I'M ONLY HUMAN
Nanghihina akong naglalakad sa pasilyo ng aming paaralan. Hindi naman ako ganito, pero ewan ko ba at parang ngayon ko lang naramdaman ang pagod ko sa buhay.
Pag-apak ko palang sa aming pintuan ay nakangising Athena na agad ang bumungad sa akin. Kinawayan niya ako na naggagalak, at katulad ng lagi kong ginagawa nilalampasan ko lamang siya papunta sa dulo ng upuan.
Hindi kami madalas magkaklase ni Athena, mga dalawa or isang subject ko lang ata siya kasama.Pagka-upo ko ay ini-ungko ang aking ulo.
Buong araw ako na para bang nakalutang. Ni hindi ko nga kanina naramdaman na pumasok at umalis ang aming mga professor. Basta alam ko lang nakaupo ako
Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko.
"Oh" iniingat ko ang tingin sa pinsan ko na inaabutan ako ng bottle of water at isang supot ng kung ano. Nagpalit-palit lamang ang tingin ko sa bagay na nilapag ni Athena at sa kanya.
Napabuntong hininga siya at hinila ang upuan sa isang gilid palapit sa akin at inumpisahan niya ng tanggalin ang laman ng nasa supot.
"Buti nalang, vacant kanina si Brion at madali ko nautasan na bumili ng mga ito." Pagkukwento niya habang inaabot sa akin ang isang mamon galing sa sosyal na brand.
"You overworked yourself Gia, you should have taken care your body. " Paninirmon niya sakin. Ngunit hindi ko na lamang siya pinansin at kinain na mamon na binigay niya.
"Your are sick! Pagkakita ko palang sayo kanina, alam kong may iba na. Kasi maski madalas mo akong ini-ignore. Ay, parang nakikilala pa rin kita.
Pagkasabi niya na may sakit ako ay agad ko naman hinawakan ang noo ko. Ngunit wala akong naramdaman na kung ano."Silly! Of course you won't feel the heat of your body." Pairap niyang utas sa akin. "Why don't you try to accept my mother's offer to you? We will be living on the same roof, don't you want that?" Patuloy niya na agaran naman ang pag-iling ko. Tinignan niya naman ako ng nagtataka at ang kanyan kilay agad umarko.
"I don't want to be a burden to your family, athena." I simply said.
"Accepting a little help from us, is not gonna make you die" she reasoned out. Binuksan niya na rin ang bottle of minerals nang makita niya na ubos na ang mamon na binigay niya sa akin.Hindi namin snacks break kaya hindi pa kami pwede lumabas, umalis lang saglit ang aming proffesor.
"Hindi niyo na rin naman kasi ako cargo, I can handle my own. I'm old enough. " Pagdadahilan ko rin na mas lalong ikinasama ng tingin niya sa akin. "Tska if I will be having a hard time, I will run to you." I just that said that para hindi niya na ako kulitin.
She just give me a nod to accept defeat.
"Drink your med, I will go back to my sear now. Sabay tayo maglulunch" parang nanay na habiling niya na ikinatango ko na lamang.
Though, I don't want her to be close to me but I'm still thankful that she cares for me. Atleast, nararamadaman ko na may masasandalan ako anytime soon.
It pinched my heart. For the first time, I appreciated her simple gestures towards me.
Pumasok parin ako sa trabaho kahit sinabihan na ako ni Athena na magpahinga muna, nagmatigas pa rin ako. Sayang kasi ang kikitain ko ngayong gabi. Idadagdag ko pa sa bayad ng apartment yun. I don't have the right to rest, magugutom ako.
Pagpasok ko sa convience ay ginawa ko na ang usual routine ko. Hindi naman masyadonf mahirap ang ginagawa ko dito. At may oras din naman na nakaupo lang talaga ako.
Nakayuko sa counter table ng may tumoktok sa gilid nito. Iningatan ko ito ng tingin ang nakanunot noong lalaki ang aking nadatnan.
Agaran naman ang aking pagkilos at nagpaumanhin sa akin inasal. Narinig ko ang mumunting tawa niya na hindi ko na lamang pinansin pa.
Nang matapos ko ng magawa ang kailangang gawin sa kanya. Ay taka ko naman siyang tinignan."I know you are not eating yet, let's go." Ani niya sa akin. Binigyan ko siya ng tingin na nagtataka.
"You are sick, I know. Kaya pala hindi ka nagsusuplada. Kasalanan bang ihiling na sana forever ka nang lagnatin?" Walang sa sariling ani niya. I glared at him. "Sabi na kasalanan e, kahit pa ang gusto ko lang naman yung mabait mong treatment" I looked with confusion
Is this guy crazy? Mabait? E hindi ko nga siya kinakausap e, another weird creatures added in my life again.
Ginawa ko ang kanyang gusto dahil wala na akong gana na kontahin pa siya.
Sinimulan niya ayusin ang kakainin namin. Iba ito sa binili niya nung nakaraan. Lahat ng ito ay masusustansiya. Walang noodles nor softdrinks. Eto ba ang pina-punch niya sa akin kanina? Bakit hindi ko lamang napansin?Kinain ko lamang ang mga inilalagay niya sa harap ko. Ipinatong niya ang kanyang mukha sa isa niyang kamay. Tinignan ko siya at nakita ang kanyang titig sa akin.
"Hindi ka kakain?" Banayad kong tanong.
"I actually bought that for you. " Sabi na hindi pa din inaalis ang titig sa akin. Ngitian ko na lamang siya at pinagpatuloy ako pagkain.
"Let's play a game while you're eating" maligayang suhestyon niya. I just give him a nod hindi na tinanong kung anong laro."It's called 20 questions. Old but gold." Natatawang wika niya. "Tatanungin kita ng kahit anong tanong at ganun ka din. Alternate tayo." Sabi niya. Mukang maganda naman. Pagbigyan ko na, pasasalamat lamang sa tulong niya.
"Why are you emotionless?" He first asked.I looked at him and shrugged. "Maybe nasanay lang ako na walang umiintindi sa akin? Or maybe wala lang akong pakialam sa paligid ko" kaswal na sabi ko na ikinatango niya na lamang. "Ikaw, bakit super kwela ng personality po?" Balik kong tanong at ibinalik ang sarili sa pagkain.
"To hide my pain inside me." He said sadly na ikinalingon ko sa kanya. I didn't know na may dinaramdam siyang ganun. Binaliwala ko na lamang ang kanyang sinabi. Hindi ko naman ugali maki-usisa ng problema ng iba.
Madami na nga akong iniisip, dadagdagan ko pa ba ?
"Nasubukan mo na bang maging masaya?" Kamot ulong tanong niya. "Wierd tho-"
"Oo na. Kanina lang" Nakangiting putol ko sa kanyang sinasabi habang may ngiti sa labi. "Kanina, naramdaman ko na may taong totong may pakialam sa akin. Kanina naramdaman ko na may pamilya ako." Nakangiting kwento ko sa kanyan ng may mainit na likido ang dumaan sa pisngi.
Hinayaan ko lamang ito umagos sa muka ko.
"Ano bayan!" Nakangiting ani ko, at binalingan siya.
Nakita ko ang manghang tingin sa kanyang muka.
"Ikaw, araw-araw ka bang masaya?" Tanong kong muli.
Ikinagitla niya naman yun na ikinaiwas ng tingin niya sa akin.
"Hindi noh! I'm only human" He said that satisfy me.
YOUR SMILESHe's right. He only human, who struggles a lot to test life.Marami pang tanong na interesante na hindi ko napapansing unti-unti ko na pala siyang nakilala at nakikitawa na din ako sa kanya.He knows how to play guitar and piano, he is musician in church. Broken family din siya, but unlike me sinusustentuhan siya ng magulang niya. And many more."Why did you take Nursing course?" I curiously asked. Last question nato actually.Tapos na din ako kumain, kaso hindi pa naliligpit at pinapapak nalang namin ang isang chichiryang kinuha niya ulit kanina."I actually want to be a doctor. Pero sa ganitong lagay ko, siguro kailangan ko muna isantabi at unahim muna na makapagtapos. Para diretso trabaho agad. Parang wala na kasi akong time para mag-aral at mag-aral pa."Why don't you pursue doctor? Try mo lang, malay mo" pagyayaya niya sa akin.Umiling lamang
CHAPTER 5 BOYFRIENDMy days went well simula ng encounter sa gabing iyon. He visits me often in the store. I got to know him even more also. We ate and laughed together. He teases me sometimes as well. I feel so comfortable with him. And I became a better version of myself when I'm with him."Tignan mo na, laki-laki mo na pero parang bata ka pa rin kumain," He said habang pinupunasan ang gilid ng labi ko.I stared at him while his laughing so hard. Iniwas ko ang tingin ko at sinabayan ko na lamang siya sa pagtawa."Hindi ka ba nagsasawa sa pagkain sa store?" Pagbibigay ko lang ng topic para hindi mas
Chapter 6SEAT-INI still can’t accept the fact na boyfriend ni Athena si Alaric. Wala din nababanggit si Alaric na may girlfriend siya, or maybe he just wanted to keep it private. But I thought we’re friends?Here I am laying on my bed again while staring at the ceiling. Still thinking about what happened earlier, what a great twist of my life.“Why do I care anyway?” Pagkaka-usap ko sa aking sarili.“Pero diba kasi, akala ko he is pursuing me, since he kept on following me and accompanying me. Napaka-assuming ko naman.”Parang na akong baliw dah
CHAPTER 7 RetoSimula ng paghaharap naming tatlo ay nanatili pa rin ang pagpunta at pagbisita niya sa store at itinatak ko na din sa aking isip na hindi ko na siya maaaring magustuhan. Ngunit ang aking pakikitungo sa kanya ay gaya parin ng dati. Lagi na din kaming mag-kasama sa tuwing break time.Though, hindi pa namin sinasabi kay athena na bumibista si Alaric sa store sa tuwing on duty ako. Wala din naman kasi akong nakikita na kailangang sabihin since hindi naman talaga ako palakwento na tao.“Gia, may date kami mamayang gabi ni Alaric” sabi ni Gia habang nasa library kami para gawin ang activity na ibinigay ng aming professor.Nakakunot
Chapter 8Drunk“Gia, mabait si Lucas. Matagal ko na siyang kaibigan kaya alam ko na ang ugali niya. Kaya naman alam kong magkakasundo kayong dalawa.” Pag-eexplain sa akin ni Athena ng tanungin ko siya kung sino si Lucas.Nandito kami ngayon sa bahay nila. Naghahanda siya para sa darating Valentine’s day. Siguro may date sila ni Alaric.“Bakit kasi kailangan mo pa akong ireto?” naiinis na utas ko sa kanya.Humarap siya sa akin galing sa pagkakatitig sa salamin hawak ang isang long dress na gray. Tiningnan niya niya ako na parang natatawa sa tanong ko.“
Chapter 9: The kissesAkay-akay ko siya papauwi. Since hindi ko alam ang kung saan siya nakatira. Napagdesisyunan ko na sa apartment ko na lamang siya dalhin.Nang makarating kami sa aking apartment ay agaran ko naman siya nilapag sa may wooden sofa ko. Iniwan ko siya para maikuha siya ng basin na may pamunas. Hinila ko yung monoblock chair ko papalit sa katabi niya ng mapunasan ko siya. Kinuha ko din yung stand-fan sa may kwarto ko para di siya mainitan.Inumpisahan ko sa kanyang noo, pababa sa kanyang pointed-nose, pisngi at leeg. Hinubad ko na kanyang t-shirt. I gulped when I saw his well-build body. Nanginginig ko yung pinunasan at kagat labi sa pagtitipi na napapapikit-pikit pa. Para na akong malalagutan ng hininga dahil sa akin
CHAPTER 10: DATEThis is the day! We are already prepared. Hindi kami susundin ng mga kadate daw namin at kami na lamang ang pupunta sa place na yun para daw mas romantic sabi ni Athena.“Isn’t too formal?” Nag-aalangan kong ani. She chuckled.Nasa taxi na kami ngayong papunta sa place na yun.“It is just a dress no
Simula Nagitla ako sa aking pag-iisip ng maramdaman ko ang kamay sa aking baywang at munting hininga sa gilid ng aking tainga. Ibinahagi ko sa kabila ang aking ulo to give him more access on my neck "Babe" he whispers. Tila naningas ang aking sistema sa kanyang bulong. I sighed! Lagi na lang ba ganito? Our relationship is secret and cannot be expose to anyone. I'm starting to feel his kisses on my neck and his hands are moving attractively. Umalis ako sa kanyang yakap at hinarap siya. "A-alaric" nauutal kong ani sa kanya. Nakita ko ang bakas na kabiguan sa kanyang muka. Siguro dahil ngayon lang ako tumanggi sa kanyang nais. Limang buwan na ang aming relasyon at sa limang buwan na yon ay maraming ng nangyari sa amin. Yes, we are in a relationship even he is my cousin's boyfriend. Bakit ako pumayag? Simple, because I love him
CHAPTER 10: DATEThis is the day! We are already prepared. Hindi kami susundin ng mga kadate daw namin at kami na lamang ang pupunta sa place na yun para daw mas romantic sabi ni Athena.“Isn’t too formal?” Nag-aalangan kong ani. She chuckled.Nasa taxi na kami ngayong papunta sa place na yun.“It is just a dress no
Chapter 9: The kissesAkay-akay ko siya papauwi. Since hindi ko alam ang kung saan siya nakatira. Napagdesisyunan ko na sa apartment ko na lamang siya dalhin.Nang makarating kami sa aking apartment ay agaran ko naman siya nilapag sa may wooden sofa ko. Iniwan ko siya para maikuha siya ng basin na may pamunas. Hinila ko yung monoblock chair ko papalit sa katabi niya ng mapunasan ko siya. Kinuha ko din yung stand-fan sa may kwarto ko para di siya mainitan.Inumpisahan ko sa kanyang noo, pababa sa kanyang pointed-nose, pisngi at leeg. Hinubad ko na kanyang t-shirt. I gulped when I saw his well-build body. Nanginginig ko yung pinunasan at kagat labi sa pagtitipi na napapapikit-pikit pa. Para na akong malalagutan ng hininga dahil sa akin
Chapter 8Drunk“Gia, mabait si Lucas. Matagal ko na siyang kaibigan kaya alam ko na ang ugali niya. Kaya naman alam kong magkakasundo kayong dalawa.” Pag-eexplain sa akin ni Athena ng tanungin ko siya kung sino si Lucas.Nandito kami ngayon sa bahay nila. Naghahanda siya para sa darating Valentine’s day. Siguro may date sila ni Alaric.“Bakit kasi kailangan mo pa akong ireto?” naiinis na utas ko sa kanya.Humarap siya sa akin galing sa pagkakatitig sa salamin hawak ang isang long dress na gray. Tiningnan niya niya ako na parang natatawa sa tanong ko.“
CHAPTER 7 RetoSimula ng paghaharap naming tatlo ay nanatili pa rin ang pagpunta at pagbisita niya sa store at itinatak ko na din sa aking isip na hindi ko na siya maaaring magustuhan. Ngunit ang aking pakikitungo sa kanya ay gaya parin ng dati. Lagi na din kaming mag-kasama sa tuwing break time.Though, hindi pa namin sinasabi kay athena na bumibista si Alaric sa store sa tuwing on duty ako. Wala din naman kasi akong nakikita na kailangang sabihin since hindi naman talaga ako palakwento na tao.“Gia, may date kami mamayang gabi ni Alaric” sabi ni Gia habang nasa library kami para gawin ang activity na ibinigay ng aming professor.Nakakunot
Chapter 6SEAT-INI still can’t accept the fact na boyfriend ni Athena si Alaric. Wala din nababanggit si Alaric na may girlfriend siya, or maybe he just wanted to keep it private. But I thought we’re friends?Here I am laying on my bed again while staring at the ceiling. Still thinking about what happened earlier, what a great twist of my life.“Why do I care anyway?” Pagkaka-usap ko sa aking sarili.“Pero diba kasi, akala ko he is pursuing me, since he kept on following me and accompanying me. Napaka-assuming ko naman.”Parang na akong baliw dah
CHAPTER 5 BOYFRIENDMy days went well simula ng encounter sa gabing iyon. He visits me often in the store. I got to know him even more also. We ate and laughed together. He teases me sometimes as well. I feel so comfortable with him. And I became a better version of myself when I'm with him."Tignan mo na, laki-laki mo na pero parang bata ka pa rin kumain," He said habang pinupunasan ang gilid ng labi ko.I stared at him while his laughing so hard. Iniwas ko ang tingin ko at sinabayan ko na lamang siya sa pagtawa."Hindi ka ba nagsasawa sa pagkain sa store?" Pagbibigay ko lang ng topic para hindi mas
YOUR SMILESHe's right. He only human, who struggles a lot to test life.Marami pang tanong na interesante na hindi ko napapansing unti-unti ko na pala siyang nakilala at nakikitawa na din ako sa kanya.He knows how to play guitar and piano, he is musician in church. Broken family din siya, but unlike me sinusustentuhan siya ng magulang niya. And many more."Why did you take Nursing course?" I curiously asked. Last question nato actually.Tapos na din ako kumain, kaso hindi pa naliligpit at pinapapak nalang namin ang isang chichiryang kinuha niya ulit kanina."I actually want to be a doctor. Pero sa ganitong lagay ko, siguro kailangan ko muna isantabi at unahim muna na makapagtapos. Para diretso trabaho agad. Parang wala na kasi akong time para mag-aral at mag-aral pa."Why don't you pursue doctor? Try mo lang, malay mo" pagyayaya niya sa akin.Umiling lamang
I'M ONLY HUMANNanghihina akong naglalakad sa pasilyo ng aming paaralan. Hindi naman ako ganito, pero ewan ko ba at parang ngayon ko lang naramdaman ang pagod ko sa buhay.Pag-apak ko palang sa aming pintuan ay nakangising Athena na agad ang bumungad sa akin. Kinawayan niya ako na naggagalak, at katulad ng lagi kong ginagawa nilalampasan ko lamang siya papunta sa dulo ng upuan.Hindi kami madalas magkaklase ni Athena, mga dalawa or isang subject ko lang ata siya kasama.Pagka-upo ko ay ini-ungko ang aking ulo.Buong araw ako na para bang nakalutang. Ni hindi ko nga kanina naramdaman na pumasok at umalis ang aming mga professor. Basta alam ko lang nakaupo akoHindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko."Oh" iniingat ko ang tingin sa pinsan ko na inaabutan ako ng bottle of water at isang supot ng kung ano. Nagpalit-palit lamang ang tingin ko sa bagay na nilapag ni At
ORIGIN OF LIFEI am alone again! I am staring on the ceiling of my small room. A comfortable place indeed. Maggagabi na, actually kakarating ko lang galing sa school. At agad ko ng ibinagsak ang aking katawan sa kama na para bang pagod na pagod sa maghapon."Kailan kaya mababago ang ganitong scenario?" Pagmo-monologue ko. I sighed in frustration."Ma! I'm home" sigaw ni Athena pagdating namin sa kanilang bahay. Maya't-maya ay nakita ko na si Tita Lucille ang mama ni Athena na kagaya niya ay may magandang ngiti din sa mukha. She kissed Athena on the cheeks and then look at me."Oh, Gianna. Andito ka pala. " She said and then kissed me on the cheeks as well. I just give her a small smile and nod."Oh anyway, may niluluto ako for snacks, tara kain tayo" sabi ni Tita Lucille habang nasa baywang ko ang kamay at iginaya ako sa kusina.Tinitigan ko lamang ang dalawa habang nag-uusap. They ha