Nakakasilaw na liwanag ang nabungaran ko matapos kong hawiin ang makapal na kurtina na nagsisilbing dibisyon ng back stage at ng mismong stage.Pero sandali lang iyon dahil nung pagtapak namin sa stage ay napalitan na ang maliwanag na ilaw ng mga ilaw na sumasayaw na animoy naglalaro sa saliw ng malanding musika.Pagkakita nung mga tao sa aming dalawa ni ate ay nagsimula na silang magwala."Amara!" "Moon Star!" Hindi magkamayaw ang mga tao sa pagchichear sa aming dalawa.Here's another trivia about me pagnagpeperform ako hindi ko pinapakinggan ang music basta lang akong nagsasayaw, feeling ko kase pag may music ay makikinig nalang ako hindi na ako sasayaw, kaya iniignore ko lang ang music kahit ngayon.Naglakad ako papunta sa gitna ng stage kung saan nakalagay yung dalawang pole para sa amin ni ate Angelina.Pagdating ko sa pole ay nag grind ako dito and do the spin, nagpadausdos ako pababa at talagang sinadya ko pang ipakita ang pagitan ng hita ko na humahagod sa malamig na bakal.Nak
Warning: maselang eksena ang nakapaloob sa kabanatang ito patnubay ang kailangan "HAPPY READING"Nagpatuloy ako sa pag-iyak ng biglang bumukas ang pinto ng bodega.May yabag na papalapit akong naririnig pero patuloy lang ako sa paghikbi. Kung sino man ito ay wala na akong pakealam.Medyo naalarma lang ako ng lumundo yung kamang hinihigaan ko, indikasyon na may mabigat na umupo dito.Dahan dahan kong inalis yung kamay kong nakatakip sa mukha ko at bumungad sa akin ang mukha nung taong dahilan na pag-iyak ko.Habang nakatingin ako sa abo niyang mga mata ay bumabalik sa akin lahat ng sakit na dinanas ko.Pinilit kong makaupo kahit na pakiramdam ko ay mamamatay ako sa sobrang sama ng lagay ko.Mahinahon akong nakatingin sa kanya hanggang sa hindi ko na kaya, I started to get hysterical."A-alam mo d-dapat galit ako sa iyo eh!" May kataasan ang boses na sumbat ko habang dinuduro siya."Da-dapat masama ang loob ko sa iyo!" nanatili siyang tahimik habang naghihisterya ako.Dahil p-pinata-y ni
Warning: maselang eksena ang nakapaloob sa kabanatang ito patnubay ang kailangan "HAPPY READING"LUTHER'S POINT OF VIEW"I Love You"Mag-iisang oras na yata akong nanunuod sa mahimbing niyang pagtulog. Mag-iisang oras na din akong parang tanga na nakangiti habang pinagmamasdan ang maamo niyang mukha."Kaya mo pa bang magtiis, ng kahit konting panahon pa?" Bulong ko habang hinihimas ko ang pisngi niya."Ayaw kong saktan ka pero kailangan kong gawin yun para sa kaligtasan mo."Alam kong napakasama kong tao dahil nagagawa kong saktan ang isang kagaya ni Amara, pero believe me lahat ng bagay may dahilan."Sa tuwing nakikita kitang nahihirapan doble nung sakit na nararamdaman mo yung nararamdaman ko." Tumulo ang isang butil ng luha sa mata ko habang patuloy ako sa pagkausap kay Amara kahit na alam kong hindi niya ako maririnig dahil patay siya sa tulog."Nung una kitang makita, alam mo bang minahal na kita!" I chuckled nang maalala ko yung mga memories ko sakanya nung bata pa kami."You we
Meet Leona "the not so nice" bitch este VasquezAMARA'S POINT OF VIEWAlas nuebe ng umaga ng magising ako, at everytime na kikilos ako ay hindi ko maiwasan ang mapadaing.Kagaya nalang ngayon kagat kagat ko ang labi ko at maya't mayang napapangiwi habang naglalakad papunta sa kusina kasi ako'y ginugutom.Kung nagtataka kayo kung nasaan si Luther? Andun siya sa bodega mahimbing na natutulog."Totoo kaya yung sinabi niya kagabi?" Matapos tanungin ang sarili ay unti unti akong napangiti ng parang tanga dahil sa kilig."Stop it, Amara! Stop being delusional!" Kinastigo ko ang sarili ko, pero mas lalong lumaki ang ngiti ko at napapatalon na ako ng mahina habang nakahawak sa aking mukha."Ow! Ow! Ow!" Yung saya ko napalitan ng ngiwi dahil sa sakit na naramdaman ko sa gitna ko.First time ko kagabi pero napaka rough niya sa akin, "Hindi kaya sadista si Luther? Una ang rough niya, pangalawa lagi niya akong sinasaktan" shit... Halos batukan ko na ang sarili ko sa kung ano man ang naiisip ko.
Warning: maselang eksena ang nakapaloob sa kabanatang ito patnubay ang kailangan "HAPPY READING"Amara's jelousy (the possessive amara)Sa hapagkainan.....Pagkatapos magluto....Kaharap ko ngayon si Castron, Jake at James habang katabi ko si Luther.Masayang nagbibiruan ang apat habang ako ay matalim na nakatitig sa kinakain ko."Ang sarap nito Amara!" Puno ang bibig na puri ni James, nahahalata ang kasiyahan dahil sa niluto ko."Oo nga ipagluto mo ulit kame next time ah." Jake seconded"Bakit kaya hindi nalang ikaw ang magluto araw araw, mahal." Nakangiti ng matamis si Luther ng sabihin niya iyon pero hindi ko masuklian ang tamis ng kanyang ngiti.Binigyan ko ito ng masamang tingin at napairap at roll eyes ako ng maalala ko na naman yung nangyari sa pagitan nila ni Leona pati yung damit na suot nung babae na iyon."HAHAHA!!" Nagtatakang napatingin ako kay James ng bigla itong tumawa ng malakas.Tumingin din ito sa akin at umiling habang pinipigilan ang mapangiti."Tch!" Napairap uli
Luther "The Mr. Sweet" GrayMay ilang araw na din ang nakalipas mula nung nangyari yung kay Leona, ilang araw na ding sobrang sweet ni Luther na minsan nga nakakaumay na, bawat kibot "nasan si Amara?!" O kaya naman "Amara, nasaan ka?!" Kahit na nasa likod lang niya ako.Hindi ko ba alam kung nang-aasar lang siya or talaga namimiss niya lang ako, "eh?! Kapal ha" tignan niyo tuloy kahit yung isang bahagi ng isip ko ay sumasangayo- "what the heck?!"Napamura nalang ako sa aking isipan ng marealize ko kung ano yung sinabi nung isang bahagi ng isip ko."Amara!" Luther shouted from somewhere inside the house"Speaking of the devil!" Napabuntong hininga nalang ako dahil sa pagtawag niya.Sample lang ang pagtawag niya na yan, kung alam niyo lang na halos maka 100 tawag na yata siya sa akinDahil sa sanay na ako sa kanya ay hindi ko nalang ito pinansin bagkus ay ipinagpatuloy ko nalang ang ginagawa kong pag aayos ng mga sangkap ng iluluto ko.Adobo gusto kong magluto ng adobo.... Habang hini
Warning: maselang eksena ang nakapaloob sa kabanatang ito patnubay ang kailangan "HAPPY READING"Pwede ba kitang ligawan?"hmm..." Hindi ko napigilan ang sarili ko na huwag dumaing ng maglapat ang aming mga labi.Pilit niyang isinisiksik ang sarili niya sa bahagya ko ng nakabukang hita habang patuloy siya sa pagbibigay sa akin ng magaang halik.Hindi ko mapigilan ang maliyo sa paraan niya ng paghalik para nitong hinihigop ang lakas ko at iniipon papunta sa pinakasentro ng katawan ko."Kailangan na nating magluto..." Mahinang usal niya habang patuloy na dinadampian ng mainit niyang labi ang aking bibig pababa sa aking leeg."U...ugh..." Para akong dinaluyan ng bolta-boltaheng kuryente ng tumama ang hininga niya sa aking leeg."Magluluto pa tayo...hmm..." Muling bulong niya pero patuloy lang siya sa pagdampi ng halik sa aking balat."S...stop na...uhh" sa kabila ng pagtutol ko ay pilit pading kumakawala ang daing sa bibig ko."I want to take you now, pero kailangan na nating magluto.."
Warning: maselang eksena ang nakapaloob sa kabanatang ito patnubay ang kailangan "HAPPY READING"Amara "the iyakin" GrayLuther's POV"Amara!!" tawag ko sa kanya pero patuloy lang siya sa paglalakad at hindi ako pinapansin"Bakit ka ba nagagalit?" Muli akong sumigaw pero, wala pa din, "ano bang kinagagalit mo, HA!!!" napipikong sumigaw na ako ng mas malakas baka sakaling pansinin niya ako."BAKIT HINDI KA MAGTANONG SA MGA EX MO!" mas malakas na sigaw ang itinugon niya sa akin.Sabi ko sa inyo effective yung sisigawan ng malakas eh hahaha.Natatawa na ako dito sa isipan ko habang pinapanood ko siyang nagmamaktol."tanong tanong ka tapos, magagalit ka sa sagot ko? Kababaw...." masamang tingin ang ipinukol niya sa akin matapos kong sabihin iyon."Ako mababaw?!" Tanong niya habang itinuturo ang sarili, "I HATE YOU!" sigaw nito at saka ito tumakbo.Napailing nalang ako at lumakad papunta sa tinakbuhan niya habang inaalala kung ano yung nangyari.Flashback....Nakahiga kami sa kama dahil ka
Amara POVOne year later.......In life hindi talaga maiiwasan na makagawa tayo ng kamalian, para man ito sa kapakanan ng iba o sa kapakanan ng mga mahal sa buhay hindi natin kailanman mababago na kamalian parin iyon, ang mahalaga ay sa bawat pagkakamali na nagagawa ay may kaakibat na aral kang natutunan para hindi ka lamunin at balikan ng nakaraan.Kagaya nalang ng nangyari sa akin, marami na akong napagdaanan mga masasakit na bagay, ilan pa nga doon ay kamalian pero hindi ko kailanman pinagsisihan ang mga iyon dahil sa karanasan na iyon ako nakatagpo ng tunay na pamilya at kaibigan.What happened a year ago ang nagturo sa akin na walang bagay sa mundong ito ang permanente lahat ay may hangganan, pero hindi ko akalain na yung akala kong hangganan ng taong mahal ko ay maaari pa palang madagdagan at yun ang isa sa pinagpapasalamat ko, kaya ako nakaupo ngayon dito sa loob ng simbahan sa harap ng panginoon na nagbigay ng buhay sa bawat isa."Magsitayo po tayong lahat!" Mula sa made-altar
Castron POV"Nanay paano, nangyari na buhay ka, kitang-kita ng dalawang mata ko ng barilin ka." Puno ng pagtataka at kasiyahan na tanong ni Amara sa babaeng nasa malapit sakin.Lumakad si Crescent papunta sa tabi ko at umakbay bago ngumiti ng matamis at nagsalita, "dahil iyon sa tatay ng taong ito."Yes my father help her nung binaril siya ni Clinton, hindi ko alam ang eksaktong pangyayari pero mula noong araw na iyon ay dun na siya namalagi sa poder namin, at nung nawala ang parents ko ay siya na ang naging katulong ko para mas lumakas ang Raven Syndicate.Tinuruan niya ako sa pasikot-sikot sa negosyo, dahil yun lang daw ang maaari niyang maging kabayaran sa ginawang pagliligtas ng papa ko sa kanya."Bakit hindi ka bumalik, bakit hinayaan mo akong mag-isa?!" Dama ko ang hinanakit ni Amara pero walang puwang ang awa sa mundo na ginagalawan namin."Bakit ako babalik sa taong hindi naman sakin in the first place?!" Hindi ko alam kung nabingi lang ba ako oh ano kaya napatingin ako kay c
Luther's POV"Find her, do whatever it takes to find her!" I'm stressed out hindi ko alam kung saan ko hahanapin si Amara nahalughog ko na lahat ng alam kong kuta ng kalaban pero hanggang ngayon ay wala pa din akong lead kung nasaan siya."Dang it, hindi ko dapat siya iniwan, hindi ko dapat siya hinayaan mag-isa!" Napasabunot nalang ako sa sarili kong buhok dahil sa sobrang frustrationHindi ko maiwasan na sisihin ang sarili ko dahil sa nangyari kung sana ay nanatili nalang ako sa tabi niya baka nandito pa si amara ngayon masaya kasama ko."Walang magagawa ang frustration mo ngayon!" James suddenly told me out of nowhere And out of nowhere sumiklab ang galit sa kaloob-looban ko kaya nakapagbitaw ako ng mga salitang labis ko pagsisisihan, "Bakit mo hinayaan na mawala siya?!" I pointed my finger on him."Don't point a finger on me baka magsisi ka!" Galit na dinuro ako pabalik ni James"Pinabantayan ko siya sayo pero hindi mo nagawa ang trabaho mo!" Muli ay sigaw ko ditoMasamang tingin
Orlando FloridaLuther's POV"How's the investigation, it's been six months siguro naman ay meron ka ng idea kung sino yung kalaban natin." Napakamainipin din nitong tao na ito pero tama naman siya sa sinabi niyang six months na ang nakararaan mula ng gawin ko ang imbestigasyon ko at hindi naman nabalewala ang mga paghihirap ko dahil ngayon ay alam ko na kung sino ang kalaban ko."Forter!" Simpleng sambit ko na ikinalaki ng mata ng kaharap ko."Huwag mong sabihin na siya iyon?" Napangisi nalang ako sa tanong ni jake at lumagok sa bote ng alak na hawak ko."Anong plano mo ngayon?" Tanong ni Jake na kaagad kong sinagot ng tanong na alam kong magbibigay sakin ng tagumpay"Anong nangyari sa lakad mo?" Tanong ko at muling lumagok ng beer"Laganap sila sa buong mundo sobrang swerte ko nalang na nahanap ko ang bawat kuta nila they have the numbers but not the quality kaya madali lang mabuwag ang pundasyon!" Jake said overconfidentlyHindi talaga ako nagkamali kay James at Jake, kase hindi s
Amara's POV Maaga palang ay nag check out na kame sa hotel para magtungo sa airport dahil maaga ang flight namin pabalik ng pilipinas, as for Castel katulad namin ay bumiyahe na din siya pabalik ng France dahil may trabaho pa siyang dapat ayusin pero nangako siyang bibisita siya ng pilipinas.Kaya ngayon muli kaming nakasakay sa eroplano pero sa pagkakataong ito ay pabalik naman kami sa aming bayang sinilangan.Sa totoo lang hindi ko pa nais ang bumalik dahil baka sa muling pagbalik ko ay lungkot na naman ang sumalubong sa akin, hindi ko alam kung nakabalik na ba si Luther o tuluyan na siyang nawalan ng pakialam sa akin pero ganon pa man ay lihim pa din akong umaasa, pero sa ngayon kailangan ko lang muna sigurong masanay na mamuhay mag-isa.After awhile........Hindi ko alam kung ilang oras ang lumipas na nasa himpapawid kami, basta ang alam ko lang ay ginigising na ako ni mama mosang at bababa nadaw kami ng eroplano, nagmagdali ako sa pagkalas ng seatbelt ko na mukhang si mama din a
Amara's POVAlas nueve palang ng umaga ay gising na ako hindi pa sana ako babangon kaso lang ay binubuliglig na kami ni Castel na gutom na gutom na daw.Kaya naman kahit sobrang sakit ng ulo ko ay wala akong magawa kundi ang bumangon at mag-ayos.Nang matapos kaming mag-ayos ay sabay-sabay na kaming nagpunta sa restaurant nitong hotel para mag-breakfast.Nang makarating kami sa restaurant at makaupo ay hindi na napigilan ni ate Angelina ang matawa sa amin, dahil siguro sa itsura namin, "HAHAHA sige inom pa"Lahat kami ay nagsiangil dahil sa sinabi niya.Gusto ko nalang ihiga ito pero dahil sa kasal ni ate mamaya ay kailangan na namin mag-madali para hindi kami ma-late.Natapos kaming kumain siguro ay nasa 11 am na kaya naman minadali na namin ang pag-akyat dahil sabi ni ate Angelina na malapit na din dumating yung mag-aayos sa amin.Nang makarating kami sa floor namin ay nagkanya kanya na kami ng pasok sa banyo para maligo dahil sa dalawa naman ang bathroom dito ay nauna na kami ni Ca
Amara's POVMaaga akong nagising kinabukasan dahil sa pagtunog ng cellphone ko indikasyon na may nagtext dito ng magkakasunod.Pupungas-pungas na binuksan ko ang cellphone ko at dun ay nakita ko na si ate Angelina ang nagtext na nagsasabi na umalis na sila ng hotel para puntahan ang magiging venue ng kasal.Sa pangalawang text ay sinabi lang niya na meron ng sasakyan na pupunta dito sa hotel ng alas nuebe ng umaga para ihatid kami sa restaurant.Dahil sa nabasang oras na dating ng inarkilang sasakyan ay mabilis kong tinignan ang orasan na nasa ding ding pero kaagad kong narealize na may hawak akong cellphone na updated naman ang oras.Pagkatingin ko ng oras ay kaagad kong tinapik si mama at ginising."Mama gising na 8:30 na may pupuntahan pa tayo!" Pang-gigising ko kay mama habang binabasa ang huling text na galing kay ate Angelina na may susunduin daw sila sa airport."Saan ang punta natin?" Tanong ni mama na pagkagising palang ay yung cellphone na kaagad ang unang tinignan at nagpip
Amara's POVSix months later....."To all passengers of GX5000LX please fasten your seatbelt because we're about to take off"Nang marinig ko ang boses ay kinabit ko na ang seatbelt at muling tumingin sa maaliwalas na kalangitan.If you all wondering kung saan ako pupunta well sa Los Angeles at pupunta ako dun dahil sa kasal ni ate Angelina.Habang nakatingin ako sa malawak na kalangitan ay naalala ko ang huling beses na nakita ko si Luther.Yun yung time na lasing ako at nagkaroon kami ng pagtatalo na kaagad din naman naming naayos at mula noon ay hindi ko na siya nakita pa.Anim na buwan na pala ang nakalipas mula ng umalis siya at sa loob ng anim na buwan na iyon ay kumikilos ako na parang walang nangyari na parang hindi siya umalis.Pero pakiramdam ko ay dinadaya ko ang sarili ko dahil kahit na sinabi niya sa akin na babalik siya ay unti-unti na akong nawawalan ng pag-asa.In those months na wala si Luther sa tabi ko, dun ko naman mas naging close si Castron.He makes me laugh eve
Ang kabanatang ito ay may maselang paksaHappy readingAmara's POVNang idilat ko ang mga mata ko sobrang sakit nito sumasabay pa sa sakit yung ulo ko."Luth-!" I was about to call his name nung bigla akong mapahinto dahil naalala kong wala na nga pala siya iniwan na niya ako.Dahan-dahan na namang tumulo ang luha ko kaya naman mabilis bago pa mangyari iyon ay tumakbo na ako sa banyo at kaagad na pumunta sa ilalim ng shower.Dahil sa automatic ang shower dito ay hindi ko na kailangan pang buksan ito kusa ng nagbuga ng tubig ang dutsa ng ma-sense nito ang presensya ko.Kasabay ng malakas na bagsak ng tubig ay ang tuloy-tuloy kong pagluha at paghikbi.Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko gusto ko nalang maglaho na parang-bula.Dahan-dahan akong napaupo sa malamig na tiles ng banyo at muling humagulhol sa pagbabakasakali na pati ang sakit at pangungulila ay maisama na ng luha ko papalabas ng dibdib ko.Hindi ko alam kung gaano na ako katagal na nasa ilalim ng shower basta ang alam ko ay