Nobela ni Heiydra

Hello, everyone! A big thank you to those who really read and finished the story. This is my first time publishing a story here. You can also leave comments or feedback. Don't worry, I'm excited to read your comments, suggestions, or feedback. This past few days, I was busy with some random tasks. Honestly, I want to tell some stories that happen to me. Kidding aside, I want to use those scenes in my upcoming stories. An imaginative story with a touch of real-life scenes I have a new story and am still working on it. I hope you follow me for more updates if you really want to get more updates from me. Oh, I want to share something. If you find someone with the same interest in you, it's luck! That is the first time someone feels like both of you are close and is nonstop giving you compliments. That's how you can gain courage and confidence. That's all, thank you! Heiydra

"Meron sa likod, ingat!" sabi ko. Two teams nalang tapos complete pa kaming squad. 7 out of 100 soldiers nalang kasama kami bali tatlo nalang kalaban namin. Sobrang liit na rin ng zone. Kapag lumabas kami mamamatay kami dahil masakit na yung zone. Nasa kill house ang zone kaya naman nakakapagtago pa kami kaso mukhang loko loko si codm dahil napunta ang zone sa pinakacenter ng kill house kaya naman todo habol na kami. Unti unti na ring nababawasan ang natitira pang player. Hanggang sa pati ako napatay na rin sa zone. 1 v 1 nalang tapos hindi baril ang mukhang magiging kalaban nila. Lalo na nung tuluyang. Nawala na yung zone. Tapos panalo kami kasi naunang mamatay yung kalaban. Tuwang tuwa naman kaming naka number 1 sa game. Nung nasa lobby na kami magpapaalam na dapat sila Finn nang magsalita si Harry. "Thank you sa pakikipaglaro. Siguro ito na yung huling game na maglalaro ako. Marami akong tatrabahuin kaya mahihinto na ko sa paglalaro nitong codm," sabi nya. "Salamat din, sir!"

Nasa room ako ngayon hinihintay si Finn para kausapin tungkol sa nakalagay sa bulletin board. Hindi naman ako nabigong maghintay kasi maya maya lang dumating na rin sya. Pagkakita ko palang sa kanya hinatak ko na sya papuntang rooftop. Gusto ko syang makausap."Teka lang, Demi. Napano ka ba?" tanong nya.Huminto ako kahit nasa hagdan palang kami, binitawan ko yung kamay nya, " akala ko hindi makakalabas? Pero bakit nalaman ng lahat?""Wala kong sinabihan. Kilala mo ko. Hindi ko magagawa yun sayo.""Pero sinong maglalagay sa bulletin board nun kung hindi nakalabas?" naiiyak na ko. Ayoko sanang gawin to pero pakiramdam ko kasi pinagtaksilan ako."Ano bang mapapala ko kung ilalabas ko? Hihiwalayan mo ba sya kung nilabas ko ang sekreto nyo? Magiging tayo ba? Hindi naman diba? Mahal kita, Demi. Di ko kayang gawin yung binibintang mo sakin kahit na alam kong wala kong pag asa," umiling iling sya. "Hindi ba't nag usap na tayo? Pero bakit kaylangan mong itanong sakin to? Ganun na ba talaga ko

Nasa coffee shop kami ngayon kasama ko si Sir Harith. Hindi dapat ako sasama sa kanya kasi hahanapin ko si Finn. Gusto ko syang makausap para malaman mismo sa kanya ang totoo kung bakit nangyayari to."Hindi ko alam na may nakakita sa atin. Humihingi ako ng tawad kung nasisira ka sa school. Pero mahal kita, Demi. Ako ng bahala sa naninira sa atin," sabi nya.Wala pa nga kong sinasabi eh. Pero alam na rin naman nya kasi sya nakita nya mismo sa school ako kasi sinend lang ni Lei sakin."Itigil nalang natin to. Wala rin namang mangyayari kung ipagpapatuloy natin to. Hindi kita kilala at hindi mo ko kilala. Kaya naman itigi na naten to, sir!" sabi ko sa kanya."Ako ang masusunod. Kapag sinabi kong itutuloy naten, itutuloy naten. Mahal kita. Kung sinuman ang may kagagawan nito, siguradong malalagot sya sa akin," sabi nya na tila secure na secure ako. "Alam ko mahirap paniwalaan ang sinasabi ko dahil na rin sa una hindi ako agad nagpakilala sayo kung sino talaga ko. Pero sana pagkatiwalaan

Ngayong gabi nakatakda ang oras ng group study namin para sa midterm exam. Hanggang ngayon sabaw pa rin ako sa mga nangyari kahapon. Biglaan kasi. Tapos ginusto ko rin naman. Mabuti nalang hindi nya pa pinasok sakin yung kanya. My gosh, gaano kaya kalaki yun? Kakasya kaya sakin? Teka ano ka ba, Demi. Lumalala ka na. Kung ano ano ng naiisip ko. Inlab na ba talaga ko sa professor ko?"May kulang pa ba sa mga kakaylanganin natin?" tanong ni Hansel."Sa tingin ko wala na," sagot naman ni Lei."Tara na. Naghihintay na yun si Finn," ani Lei.Nang makarating kami sa bahay ni Finn, sya lang ang nandon. Tapos dumiretso na kami sa living area nila. Overnight daw kami at si Lei ang nakaisip nun. Nakapagpaalam rin naman ako ng maayos kay mama kaya naman pumayag sya. Kilala na rin nya sila Finn, Lei at Hansel kaya naman hindi ako nahirapang makapagpaalam."Anong gusto nyong inumin?" tanong ni Finn."May dala kong tequilla, guys!" tinaas pa ni Hansel.Natawa si Finn, "tae ka naman, Hansel. Bakit ya

"P-pero-""Ssshhh.." tinakpan nya ng isang daliri nya ang bibig ko tapos hinalikan nya ko.Lalo akong hindi nakagalaw sa kinatatayuan ko.Patuloy pa rin sya sa paghalik sa akin tapos biglang kinagat ang labi ko dahilan para lalo kong ibuka ang bibig ko.Tama pa ba to? Prof mo sya! Yung reminder ni mama..Kaya naitulak ko sya. Hindi naman sobrang lakas."Pasensya na. Nadala lang ako. Nakakaakit kasi yang mga labi mo," sabi nya tapos biglang tumawa."A-alis na po ako. Wag nyo na po kong ihatid baka po may makakita pa satin," tatalikod na sana ko ng bigla syang yumakap sakin.Ang tangkad pa naman nya parang hanggang balikat nga lang ako nito. Nararamdaman ko yung something na bumubukol sa bandang ibaba nya. Napapa sign of the cross ako ng wala sa oras. Hindi ako nagdadasal pero this time need ko magdasal."From now on, girlfriend na kita!" speechless pa din ako.Tapos bumitaw sya sa pagkakayakap sakin at humarap. Nakatingin lang ako sa kanya."Wag kang mag alala. Alam kong nahihirapan ka