LOGINShare
Kabanata 10: Bakit Masakit?
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56"SYRIE, are you ok?" gulat at puno ng pag-aalalang salubong sa akin ni Trina nang makita niya ako sa labas. Mabilis niya akong dinaluhan. Doon sa harap ng bahay, nagpalit ako ng anyo. Walang saplot. Hinubad ni Trina ang suot niyang Jacket at agad iyong ibinalot sa katawan ko at iginiya niya ako papasok sa loob ng bahay.
Halos hindi ko maigalaw ang buo kong katawan, ramdam na ramdam ko ang panghihina ko na hindi ko alam kung bakit nararamdaman ko ito. Ramdam ko rin lahat ng hapdi at kirot ng mga sugat sa katawan ko na hindi ko magawang pagaliin.
Dahan-dahan akong pinaupo ni Trina sa kama ko. Nakita kong tinungo niya ang closet ko at naghanap ng damit doon. Nang makakita siya, agad niya iyong isinuot sa akin.
"What happened, Syrie? Anong nangyari sa 'yo?" nababahalang tanong ni Trina habang inaayos ang pagkakasuot ng damit ko.
"I don't know, Trina I feel weak hindi ko makuha ang lakas sa katawa
Related chapters
Into The Dark Kabanata 11: Colby
HANGGANG ngayon hindi ko pa rin tuluyang naaalis sa isip ko ang mga katagang binitawan ni Marcus. Apektado pa rin ako niyon at aminin ko man o hindi, alam kong tila may kulang sa akin ngayon na nasira na ang plano ko. Wala na, nawalang kabuluhan ang sinimulan ko.Mabilis kong isinuot ang itim na leather jacket, pupunta ako sa mansyon para hanapin ang bampirang muntik ng pumatay kay Yena. Hindi ko papatawarin ang kapangahasan niyon. Kilala ko sa mukhang ang lalaking iyon at ako mismo ang kikitil sa buhay niya. Hindi ako papayag na magpatuloy pa ang ganoong mga pangyayari. Hindi dapat nadadamay ang mga inosenteng nilalang.Lumabas ako ng bahay. Wala roon sila Vernon at Trina habang si Persuz nasa mansyon para isagawa ang unang hakbang ng plano namin, na sana sa pagkakataong ito, maging matagumpay na kami.Ilang dekada ko na bang hinahanap ang mga lobong may ukit na buwan sa kanang braso nila? Hanggang ngayon, hustisya pa rin
Into The Dark Kabanata 12: Friendship?
WALANG pakundangang pumasok ako sa loob ng mansyon kahit pa nakatingin sa akin ang mga bampirang naroon na tila ba gusto na akong sakmalin. Pero dahil sa takot nila sa akin, hindi nila magawa. Bumukas ang main door ng mansyon at tumambad sa akin ang ilang bampira na may matatas na katayuan sa lipunang ginagalawan namin. Napalingon sila sa akin pero hindi ko sila pinag-aksayahan ng panahon. Hindi sila ang kailangan ko. Dumeretso ako sa silid ni Volter sa gawing kanan. Hindi ko na kailangan pang kumatok o humingi ng permiso sa kaniya na papasok ako roon. Walang paalam na binuksan ko ang pinto niyon at pumasok doon. Saglit lang na nagulat si Volter nang tumambad ako sa paningin niya pero ang ilang bampira roon, gulat na gulat at naramdaman ko pa ang takot nila. Napangisi ako nang makita ko ang bampirang hinahanap ko. Naroon siya, kaharap ni Volter na ngayon ay takot na takot na. Nakayuko ang lal
Into The Dark Kabanata 13: Simpatiya
"SAAN KA galing, Syrie?" salubong sa akin ni Trina na animo'y nababahala sa kung anong bagay."Sa mansyon," pakli ko at dumeretso sa sofa. Umupo ako roon at nasapo ko ang aking ulo. Hindi ko alam pero hindi maalis sa isip ko ang mga bagay na sinabi ni Marcus sa akin. Pinipilit kong alisin iyon dahil natatakot akong baka maniwala ako sa kaniya."I've been looking for you, Syrie," ani Trina na sumunod sa akin sa sofa. "I saw some wolves here kanina, mukhang nagmamanman sila sa bahay."Napaangat ako ng tingin kay Trina dahil sa sinabi niya. "Anong ginawa nila?" nabahala kong tanong."So far they do nothing. Pauwi ako at nakita ko ang ilang lobo na nasa paligid ng bahay na tila may hinahanap," paliwanag ni Trina.Nakahinga ako ng maluwag ng malamang wala namang ginawa ang mga lobo. Marahil may hinahanap ang mga ito at maaaring ako iyon."A
Into The Dark Kabanata 14: Another Side of Marcus
LUMABAS mula sa silid si Marcus suot ang damit ni Vernon na ibinigay ko para suotin niya. Simpleng pants at t-shirt iyon pero napalabas niyon ang taglay na kisig ng katawan ni Marcus. Lumapit siya sa akin sa gawi ng bintana kung saan ako nakatayo. Hindi ko rin alam kung bakit hinayaan ko pa siyang patuluyin sa bahay. Umiwas ako ng tingin sa kaniya at bumaling sa labas. Naramdaman ko siya sa tabi ko. Hanggang ngayon nasa isip ko pa rin ang mga sinabi ng lalaking iyon tungkol kay Marcus at ang hitsura niya dahil doon. Hindi ko pa rin maipaliwanag ang nararamdaman kong simpatiya para sa kaniya. "Bakit mo pinatay ang mga lobong iyon, Marcus? Kalahi mo sila." kapagkuwa'y tanong ko. Saglit ko lang siyang binalingan ng tingin. Hindi sa akin tumingin si Marcus, nanatili ang mga mata niya sa gubat. "Hindi ko gustong patayin ang mga kalahi ko, Syrie pero hindi ko rin pwedeng hayaan silang sirain ang lahi ng mga
Into The Dark Kabanata 15: Knowing Yourself
"Reminiscing memories?"Nag-angat ako ng tingin sa kaniya. "Sorry, reminiscing memories isn't my thing, Marcus."Humakbang siya palapit sa akin. "Naalala mo ba ang pagkakataong nandito tayo noon? Ang halik?"Pinaliitan ko siya ng mga mata. Pinigilan kong hindi maipakita ng expression ko ang pagkahiya dahil sa natumbok niya ang iniisip ko.Pinilit akong ngumisi para ipakitang mali siya. "Ako? Sorry, pero walang epekto sa akin ang halik na 'yon, Marcus. Baka para sa 'yo mapakahalaga ng bagay na 'yon?" balik ko sa kaniya.Natawa siya at bahagya pang napayuko. "What if I say, you're right. The moment I kissed you, it stuck on my mind, Syrie."Saglit lang akong natigilan pero agad ding bumalik sa blanko kong expression. "Don't expect me to feel the same, Marcus."
Into The Dark Kabanata 16: Feeling Incomplete
HINDI PA rin maalis sa isip ko ang mga sinabi ni Marcus sa akin nang nagdaang araw. Pilit ko man iyong alisin sa isip ko pero pilit din iyon doong sumisiksik at pinaaalala sa akin. Dapat ko nga ba kilalanin pa ang sarili ko? Ika nga nila, makilala mo lang ang sarili mo kung alam mo kung saan ka nagmula pero sa sitwasyon ko, dapat pa ba?"Trina, wala ka ba talagang alam tungkol sa kung paano ako napadpad sa poder nila Amang Trevor at Inang Viola?"Napakunot ang noo ni Trina na nandoon sa kaniyang mukha ang pagtataka sa naging tanong ko sa kaniya, na animo'y hindi niya inaasahang itatanong ko.Napaisip siya, bahagya pang kumiling ang ulo niya. "Kung anong alam mo 'yon lang din ang alam ko, Syrie. Na napulot ka nila Tiyo Trevor sa gubat kung saan iniwan ka ng mga magulang mo," sagot niya.Iyon din ang alam kong pangyayari noon. Ayon kay Inang Viola, naglalakbay sila noon patungo sa gitna ng gubat
Into The Dark Kabanata 17: Panaginip
NAGTATAKANG lumingon ako sa paligid dahil sa hindi pamilyar sa akin ang lugar na kinaroroonan ko. Nasaan ako? Tila may mga usok sa paligid na lalong nagpapa-creepy sa lugar. Madilim din ang paligid pero nakikita ko ang mga puno sa paligid at ang mga baging gumagapang sa kung saan-saan.Hinawi ko ang makapal na dahon at ang mga baging sa harapan ko para pumunta sa hindi ko alam na bahagi ng gubat na ito. Hindi ko alam kung bakit ako nandito sa lugar na ito."Syrie."Napahinto ako sa paglalakad nang marinig ko ang boses ng babaeng iyon na um-echo pa sa buong gubat. Luminga ako sa paligid pero wala akong nakitang tao roon. Umihip ang malamig na hangin na nagdala ng tila kilabot sa akin.Nagpatuloy ako sa paghakbang sa hindi pamilyar na lugar na ito. Ni wala akong makitang ibang nilalang sa lugar. Humakbang lang ako nang humakbang hanggang sa makarating ako sa lugar na mas malakas ang tila usok doon at ang makakapal na
Into The Dark Kabanata 18: Care?
HINDI PA rin malinaw sa akin ang dapat kong gawin. Hanggang ngayon gumugulo pa rin sa isip ko ang lahat ng mga sinabi ni Marcus sa akin. Iniisip ko pa rin kung karapat-dapat ba siyang pagkatiwalaan. Naglalaban ang utak ko sa dalawang bagay na iyon, kung dapat ba o hindi na magtiwala sa kaniya? "Syrie, bukas na darating si Faram, are going?" Napakurap ako sa tanong ni Trina sa akin habang nakapatong ang mga palad ko sa hamba ng bintana at tahimik na nakatingin sa labas ng bahay. Humarap ako sa kaniya. "I have no choice, Trina kung hindi ako pupunta roon, siguradong pagdududahan ako ni Faram, kilala mo siya handa niyang gawin lahat masira lang ang reputasyon ko sa lahat ng mga bampira," paliwanag ko. Si Faram lang naman ang babaeng bampira na ayaw na ayaw sa akin sa hindi ko malamang dahilan. Noon pa man, simula nang mamulat ako sa mundong ginagalawan ko, tila lahat ng ginagawa ko tinututulan ni Faram. Marami na ring pagkakataong sinubukan niya akong si
Latest chapter
Into The Dark Finale
HINDI MAIPALIWANAG ang sayang bumabalot sa akin ngayon habang pinagmamasdan ko ang mga lobong nasa village na na tanaw ko mula sa kinaroroonan ko. Ito na iyong pinapangarap kong pagkakataon at sitwasyon. Ang bawat isa ay makangingiti na ng masaya, na walang banta. Na hindi nila kailangang matakot sa banta ng kasamaan. Ang lahat ngayo'y makapamumuhay na ng masaya at payapa."Nagawa mo, Syrie. Nagawa mong ipaglaban ang lahing pinagmulan mo."Naramdaman ko si Marcus na yumakap sa akin mula sa likod ko. Nakaramdam ako ng kakaibang pakiramdam na si Marcus lang ang nakakapagpabuhay niyon. "Nagawa natin, Marcus. Nagawa nating iligtas ang marami. Nagawa nating ipaglaban ang kapayapaan at ang kabutihan," balik ko. Marahan kong hinaplos ang braso niya habang masaya akong nakangiti habang nakikita ko ang bawat lobo na payapaya nang mamumuhay."Maraming nangyari, Syrie pero ang lahat ay nakatakdang magtapos sa ganito. Nabulag ka sa
Into The Dark Kabanata 68: Digmaan pt.2
"VOLTER AKONG harapin mo!" pagkuha ko sa atensyon niya. Humarap siya sa akin at ngumisi matapos niyang patayin ang lobong kalaban niya. "Hindi na ako makapaghintay na patayin ka," madiin ko pang dagdag."The feelings is mutual, Syrie," seryosong ani Volter. Bakas sa mukha niya ang galit at kagustuhang mapatay ako pero hindi ko siya hahayaang gawin iyon. "Sisiguraduhin kong sa pagkakataong ito, ako naman ang magwawagi, Syrie. Ikaw naman ang matatalo ko," determinado aniya na marahil ang tinutukoy ay ang pagkatalo ko sa kaniya noon sa isang pagsasanay.Tumawa ako. "Natalo na kita noon sa duelo at sigurado akong magagawa ko uli iyon sa iyo," matapang kong balik.Ngumisi si Volter. "Masyado kang mayabang, Syrie. Tingnan natin kung hanggang saan ka kayang dalhin ng katapangan mo.""Sa tagumpay, Volter. Dadalhin ako ng katapangan ko sa tagumpay laban sa iyo," seryoso kong balik sa kaniya.
Into The Dark Kabanata 67: Digmaan pt.1
HUMAHANGOS AT halatang takot na takot ang lobong iyon nang dumating siya sa silid ni amang Trigo kung nasaan kami. Animo'y hinabol siya ng sampung kabayo. Bigla akong nakaramdam ng kaba nang makita ko ito na Natatakot. "A-ang mga bampira! Na-nandiyan na sila!" anunsiyo ng lobong iyon ba halata ang takot at kaba sa boses nito. Mabilis kaming napatayong lahat at gulat na nagkatinginan sa isa't isa. "Kailangan nating maghanda!" ani amang Trigo. "Ihanda ang mga lobo at ilikas ang mga bata," utos pa niya na agad namang tumalima ang mga lobong nandoon. "Magsipaghanda kayo, sasalubungin natin sila sa gubat!" Mabilis na lumabas ng silid si amang Trigo matapos niyang sabihin iyon. Mabilis na nagsipaghanda ang mga naroon habang ako'y napatulala. Nakaramdam ano ng pangamba at kaba sa pwedeng mangyari. Ito na ba ang tuluyang pagwawakas ng kasamaan o patuloy na paghahari ng kasamaan? "Syrie!"
Into The Dark Kabanata 66: Kalaban
NAPAHINTO KAMI ng makaramdam ako ng kakaibang enerhiya sa paligid ng gubat. Nandito kami para maglagay ng iba't ibang patibong sa paligid ng village para sa paghahanda sa maaaring gawing pagsugod ng mga bampira.Sinenyasan ko sila na huminto. Kasama ko si Marcus, ang magkapatid na si Trina at Vernon, saka si Colby at ang ilang mga lobo para tumulong sa amin. Nagsimula na ang madilim na gabi at nararamdaman kong may kalaban sa paligid."Magsipaghanda kayo may kalaban sa paligid," mahina kong paalala sa kanila. Hindi nga ako nagkamali dahil mayamaya pa'y umulan ng palaso mula sa kung saan. Mabuti na lang at nakailag kaming lahat at nakatago sa malalaking puno na nakakalat doon. Nagulat pa ako nang muntik na akong tamaan ng ligaw na palasong iyon ng sumilip ako sa kinatataguan ko."Mag-ingat kayo, mapanganib ang palasong ginagamit nila," paalala ko sa mga kasama ko na nagtago sa malalaking puno na iyon. Nakita ko 'di kalayu
Into The Dark Kabanata 65: Happy Together
HINDI KO maipaliwanag ang sayang bumalot sa akin nang muli akong makatapak sa village ng mga lobo. Para akong naging bagong nilalang na binabalot ng espirito ng pagiging isang ganap na lobo. Naramdaman ko rin na may bahagi sa akin na napunan. Ito na ba 'yong pakiramdam na buo ako? Na buo ang pagkatao ko? Ang sarap pala niyon sa pakiramdam, na maramdaman mong buo ka na dahil kilala mo na kung sino at ano'ng pinagmulan mo, kasabay ng pagkilala mo sa iyong sarili.Hindi naman nahirapan si Trina at Vernon na makisalamuha sa mga bampira, ang totoo nga nito animo'y madali nilang naibagay ang kanilang sarili sa lugar at sa mga lobo rito. Nasa kabilang bahay sila tumutuloy at pinagsisilbihan ng mga lobo.Simula nang makabalik ako sa village, halos ayaw nang humiwalay sa akin ni Yena dahil daw na-miss niya ako ng husto at ganoon din naman ako sa kaniya. I miss her so much. Lahat sa village na ito pinanabikan ko. Tahimik kong pinagmamasdan si Yena na
Into The Dark Kabanata 64: Unity
"ANO'NG GAGAWIN natin ngayon, Syrie?" nababahalang tanong sa akin ni Trina. Kahapon lang ay pinagtabuyan kami ng mga bampira sa mansyon dahil sa kapangahasan namin at hindi ko rin alam kung ano'ng sunod na hakbang ang dapat naming gawin. Ito na ba ang panahon para lumapit ako sa mga lobo at makipagkaisa sa kanila? Pero paano?"Hindi ko rin alam, Trina. Hindi ko alam ang sunod nating gagawin. Hindi ko alam kung paano lalapit sa mga lobo dahil alam ko ang ginawa kong kasalanan sa kanila," malungkot kong sagot kay Trina. Alam ko kasi kung paano ko sila nasaktan nang pinagbintangan ko sila at pinagdudahan at ngayong kailangan ko sila saka ako lalapit?"Wala tayong magagawa sa ngayon, Trina kung 'di ang maghintay sa sunod na mangyayari, sa sunod na hakbang na gagawin nila Volter. Nararamdaman kong malapit ng lumabas ang itinatago nila sa atin," segunda naman ni Vernon."Sa tingin niyo, tuluyan na ba tayong itinakwil ng
Into The Dark Kabanata 63: Ang Silid
NAGULAT NA lang ako nang pagmulat ko ng aking mga mata nasa gilid na ako ng batis kung saan palagi kong pinupuntahan. Katulad nang nakita ko noon, ganoon pa rin ang lugar. Madilim ang pigid, animo'y may apoy na gumagawa ng usok na kumakalat sa paligid. Tahimik din ang lugar at tanging huni ng kuliglig at iba pang mga insekto ang naririnig ko. Nilibot ko ang aking paningin sa kabuuan ng lugar at napako ang paningin ko sa dalawang iyon na nakatayo 'di kalayuan sa kinaroroonan ko. Isang babae at lalaki iyon na alam kong kapwa parehong mga lobo. Dahan-dahang humarap ang dalawa habang pigil ko ang aking paghinga. Siya na naman! Napaawang ang bibig ko ng makilala ko ang babaeng iyon. Siya ang palaging nakikita ko sa lugar na ito na kamukha ko pero sino ang kasama niyang lalaki? Bumaba ang tingin ko sa mga kamay nila at nakita iyong magkahawak. "Syrie, anak!" Nanlaki ang mga mata ko sa narinig
Into The Dark Kabanata 62: Pagpapanggap
"MAY NALAMAN ba kayo sa loob ng mansyon, Vernon?" seryoso kong tanong habang nakaupo kami sa sofa kasama si Trina. "May kahina-hinala bang nangyayari roon?"Nagtinginan ang magkapatid na bakas sa kanilang mga mukha na may kakaiba silang nararamdaman. "Sa totoo lang, Syrie wala kaming nahanap na anumang impormasyon sa mansyon. Limitado ang bawat galaw namin sa loob niyon. Ni hindi kami makapasok o makalapit man lang ng basta sa silid ni Volter. Bantay sarado kami dahil alam nilang nasa panig mo kami. Pero ang pinagtataka namin ni Trina, ang silid na inuukupa noon ni Amang Trevor at Inang Viola. Noon ay walang bantay roon pero ngayo'y may mga bampirang nandoon sa labas ng silid at masusing nagbabantay roon. Hindi rin kami pinapalapit doon at walang gustong sumagot sa amin. Nakita ko rin na pumasok doon si Volter dala ang mga bihag nilang mga lobo," pagkwekwento ni Vernon.Kumunot ang noo ko nang maalala ko ang naramdaman ko sa silid na iyon at
Into The Dark Kabanata 61: Please!
NAPAHINTO AKO habang tahimik akong naglalakad palabas ng mansyon. Animo'y may kung ano akong naramdaman nang madaanan ko ang lumang silid na iyon kung saan inukupa noon ni Amang Trevor at Inang Viola. May enerhiya akong naramdaman sa bahaging iyon, kakaibang enerhiya at alam kong mayroong nilalang doon.Dahan-dahan akong pumihit paharap sa hallway na iyon at humakbang papalapit sa silid na iyon. Nakaramdam ako ng pananabik na muli kong mapasok ang lugar na iyon na naging tahanan din ng maraming kong alaala kasama si Amang Trevor at Inang Viola. Napalunok ako. Nandoon pa rin ang enerhiyang nararamdaman ko.Dahan-dahan kong hinawakan ang doorknob ng pinto habang nararamdaman ko ang kaba sa dibdib ko sa hindi ko malamang dahilan."Syrie, what are you doing here?"Napapitlag ako nang marinig ko ang boses ni Tiyo Freud. Saglit pa akong napapikit bago humarap sa kaniya. "I just felt something inside this r
