JOHN ENRIQUEZ POINT OF VIEW Hindi ko alam kung bakit ako nakaramdam ng lungkot sa ginawang pagpapaalam ni Leila. Ang dapat nga ay magpasalamat ako dahil siya na ang sumira sa kontrata at hindi ko na siya obligasyon. Dapat nga ay maging masaya ako dahil okay na sila ng pamilya niya at hindi ko na siya kailangang kupkupin. May tiwala din naman ako sa kaniya na pananatilihin lihim ang tungkol sa ama ng kaniyang pagbubuntis pero bakit kaya iba ang pakiramdam ko. Parang may mali? Why all of a sudden? Anong nangyari sa pag-uusap nila ni Luigi? hindi kaya si Luigi ang naging daan para magkaayos si Leila at ang pamilya niya? Ano ang nangyari sa bayaran? Ang daming tanong sa isipan ko. Ang dami kong gagawin dito sa office pero si Leila at si Leila pa rin ang naiisip ko. Hindi ako mapakali. Hindi ko na dapat alamin ang tungkol sa buhay niya tutal ay okay naman na daw siya. I did my part ang nagpasalamat naman siya sa mga naitulong ko sa kaniya. Bahala na siya sa buhay niya.
Gaya ng napagkasunduan nila ng Sir Luigi niya, Ngayong araw ay maagang umalis si Leila para magtrabaho at ituloy ang pag-shoshooting ng pelikula. Sa kabila ng mga nangyari sa kaniya ay buong-buo pa rin ang pagtanggap sa kaniya ng nga katrabaho niya. Alam ng mga ito na siya ngayon ay nagdadalang tao at ang alam dito ay nadisgrasya lang siya at hindi pinanagutan ng lalaking nakabuntis sa kaniya kaya lahat ng awa at simpatya ay nasa kaniya. "IN 1, 2, 3, ACTION!" Wika ng Direktor. Ang eksena ngayon ay bedscene at aware na si Leila na may mga ganitong eksena. Napaka ganda niya suot ang puting satin na sando na Tunay nga'ng kaakit-akit. Wala siyang suot na panloob kaya naman bakat na bakat ang kaniyang bilog at lintog na utong.Sa eksena, siya at ang kapartner niyang si Xian ay nakahiga sa kama na bigla na lang parehong tatagilid at biglang magkakaharapan, magkakatitigan--- titigan na sobrang lagkit na mauuwi sa isang mainit na halikan. Isang mainit na halikan kung saan ay kunwari ay a
Dahil sa desisyon ni Leila na gamitin ang pera sa kung ano man na sa tingin niya ay makabubuti, nasira ang maganda na sana nilang pagsasamahan ni John. Nagalit sa kaniya si John at bumaba ang tingin at si Leila naman ay sumama ang loob kay John dahil sa pang mamaliit ito sa kaniya at sa kaniyang pamilya. Pareho na silang namumuhi ngayon sa isa't isa. Now, John wants his money back. Alam niyang ginamit ito ni Leila sa walang kwentang tao at sinasadya niyang gipitin si Leila. Hindi malaman ni John kung galit ba o selos ang kaniyang nararamdaman. Ayaw niyang aminin na naiinis siya dahil kung kailan nagkaroon na siya ng feelings para kay Leila ay saka naman ito nagdesisyon na lumayo sa kaniya. _______________ John Enriquez point of view Damn her! who she thinks she is? A gold? Anong akala niya na hahabulin ko siya? naahh, hindi ako para maghabol sa babae. Yeah i starting to like her, I already have feelings first her but it doesn't mean na seseryosohin ko siya. As long
Habang abala si Leila sa pagtapos ng pelikula at pagpapakapagod para mabigyan ng magandang kinabukasan ang kaniyang pamilya, itong di David naman ay sa casino kaagad ang tungo matapos niyang makita ng napakaraming pera sa ilalim ng kama ng anak-anakan. Kumuha lang si David ng isang daang libo para panlaro ngayong gabi. Nangangati ang kaniyang palad at pakiramdam niya ay swerte siya ngayong gabi. Nagsinungaling siya sa kaniyang asawa na si Cecil na kunwari ay maghahanap ng trabaho ngunit ang totoo ay lulustayin niya sa sugalan ang pera na nakuha mula sa anak. "David, welcomr back! hindi ko inaasahan na makikita muli kita dito? kumusta na? Ang bilis mo atang naka-recover mula sa mga pinagkakautangan mo? ano, nangutang ka ba ulit para may ipanglaro ngayon?" bati sa kaniya ng kapwa niya manunugal na may halong pang aasar. "Well, sabihin na lang natin na swerteng naka-recover na ako. FYI, hindi ko inutang ang pera na ito. bigay ito ng anak kong artista." pagyayabang ni David sa ka
Speaking of John. Unti-unti nang lumalalim ang pagtitinginan ni John at Rhian. Madalas silang kumain sa labas at mag-inom pagkatapos. Walang nakikitang mali si John sa ginagawang pakikipagmabutihan kay Rhian. Para kay John, si Rhian na yung pinaka qualified na babae sa kaniya. Maganda, disente, mayaman, at may pinag-aralan. Wala siyang nakikitang dahilan para lokohin niya pa ito. Gusto na ni John na lumagay sa maayos at tahimik na buhay bilang 40 years old na siya at tama lang na humanap siya ng babaeng mapapangasawa na niya. Pilit na niyang kinakalimutam si Leila. As for John, ginawa niya yung part niya. Hindi niya tinakbuhan ang responsibilidad niya sa nabuntis niyang si Leila. Ibinigay niya ang lahat ng klaseng tulong na kailangan nito pero sa huli, nagawa pa siyang lokohin nito. Sa isip-isip ni John, wala siyang pagkukulang. Its Leila. Si Leila ang umalis sa puder na John kaya naman naisip ni John na kalimutan na lang ang tungkol sa 20 milyon at huwag ng bawiin kay Leila. Tut
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW. Kaunting araw na lang ng pagtratrabaho at sa wakas ay matatapos na rin ang ginagawa naming pelikula at sobrang excited na ako sa kalalabasan. Nandoon din yung kaba ko at matinding panalangin na sana ay pumatok ito sa takilya para hindi naman nakakahiya kay Sir Luigi. Sa totoo lang, masaya na ako sa makukuha kong isang milyon. Sobra pa yon para mapunan ko ang nagalaw kong pera sa pera ng John na yon. sa suma ko ay wala pang teo Hundred thousand ang nagalaw ko doon edi may matitira pa akong 800 kung sakali. Malaki na yon para sa kagaya naming mahihirap. Sasapat na rin siguro bilang panimula ng negosyo. Samantala, nandito ako ngayon sa set at naghahanda para sa susunod naming eksena ni Xian. Walang nakakaalam dito sa set ng tungkol sa aking pagbubuntis maliban kay sir Luigi at sa direktor namin at sa leading man ko. The rest, ang alam nila ay dalaga ako kaya naman sa araw-araw na ginawa ng Diyos ay palagi akong nakatatanggap ng mga flowers at Chocolat
"Brad! Brad, masamang balita! huwag kang mabibigla!" isang tawag natanggap ni John mula sa kaniyang kaibigan. Sa totoo lang sinagot lang ito ni John pero ang isip niya ay na kay Leila at sa kasama nitong lalaki. Inis na inis si John at hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit ganoon na lang siya kaapektado kapag nakikita niyang sweet ang dalawa sa isa't isa. dapat nga ay mas pinoproblema niya pa yung tampo ni Rhian kesa sa pakialaman pa si Leila na palagi naman niyang sinasabi ss sarili na malabo niyang seryosohin ito, na nagkaanak lang siya rito. Na bukod sa agwat ng kanilang edad ay ayaw niya rin sa ama nitong si David. Kumbaga ang daming sinasabi ni John na rason para hindi niya gustuhin si Leila pero ang ending ay nagseselos siya kapag may kasama itong iba. Hindi niya iniintindi ang kausap. "Sorry, ano nga ulit yon?" tamad niya pang pagkakasabi. "Masamang balita! Si Ayla at Vladimir---- si Ayla at Vladimir ay wala na, wala nang maka kasama ang mga anak nila?" yan ang
"1, 2. 3, 4, 5 million. 1, 2, 3, 4----" Habang nag-uumpisa na si Leila na bilangin ang pera ni John ay bigla naman siyang naantala dahil sa sunod-sunod na katok ang kaniyang narinig mula sa kaniyang pinto. "Anak, Leila? nandito na ang Daddy David mo. Tara na muna at kumain na muna tayo. May uwi ang Daddy mong mga pagkain. Halika na!" boses iyon ng kaniyang ina na si Cecil. "Sige po, saglit lang po, ayan na po." Hindi na tinapos ni Leila ang kaniyang pagbibilang. Dali-dali niyang ibinalik sa nasabing bagpack ang puro lilibuhing bungkos ng pera at ibinalik sa ilalim ng kama kung saan niya ito tinatago. Sakto din kasi na nakakaramdam na ng gutom itong si Leila kaya naman agad siyang nagmadali at lumabas ng kaniyang kwarto. Sa kaniyang paglabas ay agad niyang nabungaran ang kaniyang ama-amahan na si David. May bitbit na isang plastic na groceries sa isang kamay at ang isa naman ay lechong manok. "Daddy, saan galing ang mga iyan?" iyon agad ang tanong ni Leila. Sa pagkakaintindi
ANYA ENRIQUEZ POINT OF VIEW kakaunti lang ang naiuwu kong pinamili sa bahay dahil hindi ako natapos na mamili ng mga gamit ni baby dahil nga sa nangyari na pagkikita namin ni Jarren. Hindi naging maganda ang aming muling pagkikita at nauwi lang ito sa pagkasakit ng aking damdamin. Wala na akong Jarren na babalikan dahil kasal na siya kay Mallory. Malata akong pumasok ng bahay. Makikita mo talaga sa akin na para bang ubos na ubos ang lakas ko. Pagdating ko sa loob ay naabutan ko si mommy na busy sa pag-aayos sa sala. "Anya, what happened to you. nag-groceries ka lang pero bakit ganyan ang itsura mo?" yun agad ang bungad niya sa akin matapos akong makita. Hindi na para ilihim ko pa ang nangyari kanina. Kailangan ko rin na may mahingahan ngayon. Kailangan kong may masabihan. Hindi ako okay at hindi pa ako magiging okay dahil sa mga nalaman ko. "mommy si Jarren.. nagkita na kami mommy. Nandito siya sa Pinas." walang kagana-gana na sabi ko. Naupo ako sa sofa kung nasaan nakau
ANYA ENRIQUEZ POINT OF VIEW MAHIRAP PERO PARA SA ISANG INA NA NAGMAMAHAL SA KANIYANG ANAK AY WALANG HINDI KAKAYANIN. 9 Months. 9 months nang nakikipaglaban si baby Warren sa sakit niya at 9 months na ring nasa panganib ang buhay niya. Bilang ina, napakasakit sa part ko na makitang nahihirapan ang anak ko. Sino ako para sumuko? sino ako para pang hinaan ng loob? lumalaban ang anak ko kaya dapat ako rin. Hindi ako mauubusan ng pag-asa na balang araw ay diringgin ako ng Diyos at ibibigay niya sa akin muli ang taong kasagutan sa sakit ng anak ko. Kung titignan naman si baby Warren ay okay na okay naman siya. Masigla siya, malusog, at pala ngiti. Hindi mo talaga makikita sa kaniya na may dinaramdam. Lumalaki siya at gumagwapo lalo. Hindi dahil sa anak ko siya pero gwapo talaga at cute si baby Warren. mayroon siyang bilugan na mata at maitim at mahabang pilik mata. Matangos ang kaniyang ilong at mapula ang kaniyang labi. Nakakalito nga kung kanino niya namana ito kung sa akin
"Dad, kumusta? nagkita ba kayo ni Jarren? okay na ba siya? Nakalaya na? ano sabi? kailan niya pupuntahan si baby Warren?" Sabik na sinalubong ni Anya ang ama matapos nitong dumating. Nakarating kay Anya ang balita na pumunta ang ama sa US para puntahan si Jarren. Kaagad na sinalubong ng yakap ni Anya ang ama. "Sorry.... sorry, anak. Nahuli ako ng dating." malungkot na wika ni John sa anak. Kumalas siya mula sa pagkakayakap sa anak. "Ano pong ibig niyong sabihin?" Biglang kinabahan si Anya sa nakitang itsura ng ama. Masaya na sana si Anya dahil finally ay natauhan na ang kaniyang ama at nakahanda na itong bawiin ang sinampa na kaso kay Jarren ngunit sa itsura nito ngayon ay tila nabawasan ang pag-asa na mayroon si Anya. "Wala na si Jarren doon. Nakalaya na siya. Patawarin mo ako, anak. Patawarin mo ang daddy kung nahuli ako ng dating. Patawarin mo ako anak kung hindi ko naiuwi ang taong kailangan ni baby Warren." Agad na tumulo ang masaganang luha sa mukha ni John. Pakiramda
"John, may sakit ang apo natin. Hindi lang basta sakit lang. May malalang sakit ang apo natin. Hindi lang sinasabi pa ng Doktor kay Anya dahil alam nila na may depresyon ang anak natin. John, anong gagawin natin? Paano kung mamatay ang apo natin?" "Huwag kang mag-isip ng ganiyan. Gagaling siya! Ako, gagawin ko ang lahat para gumaling ang apo natin. Kahit ubusin ko pa ang kayamanan ko para lang gumaling siya." "Hindi ka Diyos! Hindi mo siya mapapagaling ng pera mo! Ang kailangan ng apo natin ay ang dugo ng ama niya. Si Jarren. Kailangan siya ng apo natin para mabuhay!" "Hindi. May iba pang option! hindi niya pwedeng malaman ang tungkol kay Warren. Hindi tayo hihingi ng dugo niya." "Naririnig mo ba ang sarili mo? Buhay ng apo natin ang pinag-uusapan dito. Bakit ba ang self fish mo? John, buong buhay ko wala akong ginawa kung hindi ang sumunod at umayon sa lahat ng gusto mo dahil asawa kita at mahal kita pero hindi sa lahat ng oras tama ka. Tignan mo nga ang nangyayari ngayon? an
ANYA ENRIQUEZ POINT OF VIEW "Congratulations you're 2 months pregnant, iha! kaya ka nahimatay ay dahil buntis ka. Nasa first trimester ka ng iyong pagbubuntis kaya ka nakakaranas ng pagsusuka at pananamlay. Reresatahan ka na lang namin ng mga bitamina na pwede mong inumin para maging healthy ka pati na rin si baby." "A-ano po? paki-ulit nga po ang sinabi niyo? totoo po ba na buntis ako?" "Oo, iha. Buntis ka." "Hala!" Napatakip na lang ako ng bibig sa pagkagulat. Hindi mag-sink in sa akin ang sinabi ng Doktor ko. Aniya, ako ay dalawang buwan ng nagdadalang tao. At kaya raw ako nakakaranas ng pagsusuka at pagkawalang ganang kumain ay dahil naglilihi na ako. "Bakit, iha? hindi ka ba natutuwa?" tanong ng Doktor sa akin dahil sa unang naging reaksyon ko. Imbes na matuwa ay parang nalungkot pa ako. "Hindi naman po sa ganun. Hindi ko lang po ito inaasahan." Paliwanag ko. "Expected or not, you should be happy. Not everyone has given a chance to be pregnant. Naiintindihan kit
LEILA MERCEDEZ ENRIQUEZ POINT OF VIEW Simula ng piliin ko si John at magpakasal sa kaniya, naging masaya ako na parang natupad ko na rin ang mga pangarap ko. Naaalala ko dati, isa lang akong ganap na starlet na nangangarap sumikat para kumita ng mas malaki at makatulong sa pamilya. Until John came into my life. It was a roller coaster love story. Too many ups and down. On and off. Mas marami yung hindi pagkakaintindihan kesa sa pagkakaunawaan. Minsan nga dati tinatanong ko ang aking sarili kung bakit si John pa? bakit sa taong babaero pa? Paulit-ulit kong tinanong kung worth it nga ba talaga si John kapalit ng mga pangarap ko? Pero noong dumating sa buhay namin si Anya. Nagbago ang pananaw ko. Sinabi ko sa sarili ko na gagawin ko ang lahat para maging masaya ang anak ko hindi tulad ko noong kabataan ko. Si Anya ang magandang regalo na ibinigay sa amin ng Panginoong Diyos. Dahil sa kaniya nabuo kami ni John muli at nagsimula ng panibagong yugto ng masaya. Naging masaya ang
JARREN WAYNE SALVADOR POINT OF VIEW Walang hanggang pasasalamat para sa ama ni Mallory at tinulungan niya ako. Lalong lalo na kay Mallory na siyang nakiusap sa kaniyang ama na Attorney para makalaya ako. Sa wakas... sa loob ng isang buwan at tatlong taon na pagdurusa sa loob ay muli ko nang nasilayan ang ganda ng syudad. Nakakapanibago. Maluwag na ngayon ang lugar na gagalawan ko ulit. Hindi na masikip at sikisikan. Mapupuntahan ko na ulit ang mga lugar na akala ko ay hindi ko na Mapupuntahan. Ngayon ay sa isang panibagong apartment ako umuuwi. Si Mallory ang naghanap nito para sa akin. Sinabi ko kasi sa kaniya na ayaw ko nang bumalik sa dati kong inuupahan. Ayaw ko na kasing maalala pa ang mga masasakit na pangyayari isang taon at tatlong buwan ang nakakaraan. Ayoko na ring maalala pa ang masasayang karanasan namin ni Anya. Ayoko na. Simula ngayon magsisimula ako ng bagong buhay. Wala na akong balak na bumalik pa sa pag-aaral. Para saan pa? galing na ako ng kulungan at
"Jarren's case involves theft, illegal drug use, and complaints of intimidation against women. He's accused of extorting money from women he's in relationships with by threatening them." wika sa kabilang linya ng sinabi ng kaniyang ama na 'Pulis daw'. "Hindi yan totoo. Hindi ganoon si Jarren." Halos mapatakip si Anya ng bibig. Hindi niya mapaniwalaan ang narinig. "Pero iyon ang totoo. ikukulong ba siya kung hindi? Anya hindi bakla si Jarren. Nagsisinungaling siya tungkol sa pagkatao niya para ano? para lokohin ka?" "Alam ko 'yon, dad! Matagal ko ng alam na hindi bakla si Jarren. Ang totoo niyan may relasyon kami. Nahulog ako sa kaniya at kasalanan mo dad kung bakit? ikaw ang naglapit sa amin. babae ako at sa kaniya ko naramdaman ang pagmamahal na hinahanap ko na hindi niyo kayang ibigay. Daddy, mahal ko si Jarren!" "Mahal ka ba niya?" "Oo. at sigurado ako doon!" "Nah, I don't think so! Kung mahal ka talaga niya, bakit kailangan niyang i-record ang ginagawa niyo?" "A-ano
"Good afternoon. We're police officers. We're here to execute a search warrant on your house." "What? Why?" "It's about the missing necklace. You're the suspect, so we need to search your belongings." "What necklace? I didn't steal anything. You can search all my belongings." "Search the entire area. Go through each item one by one." "Sir, positive. This is the necklace. I found it inside his shoe." "No. I don't know how it got there! I didn't take anything. I didn't steal it. I know the owner of that necklace. She's my girlfriend, so it's impossible for me to steal it." "Maybe it's best if you explain yourself at the police station. We're arresting you because we found the necklace on you." Walang ka alam-alam si Anya tungkol sa pagkakakulong ni Jarren. Umalis siya mula sa bahay nito ng masaya at maayos. Ang hindi niya alam ay pagkaalis niya ay siya namang may pumuntang mga Pulis at dinampot ito. Anya had no Idea na nakuha kay Jarren ang nawawala niyang kwintas.