CHAPTER 04

MASK...

LILITH'S P.O.V

"Ama, ano na ang mga susunod na ting hakbang? Halos taylong buwan narin noong nagparamdam tayo. Nais ko nang gumanti kay Kali at sa pamilya niya." Saad ko sa aking Amang Hari.

"Huwag mo akong pinapangunahan Akuji! Isa kang malaking kabiguan sa akin! Simpleng bagay di mo nagawa!" Galit na sigaw naman ni Ama na nahpaluha sa akin.

"Patawad ama." Nakayukong paghingi ng tawad ni Lilith sa ama.

"Walang magagawa iyang paghingi mo ng tawad lalo pa at nagbunga pa ang dapat ay pagpapanggap lang!" Galit na sigaw ulit ni Ama na nagpatulo na ng tuluyan sa aking luha.

"G-Gusto niyo po bang patayin ko na ang bata sa aking sinapupunan para mapatunayan na deserving ako sa kapatawaran mo, ama?" Alok ko sa aking ama habang umiiyak parin. Wala akong pakialam sa batang nasa sinapupunan ko dahil isang sumpa lang ang ibibigay sa akin nito.

"Huwag mong gawin ang kalapastangan iyan!" Nagulat naman ako sa biglang sigaw sa akin ni ama. Anong nangyayari, bakit ayaw niyang ipalaglag ko ang bata sa sinapupunan ko.

"Bakit ama?" Takang tanong ko sa kanya.

"Dahil, kahit hindi kita tunay na kadugo ay isa ka paring Pessoas Mas at may dugo naring pessoas mas ang bata sa iyong sinpupunan!" Sagit naman ni ama na kinabigla ko. May mabuti parin pa lang side ang pinakamasamang hari sa Mundo da Fantasia.

"Lilith, maaari ka nang pumunta sa iyong silid at magpahinga na." Utos naman ni ina na nasa tabi ngayon ni ama, agad ko naman itong sinunod at naglakad na papunta sa aking kwarto...

Ilang minuto pa ay nandito na ako sa aking kwarto ay agad akong humiga sa aking kama. Hinimas-himas ko ang aking tiyan ngayon na medyo na ka-umbok na.

"Kung gusto ka ni Ama, gagamitin kita para magustuhan at matanggap niya rin ako bilang kanyang anak hahaha." Natatawang pagka-usap ko sa munting nilalang na nasa loob ng tiyan ko ngayon.

Kung nagtataka kayo kung paano namin nabuo ni Lucian ito, well, nagsesex kami noong kontrolado ko pa siya ng five times a day and 10 times a night hahaha, well di naman siya nilalabasan noon, not until one day na kinagat ko ang tenga niya at bigla siyang nilabasan ng sobrang marami, kaya nabuo ang sanggol na ito sa aking sinapupunan. Ang sarap at ang laki, gusto ko na ulit matikman hahaha.

"Maaangkin din kita ulit, Lucian hahaha." Saad ko sabay pikit...

...

KALI'S P.O.V

Halos buong araw na kaming nag-eensayo. Ang masasabi ko lang ay napakalakas pala ng Hold ni mama na tinatawag na Quietus Hold at masasabi kong mapanira ito dahil ilang beses kong naramdaman ang pakiramdam na parang mamatay na ako - sabi kase ni mama, ang

"Mama Yoli, di ba pwedeng pahinga muna? Pagid na pagod na ako, nawawalan na rin ako ng Energia." Reklamo ko kay mama. Huminga naman ito ng malalim at saka ngumiti.

"Sige Seph, pahinga muna tayo, tara upo tayo doon sa may dalampasigan, magandang manuod ng paglubog ng araw doon." Yaya sa akin ni mama na agad ko naman tinalima kaya naman naglakad na ako papunta sa dalampasigan kasabay sila mama at Fuchsia.

"Sa tuwing nakikita kong lumulubog ang araw ay naalala ko lang nag aking anak na si Kagu. Na-iispi ko lang na, matatapos na naman ang araw na wala na naman si Kagu, na hindi ko na siya makikita pang muli kailan man." Bihlang saad ni Mama Yoli- napatingin naman ako sa kanya at doon ko nakitang nakangiti pala ito ng mapait habang pinupunasan ang kanyang mga luha. Para namang may kung ano sa puso ko ang kumirot, kaya naman niyakap ko siya at linigilan kong ma-iyak upang i-comfort siya.

"Mama, huwag niyo na lang pong masyadong isipin iyon, alam ko pong kung nasaan ngayon si Kagu ay masaya na ito sa kinalalagyan niya." Malumanay na saad ko habang nakayakap kay mama. Kung alam mo lang ma, nandito lang ako sa tabi mo at yakap ka ngayon.

"Salamat Seph." Pagpapasalamat ni mama habang nakangiting pinupunasan ang kanyang mga luha.

"Walang ano man po, you can consider me as your own child, mama." Nakangiting alok ko kay mama na kinangiti niya naman.

"The pleasure is mine." Nakangiting sagot naman ni mama sa alok ko.

"Ah, mama, mauna na po pala akong umuwi dahil tumakas lang ako ng walang paalam sa academy, baka ma-grounded po ako paalam, hanggang sa muli po!" Maligalig na pamamaalam ko kay mama, tumango naman ito.

"Sige Seph, aalis na rin ako at babalik bawat ikatlong araw ng isang linggo para maging coach mo, hanggang sa muli, paalam." Saad ni Mama Yoli kaya naman nag-ayos na ako.

"DISAPPEAR!" Sigaw ko para pabalikin si Fuchsia sa aking Held. Bigla namang bumalik sa pagiging phoenix si Fuchsia at lumipad pataas at nag-dive papasok sa aking Held. Napagdesisyunan ko namang gumamit na lang ng quick step para mabilis na lang akong makarating sa Dorm Room namin, kaya naman humarap akong muli kay mama at nag-wave tapos ay pumikit na...

...

Ilang minuto ang nagdaan ay nagmulat na ako ng mata at kita ko naman nandito ako ngayon sa harap ng Dorm Room namin. Huminga muna ako ng malalim bago ko buksan ang pinto; remember nasa akin ang card para mabuksan ito.

Nang makahinga na ako ng malalim ay sinuot ko na ang seryosong mukha, upang kamuihan nila ako. Pinihit ko na ang pinto at bumungad naman sa aking paningin si Ate Adhira na naka-upo ngayon sa sofa.

Nang mapatingin ito sa akin ay ngumiti naman ito, "oh, Etits! Nandito ka na pala, wait lang tatawagin ko lang sila para makakain na tayo ng hapunan," di ko naman kinibo si Ate Adhira sa sinabi niya, pero tinawag niya parin ang grupo, "guys! Nandito na si Kali, magsibaba na kayo para makakain na!" Sigaw ni Ate Adhira, agad namang nagsilabasan ang lahat at dumaretso pababa.

"Tara na Kuya Kali at kakain na." Saad ni Guia habang hinawakan ang braso ko, tinabig ko naman agad ito na napalakas at at natumba si Guia na nagpagulat sa mukha nila, pwera siyempre kay Kuya Lucian.

"Sephtis Kali Picosa, sumusobra kana!" Sigaw ni Ate Adhira sabay...

(PAK)

Isang napakalakas na sampal ang tumama sa aking pisnge na galing kay Ate Adhira. Nalasahan ko naman ang dugo sa aking labi kaya pinunasan ko ito at tumingin ng blanko kay Ate Adhira.

"Ate! Tama na iyan!" Sigaw naman ni Xavier kay Ate Adhira.

"Anong tama na?! Nong isang linggo ka pang ganyan! At yung kanina doon sa Diretora's Office, ano yung kabastusan na ginawa mo? Di na kita kilala Kali! Ang laki na ng pinagbago mo simula ng araw na iyon!" Umiiyak at galit na galit na sigaw ni Ate Adhira sa akin, pinigilan ko namang maiyak at bagkus ay nagtaas na lang ako ng kilay.

"You know Ate, the person's mind and manners is always changing day by the day, like they cared yesterday, tommorow they don't." Simple at malumanay na saad ko sabay lakad pa-akyat sa kwarto ko.

Nang nasa pinto na ako ng kwarto ay agad ko itong binuksan at nang makapasok na ako ay sinara ko ito ng pabagsak at dali-daling umakyat sa aking kama- doon ko na lahat binuhos ang bigat sa aking loob dahil sa ginawa ko kamina doon.

Iniyak ko na lang lahat ng bigat sa loob ko, kailangan kong panindigan ito. Para rin sa ikabubuti nila ito.

Hanggang maramdaman ko na ang pagit at pagbigat ng mata ko kaya unti-unti akong nilamon ng kadiliman at nakatulog na...

...

GUIA'S P.O.V

"Guia ayos ka lang ba?" Tanong sa akin ni Ate Adhira habang tinutulungan niya akong tumayo.

"Ayos lang ate, hindi naman ako nasaktan at saka baka napagod lang si kuya sa pinuntahan niya kaya siya ganon." Saad ko na may mapait na ngiti. Hays ano bang ginagawa mo kuya, pinapahirapan mo lang kaming lahat sa ginagawa mo.

"Hays, medyo naging OA rin ako kanina, napangunahan ako ng galit kaya nasampal ko si Etits." Malungkot na saad ni Ate kaya naman hinagod ko ang likod niya para medyo gumaan amg pakiramdam nito.

"Ayahan mo na yun ate, alam ko namang hindi magtatanim ng sama ng loob sa iyo si kuya, mahal na mahal kaya tayo nun kahit nagkakaganyan siya ngayon- ramdam kong mahal niya tayo." Saad ko habang nakangiti parin ng mapait, tumango-tango naman si Ate Adhira.

"I felt that too," simpleng sagot lang ni Ate Adhira, "I felt that too! Sana kung ano man ang dinaramdam ni Kali ay masabi niya rin ito sa atin one day." Sagot naman bigla ni Xavier na nagpangiti sa akin.

"Ikaw ba Adrien, ano sa palagay mo ang nangyayari kay Kali?" Tanong ni Xavier kay Kuya Lucian, "wala akong pake. Tara baby akyat na tayo sa kwarto." Walang emosyong saad ni Kuya Lucian kay Xavier. Hays, heto na naman sila.

"Ayaw ko, di pa nga tayo kumakain eh," tanggi naman ni Xavier, "edi ako na lang kainin mo." Saad ni Kuya Lucian habang nakangiti ng pilyo namuoa naman si Xavier dahil doon.

"T-Tse! Diyan ka na nga!" Galit-galitang saad ni Xavier at saka nagmadaling umakyat sa kwarto nila ni Kuya Lucian. I smell something hahaha.

"Sige, sunod na ako." Saad nman ni Kuya Lucian habang may pilyong ngiti ito sa mga labi. Shit!

Nang makapanhik na siya ay nagtitigan kami ni Ate Adhira, "ate sa tingin mo ba ay may nangyayari na sa kanila?" Tanong ko kay Ate Adhira, "sa tingin ko ay wala naman siguro dahil tinanong ko narin si Xavier tungkol diyan, sabi niya ay wala pa daw sa plano niya ang bagay na iyan." Sagot maman ni Ate Adhira sa akin.

"Hays, tara na nga at kumain na tayo ate, para naman makapagpahinga natin tayo." Yaya ko naman kay Ate Adhira, tumango naman ito at naglakad papuntang kusina kung nasaan ang dining table, sumunod namna ako agad.

...