niyuyugyog ng sariling ama. Kanina ay dalawang beses pa siyang sinampal ni Mr. Sotto matapos ko itong galitin lalo. Wala namang magawa si Agnes para awatin at pigilin ang asawa sa pananakit sa sariling anak nito. Kulang pa ang ginagawa ni Mr. Sotto na pananakit sa sariling anak sa lahat ng kalokohang ginawa nito sa magkakapatid na Uno. Sa lahat ng pananakot at pananakit nito kay Lucilla at pambubugbog kay Juno at sa pagpapasunog sa buong barangay nila dahil lang sa kalandian niya. Kulang pa ang nararamdamang awa at sakit ni Agnes sa lahat ng ginawa niya sa amin ng kapatid ko. Kulang pa! Kulang na kulang pa! Kasi hindi ako
Huling Na-update : 2021-12-31Karmine’s Tale CHAPTER TWENTY-SEVEN: HER PAINFUL PAST
CHAPTER TWENTY-SEVEN: HER PAINFUL PASTKarmine's Point of ViewAkala ko ay wala ng mas sasakit pa sa sakit na naramdaman ko noong iniwan kami ni Agnes pero nagkamali pala ako dahil mas masakit pala na makita ng mismong mga mata ko na mas mahalaga sa kaniya iyong taong hindi niya naman kadugo, na mas mahal niya si Astrid kaysa sa amin ng kapatid ko.Who would've thought that seeing Agnes chase her step-daughter who runaway because she was hurt with the truth will pierce and scar my heart even more? I've done everything to hide the pain I am feeling but it is not enough! The pain, the bitterness, the nightmare and the self pity I felt for myself before and up until now (because I had no choice but to be strong for myself and for my sister’s sake) which I hid and buried for a very long time in the deepest part of my brain, heart and soul will resurface? Nakakaloko lang!This pain, insecurity and the doubt is eating me up
Huling Na-update : 2021-12-31Karmine’s Tale CHAPTER TWENTY-EIGHT: VULNERABLE KARMINE
CHAPTER TWENTY-EIGHT: VULNERABLE KARMINEKarmine’s Point of ViewWalong buwan na.Eight months had past since my encounter with those heartless, worthless and useless people. Hindi na rin naman nila kami ginambala pa matapos noon. Natapos ko na rin ang OJT ko maging ang Graduation. And I’m proud to say that I am a Summa Cum Laude considering the fact na working student ako. It's already a big achievement for me. Proud na proud tuloy silang lahat sa akin. Natuwa ako nang makita ko ang kislap ng paghanga sa mga mata ni Madison. Gustong-gusto ko siyang maging ka-close. I hope it will happen soon kasi kahit na bali-baliktarin ko man ang mundo ay kapatid ko pa rin siya. Hindi kasalanan ng anak ang kasalanan ng magulang. At hindi niya aakuin ang kasalanan ng mga magulang niya. Iyon ang perception ko.Dati ang liit lang ng mundo ko. Tanging kay Karine at Tiya Delia lang ako tunay na nag-aalala pero ngayon? My world got
Huling Na-update : 2021-12-31Karmine’s Tale CHAPTER TWENTY-NINE: THE GREAT PRETENDER
CHAPTER TWENTY-NINE: THE GREAT PRETENDERKarmine’s Point of ViewNagising ako dahil sa masakit sa matang sinag ng araw na tumatama sa mukha ko.“Ow!” mahinang naibulalas ko. Masakit ang ulo ko. Parang minamartilyo sa sakit. “Uhmp!” Mabilis na napatakbo ako sa banyo at doon na nagsuka. Isinuka ko ang lahat ng alak na ininom ko kagabi.Naghilamos ako ng mukha, nagmumog at nagsipilyo. Matapos noon ay napatitig ako sa salamin. Sa sarili kong repleksyon. And there, I saw the weak, sad, lonely, vulnerable and miserable Karmine. Ang totoong ako na walang nakakaalam. Ang Karmine na tanging hiling lang sa buhay ay mabuo ang sariling pamilya. Na magkaroon ng isang masaya, simple at kompletong pamilya. Simpleng kahilingan pero sobrang napakahirap at imposibleng abutin.Ito ang totoong Karmine na pilit kong itinatago sa lahat at pinapalitan ng isang Karmine na matatag, matapang at hindi maruno
Huling Na-update : 2022-01-01Karmine’s Tale CHAPTER TWENTY-NINE: THE GREAT PRETENDER PART 2
CHAPTER TWENTY-NINE: THE GREAT PRETENDER PART 2 Astrid’s Point of View Nakangiting ipinagtimpla ko ng kape si Dad at inilapag sa harap niya ang paborito niyang timpla ng kape sa pagbabakasakaling kausapin na niya ulit ako, sa pagbabakasakaling mapatawad na niya ako sa pagkakamali ko pero ni hindi nga niya ako pinansin dahilan para tumabingi at tumabang ang ang ngiti ko. I gritted my teeth mentally at sa isip ko ay paulit-ulit ko ng pinapatay sa pagpapahirap at pagpapasakit si Karmine. This is all her goddamn fault! Kung hindi sana siya umeksena ay hindi sana nagagalit sa akin ng ganito ang Daddy ko. Kung hindi sana siya umeksena ay nasa akin na sana si Kiel! What a slut! At dahil din sa kaniya ay hindi na ako pinapansin ni Dad magmula nang malaman niya ang ginawa ko ilang taon na ang nakakaraan. He was really mad and disappointed at me when he found out what I did just to get rid of that little bitch named Lucilla Uno. “Dad, ple
Huling Na-update : 2022-01-01Karmine’s Tale CHAPTER THIRTY: KARMINE’S WORDS OF WISDOM
CHAPTER THIRTY: KARMINE’S WORDS OF WISDOMKarmine’s Point of ViewNagsalubong ang kilay ko ng makarinig ng mga kalabog at pagkabasag ng mga gamit sa loob ng mansyon. Mabilis ako’ng tumakbo papasok at naabutan si Madison sa aktong nagbabasag ng mga gamit habang malakas na umiiyak.Awtomatikong napatigil ako sa paglalakad.Naramdaman kong parang may pumisil ng mariin sa puso ko sa nakikita kong reaksiyon niya. Hindi kami close, oo at alam ko iyon pero kapatid ko pa rin naman siya. At kahit pa sabihing ayaw niya sa akin ay mahal ko siya. Kagaya ng pagmamahal ko kay Karine.Magmula nang malaman kong kapatid ko siya, na may kapatid ako bukod kay Karine, at magmula ng ipakita sa akin ng Mommy niya ang litrato niya ay lihim ko na siyang minahal at prinotektahan mula sa malayo. Magmula nang binigyan ako ng Mommy niya ng karapatang mahalin siya, alagaan, protektahan kahit sa malayo lang
Huling Na-update : 2022-01-04
Pinakabagong kabanata
Karmine’s Tale EPILOGUE
EPILOGUERobert Ezekiel Mondragon's Point of ViewA thought suddenly crossed my mind and I shuddered with that terrifying thought. "No, please, no!" I muttered, unconsciously, scared for the unknown.Samu’t saring emosyon ang nakikita ko sa mga mata niya. Naroon ang pagkagulat, pagkalito, pagtataka at ang pinakapinagtatakhan ko sa lahat ay ang awa at lungkot na bumalatay sa mga mata niya.“Manang, hey!” I snapped my fingers in front of her.“U-Uh, hijo. A-Ano nga ulit iyong tanong mo?”Hindi ko alam kung bakit pero naginangatngat na ng kaba at takot ang buong pagkatao ko. Pakiramdam ko ay may mali...May mali talaga pero hindi ko mawari kung ano iyon at kung bakit ganito na lang ako makaramdam ng takot.“Manang, naman!” naibulalas ko. Unti-unti na ako'ng nakakaramdam ng pagkainis. “Tinatakot mo ako, Manang! Ano na nga? Nasaan na ang mag-ina ko?” naiirita kong tanong sa hanggang ngayon ay clueless pa rin niyang mukha.“Hijo, Kiel, Diyos ko! M-Mag-ina?”“Yes, Manang Edna! Mag-ina! Ang ma
Karmine’s Tale CHAPTER SEVENTY: A WONDERFUL DREAM
CHAPTER SEVENTY: A WONDERFUL DREAM Robert Ezekiel Point of View“Hooo.”Kanina pa ako palakad-lakad at paroon at parito dito sa labas ng Delivery Room ng ospital na parang sirang plaka.Hindi ko namalayang nangingiti na pala ako na parang baliw dito. Kinakabahan ako na natatakot na na-e-excite at natutuwa all at the same time!Sino ba naman ang hindi makakaramdam ng mixed emotions kung ang pinakamamahal mong asawa ay nasa loob ng Delivery Room at kasalukuyang nanganganak sa panganay mo na bunga ng pagmamahalan niyo?Hindi niya ako pinayagang samahan siya sa loob ng DR habang nanganganak siya sa panganay namin dahil baka raw ay mahimatay ako sa takot at baka raw ay bangungotin ako ng ilang gabi.Bahagya ako'ng napatawa sa kilig sa naisip. My wife is so sweet, isn’t she?Now, now, I really can’t blame my wife for thinking that way. Minsan ko na kasing naisip na manuod ng videos online about sa mga babaeng nanganganak and the third video I happened to click was the mother delivering birt
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-NINE: AMIDST LIFE AND DEATH PART 2
CHAPTER SIXTY-NINE: AMIDST LIFE AND DEATH PART 2Karmine's Point of ViewI don’t know how long we were chained in the walls and detained here, but all I know is that each passing day, they are starting to despise me even more. “Masaya ka na ba?” Napapitlag ako sa biglang pagkausap sa akin ni Max.Napabuntong-hininga ako. Hindi talaga lumilipas ang isang buong araw na hindi ipinapamukha ni Max sa akin ang naging kasalanan ko. At kapag ginagawa niya iyon ay mas lalong nag-guilty ako. But as if my guilt and conscience can do anything to save us.“Hindi ako masaya, Max. Hindi rin ako natutuwa sa mga nangyayari sa atin kung iyan ang ipinupunto mo.”Hilaw na tumawa siya at tinapunan ako ng matalim na tingin, “Sino bang bobo ang nagdala sa atin sa ganitong sitwasyon? Hindi ba’t ikaw? Kaya ano’ng magagawa ng konsensiya mo? Maaalis ba kami noon dito? Maililigtas ba kami niyang konsensiya mo?”Tumunghay si Jelina at napapailing na tiningnan ako. She gave me a sad smile, “May anak ako, Karmine.
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-NINE: AMIDST LIFE AND DEATH
CHAPTER SIXTY-NINE: AMIDST LIFE AND DEATHKarmine’s Point of View“Argh!”I woke up with a splitting headache and my ears are ringing. Parang gusto kong biyakin ang ulo ko para mawala ang sakit at kirot.Sinubukan kong imulat ang mga mata ko pero halos hindi ko magawa. Ramdam ko ang pangangapal ng mata ko maging ng buong mukha ko na para bang kinagat ng ‘sangkatutak na lumilipad na nakakadiring ipis. Ni hindi ko nga magawang maibuka ng maayos ang mga mata ko dahil kapag sinusubukan kong gawin ay ramdam na ramdam ko ang sumisigid na kirot dito dahilan para mapilitan ako'ng ipikit ang mga mata ko.That mother-fucking-son of a bitch! I swear I will make him pay for all of this one day! One way or another!Hindi lang pala ang ulo ko ang sobrang masakit kundi maging ang buong katawan ko. Damn. What the hell did just happened?“Your plan backfired on you, huh.” My head snapped back—it added to the intensity of the pain I am feeling—when I heard that familiar cold voice of a woman I’ve known
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYAL PART 3
CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYAL PART 3Karmine's Point of ViewI was walking down the familiar hallways of this mansion that once housed me when I was under Howard’s care.Nothing much had change. It still is beautiful. The whole mansion screamed of wealth, money, power and opulence, although no matter how pleasing it is to the eyes some of its parts are burnt down, courtesy of me.Nakasalubong ko si Grayson na kung hindi ako nagkakamali ay assistant ni Howard. He was holding some papers, yumuko siya ng magkasalubong kami at bahagyang ngumiti.“Hello, Gray,” nakangiting bati ko dahilan para ngumiwi siya.“Hello, Karmine. Uh, gotta go, ang dami ko pang kailangang gawin.” Awkward na ngumiti siya sa akin at itinaas ang mga papeles na hawak.He looks scared of me. Well, he really should. It's a good thing that Howard prepped his people when it comes to me.“How’s your job, Grayson?”Napalunok siya at bahagyang pinagpapawisan, “I am doing my job well. Anyway, I really need to go.
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYAL PART 2
CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYAL PART 2Karmine's Point of View"I'm sorry."Silly me.So damn stupid of me to think that they will understand me and forgive me for betraying them.My sorry is not and will never be enough for the damage I’ve done to them and the betrayal I’ve just committed. I bit my lips hard I felt the rusty smell and that rustic aftertaste of blood in my mouth as I let my tears fall, “I’m really sorry, guys. Oh, God! Patawarin niyo ako...”“B-Bakit? Bakit, Karmine? Hindi ba ako naging mabuting ama sa iyo? Hindi pa ako naging mabuting kaibigan? May pagkukulang ba ako? May nagawa ba ako'ng kasalanan sa iyo na hindi ko alam? Ano’ng mali ang ginawa ko sa iyo para traydurin mo ako—kaming lahat ng ganito kalala at kalupit? Nakalimutan mo na ba kung ano’ng klaseng hirap ang naranasan mo ng dahil sa kaniya? Kung—”“Correction, Westley. My darling doll suffered not just in my hands but yours as well. ‘Wag kang masiyadong maghugas ng kamay dahil isa ka rin sa dahilan
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYAL
CHAPTER SIXTY-EIGHT: THE ACT OF BETRAYALKarmine’s Point of View“So, ano, Karmine? Napapayag mo siya, hindi ba?” excited at ngiting-ngiti na tanong ni Jelina sa akin pagpasok na pagpasok ko sa mala-haunted mansion ni Wolf.Hindi ako sumagot sa kaniya.“Hindi ba at napapayag mo siya sa plano natin? Right?”Nandoon silang lahat minus Brandon Adams who has been MIA since he let his undying love for Astrid go, in order for her to be with Robert. Too bad for her her plan failed. It all backfired on her. Sila ay mga nakatipon sa malawak at dim-lighted na living area habang nakaupo sa mga mamahaling upuan at mariing nakatitig sa akin.Hindi man sila magsalita ay alam kong ang gusto nilang marinig mula sa akin, sa sarili kong mga bibig ang balitang papabor sa amin. I know that they are expecting me to bring them a good news like I always does, but today is diferrent from the days before. And the news that I have now is exactly the very opposite of it.I sat on the single sofa and roamed my
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-SEVEN: ANOTHER DAY WITH THE MONDRAGONS PART 2
CHAPTER SIXTY-SEVEN: ANOTHER DAY WITH THE MONDRAGONS PART 2Karmine's Point of ViewKulang na lang ng crickets sa sobrang tahimik nila at buo na ang sound effects. Napa-tsk ako pero ilang minuto pa muna ang nagdaan na sobrang tahimik ng lahat.The thick, tense and awkward atmosphere dissipitated when Juno asks us a personal question na ikinatawa ko ng malakas."Uh, so what are you guys doing in his room for hours?"He looks like a kid very curious of the questions swarming on his mind. Nilingon ko ang katabi kong pinamulahan agad ng mukha at nag-iwas ng tingin. Binatukan naman ni Bruno ang sariling Kuya dahil sa tanong nito.Humagikgik si Reina at tiningnan kami ng kapatid niya ng makahulugan habang itinataas-baba niya ang magkabilang kilay niya, "So, what did you guys do? I mean mula ten AM hanggang eight PM? Hindi naman puwedeng nag-jack-en-poy lang kayong dalawa sa kwarto ni Kiel, hindi ba?""S-Shut up, Reina!" paasik na saway ni Robert sa kapatid niya habang bahagyang nag-stutter p
Karmine’s Tale CHAPTER SIXTY-SEVEN: ANOTHER DAY WITH THE MONDRAGONS
CHAPTER SIXTY-SEVEN: ANOTHER DAY WITH THE MONDRAGONSKarmine's Point of ViewNapailing ako sa kaniya dahil mas nauna pa akong matapos mag-ayos kaysa sa kaniya, "Seriously, Robert? Sino ba talaga sa atin ang mas babae?"Kunot-noong nilingon niya ako. Muntik na ako’ng mapabunghalit ng tawa pero pinigilan ko dahil sa nakikita kong reaksiyon niya. Mukhang napipikon na siya.Ang bilis niya pa lang mapikon sa mga simpleng asaran lang."And what do you mean by that?"I shrugged my shoulders at him kunwari before answering his question nonchalantly, "Well, kanina after we made love mas nauna ka pang makatulog kaysa sa akin. Mukhang mas napagod ka pa kaysa sa akin and now mas nauna pa ako'ng natapos maligo at mag-ayos ng sarili kaysa sa iyo."Nanlaki iyong mga mata niya sa sinabi ko at namula ang magkabilang pisngi niya."Pfft—!"Iyon lang at napabunghalit na ako ng malakas na tawa sa harap niya. Natatawang sinalo ko ang tuwalyang ibinato niya sa mukha ko dala ng pagkapikon niya."Enough!"Hin
