"Brad! Brad, masamang balita! huwag kang mabibigla!" isang tawag natanggap ni John mula sa kaniyang kaibigan. Sa totoo lang sinagot lang ito ni John pero ang isip niya ay na kay Leila at sa kasama nitong lalaki. Inis na inis si John at hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit ganoon na lang siya kaapektado kapag nakikita niyang sweet ang dalawa sa isa't isa. dapat nga ay mas pinoproblema niya pa yung tampo ni Rhian kesa sa pakialaman pa si Leila na palagi naman niyang sinasabi ss sarili na malabo niyang seryosohin ito, na nagkaanak lang siya rito. Na bukod sa agwat ng kanilang edad ay ayaw niya rin sa ama nitong si David. Kumbaga ang daming sinasabi ni John na rason para hindi niya gustuhin si Leila pero ang ending ay nagseselos siya kapag may kasama itong iba. Hindi niya iniintindi ang kausap. "Sorry, ano nga ulit yon?" tamad niya pang pagkakasabi. "Masamang balita! Si Ayla at Vladimir---- si Ayla at Vladimir ay wala na, wala nang maka kasama ang mga anak nila?" yan ang
"1, 2. 3, 4, 5 million. 1, 2, 3, 4----" Habang nag-uumpisa na si Leila na bilangin ang pera ni John ay bigla naman siyang naantala dahil sa sunod-sunod na katok ang kaniyang narinig mula sa kaniyang pinto. "Anak, Leila? nandito na ang Daddy David mo. Tara na muna at kumain na muna tayo. May uwi ang Daddy mong mga pagkain. Halika na!" boses iyon ng kaniyang ina na si Cecil. "Sige po, saglit lang po, ayan na po." Hindi na tinapos ni Leila ang kaniyang pagbibilang. Dali-dali niyang ibinalik sa nasabing bagpack ang puro lilibuhing bungkos ng pera at ibinalik sa ilalim ng kama kung saan niya ito tinatago. Sakto din kasi na nakakaramdam na ng gutom itong si Leila kaya naman agad siyang nagmadali at lumabas ng kaniyang kwarto. Sa kaniyang paglabas ay agad niyang nabungaran ang kaniyang ama-amahan na si David. May bitbit na isang plastic na groceries sa isang kamay at ang isa naman ay lechong manok. "Daddy, saan galing ang mga iyan?" iyon agad ang tanong ni Leila. Sa pagkakaintindi
JOHN POINT OF VIEW Gusto kong makalimot ngayong gabi mula sa sakit ng pagkawala ng mga tao na malalapit sa akin. Actually, sa likod pa ng mga luha ko ay marami akong pagsisisi. It made me realize that life is too short. Ayokong mamatay na ganito na lang ako. Yung pinipilit kong magbago pero sinungaling ako pagdating sa sarili ko. Ayokong aminin na sa muling pagtibok ng puso ko ay dito pa tumibok sa taong hindi ko naman pwedeng mahalin. Ang daming rason para ayawan ko siya pero kahit anong utos ko sa sarili ko na iba na lang ang gustuhin ay hindi ko maloloko ang sarili ko. Hindi ko alam kung bakit si Leila ang palaging sumasagi sa isipan ko. Hindi ko alam kung dahil lang ba nakainom ako ngayon o ano. Na gusto ko siyang makasama ngayon pero hindi ko alam kung paano. Pinipilit kong maglibang ngayong gabi at ituon ang atensyon ko sa pag-inom hanggang sa nakita kong may kausap si Luigi sa phone at si Leila kaagad ang pumasok sa isipan ko na kausap niya. Hindi pa 'yon, nagpaalam pa
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW. Akala ko talaga ay malalagay pa ang buhay ko sa alanganin, Diyos ko! Mabuti at si John lang pala. Akala ko talaga ay kikidnapin na ako ng kung sino, feeling ko lang pala yon. Hindi naman obvious sa amoy pa lang ng loob ng sasakyan na nakainom siya at nasa impluwensiya ng alak. Although, natatakot din ako para sa kaligtasan ko dahil nga nakainom siya at daldal pa nang daldal habang nagmamaneho. Kung ano ano ang sinasabi, na kesyo ganito, kesyo ganiyan. Abay magpapasalamat talaga ako kung totoo pero mahirap din umasa sa sinasabi ng isang lasing. Hindi naging maganda ang huling pagkikita namin. nasaktan ako sa mga salita niya at dismayado naman siya sa akin at sa aking pamilya. kumbaga, hindi ko talaga ineexpect na magiging mabait pa siya ngayon sa akin. Niloko ko siya at ginamit sa ibang bagay ang pera na ipang tutulong niya sa akin pero heto at nagpresinta pa siyang ihatid ako. Sa totoo lang habang nasa daan kami at nakapikit ako at tahimik na n
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW WALA NA! FINISH NA! IM Now out of Control. I let John do what he wanted to do. I let what we both wanted to happen, happen. We both want each other and the goal is to possess each other tonight. Nakipagsabayan ako sa mga halik niya at nagpatangay sa init na nararamdaman ko. Napatingala ako nang mag-focus siya sa paghalik sa leeg ko. nakapikit ako habang napapaakagat sa aking pang ibabang labi. Habang pinupupog niya ako ng halik ay saka naman niya sinasabayan ng paghuhubad sa damit ko. Hinayaan ko lang siya hanggang sa matagumpay niyang mahubad ang lahat ng suot ko. Napakahusay niya pagdating sa pang roromansa. he is a Master in pleasuring. Nang sakupin niya ang isa kong dibdib gamit ang kaniyang bibig niya ay grabe ang reaksyon ko. partida ito pa lang ang ginagawa niya ay napapaungol na ako sa sarap. Hindi lang ata yung s*so ko ang balak niyang sakupin kundi ang buo kong pagkatao. Sa puntong ito ay nawala na yung mga isipin ko. i find happin
DAVID MERCEDEZ POINT OF VIEW. Hindi ako maaga nagising. Wala pa akong tulog. Sino ba naman ang papatulugin ng konsensiya kung ganitong nasa isang milyon na ang perang nakukuha ko kay Leila. Oo, marami pa namang natitira. Halos hindi nga niya napapansin na ganun na kalaki ang nabawas sa dami. Kaya lang ay nakukunsensiya na talaga ako. Ayoko na! Hindi ko alam kung paano ko ipagtatapat kay Leila ang tungkol dito. Hindi ko alam kung dapat intayin ko na lang na palayasin nila ako dahil wala akong kwentang padre de Pamilya. Wala akong kwenta. Imbes na makatulong ako ay nagiging pabigat pa ako. nakukuha ko pang magsinungaling ulit sa kanila pagkatapos ng pagmamahal na ibinibigay nila sa akin. Yes i met Evil in form of gambling at maski ako ay naiinis na ako sa sarili ko. gusto ko na lang mawala sa mundong ito. Menus kinse menutos bago mag-ala sais ng umaga. heto ako ngayon at nagkakape hindi mapakali. Parang balisa ako na hindi ko maintindihan. Ang lalim ng iniisip ko at kung ano ano pa
"Damn you John! why are you smiling? is it true? are you fallen inlove to her?" sa isip-isip ni John. Nahuli na lang niya ang sarili ns nakangiti habang nagmamaneho. kalahatid niya lang kay Leila at talaga namang buo na ang desisyon niya na papasukin ito sa buhay niya bilang dito niya naramdaman muli ang kasiyahan ng puso na matagal na niyang hindi nararanasan. Sa ngayon, hindi muna iniisip ni John ang ilang bagay-bagay basta masaya siya ngayon. period. Sa isang gabi lang ay napasaya siya ni Leila at kahit papaano ay nakalimot siya sandali sa sakit ng pagkawala ni Ayla at Vladimir. What they did yesterday in bed is fuckingly awesome. talaga namang sa lahat ng naikama niya ay iba ang naramdaman niya kay Leila. Ayaw sabihin ni John na dahil bata ito sa kaniya. Talagang iba ang karisma ni Leila sa kaniya pagdating sa sekswal. Ang taong inlove, hindi nakakapag-isip ng maayos. Basta na lang niyang sinusunod ang tinitibok ng puso. Magana kahit hindi makakain. Palaging tulala habang
LEILA MERCEDEZ POINT OF VIEW Nasasaktan ako kapag nakakarinig ng masakit na salita against kay Daddy David lalo na kung galing pa ito kay John. Hindi ko rin naman siya masisisi dahil talaga namang niloko siya ni Daddy at alam kong mahihirapan na or malabo ng maibalik ang tiwala niya rito. Mahirap sa kalagayan ko na ganoon. Pero kasi hindi ko naman mapipilit si John na paniwalain na nagbago na si Daddy. Hoping na soon ay magkaayos din sila. Time heal every thing. but for now, masaya ako sa kung anong mayroon kami ni John ngayon. Iba yung pakiramdam na sobrang okay na namin. We have mutual feelings at sobrang kinikilig talaga ako. "Thank you, Leila. Im not expecting you to do this pero fuck, i'm feeling satisfied." katatapos lang labasan ni John at ako naman ay nag-aayos ng sarili. Umaandar pa rin ang sasakyan at ngayon ay problema ko pa kung paano ako babalik sa set ng walang nakakakita o nakakahata sa amin ni John. "John, paano ngayon yan? nandoon si Daddy David sa set. Tiya
ANYA ENRIQUEZ POINT OF VIEW kakaunti lang ang naiuwu kong pinamili sa bahay dahil hindi ako natapos na mamili ng mga gamit ni baby dahil nga sa nangyari na pagkikita namin ni Jarren. Hindi naging maganda ang aming muling pagkikita at nauwi lang ito sa pagkasakit ng aking damdamin. Wala na akong Jarren na babalikan dahil kasal na siya kay Mallory. Malata akong pumasok ng bahay. Makikita mo talaga sa akin na para bang ubos na ubos ang lakas ko. Pagdating ko sa loob ay naabutan ko si mommy na busy sa pag-aayos sa sala. "Anya, what happened to you. nag-groceries ka lang pero bakit ganyan ang itsura mo?" yun agad ang bungad niya sa akin matapos akong makita. Hindi na para ilihim ko pa ang nangyari kanina. Kailangan ko rin na may mahingahan ngayon. Kailangan kong may masabihan. Hindi ako okay at hindi pa ako magiging okay dahil sa mga nalaman ko. "mommy si Jarren.. nagkita na kami mommy. Nandito siya sa Pinas." walang kagana-gana na sabi ko. Naupo ako sa sofa kung nasaan nakau
ANYA ENRIQUEZ POINT OF VIEW MAHIRAP PERO PARA SA ISANG INA NA NAGMAMAHAL SA KANIYANG ANAK AY WALANG HINDI KAKAYANIN. 9 Months. 9 months nang nakikipaglaban si baby Warren sa sakit niya at 9 months na ring nasa panganib ang buhay niya. Bilang ina, napakasakit sa part ko na makitang nahihirapan ang anak ko. Sino ako para sumuko? sino ako para pang hinaan ng loob? lumalaban ang anak ko kaya dapat ako rin. Hindi ako mauubusan ng pag-asa na balang araw ay diringgin ako ng Diyos at ibibigay niya sa akin muli ang taong kasagutan sa sakit ng anak ko. Kung titignan naman si baby Warren ay okay na okay naman siya. Masigla siya, malusog, at pala ngiti. Hindi mo talaga makikita sa kaniya na may dinaramdam. Lumalaki siya at gumagwapo lalo. Hindi dahil sa anak ko siya pero gwapo talaga at cute si baby Warren. mayroon siyang bilugan na mata at maitim at mahabang pilik mata. Matangos ang kaniyang ilong at mapula ang kaniyang labi. Nakakalito nga kung kanino niya namana ito kung sa akin
"Dad, kumusta? nagkita ba kayo ni Jarren? okay na ba siya? Nakalaya na? ano sabi? kailan niya pupuntahan si baby Warren?" Sabik na sinalubong ni Anya ang ama matapos nitong dumating. Nakarating kay Anya ang balita na pumunta ang ama sa US para puntahan si Jarren. Kaagad na sinalubong ng yakap ni Anya ang ama. "Sorry.... sorry, anak. Nahuli ako ng dating." malungkot na wika ni John sa anak. Kumalas siya mula sa pagkakayakap sa anak. "Ano pong ibig niyong sabihin?" Biglang kinabahan si Anya sa nakitang itsura ng ama. Masaya na sana si Anya dahil finally ay natauhan na ang kaniyang ama at nakahanda na itong bawiin ang sinampa na kaso kay Jarren ngunit sa itsura nito ngayon ay tila nabawasan ang pag-asa na mayroon si Anya. "Wala na si Jarren doon. Nakalaya na siya. Patawarin mo ako, anak. Patawarin mo ang daddy kung nahuli ako ng dating. Patawarin mo ako anak kung hindi ko naiuwi ang taong kailangan ni baby Warren." Agad na tumulo ang masaganang luha sa mukha ni John. Pakiramda
"John, may sakit ang apo natin. Hindi lang basta sakit lang. May malalang sakit ang apo natin. Hindi lang sinasabi pa ng Doktor kay Anya dahil alam nila na may depresyon ang anak natin. John, anong gagawin natin? Paano kung mamatay ang apo natin?" "Huwag kang mag-isip ng ganiyan. Gagaling siya! Ako, gagawin ko ang lahat para gumaling ang apo natin. Kahit ubusin ko pa ang kayamanan ko para lang gumaling siya." "Hindi ka Diyos! Hindi mo siya mapapagaling ng pera mo! Ang kailangan ng apo natin ay ang dugo ng ama niya. Si Jarren. Kailangan siya ng apo natin para mabuhay!" "Hindi. May iba pang option! hindi niya pwedeng malaman ang tungkol kay Warren. Hindi tayo hihingi ng dugo niya." "Naririnig mo ba ang sarili mo? Buhay ng apo natin ang pinag-uusapan dito. Bakit ba ang self fish mo? John, buong buhay ko wala akong ginawa kung hindi ang sumunod at umayon sa lahat ng gusto mo dahil asawa kita at mahal kita pero hindi sa lahat ng oras tama ka. Tignan mo nga ang nangyayari ngayon? an
ANYA ENRIQUEZ POINT OF VIEW "Congratulations you're 2 months pregnant, iha! kaya ka nahimatay ay dahil buntis ka. Nasa first trimester ka ng iyong pagbubuntis kaya ka nakakaranas ng pagsusuka at pananamlay. Reresatahan ka na lang namin ng mga bitamina na pwede mong inumin para maging healthy ka pati na rin si baby." "A-ano po? paki-ulit nga po ang sinabi niyo? totoo po ba na buntis ako?" "Oo, iha. Buntis ka." "Hala!" Napatakip na lang ako ng bibig sa pagkagulat. Hindi mag-sink in sa akin ang sinabi ng Doktor ko. Aniya, ako ay dalawang buwan ng nagdadalang tao. At kaya raw ako nakakaranas ng pagsusuka at pagkawalang ganang kumain ay dahil naglilihi na ako. "Bakit, iha? hindi ka ba natutuwa?" tanong ng Doktor sa akin dahil sa unang naging reaksyon ko. Imbes na matuwa ay parang nalungkot pa ako. "Hindi naman po sa ganun. Hindi ko lang po ito inaasahan." Paliwanag ko. "Expected or not, you should be happy. Not everyone has given a chance to be pregnant. Naiintindihan kit
LEILA MERCEDEZ ENRIQUEZ POINT OF VIEW Simula ng piliin ko si John at magpakasal sa kaniya, naging masaya ako na parang natupad ko na rin ang mga pangarap ko. Naaalala ko dati, isa lang akong ganap na starlet na nangangarap sumikat para kumita ng mas malaki at makatulong sa pamilya. Until John came into my life. It was a roller coaster love story. Too many ups and down. On and off. Mas marami yung hindi pagkakaintindihan kesa sa pagkakaunawaan. Minsan nga dati tinatanong ko ang aking sarili kung bakit si John pa? bakit sa taong babaero pa? Paulit-ulit kong tinanong kung worth it nga ba talaga si John kapalit ng mga pangarap ko? Pero noong dumating sa buhay namin si Anya. Nagbago ang pananaw ko. Sinabi ko sa sarili ko na gagawin ko ang lahat para maging masaya ang anak ko hindi tulad ko noong kabataan ko. Si Anya ang magandang regalo na ibinigay sa amin ng Panginoong Diyos. Dahil sa kaniya nabuo kami ni John muli at nagsimula ng panibagong yugto ng masaya. Naging masaya ang
JARREN WAYNE SALVADOR POINT OF VIEW Walang hanggang pasasalamat para sa ama ni Mallory at tinulungan niya ako. Lalong lalo na kay Mallory na siyang nakiusap sa kaniyang ama na Attorney para makalaya ako. Sa wakas... sa loob ng isang buwan at tatlong taon na pagdurusa sa loob ay muli ko nang nasilayan ang ganda ng syudad. Nakakapanibago. Maluwag na ngayon ang lugar na gagalawan ko ulit. Hindi na masikip at sikisikan. Mapupuntahan ko na ulit ang mga lugar na akala ko ay hindi ko na Mapupuntahan. Ngayon ay sa isang panibagong apartment ako umuuwi. Si Mallory ang naghanap nito para sa akin. Sinabi ko kasi sa kaniya na ayaw ko nang bumalik sa dati kong inuupahan. Ayaw ko na kasing maalala pa ang mga masasakit na pangyayari isang taon at tatlong buwan ang nakakaraan. Ayoko na ring maalala pa ang masasayang karanasan namin ni Anya. Ayoko na. Simula ngayon magsisimula ako ng bagong buhay. Wala na akong balak na bumalik pa sa pag-aaral. Para saan pa? galing na ako ng kulungan at
"Jarren's case involves theft, illegal drug use, and complaints of intimidation against women. He's accused of extorting money from women he's in relationships with by threatening them." wika sa kabilang linya ng sinabi ng kaniyang ama na 'Pulis daw'. "Hindi yan totoo. Hindi ganoon si Jarren." Halos mapatakip si Anya ng bibig. Hindi niya mapaniwalaan ang narinig. "Pero iyon ang totoo. ikukulong ba siya kung hindi? Anya hindi bakla si Jarren. Nagsisinungaling siya tungkol sa pagkatao niya para ano? para lokohin ka?" "Alam ko 'yon, dad! Matagal ko ng alam na hindi bakla si Jarren. Ang totoo niyan may relasyon kami. Nahulog ako sa kaniya at kasalanan mo dad kung bakit? ikaw ang naglapit sa amin. babae ako at sa kaniya ko naramdaman ang pagmamahal na hinahanap ko na hindi niyo kayang ibigay. Daddy, mahal ko si Jarren!" "Mahal ka ba niya?" "Oo. at sigurado ako doon!" "Nah, I don't think so! Kung mahal ka talaga niya, bakit kailangan niyang i-record ang ginagawa niyo?" "A-ano
"Good afternoon. We're police officers. We're here to execute a search warrant on your house." "What? Why?" "It's about the missing necklace. You're the suspect, so we need to search your belongings." "What necklace? I didn't steal anything. You can search all my belongings." "Search the entire area. Go through each item one by one." "Sir, positive. This is the necklace. I found it inside his shoe." "No. I don't know how it got there! I didn't take anything. I didn't steal it. I know the owner of that necklace. She's my girlfriend, so it's impossible for me to steal it." "Maybe it's best if you explain yourself at the police station. We're arresting you because we found the necklace on you." Walang ka alam-alam si Anya tungkol sa pagkakakulong ni Jarren. Umalis siya mula sa bahay nito ng masaya at maayos. Ang hindi niya alam ay pagkaalis niya ay siya namang may pumuntang mga Pulis at dinampot ito. Anya had no Idea na nakuha kay Jarren ang nawawala niyang kwintas.