Two weeks na rin nakakalipas mula nung nag umpisa ang klase. Tapos sa loob ng dalawang linggo marami ring nangyari na hindi ko talaga inaasahan.
Lagi pa rin naman kaming magkakasama nila Finn, Lei at Hansel. May mga pagkakataon nga lang na kami lang ni Finn dahil lumalablayp na yung dalawa kaya naman mas lalong naging close kami ni Finn.
Minsan kaming dalawa lang naglalaro dahil busy na yung dalawa sa kani-kanilang lablayp. Eh ayaw naman magjowa ni Finn kasi daw sakit sa ulo. Ayaw nyang masaktan na hindi pa sya handa kaya naman naman hanggang ngayon single sya. Gaya ko.
Minsan sinasama namin sa paglalaro yung nakilala kong si Harry. Ok naman yung laro namin may times lang na sinasabi ni Finn na kaming dalawa nalang. Hindi naman nya sinasabi yung rason kaya naman hinahayaan ko nalang. Pinagbigyan ko rin yung gusto nyang duo lang kami. Dahil dun, isang linggo ko ng hindi nakakalaro ulit si Harry. Kahit chat wala. Kaya naman hindi na ko nag aksaya pa ng panahon ichat o hintayin ang chat nya.
Huli naming pag uusap, busy daw sya.
Wala naman sa akin yun dahil unang una di ko naman talaga sya kilala. Ni picture nga wala eh. Hindi rin kami nag vivideo chat kaya wala talaga kong ideya kung anong itsura nya. Isa pa sa inaalala ko baka kasi may girlfriend sya tapos nalaman na nagkakachat kami at bigla nalang akong awayin.
Mabuti nalang talaga hindi nagtagal ang pagiging chatmate at playmate namin kasi baka pag tumagal macurious pa ko sa kanya. Tapos yun ang magdadala sakin sa kapahamakan.
"Natapos mo ba yung sasagutan sa math?" tanong ni Finn.
Natutop ko bibig ko, "hala, oo nga pala may assignment. Teka, di ko pa ata nagawa."
"Akin na, tulungan na kita," inagaw nya sakin yung bag ko.
"Grabe naman to makahatak ng bag ko! Pag nasira yan palitan mo!"
"Naku, magkano lang naman to. Ilang bag ba gusto mo?" biro pa nya.
"Ilan ba kaya mong ibigay?" tapos tumatawa sya kaya naman natawa na rin ako.
"Santos, punta ka raw sa office ni Mr. Program Chair!" tawag naman ng isa naming kaklase.
Napalingon naman ako, "ha? Bakit daw?"
Nagkibit balikat sya, "malay ko! Bilisan mo na mamaya magkaklase na si Mam Paula."
Kaya tumayo naman ako. Lumingon na rin ako kay Finn para sumenyas na alis muna ko. Tapos lumabas na ko ng room. Hinanap ko muna yung office ng program chair namin. Hindi ko nga kilala yun eh. Ang alam ko lang program chair. Hindi rin kasi madalas sabihin samin na may program chair na bibisita samin.
Nang nasa harap na ko ng pintuan ng office nag inhale exhale muna ko saka binuksan ang pinto. Sinara ko na rin pagpasok ko tapos nagsalita.
"Hello po. Andito na po ako!" sabi ko.
"Ms. Santos?" tanong ng boses na pamilyar sakin.
"Yes po."
"Come here. May importante lang tayong pag uusapan!"
Nakaramdam ako ng kaba habang papalapit sa mesa nya. Tapos ng makarating dun saka ko lang nakilala kung sino ang program chair namin. Si Sir Harith pala. Umupo naman ako sa upuan na nandon.
Tapos huminto sya sa ginagawa nya at humarap sakin. Pinatong rin ang dalawang kamay nya sa mesa, "may idea ka ba kung bakit pinatawag kita?"
Malamang wala. Pupunta ba ko rito kung alam ko na kung para saan ang pagpapapunta mo sakin dito?
"Ah, bakit po ba?"
Tumikhim sya, "may kulang sa video na pinasa mo."
Nagtaka naman ako kasi ten days na ang nakakalipas saka lang nya ko sinabihan about sa pinasa kong video.
"A-ah ganon po ba. Pwede po bang magpasa ulit?" tanong ko.
"Hindi na."
Nataranta naman ako.
"Pero may tanong lang ako."
Lalong lumakas ang kaba ng dibdib ko.
"Kamusta ka naman?"
Hala si sir. Kinukumusta ko!
"Ah.. Ha? Ano po ayos lang naman po."
"Good! Okay, pwede ka ng bumalik sa classroom mo."
"Oh.. Okay po! Thank you po!"
Tumango naman sya sakin tapos nginitian ako na ikinabigla ko.
Paglabas ko ng office ang daming tanong sa isip ko. Grabe yung kaba ko kanina. Hindi ko kase malaman kung bakit need pa kong ipatawag kung yun lang pag uusapan namin.
Wala ako sa sarili ko ng makapasok sa room dahil wala kong makuhang sagit sa mga tanong na naiwan sa utak ko.
"Okay ka lang ba?" tanong ni Finn sakin na nagpabalik sa akin sa reyalidad.
"Oo ayos lang. S-sir Harith pala ang program chair naten?"
"Oo. Hindi mo alam?"
"Hindi eh."
"At least ngayon alam mo na!"
Mabilis lang ang pagtakbo ng oras kaya hindi ko namamalayan na malapit ng matapos ang araw. Nang umuwi ako sa bahay naghahanda na ng pagkain si mama. Yung kapatid ko naman busy sa pinapanuod nyang n*****x.
Pumunta ko ng kusina para magpakita kay mama na nakauwi na ko tapos may pabeso pa bago ako dumiretso ng kwarto ko para makapagpalit.
"Ate, sino yung Harry na nagchachat sayo?" nagulat naman ako sa tanong ng kapatid ko.
"Bat mo binuksan yung laptop ko?"
"Hindi ko binuksan. Nakaopen lang naman yun. Lutang ka kasi lagi kaya di mo napansin na naiwan mong bukas yung laptop mo," paliwanag nya.
"Anak, sino nga ba yang Harry na yan? Parang tumatawag kasi kanina. Kumuha kasi ko ng labahan mo nakita kong may tumatawag. Wala ring picture. Ikaw ha, baka nagpapauto ka kung kanino," sabi naman ni mama.
"Mama, Dori.. Pwede ba wag na kayo pumasok sa room ko sa susunod? Pwede namang ako nalang maglabas ng mga damit ko, mama!" paki usap ko na medyo naiiyak.
"May nanliligaw na ba sayo anak? Wag ka mahiya magsabi," hirit pa ni mama.
"Ma, wala naman akong manliligaw. Pwede ba change topic!"
Tinawanan lang ako ng dalawa.
Nakahiga na ko at wala kong balak maglaro ngayon. Dami ko kasing iniisip na tanong. Tama nga sila mama, may tumatawag kanina. Si Harry yun. Isang linggo rin syang hindi nagparamdam tapos biglang tatawag.
Nakareceive naman ako ng chat galing rin sa kanya.
Kamusta araw mo ngayon? Maglalaro ka ba?
Namiss ba nya ko?
Kaya nagtype ako.
Medyo stress lang.. May kaylangan kasi kong tapusin.
Tapos nagreply sya.
Pwede bang tumawag? Video call lang!
Wala sa sarili kong sumang ayon ako kaya nagulat ako ng magring ang phone ko. Tapos sinagot ko rin naman agad.
"Naging busy ako ng buong linggo. Sorry kung di na ko nakakapagchat ah," sabi nya.
"Bat ka nagpapaliwanag? Hindi naman kaylangan yun eh!" sabi ko naman.
"Kasi akala ko nagalit ka."
Natawa naman ako, "bakit naman ako magagalit? Saka hindi naman tayo para mag update ka sakin," tapos tumawa ako.
"Kaylangan bang may label para mag update?"
Napaisip na naman tuloy ako.
"Pwes, pwede ka bang ligawan?"
Di ko alam ang ireresponse ko dahil ang alam ko baka pinagtitripan nya lang ako.
"Dati ka bang baliw? Nung una mukhang may aircon ka pa sa utak ngayon parang bagyo na eh. Nagbreak ba kayo ng jowa mo?" natatawa kong sabi.
"Hindi naman ako dating baliw. Pero ngayon pwedeng mabaliw sayo. Papayag ka ba? At saka anong jowa, single to no! Swerte mo nga pag pumayag kang maging tayo eh! Ikaw ang una!" ayan na naman sya.
"Pano kita papaniwalaan kung pati picture nga sa f******k account mo hindi mo malagay!"
"Let me prove it to you! Wait mo ko bukas!"
Nanlaki mga mata ko, "ha? San kita hihintayin?"
Tapos bigla nya kong pinatayan ng tawag. Hindi rin naman sya nagchat. Umiling iling nalang ako.
Napaka weirdo!
Pero bat iba yung pakiramdam ko habang kausap ka?
Nagising ako sa ingay ng alarm ko. Sa wakas, nakapag alarm ako. 5 am in the morning tapos naghintay pa ko ng 15 mins bago bumangon. Nagpunta na rin akong banyo para makaligo na, nagbihis na rin pagkatapos.Pagbaba ko dumiretso agad ako ng kusina at nakita ko si mama naghahanda ng almusal.Nagpasya kong ako nalang ang magtimpla ng kape at maghanda ng kakainin ko kasi maaga pa naman kaya kay Dori nalang yung ihahanda ni mama. Dumaan ako sa kwarto nun humihilik pa eh."Ang aga mo ata magising ngayon? Madalas 6 am ka na bumabangon," puna ni mama."Nag alarm ako, ma. Ayoko na ring ma-late. Nakakahiya kaya ma-late. Sasabihan ka pang late comer ng akala mo kung sinong gwapong prof!" pero gwapo naman kasi sya kaya may karapatan syang magstrict higit sa lahat instructor mo sya!Narinig kong tumawa si mama,"ikaw talaga, anak. Future educator ka tapos ganyan mindset mo. Eh pano nalang kung ikaw nasa position nung prof nyo?"Napaisip ako. May point naman si mama pero wala sa lugar yung prof namin
"Sir?""Ang bilis mo naman makalimot. Hindi ba gusto mong patunayan ko sayo na nagsasabi ako ng totoo? Nandito na ko," sabi nya.Wala pa rin akong naiintindihan."May nakarandom team ako na isang babae tapos akala ko pa nung una lalaki sya. Until she said, sorry medyo naduduling kasi ko. Tapos nag freind request ako at nagchat then inaccept nya ko. Nabusy lang ako kinalimutan mo na ko!" sabi pa nya.Saka ko lang naalala lahat. Saka ko lang narealise yung meaning nung letter H sa ign nya. Saka ko lang din napagtanto na yung Harith at Harry ay iisa ang pinanggalingan at iisang tao.Napatayo ako sa gulat."I-ikaw si H?" nanlalaki pa ang mga mata ko.Tumawa sya, "bat parang nakakita ka ng multo?""Seryoso ikaw yung Mr. H?"Lalo syang tumawa,"ayaw mong maniwala?" kinuha nya yung phone nya tapos pinakita sakin yung mga convo namin."Oh my gosh! Instructor pa kita! Naku, ginugulat mo ko sa revelation mo," sabi ko. Hiyang hiya ako eh.Lumapit sya sakin ng husto tapos niyakap ako. Pakiramdam k
"P-pero-""Ssshhh.." tinakpan nya ng isang daliri nya ang bibig ko tapos hinalikan nya ko.Lalo akong hindi nakagalaw sa kinatatayuan ko.Patuloy pa rin sya sa paghalik sa akin tapos biglang kinagat ang labi ko dahilan para lalo kong ibuka ang bibig ko.Tama pa ba to? Prof mo sya! Yung reminder ni mama..Kaya naitulak ko sya. Hindi naman sobrang lakas."Pasensya na. Nadala lang ako. Nakakaakit kasi yang mga labi mo," sabi nya tapos biglang tumawa."A-alis na po ako. Wag nyo na po kong ihatid baka po may makakita pa satin," tatalikod na sana ko ng bigla syang yumakap sakin.Ang tangkad pa naman nya parang hanggang balikat nga lang ako nito. Nararamdaman ko yung something na bumubukol sa bandang ibaba nya. Napapa sign of the cross ako ng wala sa oras. Hindi ako nagdadasal pero this time need ko magdasal."From now on, girlfriend na kita!" speechless pa din ako.Tapos bumitaw sya sa pagkakayakap sakin at humarap. Nakatingin lang ako sa kanya."Wag kang mag alala. Alam kong nahihirapan ka
Ngayong gabi nakatakda ang oras ng group study namin para sa midterm exam. Hanggang ngayon sabaw pa rin ako sa mga nangyari kahapon. Biglaan kasi. Tapos ginusto ko rin naman. Mabuti nalang hindi nya pa pinasok sakin yung kanya. My gosh, gaano kaya kalaki yun? Kakasya kaya sakin? Teka ano ka ba, Demi. Lumalala ka na. Kung ano ano ng naiisip ko. Inlab na ba talaga ko sa professor ko?"May kulang pa ba sa mga kakaylanganin natin?" tanong ni Hansel."Sa tingin ko wala na," sagot naman ni Lei."Tara na. Naghihintay na yun si Finn," ani Lei.Nang makarating kami sa bahay ni Finn, sya lang ang nandon. Tapos dumiretso na kami sa living area nila. Overnight daw kami at si Lei ang nakaisip nun. Nakapagpaalam rin naman ako ng maayos kay mama kaya naman pumayag sya. Kilala na rin nya sila Finn, Lei at Hansel kaya naman hindi ako nahirapang makapagpaalam."Anong gusto nyong inumin?" tanong ni Finn."May dala kong tequilla, guys!" tinaas pa ni Hansel.Natawa si Finn, "tae ka naman, Hansel. Bakit ya
Nasa coffee shop kami ngayon kasama ko si Sir Harith. Hindi dapat ako sasama sa kanya kasi hahanapin ko si Finn. Gusto ko syang makausap para malaman mismo sa kanya ang totoo kung bakit nangyayari to."Hindi ko alam na may nakakita sa atin. Humihingi ako ng tawad kung nasisira ka sa school. Pero mahal kita, Demi. Ako ng bahala sa naninira sa atin," sabi nya.Wala pa nga kong sinasabi eh. Pero alam na rin naman nya kasi sya nakita nya mismo sa school ako kasi sinend lang ni Lei sakin."Itigil nalang natin to. Wala rin namang mangyayari kung ipagpapatuloy natin to. Hindi kita kilala at hindi mo ko kilala. Kaya naman itigi na naten to, sir!" sabi ko sa kanya."Ako ang masusunod. Kapag sinabi kong itutuloy naten, itutuloy naten. Mahal kita. Kung sinuman ang may kagagawan nito, siguradong malalagot sya sa akin," sabi nya na tila secure na secure ako. "Alam ko mahirap paniwalaan ang sinasabi ko dahil na rin sa una hindi ako agad nagpakilala sayo kung sino talaga ko. Pero sana pagkatiwalaan
Nasa room ako ngayon hinihintay si Finn para kausapin tungkol sa nakalagay sa bulletin board. Hindi naman ako nabigong maghintay kasi maya maya lang dumating na rin sya. Pagkakita ko palang sa kanya hinatak ko na sya papuntang rooftop. Gusto ko syang makausap."Teka lang, Demi. Napano ka ba?" tanong nya.Huminto ako kahit nasa hagdan palang kami, binitawan ko yung kamay nya, " akala ko hindi makakalabas? Pero bakit nalaman ng lahat?""Wala kong sinabihan. Kilala mo ko. Hindi ko magagawa yun sayo.""Pero sinong maglalagay sa bulletin board nun kung hindi nakalabas?" naiiyak na ko. Ayoko sanang gawin to pero pakiramdam ko kasi pinagtaksilan ako."Ano bang mapapala ko kung ilalabas ko? Hihiwalayan mo ba sya kung nilabas ko ang sekreto nyo? Magiging tayo ba? Hindi naman diba? Mahal kita, Demi. Di ko kayang gawin yung binibintang mo sakin kahit na alam kong wala kong pag asa," umiling iling sya. "Hindi ba't nag usap na tayo? Pero bakit kaylangan mong itanong sakin to? Ganun na ba talaga ko
"Meron sa likod, ingat!" sabi ko. Two teams nalang tapos complete pa kaming squad. 7 out of 100 soldiers nalang kasama kami bali tatlo nalang kalaban namin. Sobrang liit na rin ng zone. Kapag lumabas kami mamamatay kami dahil masakit na yung zone. Nasa kill house ang zone kaya naman nakakapagtago pa kami kaso mukhang loko loko si codm dahil napunta ang zone sa pinakacenter ng kill house kaya naman todo habol na kami. Unti unti na ring nababawasan ang natitira pang player. Hanggang sa pati ako napatay na rin sa zone. 1 v 1 nalang tapos hindi baril ang mukhang magiging kalaban nila. Lalo na nung tuluyang. Nawala na yung zone. Tapos panalo kami kasi naunang mamatay yung kalaban. Tuwang tuwa naman kaming naka number 1 sa game. Nung nasa lobby na kami magpapaalam na dapat sila Finn nang magsalita si Harry. "Thank you sa pakikipaglaro. Siguro ito na yung huling game na maglalaro ako. Marami akong tatrabahuin kaya mahihinto na ko sa paglalaro nitong codm," sabi nya. "Salamat din, sir!"
Hello, everyone! A big thank you to those who really read and finished the story. This is my first time publishing a story here. You can also leave comments or feedback. Don't worry, I'm excited to read your comments, suggestions, or feedback. This past few days, I was busy with some random tasks. Honestly, I want to tell some stories that happen to me. Kidding aside, I want to use those scenes in my upcoming stories. An imaginative story with a touch of real-life scenes I have a new story and am still working on it. I hope you follow me for more updates if you really want to get more updates from me. Oh, I want to share something. If you find someone with the same interest in you, it's luck! That is the first time someone feels like both of you are close and is nonstop giving you compliments. That's how you can gain courage and confidence. That's all, thank you! Heiydra
Hello, everyone! A big thank you to those who really read and finished the story. This is my first time publishing a story here. You can also leave comments or feedback. Don't worry, I'm excited to read your comments, suggestions, or feedback. This past few days, I was busy with some random tasks. Honestly, I want to tell some stories that happen to me. Kidding aside, I want to use those scenes in my upcoming stories. An imaginative story with a touch of real-life scenes I have a new story and am still working on it. I hope you follow me for more updates if you really want to get more updates from me. Oh, I want to share something. If you find someone with the same interest in you, it's luck! That is the first time someone feels like both of you are close and is nonstop giving you compliments. That's how you can gain courage and confidence. That's all, thank you! Heiydra
"Meron sa likod, ingat!" sabi ko. Two teams nalang tapos complete pa kaming squad. 7 out of 100 soldiers nalang kasama kami bali tatlo nalang kalaban namin. Sobrang liit na rin ng zone. Kapag lumabas kami mamamatay kami dahil masakit na yung zone. Nasa kill house ang zone kaya naman nakakapagtago pa kami kaso mukhang loko loko si codm dahil napunta ang zone sa pinakacenter ng kill house kaya naman todo habol na kami. Unti unti na ring nababawasan ang natitira pang player. Hanggang sa pati ako napatay na rin sa zone. 1 v 1 nalang tapos hindi baril ang mukhang magiging kalaban nila. Lalo na nung tuluyang. Nawala na yung zone. Tapos panalo kami kasi naunang mamatay yung kalaban. Tuwang tuwa naman kaming naka number 1 sa game. Nung nasa lobby na kami magpapaalam na dapat sila Finn nang magsalita si Harry. "Thank you sa pakikipaglaro. Siguro ito na yung huling game na maglalaro ako. Marami akong tatrabahuin kaya mahihinto na ko sa paglalaro nitong codm," sabi nya. "Salamat din, sir!"
Nasa room ako ngayon hinihintay si Finn para kausapin tungkol sa nakalagay sa bulletin board. Hindi naman ako nabigong maghintay kasi maya maya lang dumating na rin sya. Pagkakita ko palang sa kanya hinatak ko na sya papuntang rooftop. Gusto ko syang makausap."Teka lang, Demi. Napano ka ba?" tanong nya.Huminto ako kahit nasa hagdan palang kami, binitawan ko yung kamay nya, " akala ko hindi makakalabas? Pero bakit nalaman ng lahat?""Wala kong sinabihan. Kilala mo ko. Hindi ko magagawa yun sayo.""Pero sinong maglalagay sa bulletin board nun kung hindi nakalabas?" naiiyak na ko. Ayoko sanang gawin to pero pakiramdam ko kasi pinagtaksilan ako."Ano bang mapapala ko kung ilalabas ko? Hihiwalayan mo ba sya kung nilabas ko ang sekreto nyo? Magiging tayo ba? Hindi naman diba? Mahal kita, Demi. Di ko kayang gawin yung binibintang mo sakin kahit na alam kong wala kong pag asa," umiling iling sya. "Hindi ba't nag usap na tayo? Pero bakit kaylangan mong itanong sakin to? Ganun na ba talaga ko
Nasa coffee shop kami ngayon kasama ko si Sir Harith. Hindi dapat ako sasama sa kanya kasi hahanapin ko si Finn. Gusto ko syang makausap para malaman mismo sa kanya ang totoo kung bakit nangyayari to."Hindi ko alam na may nakakita sa atin. Humihingi ako ng tawad kung nasisira ka sa school. Pero mahal kita, Demi. Ako ng bahala sa naninira sa atin," sabi nya.Wala pa nga kong sinasabi eh. Pero alam na rin naman nya kasi sya nakita nya mismo sa school ako kasi sinend lang ni Lei sakin."Itigil nalang natin to. Wala rin namang mangyayari kung ipagpapatuloy natin to. Hindi kita kilala at hindi mo ko kilala. Kaya naman itigi na naten to, sir!" sabi ko sa kanya."Ako ang masusunod. Kapag sinabi kong itutuloy naten, itutuloy naten. Mahal kita. Kung sinuman ang may kagagawan nito, siguradong malalagot sya sa akin," sabi nya na tila secure na secure ako. "Alam ko mahirap paniwalaan ang sinasabi ko dahil na rin sa una hindi ako agad nagpakilala sayo kung sino talaga ko. Pero sana pagkatiwalaan
Ngayong gabi nakatakda ang oras ng group study namin para sa midterm exam. Hanggang ngayon sabaw pa rin ako sa mga nangyari kahapon. Biglaan kasi. Tapos ginusto ko rin naman. Mabuti nalang hindi nya pa pinasok sakin yung kanya. My gosh, gaano kaya kalaki yun? Kakasya kaya sakin? Teka ano ka ba, Demi. Lumalala ka na. Kung ano ano ng naiisip ko. Inlab na ba talaga ko sa professor ko?"May kulang pa ba sa mga kakaylanganin natin?" tanong ni Hansel."Sa tingin ko wala na," sagot naman ni Lei."Tara na. Naghihintay na yun si Finn," ani Lei.Nang makarating kami sa bahay ni Finn, sya lang ang nandon. Tapos dumiretso na kami sa living area nila. Overnight daw kami at si Lei ang nakaisip nun. Nakapagpaalam rin naman ako ng maayos kay mama kaya naman pumayag sya. Kilala na rin nya sila Finn, Lei at Hansel kaya naman hindi ako nahirapang makapagpaalam."Anong gusto nyong inumin?" tanong ni Finn."May dala kong tequilla, guys!" tinaas pa ni Hansel.Natawa si Finn, "tae ka naman, Hansel. Bakit ya
"P-pero-""Ssshhh.." tinakpan nya ng isang daliri nya ang bibig ko tapos hinalikan nya ko.Lalo akong hindi nakagalaw sa kinatatayuan ko.Patuloy pa rin sya sa paghalik sa akin tapos biglang kinagat ang labi ko dahilan para lalo kong ibuka ang bibig ko.Tama pa ba to? Prof mo sya! Yung reminder ni mama..Kaya naitulak ko sya. Hindi naman sobrang lakas."Pasensya na. Nadala lang ako. Nakakaakit kasi yang mga labi mo," sabi nya tapos biglang tumawa."A-alis na po ako. Wag nyo na po kong ihatid baka po may makakita pa satin," tatalikod na sana ko ng bigla syang yumakap sakin.Ang tangkad pa naman nya parang hanggang balikat nga lang ako nito. Nararamdaman ko yung something na bumubukol sa bandang ibaba nya. Napapa sign of the cross ako ng wala sa oras. Hindi ako nagdadasal pero this time need ko magdasal."From now on, girlfriend na kita!" speechless pa din ako.Tapos bumitaw sya sa pagkakayakap sakin at humarap. Nakatingin lang ako sa kanya."Wag kang mag alala. Alam kong nahihirapan ka
"Sir?""Ang bilis mo naman makalimot. Hindi ba gusto mong patunayan ko sayo na nagsasabi ako ng totoo? Nandito na ko," sabi nya.Wala pa rin akong naiintindihan."May nakarandom team ako na isang babae tapos akala ko pa nung una lalaki sya. Until she said, sorry medyo naduduling kasi ko. Tapos nag freind request ako at nagchat then inaccept nya ko. Nabusy lang ako kinalimutan mo na ko!" sabi pa nya.Saka ko lang naalala lahat. Saka ko lang narealise yung meaning nung letter H sa ign nya. Saka ko lang din napagtanto na yung Harith at Harry ay iisa ang pinanggalingan at iisang tao.Napatayo ako sa gulat."I-ikaw si H?" nanlalaki pa ang mga mata ko.Tumawa sya, "bat parang nakakita ka ng multo?""Seryoso ikaw yung Mr. H?"Lalo syang tumawa,"ayaw mong maniwala?" kinuha nya yung phone nya tapos pinakita sakin yung mga convo namin."Oh my gosh! Instructor pa kita! Naku, ginugulat mo ko sa revelation mo," sabi ko. Hiyang hiya ako eh.Lumapit sya sakin ng husto tapos niyakap ako. Pakiramdam k
Nagising ako sa ingay ng alarm ko. Sa wakas, nakapag alarm ako. 5 am in the morning tapos naghintay pa ko ng 15 mins bago bumangon. Nagpunta na rin akong banyo para makaligo na, nagbihis na rin pagkatapos.Pagbaba ko dumiretso agad ako ng kusina at nakita ko si mama naghahanda ng almusal.Nagpasya kong ako nalang ang magtimpla ng kape at maghanda ng kakainin ko kasi maaga pa naman kaya kay Dori nalang yung ihahanda ni mama. Dumaan ako sa kwarto nun humihilik pa eh."Ang aga mo ata magising ngayon? Madalas 6 am ka na bumabangon," puna ni mama."Nag alarm ako, ma. Ayoko na ring ma-late. Nakakahiya kaya ma-late. Sasabihan ka pang late comer ng akala mo kung sinong gwapong prof!" pero gwapo naman kasi sya kaya may karapatan syang magstrict higit sa lahat instructor mo sya!Narinig kong tumawa si mama,"ikaw talaga, anak. Future educator ka tapos ganyan mindset mo. Eh pano nalang kung ikaw nasa position nung prof nyo?"Napaisip ako. May point naman si mama pero wala sa lugar yung prof namin
Two weeks na rin nakakalipas mula nung nag umpisa ang klase. Tapos sa loob ng dalawang linggo marami ring nangyari na hindi ko talaga inaasahan.Lagi pa rin naman kaming magkakasama nila Finn, Lei at Hansel. May mga pagkakataon nga lang na kami lang ni Finn dahil lumalablayp na yung dalawa kaya naman mas lalong naging close kami ni Finn.Minsan kaming dalawa lang naglalaro dahil busy na yung dalawa sa kani-kanilang lablayp. Eh ayaw naman magjowa ni Finn kasi daw sakit sa ulo. Ayaw nyang masaktan na hindi pa sya handa kaya naman naman hanggang ngayon single sya. Gaya ko.Minsan sinasama namin sa paglalaro yung nakilala kong si Harry. Ok naman yung laro namin may times lang na sinasabi ni Finn na kaming dalawa nalang. Hindi naman nya sinasabi yung rason kaya naman hinahayaan ko nalang. Pinagbigyan ko rin yung gusto nyang duo lang kami. Dahil dun, isang linggo ko ng hindi nakakalaro ulit si Harry. Kahit chat wala. Kaya naman hindi na ko nag aksaya pa ng panahon ichat o hintayin ang chat n