Chapter 2

ORIGIN OF LIFE

I am alone again! I am staring on the ceiling of my small room. A comfortable place indeed. Maggagabi na, actually kakarating ko lang galing sa school. At agad ko ng ibinagsak ang aking katawan sa kama na para bang pagod na pagod sa maghapon. 

"Kailan kaya mababago ang ganitong scenario?" Pagmo-monologue ko. I sighed in frustration. 

"Ma! I'm home" sigaw ni Athena pagdating namin sa kanilang bahay. Maya't-maya ay nakita ko na si Tita Lucille ang mama ni Athena na kagaya niya ay may magandang ngiti din sa mukha. She kissed Athena on the cheeks and then look at me. 

"Oh, Gianna. Andito ka pala. " She said and then kissed me on the cheeks as well. I just give her a small smile and nod. 

"Oh anyway, may niluluto ako for snacks, tara kain tayo" sabi ni Tita Lucille habang nasa baywang ko ang kamay at iginaya ako sa kusina. 

Tinitigan ko lamang ang dalawa habang nag-uusap. They have a same face, Athena is like Tita Lucille photo copy. 

"Kailan ko kaya mararanasan na uuwi ako sa bahay, na may sasalubong na nanay?" Balik realidad kong ani pagkatapos magbalik tanaw sa mga scenario tuwing nasa bahay ako nina Athena. 

I sighed! Bakit kasi pinanganak ako ng ganito? 

Bumangon  ako sa pagkakahiga at agad inayos ang sarili para sa trabaho. 8 pm ang pasok ko sa isang convenience store dahil pinili ko talaga na panggabi. May 30 minutes pa ako para mag-ayos. Malapit lang naman ang convenience store. Kaya kayang-kaya pa lakarin. 

"Hay, salamat naman at nakarating ka na"  salubong sa akin ni Melissa, ang papalitan ko sa trabaho.

Irap ko naman siyang tinawanan "OA lang ha? On time kaya ako." Ani ko at pinakita ang braso ko na may relo. "Parang may date naman" pang aasar kong usal sa kanya. 

Natawa naman siya sa aking litanya "Ay, di mo sure cyst!" Panggagatong niya sa pang-aasar ko. "Sige na. Alis na ako." Paalam niya na agad ko namang ikinatango. "At tska nga pala, hindi ko pa natatanggal yung mga malalapit ng ma-expired. Alam mo na" Natatawa niyang ani, sabay kindat bago tuluyan ng umalis. 

Napapailing lang ako sa kanyang kabaliwan. 

Heto na naman ako. Puyatan na naman. 

Kinuha ko ang basket at sinimulan ng isa-isahin yung mga pagkain at drinks na malapit ng mag-expire. Konti lang naman yun, kasi halos araw-araw ganun ang ginagawa ko kapag walang ginagawa sa store. 

Pagkatapos kong maipon at kumuha ako ng isang box na may laman ng sisig at kanin, at drinks. Ininit ko muna ito at sinabayan ko na rin ng cup noodles. Libre naman to, kaya tuwing na uuwi ako sa bahay ay pinipili ko talaga na wag ng kumain at umasa na lang sa mga goods na malapit ng ma-expire. 

Ng matapos ang aking pag-iinit ay inilapag ko naman uto sa isang table na malapit lang sa counter, incase na may costume ay malabilis lamang ang aking kilos. 

One of a reason kung bakit, gusto ko pumwesto sa lamesa na ito, dahil natutuwa akong panoorin ang mga tao na naglalakad. At minsan pa at ginagawa ko sila ng storya, weird right? 

Sinimulang ko ng kumain habang isinantabi muna ang cup noodles at kailangan pang palutuin ng maigi ang pasta. 

The bell on the door rang. Na siyang ikinatayo ko, habang may pagkain pa sa bibig. Napatigil ako ng makita ang imahe ng isang matanggkad na lalaki, na may malawak na ngisi sa kanyang muka pagkatapos ng pagkakita sa akin. 

Napabuntong hininga ako, at agad ng pumunta sa counter, habang siya naman ay pumunta sa drinks section ng hindi pinuputol ang tingin sa akin. 

Inilapag niya sa harap ko ang limang pirasong drink in can, dalawang sisig in pack and noodles. 

Pagkatapos ko mailagay sa paper bag at masuklian siya ay umalis naman siya, at bumalik nadin aking lamesa.

Papatuloy ko na sana ang aking pag kain na may maglapag ng paper bag sa tabi ko na siyang ikinagitla ko. Agad ko naman itong tiningala at bumungad na naman sa harap ko ang mayabang na lalaki. 

What's his name again? A-arkin? A-alec? Whatever!

Inihila niya ang isang upuan sa katabi ko at nginisihan lamang ako.

"Sabi nila masarap kumain ng may kasama, so sasamahan kita" wika niya habang inilalabas ang binili niya sa akin kanina. 

Hindi ko na lamang siya pinansin at tinuloy na ang pagkain. 

"Lagi kitang nakikita dito, sa ganda mo ba naman niyan?" Wika niya na timing naman sa pag-inom ko at agaran kong ibinuga sa kanyan. Tumawa siya ng sobrang lakas. 

"Bakit parang gulat ka? Ngayon lang bang may nagsabi sayo na maganda?" Nagagalak niya ani. Inirapan ko nalamang siya at pinunasan ang sarili. 

Inilikpit ko ang styro at tinapon sa basurahan habang nasa gilid pa din yung cup noodles. Nawawala na akong ganang kumain. 

Nang dahil sa lalaking ito, nawala ako sa mood. 

Lalagpasa ko na sana siya, ng bigla niyang hinawakan ang kamay ko na agad ko nmang iniiwas. 

Itinaas niya ang kanyang dalawang kamay na para bang nagdususurender. 

"Chill woman. Tapos ka na agad kumain? Hindi mo lamang ba ako sasamahan? Diba sabi ko kanina na masarap kumain na may kasama." Wika niyang dire-diretso. Kinuha niya yung cup noodles sa gilid ko kanina "Tska hindi mo pa ti nakakain oh, sayang naman" Parang bata niya ngisi sa akin. Tinignan ko lamang siya with my arms crossed. 

Tumayo siya at hinila ang upuan ko kanina. "Sige na oh, hindi ang magsasalita habang kumakain ka" ani nuya at nag-promise sign pa. 

Wala akong nagawa kung hindi umupo lamang sa tabi niya. Bahala na nga. Basta kapag nangulit siya, aalisa nalang ako. Sinimulan ko ng kainin ang noodles ng bigla akong napatingin sa kanya at nadatnan kong nakatitig sa akin na may ngiti sa labi. 

"Stop staring, Sir" mataray na may pagka-pormal kong sabi. Tumawa naman siya ngunit hindi parin inaalis ang tingin.

"Grabe naman, hindi na nga ako magsasalita. Tapos bawal pa kitang tignan? Damot mo Eva!" Nakapout niyang ani na ikina-irap ko na naman.

Basta talaga tong lalaki ang kaharap ko, hindi ko alam kung nakakailang irap ako sa kanya. 

"Arkin? Alec? Sh*t!" Naiiling kong ani. Ano nga ba kasi ulit pangalan niya? "Whatever your name is, let me tell you something. Back off!" Asar na sabi ko sa kanya at ipinagpatuloy na ang pagkain ng noodles. 

"Alaric Brion, ang name ko miss. Pano mo nakalimutan ang kagandahan ng pangalan ko?" Pilyo niyang ani.

"Bakit ako, alam na alam ko pangalan mo kahit di ka pa nagpapakila sa akin, diba miss Gianna Eva Velasco?" Dagdag niya na may lalong nakapagpakunot ng aking noo. 

"Don't look at me like your gonna eat me, aba hindi kita aatrasan noh" asar niya pang lalo. Tatayo na sana ako, na agad niya naman ako pinigila. "Just kiddin' Eva" Inis ko siyang binalingan. "From now on, I will call you Eva means origin of life, beautiful isn't?" Nalamyos na niyang sabi. Tumayo na din siya, at dala dala yung paper bag pati na rin ang pinagkainan niya. 

"Seeyou tomorrow, Miss" Nakangiti niyang ani, at oarang sumaludo pa sa akin. 

Habang ako, ay nanatiling nakaupo at nagtatakang nakatingin sa kawalan. 

"My life will be miserable from now on, for sure! " Bulong ko sa aking sarili kasabay ng aking malalim n buntong hininga.