4: Ang Mga Lihim ni Julian

Nakapaupo si Sophia sa gilid ng kama, ni hindi alam kung paano tatanggalin ‘yung bigat na nakadagan sa dibdib niya—yung sakit ng pagtataksil ni Julian. Tahimik ang buong bahay. Tahimik na parang nananakal.

Binuksan niya ang phone niya at dahan-dahang nag-scroll sa contacts. Hindi niya alam kung sino ang dapat tawagan. Sino ba ang maiintindihan siya? Sino ba ang hindi siya huhusgahan sa gulong pinasok niya?

Huminga siya nang malalim at pinindot ang “Call” sa pangalan ni Jamella—ang best friend niyang kanlungan sa lahat ng gulo.

*Ring… Ring…*

Namumuo na ang luha sa mga mata niya habang hinihintay sagutin ng kaibigan. Ilang segundo pa lang pero parang isang buong taon ang lumipas bago may sumagot.

“Hey, Sophia! Grabe, it’s so good to hear from you!” Masigla ang boses ni Jamella. Walang kaide-ideya ang kaibigan niya sa bigat ng pinagdadaanan niya ngayon.

“Hey, Jamella…” pilit niyang pinangiti ang boses niya.

“Can we talk?” mahina niyang tanong.

“Of course! Anong meron?” Biglang nagbago ang tono ni Jamella—halata ang pag-aalala.

“It’s… it’s Julian.”

“Ano?! Anong nangyari?” seryoso na ang boses nito.

“He’s having an affair.” Doon na tuluyang bumigay ang boses niya. Parang binuksan niya ang sugat na pilit niyang tinatakpan.

Walang sagot si Jamella sa ilang segundo.

“Oh my God, Sophia... I’m so sorry. Shit. That bastard!”

“I just... I can’t believe it,” bulong niya habang pinipigilan ang pag-agos ng luha.

“Akala ko okay kami. Akala ko ‘yung pagbubuntis ko, mas maglalapit sa amin... pero parang mas naging malayo pa kami.” Napabuntong-hininga si Jamella sa kabilang linya.

“You don’t have to go through this alone, Soph. Nandito ako, okay? Maybe it’s better you found out now. At least may chance ka nang layuan ang walang kwentang asawa mo.”

“I know… pero nahihiya ako, Jam,” amin niya.

“Ginawa ko naman lahat, pero bakit ganito pa rin ‘yung ending?”

“Hoy,” mariing sabi ni Jamella, “This isn’t your fault. Okay? You gave everything. You loved him the best way you knew how. He doesn’t deserve you.”

Pinunasan ni Sophia ang mga luhang umaagos gamit ang likod ng kamay niya.

“Pero I feel trapped, Jamella. Mahal ko pa rin siya… Gusto kong buuin ‘yung pamilya namin, pero paano kung sira na talaga ‘to?”

“It’s okay to feel that way,” sagot ni Jamella.

“But you also have to take care of yourself. You’re pregnant. You have a future to think about—yours and your baby’s.”

Huminga ng malalim si Sophia, pilit pinroseso ang mga sinasabi ng kaibigan.

“What if I fight for him and it’s all for nothing?”

“Then at least alam mong you gave it your all,” mahinahong sagot ni Jamella. “Pero kung ako sa’yo? I won’t waste my time begging for a cheater to stay. Wake up, Sophia. He cheated. That’s not something you just ‘fix.’”

“I-I don't know anymore, Jamella. I still want to fix us... kahit para na lang sa baby.”

“Wait ka lang, pupunta ako diyan. We’ll talk. I’ll help you figure things out. Pero sana lang, wala diyan si Julian, kasi baka hindi ako makapigil—baka sapakin ko pa at ipa-blotter yang hayop na ‘yan!”

“Thanks, Jam... I really need you,” mahinang sambit ni Sophia.

Pagkababa ng tawag, napatingin si Sophia sa paligid ng kwarto—sa mga litrato nila ni Julian na dati ay puno ng ngiti. Noon, siya ang mundo ng lalaki. Pero ngayon? Para lang ‘yung mga alaala ay paalala kung gaano kabigat ang nawala.

*Ding!*

Nag-vibrate ang phone niya. Notification mula sa bank app. Wala naman siyang inaasahang transaction, kaya agad niya itong binuksan.

“No... no, no, no...” bulong niya habang dahan-dahang bumagsak ang puso niya sa tiyan niya.

Malalaking halagang na-withdraw mula sa savings account niya.

“Bakit may nawawalang pera?” bulong niya sa sarili, puno ng kaba. Wala siyang maintindihan. Pinag-ipunan niya ‘yun. Para sa emergency. Para sa baby.

*TOK TOK!*

“Soph? I’m here!” tawag ni Jamella mula sa pinto.

Agad siyang tumayo, pilit tinatago ang panic.

“Jamella! I—I need your help.”

Pumasok agad si Jamella, halatang nagmamadali.

“Anong meron?”

“Tingnan mo ‘to.” Inabot niya ang phone, nanginginig ang kamay.

Pagkatapos ng ilang scroll, napakunot-noo si Jamella.

“Sophia... ang laki ng nawala! Ano ’to?!”

“Hindi ko alam! I swear, hindi ko alam!” halos mapasigaw na siya sa frustration. “Ba’t niya ginagawa ‘to?! Parang hindi ko na siya kilala.”

“Have you talked to him about this? Grabe na ‘to, Sophia. Cheating is one thing, pero pati pera mo? Grabe na talaga siya!”

Umiling si Sophia, “Ngayon ko lang nalaman. Wala pa akong lakas na harapin siya ulit.”

“You have to. This is no longer just about emotions. This is your *savings.* This is about your future, your baby’s future!”

Tumango si Sophia, bagamat takot pa rin.

“Pero... what if he gets mad? What if tuluyan na niya akong iwan? What if piliin niya si Vanessa?”

“Then at least may ebidensya ka. Hindi ka helpless, Sophia. You deserve answers.”

“You’re right. Hindi ko na ‘to palalagpasin. Kailangan ko nang malaman ang totoo.”

“Good.” Tumango si Jamella. Pinilit niyang ngumiti.

“Thank you... I really don’t know what I’d do without you.”

Hinawakan ni Jamella ang balikat niya. “Kailan uuwi si Julian?”

“Late na naman. Palagi na lang siyang late. Para bang hindi na niya iniintindi kami ng baby namin.”

“Then let’s get ready for him,” sabay ningning ng mata ni Jamella.

“Gagawa tayo ng plan. Hindi ka papasok sa laban na ‘to nang hindi handa.”

“I should be strong,” mahina pero matatag na sambit ni Sophia.

“That’s the spirit!” ngumiti si Jamella. “Simulan na natin. Dapat klaro sa kanya kung ano’ng nararamdaman mo at kung ano’ng gusto mong mangyari.”

Sa kusina sila naupo habang pinag-uusapan ang plano. Habang tumatagal, mas nagiging matatag ang tinig ni Sophia.

“Gusto kong panagutan niya lahat. Gusto ko ng paliwanag. Sa pera. Sa babae. Sa lahat.”

“Pero paano kung hindi niya gawin?” tanong ni Jamella, medyo nag-aalala.

“Then I’ll walk away,” sagot ni Sophia, buong tapang.

“Hindi ko na kayang magpanggap na okay ako, kung sa totoo lang, durog na durog na ako.”

Tumango si Jamella, seryoso ang mukha.

“You need to protect your peace, Soph. And your baby. You deserve better.”

“Right. Hindi ko siya hahayaang kunin ang lakas ko.”

Habang tinatapos nila ang plano, unti-unti ring nawala ang dating hopelessness. Pinalitan ito ng isang malinaw na desisyon: harapin si Julian. Alamin ang katotohanan.

Pero habang palalim na ang gabi, may mga tanong pa ring paulit-ulit sa isip ni Sophia.

Paano kung hindi lang affair at pera ang tinatago niya?

At sa gitna ng katahimikan, isang tanong ang hindi niya maalis sa isip:

Anong iba pang lihim ang itinatago ni Julian sa kanya?