Gumagala ang paningin ko sa bawat daraanan namin. Mangha sa mga nakikita. Nang makarating kami dito sa Center Town. Naglakad na lang kami ni Ace. Nauuna siyang naglalakad habang hawak ang tali ni Honey. Samantalang ako ay nasa likuran ni Ace at sumusunod sa kanya.Kung ihahambing ko ang lugar na ito para siyang isang bazar- tiyanggi. Malawak siya at hindi tabi-tabi ang bawat store. Magkabilaang gilid ang mga store. At ang mas nakakagulat, nakaglass wall ang bawat store. Pare-parehas ang laki. Even 'yong mga nagtitinda ng isda- iyong mga nasa palengke ay nandito rin. Ang kaibahan lang ay may maayos itong lagayan dito at maganda ang pwesto katulad ng mga nasa supermarket sa mall. Halatang walang napag-iiwanan. Nakakamangha dahil parang napakasibilisado dito. Walang kalat na makikita sa daan. Napakalinis.Iba't-ibang klase ang mga tinitinda. At sa tingin pa lang ng mga products malalaman mo na kaagad na may kalidad ito at hindi basta-basta. Hindi rin maingay at talagang may disciplina a
Mas binilisan ko ang pagpapatakbo kay Honey. "Meira! Pahintuin mo si Honey!""Go away! Galit ako sa'yo! Layuan mo ako!"Muli kong iwinagwag ang tali para lalong bumilis ang takbo ni Honey. "Meira! Itigil mo!" He thundered emphatically. Pilit kong nilalabanan ang takot sa nagbabagang galit ni Ace. Galit ako sa kanya. Napasinghap ako nang mag pantay ang mga kabayo namin."Itigil mo sabi!"Hindi ko siya pinansin at mas lalong binilisan. Nagulat na lang ako nang mag-over take siya at hinarangan ang kabayo. Kasabay ng pagsinghap ko at pagdaing ni Honey. Hindi ko napaghandaan ang biglaang pagtayo ni Honey at patuloy na dumadaing. Akala ko mahuhulog ako pero mabilis na nakababa si Ace sa kabayo at sinalo ako. Dala ng pagkagulat hindi ako nakapagreact."D*mn, Meira!" Muling bumuhos ang malakas na ulan.Mabilis kong tinulak si Ace at lumayo sa kanya. He immediately grabbed my arms pero mabilis ko din itong pinalis."Ano ba?!" Galit na sabi ko. "Layuan mo 'ko!""What the he*ll is your pr
It's been one week since mangyare sa pagitan namin ni Ace ang bagay na iyon. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala. Parang isang panaginip. Panaginip na ayoko ng magising at matapos pa. Naging maayos ang pagsasama namin. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na kasal pa rin kami. Ang akala ko ay divorce na kami pero mali pala ako. Hindi ko alam kung paano iyon nangyare. Hindi na lang ako nagtatanong kay Ace. And besides, everytime na gusto kong pag-usapan iyon lagi niyang iniiba ang usapan. He never told me that he love me. That's fine with me as long as I have him. Gano'n ko talaga siya kamahal. Handa akong tanggapin ang lahat makasama ko lang siya. Gano'n nga talaga ako katanga sa pag-ibig.I blushed everytime I remember how we do the married couple thing. Every night, hindi pwedeng hindi namin gagawin iyong bagay na ginagawa ng mag-asawa. He was so eager to do that. Do make love with him. Unti-unti kong nararamdaman ang maging masaya sa feeling ni Ace. Pakira
Nagising ako sa mabigat na bagay na nakapatong sa akin. Humarap ako patagilid sa mahimbing na natutulog na si Ace. Maamo ang mukha niya ngayon. Tipong hindi galit at maaliwalas lang. Napangiti ako bago halikan siya ng mabilis sa labi. Dahan-dahan kong inalis ang kamay niyang nakayakap sa bewang ko.Mabilis kong isinuot ang mga damit at nagpasyang lumabas ng kwarto. Ala-una na ng hapon at hindi pa kami nakakain ng tanghalian. Tahimik ang buong mansyon at hindi ko alam kung nasaan ang anak ko. Nilibot ko ang bawat sulok para hanapin siya hanggang sa matagpuan ko siya sa mini garden. Huh?"Tsk. That's wrong!" Inis na umasik ang anak ko kay B1 at B2 na nagkakamot sa ulo. "Little Monster, tama naman, e!" Bahagya akong napatawa kay B1 at B2. Parang pinagbagsakan sila ng mundo sa itsura nila. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam kung sino si Benjo at Benjie sa kanila. Hindi ko na lang binabanggit ang pangalan nila para hindi ako magkamali. No'ng bumalik sila ang akala ko ay ako
Pawis, kaba, pagod, at sama ng loob ang paulit-ulit na nararamdaman ko sa loob ng ilang oras na pananatili ko sa isang silid. Walang bintana, walang butas, walang kagamitan maliban sa kamang kinauupuan ko. Isang pintuan ang natatanging mayro'n.Nang magising ako kanina ay nagwala ako. Mga walang-hiya sila! Lalo na si Raven. Pinagkatiwalaan ko siya- at ang babaeng iyon pero ito ang gagawin nila sa akin? Anong kasalanan ko at ginaganito nila ako? Masama ang loob ko kay Raven. Itinuring ko siyang kaibigan at kapamilya pero bakit ginaganito niya ako? He chained me. Muli kong pinandyak ang kaliwang paa na nilagyan niya ng kadena. Nakakainis! Napahilamos ako ng mukha at sunod-sunod na hikbi ang lumabas sa bibig ko. Puno ng frustration ang pagkatao ko. Sana pala ay nagpaalam ako sa kahit sino sa mansyon kung saan ako pupunta. Sana pala nagsabi ako kay Ace para pigilan at hindi niya ako payagan. Sana pala-Napasinok ako. Sana pala hindi ako nagpadala sa mga nararamdaman kong pag-aalala
THIRD POV-"Bitawan mo 'ko!"Nagpumiglas si Meira sa pagkakaladkad ni Raven sa kanya. Ang isang kamay ng lalaki ay nakasabunot sa buhok ni Meira habang ang isa ay mahigpit na nakahawak sa braso niya.Patuloy siya sa pag-iyak at walang magawa. Masakit ang buong katawan niya. Pakiramdam niya ay binugbog ang katawan niya kahit na sa tiyan lamang siya sinuntok ni Raven.Nang makapasok sila sa loob ng bahay itulak siya ni Raven sa sahig at kinubabawan.Nagwala siya. Hinawakan ni Raven ang dalawang kamay niya paitaas."Raven!"Malakas na sigaw niya. Patuloy siya sa pagpupumiglas. Pagtadyak pero balewala."G*g* ka! H*y*p ka! Ahhhhhh!""Sa akin ka na! Kukunin ko ang dapat na sa akin!"Lalong siyang nagwala nang bumaba ang ulo ni Raven sa leeg niya at halik-halikan siya doon."Pakiusap tama na...."Nanghihinang sabi niya. Humagulgol siya ng iyak. Sa paghalik ni Raven sa leeg niya, pakiramdam niya ay ang dumi dumi niya. Nandidiri siya sa sarili."Ang sama mo!""Akin ka!"Pakiramdam niya wala n
MEIRA KADIA MONTEREALEZ-Two days, sa lumipas na dalawang araw nakakulong ako sa kwarto. Mas minabuti kong mag-isip-isip.Pero hindi nawala ang pag-aalala ko kay Angelica. Mabuti na raw ang kalagayan nito pati ang baby niya. I wanted to visit her but Ace won't let me. Hindi niya ako pinapayagang lumabas ng mansyon. Ang sabi niya'y hindi muna ngayon dahil natatakot siyang may mangyare ulit sa akin na masama. Inintindi ko 'yon dahil para rin naman iyon sa akin.Nakakulong na ngayon si Raven pero hindi dito sa Isla. Ayaw ni Ace na nandito sa Isla si Raven kung kayat ipinatapon niya ito sa kulungan sa Manila.Hindi rin nawala sa isip ko ang mga bagay na sinabi ni Raven. Gusto kong malinawan pero natatakot ako. Natatakot akong malaman ang katotohanan."Baby?"Napaangat ako ng tingin. Hindi ko namalayang nakapasok na pala sa kwarto si Ace."Ace...."Lumapit siya at umupo sa likuran ko bago ako yakapin mula doon."Nag-aalala na ako sa'yo... Ilang araw ka ng walang imik. Do you want me to br
Lumibot ang paningin ko sa buong paligid ng bahay namin. Ang bahay kung saan saksi sa kasiyahan ko- namin ni Mommy at Chira. Ang tahanang napuno ng pagmamahalan. Na kahit wala si Daddy ay masaya kami. Ako, si Chira, at si Mommy. Napahikbi ako. Ang bahay na puno ng kasiyahan ay ngayon ay puno ng kalungkutan. Pinunasan ko ang luha sa pisngi. Bahagya akong ngumiti kay Erol ngunit nakayuko siya. Kanina pa siya tahimik. Mula ng umalis kami sa Isla ay hindi na siya nagsalita. Muling namalisbis ang luha ko pero kaagad ko ding pinunasan. "Baby?" Malat ang boses na tawag ko sa kanya.He didn't answer me. Galit siya sa'kin.... I know."Ito ang bahay ng lola mo.... ang bahay ng Mommy ko...."And again, he didn't say anything. He just keep bowing his head. Mapait akong ngumiti at hinila siya papasok ng bahay. Marami ang nagbago. Puno ng kalat ang paligid. Mga dahon ng mga halaman. Halatang wala ng nakatira dito at napabayaan na.I sigh. We just keep on walking. Marahan kong binuksan ang p
THE GOVERNOR'S FAKE WIFE"Bitawan niyo ako!" Pilit nagpupumiglas si Elaina sa mga tao na gustong dumukot sa kanya. Kalalabas niya lamang sa trabaho sa mall bilang isang sales lady. "Malaki ang utang mo kay, boss. Nararapat lamang na magbayad ka." ngumisi ang lalaki na nasa kanyang harapan. Dalawa sa mga ito ang nakahawak sa bawat braso niya habang ang tatlo ay pinalilibutan siya. Nakaitim ang mga ito ng tuxedo. Malalaki ang katawan na masasabing mong batak na batak sa gym. Para silang men in black sa itsura at ayos nila. "Nagkakamali kayo! Hindi ako ang taong iyon. Nag-aaksaya kayo ng oras sa'kin."Hindi pinakinggan ng mga ito si Elaina at hinila na lamang papunta sa kanilang itim na ban. Sa takot ni Elaina, nakagat niya ang isang may hawak sa kanya habang ang isa naman ay sinapa sa pagkalalaki nito. "Habulin niyo! Mapapatay tayo ni Boss kapag hindi natin siya nadala!"Nagsisigaw ang mga ito. Mabilis siyang tumakbo palayo sa mga ito. Bumalik si Elaina sa loob ng mall at pumunta sa
IN BED WITH THE WRONG BILLIONAIRE"Malaki ang utang mo sa akin- kayo ng nanay mo. Panahon na siguro para bayaran mo ako." nakangising sabi ni Amanda kay Katarina. "Pero alam mo naman na wala pa akong pambayad sa'yo..." mahinang sabi ni Katarina. "Hindi naman pera ang kapalit ng pagpapagamot ko sa nanay mo. Iba ang gusto kong gawin mo." Amanda. Napapalunok sa kaba na sumagot si Katarina. "Ano?""Alam mo naman na gustong-gusto ko si Mateo. Ang gusto ko. Sirain mo ang relasyon nila ni Aniza. Ang gusto ko, sa darating na bachelor's party ni Mateo, ang araw din mismo na maghihiwalay sila ni Aniza.""Pero mabait na tao si Ma'am Aniza. Hindi ba pwedeng haya-" naputol ang kanyang sasabihin nang sumigaw sa kanyang harapan si Amanda. Labis siyang nagulantang sa pagsigaw nito. Bigla ay natakot siya sa kanyang pinsan. "Tumahimik ka! Don't you ever say that! Wala kang karapatan na sabihin sa akin ang mga dapat kong gawin. Tandaan mo Katarina, malaki ang utang mo sa'kin kaya wala kang karapatan
Maaga syang kumilos para makapunta sa bayan. Naisip kasi nya na magluto para sa ina nya. Sinigang, yan ang balak nyang lutuin. Masaya syang namili pero napawi ang ngiti sa labi sa narinig."Talaga busy ang palasyo para sa gaganaping kasalan ng nag iisa at tagapagmana ng Reyna't hari?"Para syang naistatwa sa kinatatayuan nya. Nanuyo ang lalamunan, ibinuka nya ang bibig para sana sumingit sa usapan nila pero para syang pipi na walang lumabas na boses sa bibig nya.Kael"Ay totoo ba yan? Aba sino namang prinsesa ang papakasalan ng prinsipe.""Hindi ko alam at walang nakakaalam pa, pero siguro yung prinsesa don sa timog ang pakakasalan nya.""Paano mo nasabi?""kasi dumaan kani kanina lang ang mahal na prinsipe sakay ng kalesa at maraming hukbong kasama at ang sabi papunta daw sa kaharian sa timog. O di ba!""Ay jusko nakakakilig naman yon."Agad nangilid ang mga luha nya at tumakbo paalis sa kinatatayuan nya. Kahit na tinatawag sya ng tindera ay hindi nya pinansin. Mas binilisan nya ang
Tulala syang nakatingin sa bintana ng bahay nila. Isang buwan na ang nakakaraan ng mangyare ang trahedyang yon. Hanggang ngayon hindi pa rin nya matanggap ang mga pangyayare."A-anak kumain ka na muna..."Hindi nya pinansin ang sinabi ng kinikilalang ina. Nagagalit sya dito dahil nagsinungaling ito sa kanya, pero sa tuwing naiisip nya ang mga bagay na sinakripisyo nito ay nakokonsensya sya sa hindi pagpansin at pagbalewale nya dito. Hindi na rin ito nagtatrabaho sa hari dahil pinaalis ko sya. Wala syang pakialam kung nasigawan nya ang hari. Galit sya dito, Galit sya sa lahat."N-nga pala si k-kael kagagaling dito pero pinaalis ko na rin sya."Umabot sa kanya ang buntong hininga ng ina nya.Agad na pumatak ang mga luha nya na agad nya ring pinunasan.Muling lumukob ang galit sa puso nya nang maalala si kael. Maging ito ay nagsinungaling sa kanya. Isa itong prinsipe, ito rin ang lalaking nakita nya sa room noon maging sa gym. Kaya pala ito naroon ay dahil nandoon ang hari't reyna.Sinun
Will the things be alright?Bumukas ang pinto kaya nagulat sya at nabitawan ang katana. Nalaglag ito sa lab holder ng lamesa. Sakto ang bagsak nito patayo na nakatutok sa kanya. Napalunok sya dahil muntik nang tumama sa kanya."Tamia!" Sigaw mula sa boses na kilalang kilala nya kahit na nakamask ito."K-kael!" Agad akong tumakbo sa kanya at yumakap. "N-nandito ka.."Yumakap ito pabalik sa kanya at hinimas nito ang likod nya. "We need to get out of here.."Tango lamang ang isinagot ko sa kanya."Sa tingin nyo hahayaan ko iyong mangyare?""Mikaela!" Tiim bagang na sambit ni kael "Traydor ka! Hindi ko hahayaang makatakas ka sa kasalanan mo."Ngumisi si Mikaela kay kael at naglabas ng mga katana. Hindi nya alam kung saan nito iyon nakuha. Naglaban ang dalawa, pinaulanan ng mga katana ni mikaela si kael pero agad naman ding naiwasan nito.Nag aalala sya para sa ina nya at sa binata. Please po gabayan nyo po kami.Napamaang sya nang makuha ni kael ang katana kay mikaela at itinapat sa leeg
"At saan mo naman balak pumunta?" Malamig na usal nito na syang ikinamutla nya."S-sino ka?"Bumulong ito sa kanya kasabay ng kung anong itinurok sa kanya dahilan para manlabo ang paningin nya. "Ako si heneral sandro." sabay ngisi nito "Matulog ka muna little bait.." kasabay non ang unti unting pagkawala ng ulirat nya.H-he's sandro...NAGISING sya at napadaing nang makaramdam ng pangangawit saka nya lang napagtanto kung anong itsura nya.Nakatayo sya habang nakatali sa kabilaang gilid ang mga kamay. Pinilit nyang makalas ito ngunit ayaw matanggal ng mga tali."So the little bait is finally awake.""S-sandro..." Sinamaan nya ito ng tingin "Pakawalam mo ako dito!""Why would I? You are my biggest asset, my way to become succeed sa matagal ko ng inaasam...""Mas gugustuhin ko pang mamatay kesa sumapi sayo!" nginisian nya ito "At kahit kelan hindi ka mananalo sa kung ano mang binabalak mo dahil mag isa ka lang." Mariin nyang usal dito.Ngunit agad na napawi ang ngisi nya sa sinabi nito.
Bakit ganito parang lumulutang ang pakiramdam ko? Hinang-hina ako."Doc? Hindi pa rin po nagreresponce ang patay na pusa...""Buwisit ano bang mali? isang linggo na tayo dito pero wala pa rin. Baka mapatay tayo ni heneral Sandro kung hindi pa rin mabuhay ang pusa na 'yan. Akala ko ba nagmatch na ang lahat?""Hindi rin po namin alam kung anong problema.."Gusto kong magsalita pero walang lumalabas na tinig sa akin.Sino ba sila?Isang linggo? Gano'n katagal ba akong pinapatulog nila? Kada magkakaulirat ako ay saka naman ang pagturok nila sa akin ng pampatulog.Lupaypay na ang katawan ko.Unti unti kong iminulat ang mga mata ko. Sa una'y malabo hanggang sa maging malinaw ang lahat. Nailibot ko ang paningin. Base sa pagmamasid ko nasa isa akong laboratory. Madaming mga machine ang gumagana at maraming mga nakaputi na sa tingin ko ay mga Doctor.Pinilit kong iginalaw ang mga kamay ko ngunit napamaang ako nang may napagtanto ako. Nasa loob ako ng isang lab incubator. Maraming tubo ang naka
Napamulat ako nang makaramdam ako ng may yumuyugyog sa akin. Napatitig ako sa kanya na puno ng luha ang kanyang mukha."T-tamia..." Niyakap niya ako ng mahigpit habang humahagulgol ng iyak. "S-sobra akong nag alala sa'yo."Nangilid ang mga luha ko. Hindi ko alam kung ano itong nararamdaman ko. Mabigat, sobrang bigat na akala mo parang pinipiga ang puso.Pero sino nga ba ang niloloko ko?Alam ko...Alam na alam ko kung ano ito.Napapikit ako ng mariin na ikinatulo ng luha ko.Mikaela...Umalis siya ng pagkakayakap sa akin at hinawakan ang mukha ko. "Lets finish this game, hmmm?" Hilam ang luhang saad nya sa akin na ikinaiwas ko ng tingin at tumango lamang.Hindi ko siya kayang tignan.MABILIS kaming umalis sa kinapupwestuhan namin. Tumakbo kami para makarating sa templo.Konti pa...Kaunting-kaunti na lang malapit na kami.Nakikita ko na siya.Ang akala namin ay ok na, matatapos na, makakarating din kami subalit napahinto kami nang may limang lalaki na nag-aabang sa amin. Nagsingisian
Napamulat ako nang makaramdam ako ng may yumuyugyog sa akin. Napatitig ako sa kanya na puno ng luha ang kanyang mukha."T-tamia..." Niyakap niya ako ng mahigpit habang humahagulgol ng iyak. "S-sobra akong nag alala sa'yo."Nangilid ang mga luha ko. Hindi ko alam kung ano itong nararamdaman ko. Mabigat, sobrang bigat na akala mo parang pinipiga ang puso.Pero sino nga ba ang niloloko ko?Alam ko...Alam na alam ko kung ano ito.Napapikit ako ng mariin na ikinatulo ng luha ko.Mikaela...Umalis siya ng pagkakayakap sa akin at hinawakan ang mukha ko. "Lets finish this game, hmmm?" Hilam ang luhang saad nya sa akin na ikinaiwas ko ng tingin at tumango lamang.Hindi ko siya kayang tignan.MABILIS kaming umalis sa kinapupwestuhan namin. Tumakbo kami para makarating sa templo.Konti pa...Kaunting-kaunti na lang malapit na kami.Nakikita ko na siya.Ang akala namin ay ok na, matatapos na, makakarating din kami subalit napahinto kami nang may limang lalaki na nag-aabang sa amin. Nagsingisian