Hindi na ako nakapaghintay pa sa service crew ng restaurant ng DB kasi kinailangan kong magmadali at magtungo ng clinic.Kailangan kong makasiguro kung buntis nga ako.
"You are three weeks pregnant,congratulations!" anunsiyo ng doktor.Sa totoo lang, hindi ko talaga alam kung ano ang mararamdaman ko sa mga sandaling iyon.Tandang-tanda ko pa ang huling pagniniig namin ni Daniel at tugma iyon sa weeks ayon sa sinabi ng doktor.
"Thank you!" saad ko at pilit na ngumiti.Hindi na rin ako nagtagal doon dahil gustong-gusto ko nang kumain ng manggang hilaw kaya dumaan muna ako sa palengke kaso, hindi ko na rin naituloy ang balak ko kasi hindi ko nagustuhan ang amoy na sumalubong sa akin.Umuwi na lang ako ng bahay.Nagtaka ako kung bakit nakabukas ang pinto ng bahay.Dahan-dahan akong pumasok sa loob ngunit wala namang tao, siguro nakalimutan ko lang isara iyon.Kinailangan ko na rin tanggalin ang maid ko dahil wala na akong trabaho simula ng umalis ako sa dati kong pinagtatrabahua
Walang pagsidlan ang puso ko sa labis na saya. Daniel is super sweet and caring. Palagi nitong itinatanong ang kalagayan naming mag-ina sa tuwing nasa trabaho ito. At sa tuwing dumadalaw ako sa aking OB, sinasadya talaga nitong lumiban sa trabaho para lang masamahan ako. Napagdesisyunan din nitong ilipat ako sa kaibigan at kakilalang OB-Gyne. Hanggang sa unti-unti na ngang lumalaki ang tiyan ko. Halos hindi na ito humihiwalay sa akin at hindi ito nagpalahuli sa pagsama sa akin sa OB-gyne ko. "Excited na akong ipakilala ka sa parents ko," narinig kong malambing na saad ni Daniel atsaka ito umakbay sa akin. Dahil sa sobrang excitement namin pareho, hindi namin napansin na masyado kaming naging advance sa pagpunta sa OB. Alas sais pa lang ng umaga samantalang, alas siete pa magbubukas ang clinic. "Matagal naman na nila akong kilala hindi ba?" "Oo alam ko iyon pero, gusto kong ipakilala ka as my new girlfriend and bride soon." Hanggang ngayon kasi, lingid pa rin sa kaalaman ng mga mo
Dumating na nga ang araw na pinakahihintay namin ni Venice. She give birth sa pinakamalusog at pinaka-cute na sanggol. Paglipas ng ilang araw na pananitili sa hospital, umuwi na rin kami sa bahay ko. Hindi mawala-wala ang ngiti sa mga labi ko habang pinagmamasdan ang anak ko na ngayon ay mahimbing na natutulog. "Oh god! I can't imagine myself as a daddy now!" natatawa nitong wika. Hinaplos ko ang kamay ng sanggol at kapagkuwan, tumitig ako sa pinakamagandang babaeng nakilala ko. "I promise that I will be a good father to our son, and a good husband to you," "Will you marry me?" dahil sa sinabi ko, gulat na napatingin sa akin si Venice. Inilabas ko ang singsing na kabibili ko lang kamakailanlang. Humahanap lang ako ng magandang tyempo at sa tingin ko, ito ang pinakamagandang pagkakataon para magpropose. "Gusto ko munang ayusin natin ang lahat bago tayo magpakasal. Let's talk your parents first." nag-aalalang tugon nito habang nakatitig sa hawak kong singsing. "Okay, If you want
Mom and Uncle Bernard did not let us go back to Philippines. They suggested me and Venice to be married earlier. The invitation was limited only to their friends here in America. Siyempre dahil sa sobra kong pananabik na maging legal kami ng babaeng mahal ko, hindi na rin ako nagdalawang-isip pa. We got married in just a simple wedding. Gusto ko man ng bonggang kasal, ngunit, para kay Venice, hindi na daw mahalaga kung gaano kasimple ang aming kasal. Sapat na raw para dito na maging legal kaming mag-asawa at ang pinakaimportante sa lahat, ay mahal namin ang isa't-isa. Siyempre hindi nakalimutan ni Venice ang kaniyang nakatatandang kapatid na si Veron mula pa Canada na imbitahan sa aming kasal. Hindi na rin namin ipinaalam ang kasalan sa mga kaibigan at katrabaho namin doon sa Pilipinas. Nakikita ko ang sobra-sobrang pananabik ng dalawang magkapatid. "Sana hindi na kayo bumalik ng Pilipinas. Mabuti na lang at saktong free ako this week," nakangiting saad ng ate Veron nito. Hindi
Habang tumatagal na paninirahan namin ni Daniel dito sa america na kasama sina Anna at Diego sa iisang bubong, ay napapansin ko naman ang pagliit ng mundo sa pagitan ng magkapatid.Nandito ako sa island kitchen dahil maghahanda lang sana ako ng pagkain ngunit, binulabog ako ng sigawan ni Daniel at Diego mula sa sala.Wala ang parents ng mga ito dahil maagang umalis patungo sa kanilang trabaho at si Anne naman ay may pinuntahan sa labas."Past is past, Diego! Married na kami ni Venice at may anak na rin kami!""I don't care! Nagsisisi na ako! Everyday kinakain ako ng konsensiya ko! Bakit nagawa kong ipagpalit si Venice? I found myself longing for her love as my wife just like the old times!"
Nagising ako dahil sakit ng ulo ko. Mabilis kong sinulyapan ang wall clock. Alas dose na ng gabi. Kunot ang noo ko habang inililibot ang paningin ko sa paligid. Wala ako sa kwarto namin ni Daniel. Nandito ako ngayon sa bakanteng room na katabi sa room nina Diego at Anna. Pero bakit ako nandito? Bakit dito ako dinala ni Daniel noong malasing ako? Bakit hindi niya ako ideneretso doon sa Kwarto namin? Bigla kong naalalang, ganoon ako kabilis nalasing kagabi. Parang may kakaiba sa alak na ininom ko. Pero bakit ko naman pagdududahan si Daniel gayong asawa ko naman ito? "Tell me! Anong ginagawa niyo sa bakanteng room na iyan?" Napakunot ang noo ko dahil sa narinig kong boses ni Daniel mula sa labas ng kwartong kinauukupahan ko. "I'm sorry, pareho kaming lasing ng asawa mo kagabi." Boses naman iyon ni Diego. Tila biglang umahon ang kakaibang kaba mula sa puso ko ng marinig iyon. Mabilis akong tumayo ngunit, bigla akong napahinto ng mapag-alaman kong hubo't-h***d ako. Nanginig ang
Chapter 25Tatlong buwan na simula nang makauwi ako pabalik ng pilipinas. Sa loob din ng tatlong buwan na iyon, walang oras at minuto na hindi ako umiiyak at nagmumukmok sa kwarto ko.Ang sakit-sakit lang isipin na hindi ko na makakasama ang anak ko. Ang sakit na pati si Daniel ay hindi ko na makausap dahil pinalitan nito ang kaniyang cellphone number. Maging ang telephone number nito ay hindi ko na matawagan. Hindi ko maiwasang malungkot dahil alam kong hindi na ito babalik pa ng pilipinas. Wala na akong pag-asang bumalik pa ang lahat ng magagandang pinagsamahan namin.Naisipan kong bisitahin si Joy sa kaniyang bahay. Gusto kong may mahingan ng bigat sa dibdib dahil pakiramdam ko sasabog na ang dibdib ko dahil sa matinding problema at pangungulila sa mag-ama ko.
Chapter 26Pagkatapos kong ilabas ang lahat ng hinanakit ko, inayos ko ang aking sarili sa harap ng tented na salamin ng isang kotseng nakaparada sa parking lot.Alam kong hinahanap na ako ni Joy dahil halos kalahating oras akong nawala sa loob.Naghigit ako ng isang malalim na buntong-hininga at matamang tumitig sa salamin ng kotse ngunit, laking gulat ko na lamang ng biglang bumukas iyon at hindi ko inaasahan ang makikita ko sa loob.Hindi ko malaman kung ano ang mararamdaman habang nakapukol ang aking paningin sa dalawang taong naghahalikan at ang nakakapanghilakbot, ay kapwa hubo't-hubad ang dalawa. Tila wala silang pakialam na makita ng ibang tao."Oh
Chapter 27Siguro mga ilang oras kong pinakatitigan ang calling card na ibinagay sa akin ni Daniel kagabi. I'm undecided if I will take his offer. Pero gusto kong makasama ang anak namin. And I'm still hoping na magkaayos kaming dalawa.Later on, I found my self dialing the number he has given me. Ilang sandali lang ay may sumagot sa kabilang linya."G-good morning," nag-aatubili kong bati. Pinakinggan kong mabuti kung anong sasabihin niya."Decided ka na ba?" diretsahang tanong nito na hindi pinansin ang pagbati ko.I bit my lower lips and tries to hold back my tears. Ang sakit na nagkakaganito na kami sa isang iglap.
Chapter 35 Nagkapatawaran na kami ng Ina ni Daniel. I was suprise dahil sa biglang pagsulpot ng mga ito sa bahay. "Thank you for forgiving us, Venice." maluha-luhang wika nito sabay yakap sa akin. "Matagal na po iyon at wala na po iyon. Sa totoo lang, gusto ko po talagang magkaayos tayo noon pa man, per.. "Hindi kita binigyan ng pagkakataon," putol nito sa sasabihin ko. Tipid akong ngumiti at kumawala mula sa mga yakap nito. "Ang mahalaga, okay na po tayo ngayon," "Mom, babe, hinahanap na kayo ng birthday boy natin," Ang nakangiting si Daniel ay papalapit sa amin. Ito ang unang kaarawan ng anak namin ni Daniel. At ngayon ay magaganap ang simpleng handaan. Friends and neighbors ang imbitado sa kids party na magaganap sa tapat ng bahay kung saan, may mumunting Hardin na naroroon. "Masyadong excited talaga itong apo ko, masyado pang maaga para sa selebrasyon," naiiling na wika ng aking biyenan. Nagkatawanan lang kami ni Daniel. "Mag-usap na muna kayo diyan, ako na muna ang
I could see the gleam in Daniel’s eyes as he watched my entirely naked body. He was at the top of the bed while watching me slowly stepped towards the bed. I heard his heavy sigh. I also couldn't help the strange heat I felt while staring at his naked body as well. My eyes landed on the object standing between his thighs. It was hard and long, the reason to further enslave me now the heat I feel. Hindi pa man ako nakakalapit sa kinaroroonan nito, nauna na itong bumangon at sinalubong ako ng mahigpit na yakap. Ramdam ko ang kahubaran ng aming mga katawan. Ramdam ko rin ang simpleng pagtudyo ng pagkalalaki nito sa hiyas ko. He gently kissed my lips, down to my neck. I groaned and moan as I encircled my arms to his neck. Pabalik-balik ang mga labi nito sa aking labi at leeg tila isa itong asong may gustong hanapin at amuyin. Bumaba ang mga labi nito sa mauumbok kong dibdib. Pinaglaruan ng dila nito ang mga u***g ko dahilan upang mas lalong lumakas ang aking pag-ungol. Maybe he co
Chapter 33"Ano ba? Bakit ka ba pabalik-balik dito sa bahay?" inis kong tanong nang pagbukas ko pa lang ng pinto ay bumungad na sa pagmumukha ko ang mukha ng babae ni Daniel at hindi ko alam kung paano ito nakapasok. Hindi ko kasi narinig na tumunog ang doorbell sa labas."Hindi ako titigil hanggat hindi ko nakikita si Daniel!" mariin nitong saad. "Alam kong itinatago mo siya sa akin!" "Hoy! huwag mo akong pagbebentangan dahil wala akong alam sa sinasabi mo," "Sinungaling! Hindi ka aamin ha?" nanggagalaiting singhal nito sabay sampal sa mukha ko. Pakiramdam ko nalaglag lahat ng mga ngipin ko dahil sa sobrang lakas ng pagkakasampal nito. Parang nagdilim ang paningin ko dito kaya, walang babalang sinugod ko ito at ubod lakas na hinila ang buhok. Nakapanggigigil isudsod ang pagmumukha nito sa sahig."Get off me!" sigaw nito habang pinipigilan nito ang mga kamay ko na isudsod ang pagmumukha nito sa semento."Hindi ako papayag na pinagbebentangan ng kung sino-sinong kabet lang. Ngayon, k
VENICE Nakakunot ang noo ko habang pababa ng hagdanan. Kanina ko pa hinahanap si Daniel pero hindi ko makita. Sobrang tahimik ng bahay ni ang parents nito ay hindi ko rin nahagilap kagabi, hindi ko alam kung bakit. "Good morning," bati ko sa kusinerang abala ngayon sa pagluluto ng agahan. "Ay good morning, ma'am. Wait lang po ha, medyo maya-maya pa ito maluluto." anito. "Ay okay lang po, hindi pa naman ako nagugutom. Hinahanap ko lang si Daniel at ang mag-asawa kong biyenan?" Mabilis nitong hininaan ang laki ng apoy sa gas range. "Hindi po ba nagpaalam sa inyo kagabi, umalis po siya kagabi. Magpapalamig lang daw po siya," Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman sa mga sandaling iyon. Napaisip ako kung ano ang nagawa kong kasalanan at halos lumuwa ang mga mata ko ng maalala ang ginawa ko dito kagabi. "Kasalanan mo ito, Venice!" palihim kong sermon sa aking sarili. "S-saan po ba siya pupunta? Baka po nabanggit niya?" naiiyak kong tanong. Saglit itong nag-isip tila pinipilit hagi
Chapter 31 "Are you done?" Daniel shouted outside my door. "Y-yeah!" taranta kong tugon habang pinagmamasdan ko ang aking kabuuan sa harap ng salamin. Ang ganda-ganda at talagang bumagay sa akin ang gown na napili ni Daniel. Ilang sandali lang ay bumukas ang pinto at nailang ako dahil sa kakaibang mga titig ni Daniel sa sout kong gown. "You're beautiful!" pabulong lamang iyon pero hindi nakaligtas sa pandinig ko. I averted my gaze as I saw him slowly approach me. It was as if there's a tiny electric current touched every fiber of my vein as he took my hand and gently kissed them. Hindi ko alam pero ramdam ko ang kakaibang saya ngayon. Ano ba ang ibig-sabihin ng mga ipinapakita niya sa akin? "D-Daniel lumabas ka na! Susunod na ako. B-baka makita ka pa dito ng gi-girlfriend mo," "What if don't want?" namumungay ang mga matang tugon nito at muling h******n ang aking mga kamay. Napanganga ako dahil sa naging tugon nito. "I wanted to be with you, right here, right now." halos
Chapter 30 Dumating ang tatlong araw biglang umuwi sa Pilipinas ang momy at Uncle Bernard ni Daniel. Tumulong ako sa paghahanda para sa welcome party na magaganap mamaya sa malaking bahay ni Daniel. Mula sa paglilinis hanggang sa pagba-bake ng cakes at cupcakes ay inilaan ko ang Oras ko para doon. Katulad ng inaasahan ko, hindi ako kinakausap ng mag-asawa at alam kong galit na galit pa rin ang mga ito sa akin. "I don't know kung anong pumasok sa kukute ng anak kong si Daniel kung bakit kinailangan pa niyang patirahin ka dito sa pamamahay niya," Napatigil ako sa ginagawa kong pag lalagay ng strawberry icing sa malaking cake, nang marinig ko mula sa aking likuran ang boses ng aking mother in law. Kinabahan ako ng marinig ang mga yabag nitong papalapit sa kinaroroonan ko. "Malandi at twin hunter!" Hindi ko ito pinansin. Gusto kong maiyak pero pinigilan ko ang mga mata ko. "Pipi ka na ba ngayon pagkatapos mong magloko?" Sarkastiko nitong tanong. Tumikhim ako at dahan-dahang itong
Chapter 29 Tahimik lang akong nagdidilig ng mga halaman dito sa labas ng bahay. Simula nang makatuntong ako dito sa poder ni Daniel, nakaugalian ko na rin ang gumawa ng mga gawaing bahay. Nakakahiya din naman kasi kapag wala akong gawin baka masumbatan pa ako. Masaya pa rin naman ako kahit papaano na napunta ako dito dahil sa wakas, malaya ko nang nalalapitan ang anak ko. Para sa anak ko, handa akong magtiis. Pakanta-kanta pa ako habang nagdidilig ng mga halaman ngunit, napahinto ako ng biglang may bumusina sa labas ng gate. Siguro si Daniel na iyon. May pinuntahan kasi ito sa kaniyang restaurant sa pagkadinig ko kanina, hindi ito magtatagal at tama nga ito dahil ngayon ay alam kong siya na ang bumubusina sa labas. Nagpatuloy pa rin ako sa pagdidilig dahil may guards naman na magbubukas doon. Nang makarinig ako ng mga yabag, dahan-dahan akong lumingon upang batiin ito ng good morning ngunit, para akong namagneto ng mapagtantong, may kasama pala ito. Isang babae. Maganda at matangk
Chapter 28I woke up without Daniel by my side. Hindi ko maiwasang malungkot dahil, kahit inangkin niya ulit ang katawan ko, alam kong hindi nagbago ang damdamin niya sa akin. He still hate me.Dahan-dahan akong bumangon mula sa I ibabaw ng kama at mabilis na pinulot ang nagkalat kong damit sa sahig.Nagtungo agad ako sa banyo at naglinis ng katawan. Hindi ko malilimutan ang mga nangyari kagabi. Sa paraan ng pag-angkin niya sa katawan ko, ay alam kong wala na siyang natitirang na pagmamahal ni katiting.Pagkatapos kong maligo, kaagad din akong bumaba at nagtungo sa sala. Gusto kong kausapin si Daniel dahil hindi naman namin napag-usapan ang kasunduan naming dalawa dahil sa nangyari.
Chapter 27Siguro mga ilang oras kong pinakatitigan ang calling card na ibinagay sa akin ni Daniel kagabi. I'm undecided if I will take his offer. Pero gusto kong makasama ang anak namin. And I'm still hoping na magkaayos kaming dalawa.Later on, I found my self dialing the number he has given me. Ilang sandali lang ay may sumagot sa kabilang linya."G-good morning," nag-aatubili kong bati. Pinakinggan kong mabuti kung anong sasabihin niya."Decided ka na ba?" diretsahang tanong nito na hindi pinansin ang pagbati ko.I bit my lower lips and tries to hold back my tears. Ang sakit na nagkakaganito na kami sa isang iglap.