Keilani’s POVIsang malamig na simoy ng hangin ang nagpagising sa akin sa kalagitnaan ng gabi. Napabalikwas ako sa kama at sa gulat ko, naramdaman kong may mabigat na bisig na nakayakap sa akin.Dahan-dahan akong lumingon, at doon ko nakita si Sylas. Nakapikit siya, mukhang mahimbing na natutulog. Pero napansin ko ang kakaiba sa kaniya—nakataas ang mga balahibo niya sa braso, halatang nilalamig. Kagabi lang ay magkalayo kaming natutulog, pagkagising ay ganito.Napatigil ako. Gusto kong alisin ang mga braso niyang nakapulupot sa katawan ko, pero may kung anong bahagi sa akin na nagsasabi na okay lang. Masarap sa pakiramdam ang yakap niya, kahit pa hindi ko dapat iniisip ito.“Keilani, get a grip,” sabi ko sa sarili ko habang pilit na pinapakalma ang tibok ng puso ko.Napasulyap ako ulit kay Sylas. Halos magkasalubong ang mga kilay niya, tila hindi komportable sa lamig ng gabi dahil sa aircon. Hindi ko na kayang makita siyang ganoon, kaya kinuha ko ang kumot sa gilid at ibinalot iyon sa
Keilani’s POV Tahimik ang ospital, tanging tunog ng monitor at mahina kong paghinga ang maririnig sa kwarto ni Braxton. Nakatulog na siya sa kama habang ako naman ay nakaupo sa isang maliit na sofa sa gilid. Tapos na kaming kumain, tapos na rin uminom ng gamot si Braxton. Habang tahimik at walang ginagawa, kausap ko ang mga staff ko sa coffee shop para alamin ang update doon kung may problema ba. Mabuti na lang at wala kaya maaari akong mag-stay nang matagal dito. Nang maalala ko ang isang milyong piso na bigay ni Sylas, parang naisip ko naman magpatayo ng another branch ng coffee shop ko. Nang sa ganoon, mapalago ko pa ang perang ‘yon. Pangit kasi kung itatabi ko lang sa bangko. Mainam na mapalago ko pa lalo. Maya maya, ay bigla na lang bumukas ang pinto. “Keilani!” sigaw ng isang pamilyar na boses. Hindi ko pa man sila nakikita, alam ko na kung sino ang dumating—ang mama ni Braxton at ang kapatid niya Braxton na si Beatrice. Bago pa man ako makapagsalita, agad na akong sinugod
Keilani’s POVHindi ko na pinansin sina Sylas at Davina. Dali-dali akong pumasok sa office room ko para panuorin sila sa CCTV kung anong ginagawa nila rito o kung anong pinaplano ni Sylas.Sa CCTV, kitang-kita sina Sylas at ang asawa niyang si Davina na nakaupo sa isang mesa malapit sa glass window. Sa una kong tingin, parang normal na usapan lang ang nagaganap sa pagitan nilang dalawa. Parehong seryoso ang ekspresyon nila—si Sylas ay nakakunot ang noo, habang si Davina ay tila nagtatangkang magpaliwanag."I don't understand why you're acting like this," sabi ni Davina habang bahagyang tumagilid. May tono ng pagod at inis sa boses niya. Rinig ko ang boses nila kasi malapit ang isang CCTV sa puwesto nila."Maybe because I'm tired of your games, Davina," malamig na sagot ni Sylas.Napanguso ako. Pakiramdam ko ay parang sinasakyan na lang ni Sylas ang pagiging mag-asawa nila. Wala akong nakikitang sparks sa kanila. Saka, feeling ko may gagawin si Sylas. Hindi ko lang mahulaan kung ano ‘y
Keilani’s POVAbala ako sa pagtikim ng mga bagong flavor ng milktea namin. Nagdagdag na rin kasi ako ng mga bagong flavor. Nitong mga nagdaang araw ay marami sa mga customer naming student na naghahanap ng milktea kaya naglagay na rin kami ng ganoon sa menu list namin. At base naman sa mga natikman ko ay siguradong magugustuhan nila ang mga milktea flavors ng coffee shop ko.Halos mamahinga at mauupo palang ako nang biglang mag-ring ang phone ko. Tumawag si Braxton kaya agad ko namang sinagot.“Oh? May problema ba?” tanong ko agad sa kaniya sa kabilang linya.“Wala, pinapauwi na kasi ako ng doctor ko, okay na ang result sa mga na-test sa akin kaya gusto ko nang umuwi, sunduin mo na ako,” sabi niya na akala mo ay nag-utos sa tauhan niya. Sabagay, asawa pa rin niya ako kaya walang ibang gagawa nito kundi ako lamang.**PAGDATING ko sa ospital, agad akong nagtungo sa billing section para asikasuhin ang lahat ng dapat bayaran. Hindi na rin ako nagdalawang-isip; ayokong ma-stress pa si Bra
Keilani’s POVTahimik ang gabing iyon, at halos patulog na ako. Katabi ko si Braxton sa kuwarto, mahimbing na siyang natutulog sa tabi ko. Ako naman, pinipilit na pumikit habang iniisip ang lahat ng nangyari sa araw na iyon. Ilang saglit lang, narinig kong nag-ring ang phone ko.Agad akong napabalikwas. Kinuha ko ang phone at sinilip ang screen. Nagulat ako. Tumatawag si Sylas. Mabilis ko tuloy na hininaan ang volume ng ringtone para hindi magising si Braxton. Ayokong masira ang tulog niya, lalo na’t kakalabas lang niya ng ospital.Lumabas ako ng kuwarto, dahan-dahan para hindi makalikha ng ingay. Pagdating ko sa sala, sinagot ko ang tawag, halos bumulong."Sylas, why are you calling me this late?" tanong ko na may halong pag-aalala sa boses ko.Nagulat ako sa sumunod niyang sinabi."I’m at your condo," sagot niya habang malamig ang boses pero may halong kaswal sa tono ng pananalita niya sa kabilang linya.Para akong nabuhusan ng malamig na tubig. "What? Why are you there?" tanong ko,
Keilani's POVTumigil ang oras sa gitna ng aming halikan. Bawat haplos ng kamay niya sa pukë ko ay parang nagdadala ng kuryente sa buong katawan ko.Ang bango niya. Ang init ng katawan niya. At higit sa lahat, ang paraan ng halik niya—banayad pero puno ng kalibugän. Para akong nalulunod sa kanya habang kinakalikot naman ng wild niyang kamay ang butas ko sa ibaba.Bigla niyang hinigpitan ang hawak niya sa baywang ko at hinila ako palapit pa sa kanya. Ang pagitan ng aming mga katawan ay tuluyan nang nawala. Ramdam ko ang tibok ng puso niya laban sa dibdib ko, at sa sandaling iyon, alam kong wala na akong kawala."Keilani," bulong niya ulit nang mas malalim ang boses. Ang pangalan ko mula sa labi niya ay parang musika sa pandinig ko.Hindi ko alam kung paano nangyari, pero naramdaman ko na lang na nakasandal na ako sa sofa. Nasa ibabaw ko si Sylas, ang kamay niya ay nasa pisngi ko, marahang hinahaplos habang nakatitig sa akin ng parang may gustong sabihin pero hindi kayang ilabas."Tell
Keilani's POVMadaling araw na nang makarating ako sa bahay. Tahimik ang paligid akala ko tulog pa siya, kaya alam kong safe ang uwi ko. Pagbukas ko ng pinto, bumungad sa akin si Braxton, nakaupo sa sofa. Halatang kanina pa ako hinihintay. Hindi ko maiwasang magulat kasi para siyang multong nag-aabang doon sa matatakot niya. Isama pa na nanlilisik ang mga mata niya nang tignan ako."Keilani," malamig niyang tawag sa pangalan ko dahilan para mapahinto ako. Nakayuko ang ulo niya, pero nang itaas niya ang tingin sa akin, ramdam ko lalo ang lamig ng kanyang titig. "Sabihin mo nga, totoo ba ang hinala ng mama ko? Ikaw naman ba ang nanlalaki?" diretsahang tanong niya.Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Hindi ko inasahan na ito ang sasalubong sa akin. Napatitig ako sa kanya habang pilit na hinahanap ang tamang salita na sasabihin ko sa kaniya."Ano bang pinagsasasabi ng mama mo? Ano na namang issue ang naisip niya?" sagot ko na pilit na pinapanatiling kalmado ang boses ko kahit ramdam
Keilani's POV Hindi ko maialis sa isip ko ang mga nagdaang araw. Parang lahat ng nangyayari ay gustong ipamukha sa akin na ako na ang mali, na ako na ang masama. Pero hindi ko rin maiwasan ang magtanong: ano nga ba talaga ang katotohanan? Si Braxton, biglang naging mabait at mapanuyo, parang ibang-iba sa dati niyang ugali. Pero gaano ba iyon katotoo? Hindi ko alam. Kaya kailangan kong alamin. Kasi sa totoo lang, sa tatlong taon na pagsasama namin ni Braxton, pakiramdam ko ay dati na siyang nagloloko. Pakiramdam ko ay hindi siya totoo sa akin. Ngayong araw, sinabi niyang may reunion daw siyang pupuntahan. Walang pasok siya ngayon, kaya raw ito ang tamang pagkakataon na makita ulit ang mga dati niyang kaibigan. Pero parang may kung anong bumubulong sa akin na hindi iyon totoo. Kaya heto ako, nasa loob ng kotse, palihim siyang sinusundan ngayon. Ang kati kasi ng mga paa ko na sundan siya ngayon. Isa pa, kapag ang babae ay naghinala, madalas ay totoo. Malayo pa lang, kita ko na ang dir
Keilani POVNgayon ang unang araw ko bilang opisyal na sa loob ng kumpanya ni Sylas. Hindi lang bilang asawa niya, kundi bilang magiging kanang kamay niya sa negosyo.Isa ito sa pinakamalaking Merritt AeroWorks companies sa Canada—isang industriya na hindi ko akalaing papasukin ko. Pero sa mga nakaraang buwan, natutunan ko na ang negosyo ay hindi lang tungkol sa kung anong linya ng produkto ang hawak mo, kundi kung paano mo ito patatakbuhin. At iyon ang gusto kong matutunan mula kay Sylas.Kaya ngayong araw, habang naglalakad kami sa mahahabang hallways ng kumpanya, pinagmamasdan ko ang lahat ng nangyayari sa paligid ko. Mga empleyadong abala sa pagpasok at paglabas ng meeting rooms, executives na may hawak na makakapal na folders at malalaking screens na nagpapakita ng production status ng iba't ibang aircraft parts.“Handa na ba ako rito?”"Of course, you are.” Napalingon ako kay Sylas nang bigla niyang sagutin ang tanong na nasa isip ko lang pero dahil medyo tensionado ako ay nasab
Keilani POVMabilis akong naka-recover pagkatapos kong manganak. Normal lang naman ang naging panganganak ko, kaya ilang araw lang akong nagpahinga at nagpalakas.Ngayon, mas nagiging conscious na ako sa katawan ko. At dahil doon, nagsimula na akong mag-low-carb diet at hindi na rin ako nagra-rice.Suportado naman ako ni Sylas. Sa totoo lang, siya pa mismo ang nag-encourage sa akin."You know I love you, no matter what," sabi niya habang nakahiga kami sa kama isang gabi, hinihimas ang buhok ko habang mahimbing na natutulog si Keilys sa crib malapit sa amin. "But I won’t deny that I’m excited to see you back in your best shape. Pero, ayos lang din naman kung mataba, kahit ano ka pa, tanggap kita at mahal kita, pero kung ano ang gusto mo, support lang ako, Love.”Napangiti ako at tinapik ang dibdib niya. "So, you mean I’m not in my best shape now?" biro ko, pero kita ko sa mukha niya ang sinseridad."You just had a baby, love. You're beautiful in every way. But I know you—you’ll feel ev
Keilani POVSa kalagitnaan ng mahimbing kong pagtulog, bigla akong nagising. May kakaibang pakiramdam na sa tiyan ko, doon palang ay alam ko nang ito na ang oras. Kaya maya-maya lang din ay isang matinding pagkirot ang naramdaman ko. Napasinghap ako nang may maramdaman akong mainit na likidong dumaloy pababa.OMG! Pumutok na ang panubigan ko.Mabilis kong ginising si Sylas. "Sylas...!" hinawakan ko ang braso niya kasi halos hindi na ako makahinga sa sakit na nagsisimulang kumalat sa katawan ko.Pagdilat ng mga mata niya, agad niyang napansin ang nangyayari sa akin. Nag-panic siya, pero mabilis ding bumangon, parang biglang nawala ang antok niya. "Shit! Wait here, love. I’ll get the doctor!"At bago ko pa siya mapigilan, nagmamadali siyang tumakbo palabas ng kuwarto, tinatawag ang private doctor na nakahanda na sa mansion namin dito sa Canada.Sa sobrang yaman ni Sylas, wala nang kailangang ambulansya o ospital na dapat naming puntahan o sakyan dahil may sarili siyang clinic na pinagaw
Keilani POVIlang buwan na ang lumipas at ngayon, mas lumalaki na ang tiyan ko. Ramdam ko na talaga ang bigat, pero kasabay nito, ang kasabikan na nararamdaman ko kasi ilang linggo na lang, makikita ko na ang anak namin ni Sylas.Hindi ko akalaing darating ako sa puntong ito—hindi lang bilang isang magiging ina, kundi bilang isang babae na lumalawak na rin ang pananaw sa buhay. Kung dati, kontento na ako sa simpleng pangarap, ngayon, unti-unting bumubukas sa akin ang mundo ng negosyo.At lahat ng iyon ay dahil kay Sylas. Pero nakakatuwa kasi napag-aaralan ko kung ano ang mga sikreto sa pagnenegosyo, mukhang madali pero kailangan dapat pag-aralan. At kapag napag-aralan mo na, doon mo masasabi na madali lang pala.**Kada umaga, bago magsimula ang araw ko, nakaugalian ko nang magbasa ng mga business reports at market trends. Noon, hindi ko inakala na magiging interesado ako sa ganitong bagay, pero dahil sa mga itinuturo ni Sylas, natutunan kong unawain ang galaw ng negosyo.Kailangan k
Keilani POVBago ko isubö ang kaniyang titë, ginalit ko muna ito nang ginalit. Nilaro at hinimäs para magalit lalo ang mga ugat. Bukäkang-bukäka si Sylas, tanggal na rin ang lahat ng suot niyang saplot.Nasa mood nga akong gumawa ng eksena kaya kumuha pa ako ng organic na langis at saka ko pinahid sa katawan niya.Tinigilan ko muna ang paglalaro sa pagkalalakë niya. Minassage ko muna ang katawan niya habang nakaibabaw ako sa kaniya. Hinimäs at pinahiran ko ng langis ang balikat niya hanggang pababa sa bycep at mga braso niya. Ang ganda ng muscle niya kaya lalo akong naaakit sa kaniya.Nakita ko pa ang halos pawisan na niyang kilikili na sobrang mabuhok. Lumapit ako roon at saka ko inamoy. Ang bango, hindi ko napigilang ang sarili kong dilaan at himudin iyon.“Love, nakakakiliti ka naman,” sabi niya habang natatawa, pero hindi ako nagpapigil, lumipat pa ako sa kabilang kilikili at iyon naman ang inamoy at hinimod ko.Hindi naman mabaho o maasim, ang sarap nga e.Pagkatapos, tuloy laro
Keilani POV Hindi ako makapaniwala na mangyayari na ito. Tahimik ang paligid, maliban sa mahinang pag-agos ng tubig mula sa fountain sa gitna ng malawak na hardin dito. Ang ginintuang sinag ng papalubog na araw ay nagbigay ng malambot at mainit na liwanag sa paligid, dumadampi sa marmol na flooring at sa eleganteng bulaklak na nakapalibot sa venue. Isang private wedding. Simple, pero hindi matipid. Tahimik, pero hindi kulang. Nakatayo ako sa harap ng isang malaking glass pavilion, ang puting belo ko ay bahagyang nilalaro ng malamig na hangin ng Canada. Sa harapan ko, nandoon si Sylas—nakasuot ng custom-made tuxedo, ang postura niya ay walang bahid ng kaba, pero sa mga mata niya, nababasa ko ang kakaibang sigla kasi siya itong excited na talagang makasal kami. "Are you ready, Keilani?" bulong niya sa akin nang dahan-dahan niyang kunin ang kamay ko. Pinisil ko iyon nang nakangiti. "I wouldn’t be here if I wasn’t." Tumawa siya at lumabas na naman ang nakapogi niyang ng
Sylas POVGrabe, ang malamig na simoy ng hangin mula sa labas ay dumaan sa bahagyang nakabukas na bintana ng opisina ko, pero hindi nito nabawasan ang init ng tensyon sa loob ng silid dahil sa mga ilan sa mga staff ko na absent dahil sa fever. Uso ang sakit ngayon, pero naintindihan ko naman dahil sobrang lamig ngayon dito sa Canada.Nakatutok ako ngayon sa screen ng laptop ko, binabasa ang mga financial reports ng kumpanya, nang biglang tumunog ang cellphone ko.Pagtingin ko, isang tawag mula sa isa sa mga staff ko sa Pilipinas. Kinuha ko agad ang telepono at sinagot ito."Sir Sylas, good afternoon po. May balita ako sa inyo."Tinaas ko ang kilay. "Go on.""Lumabas na po sa media, engage na po sina Braxton at Davina. Magpapakasal na sila soon."Napahinto ako sa pagbabasa at bahagyang umikot sa swivel chair ko. Hindi ako nagulat sa balitang iyon. Wala na akong pake dahil masaya na ako ngayon sa Keilani ko. Isa pa, bagay na bagay naman silang parehong loser."Tanggap na rin daw ng pami
Keilani POVPumasok na ako sa pinto ng grocery store, halos hindi alintana ang lamig ng hangin sa labas. Ang makapal na coat na suot ko ay hindi sapat para protektahan ako sa matinding lamig ng Canada ngayong winter season, pero wala akong pakialam. Mas gusto kong unahin ang paghahanda para sa anniversary surprise ko kay Sylas ngayong dinner namin."Spaghetti, pancit, palabok, at cake," bulong ko sa sarili habang tinitingnan ang listahan ko. Kahit nasa ibang bansa ako, hindi ko hahayaang hindi maging espesyal ang unang buwang selebrasyon namin. Kahit alam kong hindi ito kasing bongga ng mga ginagawa ni Sylas para sa akin, gusto kong iparamdam sa kanya na kaya ko rin siyang surpresahin sa simpleng paraan.Matapos ang halos isang oras ng pamimili, natapos ko rin ang lahat ng kailangan ko. Dumaan na rin ako sa isang bakery supply store para makakuha ng magagandang cake decorations. Pagkauwi ko sa mansiyon, sinalubong ako ng isa sa mga kasambahay namin na agad napansin ang dami ng bitbit
Keilani POVNapangiti ako habang nakatingin sa bintana ng sasakyan. Ang tanawin sa labas ay parang isang perpektong winter wonderland—puno ng malalaking pine trees na nababalot ng niyebe, habang ang sinag ng papalubog na araw ay nagbibigay ng gintong sinag sa buong paligid. Ang Canada sa winter season ay parang isang larawang iginuhit mula sa papel at hindi ko talaga maiwasang humanga sa ganda nito. Kahit ilang linggo na akong nandito, napapa-amaze pa rin ako ng mga tanawin dito.“Are you excited?” tanong ni Sylas mula sa tabi ko habang ang boses niya ay may halong saya. Napansin ko na sobrang good mood niya ngayon. Saka, nag-absent siya sa work ngayong araw. Pero kabit absent, panay naman ay kausap niya sa phone maghapon. Nag-absent nga pero parang busy din. Ewan ko kung bakit.Tiningnan ko siya nang may pagtataka. “Excited for what? Hindi mo naman sinasabi kung saan tayo pupunta.”Ngumisi lang siya at inabot ang kamay ko, hinawakan niya iyon ng mahigpit habang ang hintuturo niya ay