Napahinga ako ng maluwag at napapikit at napahiga dito sa kama ko, napatingin ako sa telepono na nandito sa kwarto ko kaya tumayo ako at sinagot ang tawag. Alas-syete na pala at hapunan na tumawag na si manang na nakahain na siya. Hindi ko namalayan na gabi na pala kaya wala sa loob na lumabas ako ng silid ko at bumaba na. Naabutan ko si manang na nagsasalin ng tubig sa baso at nang makita ako ay ngumiti siya. “Kain ka na hija nagluto ako ng sinigang na hipon at nagprito ako ng mayamaya.“ Sabi ni manang kaya napatango ako at ngumiti sa kanya. Umupo na ako at nagpaalam na muna si manang kaya tumango lang ako at magsimula na akong kumain. Bumalik si manang ng matapos ako kaya tumayo na ako habang kimakain ko ang natira ko na biyak ng guyabao kaninang tanghali. Nagtimpla ako ng tsaa habang kumakain ng guyabano, kinakamay ko ito at nagulat ako ng pumasok si Raphael. Napalunok ako at tumalikod binati siya ni manang at hindi ako nagsalita. “Magpapaalam pala ako Heart.“ Napatigil ako
Dahan-dahan akong naupo dito sa harap ng puntod ng anak ko at nilagay ang bulaklak na dala ko. Napatingin ako kay Raphael na umupo sa tabi ko at hinaplos niya ang pangalan sa lapida, ang pangalan ng panganay namin at ng bunso namin. "Matagal kong hinintay ang ganitong pagkakataon na mabisita kayo mga anak." Bulong niya tumayo ako at hinayaan ko na lang siya naiiyak ako at huminga ng malalim. "Patawarin niyo si papa niyo ha ngayon lang ako nakabisita sa inyo." Narinig ko ang paghikbi niya kaya tuluyan nang nanubig ang mga mata ko kaya napatingala ako at huminga ng malalim. Nakita ko kung paano siya umiyak at paulit-ulit na humingi ng tawad sa anak namin kaya hindi ko na namalayan na umiiyak na rin pala ako. "Salamat Heart dahil hinayaan mo ako na dalawin ang mga anak natin." Sabi niya na paos ang boses kaya lumapit ako sa kanya at yumakap ng mahigpit sa kanya. “Kalimutan na natin iyon Raphael ang mahalaga nandito kana at binisita sila.“ Sabi ko sa kanya kaya napayakap siya ng mas
“Ikaw!?“ Gulat niya na turan kaya napahalukipkip ako at tumango. “Ako nga Heart Serenety Smith Leviste, oh Mrs. Leviste for short.“ Sabi ko sa kanya kaya sumama ang mukha niya at nakita ko kung paano ito manlisik. Kung noon ay nanginginig ako sa takot sa mga mata niya ngayon ay kaya ko nang tapatan ang mga mata niya. Ngumisi ako lalo at alam ko na lalo siyang nagalit. “Hindi ka ba masaya na makita ako mother in-law?“ Tanong ko sa kanya kaya napasingasing siya. “Ikaw ang dahilan kung bakit nasira ang pamilya ko! At ikaw ang dahilan para masira ang buhay ng anak ko!“ Sigaw niya na akma akong susugurin ay pinigilan siya ng pulis na nasa likod niya kaya galit niya itong inangilan. “Para ka pa rin tigre nakakatakot.“ Sabi ko sa kanya saka ako tumawa ng mahina. “Ang lakas ng loob mo na pumunta dito!“ Sigaw niya kaya napangiti ako ng matamis. “Alam mo ba kung bakit ako nandito? Nakalaya na si Raphael at alam mo ba na nagkabalikan na kami, at nagsisimula na kami ulit kasama ang anak na
Maraming nagbago kay Heart iyon ang napansin ko sa kanya, mas lalo siyang gumanda oo pero may nagbago sa ugali niya. She's dominant now and fierce, hindi niya gusto na pinapangunahan siya at mabilis siyang mairita. Tulad kanina may kausap siya at halos mamula siya sa inis habang may kausap, ibang lenggwahe rin ang gamit niya at sa pagkakaalam ko ay italian ang gamit niya na lenggwahe. “Ayos ka lang?“ Tanong ko nang lumapit sa kanya at hinawakan siya sa kamay na nanginginig. “I'm okay Raphael problema lang sa trabaho.“ Sabi niya na pinipilit na kumalma. “Wag ka na munang mag-isip.“ Niyakap ko na siya kaya unti-unti siyang kumalma. “May problema ba si Nety kuya?“ Tanong ni Alyssa nang lumapit siya sa akin kaya napatitig ako sa kanya. “Oo sa trabaho raw nag-aalala nga ako madalas siyang may kausap sa telepono.“ Sagot ko sa kanya kaya napatango lang siya at tinanaw ang asawa ko na nasa garden at may kausap sa telepono. “Malake na ang pinagbago niya hindi na siya ang dating Serenety
Napangiti ako habang nakatingin sa mag-ama ko na masayang nagtatampisaw sa dagat.Kasama nila si Kuya Miko na binabantayan rin ang dalawang anak na masaya rin na nagtatampisaw.Kahapon ay napaka-emosyonal ng nangyaring tagpo sa pagitan ni Raphael at Riley, nakilala pa rin siya ni Riley dahil sa litrato na lagi nitong nakikita sa album na tinago pala ni mama noon.“Nakakatuwa silang pagmasdan diba?“ Turan ni Alyssa na tumabi ng upo sa akin kaya napangiti ako at tumango.“Oo hindi nga ako makapaniwala na darating kami sa ganitong sitwasyon.“ Tugon ko sa kanya kaya hinawakan niya lang ako ng mahigpit sa kamay at nakangiti na nakatitig sa akin.“Babe luto na ba yan?“ Napatingin kami kay Kuya Miko na papalapit na sa amin habang karga ang bunso nila ni Alyssa.“Opo malapit na po, ano pagod ka na?“ Natatawa na turan ni Alyssa saka kinuha rito ang anak.Masayang dumulog sa lamesa ang mag-ama ko maging si Kuya Miko at ang mga anak niya.Napangiti ako nang tinitignan lang ni Riley ang mga pagka
Hindi ako nagkamali makalipas ng ilang araw ay mga balita na lumabas sa iba't ibang pahayagan tungkol kay Raphael, sa pamilya niya at sa pamilya ko.Kahit burol ng lola ni Raphael ay hindi nakaligtas sa tsismis ang pamilya nila at lalo lang nilang sinira ang sitwasyon.Matapos lang at mailibing si lola ay ako mismo ang maglalagay sa kahihiyan sa babaeng iyon na walang delikadesa.At iisa lang ang gusto ng mga taong gustong sirain ang pamilya namin iyon ay ang kasal namin ni Raphael.My broken marriage with him that cause him to go to jail for two years, napatawa na lang ako sa mga hindi makatotohanan na balita.Lolo is furious about it even my father and brother, but i told them that i am not affected by it.Magkagulo sila hangga't gusto nila wala akong pakialam, maraming pahayagan ang nagbigay ng sintemyento at marami ang gusto na makuha ang side ko at side ni Raphael.Pero itong asawa ko ay tila walang pakialam dahil parang balewala lang dito ang balita.Mas nag-focus ito sa pagbibi
Nakabalik kami sa isla at enjoy na enjoy ang pamilya ko at masaya ako na makita silang masaya.Si lolo ay nakaupo lang na nakatanaw sa mga bata na nagtatampisaw sa dagat, habang sina Alyssa ay nag-iihaw ng mga isda at seafood.“Hindi ako makapaniwala na muli kaming makakabalik dito.“ Sabi ni mama na lumapit sa akin at inabot sa amin ang isang plato kaya napangiti ako.“Pwede kayonh manatili kahit kailan mama.“ Sabi ko sa kanya kaya napangiti rin siya at napatingin sa dagat at nakatanaw kay papa na kasama ang mga bata.“Tila bumalik sa pagkabata ang papa mo tignan.“ Sabi ni mama na tumawa nang madapa ito sa buhanginan pero rinig na rinig ko ang masaya nilang tawa, maging si lolo ay malutong ang tawa kaya napangiti na lang ako.“Napakasaya ko po ngayon dahil unti-unti nang nagiging maayos ang lahat.“ Sabi ko kay mama na nginitian lang ako ng malambing at hinawakan ako sa likod.“Deserve niyo maging masaya anak.“ Maikli lang na turan ni mama kaya napatitig ako sa kanya at tumango.Hindi
Sa nagdaan na araw ay naging tahimik ang mga buhay namin at ang routine namin ay ganun pa rin.Umuwi na muna sina papa sa Italy at kasama na nila si Daddy Enrique at ang asawa't anak nito, habang si Kuya Adrian naman at ang asawa niya ay bumalik rin sa Japan at sa pagbabalik ay kasama na nito ang anak nila.Lagi naman silang tumatawag kaya masaya si Riley na makilala ang mga pinsan niya.Si Raphael ay nagtatrabaho na sa kumpanya niya, may wellcome party siya sa linggo at pinaghahandaan ito ng mga empleyado niya at gaganapin ito sa isang hotel.Lahat ay imbitado, mula sa mga utility ng kumpanya, mga empleyado, hanggang sa mga executive at ang mga investor.Mga kaibigan nina Raphael ang karamihan sa kanila na lumago pa ang negosyo dahil sa tulong ng mga ito.Halos maiyak ang asawa ko dahil sa sobrang pasasalamat niya sa mga taong hindi pala siya iniwan, bagkus ay hinintay siya at isa iyon sa mga pinakamagandang bagay na nangyari sa asawa ko.Uuwi rin ang pamilya ko mula sa Italy at sina
I fell in love with the daughter of my savior, the people who took care of me and my older sister.Kahit anak kami ng mga taong nagdulot ng sakit sa kanila ay hindi nila kami dinamay sa galit nila sa mga magulang namin.Maaga kaming naulila at masasabi ko na kahit nawala ng maaga ang aming ina ay nakawala naman kami ni ate sa impyernong pinaranas sa amin nito.Pero si Ate Lyra ay hindi kailanman gumaling, ginawa naman namin ang lahat para matulungan ito noon pero ang isip nito ang kusa ng bumitaw.She died when i was in second year highschool, she took her own life and that was the darkest day of my life.Nawala ang nag-iisang tao na tanging natitira ko na lang na pamilya.But my family never give up on me, they make sure that i will never like my ate.At ako ginawa ko ang lahat para lang patunayan sa kanila na malakas ako at hindi magiging mahina.I still remember what my ate told me before she died, she is happy and i know how grateful she is that day.Nagpaalam na pala ito na hindi
Mattheo is my first crush and my first love in my twenty five years of my existence in this world.I met him when my friend introduce me to him but the man seem not interested in me.Kaya medyo inalis ko na muna ang bagay na iyon sa sarili ko.Nag-focus ako sa pagtatrabaho dahil kailangan kong mabuhay.Good thing that i met Serenety. My one and only friend that i want to keep.This woman has a lot of pain in the past, may asawa na ito at may anak pero napakakomplikado ng buhay pag-ibig.Nalaman ko rin na hindi naging maganda ang sinapit nito sa kamay ng pamilya ng asawa nito na iniwan nito sa Pilipinas.But when i met her daughter Riley naniwala ako na ito ang liwanag sa buhay nito, the girl is so sweet and pretty.Sa nakalipas na panahon na kasama ko ang pamilya Davis ay nagkaroon ako ng bagong pamilya.Nakawala ako sa mapait na kabataan ko, at nawala ang takot sa puso ko na baka isang araw ay mawala rin ang mga taong ito sa buhay ko.Hindi ako nagkaroon ng magandang kabataan dahil s
Part twoI was happy the whole week, ang bigat sa trabaho ko ay hindi ko alintana.Nagtataka nga ang mga kasama ko dahil kahit may mga costumer na pasaway ay nakangiti lang ako lagi.Kilala kasi nila ako na mataray at walang sinasanto.Tatlong beses kasi sa isang linggo ay nagpa-part time ako sa clothing store ni mommy.Busy ako sa school pero nagagawa ko pa rin na magtrabaho.Minsan naman ay sa company naman ako ni daddy nagpa-part time.Brat lang ako pero hindi ako spoiled like the other know about me.This is the reason why my cousins loves me so much, alam nila na hindi ako spoiled at magastos sa kahit na anong bagay.Minsan lang ako humingi sa mga magulang ko, i have my own money, ang kinikita ko sa parttime job ko at sa ilang endorsment at syempre sa paintings ko.Ito rin ang laging pinagmamayabang ni mommy sa mga amigas niya na ang mga anak ay malayo sa ugali ko.Weekend ngayon at pahinga ko kaya hindi ako bumangon ng maaga.Alas diyes na ako bumaba matapos kong maligo at pagka
Part OneI've always had crush to my cousins bestfriend Miko.But he is not taking it seriously because he said i am off limits.Dahil ito sa kaibigan niya ang dalawa kong pinsan si Kuya Raphael at Kuya Adrian.But i always told him that i don't care about it, mahal ko nga ito mula pa nong nasa second year pa lang ako ng highschool.Napapansin na rin ito ng dalawa kong pinsan and they always told me that Miko is off limits too.When i turn eighteen i want him to be my final dance in my eighteenth roses but my mom don't want it.Instead she want the son of my parents business partner to be my last dance.I oppose it and rebel againts my mom who always want to ruin my days.Nanalo ako laban sa aking ina at si Miko ang naging final dance ko.Pero simula na rin ito ng laging pag-aaway namin ni mommy.Ang nanay ko hindi katulad ng ibang ina, unlike Tita Caroline the mother of Kuya Adrian that i always wish to be my real mom.I don't like Kuya Raphael mom too that much, she is the same like
Part threeNagising ako na masakit ang buo kong katawan, maging ang ibabang parte ng katawan ko.Mahigpit rin akong yakap mula sa likod ng amo ko at naalala ko bigla ang nangyari sa nagdaan na gabi.Dahan-dahan kong inalis ang mga braso ni Adrian sa akin at nang makawala ako at napahilamos na lang ako ng mukha.Hindi ako makapaniwala na magagawa ko ang kapusukan na iyon kagabi.Gusto kong maiyak sa inis sa sarili ko, paanong sa isang iglap lang ay nawala ang pinakainiingatan kong puri at binigay ng walang pagaalinlangan sa lalakenh ito na nasa tabi ko.And worst anak pa ito ng taong pinagkatiwalaan ako.Hindi ko alam ang gagawin ko pero napatingin ako sa mga damit namin na nagkalat sa sahig.Punit ang damit ko kaya napailing na lang ako.Pumunta ako sa banyo ng iika-ika at basta ko na lang binuksan ang shower at dito ay umiyak ako sa katangahan na nagawa ko.Gusto kong umalis pero hindi ko magawa, kaya ng matapos ako ay sinuot ko ang panty ko at kinuha ang polo shirt ni Adrian at ito
Bata pa lang ako ay iniwan na ako ng mga magulang ko sa pangangala sa aking lolo at lola.Nagtatrabaho kasi sa Japan si mama at papa, half japanese at half pilipina ako.Anak ako sa pagkadalaga ni mama at hindi ko kilala kung sino ang aking ama, ang tumayo kong ama ay ang pangalawang asawa ni mama.May dalawa akong kapatid na nakababata at sila ang kasama ko na inaalagaan ng grandparents ko.Pero nong tumuntong ako ng second highschool ay namatay sa aksidente ang lolo at lola ko.Dahil dito ay dinala na kami ng mga magulang namin sa Japan at dito na nag-aral.Naka-graduate ako at nakapagtapos sa kursong nursing at masayang nagtatrabaho sa isang nursing home dito sa Shibuya.May boyfriend ako na nakabase sa Tokyo at almost a decade na rin kami at malapit na rin na magpakasal.Dito ko rin nakilala si Mrs. Lagdameo ang naging pasyente ko nong inatake ito ng hika sa tren na papunta sa Tokyo at naging matalik ns kaming magkaibigan nito.“Hija, i know this is too much to ask but can you do
Part oneWhen my cousin missing for almost one year ako na ang tumingin sa kumpanya nito.Lahat ng mga tao ay tinangap na ang pagkawala nito at dineklara na rin nila itong patay.Pero ako hindi naniwala kaya ipinaglaban ko kay Tita Mildred na huwag pakialaman ang kumpanya ng pinsan ko.Buti na lang ay hindi rin pumayag si Tito Enrique at ang mga kapatid ni Raphael kaya may kakampi ako kahit papano.All the hate and badmouthed of that old woman are still in my mind that day.Na hindi ko alam kung bakit ganon na lang kasiguraduhan nito na patay na ang anak nito.And then when i almost give up, Raphael called me and i am beyond happy and greatful.I saw how my cousin change, lalo na at nakilala ko ang batang babae na nakapagpabago dito.Sa mga hindi kasi nakakakilala kay Raphael ay arogante at introvert itong pinsan kong ito kaya walang tumatagal sa ugali nito.Pero pagdating sa mga tauhan niya sa kumpanya ay patas siya sa lahat.Hindi ko nga lang maintindihan dito na magsuot pa ito ng k
Napahilot ako ng noo habang hawak ko ang mga papeles na kailangan kong pirmahan bago matapos ang buwan na ito ay dapat wala na akong iisipin na trabaho.Gusto ko na agad makauwi dahil kaarawan ng bunso namin ngayon at hahabol ako sa dinner party sa bahay.Napatingin ako sa sekretaryo ko na sumilip dito sa opisina ko.“Sir, pwede na po kayong umuwi ako na po bahala sa iba pa.“ Sabi nito kaya nilapag ko ang papel na hawak ko.“Sigurado ka ba?“ Tanong ko dito kaya tumawa lang ito at tumango.“Basta ba tataasan mo ang sahod ko next month.“ Biro nito kaya napatawa na lang ako at saka na ako tumayo at inayos ko na lamesa ko.“Humabol ka na lang ha isama mo na rin ang mag-ina mo.“ Sabi ko dito na sumaludo lang sa akin at inayos na nito ang mga papeles na nagkalat sa lamesa ko.Maaga pa naman pero kailangan kong samahan si Heart sa mall dahil maghahanap pa ito ng pwedeng iregalo sa pahikan namin na bunso.Rio is already twelve years old now pero hindi namin alam kung saan ito nagmana ng ugali
Iyak ng iyak si Raphael habang yakap ako dahil hindi ito makapaniwala na dalawa ang nakita nito na isinialng ko.Nagising ako na nandito ito sa tabi ko at nang makita na ako nitong gising na ay niyakap ako nito ng mahigpit.Paulit-ulit rin itong nagpasalamat sa akin kaya naging emosyonal rin ako.“You gave birth to a twin babe, and its a boy.“ Bulong nito kaya napangiti na lang ako.I gave birth to them in normal delivery, napakasakit at napakahirap pero nairaos ko naman ito ng maayos.And when the nurse take our twins here my husband never let his eyes out of them.“What you want to name them mahal?“ Tanong ko dito kaya napatitig ito sa akin.“I don't know babe, what you want?“ Sabi nito kaya napangiti ako lalo at napahawak sa tiyan ko na medyo kumirot.“I want you to give them a name Raphael, they are your son.“ Bulong ko kaya napangiti ito pero emosyonal na naman ito na nakatitig sa kambal.“Radley Hart Davis Leviste and Rayden Atlas Davis Leviste.“ Nakangiting turan ni Raphael mat