"YES, sir," ang tanging tugon ni Raid kay Ian bago tipid na yumukod upang magpaalam na rito upang puntahan ang bagong bisita na dumating."Wait," bigla rin naman siyang tinawag ng binata na tila may nakalimutan itong sabihin sa kaniya.Huminto siya sa paghakbang at muling bumaling ng tingin dito. Hinintay niya ang sasabihin ng binata."Wait here," utos nito sa kaniya saka tumayo at tinungo ang hindi naman kalayuang drawer. May kinuha si Ian na isang brown envelop doon na iniabot kay Raid.Nagtatakang kinuha niya iyon at ilang sandaling pinagmasdan. Walang ibang nakasulat sa envelop subalit nasalat niyang may papel sa loob. Nakakunot ang noo na binalingan niya ng tingin ang binata bagama't hindi siya nagtanong dito at sa halip ay hinintay ang susunod nitong instruction."Give it to her," ang tanging utos lamang ni Ian na tinalikuran na siyang muli. Ilang segundong natigilan si Raid bago sumagot, "Yes, sir."Habang naglalakad ang binata palabas ng mansyon ay maraming gumugulo sa kani
Matalim ang mga tingin ni Dolores kay Raid. Malaki ang pagdududa nito dahil kabisado ng matanda ang pasikot-sikot sa loob ng mansyon. At natatandaan nito na ang sikretong daan na iyon ay patungo sa secret basement kung saan nakatago ang mahahalagang papeles ni Manuel. "Saan mo ako dadalhin?" muling tanong ni Dolores sa binata na mababakasan na ng galit ang tinig. Nawala ang ngiti ni Raid nang mapansin iyon at sinubukan niyang lapitan ang ginang."Huminahon lang po kayo, ma'am," pagpapakalma niya rito.Umatras naman si Dolores sa binata upang magkaroon sila ng distansya sa isa't isa. Dahil sa ginawi nito kung kaya huminto sa paglapit si Raid. Pagkatapos ay bumuntong-hininga siya."Please calm down, ma'am. Dadalhin ko lang po talaga sa resting house namin na which is a basement noon," paliwanag niya rito.Dahil ito ang dating asawa ni Don Manuel kung kaya may hinala siyang kabisado nito ang bawat bahagi ng mansyon, kung kaya binanggit niya rito kung ano ang dating resting house. Nap
Sabay pang napalingon si Raid at Dolores sa pinanggalingan ng tinig, Manang Bell, ang katiwala at yaya ng mag-amang Manuel at Ian. Dahil kilala ng binata ang matandang katiwala kung kaya agad siyang nakahuma sa bagong dating. Matamis pa siyang ngumiti sa matanda dahil close siya rito at talaga namang mabait at palakaibigan ito.Bukod pa roon ay close ito kay Cassandra kung kaya naging malapit talaga siya rito.At dahil talaga namang madaldal si Manang Bell kung kaya nawiwili siyang makinig sa mga kuwento nito lalo na kapag patungkol kay Cassandra. "Ah, Manang Bell, bisita po natin siya," paliwanag niya rito.Agad na lumapit si Raid sa matandang katiwala upang itago si Dolores dito sapagkat lihim lamang ang pagdadala niya sa ginang sa loob ng mansyon. Subalit hindi siya pinansin ni Manang Bell at nilampasan lamang siya nito. Mataman itong nakatitig kay Dolores na pilit namang umiiwas at hindi makatingin sa matandang katiwala. Nanh ilang hakbang na lamang ang layo ni Manang Bell d
Nagtuloy-tuloy si Raid sa paglabas ng resting house patungo sa main house kung saan naroon si Ian. Doon din nakaburol ang mga labi ni Manuel.Pagpasok niya sa living room ay bumungad agad sa kaniya ang maliwanag na ilaw at ang eleganteng pulang kurtina. Sa gilid nito ay ang iba't ibang klase ng bulalak na mula pa sa mga kaibigan at kapamilya ng namayapang Don. May mangilan-ngilang mga bisita roon upang sumilip sa patay, habang ang iba ay mga katiwala na nagsisilbi ng pagkain at inumin sa mga bisita. May mga bodyguard din na nakatalagang magbantay roon para kung sakaling may hindi inaasahang kaguluhang maganap.Sa gitna ay ang puting kabaong kung saan naroroon si Manuel at sa gilid niyon ay tahimik na nakaupo si Ian. Dahil sa mga natuklasan niya mula sa ina ni Cassandra kung kaya hindi niya mapigilan ang pagbugso ng galit na kaniyang nararamdaman ng mga sandaling iyon. Agad niyang nilapitan ang binata. "Can we talk, sir?" untag niya rito.Nag-angat naman ng mukha ang binata at wa
"Ha!" malalim na bumuntong-hininga si Ian at tinakpan ng dalawang palad ang mga mata. Nakahiga pa rin siya sa damuhan sa main garden ng mansyon.Ilang minuto nang nakakaalis si Raid pagkatapos nang nangyari sa kanila subalit hanggang ngayon ay hindi pa rin siya bumabangon sa pagkakahiga.Nang mawala ang ama ay inakala ni Ian na manhid na ang utak niya sa sakit kung kaya balewala na sa kaniya ang mga nagaganap sa kaniyang paligid.Kahit nga nang ipaalam sa kaniya ang pagdating ni Dolores ay wala siyang naramdamang kahit na anumang damdamin para dito. Bagama't noong una ay nagtalo ang isip niya kung papayagan niya ba itong makita ang ama sa huling sandali nito o hindi?Subalit sa huli ay mas pinili niya ang huli sapagkat nangangamba siya na may makakilala rito, lalo na ang mga matatandang katiwala na dati nang nanilbihan sa madrasta. Ayaw niya ng gulo kung kaya kahit alam niyang masasaktan ito ay mas pinili niya ang tahimik na sandali sa huling mga araw na makakasama niya ang ama.Su
Makalipas ang ilang araw ay sa wakas nailibing na rin si Manuel.Mag-isang nakatayo si Ian sa harap ng puntod ng ama.Ang mga bisita na nakilibing ay kanina pa nagpaalam sa kaniya. "Hijo, mauuna na ako," tawag sa kaniya ni Dolores."Yes, thank you for coming," ang tugon naman niya rito na bahagya lang itong nilingon.Nang huli silang mag-usap ni Dolores sa study room ng ama ay nakiusap sa kaniya ang madrasta na payagan itong makilibing upang maihatid man lang nito sa huling hantungan si Manuel.Pinayagan niya ito dahil sigurado siyang iyon din naman ang nais ng ama.Maliban pa roon ay nangako si Dolores sa kaniya na hindi na manggugulo pa sa kanila at hindi maghahabol ng mana sa mga ari-arian ni Manuel.Dahil nga hanggang ngayon ay mag-asawa pa rin ang dalawa kung kaya may karapatan pa rin ito sa kalahati ng mga kayamanan ng mga Ramos. Pero dahil nga hindi nito tunay na anak si Cassandra kung kaya hindi na rin naghabol pa si Dolores sa karapatan nito. "Ano'ng balak mo sa anak mo?"
SAMANTALA, kadarating lamang ni Dolores sa ospital kung saan naroroon si Cassandra.Dahil hindi pa rin maaaring lumabas ng ospital ang dalaga kung kaya ang ina lamang ang nakipaglibing kay Don Manuel.Ang apo na si Cassey ay gusto rin sanang makita ang abuelo sa huling sandali nito ay hindi na pinayagan ni Cassandra dahil sa nagbabadyang pandemya na kumakalat sa bansa nila."Kumusta, Inay?" agad na tanong ng dalaga sa ina nang makapasok ito sa private room na inookupa nila."Okay naman, anak, nairaos na rin at nasa mabuti nang kalagayan si Manuel ngayon," tugon naman ng ina na may lungkot na dumaan sa mukha nito. Bagama't mabilis lang din namang naglaho na pinalitan nito ng ngiti."Ahm, s-si Ian ho, kumusta?" naiilang na usisa niya na hindi matitigan ang ina sa mga mata.Sa tuwing mababanggit ang pangalan ng binata ay hindi niya maiwasang hindi pamulahanan ng mukha.Hindi tuloy niya matitigan ng diretso ang ina dahil sa kahihiyan.Nang bumalik si Dolores galing sa pagdalaw nito sa bur
MAKALIPAS ang ilang buwan...Muli na namang nasa ospital si Cassandra subalit sa pagkakataong iyon ay masaya ang dating sa kanila ng pagkaka-ospital niya, at iyon ay dahil nadagdagan na naman sila ng isang kapamilya.Walong buwan ang nakakaraan nang malaman niyang buntis siya sa pangalawang anak nila ni Ian. Hindi niya malaman ang nadarama niya ng mga sandaling iyon, lungkot at saya ang naghahalo sa kaniyang damdamin habang dinadama ang hindi pa namang kaumbukang tiyan. Gusto niya na matawa nang mapakla dahil naulit na naman ang dinanas niya nang ipinagbuntis niya si Cassey. Ang akala ng dalaga ay nadala na siya sa katangahan niya subalit heto na naman ang pangalawa. Iyon nga lamang sa pagkakataon na iyon ay hindi siya nag-iisa, dahil inalalayan sila ni Raid na hindi umalis sa tabi niya sa walong buwan na nagdaan na iyon. Tandang-tanda pa ni Cassandra nang muling magtapat ng pag-ibig ang binata sa kaniya. "Bakit mo ba ginagawa sa amin ito, Sir Raid?" nagtatakang tanong niya rito
—One week laterNakapako sa kinatatayuan si Ian habang nakatunghay sa harapan ng gate kung saan nakatira si Cassandra. Lumipas na ang ilang minuto na nasa ganoong tagpo lamang siya na hindi magawang pindutin ang door bell na nasa harapan lang niya.Malalim siyang huminga upang alisin ang kaba sa dibdib. Sampung beses na nga yata niyang ginawa iyon subalit ayaw pa rin siyang lapitan ng lakas ng loob upang muling harapin ang iniwanang minamahal. “Damn it! Make up your mind, Ian Ramos!” kastigo niya sa sarili dahil sa pagiging duwag niya. Subalit hindi pa man niya lubos na nakokolekta ang sarili nang kuhanin ng isang boses sa kaniyang likuran ang kaniyang atensyon.“Excuse me po, may kailangan po ba kayo sa amin?” untag ng isang maliit na boses.Agad itong nilingon ni Ian upang magulat lamang nang makita sa harapan ang pamilyar na mukha datapwat iyon ang una nilang pagkikita—Si Rai, ang bunso niyang anak.Naestatwa ang binata habang matamang nakatingin sa batang nasa harapan na nakati
Hindi makapaniwala si Cassey nang bumulagta sa kaniyang harapan si James habang pumupulandit ang masaganang dugo nito sa gitna ng noo kung saan tumama ang bala ng baril ni Benjamine. “Shit! What’s going on?” bulalas pa ng dalaga na muling ipinaling ang ulo sa harapan ng monitor screen kung saan naroroon pa rin ang ginang habang prenteng nakaupo sa sariling upuan. “You don’t have to concern yourself with him, Milady. This is our job and our life. If our master wants us dead, we willingly sacrifice ourselves unconditionally to the Rostchild family,” ang pahayag ni Benjamine habang pinupunasan ang kamay na hindi naman nabahiran ng dugo ng kasamahan. Nanginig ang mga mata ng dalaga sa ipinahayag nito at wala sa loob na bumulong, “You psycho.” Biglang humakhak nang malakas si Benjamine na animo isang biro ang sinabi niya. Narinig din niya ang palatak ng matanda habang marahang napapailing-iling.“You still have a lot to learn, child,” ang saad ni Donya Esmeralda bago binalingan ang lal
“What the fuck!” Hindi naiwasan ni Cassey ang mapamura nang malakas sa isiniwalat ni Donya Esmeralda.Bagama’t may hinala siya una pa lang na may kailangan ito sa dalaga subalit wala sa hinagap niya na gusto siya nitong maging tagapagmana.“Are you kidding me?!” bulalas pa ng dalaga na hindi a rin makapaniwala.Gayunpaman ay walang makikitaang anumang ekspresyon ang mukha ng matanda na patuloy lamang na nakatingin sa kaniya na senyales na seryoso ito sa mga binitiwang salita. Makalipas nga lamang ang ilang segundo ay muli nang kumalma ang puso ni Cassey at mabilis niyang natakpan ang sariling bibig bago tumikhim. “Are... are you serious?” paninigurado pa niyang tanong sa matanda na marahan naman nitong tinanguan. “Why me?”“You have the potential to lead our family,” maikling tugon naman nito. Napalunok ng laway ang dalaga bago niya mariing naikuyom ang nanghihinang kamao. “You want me to lead your family but you tried to kill my own family,” matalim na protesta niya rito. Hindi
“Who’s he?” ang tanong ni Cassey sa isipan habang hindi inilalayo ang paningin sa papalapit na bagong panauhin. Inihahanda niya ang sarili kung may bigla itong gawin sa kaniya kung kaya kahit nakakubabaw pa rin siya sa katunggaling si James ay hindi niya magawang ilayo ang paningin sa paarating. Limang hakbang na lang ang layo nito.Apat na hakbang. Hindi pa rin nawawala ang casual at prenteng ngiti nito sa labi. Tatlong hakbang. Inaanalisa ng dalaga ang bawat kumpas ng kamay nito. Dalawang hakbang. At tuluyan na ngang huminto sa kaniyang harapan ang lalaki. Hindi nito inaalis ang paningin sa kaniya habang malapad ang ngiting nakasilay sa mga labi, bagama’t malamig at nagbabadya ng panganib ang ibinubuga ng mga mata nito. Pagkaraan ay inilagay ng lalaki ang dalawang mga kamay sa sariling bulsa na animo sinasabi sa kaniyang wala itong gagawing kakaiba sa kaniya. Pagkatapos ay saka nito ibinuka ang mga bibig upang kausapin ang dalaga.“Can you let him go, Milady,” saad nitong baha
“Sir Benjamin?” anas ng isang bantay habang nakatunghay sa bagong dating na lalaki.“Yeah, it is Sir Benjamin,” tatango-tango namang tugon ng katabi habang mataman ding nakatingin sa lalaki.“Ha? Why is Sir Benjamin here?” tanong naman ng isa pa nitong katabi.Pare-pareho lang ang bulung-bulungan ng mga naroon habang nakatingin sa bagong dating na lalaki bagama’t hindi nito pinagtuunan ng pansin ang mga ito.“What? Why this bastard here?” ang hindi makapaniwalang saad naman ni Ian sa isipan habang napaatras pa ng isang hakbang sa pagkabigla nang makita si Benjamin.Tandang-tanda pa ng binata pagkatapos mamatay ng ama ay ipinagpatuloy niya ang pag-iimbestiga sa Black Organization na nasa likod ng mga hindi magagandang nangyayari sa kaniyang pamilya.Nagkaroon sila ng clue ni Supt. De Guzman nang mahuli nito ng buhay ang isa sa mga leader ng grupo na dumukot kay Cassey at sa mga bata. Noong una ay iginigiit nito na mga child trafficker ang grupo na kinabibilangan nito subalit hindi siy
“What... this crazy!” hindi makapaniwalang bulalas ng isang lalaki habang matamang nanonood sa dalawa.“Yeah, I can’t believe this too,” segunda naman ng katabi nito.“Well, is she really a normal girl?” singit din ng isa sa mas mahinang boses.“Yeah, I thought she’s just a kid who caught stealing here,” tatango-tangong sang-ayon naman ng isa pa habang nakakrus ang dalawang braso sa dibdib.“Hey, don’t underestimate her. Remember she’s the one who found me and buy me a gun,” sita naman ng firearm dealer na pinagbilhan ng dalaga sa back alley. “Yeah, you have a point, dude. And don’t forget that she killed our newbies,” sang-ayon naman ng isa na sumuri sa dalawang bantay na pinatay ng dalaga kanina.“But who really is she?” ang tanong ng unang nagsalitang lalaki na matamang nakatingin sa dalaga.“Who knows,” kibit-balikat na tugon naman ng mga kasamahan na itinuon na ang pansin sa dalawang naglalaban sa gitna. Of course, hindi iyon naririnig lahat ni Cassey sapagkat nakatuon ang pan
Mabilis at walang pag-aalinlangang dinaluhan ni Cassey ang ama na walang magawa sa pagkakasakal ni James. Dahil sa taglay na lakas ng lalaki kung kaya hindi makapanlaban si Ian. Maliban pang hindi ito makapaniwala na kayang saktan ng katiwala na nagbabantay sa binata. Maging ang mga bodyguard na nakapalibot sa dalawa ay laking gulat din sa ginawa ng leader ng mga ito kung kaya nang biglang pumasok sa eksena ang dalaga ay hindi agad nakahuma ang mga ito. Agad na pumuwesto si Cassey sa likurang tagiliran ni James. Pagkatapos ay kumuha siya ng buwelo at malakas itong sinipa roon upang mapakawalan ang ama. Ngunit mabilis din ang kilos ni James na sinalag ang mga binti niya gamit ang isa nitong kamay na animo ba ay inaasahan na nito iyon.Saglit siyang natigilan sa ginawa nito ngunit hindi siya nawalan ng loob.Dahil hawak-hawak ng lalaki ang kanang binti ng dalaga kung kaya ginamit niya ang dalawang kamay at mabilis niyang inabot ang ulo nito. Balak ng dalaga na baliin ang leeg ni Jam
“W-wha...” hindi na naituloy ng dalawang bantay ang gulat nang makita si Cassey dahil sa bilis ng galaw ng dalaga. Segundo lamang ang kinailangan niya nang baliin ang leeg ng isa habang malakas na sinipa sa mukha ang kasamahan nito. Bagama’t hindi napuruhan ang pangalawang lalaki ay na-out of balance naman ito dahil hindi inasahan ang pagtambang niya sa mga ito. Gayunpaman ay hindi nag-aksaya ng oras si Cassey at hindi niya hinayaang makahuma sa pagkabigla ang natitirang kalaban. Mabilis niyang dinaluhan ito at walang pag-aalinlangan na itinusok niya ang dalawang daliri sa gitna ng leeg nito.Nabutas niya ang malambot na bahagi ng katawang iyon ng lalaki at lumusot ang mga daliri ng dalaga. Nang hugutin niya iyon ay pumulandit pa ang masaganang dugo na mabilis niya namang iniwasan upang hindi siya madumihan.Nanlalaki ang mga mata ng lalaking nakatingin sa kaniya habang pinipigilan ang pag-agos ng sariling pulang likido.Hindi naman niya inalis ang paningin dito hanggang sa mawala
Muling inalala ni Cassey ang mga sinabi ng ama kanina. “It’s all about your lola,” panimula ng binata.“Lola Dolores?” nagtatakang tanong pa niya.“No, hindi mo na siya naabutan, and even me, hindi ko na siya nakita pa. My biological mother, Kristina,” tugon naman nito.“Oh, alright.” Tango naman ni Cassey na pinakinggan na muna ang sasabihin ng ama bago ito gambalain.“First of all, do you still remember when you kidnapped? Then someone shot your monther on her shoulder.”“Yes.” Tipid na tango naman niya.“Hindi iyon ang unang nanganib ang buhay niya... and me...” Napalunok ng laway si Cassey sa antipisasyon ng susunod na sasabihin pa ng ama. “Noong una ay ang akala namin ay kagagawan iyon lahat ng kaibigan ng lolo mo, si Ismael Alarcon. But when your lolo died, I investigated all the possibilities, at napag-alaman ko na isang misteryosong lalaki ang nasa likod ng Black Organization na kinabibilangan ni Uncle Ismael,” mahabang turan ni Ian. Sinabi ng ama na ipinangako nitong aali