NINE in the morning, his things are ready. Avi was on her lap. Yakap-yakap niya na para bang magkakawalay sila nang mahabang panahon. Dumating na ang hinihintay niya... si Tyron. Kasama nito si Drake at Zeus. And as usual, his friends brought a food for his daughter. Mukhang panuhol ng mga ito kapag umalis na siya. "Good morning, dude. Good morning, Avi," may ngiting bati ni Drake. "Anong maganda sa umaga kung ikaw rin lang ang makikita ko?" Daig pa niya ang babaing naglilihi nang makita ang kaibigan. Nagsusungit na naman. Hindi ito nagsalita, bagkus ay nginisihan lang siya, saka'y kinuha si Avi. "Baby, mayroon bang dalaw ang daddy mo ngayon?" pabulong na sabi ni Drake ang sinabi, idinikit pa ang bibig sa tainga ng anak, ngunit dinig din naman niya.Sinamaan na lang niya ito ng tingin. Ibinigay sa kaniya ni Tyron ang details tungkol sa lupa. Hidalgo ang nagmamay-ari. Yumao na ang ama kaya ibinibenta ng panganay na anak, at tanging ang nakababatang anak ang namumukod-tanging hind
NAGKABUHOL-BUHOL ang pintig ng puso ni Aedam, hindi inaalis ang titig sa babaing katabi ng lalaking hawig ni Ramon. Masusi niyang sinusuri ang kabuohan nito. Hindi siya mapakali sa kinauupuan. "Her face-- shit!" anas ng kaniyang isipan. Naawat lang ang paninitig niya sa babae nang magsalita si Ramon. Napilitan siyang sulyapan ang ginoo. "By the way, Mr. Cromwell--" "Aedam na lang," maagap niyang pigil. "Oh! Okay. May mungkahi si Rodolfo." Itinuto nito ang lalaking katabi ng babaing tinitigan niya. Tumalim ang titig ng lalaking itinuro ni Ramon. Parang may lihim na galit sa kaniya. Tumayo na rin ito't humakbang palapit sa kaniya. "Mr. Cromwell, hindi ako sang-ayon sa gusto ng aking mga kapatid, pero kung papayag ka sa gusto ko, baka pumayag na rin akong ibenta ito." Medyo malagom ang boses nito, halos kasing taas din niya, pero kung sa pisikal na anyo, mas lamang siya rito. May kaitiman ang balat nito, kumpara sa kulay niya. "What is it?" "Huwag mo nang isama ang k
MABILIS na iniiwas ni Aedam ang paningin sa babae nang yakapin ito ng asawa. Inabala niya ang mata sa pagmamasid sa paligid habang nakadikit pa rin ang cellphone sa tainga. "Dude, may ipagagawa ako sa iyo. Ipa-check mo nga ang background ni Meadow kay Jack." "What?" "Call Jack!" "Hey, what's goin' on? Is there something wrong?" "Just do what I say, Drake!" "Wait, what do you want to know?" "Everything! Everything about her." "Okay. I'll call him." Pagkatapos ng kanilang pag-uusap ay bumalik na siya sa harapan ng magkakapatid. Hindi pa man tuluyang nakakaupo ay natampal niya ang noo, kaya nga pala niya kinuha ang cellphone ay para kausapin si Tyron. "Uhm, Mr. Hidalgo--" "Ramon na lang, tulad din ng pagtawag ko sa pangalan mo, Sir Aedam." Pinong ngiti ang itinugon niya rito. "Uhm, bago ako magdesisyon sa gusto mo... Rodolfo, right?" Walang emosyon itong tumango. Lampasan kung tumitig sa kaniya. Para bang inaarok hanggang kaniyang kaluluwa. "Puwede ko bang
HINDI mapakali si Aedam. Nasa loob na siya ng silid na pagpapahingahan. Katatapos lang iyong linisan, mukhang kalalagay din lang cover. Katulad ng sinabi ni Ramon, magkaharap ang ang dalawang silid. May dalawa pang silid sa bandang dulo ng kanang bahagi ng bahay pero mga gamit ang nakalagay doon. Ang kaniyang sasakyan ay binalikan niya at nakaparada na sa harapan ng bahay. Naihilamos niya ang dalawang palad sa mukha. "Shit!" murang pinakawalan ng bibig niya kasabay ang pabagsak na pag-upo sa gilid ng kama."Paanong kamukhang-kamukha ni Meadow si Daphne?" May biglang pumasok sa isipan niya. Mabilis na dinampot ang cellphone na ipinatong niya sa bedside table. Idinial niya ang number ni Jack. Nagparoo't parito siya habang hinihintay ang pagsagot ng kaibigan. "Jack, answer it! F*ck!" Sunod-sunod niya itong tinatawagan pero walang sumasagot. Ngali-ngali na niyang ibato ang phone. Bago pa niya maisip na sundin ang ibinubulong ng isipan ay pabagsak na inilipag niya ang hawak sa kama
ISANG mahabang mesa ang bumungad sa paningin ni Aedam. Puno ng pagkain. Kaniya-kaniya nang upo ang mga ito. Si Ramon ang nasa sentro, nasa kaliwa nito ang asawa at nasa kanang bahagi si Rodolfo, katabi nito ang babae at ang sinasabing anak. "Maupo ka na, Aedam. Pagdamutan mo na lamang ang aming nakayanan." "Don't mind it, Ramon. Marami ang nakahain at mukhang masarap. Umupo siya sa tabi ni Jelly, na nakaharap sa upuan ni Daphne. Bahagya niya itong sinulyapan, inaasikaso nito ang batang lalaki. Nagsimula silang kumain, manaka-naka'y nagkukuwento si Ramon. Ang iba nitong kapatid ay may sariling bahay na nasa nasasakupan din ng lupain. Si Rodolfo lang ang hindi humiwalay dito. Paminsan-minsan ay sumasabat sa usapan ang bunsong Hidalgo, ganoon din ang asawa ni Ramon. Ngunit si Daphne, tahimik lang itong ngumunguya ng pagkain. Hanggang sa matapos sila. Niyaya siya ni Ramon sa terrace. Doon nila ipinagpatuloy ang kanilang usapan habang nagpapababa ng kinain. Kung saan-saan humanto
KASAMA ang magkapatid na Ramon at Rodolfo, nilibot ni Aedam ang buong lupain. Malawak nga iyon, at ang malaking bahagi ay nakaharap sa kanayunan. Marami silang napag-usapan. Mataas na ang araw nang makabalik sila sa bahay ng Hidalgo. Dumiretso agad siya sa silid, balak niyang maligo. Pakiramdam niya'y nanlalagkit ang katawan dahil sa mainit na panahon. Bubuksan na sana niya ang pinto nang makarinig ng kaluskos sa katapat na silid. Bahagyang nakaawang ang pinto at dala ng kuryusidad ay pumihit siya para tingnan. Sinilip niya mula sa awang ang nasa loob, at ganoon na lamang ang panlalaki ng kaniyang mata sa nakita. Daphne is fully naked. Bagong ligo. Ang buhok ay balot ng tuwalya. May kung anong ipinapahid ito sa katawan. Nakatalikod ang babae sa pinto kaya hindi siya napapansin. And shit! Her body... her sexy body, it's like a sparkling diamond. Flashing. Dinaig pa ang isang ginto. Sabi nga lang ay likod pa lang... ulam na! Nakailang lunok siya ng laway. Mabilis din siyang umalis sa
MAY bahagi ng puso ni Aeda ang umapela na may asawa na si Meadow. Ang isiping may ibang pamilya na ito ay parang hindi niya kakayanin. Nanghihina ang tuhod niya. Parang may sumasakal sa kaniyang puso. Pero kung si Meadow nga ito, imposibleng anak nito si Jun-jun, dahil two years pa lang itong nawalay sa kanila. "Fvk!" Sumakit bigla ang ulo niya sa sobrang pag-iisip. Lalo siyang naguluhan. Nang oras ng tanghalian ay sila lamang tao ang nasa hapag-kainan, wala ang mag-anak ni Rodolfo. Bagama't tatlo lang sila ay puno pa rin ng pagkain ang mesa, tinolang manok, at pakbet na gulay, may panghimagas at prutas din. Kahit walang gasinong laman ang tiyan ay hindi siya makakain. Hindi mawala sa isipan niya ang nasaksihan sa pagitan ng batang Hidalgo at Daphne. May kutob siyang kakaiba ang nangyayari sa mag-asawa. May takot siyang naaninag sa mata ng babae. Nang matapos kumain ay nagpaalam siya sa mag-asawa, kailangan niyang mapadala kay Tyron ang details ng lupa. Inilabas niya sa bag ang
HINDI mapakali si Aedam. Matapos niyang makausap si Jelly ay umakyat na siya sa silid. Daig pa niya ang turumpo na paikot-ikot sa puwesto. Ang puso niya'y parang luluwa na sa sobrang lakas ng pintig. Tuliro rin ang kaniyang isipan. "Walang maalala sa Daphne?" Huminto siya at inihilamos ang dalawang palad sa mukha. "Si Meadow nga kaya ito? Kaya ba hindi namin natagpuan ang katawan ay napulot ito ng iba?" Parang gusto niyang magtatalon sa tuwa. May posibilidad talagang ito ang ina ni Avi. Awang ang bibig nang umupo siya sa gilid ng kama, ngunit agad ding tumayo. Kinuha ang cellphone, at kinontak si Jack. Pang-ilang ulit na niya itong tinatawagan ngunit hindi sumasagot. "Shit ka, Jack! Ano ba ang pinaggagawa mo? Bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko?" Nag-uumapaw na ang inis sa kaniyang dibdib, gayunpaman, pilit niyang pinikalma ang sarili. Wala rin namang mangyayari kung paiiralin niya ang galit. "Marami pa akong panahon. Hindi ako aalis hangga't hindi ko nasasagot ang gumug
HINDI ipinaalam ni Meadow kay Aedam ang tungkol sa na-receive niyang text message. Ayaw na niyang mag-isip ng kung anu-ano, isa pa'y ayaw na rin niyang mabahala ang kaniyang fiance. Gusto niyang sumaya ang kanilang buhay. At kung sinuman ang nag-text sa kaniya, sisiguraduhin niyang hinding-hindi iyon mangyayari. Kasalukuyan niyang sinusuri ang kaniyang wedding gown, simple lang ito. Kahit anong udyok ng kaniyang isipan na suotin iyon ay hindi niya ginawa. Naniniwala siya sa pamahiin. Yari sa mamahaling tela ang isusuot niya, nagtalo pa sila ni Aedam kung bakit iyon ang pinili nito. Okay na sa kaniya 'yong simple lang.Ilang beses niyang pinasadahan ng malalantik na daliri ang tela. Mas malambot pa sa kamay niya. Nang walang anu-ano'y may matinis na boses siyang narinig."Mommy..." Nilingon niya ito. Tumatakbo palapit sa kaniya, ngunit unti-unti ring bumagal nang makita ang gown na naka-display. Kita niya ang pagkamangha sa mukha ng anak."Wow, mommy, ang ganda po!" buong paghangang
HINDI mapuknat-puknat ang nakaukit na ngiti sa labi ni Meadow at pinakatitigan n'ya rin ang suot na engagement ring. Kagabi lang ay nag-propose si Aedam at ngayon ay bumili ito ng singsing. "Ang ganda po, mommy!" buong paghangang sambit ni Avi. Ang mata nito'y nangingislap na nakatutok sa suot niyang singsing."Nagustuhan mo ba, anak?""Opo." Nakangiti itong tumitig sa kanya. "I love you so much, mommy.""I love you more, anak."Yumakap ito sa kaniya. Mas tuwang-tuwa pa ang anak niya sa nalalapit nilang kasal ni Aedam. At humihirit pa ito, gusto na raw ng kapatid. Sa loob ng dalawang buwang paghahanda para sa nalalapit na pag-iisang dibdib ay naging abala si Meadow. Sa kaniya ibinigay ni Aedam ang pangangasiwa sa kanilang kasal. Siya ang naglilista ng pangalan na kanilang magiging bisita. Siya rin ang humanap ng mag-ca-cater. Ilang araw bago sumapit ang kanilang kasal ay may tao siyang binisita, isinama niya si Avi at kahit ayaw ni Aedam ay napilitan na rin ito. Nakaupo silang m
HINDI pa rin maka-move on si Aedam sa nawalang singsing. Imagine, nagkakahalaga ito ng twenty thousand pesos at sa isang iglap ay naglaho na parang bula. Pero, balewala naman ang pera, sisiw lang 'yon sa kaniya, ang iniisip lang niya ay walang kapares ang singsing na 'yon. Maganda at simple, kaya nagustuhan niya. Tiyak na magugustuhan rin iyon ni Meadow. Kung bakit naman kasi napakakalat niya at malilimutin pa! "Anong ginagawa mo rito?"Nasa terrace siya ng mansiyon at minamasdan ang tahimik na paligid. Nilingon niya ang nagsalita. Saka'y ngumiti ng pagkatamis-tamis. Ibinuka niya ang dalawang braso habang hinihintay ang paghinto nito sa kaniyang tapat. Naunawaan iyon ni Meadow, agad itong sumilid sa matiponong braso niya."Anong ginagawa mo rito?" ulit na tanong nito. "Hindi ka pa ba inaantok?""May iniisip lang ako." Isiniksik niya ang mukha sa leeg nito at inamoy-amoy na parang bulaklak."What are you thinking, hmm?" Gumanti ito ng yakap, ang mukha ay nakasubsob sa kaniyang dibdib.
MANAKA-NAKANG pagsulyap ang ginagawa ni Aedam sa katabi. Tahimik lang itong nakamasid sa binabagtas nilang daan. Simula nang lumabas sila sa provincial jail ay wala na itong kibo. Aminin man niya o hindi, may kirot siyang naramdaman nang magtanong siya tungkol sa nararamdaman nito para kay Rodolfo. Dalawang taong nakasama ni Meadow ang lalaking 'yon at natatakot siyang isipin na may nararamdaman ito. He sighed. He tried to remove what was bothering his mind. Ngayong bumalik na ang alaala ni Meadow, he has nothing to worry about that. Isa pa'y hindi tunay itong asawa ni Rodolfo. Ang dapat niyang pagtuunan ng pansin ay ang iaalok niyang kasal dito. Sana lang ay pumayag ito. He reached her palm and brought it to his lips. Salubong ang kilay nang tingnan niya si Meadow. Nginitian niya ito. "I love you, my Meadow. You're mine and I'm only yours." Hindi ito tumugon, bagkus ay umawang lang ang bibig. Hanggang sa marating ang lugar na pagtatayuan ng CromX ay hindi na niya binitiwan p
NANGINGINIG at hindi halos maihakbang ni Meadow ang mga paa papasok sa provincial jail. Ang araw na iyon ang itinakda para magkausap sila ni Rodolfo, ang lalaking nagsabing asawa niya, ang lalaking nagpahirap sa kaniya. Kapag sinasaktan siya nito'y halos mawalan na siya ng hininga. "Are you okay?" Nilingon niya ang nagsalita. "A-Aedam..." Nakaantabay lang ito sa likuran niya. "Kung hindi mo pa kaya, huwag mong pilitin. Mahihirapan ka lang. Marami pa namang pagkakataon, e." Hinawakan nito ang nanlalamig niyang palad. Napilitan siyang ngumiti. "Okay lang. Nandito na rin naman tayo, e. Kinakabahan lang talaga ako. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kaniya. Kung sisigawan ko ba siya, o sasampalin?" Napahinga ito ng malalim. Ang titig nito'y parang sinusuri siya hanggang sa kailaliman ng kaniyang katawan. "Can I ask you something, baby?" Maang na tumitig siya rito. Bakit biglang may nagrambulan sa kaniyang dibdib? "Y-yes? A-ano 'yon?" nauutal niyang tugon. "Minah
"HEY, what's up, dude!"Sinulyapan ni Aedam ang pinagmulan ng tinig, si Kent at Zeus. Anong ginagawa ng dalawang 'to sa office niya? Wala bang trabaho ang dalawang ito? Kunsabagay, sila nga rin pala ang boss. Hindi na lang siya nagsalita, hinintay na lang niya ang paglapit ng dalawa. "Busy?""Uhm, oo. Kaya kung aabalahin niyo ako, makakaalis na kayo," biro niya. Ilang araw na simula nang lumabas si Avi sa hospital, ilang araw na rin siyang tutok sa trabaho, isa pa ay nalalapit na ang pagpapatayo ng branch ng CromX sa Lucena. Tulad ng ipinangako niya kay Meadow, sasamahan niya papunta roon, kaya ngayon ay hindi na siya umaalis sa kaniyang office."Ang harsh mo talaga," tinig ni Kent, na sinabayan ng pasalampak na upo sa bangkong nasa unahan ng kaniyang mesa.Pinukol lang niya ito ng masamang tingin at muling ibinalik ang atensiyon sa tinatapos na gawain. "Tsk. Zeus, bakit pa pala tayo nagpunta rito? Busy at hindi puwedeng abalahin pala ang tao rito."Napaangat ang kilay niya, sinun
NAKATUNGHAY si Meadow sa harapan ng magarang mansiyon. Ang kanilang anak na kanina pa hindi maubos-ubos ang sinasabi ay hinihila na ang kamay niya papasok. Si Aedam ang nagbitbit ng mga gamit nito at ang mga kaibigan nito'y nauna nang dumating."Mommy, lets go na po. Ipakikila kita kay Yaya Eliza ko and Manang Laura, Ate Danica." Nasa mukha ni Avi ang sobrang kaligayahan. Siya man ay kasiyahan ang nararamdaman. Dalawang taong nawalay sa mahal na anak, pinagsamantalahan ang nawalang memorya niya. Nakaranas ng kalupitan sa hindi kilalang tao and finally, nakabalik na siya. Nakabalik na sa piling ng taong tunay na nagmamahal sa kanya.Hinayaan niya ang anak na hilahin siya. Habang naglalakad papasok ay panay tawag ito. Hindi n'ya tuloy napagmasdan ang paligid. Humantong sila sa kitchen. Malawak ang lugar at kung ihahambing ay para nang isang bahay ng ordinaryong tao. May dalawang mataas na fridge. Maraming cabinet at sa tingin niya'y doon nakalagay ang mga pinggan. "Ate Eliza, she's my
"AEDAM...""Hmmm?""Gusto kong pumunta sa lugar kung saan mo ako nakitang muli."Sinulyapan niya ito. "Bakit?" Kasalukuyan silang nakahiga, ang kanilang anal ay himbing na himbing na, pinagkakasya ang mga katawan sa pang-isahang bed na nasa gilid. Nakaunan ito sa kaniyang braso."Gusto kong makausap si Rodolfo at si Jun-jun na rin." Sinalubong niya ang pag-angat nito ng paningin. "Kaya mo na ba siyang harapin?"Tumango lang ito. Ang mata ay namumungay na nakatitig sa kaniya. Tumagilid siya ng higa paharap dito, idinait ang palad sa mukha at masuyong hinaplos iyon. "Okay. If that's what you want," sang-ayon niya. "Pero sasamahan kita, ha? Ayokong malalagay kang muli sa kapahamakan. Hindi ko na kakayanin pa kung may masamang mangyayari sa iyo." Pagkawika ay hinagkan niya ito sa noo, tungki at bumaba sa labi. Ilang segundo ring naglapat ang labi nila. "I love you!" Hindi naman masamang umamin ng tunay na nararamdaman, hindi ba? Wala naman itong boyfriend, hindi tunay na fiance si Rey
HINDI makapaniwala si Aedam sa nalaman. Ikinuwento ni Meadow ang buhay nang maliit pa ito. "Ikaw ang babaing 'yon?" Ang mata ay namimilog na. Tumango si Meadow. "Ako nga," anito at saka'y payak na ngumiti. Umawang ang kaniyang bibig. Kakikitaan siya ng gulat at pagkamangha. Matagal na pala siya nitong kilala at siya... heto't hindi nakilala ang batang naging parte ng kanilang buhay. Matagal na rin itong hinahanap ng kaniyang ama. "Ako ang batang sinabihan mo na ingatan ko ang mata ng 'yong ina, dahil kapag hindi, kukunin mong muli ito sa akin. Naalala mo ba... umiyak pa ako matapos mong sabihin 'yon sa akin--" "Sinabi ko rin na, binibiro lang kita. At kapag hindi ka tumigil ay hahalikan kita," dugtong niya. Naalala niya na hinanap niya ang babaing pinagsalinan ng mata ng kaniyang ina. Kahit ayaw pumayag ng doktor ay nagpumilit siyang malaman kung sino iyon. Nakita niya ito sa dulo ng hospital. Doon niya ito tinakot. Hindi niya ipinagtapat sa ama na nakilala niya ang batang