Aniah's POV
"Who are you?"
Like what the fudge?! Walang modo ampota! Hindi ba sila inorient na maging mabait sa mga bagong estudyante?!
"I'm Ian" sabi ko at inilahad ang kamay. Tiningnan niya lamang iyon at ibinalik ang tingin sa mata ko. Walang manners! Ibinaba ko na ang kamay ko, nakakainis. Ako tuloy ang nagmukhang kahiya-hiya.
"Why are you here?" Tanong na naman niya. Ano to interview? Hindi ba pwedeng papasukin niya na lang ako sa loob?
"Ito daw yung magiging room ko sabi ni Dean" Sagot ko habang pinapanatiling buo ang boses.
"What?!" Nagsalubong pa ang kilay niya, hindi ko alam kung dahil ba sa inis o sa gulat. Bakit? Hindi ba siya pwedeng magkaroon ng room mate? Baka nga may sira to sa ulo? Baka kaya tawa-tawa si Isidro kase ganito ang makakasama ko?
"Sabi ko ito daw ang magiging room ko sabi ni Dean" Medyo nabobored kong sagot. Can he just let me in?
"Are you fucking kidding me?!" Sigaw niya sa akin. Napapitlag ako sa lakas ng sigaw niya.
"Sa tingin mo?" Tinaasan ko siya ng isang kilay. Punyemas na lalaki ito.
"What the hell?" Parang hindi makapaniwalang bulong niya. Bumaling ulit siya sa akin, dismayado na ang mukha.
"Baka gusto mo akong papasukin pare? Nakakangalay dito?" Sarkastiko kong sabi sa kaniya. I don't care if it sounds gay. Naiinis na ako sa kaniya. Ang hirap magpigil ng inis kapag binubuo mo yung boses mo! Porkchop na yan!
"Arghh!" Napakamot siya sa ulo niya at nauna nang pumasok.
"Gwapo sana para nga lang nireregla. Psh." Mahinang bulong ko. Hinila ko na ang dalawa kong maleta papasok sa loob.
Tsaka ano bang problema niya kung ito din yung kwarto ko? Hindi naman niya siguro pagmamay-ari ang paaralan na to para mag-react ng ganiyan? Yung tipong dapat special ang treatment sa kaniya.
Hindi naman kalakihan ang kwarto. Sakto lang sa dalawang tao. Nothing special but you make me feel special. Anong konek?
AN: kinanta mo no? Charr
Dalawang single bed, dalawang study table, dalawang cabinet, parehong nakapwesto sa magkasalungat ng direksyon. May laman ang nasa kaliwang parte ng kwarto, ibig sabihin doon ang lungga niya. At ako naman sa kanan?
May nakita akong pinto, nasa may lungga niya. Bathroom siguro.
Badtrip siguro ang lalaking to. Baka nasanay na mag-isa dito, magkakaroon na siya ngayon ng kahati. Sorry not sorry. Nandito ako para hanapin si Ababa at hindi niya kailangang mag-alala dahil dalawang linggo lang naman ako dito, masosolo na niya ulit ang kwarto niya.
Ibinagsak ko agad ang katawan ko sa kama, porkchop na yan tinatamad na akong kumilos. Pwede bang pause muna? Time freeze?
"Porkchop na yan!" Napasigaw ako sa gulat dahil biglang sumara ang pinto, halatang nilakasan ang pagkakabagsak ah? May galit na nga ata sakin yung room mate ko. Nag-walk out agad eh? Ni hindi man lang nakipag-chikahan sa akin kahit mga 5 minutes lang. Walang introduce your self ganon?
Tumayo na ako dahil kailangan ko nang ayusin ang mga gamit ko at tsaka kailangan kong umattend sa isang klase ko ngayong araw. Mamayang ala-una pa yun pero matagal akong mag-ayos eh.
Kung pwede nga lang na wag na umattend ng klase ay gagawin ko eh pero hindi pwede, kasama yun sa pagpapanggap ko.
I need to move, para sa OPERATION HANAPIN ANG NAKABUNTIS KAY INAH!
***
Ang sarap tulugan ng klase na to. Porkchop na yan! Wala naman akong pakialam sa mga pinagsasasabi nang professor na to eh!
Yawn.
"Mr. Castro kanina ka pa humikab nang humikab sa klase ko. Kung inaantok ka ay lumabas ka na dahil hindi ko kailangan ng mga estudyanteng katulad mo." Punyemas na baklang propesor to! Hindi ko din kailangan ng propesor na katulad niya na mukhang espasol sa puti ang mukha! Pero hindi ko pwedeng bastusin to, baka palayasin ako agad nung kalbong dean. Hindi ko pa nahahanap si Ababa kaya hindi pa pwede even if I want to.
"Sorry Sir." Magalang kong sagot pero hindi ko alam kung bakit parang mas nagalit pa siya. Nagpipigil ang mga kablockmates ko ng tawa. Bakit ba?
"You!" Itinuro niya pa ako gamit ang white board marker. Agad naman akong tumayo bilang pag respeto. "Get out of this class!" Sigaw niya sa akin.
"But, why?" Naguguluhan kong tanong. Am i being savage or something? Ano na naman bang nagawa ko?
"It's madame! Or ma'am! Not sir!" Like what the hell?! Muntik na din akong matawa nang marealize ko kung gaano ko siya napahiya. Porkchop na yan.
"Oh sorry po." Pilit kong nilabanan ang tawa ko pero hindi ako nagtagumpay. Porkchop na yan, napakaganda naman ng timing ng tawa ko. Lalo lang nagalit yung baklang prof.
"Apology not accepted. Get out! Walang respeto! Wag kang umasang papasa ka pa!" Maarteng sigaw niya sa akin. Napailing na lang ako at dinampot na ang bag ko.
I really don't care what will happen next. Wala akong pake kung bumagsak ako or something, it's just for formality, I really need to find that Ababa.
Pagkalabas na pagkalabas ko pa lang ng room ay tumawa na ako ng tumawa pero agad ding napahinto nang marealize kong pang-babae yung tawa ko. What the?!
Baka may makarinig sa akin at paghinalaan ako. Psh. Masisira ang plano ko nito eh.
Saan naman kaya ako pupunta nito? Like duh?! Hindi naman ako nag-abalang sauluhin ang pasikot-sikot at amenities ng paaralan na ito noh! Ito ngang classroom na ito ay ipinagtanong ko lang kanina. Pero saan ang canteen? Gutom na ako, gusto ko ng porkchop!
Nagsimula na akong maglakad-lakad nang hindi alam ang patutunguhan. Ito ang mahirap kapag padalos-dalos eh hindi alam kung anong sunod na gagawin. Ang tanging pinag-planuhan ko lang naman kase ay yung paghahanap kay Ababa hindi yung mga gagawin ko kapag naka-disguise!
"Wala bang mga sign dito? Like 'Canteen' tapos may arrow na straight ahead or turn left? Sa alangan namang para akong tangang magpalakad lakad dito!" Pagmamaktol ko habang naglalakad pa din. Wala naman akong makitang tao sa hallway na ito, puro nagkaklase siguro ang mga estudyante. Hindi ata uso ang cutting dito, sabagay hindi din ako nausuhan non.
Bakit ba kase ang daming buildings? Ang lalaki pa. Nakakatamad namang maglakad pabalik sa dorm kase medyo malayo, wala namang pagkain doon. Pagkain ang kailangan ko ngayon.
Nagdire-diretso lang ako sa paglalakad hanggang sa makalabas ako ng Business Building kuno. Ito lang yung bukod tanging building na nakabukod. Maitanong nga kay Dean Mendoza kung bakit ganon? Naguguluhan ako eh.
"Oy Ian!" May narinig akong sumigaw pero hindi ko pinansin. Baka nag-aaya ng tropa o kaibigan.
"Ian!"
"Oy Ian!" Sumigaw na naman, parang kaboses ni Isidro? Luminga ako para hanapin yung sumisigaw, at hindi nga ako nagkamali, si Isidro nga ang sumisigaw. Nandun siya sa pathway sa may gilid ng isang building.
"Ang bingi mo naman!" Sabi niya habang naglalakad palapit sakin. May kasama pa siyang dalawang lalaki. Ang gagwapo naman ng tropa niya! Sanaol!
"Ako? Bingi?" Tanong ko habang nakaturo sa sarili. Tumawa naman siya ng malakas dahil sa inasta ko.
"Iba ka rin talaga Ian, kanina lutang ka tapos ngayon bingi ka na. May pinagdadaanan ka ba?" Natatawa pa rin siya habang nagsasalita.
"Ah wala, pasesnya na." Muntik na akong mapasapo sa noo ko nang mag-sink in sa utak ko yung pangalan na Ian. Yun nga pala yung pakilala ko sa kanila! Tapos hindi pa ako lumingon nung tinatawag niya ako kanina, bwisit! Konting ingat naman Aniah Carlotta!
"Tapos na klase mo pre? Sama ka samin." He said while smiling.
"Ah hindi pa." Hindi ko alam kung paano ipapaliwanag dahil natatawa na naman ako. Buti pa yung tawa ko ang tagal ng expiration!
"Shet nag-cutting ka?!" Napahawak pa siya sa bibig niya at nanlalaki ang mata.
"Hindi ah. Tsaka bawal bang mag-cutting?" Napaubo ako pagkatapos. Ang kati ng lalamunan ko potek.
"Oo bawal. Masyadong mahigpit dito." Sabi niya habang umiiling pa. Sasagot na sana ako pero naunahan na naman niya ako. "Tara sumama ka na samin ng tropa ko." Sabi niya at tinapik pa ang balikat ko.
"Saan ba ang punta niyo?" Napatingin ako sa dalawang kasama niya. I don't know if it's awkward or I'm just conscious?
"Sa canteen." Simpleng sagot niya pero parang nagliwanag ang mga mata ko. Hulog ka talaga ng langit Isidro Felipe!
"Ah sige" I don't know what to do. Hindi ko alam kung paano mag-react ang isang lalaki kapag inaya ng isang kaibigan or something.
"Bago pa ulit magkalimutan, ito nga pala si Keizer at ito naman si Harvey." Turo niya sa dalawang kasama. Ngumiti naman ako sa dalawa. "Tas boi, ito pala si Ian. Kakilala ko." Aruy. Kakilala. Tumango naman sa akin yung dalawa. Ay ganun ba dapat yun? Tatango lang?
Wala na ulit nagsalita sa pagitan naming apat hanggang sa makarating kami sa canteen. Pakiramdam ko maa-out of place ako nito.
What should I say? Or should I say something?
Mangilan-ngilan lang ang tao sa canteen nang makarating kami kaya mabilis kaming nakahanap ng mauupuan. Iniwan nila yung mga bag nila kaya nakigaya ako, kinuha ko lang yung wallet ko tsaka sumunod sa kanila sa pagpila.
Ang awkward naman. Ramdam kong hindi talaga ako belong sa grupo nila at pakiramdam ko naawa lang sakin si Isidro dahil bago ako dito. Psh.
"Bago ka lang dito?" Napa-tingala ako sa lalaki sa unahan ko. Ito yung Harvey. Masyado siyang seryoso.
"Ah oo." Obvious ba? O talagang kilala niya lang lahat ng tao dito sa school at ako yung hindi pamilyar sa paningin niya?
"Ngayon lang kita nakita dito eh pero You look familiar." Ngayon lang ako nakita pero pamilyar yung hitsura ko sa kaniya? Pero bakit ako pamilyar?
"Baka kamukha ko lang." Hindi imposible na kamukha ko lang. Naniniwala kase ako dun sa Fact na sa buong mundo may pito kang kamukha. Pero paano kung kaya ako pamilyar sa kaniya eh nakita na niya ako? Wag naman sana.
"I hope so." Mukha ba akong nagsisinungaling? O mukhang hindi mapagkakatiwalaan yung hitsura ko? Base sa sagot niya hindi siya kumbinsido sa sinabi ko.
Magsasalita pa sana ako pero tumalikod na siya agad. Lahat na lang ba sila hindi ako hahayaang magsalita? Bad guys! Hmmp!
May magtatanong tapos parang kasalanan ko kapag hindi niya nagustuhan yung sagot ko. Tapos meron namang basta na lang makapagsabi ng kung ano pero out of the topic naman. Is this a school of weirdos? Porkchop na yan, ayaw ko ng pamangkin na may saltik sa ulo ah!
"Ano sayo?" Tanong nung babae sa counter. Napakalaki naman ng dede nito, tapos parang sinadya niya pang magsuot ng revealing na danit. Tss.
"Uy Ian wag mong pagkatitigan, napaghahalata ka eh!" Sigaw ni Isidro habang nakatingin sa akin. Tatawa-tawa pa siya. Ang dumi ng isip niya ah.
"Porkchop with rice po tapos bottled water." Sagot ko sa babae at iniabot ang bayad ko. Psh. May dede din ako wag niya akong yabangan. Tss.
"Pare titig na titig ka dun sa hinaharap nung babae ah?" Nakakalokong tanong ni Isidro sakin. Napailing at napatawa naman yung dalawa pang kaibigan niya.
"Hindi ah!" Like duh?! Meron din akong dede noh!
"Sus pare wag ka nang mahiya! Normal lang naman yan sating mga lalaki, unless you're gay?" Baka ikaw tong bakla. Andami-daming sinasabi parang bakla. Ang daldal.
"Hindi ako bakla noh!" Tanggi ko kaagad. Babae ako noh!
"Sige sabi mo eh." Sabi niya at nagkibit-balikat pa.
It's definitely a school for weirdos!
"You look familiar." Biglang sabi nung Keizer ba yun? Basta yung isa pang gwapo.
Tiningnan ko lang siya habang ngumunguya. Hindi ko alam kung bakit parang may umusbong na kaba sa dibdib ko.
"May kamukha ka nga eh." Sabat naman ni Isidro. Parang hinahalukay ang tiyan ko sa kaba, hindi ko alam kung bakit.
"Oh?" Yun lang ang nasabi ko dahil hindi ko talaga alam kung anong sasabihin o dapat bang may sabihin ako?
Mabuti na lang at hindi na sila nagtanong pa. Ang hirap kayang mag-panggap tapos magsinungaling!
Pero nakakapag-panggap kang okay ka lang kahit hindi?
Napabuntong hininga na lang ako sa sariling tanong. Nahahawa na ata ako sa kaweirduhan ng mga tao dito.
"Nasaan nga pala si Addis?" Tanong ni Isidro dun sa dalawa.
Sasagot pa lang si Keizer ay kumuda na naman si Isidro. Hindi na ako magtataka kung umamin to isang araw na bakla siya. "Hindi ko siya kaklase sa mga subject ko ngayon eh." Umasta pa siyang parang nalukungkot.
"Pinaiwan nung prof." Tipid na sagot ng kaibigan niya at nagpatuloy na sa pagkain.
At dahil nga madaldal si Isidro syempre may follow-up question siya. "Bakit daw?" Halatang curious na naman at hindi papayag na hindi masagot ang tanong niya.
"Kakausapin ata" Tipid na namang sagot ni Keizer. Hindi ba marunong makiramdam si Isidro? Pakainin niya kaya muna si Keizer bago siya mangulit.
"Bakit daw?" Punyemas na Bakit daw yan.
"Abay ewan ko. Ako ba ang pinaiwanan?" Nainis na din siguro si Keizer kaya ayun na ang isinagot sa kaibigan. Sino bang hindi maiinis dine kay Isidro Felipe tumanong na nang tumanong?
"Gagalit?" Porkchop na Isidro to, ako nag-iinit ang ulo eh. Napaka-pang inis.
Nagulat ako nang sa akin naman bumaling si Isidro. Puta ako pa ata ang sunod na target.
"Yun yung room mate mo." Natatawa pa siya habang sinasabi yun.
"Huh?" Tangna kase, kung ano ano na lang maiinsert na topic.
"Yung hinahanap ko, si Addis. Yun yung ka room mate mo, tropa namin yun." Tumawa na naman siya. Ano bang nakakatawa?
"Nagkita na ba kayo?" Syempre pagkatapos ng pag-insert niya ng topic may kasunod na tanong yun.
"Oo, kanina" Simpleng sagot ko, ginagaya ang pamamaraan ni Keizer ng pagsagot.
"Buwahahahaha. Anong reaksyon?" Bakit ba curious siya sa lahat ng bagay? Parang wala nga lang pakialam yung dalawa pa niyang kasama eh, bakit siya parang big deal yun?
"Parang galit." Medyo naweirduhan din ako dun sa karoom mate ko ah.
"Buwahahahaha!" Tumawa na naman siya. Umingos naman yung dalawa niyang kaibigan. "What did you expect?" Masungit na tanong ni Keizer kay Isidro. Iningusan din siya ni Sid. "Psh. Mga KJ! Malamang alam ko din namang maiinis yung si Addis na yun dahil sanay siyang mag-isa sa kwartong yun tas biglang dadating tong si Ian. Gusto ko lang siyang pagtawanan." Malakas talaga amats nito.
"Bakit parang kasalanan ko pa?" Naguguluhan na ako ah.
"Ngayon lang siya ulit nagka room mate matapos grumaduate nung dati niyang kasama doon. Nasanay na yun na solo eh. Tsaka broken hearted yun ngayon kaya parang pasan ang mundo! Pakisamahan mo na lang, mabait naman yun kahit ganun!" Dinugsungan niya pa yun ng nakakalokong tawa niya.
Ang babaw ng mga dahilan nila. Ganito na ba ang mga kabataan ngayon?
Magagalit dahil may nangyari na hindi ayon sa gusto nila? Maiinis dahil may pagbabago na naganap? Tapos pagtatawanan ang mga simpleng bagay na kung tutuusin ay walang katuturan? Porkchop na yan. Pati ako nadadamay kahit hindi naman dapat.
Napakagulo ng mga tao! Lalo na tong si Isidro Felipe!
***
7WARNING⚠️This chapter contains indecent or vulgar words. Read at your own risk.Aniah's POVMag-iisang linggo na ako dito sa Heiberg at hindi ko pa rin nakikita si Ababa. Hindi ko alam kung ano nang gagawin ko. Bakit parang umurong lahat ng plano ko? Bakit nagdadalawang isip na ako sa mga ginagawa ko? Shit! This can't be! Sayang efforts ko noh! Pero nangako kase ako eh.Should I stop right now? Kung kailan andami nang nangyari? At may mga kasinungalingan na akong nabuo at nagawa?"Pre ano nahawa
8Aniah's POV"Oy bakit hindi ka nagsabi na aalis ka na kagabi? Andaya!"Ano pa bang side ni Isidro ang hindi ko pa nakikita? May isip-bata, may pa seryoso, may madaldal, may chickboy, ano pa ba?"Ah,sumakit ulo ko pre eh."Pero seryoso, sumakit talaga ang ulo ko kagabi dahil sa dami ng iniisip ko."Sige, sabi mo eh."Wala na akong pake sa sasabihin niya. I'm so stressed right now!Shet andaming what ifs sa utak ko. Bakit ba hindi ako kasing talino ni Inah? Edi sana nasolusy
9Aniah's POV"Inah? Kaya mo bang umuwi sa bahay mag-isa? Kailangan mo nang umuwi sa bahay eh. Baka magtaka na sila."I lied again. I can't tell her the real reason why I asked her to go home. Iyon ang gusto nina mommy kaya iyon ang gagawin koAng hirap makipag-usap kapag galing ka sa pag-iyak. Yung nagpipigil ka pa rin ng hikbi pero kailangan talaga."Bakit ate? May problema ba?"She's so innocent and I don't want her to get hurt. Ayokong malaman niya yung totoong pakikitungo sa akin nina mommy. Ayokong isipin niyang may sama ako ng loob sa kaniya da
10Aniah's POVNapatingin sa gawi ko si Addis dahil sa pag-banggit ko sa palayaw ng kaniyang kaibigan. Hindi ko siya pinansin bagkus nag-isip na lamang ng tamang salitang sasabihin."Bakit ka napatawag?"Bakit parang umurong ang dila ko ngayong nagsalita siya mula sa kabilang linya?"Uh, someone needs you."Wala na bang ibabagal ang tibok ng puso ko? Ang bilis eh."Sino?"Bakit parang galit ata to? Wala pa naman akong sinasabing pangalan pero parang tatanggi na kaagad siya.
11Aniah's POV"So the main reason why I disguised my self as a man, why I obscured as man is I'm finding someone. Someone who is responsible for my sister's pregnancy."Napabuntong-hininga ako pagkatapos kong sabihin ang mga katagang iyon. Ilang beses kong pinaulit-ulit sa aking isipan ang mga sasabihin ko, ang tamang salita at tamang konstruksyon ng pangungusap. Hindi dahil ayaw kong magkamali, kung hindi gusto kong maunawaan agad nila ang nais kong iparating.And why I'm talking so deeply? Am I part of the "sinaunang people"?"And why would you call me and tell me someone needs me? Huh?"
12Aniah's POV"Mom...Dad..."Tila namanhid ang buong katawan ko, tila nabingi ako pagkatapos kong marinig ang mga katagang iyon, tila hindi nakisama ang panahon sa nais kong mangyari... bakit ganoon?Bakit? Paano? Paano nila nalaman ang nangyari kay Inah? Hindi ko naman sinabi sa kanila, malabong sinabi din ni Inah sa kanila. Kaya paano? Sino? Sinong nagsabi?Hindi ko alam kung lilingon ba ako o mananatili akong nakatulala sa kung saan. Hindi ko alam kung tatayo ba ako upang magbigay galang o magkukunwaring hindi ko alam na nariyan s
13Aniah's POV"Bakit sa tingin niyo laging ako ang may kasalanan?"Hindi ko na pipigilan ang sarili kong sabihin ang saloobin ko. Punong-puno na ako, hindi ko na kaya ang sakit, ang bigat-bigat na. Hindi ko na kaya."Bakit laging ako ang may kasalanan? Bakit lagi ako ang mali? Bakit ako lagi? Carlotta Carlotta Carlotta! Si Carlotta na walang kwenta, Si Carlotta na walang ginawang tama, Si Carlotta na walang silbi, Si Carlotta na walang alam, Si Carlotta na walang direksyon sa buhay at Si Carlotta na walang ipagmamalaki sa buhay! Ano pa?!"Walang tigil ang pagbuhos ng luha ko. Ilalabas ko
14Aniah's POV"I don't know why I'm doing this."Walang namutawing salita sa pagitan naming dalawa. Nakasiksik lang ako sa dibdib niya at pinapakalma ang sarili. Nakatulong ang dahan-dahan niyang pagsuklay sa buhok ko upang kumalma ako.Nawala na ang panginginig ko at nakakahinga na ako ng maayos ngunit hindi pa rin bumabalik sa dati ang bilis ng tibok ng puso ko. Ano bang nangyayari sa akin?Kahit may ideya na ako kung bakit mabilis ang tibok ng pudo ko ay pilit ko itong isinasantabi at isinasawalang-bahala. Malay ko bang ako lang a
EPILOGUE “Are you done preparing?” He asked. Maybe he is already downstairs.“Yep, I will go down in a minute.” I did not bother to say goodbye, I just put the phone down. I looked at my outfit and to myself one last time before leaving my hotel room.I am wearing a very short black tube dress. It is not revealing for me because I don’t have big boobs. It just hugged my body perfectly. It is so fitted.I love it. My footwear is just simple black stilettos. I did not bring any bag, I only had my phone and card with me.Gladly, the elevator is not packed. I can freely move and fix my hair without disturbing others. Before I leave my hotel room, I already fixed the things that I will be bringing with me on my flight tomorrow. I can’t help myself to appreciate the things, even the smallest things in life. Maybe that is maturity. “What are you wearing?” That is the first question he asked when I entered his car. His brows are furrowed and he is staring at me like I did a lot of things in
Aninah's POVKailan ba ako huling nagpasalamat kay ate? Kailan ko ba nasabing mahal ko siya? Nasabihan ko na ba siyang mahal ko siya? Kailan ko ba nasabing proud ako sa kaniya? O nasabihan ko na ba siya? Kailan ko ba ipinaramdam sa kaniyang maswerte ako na naging ate ko siya?Andami kong pinalagpas na pagkakataon, Andami kong sinayang na oras upang magawa ang mga dapat kong gawin. Inuna ko ang pagtatampo ko kaysa ang pagpapahalaga sa ate ko. Nagsisisi ako dahil hindi ko alam na ganun na pala ang nararamdaman niya, hindi ko alam na nasasaktan na pala siya.Hindi ko napansin na kailangan niya rin ng suporta, na kailangan niya rin ng atensyon, n
15 Aniah's POV Maaga akong nagising kinabukasan ngunit wala naman akong maisip na gawin. Gusto kong bumawi kay Isidro pero tinatamad ako, it's a childish act at nakakahiya iyon. Minsan talaga pabago-bago ako hh desisyon depende sa mood ko. Tinitigan ko lang ang kisame hanggang sa makain na ng sikat ng araw ang aking buong silid. Tinatamad akong kumilos, tinatamad akong tumayo, tinatamad akong gumawa, at hindi ko alam kung bakit ngayon pa ako tinamaan ng katamadan. Dala siguro ng buwanang dalaw ko kaya tamad na tamad akong kumilos. Ano bang gagawin ko ngayong araw? Leche naman oh, sana'y nasa bakasyon pa din ako kung h
14Aniah's POV"I don't know why I'm doing this."Walang namutawing salita sa pagitan naming dalawa. Nakasiksik lang ako sa dibdib niya at pinapakalma ang sarili. Nakatulong ang dahan-dahan niyang pagsuklay sa buhok ko upang kumalma ako.Nawala na ang panginginig ko at nakakahinga na ako ng maayos ngunit hindi pa rin bumabalik sa dati ang bilis ng tibok ng puso ko. Ano bang nangyayari sa akin?Kahit may ideya na ako kung bakit mabilis ang tibok ng pudo ko ay pilit ko itong isinasantabi at isinasawalang-bahala. Malay ko bang ako lang a
13Aniah's POV"Bakit sa tingin niyo laging ako ang may kasalanan?"Hindi ko na pipigilan ang sarili kong sabihin ang saloobin ko. Punong-puno na ako, hindi ko na kaya ang sakit, ang bigat-bigat na. Hindi ko na kaya."Bakit laging ako ang may kasalanan? Bakit lagi ako ang mali? Bakit ako lagi? Carlotta Carlotta Carlotta! Si Carlotta na walang kwenta, Si Carlotta na walang ginawang tama, Si Carlotta na walang silbi, Si Carlotta na walang alam, Si Carlotta na walang direksyon sa buhay at Si Carlotta na walang ipagmamalaki sa buhay! Ano pa?!"Walang tigil ang pagbuhos ng luha ko. Ilalabas ko
12Aniah's POV"Mom...Dad..."Tila namanhid ang buong katawan ko, tila nabingi ako pagkatapos kong marinig ang mga katagang iyon, tila hindi nakisama ang panahon sa nais kong mangyari... bakit ganoon?Bakit? Paano? Paano nila nalaman ang nangyari kay Inah? Hindi ko naman sinabi sa kanila, malabong sinabi din ni Inah sa kanila. Kaya paano? Sino? Sinong nagsabi?Hindi ko alam kung lilingon ba ako o mananatili akong nakatulala sa kung saan. Hindi ko alam kung tatayo ba ako upang magbigay galang o magkukunwaring hindi ko alam na nariyan s
11Aniah's POV"So the main reason why I disguised my self as a man, why I obscured as man is I'm finding someone. Someone who is responsible for my sister's pregnancy."Napabuntong-hininga ako pagkatapos kong sabihin ang mga katagang iyon. Ilang beses kong pinaulit-ulit sa aking isipan ang mga sasabihin ko, ang tamang salita at tamang konstruksyon ng pangungusap. Hindi dahil ayaw kong magkamali, kung hindi gusto kong maunawaan agad nila ang nais kong iparating.And why I'm talking so deeply? Am I part of the "sinaunang people"?"And why would you call me and tell me someone needs me? Huh?"
10Aniah's POVNapatingin sa gawi ko si Addis dahil sa pag-banggit ko sa palayaw ng kaniyang kaibigan. Hindi ko siya pinansin bagkus nag-isip na lamang ng tamang salitang sasabihin."Bakit ka napatawag?"Bakit parang umurong ang dila ko ngayong nagsalita siya mula sa kabilang linya?"Uh, someone needs you."Wala na bang ibabagal ang tibok ng puso ko? Ang bilis eh."Sino?"Bakit parang galit ata to? Wala pa naman akong sinasabing pangalan pero parang tatanggi na kaagad siya.
9Aniah's POV"Inah? Kaya mo bang umuwi sa bahay mag-isa? Kailangan mo nang umuwi sa bahay eh. Baka magtaka na sila."I lied again. I can't tell her the real reason why I asked her to go home. Iyon ang gusto nina mommy kaya iyon ang gagawin koAng hirap makipag-usap kapag galing ka sa pag-iyak. Yung nagpipigil ka pa rin ng hikbi pero kailangan talaga."Bakit ate? May problema ba?"She's so innocent and I don't want her to get hurt. Ayokong malaman niya yung totoong pakikitungo sa akin nina mommy. Ayokong isipin niyang may sama ako ng loob sa kaniya da