Fourth Trip: Pissed Off

Hindi mawala-wala ang ngiti sa labi ko habang naglalakad pabalik sa aming silid-aralin. Hanggang ngayon, nagpapasalamat ako sa Panginoon dahil binayayaan niya ako ng mababait na mga kaibigan.

Napatingin ako sa hawak kong sandwich. Bago kami maghiwalay nina Giovanni at Christine kanina, binilhan pa muna ako ni Giovanni ng sandwich. Kung hindi ko lang siguro alam ang totoong pagkatao niya, baka pati ako ay nahulog na rin sa kaniya dahil sa pagiging maalaga niya.

Nawala ang ngiti sa labi ko nang maalala ang FoxyLuscious Group. Siguradong madagdagan ang galit nila sa akin nang dahil kanina sa Cafeteria. Ba't kasi ginawa 'yon ni Giovanni sa harap pa ng mga kaiskuwela namin? Napabuga ako ng hangin at tuluyan nang pumasok sa aming silid-aralan.

Agad kong kinain ang sandwich nang wala pa ang mga kaklase ko sa loob. Ilang minuto ang lumipas, sunod-sunod na silang nagsipasukan sa aming silid-aralan. Nakayuko lang ako sa aking upuan nang marinig ko ang mga bulungan nila. Tungkol na naman sa akin at sa ginawa ni Giovanni sa akin sa Cafeteria. Buong klase nakayuko ako at inabala na lang ang sarili sa pagsusulat ng kung ano-ano sa aking kuwaderno.

"ALMHERA ISABELLE DELA VEGA!"

Napaupo ako nang maayos nang malakas isinigaw ng aming guro ang buo kong pangalan.

"Kanina ko pa tinatawag ang pangalan mo ngunit masyado kang abala riyan," mataray na pagkakasabi ng aming guro.

Napapalunok ako nang umarko ang kaliwang kilay niyang itim ang pagkakaguhit. "Tumayo ka," pag-utos niya. Mabilis akong napatayo mula sa pagkakaupo. "Ano ang buong pangalan ni Jose Rizal?" mataray niyang tanong.

Dumagundong ang kaba sa dibdib ko dahil sa tanong niyang 'yon. Bahala na si Batman. "Ang buong pangalan ni Dr. Jose Rizal ay José Protacio Rizal Mercado y Alonso Realonda, Ma'am," kinakabahan kong sagot.

Buong silid ay tumahimik at naghihintay sa magiging tugon ng aming guro sa sagot ko.

"Mahusay! Tama ang iyong sagot Ms. Dela Vega. Mabuti at natandaan mo pa ang buong pangalan ni Jose Rizal." Lumuwag ang dibdib ko nang marinig ang tugon ng aming guro. "Puwede ka nang maupo," pag-utos nito sa 'kin.

Napabuga ako ng hangin pagkaupo. Mabuti na lang talaga at hindi nawala sa isip ko ang buong pangalan ni Jose Rizal.

"Bago ko tapusin ang ating klase, gusto kong sabihin sa inyo na kailangan niyong bumili ng libro tungkol kay Jose Rizal at sa mga gawa nito." Napatutok kaming lahat sa pakikinig sa anunsyong 'yon ng aming guro sa History. "Doon ako kukuha ng topiko sa ating klase at magbibigay ako ng pagsusulit sa susunod na linggo. Iyon lamang at tapos na ang ating klase."

Nang makalabas ang aming guro, maraming umangal at may iba ay sumang-ayon din. Napaisip bigla ako, mabubutas na naman ang bulsa ko nito dahil sa librong bibilhin namin.

***

(At saan ka na naman pupunta, Almhera?) mataray na pagkakasabi ni Giovanni sa kabilang linya.

Bigla itong napatawag sa akin pagkatapos kong magpadala ng mensahe sa kanila ni Christine na hindi ako makakasabay sa kanilang umuwi.

"Sabi ko Giovanni, pupunta ako ngayon sa mall dahil bibili ako ng libro tungkol kay Jose Rizal at sa mga gawa niya," tugon ko sa kaniya.

Kasalukuyan akong nakaabang ng Jeep sa labas ng MHU. Mas mabuti na lang bilhin ko agad ang librong 'yon nang maaga kong pag-aralan 'yon para sa pagsusulit namin sa susunod na linggo.

(Why don't you just wait for us, Almhera girl? Para masamahan ka namin ni Giovanni,) ani naman ni Christine sa kabilang linya.

"Naku, ayos lang. Kaya ko naman e. At may lakad pa kaya kayo ngayon. Ayokong makaabala sa inyong dalawa," tugon ko. "Oh sige na, message ko na lang kayo mga bestfriend. Nandito na ang Jeep. Bye! Ingat kayo!" Agad kong pinatay ang tawag nang huminto ang Jeep sa harap ko.

Pagkarating ko sa Mall dito sa bayan ng La Deś Stefano, agad akong pumasok at dumeretso sa National Book Store.

"Saan ko naman kaya 'yon mahahanap?" tanong ko sa sarili habang naglibot-libot sa iba't ibang estante ng mga libro. Napatigil ako bigla sa isang section. Puro nobela ito at natuon ang interest ko sa isang libro. Kinuha ko ito at binasa ang unang pahina. Hindi ko maiwasan mapangiti o matawa dahil comedy genre pala ang nakuha ko. Puro short story ito at iba't ibang manunulat sa bawat pahina ng libro. Napasandal ako sa bookshelf habang nagbabasa. Napatigil ako bigla nang may lalaki sa harapan ko na sobrang lapit ang katawan sa 'kin.

"Excuse me," wika no'ng lalaki sa akin.

Natakpan ko ang mukha ko gamit ang librong hawak nang mas lalo itong lumapit sa akin. Naramdaman ko na lang nang may kinuha itong libro sa likod ng sinasandalan ko. Napaatras ako nang mas lalong lumapit ang katawan niya sa 'kin. Ngayon, kaharap ko na ang dibdib no'ng lalaki at hindi ko maikakailang mabango ito.

Hala Almhera! Ano ba ang pinag-iisip mo?

Bahagya kong naihampas sa aking mukha ang hawak kong libro dahil sa mga naisip ko. Napayuko na lang ako't unti-unti sanang aalis sa harap ng lalaki. Ngunit hindi ako makaalis sa pwesto ko dahil katabi ko pa ang isa pang bookshelf. Sa maling paggalaw ko baka masagi ko ito't matumba. Tumingala ako sa lalaki, napaawang ang mga labi ko nang makita ng mga mata ko ang librong kanina ko pa hinahanap.

"NAKITA RIN KITA!" Hindi ko napigilang sabihin 'yon nang malakas at naitulak ko pa ang lalaki sa harap ko para kunin agad ang libro.

"Ba't kasi may mga taong bastos at hindi nilalagay sa lugar ang bunganga para tumahimik?"

Napalingon ako sa lalaking nagsalita mula sa likuran ko. Nahulog ang panga ko nang mamukhaan ko ito. Siya 'yong lalaking nakatabi ko sa Jeep noong isang araw. Siya 'yong lalaking kamukha ang Gwapong Anghel mula sa panaginip ko.

"Katulad na lang ng iba diyan, maitim at pangit na nga, wala pang good manners. Iba na nga talaga ang taong pabaya sa pag-aaral," wika ng lalaki at tiningnan ako ng nakakasuyang tingin.

Nalukot ang mukha ko dahil sa mga sinabi niya. Ako? Walang good manners? Antipatiko 'to a! "Anong sinabi mo?" 'di makapaniwalang tanong ko sa kaniya.

"At bingi pa talaga," napakunot-noo ako nang marinig ko ang bulong niyang sinadya niyang lakasan para marinig ko. "Tabi nga riyan, nakaharang ka sa daan," masungit niyang saad at bahagya akong tinulak nang dumaan ito sa harap ko.

"HOY! Mas ikaw 'tong bastos! Ang sama ng ugali mo!" sigaw ko sa kaniya ngunit parang siya itong bingi at hindi pinansin ang sinabi ko.

"Madapa ka sana! Kainis ka!" sigaw ko sa isipan nang tuluyan itong makalabas ng National Book Store. Agad akong pumunta sa cashier para bayaran ang libro. Hindi na ako nagtagal pa sa loob ng Mall at agad lumabas saka nagsakay ng Jeep pauwi.

Hindi pa rin ako makapaniwala na makikita kong muli ang kamukha ng Gwapong Anghel sa panaginip ko. Ngunit mas lalong hindi ako makapaniwala dahil sa ugaling pinakita niya sa akin. Ano bang ginawa ko at gano'n na lang ang galit niya sa akin at pinagsalitaan niya pa ako ng masama? Ako raw, pabaya sa pag-aaral? Walang good manners? Grabe siya, hindi niya alam ang pinagdaanan ko bilang estudyante para pagsalitaan ako nang ganoon kanina. Nakakainis talaga siya! Ang layo ng ugali niya sa Gwapong Anghel na nasa panaginip ko! Siya sana sunduin ni Kamatayan dahil sa kasamaan ng ugali niya.

***

CLINTHON POV

"Magandang hapon, Mr. Clinthon Lance Montanari," pagbati ng kaibigan kong si Andrew nang makapasok ako sa Training Room namin.

Pabagsak kong inilagay ang dala kong bag sa mesa at saka pabagsak akong umupo sa kaharap nitong silya. Naramdaman ko ang paglapit ni Andrew, napasulyap ako sa kaniya at nakita kong basang-basa ito ng pawis at suot-suot pa nito ang Kimono.

"Ba't parang bad trip ka yata, Bro?" tanong nito nang makaupo sa kaharap kong silya.

"Hindi parang, talagang bad trip talaga ako," asar kong tugon sa kaniya.

"Oh, bakit naman? May nakaaway ka ba sa labas?" usisang tanong niya.

Pabuntong-hininga naman akong uminom ng tubig sa bottled water na nakapatong sa mesa. "Parang gano'n na nga... Kainis lang kasi 'yong babae sa National Book Store," kunot-noo kong wika.

Sumilay ang ngisi sa labi ni Andrew. "Naks! Chicks ba 'yan Bro? Sana sumunod na lang ako kanina nang makita ko siya," natutuwang wika niya.

"Ha! Magsisisi ka kung makikita mo siya. Ang itim-itim niya at sobrang pangit pa. Ang sama pa ng ugali niya. Itinulak ba naman ako kanina at bigla na lang sumigaw ng "NAKITA RIN KITA!" panggagaya ko sa boses ng babae kanina.

Itong kaibigan ko naman ay bigla na lang humagalpak ng tawa. Anong nakakatawa sa kuwento ko? Hindi ba siya naiinis sa babaeng 'yon? Lalo akong naiinis sa paraan ng pagtawa niya e.

"Ano naman ang nakakatawa, Andrew?" asar kong tanong nang makitang maluha-luha na ito sa kakatawa.

"E-E k-kasi naman, unang beses na may gumanon sa 'yong babae," natatawa pa rin niyang tugon.

Tama si Andrew, unang beses na may gumanon sa akin at babae pa talaga. Sa gwapo kong ito at maraming nagkakandarapang babae sa akin, itutulak lang ako ng pangit at maitim na babaeng 'yon? Kainis talaga siya! Hindi ko na sana siya makikita pa at baka ano ang magawa ko sa kaniya 'pag makita ko ang nakakainis niyang pangit na pagmumukha.