Ika Dalawampu’t isang kabanata

Marjorie’s Point of view

“Pagpasok ko sa loob ng bahay ay wala akong nadatnang tao sa sala’s. Ang tanging naabutan ko lang ay ang sapatos ni Vernice na nasa sahig tanda na nakauwi na ito ng bahay at ang isang bote ng malaking Whiskey na malapit ng maubos. Ang labis kong pinagtataka ay kung bakit nakakalat sa sala’s ang mga gamit ni Vernice dahil kilala ko itong masinop sa gamit at madalas nga ay ako pa ang sinisermunan nito sa oras na makita niyang nakakalat ang mga gamit ko.

Nahinto ako sa paghakbang ng makarinig ako ng mga ungol na nagmumula sa loob ng kwarto. Hindi lang ito basta ungol kundi isang ungol na tila nasasarapan, parang may sariling utak ang mga paa ko at habang papalapit ako sa nakaawang na pintuan ay ibayong kabâ ang nararamdaman ko hanggang sa matapat ako sa pintuan ng kwarto at isang hindi inaasahang eksena ang naabutan ko sa loob ng kwarto namin ni Vernice.

Pakiramdam ko ay parang sinipa ng kabayo ang dibdib ko ng tumambad sa aking harapan si Vernice at si Alex na