"Minnie, anong sinabi sayo ni Lee?" Tanong agad ni Hannah pagkaupo nina Minnie at Alex.
“That was crazy,” kaswal na sabi ni Alex, naaalalang wala siyang kinalaman kay Minnie. Tinawag sila ni Lee para kutyain sila."Tinulungan mo pa rin ako, kaya gusto mo akong tulungan!" Sabi ni Minnie sa kanya.Napatakip siya ng bibig at hindi tumingin sa kanya.“Anong meron? Bakit parang hindi ka masaya?" Medyo nalungkot si Hannah habang hawak niya ang kamay ni Minnie at mahinang tinanong. Mukhang hindi maganda na tinawag sila ni Lee.“Hindi ko alam kung ano ang gusto ni Lee. Tinanong niya ako kung boyfriend ko ba itong loser na ito.” Umupo siya sa upuan at tumingin kay Hannah.“Oh, kaya ipinaliwanag mo kay Lee na tinutulungan ka lang niya sa stream mo at hindi mo siya boyfriend,” sagot ni Hannah."Gusto kong magpaliwanag, ngunit ang organizer ay patuloy na kumindat sa akin at sinabi sa akin na sabihin siya. So, in the enTulala si Alex, nakatingin sa dagat, nang marinig niya ang mahinang boses sa kanyang tainga na nagsasabing, "Alex." Nang lumingon siya ay nakita niya si Minnie na nakatingin sa kanya na parang humihingi ng tawad.“I'm sorry, masyado akong naiinip. Hindi kita dapat sinaktan. I feel terrible,” sabi niya habang naka-squat sa tabi niya.“Kalimutan mo na. Anyway, it's no use saying anything,” mahinahon niyang sagot. Tinutulungan siya ng dagat na makapagpahinga.“Oo, subukan mong magpahinga. Sino ang nakakaalam kung kailan darating ang bagyo? Tsaka hindi ko akalain na makukuha tayo nito. Mami-miss kita ng todo-todo,” nakangiting sabi nito.She continued, “Bakit ka nakaupo lang dito? Sobrang boring. May swimming pool doon. Alam kong marunong kang lumangoy. Bakit hindi mo ako turuan?”Nakaupo sa deck, sinabi ni Alex na may katuwaan, “Wala kang dalang swimsuit at hindi rin ako magaling magturo sa iyo. Bakit hindi
“Anong ginawa mo? Ito ang tingin ko sa iyo,” sabi ni Lee, at sinuntok niya ang kapitan sa mukha. Ang kapitan ay hindi naninindigan para sa kanyang sarili. Nagsimula na lang siyang umiyak at bumulong sa sarili.“Wala kang silbi.” Muling saway ni Lee sa kapitan. Siya ay nag-aalala na ang tulay ay maaari ring magsimulang baha. Kailangan niyang makapunta sa isang ligtas na lugar. Mabilis siyang tumakbo palabas.Napaupo sa sahig ang kapitan. Nawalan siya ng kontrol sa cruise ship, at ito ay inaanod sa dagat. Ang masama pa, ngayon ay baha na. Sa oras na ito, mahigit animnapung nautical miles ang layo nila mula sa baybayin, at alam niya na ang isang rescue boat ay aabutin ng hindi bababa sa dalawang oras bago makarating sa kanila. Sa oras na iyon, ang cruise ship ay lulubog na.Sa pag-iisip na dahil sa kanya, halos isang libong tao ang maaaring malunod, ayaw niyang mabuhay. Naligtas man siya kahit papaano, alam niyang nasira niya ang cruise ship na mi
Dahil sa gulat, binitawan ni Lee ang kamay ng batang babae, at sinamantala niya ang pagkakataong kagatin ang pulso nito at tumakbo palayo sa kanya. Sigaw niya habang malayang umaagos ang dugo sa kamay niya."Nay," umiiyak na sabi ng dalaga habang tumatakbo papunta sa kanyang ina.Hinarang ng isang marino si Lee na sumakay sa bangka, at sinabing, “Pasensya na po, Sir. Hindi ka makakasakay sa bangka. Kailangan mong maghintay sa susunod."Nakaramdam siya ng pagkadismaya at galit. Alam niyang muntik na siyang makasakay sa rescue ship. Bumulong siya sa marino, “Buddy, hindi mo ako kilala, pero boss ako ng Dempsey Corporation. Ang tatay ko ay isa sa pinakamayamang tao sa paligid. Napakayaman ng pamilya ko. Kung pinasakay mo ako sa bangkang ito, gagantimpalaan ka ng husto.”"Paumanhin, ngunit hindi," sabi ng marino at umiling.Nagalit si Lee, ngunit tumanggi ang marino na sumakay sa barko. Sa wakas, maaari na lang siyang lumayo nang may galit.
Habang lumalayo ang yate, nakaupo sina Alex, Justin, Hannah, at Minnie sa deck at nag-uusap. Bagama't hindi kilala ni Minnie kung sino si Justin, naisip niyang mukhang mayaman ito, at nagulat siya nang marinig niyang tinawag niya si Alex na kapatid. Napaisip siya, galing din ba sa mayamang pamilya si Alex?“Kuya, nagulat ako na pumunta ka sa Twitch party,” nakangiting sabi ni Justin kay Alex.Nag-aalalang naghintay si Minnie sa sagot ni Alex, ngunit nanatili siyang tahimik. Kung hindi niya ipinilit na pumunta si Alex sa party, hinding-hindi malalagay sa panganib ang buhay nito."Hindi mo ba ako ipapakilala sa mga magagandang babae na ito?" biro ni Justin.Nang makitang hindi mag-abala si Alex na ipakilala sila, si Minnie ang nagkusa. Tumayo siya at sinabing, “Hello, Justin. My name is Minnie, at isa ako sa mga kaklase ni Alex. Ang pangalan niya ay Hannah, at kaibigan ko siya.”Tumango si Justin. Tumingin siya kay Alex at bahagyang ngu
“Ano?” Sa sobrang tuwa, dali-daling lumapit si Alex kay Ken at hinawakan ang braso nito. Tinanong niya, "Ken, may balita ka ba tungkol kay Debbie?""Well, oo." Tumango si Ken. Pinindot niya ang isang button sa kanyang cell phone at may lumabas na litrato sa screen, na ipinakita niya kay Alex. Ito ay mula sa isang cell phone. Nakilala agad ito ni Alex bilang phone ni Debbie. Sa sobrang tuwa niya ay halos hindi na siya makapagsalita. Kinuha niya ang telepono kay Ken at nauutal, “Itong cell phone. Kay Debbie yan.""Buweno, natagpuan ito ng aming mga tao sa Washington DC Alam namin mula sa mga fingerprint sa screen na tiyak na kay Debbie iyon. Ngayon, kinumpirma mo na rin,” nakangiting sabi ni Ken. Pagpapatuloy niya, “Naniniwala na ako ngayon na may napakagandang pagkakataon na nasa Washington si Debbie. Doon ko itutuon ang ating paghahanap. Kumbinsido ako na malapit na tayong magkaroon ng napakagandang balita.”“Okay. Mangyaring
“Well, gusto ng isang kaibigan ko na pumunta mamaya. Marami siyang gusto sa akin, ngunit hindi siya naglakas-loob na sabihin sa akin. Gusto ko lang may magpanggap na magnanakaw at bugbugin ako, para gumanap ang kaibigan ko bilang isang knight in shining armor. Baka ipagtapat niya ang pagmamahal niya sa akin,” sabi ni Rose kay Kelly.Parehong nagulat sina Kelly at Sharon, na nakaupo sa tabi ng lawa.“Wag ka kasing magtaka. Hindi ko mapigilan. Sobrang gusto ako ng taong ito, pero sobrang payat ko. Babae ako. Hindi ko masabi sa kanya ang nararamdaman ko para sa kanya. Gustuhin ko mang mangumpisal, dapat nasa tamang kapaligiran. Kaya, humiling ako ng isang tao na tumulong sa akin sa pamamagitan ng paglalaro ng isang bahagi.Sa totoo lang, hindi nahiya si Rose. Si Alex ay isang napakayaman na lalaki, tila may dose-dosenang mga pagkakakilanlan, at higit pa sa handang habulin niya ang isang taong tulad niyan, kahit na ikinahiya niya ang kanyang sarili sa pr
"Bata, bumalik ka sa hotel kasama ko." Nagpanggap pa rin ang matangkad na lalaki na sinasampal si Rose. Nang makitang lumalayo si Alex nang hindi lumilingon, tinawag din siya nito sa malakas na boses. “Kumusta, dadalhin ko itong magandang babae sa aking hotel, hayaan siyang gumulong sa malaking kama kasama ko…”“Anong meron? Nagperform ako nang napakahusay.” Tiningnan ng matangkad na lalaki ang papaalis na pigura ni Alex at nagtanong, “Rose, bakit hindi ito gumana?”Binitawan niya ito sa pagkakahawak at sinampal siya ni Rose sa mukha at saka pinalo pa ng kaunti. Sa sobrang galit nito ay hinampas siya nito sa likod dahilan para masuray-suray at muntik nang mahulog sa lupa.“You bitch. Nandito lang ako para tulungan kang umarte ng isang eksena. Kumakain ka ba ng dinamita para sa tanghalian? Gusto mo pa bang lokohin yung gwapong yun? Nilinaw niya na may gusto siya sa isang babae na nagngangalang Debbie. Dapat ikahiya mong
“Ha ha!” tumawa ang dalaga. Umabot sa puso niya ang sinabi ni Alex. Tiningnan niya ito nang mataman at nakangiting sinabi, "Medyo talo ka."“Hoy, maganda; I mean, hey, girl, hindi ka na ba galit sa akin?” Nang makita ang ngiti nito, medyo napahinga siya ng maluwag."Kung hindi mo ako tinatawanan, bakit ako magagalit sa iyo?" sabi ng dalaga habang sinulyapan siya.“Ang sarap pakinggan. Kung busy ka, iiwan kita." Kinawayan ni Alex ang kamay niya at nagsimulang maglakad.“Teka, ayaw mo ba ng pancake?”"Gagawin mo ang mga ito para sa akin?" Nagtatakang tanong ni Alex. Hindi sumagot ang dalaga. Naka-scoop na siya ng isang sandok ng batter mula sa isang mangkok, ibinuhos ito sa grill, at pinaikot ito gamit ang likod ng isang kutsara.Uminit ang puso ni Alex, at naglakad siya pabalik sa counter ng food truck. Isang katakam-takam na aroma ang umabot sa kanya.“Napakahusay mong magluto, at masarap ang amoy nil
“Ha ha!” tumawa ang dalaga. Umabot sa puso niya ang sinabi ni Alex. Tiningnan niya ito nang mataman at nakangiting sinabi, "Medyo talo ka."“Hoy, maganda; I mean, hey, girl, hindi ka na ba galit sa akin?” Nang makita ang ngiti nito, medyo napahinga siya ng maluwag."Kung hindi mo ako tinatawanan, bakit ako magagalit sa iyo?" sabi ng dalaga habang sinulyapan siya.“Ang sarap pakinggan. Kung busy ka, iiwan kita." Kinawayan ni Alex ang kamay niya at nagsimulang maglakad.“Teka, ayaw mo ba ng pancake?”"Gagawin mo ang mga ito para sa akin?" Nagtatakang tanong ni Alex. Hindi sumagot ang dalaga. Naka-scoop na siya ng isang sandok ng batter mula sa isang mangkok, ibinuhos ito sa grill, at pinaikot ito gamit ang likod ng isang kutsara.Uminit ang puso ni Alex, at naglakad siya pabalik sa counter ng food truck. Isang katakam-takam na aroma ang umabot sa kanya.“Napakahusay mong magluto, at masarap ang amoy nil
"Bata, bumalik ka sa hotel kasama ko." Nagpanggap pa rin ang matangkad na lalaki na sinasampal si Rose. Nang makitang lumalayo si Alex nang hindi lumilingon, tinawag din siya nito sa malakas na boses. “Kumusta, dadalhin ko itong magandang babae sa aking hotel, hayaan siyang gumulong sa malaking kama kasama ko…”“Anong meron? Nagperform ako nang napakahusay.” Tiningnan ng matangkad na lalaki ang papaalis na pigura ni Alex at nagtanong, “Rose, bakit hindi ito gumana?”Binitawan niya ito sa pagkakahawak at sinampal siya ni Rose sa mukha at saka pinalo pa ng kaunti. Sa sobrang galit nito ay hinampas siya nito sa likod dahilan para masuray-suray at muntik nang mahulog sa lupa.“You bitch. Nandito lang ako para tulungan kang umarte ng isang eksena. Kumakain ka ba ng dinamita para sa tanghalian? Gusto mo pa bang lokohin yung gwapong yun? Nilinaw niya na may gusto siya sa isang babae na nagngangalang Debbie. Dapat ikahiya mong
“Well, gusto ng isang kaibigan ko na pumunta mamaya. Marami siyang gusto sa akin, ngunit hindi siya naglakas-loob na sabihin sa akin. Gusto ko lang may magpanggap na magnanakaw at bugbugin ako, para gumanap ang kaibigan ko bilang isang knight in shining armor. Baka ipagtapat niya ang pagmamahal niya sa akin,” sabi ni Rose kay Kelly.Parehong nagulat sina Kelly at Sharon, na nakaupo sa tabi ng lawa.“Wag ka kasing magtaka. Hindi ko mapigilan. Sobrang gusto ako ng taong ito, pero sobrang payat ko. Babae ako. Hindi ko masabi sa kanya ang nararamdaman ko para sa kanya. Gustuhin ko mang mangumpisal, dapat nasa tamang kapaligiran. Kaya, humiling ako ng isang tao na tumulong sa akin sa pamamagitan ng paglalaro ng isang bahagi.Sa totoo lang, hindi nahiya si Rose. Si Alex ay isang napakayaman na lalaki, tila may dose-dosenang mga pagkakakilanlan, at higit pa sa handang habulin niya ang isang taong tulad niyan, kahit na ikinahiya niya ang kanyang sarili sa pr
“Ano?” Sa sobrang tuwa, dali-daling lumapit si Alex kay Ken at hinawakan ang braso nito. Tinanong niya, "Ken, may balita ka ba tungkol kay Debbie?""Well, oo." Tumango si Ken. Pinindot niya ang isang button sa kanyang cell phone at may lumabas na litrato sa screen, na ipinakita niya kay Alex. Ito ay mula sa isang cell phone. Nakilala agad ito ni Alex bilang phone ni Debbie. Sa sobrang tuwa niya ay halos hindi na siya makapagsalita. Kinuha niya ang telepono kay Ken at nauutal, “Itong cell phone. Kay Debbie yan.""Buweno, natagpuan ito ng aming mga tao sa Washington DC Alam namin mula sa mga fingerprint sa screen na tiyak na kay Debbie iyon. Ngayon, kinumpirma mo na rin,” nakangiting sabi ni Ken. Pagpapatuloy niya, “Naniniwala na ako ngayon na may napakagandang pagkakataon na nasa Washington si Debbie. Doon ko itutuon ang ating paghahanap. Kumbinsido ako na malapit na tayong magkaroon ng napakagandang balita.”“Okay. Mangyaring
Habang lumalayo ang yate, nakaupo sina Alex, Justin, Hannah, at Minnie sa deck at nag-uusap. Bagama't hindi kilala ni Minnie kung sino si Justin, naisip niyang mukhang mayaman ito, at nagulat siya nang marinig niyang tinawag niya si Alex na kapatid. Napaisip siya, galing din ba sa mayamang pamilya si Alex?“Kuya, nagulat ako na pumunta ka sa Twitch party,” nakangiting sabi ni Justin kay Alex.Nag-aalalang naghintay si Minnie sa sagot ni Alex, ngunit nanatili siyang tahimik. Kung hindi niya ipinilit na pumunta si Alex sa party, hinding-hindi malalagay sa panganib ang buhay nito."Hindi mo ba ako ipapakilala sa mga magagandang babae na ito?" biro ni Justin.Nang makitang hindi mag-abala si Alex na ipakilala sila, si Minnie ang nagkusa. Tumayo siya at sinabing, “Hello, Justin. My name is Minnie, at isa ako sa mga kaklase ni Alex. Ang pangalan niya ay Hannah, at kaibigan ko siya.”Tumango si Justin. Tumingin siya kay Alex at bahagyang ngu
Dahil sa gulat, binitawan ni Lee ang kamay ng batang babae, at sinamantala niya ang pagkakataong kagatin ang pulso nito at tumakbo palayo sa kanya. Sigaw niya habang malayang umaagos ang dugo sa kamay niya."Nay," umiiyak na sabi ng dalaga habang tumatakbo papunta sa kanyang ina.Hinarang ng isang marino si Lee na sumakay sa bangka, at sinabing, “Pasensya na po, Sir. Hindi ka makakasakay sa bangka. Kailangan mong maghintay sa susunod."Nakaramdam siya ng pagkadismaya at galit. Alam niyang muntik na siyang makasakay sa rescue ship. Bumulong siya sa marino, “Buddy, hindi mo ako kilala, pero boss ako ng Dempsey Corporation. Ang tatay ko ay isa sa pinakamayamang tao sa paligid. Napakayaman ng pamilya ko. Kung pinasakay mo ako sa bangkang ito, gagantimpalaan ka ng husto.”"Paumanhin, ngunit hindi," sabi ng marino at umiling.Nagalit si Lee, ngunit tumanggi ang marino na sumakay sa barko. Sa wakas, maaari na lang siyang lumayo nang may galit.
“Anong ginawa mo? Ito ang tingin ko sa iyo,” sabi ni Lee, at sinuntok niya ang kapitan sa mukha. Ang kapitan ay hindi naninindigan para sa kanyang sarili. Nagsimula na lang siyang umiyak at bumulong sa sarili.“Wala kang silbi.” Muling saway ni Lee sa kapitan. Siya ay nag-aalala na ang tulay ay maaari ring magsimulang baha. Kailangan niyang makapunta sa isang ligtas na lugar. Mabilis siyang tumakbo palabas.Napaupo sa sahig ang kapitan. Nawalan siya ng kontrol sa cruise ship, at ito ay inaanod sa dagat. Ang masama pa, ngayon ay baha na. Sa oras na ito, mahigit animnapung nautical miles ang layo nila mula sa baybayin, at alam niya na ang isang rescue boat ay aabutin ng hindi bababa sa dalawang oras bago makarating sa kanila. Sa oras na iyon, ang cruise ship ay lulubog na.Sa pag-iisip na dahil sa kanya, halos isang libong tao ang maaaring malunod, ayaw niyang mabuhay. Naligtas man siya kahit papaano, alam niyang nasira niya ang cruise ship na mi
Tulala si Alex, nakatingin sa dagat, nang marinig niya ang mahinang boses sa kanyang tainga na nagsasabing, "Alex." Nang lumingon siya ay nakita niya si Minnie na nakatingin sa kanya na parang humihingi ng tawad.“I'm sorry, masyado akong naiinip. Hindi kita dapat sinaktan. I feel terrible,” sabi niya habang naka-squat sa tabi niya.“Kalimutan mo na. Anyway, it's no use saying anything,” mahinahon niyang sagot. Tinutulungan siya ng dagat na makapagpahinga.“Oo, subukan mong magpahinga. Sino ang nakakaalam kung kailan darating ang bagyo? Tsaka hindi ko akalain na makukuha tayo nito. Mami-miss kita ng todo-todo,” nakangiting sabi nito.She continued, “Bakit ka nakaupo lang dito? Sobrang boring. May swimming pool doon. Alam kong marunong kang lumangoy. Bakit hindi mo ako turuan?”Nakaupo sa deck, sinabi ni Alex na may katuwaan, “Wala kang dalang swimsuit at hindi rin ako magaling magturo sa iyo. Bakit hindi
"Minnie, anong sinabi sayo ni Lee?" Tanong agad ni Hannah pagkaupo nina Minnie at Alex.“That was crazy,” kaswal na sabi ni Alex, naaalalang wala siyang kinalaman kay Minnie. Tinawag sila ni Lee para kutyain sila."Tinulungan mo pa rin ako, kaya gusto mo akong tulungan!" Sabi ni Minnie sa kanya.Napatakip siya ng bibig at hindi tumingin sa kanya.“Anong meron? Bakit parang hindi ka masaya?" Medyo nalungkot si Hannah habang hawak niya ang kamay ni Minnie at mahinang tinanong. Mukhang hindi maganda na tinawag sila ni Lee.“Hindi ko alam kung ano ang gusto ni Lee. Tinanong niya ako kung boyfriend ko ba itong loser na ito.” Umupo siya sa upuan at tumingin kay Hannah.“Oh, kaya ipinaliwanag mo kay Lee na tinutulungan ka lang niya sa stream mo at hindi mo siya boyfriend,” sagot ni Hannah."Gusto kong magpaliwanag, ngunit ang organizer ay patuloy na kumindat sa akin at sinabi sa akin na sabihin siya. So, in the en