"Ako po ba talaga 'to?" natatawa kong sambit. "Hala pati sarili mo hindi mo na nakilala," natatawang sambit niya. Infairness ang ganda ng pagkaka-ayos niya sa'kin it looks so simple pero hindi mo talaga makikilala ang iyong sarili."Thank you, po," I thanked him. "No problem, Madam. It's my job to do this," he said. I can't still believe that he makes me more beautiful. Napaka-ganda.Maya-maya lang din ay pumasok ulit sila Ate Brenda sa loob. "Hala! Ang ganda mo naman talaga!" manghang sambit ni Ate Brenda. "Oh, pak ang ganda talaga!" Ate Yelena said. Lahat ay namangha sa ginawang make up transformation ko.No one knows na magiging ganito talaga ang mukha ko.Tinulungan naman nila akong isuot ang gown ko. It was an elegant ball gown color red. Maganda ang pagkaka-tahi sa kaniya. Alam din ang sukat ko. Hindi kasi ako kasama no'ng ginawa 'to."Oh, pak naman talaga. Maglalaway na sa'yo si Linderio niyan," pang-aasar ni Ate Jallaine. "Hindi naman Ate, grabe ka naman," natatawa kong sambit.
Nang matapos kaming kumain ay bumalik na ulit ako sa gitna dahil may palaro pa daw na magaganap.Nang magsimula na ay lahat ay nagkatuwaan dahil sa pakulo ng host.Nag-enjoy naman ako dahil sa mga kalokohan ng mga pinsan ko at ng mga kaibigan ko. Napasaya naman nila ako dahil dito.Nang matapos ang palaro ay lumapit naman ako kila Tito Alberto, "Okay lang po ba kayo diyan Tito?" I asked. "Oo iha, ang ganda mo. Ang laki mo na talaga." he said. "Thank you, Tito. You know naman po, walang pangit sa pamilya natin," I joked. "Ay sis, tama ka diyan," singit ni Sarai. "Ikaw lang naman ang panget," I teased her. "Ay huwag kang ganiyan, porket birthday mo lang gaganiyanin mo na ako," she said. Natawa naman ako dahil doon.Lumapit naman Lola Mama at Lolo Papa, "Ang ganda talaga ng apo namin," puri nila sa'kin. "Lolo Ma, walang panget sa angkan natin," I said. "Ay nako talagang bata ka. Hindi kami makapaniwala na 19 ka na talaga, sayang lang at wala na ang Papa mo," malungkot na sambit ni Lolo Pa
The party and after party went well. Hindi ko na din alam ang nangyari sa taas dahil bumalik na kami ni Linderio after namin mag-swimming.Hindi ko din namalayan na nakatulog na ako. Nagising na lang ako ng tumama sa'kin ang sinag ng araw. I feel so tired. Hindi ko din magawang idilat pa ang aking mata."Good morning," I heard his husky voice. Oh, I remember dito nga pala ako sa kuwarto nila Linderio natulog. "Good morning too," I greet him back even nakapikit ako.Ang aga naman niya at nagising. "Nasaan sila Kez?" I asked. "Nandoon na sa sala may mga hang over din," natatawang sambit niya. Uminom nga pala sila Larisa kahapon. "Bakit naman kasi nila nilasing ang sarili nila?" natatawa kong sambitKailangan na din namin gumayak dahil may pasok pa kami. Buti na lang ay hapon pa iyon kaya hindi na rin kami gaanong gahol sa oras. Orientation lang daw ulit eh. Ewan ko ba fave ata nila laging may orientation."Let's go sleepy head. Kakain na tayo ng breakfast." he said. Bumangon na din ako.
Nang matapos kami kumain ay nagdesis'yon na din akong umalis dahil nag-chat na din ang mga kaibigan ko na nandoon na din daw sila. Si Linderio naman ay pamaya-maya pa daw muna. Mas mabuti na din iyon.Nang makarating ako ng school ay nakita ko na din sila doon sa may student lounge. Mga naka-tambay pa. Hindi ko din kasi alam kung ano oras ang start ng orientation. Linderio is on his way na kaya hinintay na muna namin."Kumusta mga hang-over niyo?" I asked. "Med'yo bumubuti na din," Zaynab said. "Girl, ayon pa din binibiyak ang aking ulo," Keriza said. "Sabi ko kasi sa'yo mag-kape ka para mahimasmasan na din ang ulo mo," Lazarus said. "Eh sa hindi naman ako nag-kakape eh," she said. Keriza don't drink a coffee at all hindi ko din alam kung bakit hindi siya nahilig doon."Uminom ka naman ba ng gamot?" I asked. "Oo, uminom naman ako kaso parang hindi naman sapat eh," she said. "Every four hours iinom ka kung hindi pa din nawawala ang pananakit ng ulo mo," bilin ko. "Try to drink coffee di
"Tita uuwi na po ako since na nandito na po kayo. Hinintay ko lang po talaga kayo dahil wala pong magbabantay sa kaniya," I said para na rin magkaroon sila ng quality time as parents.Ang wrong timing nga lang din dahil may sakit si Linderio ngayon. "Sure ka ba iha?" she asked. "Oo naman po Tita, papasundo na lang po ako sa driver namin," I said. Napansin ko na din na natulog na si Linderio. Kaya umalis na lang ako at hindi na siya inabala pang gisingin para dire-direcho na ang kaniyang pahinga.Tinawagan ko naman si Mama para sabihin na ipa-sundo na lang ako dito sa bahay nila Linderio. Pumayag naman ito. Siya na lang daw ang susundo sa'kin.Bumaba naman ako para doon na lang hintayin si Mama. Bigla naman dumating si Tito Arden. "Oh Iha, nandito ka," he said. "Opo eh, inalagaan ko po kasi si Linderio," I said. "Gano'n ba? Balita ko nga ay may sakit siya? Okay na ba siya?" sunod-sunod niyang tanong. "Hindi ko pa po alam sa ngayon pero nandoon po si Tita para siya naman po ang magbantay
Six months had passed.Everything went well naman, "Grabe 'yung sub natin today 'no, mas grabe siya no'ng 1st sem," singhal ni Larisa. "Kaya nga eh, pero look nalagpsan naman natin ang prelims, midterms, ang tututukan na lang natin ay ang finals. "Jusko, makakapasa pa kaya ako?" Zy said. Kaming tatlo lang ngayon ang nasa cafeteria dahil si Lazarus ay may tinatapos na activities na na-miss daw niya, then sila Linderio ay nagfofocus ngayon sa pag-rereview.Oh shit. "Fuck, malapit na birthday ni Linderio," I said. "P*****a, oo nga pala!" naalala ni Larisa. "Hala gago, ano plano mo?" she asked. "Balak kong surpresahin siya sa bahay nila like 'yung lilibangin siya nila Caspian habang tayo nila Kez dedecorate natin ang room niya then oorder na lang ng food at cake," I said. "Eh 'di sana all," Zy said."Ayaw mo pa kasing sagutin si Aurelius," natatawa kong sambit. After 4 months nagkamabutihan na din sila then ayon boom niligawan na siya ni Aurelius. "Loh, mag-hintay siya," mataray na sambit
TW // Suicide Attempt. Read at your own risk. His birthday had passed. Maraming nangyare sa loob ng 3 days, nandoon na din ang finals namin. Kaya naman hands on kami sa pagrereview, si Linderio din ay busy na pero nagagawan pa rin niya ng paraan kung paano ako kakausapin araw-araw. He never failed to Linderio’s birthday are already past. Kaya naman hands on kami ngayon sa pag-rereview dahil finals na pala namin sa isang linggo. Madalang na lang din kami magkita ni Rio dahil sa pagiging busy na din namin. “Huy, okay pa ba kayo ni Linderio?” Lariza asked. “Huh? Oo naman. Bakit mo naman natanong iyan?” I asked. “Pansin ko kasi ang dalang niyo na lang ata magkita?” she asked. Nandito kami sa library dahil nagpasama akong kumuha ng libro na gagamitin ko sa review ko mamaya sa bahay. “Okay pa naman kami, sadiyang tutok lang kami sa acads namin at siya ay president ng ssg ‘di ba? Madami ata silang ginagawa ngayon, pero lagi naman kami nag-uusap kahit via call and text. May time pa nam
“Lutang ka ba?” Zy said. While we were on our way to the parking lot. “Huh?” I asked. “Kanina ka pa kasi tahimik,” Zy said. “Wala naman, naiisip ko lang si Keriza at Lazarus. Si Kez kasi nagiging ilap na sa akin feel ko iniiwasan na niya ako,” I said. “Uy gagi, same tayo ng thoughts. Ano kaya nangyayare sa dalawa? Hindi na rin kasi sumasabay sa atin si Keriza kumain every lunch,” Zy said. “Kaya nga, hindi ko naman matanong kasi ilag siya sa akin, si Lazarus din ay ayoko naman tanungin,” I said. “Ano ba nangyayare sa mundo?” natatawang sambit ni Lariza. “Warahell? Istugu, nigulu nigulu, diyik diyik,” Zy said. “Para kang biik sa part ng diyik,” Lariza said. “Oo, ang panget ng bonding mo kahit kailan,” mataray na sambit ni Zy. Nang makarating na kami sa parking lot ay nakita ko naman si Linderio nakasandal sa kaniyang kotse at mukhang malalim ang kaniyang iniisip. “Ano kaya iniisip ng bebe mo?” Lariza also noticed it also. I shrugged. Nag-paalam na lang din sila kasi sa ibang lugar ni
Hello! I didn’t expect that I had already finished my first baby. It was a long ride to be with. But I’m thankful that I finished this story of mine. I doubt myself in the first place if I could finish this story but look…I made it with the help of my Mother and also my friends and co-writers. Hindi ko ‘to matatapos kung hindi dahil sa tulong ng mga taong nakapaligid sa akin. Always thinks and look for the brighter side; don’t look down on the darkest side. Think positive always. ^^ Thank you for supporting me from the very start, mahal ko kayo palagi. ^^Thank you for loving Rachel and Linderio from the very beginning. ^^ To many more books to accomplish this 2022. Hanggang sa muli,Elle Date Started: July 20, 2021Date Ended: June 15, 2022 Youth SeriesJust Youth (COMPLETED)Be Youth (Coming soon)My Youth (Coming soon)
I make her birthday more memorable than it is. Ginawa talaga namin iyon memorable for her na alam kong hindi na niya makakalimutan pa. I made her happy again this time. Naging busy din siya dahil madaming bisita ang dumating ngayon, hindi niya inaakala na madami siyang bisita niya ngayon. Plano talaga ng mga Tita niya ay imbitahan ang lahat ng kaniyang mga naging part ng kaniyang buhay. Ayaw niya ng grandeng celebration but her family wants it. It was her 19th birthday so we can make it more memorable for her. It was her last year of being a teenager kaya kailangan sulitin ang lahat bago pa mag-sisisi sa dulo. Masaya ako dahil nakikita ko siyang masaya ngayon kaarawan niya. — — — — — — Six months had passed. My birthday came, nagtatampo ako kay Rachel dahil nakalimutan niya birthday ko. Buti na lang din ay dumating din sila Lazarus, hindi ako na-bored ngayon. “Badtrip ka ata? Birthday na birthday mo ah,” Laz said. “SI Rachel, she forgot that it’s my birthday today,” I sighe
We’re now officially a couple right now! I was so happy because I could officially call her mine right now. I was fond and so happy. Nasabi ko na din kila Dad. we’re doing good na din. That’s what Rachel wants din naman kaya gusto ko iyon ayusin. We have mistakes in life that have a lesson to us. Madami man ang nangyari nandoon pa din ang pamilya para sa’yo. Hindi ko aakalain na darating kami sa point na magkakapatawaran pa din pala kayo. Rachel wants to prioritize our studies before our relationship. Masaya naman ako dahil doon dahil mas gusto niyang unahin ang pangarap namin bago ang sa sarili namin. We want to build our future together. –Kinabukasan– Nagsimba kami nila Rachel then family bonding din nila. Dinala ko sila sa MOA para mas makapag-enjoy si Cindy, since si Theo ay hindi pa puwedeng mag-lakad 10 months palang siya. Labis ang tuwa ni Cindy ng makapunta ulit siya dito sa moa. “She was too happy,” I said. Nakita ko naman na nakangiti din si Rachel habang tinitignan n
Masaya ako dahil nakilala niya ‘yung pamilya ng mother’s side niya, iyon pala ang may ari ng school namin. She was also happy. Lilipat na din sila ng bahay, that’s better baka mahirapan lang sila dahil alam kong hindi nila kayang kalimutan si Tito Fel, it’s fine. Naisipan kong dumalaw sa penthouse nila. Gusto ko din makita si Rachel. Nagtaka siya kung paano ako nakapasok. Binigay sa akin ni Tita Amanda ang code ng kanilang unit. Nakita ko naman na nag-kuwentuhan sila, kaya naisipan ko muna na laruin sila Cindy. Nang maramdaman ko na umakyat si Rachel sa kuwarto, sinundan ko siya. “Do you like it?” I whispered to her ears. “Oo sobra, pero hindi naman namin kailangan ng ganito,” she said. “You deserve this okay?” I said. "I know b-" I cut what she will say by kiss. “Nakaka-ilang halik ka na sa'kin,” she said. “Masama ba?” I asked. Nagulat ako ng bigla siyang nagalit sa akin. So she had feelings pala huh? “What if I say that I'm the one who loses in our contract?" I asked her. Al
Ilang araw na niya kaming iniiwasan, nag-aalala na ako sa kaniya. Hindi ko na alam ang gagawin ko everytime lalapit ako bigla na lang siya umiiwas. Ganoon din kila Larisa. It still bothers me a lot. Gusto ko siya kausapin pero hindi ko magawa kasi lagi siyang lumalayo sa akin. Hindi ko na alam kung paano ko pa siya i-aaproach ngayon lumalayo na siya sa’kin. “Still no progress?” Klint asked habang nag-lalakad kami papuntang room namin. “Yeah, ayaw niya pa din ako kausapin. Hindi ko na alam gagawin ko,” napa-iling na sambit ko. “Let her take a rest for a while. She was too occupied lalo na sa ginawa sa kaniya ni Annalise, nahihiya lang iyon sa inyo pero kakausapin din kayo no’n,” Klint said. I let out a heavy sigh. Ang dami na talagang nangyayare sa amin ni Rachel. Wala naman kami pero bakit ganito kaming pahirapan. Hindi ko na talaga alam gagawin ko. Mababaliw na ako. “You’re so serious on Rachel ‘no? Hindi ka naman gaganiyan kung hindi ka seryoso sa kaniya,” Klint said. “Oo, gusto
Dinala ko siya sa Moa para naman para makapag-unwind na din kami. Madami na kasi nangyari sa amin noong nakaraang linggo. I want to see her smile again. Ayoko kasi ng pinipilit lang kahit hindi naman siya talaga okay. I accidentally kissed her, it wasn’t my intention to kiss her. She was fuming mad. “What the fudge, Linderio?! Don't you ever do that again or else you will never see me again," she yelled. Iniwanan niya ako doon ngunit nasundan ko rin naman siya agad. "Teka! Sandali hintayin mo ako," habol ko sa kaniya pero hindi pa din niya ako pinapansin. "Hindi ako natutuwa sa parusa mo okay lang sana Linderio kung iwan mo ako dito pero 'yung nakawan mo ako ng halik hindi ko nagustuhan may deal tayo do'n, wala sa kontrata iyon,” she groaned in frustration. "Look, I'm sorry sige hindi ko na uulitin ang ginawa ko kanina okay sorry," I apologize. "Buksan mo ito, gusto ko ng umuwi," malamig niyang sambit. I let out a heavy sigh. P*****a naman talaga. I’m still saying sorry to her. Ma
Nasa kalagitnaan ako ng. Pag-mumuni ng biglang nag-notif ang aking cellphone. Binuksan ko naman iyon, na sana hindi ko na lang ginawa. Tangina pinagkalat na talaga ng nanay ko about this arranged marriage, “Linderio Kryz Santos, the heir of the Santos Real Estate Company, is now engaged with the heir of Tomas Industrial Corp, Annalise Tomas.” Tangina talaga, nanay ko pa ba talaga iyon? Gusto ko ng maka-laya sa ganitong sitwas’yon. Umuwi akong tulala. Hindi ko din paano pa ako naka-uwi ng ayos dahil sa sobrang gulo ng nararamdaman ko ngayon. “Kung hindi ka makaka-hanap ng girlfriend mo, ipapakasal kita kay Annalise. This is your last chance,” Mom said. Iyon agad binungad niya sa akin ng maka-pasok ako ng bahay. “Sa loob ng 3 months at hindi ka pa nakakahanap. We don’t have a choice but to marry you with Annalise.” she said at umalis na siya. Fuck?! 3 months? Ganoon lang ba kadali magkaroon ng girlfriend sana panahong ‘to? Tangina naman pala. I told Klint about it. He said tha
Linderio’s Pov It’s my first day in school, may tungkulin agad ako. I-assign ba naman bilang President ng Council eh 1st year college pa lang ako. Hindi ko alam ano na-kain ng OIC at ako napili. Nangangapa pa din naman ako bilang college. Bumaba na ako sa kusina dahil papasok ako ngayon, unang araw ng school eh. “Oh Anak gising ka na,” Manang said. Hinanap ng aking mata ang magulang ko but hindi ko sila nakita. “Pumasok na Mommy at Daddy mo,” Manang noticed that hinahanap ko sila. I fake a smile. Ano pa ba aasahan ko? Eh ang labo na talaga para mahalin nila ako bilang anak nila eh. They are just not normal couples na mahal ang isa’t isa. Lolo Mateo and Lolo Jeremiah fix their marriage because of that fucking business. Doon na lang ba talaga iikot ang business? Kapag lumulubog na ang isang business, hahanap ng investor ‘tapos ‘yung anak nila ipapakasal lang para masagip ang kanilang business? “Hayaan mo na lang muna parents mo, nag-tatrabaho ang mga ‘yon para sa’yo ‘Nak,” Manang s
—Friday— Nag-text naman ako kay Mama na uuwi ako ngayon, may sasabihin din kako ako sa kaniya. Kinakabahan daw siya kung ano iyon natawa na lang ako. Hindi na rin naman ako nag-pahatid at pasundo kay Linderio dahil uuwi ako ngayon. Nang makarating ako sa bahay. May dala pa akong cake dahil galing ito kila Lyria. Nagpasurprise pa bago ako umuwi. Talagang mahal na ako ng mga estudyante ko kaya nila ginawa iyon. “Ate!” masayang sambit ni Theo. Agad din akong sinalubong ng yakap. “Si Cindy po?” I asked Mama. “Ay naku nandoon sa taas, gumagawa ng assignment. Hindi ko muna pinalabas ngayon. Hindi pa pala tapos ang assignment niya,” napapailing na sambit ni Mama. Natawa naman ako dahil doon. “Cindy! Nandito na Ate mo!” sigaw ni Mama sa taas. Narinig ko naman bumukas ang kaniyang kuwarto. “Ate!” yakap niya sa’kin ng makarating siya sa’kin. 2 weeks kasi akong wala, hindi ako naka-uwi dahil naging busy ako sa school. “Ang tagal mong hindi umuwi Ate,” malungkot niyang sambit. “Naging bus