Paniningil

SIMULA...

"Bitawan niyo ko! Wala akong kasalanan sa inyo!" sigaw ni Izzy habang pilit na kinakalas ang tali sa kaniyang kamay.

"Papakawalan ka lang namin kapag umamin ka na sa amin. Saan nagtatago ang ama mo!?" wika ng lalaking nakamaskara.

"Hindi ko alam, hindi pa siya umuuwi sa amin." sagot niya.

Halos matabingi ang kaniyang mukha ng bigla siyang sampalin nang malakas ng lalaking nakamaskara.

"Sinungaling!"

Bakas niya sa tono ng boses nito ang matinding galit ngunit ang hindi niya maintidihan ay kung bakit siya ang ginigipit nito gayong matagal na rin niyang hindi nakakasama ang kaniyang ama.

"Kahit patayin niyo pa 'ko rito, wala kayong makukuhang impormasyon sa akin." matapang niyang sabi.

"Ahh, gano'n? Sige tignan lang natin." wika ng lalaki na tila nagbabanta.

"B-bakit? Ano'ng gagawin mo?"

Halos manigas si Izzy sa kaniyang inuupuan dahil sa banta ng lalaki. Wala na siyang magawa kun 'di pumikit na lamang at manalangin.

"Diyos ko po, kayo na po ang bahala sa 'kin." dalangin niya sa maykapal.

Maya maya pa ay may pumasok na dalawang lalaki. N*******d ang mga pang itaas nito at nakakalokong ngumiti sa kaniya.

"Sige, kayo na ang bahala riyan." ma awtorisadong utos nito sa dalawang lalaki.

"Yes, boss!" wika ng isang lalaki habang binubuksan ang kaniyang zipper.

"Jackpot tayo rito." wika pa ng isang lalaki habang marahang hinahaplos ang mukha ni Izzy.

"Huwag po, maawa po kayo sa 'kin."

Pilit na iniiwas ni Izzy ang kaniyang

mukha nang tangkain ng mga ito na halikan siya sa labi.

"Mga manyak!" mangiyak ngiyak niyang sabi nang subukang iangat ng isang lalaki ang kaniyang blouse.

"Boss, kalasin lang namin 'yung tali para mas masarap." paalam nito sa lalaking nakamaskara.

"Sige, kayo ang bahala."

Halos manlaki ang mga mata ng mga nito nang tumambad sa kanila ang napakakinis niyang balat.

Dahil wala siyang lakas upang lumaban ay wala na siyang nagawa kun 'di umiyak na lamang ng tuluyan nang mahubad ang kaniyang bra.

"Wow!" manghang sabi ng mga ito matapos makita ang bilugan niyang s**o.

Para itong mga gutom na leon na gustong gusto na siyang lapain.

Hindi lubos maisip ni Izzy na isa siya sa mga babae na magiging biktima ng rape. No boyfriend since birth kasi siya at wala pang lalaki ang nakakita sa kaniyang kaselanan maliban sa tatlong kumag na ito.

Hahawakan na sana ng isang lalaki ang kaniyang dibdib nang pigilan ito ng lalaking nakamaskara.

"Itigil niyo na 'yan!" ma awtoridad nitong utos na ikinagulat naman ng dalawang lalaki.

"Bakit, boss? Nagsisimula pa lang kami."

"Umalis na kayo!"

"P-pero..."

Isang matalim na tingin ang iginawad ng lalaking nakamaskara sa dalawa upang mapatigil ang mga ito at mapaalis.

Natuwa naman si Izzy dahil naawa ito sa kaniya. Buong akala niya ay papalayain na siya nito ngunit nagkakamali pala siya. Umpisa pa lang pala ito ng kaniyang kalbaryo.

"Magbihis ka na at sumunod ka sa akin sa kotse." malamig nitong utos.

Kaagad namang sinunod ni Izzy ang utos nito. Nanginginig niyang isinuot muli ang kaniyang damit at sumakay sa kotse.

Sa kotse, ay laking gulat niya nang hubarin nito ang suot na Maskara.

"S-sir Karson?" hindi makapaniwalang sabi niya.

Si Karson kasi ang boss ng kaniyang ama na si Caloy. Bata pa lamang si Izzy ay nagtratrabaho na rito ang kaniyang ama at base sa mga kwento ng kaniyang ama ay mabait na amo itong si Karson kaya naman hindi niya maintindihan kung bakit galit na galit ito sa kaniyang ama.

Anim na buwan na kasing hindi nagpapakita ang kaniyang ama sa kaniya at hindi rin ito tumatawag kaya naman wala siyang ideya kung ano ba ang naging kasalanan nito kay Karson.

"Huling tanong ko na ito, nasaan ang ama mong mamamatay tao?"

"Ma-mamamatay tao?" hindi makaniwalang tanong ni Izzy. "Paanong?" kilala niya kasi ang ama na hindi magagawa ang ganoong bagay.

"You heard me, right? Mamamatay tao ang ama mo. Pinatay niya ang mag-ina ko at saka tumakas." sigaw ni Karson. Hindi na siya nakapagtimpi pa at nasigawan na niya ang dalaga.

"No, hindi niya magagawa 'yan!"

"Nagawa na nga niya at ikaw, ikaw ang magbabayad ng kasalanan niya sa akin."

"Wala akong ibabayad sa 'yo, mahirap lang kami at isa pa nag-aaral pa ako.

Si Izzy ay kasalukuyang nag-aaral sa ALS o alternative learning program. Sa edad kasi na 21 ay hindi pa siya nakakatapos ng high school dahil mahina ang kaniyang ulo. Palagi siyang bumabagsak sa mga test dahil kahit simpleng spelling lang ay hindi niya kayang gawin.

Natawa naman si Karson sa sinabi ni Izzy. "Hindi ko kailangan ng pera, marami ako niyan!" pagyayabang niya.

"So, anong kabayaran ang gusto mo?" diretsahang tanong ni Izzy.

Hindi naman siya sinagot ni Karson, sa halip ay pinaandar na nito ang sasakyan. "You will see," wika nito habang nagmamaneho.

Napanggap na lamang si Izzy na natutulog upang mabawasan ang kabang nararamdaman. Hindi niya mapigilang ang hindi mag-alala dahil hindi niya alam kung anong kapahamakan ang nag-iintay sa kaniya.

Halos kalahating oras lang ang binilang nang makarating sila sa bahay ni Karson.

"Baba!" sigaw nito sabay kalampag sa may gawing bintana ng kotse.

"Uhmmm..." kunwaring nagising si Izzy. "Nasaan tayo?" tanong nito sabay inat ng kamay.

"Follow me!"

Kaagad na bumaba si Izzy sa sasakyan at sumunod kay Karson. Manghang mangha siya sa ganda at laki ng bahay ni Karson. "Mansyon yata ito." sa isip-isip niya.

Hanggang sa pagpasok niya sa loob ay lalo siyang nabighani sa mga naglalakihang paintings na nakasabit sa ding-ding.

"From now on, you will be my slave. Susindin mo ang lahat ng iuutos ko."

Naisip ni Karson na gawing impyerno ang buhay ni Izzy hanggang hindi niya natatagpuan ang ama nito na si Caloy.

Si Izzy ang pagbabayarin niya sa pagkamatay ng kaniyang mag-ina.

"Slave?" inosenteng tanong niya kay Karson. "Ano ba 'yun?" hindi kasi ganoong nakakaintindi ng Ingles si Izzy dahil nga mahina ang kaniyang ulo.

"Nagpapatawa ka ba?" seryosong tanong ni Karson. "Tanga ka ba o nagtatangahan?" sigaw niya sa kausap.

Bigla namang tumulo ang luha ni Izzy matapos niyang maalala ang palaging sinasabi ng mga guro niya sa kaniya.

"Oh, anong iniiyak iyak mo diyan?" napansin kasi ni Karson ang mga masasaganang luha sa pisngi ng dalaga.

"Ano ba kasi 'yung slave?" pag-uulit ni Izzy.

Napahilot na lang sa sintido si Karson dahil ngayon lang siya naka encounter ng ganitong tao. Simpleng english lang ay iniiyakan na, paano pa kaya kapag nag-umpisa na siyang pahirapan ito.

"Katulong, alila, alipin, sunod-sunuran." paliwanag niya.

"Ahh, sige, 'yun lang pala eh."

Laking tuwa ni Izzy dahil gagawin lang siyang katulong ni Karson sa mansyon. Bagama't sa tingin niya ay mahihirapan siyang linisin ito dahil sa sobrang laki nitong mansyon ay ipinagpasalamat pa rin niya dahil kahit papaano ay may matutuluyan na siya.

Ang totoo kasi niyan, pinalayas siya kahapon sa kanilang inuupuhang bahay dahil anim na buwan na silang hindi nakakabayad. Buhat kasi ng hindi umuwi ang kaniyang ama ay hindi rin ito nagpapadala ng panggastos niya.

Ilang sandali pa ay lumabas mula sa kusina ang isang matandang babae na sa tingin ni Izzy ay nasa 60 anyos na mahigit.

"Manag fe, sabihan mo ang iba pang katulong na magsiuwi na sa kanikanilang probinsya." wika ni Karson sa matandang katulong.

Naisip kasi niyang hindi niya maisasakatuparan ang planong pagpapahirap sa dalaga kung nandito pa ang mga katulong niya. Naisip ni Karson na sisantehin iyon lahat upang malaya niyang gawing impyerno ang buhay ni Izzy sa loob ng mansyon.

"Pati ikaw manang fe, maari ka nang bumalik sa inyo. Ibibigay ko na bukas ang huli niyong sweldo at gusto ko bukas ay nakaalis na kayo."

"P-pero..."

"No but's manang, inaantok na ako." akmang papanik na sana si Karson nang lingunin niyang muli ang matanda. "Ihatid niyo siya sa guest room, bigyan niyo na rin ng uniporme." wika ni Karson bago tuluyang pumanik ng hagdan.

Iniwan na niya sa baba ang luhaang si Manang fe at Izzy.

Agad namang nakaramdam si Izzy ng awa sa matanda. "Tahan na po," alo niya kay manag fe. "Ganoon po ba talaga si Sir Karson?"

Dali-dali namang inangat ng matanda ang mukha at pilit na ngumiti kay Izzy. "Hindi iha, mabait si Sir Karson kaso buhat nang mamatay ang kaniyang mag-ina ay bigla na lang nag-iba ang ugali niya." paliwanag ng matanda.