Kabanata 05

"Is this true?! Kayo na ni Linderio?" Annalise was fuming mad when she came to our room. "Oo bakit?" mapang-asar kong sambit. "You freak!" akma na namang sasabunutan na naman niya ako. "Do you know what I said to you before? Walang kamay ang p'wedeng sumira sa mukha ko kaya huwag mo akong subukan Annalise," I threatened her. "At ito pa ha, hindi naman pala kayo engaged ano pinuputok ng buchi mo ha? Next time kasi huwag assuming," binigyan ko siya ng mapang-asar na ngiti.

Hindi siya nakapagsalita dahil kahihiyan niya. "We're engaged! Hindi 'yon peke!" pag-pupumilit ni Annalise natawa naman ako sa kaniya. "Really? Eh bakit ako ang naging girlfriend ni Linderio?" I asked her. "Girlfriend ka lang! Fiance ako!" she shout. Umakto naman akong nasasaktan ang tenga sa sigaw niya. "Ha? Ano ulit?" I asked. "You bitch!" she said at umalis na sa harapan ko.

"Hala totoo pala na girlfriend ka na ni Linderio?" hindi makapaniwalang sambit ni Caitriona. "Oo, biglaan eh," I shrugged. "Pa'no nangyare 'yon eh aso't pusa kayo no'n," nagtatakang tanong niya ulit. Hindi na lang ako kumibo dahil ayokong madulas at malaman nila ang totoo. Mahirap na baka malaman pa ni Annalise, demonyohin pa kami no'n.

Ilang oras lang ay napag-isipan namin na pumunta na lang sa football field dahil walang teacher. Baka mapatay ko na si Annalise kung hindi ako lalayas sa room. charot

"Kumusta naman bilang boyfriend si Linderio?" untag ni Lazarus. "Siraulo," I cussed him. "Pero seryoso kumusta naman kayong dalawa?" he asked me again. "Okay naman kaming dalawa kaya 'wag niyo na ako gambalain," I said. Inirapan ko sila kanina pa sila nang-uusisa as if naman hindi nila alam ang totoo. Sa totoo lang gustong-gusto kong aasarin si Annalise dahil nakakatawa ang itsura niya kapag napipikon.

Ewan ko ba do'n pinaglihi ata kay angry birds kaya gano'n ang laging awra sa'kin.

Hindi ko na lang pinansin ang lahat ng mga sinasabi niya sa'kin. Lahat ng paninira niya harap-harap as if I care? Mas kilala ko naman ang sarili ko kaysa sa kaniya na walang alam about sa sarili. Gusto niya lang maka-sira ng tao. The Audacity. Tsk.

"Pero seryoso Ace nagulat kami na talaga pumayag ka na talaga sa offer ni Linderio alam kong nasabi mo na sa'min 'to no'ng isang araw pero hindi lang ako makapaniwala, naninibago ako," Lazarus said. Kung ako rin naman naninibago at nag-aadjust pa. I'm NGSB, I don't do boyfriends since. Hindi kasi siya ang priority ko. Ito naman sa'min ni Rio ay fake lang at hindi totoo. Priority ko ang studies ko at wala ng iba.

"Kung ako rin na pekeng jowa ay naninibago eh," I said. Gusto ko na talagang umatras pero baka pagbayarin ako ni Rio! sa'n ako kukuha ng gano'ng halaga piste!

"Wala na tayong magagawa nandiyan na, ating tunghayan ang mga mangyayare sa kanilang dalawa, pero ito Rachel sasabihin ko na. Hindi malabo na isa sa inyo ay magkagusto sa isa sa inyo. Like in 10 months ganiyan kayo 'tapos kailangan act like a real couple kayo. Alam ko na mahihirapan kayong pareho," Zaynab said and they agreed.

Tama naman siya, hindi naman maiiwasan 'yon pero ano magagawa ko? nandito na ako...pinapangako ko sa sarili ko na hindi ako maiinlove sa kaniya dahil ayoko muna.

I have things to do before doing that things sa ngayon 'yung sa'min ni Linderio ay pawang trabaho lamang gaya ng napagka-sunduan "no string attach". Gusto ko na din tantanan ni Annalise si Linderio dahil rinding-rindi na ako sa kanilang dalawa.

One sided love kase ang mayroon sa kanila ni Annalise. Si Annalise ang may gusto sa kaniya at hindi siya. Ramdam ko naman na wala talaga siyang gusto kay Annalise nakita ko kung pa'no niyo i-ignora ang presensiya ni bubuyog. Nakakatawa lang isipin na sa kabila ng pang-tataboy sa kaniya ni Linderio hindi niya 'to sinukuan.

Iba talaga nagagawa ng pagmamahal...nagagawa mong tiisin ang lahat para sa kaniya...nakakaawa lang dahil kahit anong efforts ang gawin ni Annalise ay balewala lang kay Linderio.

Ayoko rin naman ungkatin ulit 'yon kay Linderio dahil sa huli siya din ang magwawagi sa debate naming dalawa.

"Hindi naman siguro Zy, may kontrata naman kami na once na may mainlove sa'ming dalawa ay ititigil na namin ang kontrata at kung ano mayroon sa'min," I said. "Ikaw bahala, kayo na mag-dedecide niyan, babae ka at lalaki siya hindi talaga malabong mangyari 'yung sinasabi ko," she said.

Maybe yes I'm a girl and he's a boy and we can't change the fact that one of us might fall in love but we have a contract that I signed so hindi 'yon mangyayare.

"But no matter what will happen to the both of you we will support you and keep guiding you both," Larisa said.

Wala na ako ma-say dahil pang-aasar na naman ang ginagawa nila sa'kin. Lagi naman eh.

"Bagay naman kayo ni Linderio ba't hindi niyo na lang totohanin?" Larisa teased me. "Siraulo," I cussed. "Oo nga mare, bagay talaga kayo as in legit. Ship ko na kayo agad," Zaynab said. "#RaLin!" maligalig na sambit ni Larisa sabay palakpak pa. "What the heck?" I said. "Ay ang panget pala wait isip pa ako," kunwaring nag-iisip pa siya.

Buti na lang at nasa football field kami kaya walang nakakarinig ng totoo. "Ito pala #CheLin!" maligalig ulit na sambit ni Larisa kaya naman napa-iling na lang ako dahil para silang mga ewan."Ang pangit naman," natatawa kong sambit. "Ay hindi pala, ano na lang...AcRio." humagalpak ng tawa si Zy sa naisip na ship name niya para sa amin. Para naman silang tanga.

Habang nagkakatuwaan kami biglang tumunog ang cellphone ko.

It was Rio.

Linderio:

Asa'n ka?

Rachel:

Nasa puso mo.

Linderio:

Alam kong nasa puso na kita

Asa'n ka nga ngayon?

Korny.

Rachel:

Football Field, walang klase.

Linderio:

Otw.

Ngi, wala ba 'tong klase at masiyado naman akong namimiss ng siraulo, joke.

Ilang minuto lang ay nandito na agad si Linderio.

"Ay bongga nandito na si Linderio hindi na sad si Ace," pang-aalaska ni Lazarus kaya naman binigyan ko siya ng masamang tingin at bigla siyang tumahimik. Natawa na lang si Rio dahil do'n.

"Bakit ka nandito?" I asked him. "Wala din klase ang boring sa room wala si Klint," he said. Klint was his bestfriend that's what he said to me. "Bakit asa'n si Klint?" I asked. "Nasa Architect Building nando'n ang bebe niya," he said. I never thought na may girlfriend na pala ang Klint. Sino naman kaya iyon? I'm just curious who is she. "Wow sana all may bebe," I said. "May bebe ka kaya ayan ah si Linderio," singit naman ni Larisa. "Hindi ko 'yan bebe," I said. "Ouch you hurt my feelings babe," madramang sambit ni Linderio kaya naman inirapan ko siya.

"Bakit hindi ka na lang mag-hanap diyan ng ma-jojowa mo?" I said. "Bakit ako mag-hahanap eh ikaw ang jowa ko," he said. "Owshi mic drop, lintik na pag-ibig parang kidlat puso kong tahimik na naghihintay bigla mong ginulat," sabay-sabay na kanta ng tatlo kaya naman binato ko sila ng bag na dala ko. "Mga siraulo!" I yelled at them. "Aminin kinilig ka sa sinabi ni Papi Linderio," malanding tanong ni Lazarus. "Hindi kasi ang korny," I said. "Weh eh ba't ka namumula?" mapang-asar na tanong ni Larisa. "Kase ho mainit dito," at binigyan ko sila ng pekeng ngiti.

Ang katabi ko naman ay natatawa sa mga pinag-gagawa ng mga kaibigan ko. "Talaga bang hindi ka kinilig?" isa pa 'tong lalaki na 'to eh! Kaya naman hinambalos ko siya ng librong binabasa ko. "Aray naman Babe ang sadista mo talaga," kunwaring nagtatampo na sambit ni Linderio. Kaya naman hinampas ko ulit siya. Siraulo talaga silang lahat pinagtitripan na naman nila ako!

"Pumasok ka na nga naninira ka ng mood eh!" sigaw ko sa kaniya. "Ayoko nga," he said. Aba't siraulong 'to ayaw akong sundin bahala nga siya sa buhay niya hindi ko siya papakialamanan! Ba't ba ang init agad ng ulo?! Kasalanan lang naman ng lalaking 'to!

Tinuloy ko na lang ang pagbabasa ko ng bigla niyang hablutin 'yon, "Para naman akong hangin dito Babe eh! Nagpunta ako dito para maka-usap ka hindi para i-snob mo ako," wews. "Eh 'di wow," I said. He just laughed. That nerve!!

Naalala ko nga pala pag-halik niya sa'kin kanina kaya naman binato ko siya ng bag ko. "Hoy b'wiset ka! Bakit mo ako hinalikan sa noo kanina ha?! Wala sa usapan 'yon ah!" inis na sambit ko. "Aray teka lang! Masakit!" pag-iinarte niya.

"Hay nako maka-alis na nga lang dahil baka madawit pa tayo sa away ng mag-asawa," mapang-asar na sambit ni Zaynab. "Mga gago," I said. Para namang mga siraulo 'to. "Subukan niyo akong iwan sa lalaking 'to magkalimutan na tayo," banta ko sa kanila kaya naman bumalik sila agad.

"Oo na hindi na sabi ko nga hahayaan namin kayong mag-away eh," sambit ni Larisa. "Para kayong mga tanga alam niyo 'yon, alam niyo naman ang lahat pero inaasar niyo kami!" reklamo ko. "Gano'n talaga ang buhay parang life Rachel," pang-babara ni Lazarus. Napa-iling na lang ako dahil sa mga kalokohan nila.

"Oh! What a nice couple naman oh," singit ng dumating si Annalise. Kumunot naman ang akin noo dahil nandito na naman siya ayaw niya kami tantanan lalo na si Rio.

"Ano problema mo?" malumanay kong tanong, hangga't maaari ayaw ko ng gulo kahit ngayong oras lang na ito. "Wala naman, natatawa lang ako sa inyo dahil nagagawa niyong mag-saya. Alam niyo naman na fiance ko ang boyfriend mo at alam mong sa'kin pa din siya mauuwi kahit anong gawin niyo," she said. Pake ko? "'Wag mo ng patulan," pigil sa'kin ni Linderio. "Bakit mo pinipigilan Linderio? Hayaan mo siya para makita ng estudyante kung ga'no siya kalandi dahil nagawa niyang s'yota-in ka kahit alam niyang fiance na kita," inis na sambit ni Annalise kay Linderio.

Nagulat ako ng biglang hablutin sa braso ni Linderio si Annalise. "Don't you dare to say that she is flirtatious 'cause in the first place she's not why? You're not my fiance! Hindi ko alam bakit mo pinagkalat 'yon gayong peke lang ang lahat ng 'yon. Alam mong hindi ako pumayag 'di ba? bakit pinagpipilitan mong ipagsiksikan ang sarili mo sa'kin? Alam mo bang sukang suka na ako sa'yo una pa lang. Kapag nalaman ko na may ginawa kang hindi maganda sa girlfriend ko, hindi na ako magdadalawang-isip na kausapin ang dean at ipa-expell kita. I have rights to say that to our dean 'cause I'm the president of the council," seryosong sambit ni Linderio. Nagulat ako dahil hindi ko alam na may side pala siyang ganito. Napansin ko na ang mga estudyante ay nakatingin sa'min.

Binitawan na din Linderio si Annalise ngunit bago siya umalis. "Hindi pa tayo tapos Rachel humanda ka sa'kin!" bulyaw niya at umalis na dahil pagka-pahiya niya sa madaming tao.

"Oh tapos na ang eksena punta na kayo sa kaniya-kaniya niyo room!" pangtataboy ni Lazarus sa mga chismosang estudyante. "Layas! Pagka-abalahan niyo mga homeworks niyo huwag ang mga tao!" bulyaw ni Larisa kaya naman umalis na ang mga estudyante. Tumabi na din sa'kin.

"Are you okay?" I asked dahil ramdam ko ang galit sa kaniya. "Oo...ikaw okay ka lang ba?" he asked me back. "Oo...sanay na ako sa ganoon Rio sana hindi mo na lang pinatulan," malumanay kong sambit. "Ayokong ganunin ang girlfriend ko Ace," he seriously said.

Bigla na naman akong nakaramdam ng kilig dahil do'n. Ang puso ko ay nagtatambol sa sobrang bilis. Hindi ko puwedeng maramdaman 'to dahil kailangan niya lang sabihin 'yon dahil sabi nga niya act like a real couple. "Okay lang naman Rio, kaya ko naman sarili ko huwag kang mag-alala," I assured him. He just pat my head and give me a small smile.

"Don't let anyone drag you down, mas kilala mo ang sarili mo kaysa sa kanila. Kung kailangan lumaban ka, lumaban ka. Huwag kang papa-api sa kanila," seryosong sambit ni Linderio. I nodded as an answer. Hindi ako sanay na ganito ang lalaking 'to. Mas sanay ako sa mga kalokohan niya lagi.

"Hindi bagay sa'yo ang seryoso lods," I said. He just laughed parang ewan. "Sige na pasok ka na, baka nandoon na prof niyo," he said. I nodded. Pumunta na kami nila Laz sa room at naabutan namin si Annalise na umiiyak.

Tss. Paawa...

Hindi ko na lang siya pinansin dahil una palang ay KSP na siya. Hindi ko alam bakit napunta siya sa educ at filipino pa talaga ang napili niya. Napa-iling na lang ako sa kaniya. Hindi siya pinansin din ng mga kaklase ko. Buti nga.

"You bitch what did you do to Annalise?!" galit na sambit ni Joella. Tinaasan ko naman siya ng kilay dahil doon. Wow ako pa may kasalanan? Eh siya 'tong unang sumugod sa'min duh. "Wala akong ginagawa diyan," malamig kong sambit. Kapagod makipagtalo sa mga bubuyog panget magsi-kudaan. "Wala?! Nakita mo ang paghagulgol niya tapos wala lang?! Siraulo ka ba?!" galit na sambit ni Maia. "Gago ka ba ha?! Hindi ko nga 'yan pinapansin tapos ako sisisihin mo? Bakit hindi niyo tanungin 'yan kung ano ginawa sa kaniya ni Linderio," inis kong sambit.

Hindi sila kumibo kaya naman inirapan ko na lang silang dalawa. Tss...

"Kapag nalaman kong may kinalaman ka dito Rachel, humanda ka!" banta ni Maia. "Go! Hindi ko kayo pipigilan tignan natin kung sino ang ma-eexpelled kung sakali," binigyan ko siya ng mapang-asar na ngiti. Labis ang galit nina Joella at Maia dahil sa sinabi ko. "Hindi ko na talaga maintindihan ang tatlong iyan," napailing na sambit ni Lazarus. "Hoy teka nga matanong kita, ano mayroon sa inyo ni Kez ha?" I asked bigla naman siyang napatigil dahil sa aking sinabi. "H-ha? W-wala naman bakit mo natanong?" he asked sluttering. Natawa ako dahil alam ko ng i-dedeny nitong mokong na 'to. "Sige deny niyong dalawa uunlad kayo," I laughed. "Wala nga promise," he said. "Ayie Kez pala ang nais mo Laz ha," pang-aasar ni Larisa bigla naman namula ang loko. "Tumigil ka nga!" nahihiyang sambit ni Laz. "Kakikilala ko lang doon, aasarin mo ako. 'Di ba puwedeng friendly lang ako?" Laz added. "Friendly mo mukha mo," I laughed. 2 weeks pa lang naman sila magka-kilala. "Oo nga, grabe ka naman sa'kin," he said.

Napa-iling na lang ako, hindi ako tutol sa kung ano mayroong namamagitan sa kanila. Besides, I will be happy if sila magka-tuluyan. They keep teasing Lazarus, ako naman mamaya ko aasarin si Kez. Bagay naman silang dalawa actually. Mas boto ako dito kaysa sa mga past ex ni Kez. Mas matino si Laz compare sa mga mukhang naka-singhot ng droga na mga ex niya.

"Pero seryoso Laz wala pa ba?" I asked, kating-kati na pagiging chismosa ko. Ilang araw ko na rin kasi napapansin pagiging malapit nilang dalawa. I just want them to be together na agad! Joke lang.

"Wala naman talaga eh!" pagmamaktol ni Lazarus. Natatawa naman ako dahil para siyang bata. "Oo na sige sabi mo eh," suko ko. Hindi ko mapagilan matawa dahil sa kaniya. Hindi ko alam sa kaniya bakit todo deny pa ang siraulo eh halata naman gusto niya si Kez eh.

Buti na lang din ay dumating na ang prof at ligtas na ulit si Laz sa'ming pang-aasar. Tuwang-tuwa ang loko dahil nakaligtas siya.

Nakinig na lang whole day. Bahala na kung may masasagot ako sa mga exam. May Title Defense kami sa isang linggo kaya ko pa naman 'tong college life puwede na magpatiwarik. Charot. Tumulong naman ako kahit papaano sa aming study group. Si Papa naman daw ay gising na hinahanap daw ako pero may pasok pa ako kaya mamaya pupuntahan ko siya.

"Grabe, puwede bang maging kinder na lang para tamang color-color na lang?" Zaynab said. "Kung puwede lang Zy matagal ko ng ginawa 'yon," I said. "Kaya nga, buti pa mga grade 1 tamang 1 + 1 palang, tayo ay ewan ang sakit na ng ulo ko," stressed na sambit ni Larisa. "Girl hindi ka naman nag-iisa eh," sambit ni Zaynab.

Gusto ko na lang maging baby, baby niya joke.

When we are talking, biglang tumunog cellphone ko.

Rio calling...

I answer it dahil wala naman klase pa.

Rachel: Oh napatawag ka na naman?

Linderio: Wala lang gusto lang kita maka-usap.

Rachel: Weh?

"Rachel baby! Halika na nga dito!" singit na sambit ni Larisa habang kausap ko pa si Linderio kaya naman pinandilatan ko siya ng mata na lumubay na.

Linderio: Who's that?

Rachel: Si Larisa nasisiraan lang ng ulo.

"Hoy kailan pa ako naging si Larisa ha! Hindi mo na ba ako mahal?!" pang-aasar ulit ni Larisa alam kong naririnig 'yon ni Linderio kaya naman kinurot ko siya sa singit.

Rachel: Pag-pasensiyahan mo na sila, wala akong kaibigan na abnormal.

Linderio was laughing on the other line para kasing mga siraulo ang mga kaibigan ko. Hindi ko alam tamang desis'yon bang naging kaibigan sila. Mga lintek!

Linderio: It's okay, ako din naman may mga kaibigan abnormal.

"Hoy narinig ko 'yon!" singhal ng lalaki sa kabilang linya. Maybe it was Klint kaya naman natawa ako.

Rachel: Hindi ko alam bakit ako nagkaroon ng kaibigan ng abnormal?

Sabay tingin sa mga loko. Ang tingin ng tatlo ay mapang-asar na tingin alam kong aasarin na naman nila ako sa lalaking 'to.

Linderio: Sige na, nandito na prof namin. Sabay tayo mamaya pag-uwi ha huwag mong i-indian-in.

Rachel: Oo na sige na.

Kaya naman pinatay na niya ang tawag grabe naman pagka-miss sa'kin ng mokong. joke assuming.

"Anong mga tingin 'yan ha?" inis kong sambit. Sabay turo sa labas. Tumingin naman ako.

Nagulat ako dahil nandito si Linderio sa labas! akala ko ba may klase siya? Kaya pala ang kaklase ko din ay nakatingin sa'kin dahil nandito ang may bahog.

"Ano ginagawa mo dito?" tanong ko sa kaniya. "Wala lang, naiinip ako eh," he said. "Eh 'di mag-laro ka sa basketball court," I said. "Wala akong kalaro," he said. "Pumasok ka na nga sa room niyo! Para ka naman tanga diyan eh!" singhal ko. "I just want to make sure na wala kang kinikita na lalaki," he said. WTF?! "It was just a prank, Rio!" I said. "Oo na," he sighed.

Nagkita lang kami kanina ngayon naman nandito na naman siya. Asa'n ba mga prof nito?! Anong klaseng mga teacher sila ha?! charot baka ma-expell ako. At bakit naman ako paghihinalaan ng gunggong na 'to?! Wala naman akong crush eh!

"Saan ka mamaya bago ka umuwi?" he asked. Tumingin naman ako sa paligid lahat ay nakatingin sa'min. Naiilang ako. "Sa hospital gising na daw si Papa, kanina pa daw ako hinahanap," I said. "Sige punta tayo mamaya," he said. "Kahit ako na lang," I said. "What I said earlier 'di ba sabay tayo uuwi?" paalala niya. Med'yo ulyanin ako.

"Oo na, sige na. Doon ka na sa building niyo mangbulabog, mamaya lang nandito na ang prof namin!" pagtataboy ko sa kaniya, He gloat at me then umalis na siya. Ayaw niya pa sana kaso dumating na ang prof namin. Masama ang tingin sa'kin ng mga bubuyog ngunit umalis na ako at hindi sila pinansin, aksaya lang sa panahon ang tatlo.

Likewise, I do my routine. Makinig sa lesson at mag-sulat para handa ka sa mga suprise quiz. Minsan kase ugali na ng mga teacher ang gano'n. Kaya naman sanay na din ako mag-advance reading hindi na bago sa'kin 'to dahil sa old school ko ganito din ang aking routine.

"Send katalinuhan Ace," Zaynab said. "Sending....failed," pang-aasar ko. Inirapan niya lang ako. Ako kase ang nakakasagot sa mga tanong ng mga guro ko kaya naman lahat ng mga kaklase ko lagi ako ang tanungan, sinasagot ko naman sila naayon sa mga natutunan ko. Hindi naman puwedeng ipagdamot 'yon kung puwede mo ng tulungan kung wala silang natutunan. Huwag nga lang abuso. Tanging tatlo lang ang hindi lumalapit sa'kin, baka barahin ko lang sila kung lumapit pa sila sa'kin.

I always got a high score sana ma-deans list ako para regalo kila Mama. I tell my Mama na hindi na ako mag-tatrabaho dahil may anghel na tutulong na sa'min. Hindi ko sinabing si Linderio 'yon dahil baka malaman niya ang totoo.

I want to graduate with a title, ayoko ng disappointment dahil never kong naranasan iyon. Kung babagsak man ako, mag-aral na lang ulit ng mabuti. Don't let anyone drag you down. Masakit. Hindi mo alam kung paano ka makaka-ahon sa sakit.

Akala ko nga no'ng high school ako ay hindi ako gagraduate ng valedictorian but luckily I graduated with highest honor. Laking tuwa ng magulang ko dahil do'n. Lahat ng sacrifice ko ay unti-unti nagiging worth it.

Sana hanggang college...

I always doubting myself,my skills. Hindi naman ako gaanong katalino, sakto lang. Ayokong mag-mayabang. Gusto ko lang pantay ang lahat para sa'kin. Masaya na ako sa kung ano mararating ko.

Kahit hindi na ako ma-deans list, basta maayos na lang marka ko okay na din. Basta hindi madidisappoint sina Mama.

Buti na lang at lunch na. Gutom na ako dahil sa mga pinag-gagawa ng mga bubuyog ginutom ako mga may sayad kase sa utak.

Naglalakad na kami nina Larisa at buti naman ay sumama na si Lazarus dahil ayaw niya daw mahuli ulit sa balita. Natawa naman kami dahil ka-lalaking tao napaka-chismoso sana hindi na sirain ng mga bubuyog ang aking pagkain. Lagi na lang kasi na sinisira. Sana ngayon makakain ako ng maayos ngayon.

Rio Calling...

Linderio: Asaan ka na?

Rachel: Papunta na ng Cafeteria

Linderio: Sige.

Agad naman pinatay ng mokong ang tawag parang tanga naman 'tong kausap ko.

Napa-iling na lang at nagpatuloy na lang kami sa paglalakad. Ilang minuto lamang ay nakarating na kami ng cafeteria.

"Ayon na si Boyfie mo," turo sa'kin ni Larisa. Nakita ko naman ang loko, nakangiti pang kumaway. Pumunta na lang kami para tumahimik ang loko. "Ano 'yan?" I asked him dahil ang dami niyang biniling pagkain kala mo fiesta! "Para sa inyo," he simply said. What the heck? Ang dami nito, hindi namin mauubos 'to kung sakali!

"Ang dami naman hindi namin 'to mauubos!" reklamo ko, "Mauubos natin 'yan," he said. Napailing na lang ako dahil daig pa 10 years old ng siraulo. Napa-singhap na lang ako dahil hindi ako makapaniwala na ganitong karami ang kakainin namin, halos lahat ng mga estudyante ay napatingin sa'min dahil sa daming pagkain dito.

"Omg! masisira diet ko!" singhal ni Larisa, natawa naman diet pa pala siya niyan eh kumakain na nga siya. "Kunware ka pa, gusto mo din naman," pang-aasar ni Lazarus. Lagi na lang 'to nag-aaway parang mga bata, I forgot mga isip-bata nga pala kasama ko. "Walang diet-diet sa pamilyang 'to," Zaynab laughed. We just laughed because of that.

"Asaan kaibigan mo?" I asked. "Ayon busy," he said. "'Wawa ka naman pala," I teased. "Pa'no 'ko magiging kawawa eh busy din naman ako sa iyo," he teased me back. I gave him a glare para tumahimik. "Oo sige wala kami dito, hangin lang kami," singit na pang-aasar ni Lazarus, binato ko naman siya ng tissue na mayroon sa harap ko. "Gago," I cussed. Tawanan naman sila talagang trip nila akong asarin sa mokong na 'to eh.

Hiyang hiya naman ako sa mga kagaguhan ng mga mokong. Kumain na lang ako at hindi na sila pansinin baka hindi ako makakain sa pang-aasar nila sa'min.

Pamaya maya lamang ay tumigil na ako dahil nabusog na ako. "Oh tapos ka na?" Rio asked habang sila ay kumakain pa. "Oo," I said. "Kumain ka pa, nakakailang subo ka pa lang eh," he pleased me. "Ayoko na madali lang ako mabusog Rio," I said. "Kaya nga tignan mo katawan mo oh kumain ka pa ng kumain Ace," singit ni Zaynab. They agreed but ayoko na busog na ako. "Okay na ako ayoko na nga kakukulit niyo naman ubusin niyo 'yan kung gusto niyo!" inis na sambit ko. Napak-pangit talaga ng salubong sa akin ng araw ngayon.

Umalis na lang dahil sa inis ko sa kanila hindi ko na pinansin ang tawag nila dahil iritado ako sa kakulitan bakit kasi pinapaki-alamanan ang pagkain ko. Dire-diretso na lang ako lumabas ng cafeteria.

"Hey, I'm sorry!" habol sa'kin ni Rio. "Sana huwag niyo na pinapaki-alamanan ang pagkain ko dahil ako ang nakaka-alam kung busog na ako or hindi, hindi naman kayo ang katawan ko," malumanay kong sambit hangga't maaari ay pinipilit kong kumalma. "Okay sige. Sorry," he said. Umalis na ako sa harapan niya at naglakad na papuntang room hindi ko na lang siya pinansin.

Pumasok na ako ng room at nag-aral na lang hindi ko na pinansin kung ano tingin sa'kin ng mga bubuyog ng makarating ako ng room. I don't care.

Hindi ko na lang pinansin ang mga sinasabi nila until I heard they are gossiping about my parents. Wala silang kinalaman dito 'tapos idadamay pa nila mga walang hiya.

Kaya naman tinulak ko na sa sobrang inis si Annalise. "Paki-ulit nga ang sinabi mong halimparot ka," malumanay ko pa din na tugon. "Ohhhh you heard it pala? Bakit totoo naman, hindi na nga ako nagtaka kung saan kayo kumuha ng pera pang-opera sa pamilya mo baka nga kay Linderio niyo inasa eh," she said, hindi ako makapaniwala na may lakas siya ng loob magsinungaling. Natawa na lang ako dahil hindi iyon totoo. Yes tinulungan ako ni Linderio but may kapalit ang iyon!

"You know how to make people's believe in your lies Annalise. You don't know the truth. Hindi ko alam sa'n ka kumuha ng lakas para sabihin ang mga kasinungalingan. Hindi mo alam ang pinagdaanan namin para mai-raos ang operas'yon ng tatay ko, hindi mo alam kung gaano ang hirap ko! hindi mo alam dahil una pa lang ay wala kang alam. Mabuti na nga lang ay may mga mabubuting puso na tumulong sa'kin, hindi dahil sa awa dahil sa hirap ko bilang anak, hindi mo alam pa'no 'ko kinakayod ang pamilya ko para may makain kami sa araw-araw! Kung wala ka ng makuda sa'kin puwede bang tumahimik ka kung hindi baka mai-sumbong kita sa dean at ipa-expell ka. Huwag mo sabi akong susubukan Annalise you don't know nothing on me! Once you gossiping about my family baka ipadala na kita sa rehab para umayos ang utak mong walang laman at ito pa, yes Linderio help me for providing my family but may kapalit ang mga 'yon bilang pagmamahal sa kaniya huwag ka mag-aalala binabayaran ko naman 'yon. My Friends also help for the funds. Lahat ng mga kaklase natin ay tumulong sa'min. Eh kayo ano ambag niyo sa'kin? Paninira? Grabeng ambag 'yan Annalise, kahit kailan wala ka talagang ambag sa buhay ko," I smile at her. Hindi siya makatingin ng direcho sa'kin dahil sa kahihiyan niya.

"Once you do this again Annalise hindi na ako magdadalawang isip na ipa-expell ka, don't try me," I said at umalis na sa harapan niya at bumalik na sa upuan ko.

"Ano ba 'yan nahuli na kami sa balita," singhal ni Lazarus. Inirapan ko na lang siya. "Kalalaking tao mo pero napaka-chismoso mo daig mo pa ang babae sa pagiging chismoso," Zaynab said. "Pasensiya na mga pare ha, sana hindi na lang ako nabuhay," madramang sambit ni Lazarus kaya naman binato ko sa kaniya ang hawak kong libro.

I opened my twitter account.

R.Shine__

I want peace not shit.

and I tweet it.

Gusto ko ng kapayapaan para sa sarili ko. Ayoko ng gulo. Pa'no ako magkakaroon no'n kung araw araw ay bubulabugin ni Annalise ang aking buhay? Pamilya ko nadadamay na sa mga kagagahan niya. Ayoko sa lahat dinadamay ang pamilya ko sa gulo ko.

How can I be at peace?

Malabo na ata 'yon dahil sa mga taong nakapaligid sa'kin na inaakusahan ako. I forgot that I live in the Toxic and Judgemental society.

Ang daming judgemental sa paligid ko. Madami din na toxic. Hindi ko alam pa'no ko nakakayang mabuhay sa ganitong mundo.

We're people not a trash. Minsan naiisip ko na lang na bakit ganito ang mga tao? Bakit nila nagagawang mag-akusa ng matinong tao? Pa'no sila nakakagawa ng krimen? Pa'no sila nakakatulog ng mahimbing sa gabi? Madaming naghihirap ngayon...katulad ko...hindi ko alam pa'no pa ako makaka-ahon sa hirap ng buhay ngayon.

May pangako ako sa pamilya ko na i-aahon ko sila sa hirap ngunit pa'no ko magagawa 'yon kung ang sarili ko hindi ko mai-ahon.

Gusto kong maging matatag sa lahat pero minsan nakakapanghina na din.

Weeks had passed.

Rio's keep staying by my side kahit bilang kaibigan ay hindi siya nagdadalawang isip na makinig sa mga rants ko.

Minsan sinabi niya na sa'kin. "We're just youth Ace, hindi pa sapat ang kaalaman natin sa mundo. Masiyado pa tayong bata para maghirap. Dapat i-enjoy na lang ang pagiging bata dahil alam natin na minsan lang maging bata. You only live once Ace. Just enjoy your life. Kilala mo ang sarili mo huwag kang magpapaniwala sa mga sinasabi nila sa'yo,"

Tama naman siya do'n ngunit pa'no 'ko ma-eenjoy 'yon kung ang pamilya ko naghihirap sa pangtustos sa'kin. Kaya nga at the age of 17 natuto na akong kumayod. Hindi ko na naisip ang pagiging bata ko that time.

Si Papa ay unti-unti ng nakaka-recover nakalabas na din siya sa hospital. May monthly check up lang s'ya. Iyon na lang paghahandaan ko. May natira pa naman sa pera namin. Nag-resign na rin ako sa mga raket ko gaya ng utos ni Rio.

Annalise keeps gossiping about me, hindi ko na lang siya pinapansin at hindi na ako nagpapa-apekto sa mga sinasabi niya sa'kin. Rio was right. Mapapagod din siya kakakuda ng tungkol sa'kin. She just want is attention.

Maybe she has own problems but sa'kin niya tinutuon ang mga iyon. Hinahayaan ko na lang hanggang sa mapagod siya sa mga paninira niya sa'kin.

You're just a youth, enjoy your life as a teen. Once we enter adulthood, malabo na natin ma-enjoy ang mga iyon. I thank God every day for the blessings that he always gave me. My Father is healing. Our debt unti-unti na naming nababayaran.

Sana sa mga susunod na araw, maging okay na ang lahat. Sana ay maging payapa na ang buhay ko.