Alessia's POVLUMABAS ako ng kwarto at wala doon si Stefano. Naisip ko na baka kasama na ito ni Elijah. Nanlalamig ang kamay ko na tinalunton ang daan patungo sa kwarto na tinutuluyan ni Elijah.Hindi ko mapigilan na isipin ang babaeng kayakap ni Elijah. Kahit malaki ang kasalanan ko ay hindi ko mapigilan na sumama ang loob. Ngunit ayokong magalit dahil wala akong karapatan sa bagay na iyon. Gustohin ko man ngunit mas prayoridad ko ngayon na maging malinaw ang lahat. Pagkatapos nito, kung ano man ang magiging sagot ni Elijah, doon na ako gagawa ng desisyon.Narating ko ang kwarto ni Elijah at nasa harap ako ng pintuan. May nakabantay doon na sentinel. Nakita naman nila ako kaya agad silang yumukod sa akin."Nandiyan ba si Elijah?" Mahinahong tanong ko sa kanila. Ngunit bago pa man sila nakasagot ay bumukas ang pintuan at iniluwa doon ang babaeng kasama niya. Pakiramdam ko ay kinapusan ako ng hangin nang nakita ko ito ng malapitan. Masyado itong maganda.Biglang hinalukay ng samu't-sar
Alessia's POV"ALES, please kumalma ka muna tapos mag-usap tayo ulit." Ramdam ko na kabado si Stefano kahit hindi niya pinapahalata."Hhmm..." Tugon ko na lang para tumahimik na ito. Hindi ito titigil kung hindi ako sasangayon sa sinasabi niya."S-sige, lalabas na muna ako. Dadalhan kita ng pagkain dito." Paalam naman niya sa akin ngunit nagmamadali itong lumabas.May ideya na ako na hindi sa kusina ang tungo nito kundi kay Elijah. Hindi ko naman hahayaan na magtagumpay si Stefano."Sushi, help me escape this place. It is time to leave." Mahinahon na saad ko kay Sushi at otomatikong nagising ito at tumalon pababa. Nakita ko naman na umuusok ang katawan nito at tumunog ang mga buto nito. Ilang segundo lang ay malaki na si Sushi, mas malaki pa sa akin.Is this thy real desire, mine own mistress?"Yes, I want to leave this place, far away from Elijah where he will never be able to find me." Yan ay kung hahanapin niya ako. Tugon ko kay Sushi at isinuot ko na ang makapal na balabal.Oft, a
Third Person's POVNAKABALIK na sina Elijah sa palasyo at sinalubong silang lahat ng mga sentinels at mga kawal ng Mythion. Nandoon din ang reyna, tuwang tuwa sa kanilang pagbabalik kahit madaling araw na silang nakauwi.Sinuyod naman ni Elijah ang kanyang mga mata, hinahanap ang isang pigura na nais niyang makita. Sabik na siyang makita at mahawakan muli si Alessia pero hindi niya ito nakikita. Agad na lumapit si Stefano sa kanya at yumukod ito."Maligayang pagbabalik, mahal na hari." Bati ni Stefano dito.Tumango naman si Elijah. "Nasaan si Alessia?" Agad na tanong ni Elijah kay Stefano at gusto naman magtampo ni Stefano dahil halatang walang pakialam ang hari sa kanya. Ang utak nito ay napupuno kay Alessia."Nagpapahinga na siya, kamahalan." Tugon naman ni Stefano."Your majesty, we were worried when we were told that you've gone missing, especially Alessia." Nag-aalalang saad ni Natalia ngunit ngumiti naman kaagad ito. "But I am glad that you are back now. It's been dreadful days
Third Person's POVNATAPOS na ni Elijah ang mga dapat niyang pirmahan kaya naman ay lumabas na siya sa kwarto at pumunta sa isang maliit na salas. May sofa doon, maliit na lamesa at bintana. Gusto niyang mag-isip at kalmahin ang sarili niya. Wala pa sa kamay niya ang mga ebidensya kaya hindi niya pwedeng lapitan si Alessia dahil tatraydorin lang siya ng sarili niya.Nakatayo lang si Elijah doon, madilim ang paligid at malakas ang hangin. Hindi niya magawang matulog lalo na at marami siyang kailangan gawin. Pagkatapos ng lahat ng ito ay aamin na siya kay Alessia. "E-Elijah?" Napalingon naman si Elijah dahil sa boses na tumawag sa kanya. Nakita niya si Erenea, kiming nakatayo at natatakot. "M-maaari ba a-akong s-sumama s-sa iyo?" Napakunot naman ang noo ni Elijah. Hindi mabasa ni Elijah kung ano man ang tumatakbo sa isipan nito para masabi iyon. Kakatwang wala na rin siyang maramdaman dito na hindi maipaliwanag ni Elijah. Pero masaya si Elijah dahil wala na siyang poproblemahin pa tun
Third Person's POVNAGKUKUMAHOG na tumakbo si Stefano papalapit kay Elijah. Kinakabahan ito lalo na sa pakikitungo ni Alessia. Hindi mapigilan ni Stefano na matakot sa mga posibleng mangyari."Kamahalan, si Alessia mukhang aalis na siya. May dala na siyang mga gamit." Kinakabahan na saad ni Stefano. Hindi ito mapakali dahil na rin sa reaksyon ni Alessia.Tila tinakasan naman ng dugo si Elijah at mabilis itong lumitaw sa harapan ng pintuan ng kwarto. Maraming sentinels doon na tila naalarma at hindi alam ni Elijah kung ano ang nangyayari. Marahas na binuksan ni Elijah ang pintuan at sumalubong sa kanya ang malamig na hangin. Nakita niya na basag na ang salamin ng bintana at nakakalat ang mga bubog nito sa sahig. Nililipad ang kurtina dahil na rin sa malakas na hangin mula sa labas at may mga iilan na niyebe na pumapasok sa silid.Itinuon niya ang kanyang pansin kay Alessia. Nakasakay na ito sa likod ni Sushi. Nakasuot ito ng isang puting coat at may scarf ito sa leeg na kulay pula. Nak
Alessia's POVNAGISING na lang ako dahil sa tunog ng mga tilaok ng manok. Pakiramdam ko ay nasobrahan ako sa tulog dahil kakagising ko pa lang ay inaantok na ulit ako. Bumangon naman ako at napatingin ako sa bintana. The sky is painted with the colorful hues in yellow, white and blue.Napakunot naman ang aking noo dahil kasisilang pa ng araw. Kung tama ang pagkakaalala ko, dapat ay hapon na sa oras na ito. Buong araw ba akong natulog? Kaya ba ganito ang nararamdaman ko dahil nasobrahan ako sa tulog?Walang akong magawa dahil nangyari na kaya ay kumuha na lang ako ng damit mula sa tokador. Nagtaka pa ako nang makita ko ang mga damit na nakatupi sa loob. May puti, asul, dilaw at kung anu-ano pang kulay. Ngunit nakakapagtataka na iba ang estilo ng mga iyon kaysa nakasanayan ko na kasuotan dito sa Valeria.Kumuha ako ng isa at tiningnan iyon. Kulay asul ang pinulot ko. There is a gold chain that serves as a tie from the front cover to the back. "Aren't this...a greek style dress?" I blur
Third Person's POVILANG araw na ang lumipas mula nang umalis si Alessia. Ilang araw din na walang pahinga si Elijah, sinuyod niya ang buong Wysteria mahanap lang ang nawawalang kasintahan. Napupuno ng pag-aalala at takot si Elijah dahil alam niya kung gaano kadelikado ang Wysteria lalo na kung gabi.Bawat araw ay tila pinapatay si Elijah ng paulit-ulit, walang buhay ngunit hindi humihinto sa paghahanap at pagdarasal na sana ay mahanap na niya si Alessia. Mas lalong nakonsensya si Elijah dahil sa pagtatalo nila ni Stefano noong araw na umalis si Alessia."Kamahalan, ano ba talaga ang nangyayari? Hindi aalis ng ganoon na lang si Alessia ng walang mabigat na dahilan. Naiintindihan ko na nasaktan ka, ngunit hindi ibig sabihin ay hindi nasasaktan si Alessia." Halos hindi mailarawan ang sakit at takot sa mukha ni Stefano. "Bata lang siya, kamahalan. Ikaw na higit na mas matanda sa kanya, ikaw dapat ang mas umintindi. Gustohin kong man magalit sa iyo ngunit wala akong karapatan.""Nothing h
Alessia's POVDAHIL sa bagot ko ay nagpasya ako na bumisita sa bayan ng Caracass. Nagsuot ako ng puting talukbong at hindi naman iyon kakaiba dahil madalas magsuot ng ganito ang mga kababaihan dahil na rin sa kasuotan ng Caracass.Narating ko ang bayan at napapayuko ako tuwing may mga dumadaan na mga sentinels. Kahit hindi ako magtanong, alam ko na may hinahanap sila. Kaya laking pasalamat ko na lang din dahil hindi nila ako napapansin.Pumunta ako sa mga tindahan kung saan may ibinebentang mga alahas na gawa sa mga makukulay na mga shells. Hindi ako mahilig sa mga ganitong bagay ngunit masyadong magaganda ang mga kulay nito na alam ko na hindi artipisyal kaya tiningnan ko ang mga iyon."Bili ka na binibini, sampung bronse lamang ang halaga ng bawat isa at bagay na bagay ito sa iyo." Nakangiting saad sa akin ng babae. All merchants will really say these things to their prospective buyer kahit ang totoo ay hindi naman talaga bagay. Nabiktima na din ako sa ganito noon. Kagaya ng mga dam
Alessia's POVLUMIPAS ang ilang buwan at sumapit na ang buwan ng septyembre. Unti-unti ko na rin natatanggap ang kapalaran ng anak ko sa hinaharap. I will not be able to see him grow up and turn into a man. But I have to accept everything because this is my only choice for him to suffer less.Marami din akong nababalitaan tungkol sa kaharian. Medyo magulo ngayon ang kaharian dahil maraming nagsilabasan na katiwalian at mga hindi mapagkakatiwalaan na mga imortal. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari kung bakit sila nagkagulo ngunit hindi na ako nagka-interes na alamin pa iyon. Ang mahalaga ay wala itong kinalaman sa akin. I already gave up on Elijah. It's been months since he stopped the search. He never appeared in front of me. He was not there when I need him the most. So I decide to let go of this feelings. Mahal ko pa rin siya, ngunit tumigil na akong umasa.It was not easy for me to forgive him no matter how sinful he was. I forgave him countless times before he can apologize. Hi
Alessia's POV"MERLIN, I'll do anything for my son. So tell me what are those ways for me to save him." Pinipigilan ko ang sarili ko na maiyak. Hindi ko inaasahan ang lahat ng ito.Iniisip ko pa lang na mahihirapan ang anak ko sa kanyang hinaharap ay tila pinipiga na ang puso ko sa sakit. I don't want him to suffer anything. I want him to live a comfortable life. I want him to be happy.Nakatingin si Merlin sa akin at bumakas ang awa sa kanyang mga mata. Somehow, he felt my despair."If you really love your child and you don't want him to suffer. Kill him while he's still in your womb." Saad niya sa akin na tila isang malamig na tubig ang bumuhos sa aking katawan. Tila ayaw tanggalin iyon ng aking pandinig."What?" Pakiramdam ko ay nabingi ako sa kanyang sinabi ay hindi ako sigurado kung tama ba ang narinig ko. Did he just said that I need to kill my own child? "Are you saying that I need to kill my child?" Nagsisimulang bumangon ang matinding disgusto ko kay Merlin. How can he say th
Alessia's POV"LOLO, malayo pa ba tayo?" Hindi ko mapigilan na magtanong dahil mahigit isang oras na kaming naglalakad at ramdam na ramdam ko na rin ang pagod. Nananakit na din ang mga paa ko dahil nagsisimula na silang mamaga."Malapit na apo, pasensya na ngunit para sa ikabubuti mo rin ang paglalakad na ito." Tugon naman sa akin ni Lolo at lumiko kami sa isang magkasangang landas.Mas mapapadali sana kung nagteleport si Lolo kasama ako ngunit hindi na iyon maaaring gawin dahil buntis ako. Masyadong malakas ang puwersa at tensyon ng teleportation na maaaring ikasama ng anak ko. Kaya wala kaming magagawa kundi ang maglakad. Mas lalong hindi din ako pwedeng sumakay ng kabayo dahil magalaw ang kabayo.Pinakiramdaman ko ang paligid. Mas nagiging makulimlim iyon at pakiramdam ko ay nagiging pamilyar sa akin. Ang mga buhay na puno ay nagiging patay. Makulimlim at mas malamig ang paligid.Napasinghap naman ako nang maalala ko na nakapunta na ko dito noon una kong nakilala sina Elijah at Ste
Alessia's POV"ALES Condor?" Gulat na sambit ko habang nakatitig sa kanya. "Ikaw ba ang pamangkin ni Honey at Falix?!"Nagulat din ito at halatang kilala niya si Honey at Falix."Kilala mo ang mga kamag-anak ko?" Hindi makapaniwalang tanong ni Ales sa akin. His eyes are wide as saucers because of surprise.It's weird to call him Ales because I am used to be called Ales as well. Pero siya ang totoong Ales Condor at ako naman ay si Alessia Andromeda Condor. I am aware from the very beginning that I am only borrowing his identity.Tumango naman ako. "Nakatira ako dati sa Samona. Sa makatuwid, sila ang kumupkop sa akin noon may nangyari sa akin at napadpad sa Samona." Kwento ko sa kanya. I am just telling the truth and I don't think it's bad.Naalala ko pa na inakala nila Honey na nawalan ako ng ala-ala at doon nila napagdesisyonan na gamitin ko ang katauhan ng pamangkin nila. They said, Ales was sickly until his family move to Waldorf. Right now, he no longer looks like sickly at all.Lu
Alessia's POVNANGHIHINA ang katawan ko ngayon at baon na baon pa sa isipan ko ang mga nangyari sa solstice kung paano ako naghirap na tila paulit ulit akong pinapatay. Lumipas na ang solstice at lumipas na din ang aking kaarawan na hindi ko man lang nagawang iselebra. Nananakit ang buo kong katawan ngayon at hindi ko magawang bumangon. Nanghihina ang katawan ko ngunit nagpapasalamat pa rin ako dahil buhay pa ako.Tila nakaukit sa aking isipan ang sakit na naramdaman ko sa sumpa na akala ko ay hindi ko kakayanin. Buong araw akong nagdusa. Umiyak ng umiyak sa sakit hanggang sa umiiyak na akong walang luha mailabas. It was the worst experience at nanatili si Papa Elias at Lolo sa aking tabi. Para din silang tinamaan ng sumpa habang wala silang nagagawa upang maibsan man lang ang aking nararamdaman.Akala ko mawawala na ang takot ko pagkatapos ng sumpa, ngunit may namumuong panibagong takot sa aking isipan at puso. Dahil oras na maipanganak ko ang bata sa sinapupunan ko ay siya na ang bu
Third Person's POVNAGKULONG sa silid si Elijah dahil inihanda na niya ang kanyang sarili sa parating na hagupit ng sumpa. Kahit uminom na siya ng gamot ay makakaramdam pa rin siya ng matinding sakit ngunit hindi katulad ng normal. Nakatingin si Elijah sa orasan, at oras na lumapag iyon ng hating gabi ay magsisimula ang sumpa.Sanay na si Elijah sa ilang taon na nararanasan ito ngunit hindi niya maiwasan na makaramdam ng matinding sakit. Ngunit kahit minsan ay hindi niya hiniling na mamatay, dahil higit na mas matimbang sa kanya ang makasama si Alessia.Ngunit natatakot siya dahil kung hindi siya makakaramdam ng sakit ngayon ay natitiyak niya na buntis si Alessia. Hindi niya ikakatuwa iyon dahil alam niyang si Alessia ang bubuhat ng sumpa at masasaktan ito. Walang problema sa kanya kung buntis si Alessia, basta mangyari lang iyon pagkatapos ng solstice.Kaya ang kanyang mga mata ay hindi humihiwalay sa orasan at bawat patak ng segundo ay nagbibigay kaba kay Elijah. Unti-unting kumukuy
Alessia's POV"SUSHI, you've been spending your time in the forest these days." Puna ko naman kay Sushi. Lagi itong lumalabas at sumasama ito kay Papa Elias tuwing nangangahoy ito. Matagal na rin na hindi nakapagpalit ng anyo si Sushi dahil ayaw namin matakot si Papa Elias, ngunit nakakatuwa na sumasama ito ng kusa, dahil dati ay halos nakadikit ito sa akin at hindi humihiwalay.Hindi naman ako nito pinansin at mas pinagtuunan pa nito ng pansin ang isang ligaw na bulaklak na nasa bakuran namin. Pinaglalaruan nito iyon at akmang kakagatin tapos hindi naman itutuloy."Hayaan mo na siya, nabuburo na din yan sa loob ng bahay kaya sumasama sa akin sa kakahuyan." Puna naman ni Papa Elias. Kasalukuyan na nagsisibak ito ngayon ng kahoy at ako naman ay naggaganchilyo ng gwantes para sa anak ko."Pa, makulit ito minsan si Sushi, kaya wag mong asarin ito lalo na kung kayo lang dalawa." Turan ko naman sa kanya. Natatakot ako na baka bigla na lang dagmalin ito ni Sushi dahil naasar. Alam ko na ma
Third Person's POVDUMATING ang inaasahang panauhin sa palasyo. Isa itong grupo ng mga salamangkero na inatasan na siyang gagawa sa gamot para hindi gaanong maapektohan ang Hari sa darating na solstice.Ilang taon din na nagdusa ang hari sa hagupit ng sumpa tuwing solstice. Ngunit dumating din ang araw na nagkaroon iyon ng gamot upang maibsan ang kanyang pagdurusa. Ngunit hindi iyon lubusan na nawawala. Ngunit kahit papaano ay hindi na kasing sakit ng karaniwan.In every solstice, Elijah's body will become weak and covered with shattering and endless pain. The pain which feels like his bones are being crushed and flesh are teared up. Kung ordinaryong imortal lang ang makakaranas ng sumpa ay hindi nito kakayanin at ikakamatay nito ang sakit.Lahat ng iyon ay tiniis ng Hari dahil alam niya na kabayaran iyon sa kasalanan na nagawa niya kay Elena. The solstice will always be the reminder on how he killed her. Now, he lost her again."Kamahalan, ito na po ang gamot niyo para sa darating na
Alessia's POVNAKAUWI na kami sa bahay. Naabutan ko naman si Lolo na nagdidikdik ng halamang gamot. Napakunot ang noo ko dahil masyadong maaga na umuwi si Lolo. Lagi itong gabi na umuuwi dahil maraming bumibili sa mga gamot na ibinebenta niya. Kaya nakakapagtataka na nakauwi na siya ng ganito kaaga."Lolo, bakit maaga kayong umuwi?" Tanong ko sa kanya at umupo ako sa sofa. Medyo pinahid ko ang kaunting pawis ko sa aking noo."Ilalagay ko muna ito sa storage, anak." Paalam naman sa akin ni Papa Elias at naglakad naman ito patungong storage room.Our house is not the typical Wysterian style. Kapareho ito sa bahay namin sa Pilipinas. Sinadya ito ni Lolo dahil inisip niya na hindi ako sanay sa bahay ng Wysteria. I prefer it this way too. I grew up in this kind of lifestyle at kahit ayos lang sa akin ang bahay sa Wysteria ay mas maayos pa rin sa akin ang bahay na nakasanayan ko."May dumating na mga sentinels at muntikan na nila akong nakita. Mukhang alam na ng hari na kasama kita Apo kaya