Mag-log inShare
CHAPTER 101 - This Heart-Wrenching Reality
Huling Na-update:
2024-01-15 16:24:05
Kaugnay na kabanata
KEEP ME CLOSE CHAPTER 102 - Letting Her Walk Away
SAPO ANG ULO NG MAGKABILANG MGA KAMAY, naupo si Gene sa kamang in-okupa niya sa loob ng ilang araw sa beach house ng mag-asawang Phillian at Calley.Ilang araw nang nananakit ang ulo niya sa kakulangan sa tulog at kain. He was restless, he lack of sleep and energy. Sinusubukan niyang matulog at magpahinga, pero sa tuwing nasa isang tahimik siyang lugar, mag-isa, at madilim, ay kaagad na gumagapang sa isip niya ang mga alaalang magkasama pa sila ni Trini.She invaded his senses-- and he didn't know how to manage it yet.Sa unang linggo simula nang dumating siya roon sa beach house ay wala siyang ginawa kung hindi mag-kulong. Si Nelly ay dinadalhan siya ng pagkain sa guest room na okupado niya, pero kainin-dili niya ang mga iyon. Phillian would always check on him, too. Pero wala itong sinabi na pinakinggan niya.Then, in the second week, Phillian allowed Theor to enter his room. At doon siya napilitang lumabas ng silid na okupado niya nang yayain siya ng pamangking maglaro sa labas. It
Huling Na-update : 2024-01-15KEEP ME CLOSE CHAPTER 103 - The Promise She Didn't Keep
16 years ago..."I'M SORRY TO INFORM YOU, MR. VALENCIA. Mabilis na kumalat ang cancer sa katawan ng inyong asawa, at hindi na ito kayang agapan pa ng gamutan."Antony Valencia's face turned pale. Magkahalong pag-aalala at pagkalito ang makikita sa mga mata nit. "Pero... tinanggalan na siya ng matres sampung taon na ang nakararaan, hindi ba? Ikaw ang nag-opera sa kaniya noong sa ospital ka pa nagta-trabaho. I-I don't understand... Bakit pa..."Huminga nang malalim ang cuarenta y anyos na si Dra. Hernandez. "The cancer developed in another part of her reproductive organ, and—""Let's have that part removed, then." Pinagpapawisan na nang malapot si Anton
Huling Na-update : 2024-01-16KEEP ME CLOSE CHAPTER 104 - The Day He Finally Got Over Her
"NAKITA KO ANG MGA ITO SA BASURAHAN, TRINI."Napasulyap si Trini sa dose-dosenang mga tablets at capsules na ini-itsa ni Jerome sa ibabaw ng kama niya. Iyon ang mga resetang gamot na ibinigay sa kaniya ni Dra. Hernandez matapos ang huling bisita niya sa clinic nito.It's been a month already... and she still hadn't moved on from the confirmation of her fate. Walang araw siyang hindi umiyak kahit na inasahan na niyang ganoon ang resulta. Walang araw siyang hindi nagpuyat sa kaiisip kung gaano ka-tagal ang iindahin niya hanggang sa tuluyang sumuko ang kaniyang katawan. Walang araw na hindi niya inisip si Gene.She was crying not only for the status of her health but also for the man that she lost.No.
Huling Na-update : 2024-01-16KEEP ME CLOSE CHAPTER 105 - Back At Her
"TRIN..." Napasinghap siya nang marinig ang pagtawag ni Jerome sa likuran niya. She felt like she was drowning and there was a hand that pulled her back to the surface. Atubili niyang inalis ang tingin sa masakit na tanawin at nilingon si Jerome. "Do you want to leave?" he asked, careful with his words. "W-Why?" aniya. Alam ni Jerome ang damdamin niya kaya sigurado siyang alam nito na sa mga sandaling iyon ay nadudurog ang puso niya sa nakikita. "You don't want to be here witnessing that
Huling Na-update : 2024-01-16KEEP ME CLOSE CHAPTER 106 - No Longer Relevant...
NAKA-ILANG HILAMOS NA SI TRINI SUBALIT HINDI PA RIN MAALIS-ALIS ang pamumula ng ilong at mugto ng mga mata. She wanted to get rid of these unattractiveness, pero kahit ano ang gawin niya'y walang nangyayari. She had been standing in front of the mirror for a good couple of minutes, washed her face several times already, and she still looked awfull.Bwisit na bwisit na siya.Hindi niya alam kung ikatutuwa niya ang ginawa ni Gene kanina. He totally ignored her as if she was some kind of a stranger.Ikatutuwa ba niyang hindi na siya nito kinukulit at naka-usad na ito mula sa kaniya tulad ng huling sinabi nito sa telepono?O ikamamatay niyan
Huling Na-update : 2024-01-16KEEP ME CLOSE CHAPTER 107 - The Promise He Must Keep
Ten years ago... "Kumusta ang pakiramdam mo, Lanie?" nag-aalalang tanong ni Felicia nang maupo sa tabi ng hospital bed ng nanghihina nang si Mrs. Lanie Valencia—ang ina ni Trinity na halos pitong taon nang pabalik-balik sa ospital dahil sa kanser na kumakalat na sa buong katawan nito. "Hindi ko alam kung papaano sasagutin ang tanong na iyan nang hindi nagmumukhang kaawa-awa, Felicia," nakangiting wari ni Lanie habang pilit na bumabangon. Sumandal ito sa headborad ng kama saka nagpakawala nang malalim na paghinga. "Pangalawang pasok ko na ito sa ospital ngayong buwan, nag-aalala akong baka malapit na akong kunin ng Diyos."&nb
Huling Na-update : 2024-01-16KEEP ME CLOSE CHAPTER 108 - Lost
MULA SA PAGKAKASANDAL SA MOTORBIKE AY TUMAWID NG TAYO SI GENE nang makita ang paglabas ni Chona mula sa restaurant. Nakahalukipkip nitong hinintay ang paglapit ng dalaga."What took you so long?""I saw someone in the restroom.""Oh."Chona pouted and gave Gene a suspicious look. "Did you also seesomeonein the restroom?"Napatitigi si Gene sa magandang mukha ng kaharap at pilit na pinag-aralan ang anyo nito. Nang mapagtantong nanunukso lang si Chona ay napailing si Gene at pumihit paharap sa bike. He then put his helmet on and sat on the vehicle.
Huling Na-update : 2024-01-17KEEP ME CLOSE CHAPTER 109 - That Was For The Best
"BABABA PO BA KAYO, MA'AM?" tanong ng taxi driver habang nakatingin kay Trini mula sa rearview mirror. Kanina pa sila nakahinto sa tapat ng isang bahay na may malaking garahe sa harap, subalit ang pasahero ay hindi pa rin kumikilos mula sa kinauupuan. Si Trini na mahigit limang minuto nang nakatanaw sa bahay ni Gene ay napalingon sa driver at nagsabing, "S-Sandali lang po." Saka nito ibinalik ang pansin sa labas. Nakasara na ang garahe sa harapan subalit bukas ang ilaw sa loob ng bahay—ibig sabihin ay may tao sa loob. At kung may isang bagay ang nakaagaw ng pansin niya ay ang pamilyar na motorsiklo sa harapan.
Huling Na-update : 2024-01-17
Pinakabagong kabanata
KEEP ME CLOSE CHAPTER 133 - FINAL CHAPTER
"ARE YOU MOVING TO MINDORO FOR GOOD?" tanong ni Dra. Hernandez habang nakatutok ang tingin sa ultrasound monitor. Nasa kamay nito ang transducer na pinaiikot sa tiyan niya."Not for good, but I'm keeping the place for our future family. Binili ko na ang property mula sa kompanya ni Jerome, at balak namin ni Gene na gawin iyong bahay-bakasyonan pagdating ng araw. It's a really nice place, pero malayo sa kabihasnan," sagot niya habang ang tingin ay nasa tiyan. She was in her second trimester, and her tummy was exceptionally bigger than normal. At dahil nasa ika-apat na buwan na ang tiyan niya'y madalas na siyang makaramdam ng malakas na pagtibok mula sa loob. Sunud-sunod, walang pahinga.Makulit; mukhang may pinagmanahan talaga..."Naku,
KEEP ME CLOSE CHAPTER 132 - Soulmates
"GENE?" ani Trini makalipas ang ilang sandali. Hindi makapaniwala. Hindi niya alam kung totoo itong nakikita niya at nararamdaman. She was injected with pain-killer, at kung ano-ano pang gamot para sa mga sugat niya. Ano'ng malay niya, baka imahinasyon lang niya ang nakikita niya ngayon? Pero bakit ang higpit ng yakap ni Gene? Bakit parang hindi siya makahinga? If this was just a dream, why did it feel so real? "Gene...?" she called out again.
KEEP ME CLOSE CHAPTER 131 - Without Her
"NAKAUSAP KO NA SI ARTHUR, at sinabi niyang nakahanap siya ng lead kung saan maaaring dinala ni Jerome Sison si Trini."Mula sa pagtanaw sa malawak na garden sa tapat ng bahay/shop ni Aris ay lumingon si Gene. Nakita niya si Aris na nakatayo sa gitna ng sala hawak-hawak sa isang kamay ang cellphone nito.Naroon siya sa bahay ng nakatatandang kapatid upang kausapin ito tungkol sa paghahanap kay Trini. May kaibigan si Aris na nakasama nito sa Karate club noong kolehiyo. Arthur was a retired cop. Limang taon ang tanda nito kay Aris at nagretiro na sa pagpupulis upang magtayo ng security agency katuwang ang father in law nito na dating chief of police sa bayan ng Cartagena– limang oras ang layo mula roon sa bayan na kinaroroonan ni Aris.
KEEP ME CLOSE CHAPTER 130 - Selfish Love
SINAKOP NG LAMIG ANG BUONG KATAWAN NI TRINI; hindi nito alam kung ano ang iisip at mararamdaman.Napatitig siya sa mukha ng doktora; hindi niya magawang sulyapan ang monitor dahil malibang hindi rin niya maintindihan kung ano ang makikita roon ay natatakot siyang umasa.Kahit si Dra. Hernandez ay hindi siguro; para saan ang umasa?Masaya na siyang kahit papaano ay nagkaroon siya ng pagkakataong takasan ang sumpa ng pamilya ng mommy niya. Kung paanong nangyari iyon ay hindi niya alam. Basta ang alam niya'y mas maganda ang bukas na naghihintay sa kaniya. At kahit hindi pa nag-uumpisa ang pangalawang pagsusuri ay buo na ang pag-asa niyang patuloy na mabubuhay.Milagro nang maituturing
KEEP ME CLOSE CHAPTER 129 - Must Face The Reality
DALAWANG LINGGO MUNA ANG LUMIPAS bago nagawang lumuwas ni Trini papuntang Asteria. Sa loob ng dalawang linggong iyon ay nakapatay ang cellphone ng dalaga upang umiwas sa lahat, maliban kay Jerome na pinadadalhan niya ng email tuwing gabi upang hindi ito mag-alala at magpadala ng tao sa bahay niya.Sa loob ng dalawang linggong iyon ay pinag-isipan niya nang mabuti kung makikipagkita kay Dra. Hernandez. Una, nasabi na nito kay Felicia ang bagay na dapat ay ito lang at siya ang may alam. She hated the fact that her doctor disclosed that sensitive information to someone else, especially to one of the Zodiacs. At ngayong alam na ni Felicia, siguradong alam na rin ni Gene.Pangalawa, kung ang importanteng bagay na nais nitong ipakipag-usap sa kaniya ay tungkol sa sakit niya, ano'ng silbi? She didn
KEEP ME CLOSE CHAPTER 128 - Return To Faith
TWENTY ONE DAYS LATER. Asteria."Mrs. Felicia Zodiac?" Malapad na ngumiti si Dra. Hernandez nang makita ang pumasok sa private clinic nito. Umalis ang doktora mula sa harap ng mesa at humakbang patungo sa bagong pasok. Pagkalapit ay yumuko ito at humalik sa pisngi ni Felicia.Malibang naging pasyente din nito si Felicia noong araw ay dati na rin silang magkakilala. They went to the same university. Hindi sila naging malapit na magkaibigan, pero noong kadalagahan nila ay nagkasama ang dalawa sa isang sports team. Matanda lang ng dalawang taon si Dra. Hernandez."Dra. Hernandez," ani Felicia, masuyong nakangiti. "How have you been?""Oh, still the same, Feli. I'm so glad to see you again."
KEEP ME CLOSE CHAPTER 127 - It's Still Her, Always Have Been
Trini's mind was fuzy with desire, yet she couldn't just ignore how Gene pleaded for an answer. Napakurap ang dalaga, sandaling namangha. Hanggang sa naramdaman nito ang paghigpit ng mga kamay ni Gene sa baywang nito. At doon pa lang tila natauhan si Trini."I wantyou, Gene," she answered emotionally. "I want all of you."Her answer satisfied him. And that's when he began to shove into her-- over and over, in a slow yet strong motion. He called out to her, enticing her through the smoke of consuming pleasure until Trini let out a long, pleasurable moan that drove him even wilder.Binilisan ni Gene ang pagkilos nang maramdaman ang pagtugon ni Trini sa ibabang bahagi ng katawan nito. She was tightening up for him, and her tightness was pushi
KEEP ME CLOSE CHAPTER 126 - So Easy To Please
GUMAPANG ANG KILABOT sa buong katawan ni Trini nang maramdaman ang mga kamay ni Gene sa baywang nito.Hindi alam ng dalaga kung bakit dito nauwi ang plano nitong paghingi ng tawad. Ang plano nitong malapit na sanang magtagumpay ay mukhang muling babagsak. And she didn't even give a damn.As for Gene... There was a little hesitation. Yet he couldn't say no to this. He couldn't pull his mouth off her. He couldn't stop himself from responding. Because deep within him, he knew he wanted this. He needed this. He needed her.At this point, Trini was leading the kiss. Ito ang nag-umpisa, ito ang gumigiya. Si Gene ay tumutugon nang may bahagyang kontrol. He didn't want Trini to notice how much he lon
KEEP ME CLOSE CHAPTER 125 - No Resistance
SA SINABI NIYA'Y SAKA PA LANG NAGBAWI NG TINGIN SI GENE. Muling umangat ang mga mata nito at sinalubong ang kaniya. Napalunok pa. Hindi niya alam kung dahil sa kalasingan, o sa dilim, o sa kung ano pa man, pero hindi niya mabigyan ng pangalan ang damdaming nakapaloob sa mga mata nito. She just knew... deep in her heart, there was something there. Something that Gene was trying so hard to keep. Hanggang sa bumitiw ito nang dahan-dahan, umatras, at muling naupo nang tuwid sa couch. Doon pa lang siya nakahinga nang maluwag. At doon ay sinamantala niya ang pagkakataon. Mabilis siyang tumayo at lumayo rito. Si Gene ay nakasunod ang tingin sa kaniya.
