Kabanata 02

Maaga ulit ako nagising dahil panibagong laban na naman. Sabay na kami ni Keriza pumasok ngayon dahil mag-kapitbahay naman kami. "Panibagong araw, panibagong sabak na naman tayo," Keriza blurted and I just laughed dahil totoo naman. Panibago sabak na naman kami sa mga professor. "Kung puwede lang huwag ng mag-college ginawa ko na," I said. "Kaya lang hindi puwede," malungkot na tugon ni Keriza dahil alam kong pagod din siya sa trabaho namin gaya ko scholar lang din siya sa M.U kaya naman gusto namin mag-pursigi sa pag-aaral.

"Kaya natin 'to Kez, makakasurvive tayo!" I cheered her. "Fighting!" we both said. She taking the course of BSBA major in Financial Management. Ewan ko bakit teacher ang napili ko. Simple lang gusto ko. Maturuan ang mga bata at matulungan din ang mga kapatid ko. Si Cindy magsisimula ng mag-aral si Theo ilang taon na lang ay mag-aaral na din he was now 6 months old. Sana may trabaho na ako kapag nagsimula na si Theo. Hindi din naman kasi namin alam na masusundan ako ni Cindy malaki ang gap naming dalawa ni Cindy lalo na si Theo.

Habang naglalakad kami ni Kez ay bigla akong sinalubong ni Larisa. "Ace! Kanina pa kita hinihintay may chika kami sa'yo!" she yelled at me bigla siyang napatingin sa kasama ko. "Sino siya?" she added. "Ah kababata ko, si Keriza. Kez sila mga kaklase ko," pagpapakilala ko sa kanila. Nagpakilala naman si Larisa at Zaynab kay Kez. "Hoy pero hindi ito ang pakay ko kailangan mo 'tong malaman," she said at hinarap niya sa'kin ang cellphone niya.

"Linderio Kryz Santos the heir of the Santos Real Estate Company are now engaged with the heir of Tomas Industrial Corp Annalise Tomas" the top header of the new post it. "Oh engage naman na pala sila bakit ako ginagambala ng lalaking 'yon?" I hissed. "Hindi ka nahu-hurt 'te?" makabuluhang sambit ni Larisa agad ko naman siyang binatukan. "Aber hindi 'no mas masaya pa nga ako dahil sa nalaman ko at sana huwag niya na ako guluhin 'no mas magiging payapa ako dito sa school na 'to, saka anong na-huhurt? Hindi ko naman iyan gusto, mandiri ka nga sa sinasabi mo diyan," I stated. "Weh 'di nga?" singit ni Kez. Ito na naman sila aasarin na naman ako, ano ba mayroon diyan sa Linderio na iyan at inaasar nila ako doon? "Isa ka pa Kez ginagatungan mo saka kakikilala ko lang do'n sa lalaking 'yon 'tapos ganito gagawin niyo sa'kin," I objected. "Sorry na, sige hindi na kita aasarin," she promised but hindi ako naniniwala malakas tama nito sa utak eh. "Ewan ko sa'yo," I argued.

Hindi ko na mabasa mga isip ng mga 'to dahil hindi ko alam sa'n sila kumukuha ng lakas para asarin nila ako sa lalaking 'yon. "Pero sa tingin ko hindi interesado si Pres. Lind kay Annalise dahil tignan mo hindi ko sila nakikitang magkasama kahit kahapon," bulalas ni Larisa. Totoo naman kahit ako hindi 'ko alam bakit hindi sila magkasama gayong engage naman na pala sila. Hindi ko din alam bakit ako ang ginugulo no'n bakit hindi na lang si Annalise. Pala-isipan sa'kin 'yon baka fixed marriage ang mangyayare sa kanila.

Gano'n kasi ang napapanood ka sa mga teleserye ipapakasal nila ang anak nila sa hindi naman mahal ng anak nila. Ngayon lang ako kung makakakita ng gano'n kung sakali ngang gano'n ang nangyayare between Linderio at Annalise.

"Lutang ka ata kasi kanina pa kami kuda ng kuda dito hindi ka man kumikibo," sambit ni Zaynab. "Ah. Sorry may iniisip lang," I said. "Baka iniisip niya si President Linderio omg!" kinikilig na untag ni Larisa. "Kung ano-ano ang iniisip niyo tara na nga malalate na tayo," naiirita kong sambit sa kanila dahil inaasar na naman nila ako sa lalaking 'yon. Trip na trip nila kami unang araw pa lang. Alam naman nilang engaged ang tao sa leader ng mga bubuyog.

"Mauna na ako sa inyo, malayo pa tatahakin ko," paalam ni Keriza. Naunang maglakad si Keriza dahil mas malayo ang building niya compare sa'min. Malawak kase ang school namin kaya naman hassle kung malayo ang building mo. "Kumusta pala trabaho mo kahapon?" tanong ni Zaynab. "Okay naman kaso may kampon ng kadiliman ang dumalaw sa'kin kahapon habang nagtatrabaho ako," I ranted to them. "Ha? Sino?" singit ni Larisa. "Sino pa ba sa tingin niyo?" I gasped. "Ah," sabay nilang sabi at binigyan nila ako ng makahulugan na tingin at ngisi sa labi.

"H'wag niyo akong inisin," while my eyes squinting on them. "Oo na, oo na," natatawang tugon ni Zaynab. Pag-pasok namin ng room rinig ko na agad ang mga bidahan ng mga kaklase ko kay Annalise. I scoffed as if I care. "Ano status niyo ni Pres Linderio, Annalise," one of our classmate asked. Bago niya sagutin 'yon tumingin siya sa'kin at tinaasan ko siya ng kilay dahil alam kong aasarin niya ako. "He's my fiance, kaya naman kung sino ang aaligid sa fiance ko, ipapa-expelled ko," habang ang mga mata niya tanging nakatingin sa'kin.

Oh ano paki-alam ko sa inyo at ako naman pinupunterya nitong bubuyog na 'to. Binigyan ko siya ng mapang-asar na ngisi at I mouthed "Go do it," and then she raised a brow to me, I just rolled my eyes to her. "Grabeng titigan 'yan mukha kayong nagpapatayan sa isipan niyo," singit ni Larisa at tumawa ako. "Matagal ko na siyang pinatay sa isip ko simula ng maging kaklase ko siya," I joked they just laughed because of what I said.

Buti na lang ay dumating na ang prof namin dahil hindi ko nagugustuhan ang mga titig sa'kin nitong si Annalise, kailangan ko na talagang umiwas kay Linderio kahit hindi naman talaga ako ang lumalapit dahil siya naman talaga ang nanguna. Kailangan kong lumayo hangga't maari ay hindi puwedeng mag-krus ang landas namin dalawa.

I just listened to the whole class baka kasi may thesis agad kami! At next week na ang hindi pa naman siya ang final defense ku'ndi siya ang title defense buti na lang makakasama ko ulit ang dalawa at sina Caitriona, Letitia, Fleur, Lazarus, Patrick and Kio kaya naman hindi ako mahihirapan dahil alam kong hindi ako sususwayin ng mga ka-grupo ko. "Sino ang leader natin?" Lazarus ask. "Ikaw," I teased. "Auto pass lodi," he said. We just laughed dahil stress na nga kami 'tapos magtatanong ang loko kung sino ang leader. Actually wala kami leader gusto ko pantay pantay lang kami hindi din naman ni-require sa amin 'yon.

"Grabe ang 'talino mo!" Lazarus amazingly said. "Ako lang 'to Laz," I said. "Ah hindi ka pala matalino mahangin ka pala," pangbabara niya. Sinamaan ko naman siya ng tingin dahil sa ginawa niya at binato ang isang notebook dahil sa pang-aasar niya sa'kin.

"Joke lang ito naman baka naman alisin mo pa ako diyan eh." he apologized immediately nag-tawanan naman mga kasamahan ko. "Alam mo Laz balak na kitang palayasin dito isa na lang talaga," napipikon kong sambit. "Chill ka lang sorry na nga eh sige na magseryoso na tayo," he said. "Can you please shut y'all mouths?! Hindi kami makapag-focus dahil ang ingay niyo!" Annalise shouted kaya naman tumayo ako para sagutin siya. "Pasensiya ka na mahal na reyna ha, masaya lang kami dahil naka-isip na kami ng title namin at masaya kami dahil nagbibiruan lang kami," pang-aasar ko dito kaya naman mas lalong nagalit si Annalise. "Kung gusto mo ng tahimik, do'n kayo sa court, wala kaming ginagawa sa'yo 'tapos sisigawan mo kami, ano ka batas?" I added. Sasagot na sana siya ng dumating na ulit ang prof kaya naman binigyan ko na lang siya ng mapang-asar na ngiti.

"Rachel, alam mo bang lahat kami ay takot diyan 'tapos ikaw malakas ang loob na sagutin siya," natatawang sambit ni Kio. "Tao lang naman 'yan bakit niyo 'yan kinakatakutan?" I asked. "Dahil siya ang may pinakamalaking share dito sa school bukod kay President Linderio," Patrick said. Ah kaya naman pala tuwing nagkakasagutan kami ay tanging nakatingin lang sila sa'min dalawa. "They are not the Lord, Pat and Kio, you can do whatever you want at mas lalong hindi siya batas, sorry siya at mali ang kinalaban niya," I said. "Kaya nga bilib kami sa'yo dahil ang tapang mong sagutin siya," mahinang sambit ni Kio. Tumawa na lang ako dahil ayoko ng pag-usap 'yon.

Si Annalise? Bakit ko 'yan kakatakutan? Diyos ba siya para matakot ako sa kaniya? porket mataas na ang share niya dito sa school ay dapat na din ba akong matakot sa kaniya. Tao lang siya. Walang dapat mina-maliit na tao dahil mas mataas lang sila sa'yo hindi kasi ako pinalaki ng nanay ko para maging mayabang at magpaka-baba para lang sa kaniya. Kahit kailan ay hindi ako matatakot sa kaniya dahil hindi naman ako ang nanguna in the first place.

We just discussed our topic for title defense. A while ago bigla na naman akong pinunterya ni Annalise hindi ko na talaga alam ang gagawin sa babaitang ito. Hindi ko na maintindihan kung ano ang ipinagpuputok ng buchi niya, dahil lang ba sa lumalapit sa'kin ang Linderio na 'yon at hindi sa kaniya? The hell I care, pag-untugin ko pa silang dalawa diyan eh.

We decided na on saturday mag-group study kami. Pumayag naman ako dahil sa gabi naman ang pasok ko no'n. Sa linggo ay naglalaba na lamang ako ng mga damit ng kapit bahay. Tinutulungan ko si Mama doon. Iyon na lang kasi ang magiging pahinga ko kasama ang magulang ko. Gusto ko na din silang mabigyan ng magandang buhay na deserve nila. Si Papa may sakit sa puso kaya naman hindi siya puwedeng magtrabaho na kaya naman inako ko na ang lahat ng iyon.

Gusto kong magpahinga na lang ng matiwasay pero kailangan ako nila Mama, kailangan ko ibili pa ng mga gamot si Papa. Hindi ko na din alam kung sino ang uunahin ko. Hindi ko na nae-enjoy ang pagiging teenager dahil kailangan ko ng magbanat ng buto. Hindi ko alam kung maeenjoy ko pa ba 'yon gayong malapit na akong maging legal age. I'm turning 19 in January. Mas gusto ko na lang maging bata na tamang laro lang sa kalsada ngunit ng malubog kami sa utang ay hindi ko na magawang maglaro sa kalsada dahil sa edad kong 17 years old nagbabanat na ako ng buto para makabayad kami ng mga utang namin.

Kaya naman unti-unti na kaming nakakabayad sa mga bayarin namin. Makakaya ko naman 'to kasi kinaya ko naman 'to noon eh.

Lunch time na kaya naman sinigurado kong hindi ko na maiiwan ang bottle ko at lunch box ko. Wala na ulit akong balak bumili dito, ang mahal ng mga paninda. "Girl, bakit ka ba nagbabaon pa eh may mga pagkain naman sa cafeteria," Larisa said. "Ayokong gumatos dahil may pinag-iipunan ako Larisa, hindi naman ako kasing yaman niyo," malumanay kong sambit. "Hayaan mo girl kami na ni Zaynab ang bahala sa pagkain mo basta huwag ka na ulit magbabaon," Larisa insisted and Zaynab agreed. "Huwag na, okay lang naman ako sa ganito Larisa," I said. "Ano ka ba girl maliit na bagay lang, alam ko kasing pagod ka sa araw-araw 'tapos nagawa mo pang ipag-handa ang sarili mo uso din ang pahinga Ace," she said. "Hindi na uso sa'kin ang pahinga simula ng magkaro'n ako ng trabaho, kailangan kong kumayod para sa pamilya ko...dahil ako na lang inaasahan nila..." I tried not to cry because of embarrassment. "Alam naman namin 'yon Ace, pero kailangan mo din magpahinga para sa sarili mo," she said. "Oo tama si Larisa, Ace minsan kailangan mo din magpahinga tignan mo oh kumakain ka pa ba?" nag-aalalang tanong ni Zaynab.

Hindi ko alam dahil nahihiya ako para sa kanila dahil nagkaroon silang kasama na isang katulad ko. "Sorry, pangalawang araw ko pa lang dito sa school na 'to pero ramdam ko ang pag-aalala niyo sa'kin," nakayukong sambit. Hindi ko magawang humarap sa kanila dahil may mga luha ng lumalandas sa aking mata. "Ace, if you need anything don't hesitate to tell us, tutulong kami sa abot ng aming makakaya, tinuring ka na naming kaibigan kaya hindi ka na bago sa'min," Zaynab said as she hold my hand and squeezed it. It tells that everything is gonna be okay with you. "Thank you..." tanging nasabi ko. "Kung may problema ka huwag kang mahihiya na magsabi sa'min dahil handa kaming makinig," Larisa said. Tumango ako.

Hindi ko alam na magkakaroon ng mga kaibigan na katulad nila bukod kay Keriza. Labis ang pasasalamat ko sa Panginoon dahil binigyan niya ako ng mga ganitong klaseng kaibigan. "Looks who's here," Annalise interrupt our conversation. "Ano gusto mo?" malamig kong sambit sa kaniya. "Ikaw! Isa kang peste sa buhay namin ni Linderio!" she yelled nagulat ang mga tao sa cafeteria dahil sa mga sinambit niya. "Ako? Peste? Bakit ano ba ginawa ko sa inyo? At kailangan niyo akong ganituhin ha?" inis na tanong ko. "Sinabi ko sa'yo na layuan mo si Linderio dahil una palang ay akin na siya! At dahil malandi ka hindi mo siya tinigilan," she said. Wow! Ako pa talaga ang malandi eh hindi ko nga nilalapitan ang Linderio na 'yon. "Bakit hindi mo sabihin sa boyfriend este fiance mo na layuan na ako para hindi na pumuputok ang buchi mo diyan," pangbabara ko. "Seriously Rachel? Oh how poor you are. Ano 'yan? Eww!" she give me a disgusted look kaya naman nagkaroon ako ng tiyempo na asarin siya.

"Ah eto ba? Dried Fish at Fried Rice here, kunware ka pa," pangaasar ko na binigay sa kaniya ngunit hindi niya tinanggap kaya naman isinaboy ko sa kaniya 'yon. "What the?! —You bitch!" akmang sasampalin niya pero nailag ko naman agad. "Bagay pala sa'yo 'yan kasing basura ng ugali mo. Ito sasabihin ko sa'yo ha, una sa lahat hindi ako malandi, pangalawa hindi ako ang lumalapit kay Linderio mo at pangatlo wala kang paki-alam sa kung ano puwede kong kainin dahil una sa lahat hindi ka desis'yon na puwede kong sundin naiintindihan mo?" pagbabanta ko sa kaniya. Umalis naman na siya dahil sa kahihiyan na tinamo niya.

"Bilib na ako kay Ace ang tapang mo girl," Zaynab said. "Hindi kase ako pinalaki ng magulang ko para maliitin lang ng ibang tao," malumanay kong sambit. Ayokong aapihin ako sa harap ng mga tao. Mahirap man kami sa paningin nila mayaman naman kasi pagmamahal. "Korek ka diyan! Gusto ko na tuloy ma-meet parents mo!" natutuwang sambit ni Larisa. "Makikilala niyo din sila, hindi lang ngayon dahil may trabaho ako," I said.

Hindi na ako nakakain ng maayos dahil natapon na ang pagkain ko balak sana akong bilhan nila Larisa ngunit sabi ko huwag na muna dahil busog na din naman ako. Buti na lang maaga ang uwian kaya naman makakabili ako ng pagkain ko mamaya habang nagtatrabaho ako.

At sa kamalas-malasan ay nag-krus na naman landas namin ni Linderio! Ang sabi ko ayaw ko na siyang makita pero bakit nandito 'to? Kainis naman gusto kong ipahinga isip ko pero sa ginagawa ni Linderio ay hindi ako makakapag-pahinga dahil sa kaniya.

"Hi babe!" masayang bati ng siraulo. "P'wede ba Linderio tantanan mo na ako hindi mo ba alam na ginigulo ako ng fiance 'tapos magpapakita ka sa'kin na parang walang nangyare, ano ka ba ha? Tao ka pa ba?" naiirita kong sambit sa kaniya. Napatulala naman ang kaibigan ko at mga kasama niya dahil sa inasal. "I have no time for joke Mr. Linderio. Please stay away from me ayoko ng makita pag-mumukha mo," I said at blanko lamang ang tingin ko sa kaniya. Naging seryoso naman ang awra niya. "Anong ginawa niya sa'yo?" his face went dark. "Tanungin mo ang magaling mong fiance," at nilayasan ko na siya.

Nang makarating kami ng room ramdam ko ang sama ng tingin nang mga bubuyog. "Look how poor she is, hindi tuloy siya nakakain dahil tinapos niya kay Annalise ang pagkain niya," Maia said. "Kaya nga tignan niyo katawan niya what a malnorish kid," Joella said. Hindi ko na sila pinansin. "Hindi na ako magtataka kung sila ay nakatira lang sa bangketa," bulalas ni Maia kaya naman sinugod ko siya. "Alam mo ba ang rason bakit ko ginawa 'yon sa ka-bubuyog niyo?" mapang-asar ko siyang tinanong.

"S'yempre hindi 'di ba kasi hindi niyo alam busy kayo sa mga kaartehan niyo habang ang leader niyo sinugod ako ng w*lang pahintulot, at isa pa kayo sa pabigat dito sa pilipinas. Imbes na tumulong na lang kayo sa magulang niyo na magpalago ng business niyo at tumulong sa kap'w* eh nagagaw* niyong maglak'w*tsa. Hindi niyo kasi alam ang nararanasan ng mahihirap dahil w*la kayo sa posis'yon namin, at buti na lang naging mahirap lang ako dahil kahit mahirap ako mahal ako ng magulang ko eh kayo ba? Pero ramdam ko ang disappointment ng magulang niyo dahil hindi nila kayo pinalaki ng maayos. Alam niyo kung bakit ko nasabi sa inyo 'yon? Kasi 'yang mga ugali niyo ay pang-basura. I'm sorry ha kung naoffend kayo or nagalit nagsasabi lang ako ng totoo guys. Ayusin niyo ugali niyo para naman matuw* magulang niyo at saka derserve ni Annalise 'yon kase katulad niyo din siya basura ang ugali," I said at umalis na sa harap nilang dalaw*.

Hindi tuloy sila nakakibo dahil sa kahihiyan na natamo nila. Ako lang kasi ang may lakas ng loob na kalabanin sila dahil sa pangmamaliit nila sa'min.

Hindi din pumasok si Annalise dahil sa pagpapahiya ko sa kaniya, hindi rin naman ako nakaramdam ng awa dahil siya naman ang naunang ipahiya ako kahit hindi naman nahihiya sa buhay na mayroon ako.

"Wazzup I'm back!" masayang bulalas ni Lazarus papasok ng room namin. Natawa na lang kami dahil asal bata na naman 'to. "Para ka talagang bata Laz," napa-iling kong sambit habang nakatingin sa notes ko. "Hoy ano nangyare kanina sa cafeteria? lakas mo naman! Kaya idol kita eh!" he joked. Umiling na lang dahil puro kabugukan na naman 'tong si Lazarus. Intriga naman siya sa nangyare sa'kin kanina sa cafeteria pa'no hindi na naman sumama kasi magbabasketball silang magkakaibigan. "Hindi ka kase sumama sa'min kumain kaya ayan napapala mo," singhal ni Larisa. Natawa lang ako dahil para silang aso't pusa. "Hindi ko alam bakit ikaw pa naging presidente ng classroom eh hindi bagay sa'yo," pang-aasar ni Zaynab. May pagka-pikon din kasi itong si Lazarus alam naman niyang mapang-asar ang dalawa sasagutin pa niya pare-pareho silang may saltik.

Buti na lang din dumating na ang 2nd to the last prof namin at isang sub na lang ay uwian na at magbabanat na ulit ako ng buto. Grabe ang nangyare ngayon compare sa kahapon lecheng Linderio na 'yang pang-gulo sa buhay kong nanahimik ng matiwasay.

Sana bukas ito na talaga, sana hindi na kami mag-pang-abot para hindi na pumutok ang tumbok ni Annalise. Pagod na ako makipag-rebat kay Annalise dahil paulit-ulit lang naman ang binabanggit niya layuan ko si Linderio bakit kase hindi niya 'yon sabihin kay Linderio at hindi sa'kin? Umiiwas ako dahil hindi ako pumasok sa school na ito para makipag-away nandito ako para mag-aral. Hindi para manghimasok sa gulo nila.

Nang matapos na ang klase namin ay nag-unat na ako at ginayak na ang gamit ko. Habang nag-gagayak ako ng gamit ko biglang nagsalita si Larisa, "Simula bukas Ace aalagaan ka na namin ha, hayaan mo kaming gawin 'to. Gusto lang namin makatulong sa'yo," she w*s so sincere. Tumango na lamang ako at hindi na nakipagtalo dahil hindi din naman sila titigil kakakumbinsi sa'kin na gusto nilang tumulong. "Hayaan mo kami na magbayad ng mga kailangan mo sa school mo ipunin mo lahat ng pera na kinikita mo para sa Papa mo,"Zaynab said. "Nakakahiya naman dahil pera ng magulang niyo ang ipang-gagastos niyo sa akin," I said in a lower voice, "Ano ka ba, nagpaalam kami sa magulang namin about dito pumayag sila dahil kung sila din ang nasa posis'yon namin tutulungan ka din nila," they said. Natuw* ako dahil mayroon pa palang ganitong tao na handang tumulong sa kap'w* hindi nangmamaliit ng tao kagaya ng ginagaw* sa'kin ng mga bubuyog.

Hindi naman ako naapektuhan pero nasasaktan ako dahil dinadamay na nila ang pamilya ko nanahimik. Kahit kailan hindi ako sumuko sa mga laban ko, kahit kailan walang nang-apak sa pagkatao ko lalo na sa pamilya ko. Hindi ko kailangan ng awa at pangmamaliit nila dahil mas gugustuhin kong magsimula sa ilalim hanggang sa umangat ako.

Naglakad na ako palabas ng gate ng makasalubong ko na naman si Linderio, iiwas na sana ako ng bigla na naman niyang hablutin braso ko at may nilagay siya sa kamay ko na plastik. "Ano 'to?" nagtataka kong tanong. "Pagkain, nalaman ko na hindi ka kumain kanina dahil natapon pagkain mo and also I'm here to apologize from what happen earlier, hindi ko alam," he said. "Ayoko, kaya kong bumili ng pagkain ko,ayoko magkaroon ng utang sa'yo," I said pilit sinosoli ang pagkain."No,it's free. I'm here din dahil may gusto ako sabihin sa'yo," he said. I feel so nervous dahil seryoso niya akong kinausap ngayon at walang halong kalokohan. "Ano naman?" I asked. "I want you to pretend that you're my girlfriend, I'll pay you 50,000 monthly," he said, my eyes widened because of that. My jaw dropped because of the offer. 50k? Seryoso siya doon? Ang laki din no'n, saan niya kukuhanin 'yon para ipang-suweldo sa akin?

"What the hell Linderio? I have no time for joke at may trabaho ako kailangan ko ng umalis," I said. "Think about my offer Rachel I need you to cooperate with I don't want to marry that annoying girl," he said in a frustration tone. "Bakit ako ginagambala mo ha? Bakit hindi mo sabihin sa magulang mo na ayaw mong makasal doon," I said. "Kung p'wede lang Rachel sana matagal ko ng ginawa," he said in lower tone. "Bakit hindi puwede?" I said in a curiosity, "Dahil ayokong mawalan ng mana Rachel, sabi nila kapag wala akong nahanap ng girlfriend naipapakilala sa kanila ay ipapa-arrange marriage nila ako sa babaeng 'yon pero wala akong nahanap that time kaya wala akong nagawa but naki-usap ako sa kanila, hindi ko alam na pinakalat na pala ng magulang ko na engaged na kami kahit hindi naman totoo, please Rachel I need you to work with me," he pleased me but I can't...baka pagsisihan ko sa huli. Nakakatakot.

"Pag-iisipan ko Linderio hindi rin madali ang pinapagawa mo sa'kin, hindi ko alam bakit ako napili mong guluhin," I said. "You need money right? I'm here to offer you a big income monthly don't worry 'yung pera mo na matatanggap hindi galing sa pera ng magulang ko, pinag-ipunan ko 'yon para dito p'wede ka na rin mag-stop sa work mo once na tinanggap mo ang offer ko," he said. "Kahit na...sundin mo na lang ang gusto ng magulang mo dahil wala naman masama kung susundin mo sila kaya ko naman kumayod para sa pamilya ko Linderio, ayoko din ng gulo baka bigla akong sugurin ni Annalise or ipatalsik niya ako dito sa school," I said. "Ayoko doon sa babaeng 'yon Rachel dahil una palang hindi ko na gusto ang ugali na mayroon siya ngayon, it getting me annoyed everyday. Kaya ikaw napili ko dahil alam kong makakaya mong magpanggap bilang girlfriend ko within 10 months basta makuha ko lang ang mana ko, I beg you Rachel," he still begging me. I don't know what to say dahil ako mismo ay gusto ko din siya tulungan...

"Sige Linderio bigyan mo ako ng isang linggo at pag-iisipan ko ng maigi," I said at nag-thank you ako sa kan'ya dahil sa pagkain na binigay niya "Sige Rachel pag-isipan mong mabuti...maghihintay ako sa sagot mo," he said, umalis na rin ako at nagpunta sa trabaho ko sa panghapon. Kaya ko bang magpanggap na girlfriend niya? makakaya ko ba? Hindi ko alam nahihirapan din naman ako dahil iniisip ko ang magiging rekas'yon ni Annalise kapag nalaman niyang girlfriend na ako ng fiance kuno niya.

I want to think about it carefully ng walang pagsisihan sa huli. I want to make sure bago ko 'to pasukin ay hindi ko pag-sisihan sa dulo kasi napaka-hirap nitong gawin, pretending to be his girl. Hindi ko alam kung kakayanin ko ba or hindi.

Malaki din ang offer niya, malaking tulong sa magulang ko pero baka pag-sisihan ko din naman sa dulo.