"Isagawa ang proyekto! Ang kumpanya ko ang papalit sa lahat ng pondo na nailagak na." Mariing sinabi ni Sarah nang may malaking tiwala."Anong ibig mong sabihin?" Nagulat si Troy, tiningnan si Sarah na may pag-asa."Oo, tapusin ang pakikipagsosyo sa Callista Corp, at makipagtulungan sa kumpanya ko. Maaaring hindi kasing laki ng Peterson Group o Callista Corp ang kumpanya ko, pero huwag kalimutan, may mga mataas na kakayahan ang mga tao sa Johnson Corp." Sa pagkakataong ito, nagsalita si Sarah na parang isang bihasang, may awtoridad, at eleganteng negosyante. Nakita ito ni Troy at humanga sa kanyang asawang babae."Oh, Sarah! Hindi ko kailanman naisip na mayroon akong ganitong kahanga-hangang asawa." Niyakap ni Troy muli ang kanyang asawa at inakay siya pabalik sa sofa."Ngayon, maaari ko bang malaman kung ano ang balak mong gawin? Sa totoo lang, ayaw kong masyadong magsakripisyo ka." Ang init ng malaking kamay ni Troy sa pisngi ni Sarah ay nakakapagpakalma. Sa isang sandali, tinang
"Ahem... Diego!"Agad na humarap si Diego. Kakapasok lang nina Troy at Sarah mula sa kanyang opisina at tila handa na silang umalis."Troy, pasensya na, hindi ko sinasadyang..." Nag-aalala si Diego at nakaramdam ng guilt dahil hindi siya kumatok bago pumasok sa opisina ni Troy kanina."Walang kailangan talakayin. Ahem... Dahil nandito kayong dalawa, pakiusap, ihanda ang lahat para tapusin ang pakikipagsosyo natin sa Callista Corp!"Mabilis na lumaki ang mga mata ni Diego."A-anong? Tapusin ang pakikipagsosyo? Pero, Troy...""Kung ganoon, ihanda ang mga dokumento para sa pakikipagsosyo ng Peterson Group sa Johnson Corp!" Agad na pinutol ni Troy ang sinasabi ni Diego.Nang marinig ang huling salita ni Troy, nagpalitan ng sulyap sina Diego at Carrie. Pero ang pagkalito sa mukha ni Carrie ay panandalian lamang dahil, isang segundo mamaya, ngumiti siya at tumingin kay Sarah. Nagngitian ang dalawang babae at nag-ugatan, ipinapakita na handa na nila ang lahat."May gusto ba kayong ipa
"Erica!" Agad na sumugod si Troy nang makita niyang bumagsak si Erica sa sahig.Mabilis na binuhat ni Troy ang katawan ni Erica at inilapag ito sa sofa sa silid. Malamig at basang-basa ang katawan ni Erica nang hinawakan ni Troy ang kanyang braso."Mukhang talagang may sakit si Erica," bulong ni Troy sa kanyang sarili.Sandali lang mamaya, sa isang nag-aalalang mukha, nagmadali si Troy palabas ng silid upang ipaalam sa sekretarya ni Erica."Ikaw ang sekretarya ni Erica, di ba? Nahimatay si Erica sa loob."Nang makita ng sekretarya si Troy na hingal na hingal, nagulat siya."A-anong? Nahimatay na naman siya, sir?" Agad na tumakbo ang sekretarya sa security desk na ilang metro lamang mula sa kanyang desk."Sir, dalhin natin siya sa ospital. Nahimatay siya ng dalawang beses ngayon!" sigaw ng sekretarya bago nagmadali pabalik sa silid ni Erica."Pasensya na, Ginoong Peterson. Kailangan ko siyang dalhin sa ospital. Kailangan nating ipagpaliban ang trabaho hanggang sa siya ay makabaw
"Huminto ka! Ayaw kong talakayin ang proyektong iyon dito."Muli, si Arnold ay huminga ng malalim. Sa kanyang isip, iniisip niya kung paano mapapaamo si Erica. Kahit na mas matanda si Erica sa kanya, napakaganda at kabataan ng hitsura niya sa kanyang mga mata. Marahil, kahit na hindi hiningi ni Michael na lapitan si Erica, maaring nahulog pa rin si Arnold sa kanya."Hoy, bakit mo ako pinapanood? Gusto mo pa bang pag-usapan ang proyektong iyon?" Tumataas ang boses ni Erica.Nagtaka si Arnold. Nahulog ang kanyang boses habang napagtanto niyang hindi siya tumitingin kahit saan mula kanina. Agad siyang umiwas ng tingin."Sabihin mo kay Troy na kung gusto niyang pag-usapan ang proyektong iyon, dapat siyang dumiretso sa akin!" Ang maputlang mukha ni Erica ay tila nagalit. Bigla siyang tumigil sa pagkain."Gusto kong mag-isa," bulong niya pagkatapos."Aalis na ako, basta't tapusin mo ang pagkain mo."Biglang humarap si Erica, nagagalit. "Sino sa tingin mo ikaw, na nagtatanim ng banta s
Dahan-dahan binuksan ni Troy ang pinto. Nakita niyang nakaupo si Erica sa kanyang kama. Agad na lumiwanag ang mukha ng babae nang makita si Troy na lumitaw mula sa likod ng pinto."Troy!" masayang sigaw ni Erica. Ngumiti siya.Kasabay nito, umingay ang telepono ni Sarah. Nais sana niyang pumasok sa silid, ngunit kailangan niyang ipagpaliban ito. Pinili ni Sarah na sagutin ang tawag, pinapayagan si Troy na pumasok pagkatapos niyang makita ang pangalan ng isa sa mga mamumuhunan sa screen ng kanyang telepono. Lumayo siya nang kaunti mula sa silid ni Erica upang magkaroon ng seryosong pag-uusap."Kailan magiging handa ang proektong iyon para simulan natin?" tanong ng malalim at nangingibabaw na boses mula sa kabilang dulo."Ipapaalam ko sa iyo sa lalong madaling panahon. Kailan ka babalik sa Jaketon?" sagot ni Sarah na may kaswal na tono."Sa lalong madaling panahon. Hindi na ako makapaghintay na makita ka, ang pinakamayamang babae sa aming paaralan," tumawa ang lalaki sa kabilang dul
"Erica..." bulong ni Arnold habang sineseryoso ang gilid ng kanyang mata kay Erica.Naka-sara ang mga mata ni Erica. Nakatulog siya na nakasandal pa rin ang ulo sa balikat ni Arnold. Dahan-dahang inilipat ni Arnold ang ulo ni Erica upang maging mas komportable ito sa kanyang dibdib. Isang kamay ni Arnold ang sumuporta sa ulo ni Erica upang hindi ito madulas. Ang magandang babae na may payat na mukha ay mahimbing na natutulog, marahil dahil sa epekto ng gamot na ibinigay ng nars kanina.Matapos ang matagal na pag-upo sa tabi ng kama, hindi sinasadyang nakatulog din si Arnold. Pagkalipas ng halos isang oras, nagising si Erica.'Arnold? Bakit nandito siya?' Agad na inilipat ni Erica ang kanyang katawan upang lumayo nang kaunti kay Arnold. Gayunpaman, dahil ang kama ng ospital ay sapat lamang para sa isang tao, bahagi ng katawan ni Erica ay nakadikit pa rin sa lalaki sa tabi niya."Hoy, gising! Nagtatangkang manligaw ka ba sa akin?" Malakas na tinampal ni Erica ang braso ni Arnold, na
"Sir!"Sumigaw si Arnold nang makita niyang napaluhod ang ulo ni Michael Lewis sa likod ng wheelchair."Troy, dalhin natin si Ginoong Lewis sa ospital!"Mukhang labis na nag-panic si Arnold. Napakalamig ng katawan ni Michael, ngunit humihinga pa ito, na nagbigay kay Arnold ng kaunting ginhawa dahil nananatiling conscious si Michael.Sa tulong nina Troy at Sarah, dinala nila si Michael sa ospital. Naghihintay na ang mga katulong ni Michael sa harap ng elevator sa pangunahing lobby. Mabilis na naging sentro ng atensyon ang insidenteng ito sa mga empleyado ng Peterson Group.Sa loob ng elevator, nagsalita si Michael sa isang may sira-sirang boses."Ar-nold... kailangan... mong... pangakoan... palaging... alagaan... si Erica... Hindi ko... na kayang... magpatuloy...!""Oo, sir. Nangako ako. Huwag mag-alala. Kailangan mong manatiling matatag!" Nakaluhod si Arnold sa harap ni Michael na may pakiusap. Ang mga mata ni Arnold ay basang-basa ng luha.Nakita ang nakakaantig na tanawin na
"Kamusta ang aking ama, doktor?" Tumayo si Erica nang makita ang doktor na tumingin kay Michael na lumabas mula sa likod ng pinto."Si Ginoong Lewis ay kailangang ilipat sa ICU dahil mas kumpleto ang mga medical equipment doon," maingat ngunit matatag na ipinaliwanag ng doktor."Gawin ang nararapat. Kami na ang bahala sa lahat ng iba pa."Lumingon si Erica kay Arnold, na agad na nanguna. Saglit siyang napatigil sa determinasyon at sinseridad ng personal assistant ng kanyang ama. Kung wala si Arnold sa kanyang tabi, kung nag-iisa siya ngayon, maaaring hindi niya ito kayang harapin mag-isa."Sige, magpatuloy na sa admissions," sabi ng doktor bago bumalik sa silid ng pagsusuri.Tumango si Arnold. Habang papunta na siya sa admissions, lumingon siya kay Erica."Erica, gusto mo bang sumama sa akin sa admissions, o mas gusto mong maghintay dito?" tanong ni Arnold na may nag-aalala sa kanyang mukha. Sinulyapan niya ang maliit na kamay ni Erica na nakahawak pa rin sa kanyang malakas na br