CHAPTER 5

After five years, Xander is turning 40 soon. What’s with the age when he doesn’t even think of quitting as a bachelor? But it doesn’t mean to say that he isn’t going to marry anymore.

He is not even picky, it is just that, something happened five years ago which he couldn’t forget.

That very day, while inside the elevator, gusto niyang balikan ang babaeng iyon. He is responsible for her at that very moment dahil may nangyari sa kanila. He was not raised to disprespect woman lalo pa’t limang babaeng magkakasunod ang kanyang mga kapatid na babae.

Bumalik si Xander sa kanyang opisina kaharap ang maraming pending na trabaho ng araw na iyon. Tulad ng mga nagdaang taon, kaharap niya ang mga pipirmahang papeles at tseke. May iri-review siyang mga proposals mula sa mga kliyente, in and out of the country. What a busy day for him? He was able to survive because he had a loyal secretary. Ngunit ng umagang iyon, wala pa si Eula. First time na nangyari ito. Ni minsan ay hindi niya nagawang umabsent o kahit ma-late.

“Sir, nasa ibabaw na po ng desk ninyo ang inyong schedule for the next 15-30 days hanggang makahanap kayo ng bago ninyong sekretarya. Pasensiya na po…”

“Next 15-30 days? Kalahating buwan? Bakit?” Nakita niya ang letter of resignation sa ibabaw ng mesa.

“Tsk! Tsk! Tsk! Bakit ngayon pa kung kailan…” Napabuntunghininga si Xander.

Hindi niya tuloy alam kung ano ang gagawin. Sandali siyang huminto, yumuko at nag-isip kung ano ang gagawin sa halip na magalit at bumunganga. He is calm under pressure. Natigilan siyang bigla at napasandal sa kanyang malambot na upuan.

“I am getting married, Sir Xander.”

Hindi pa makapaniwala si Xander hanggang sa makita niya ang wedding invitation sa ibabaw ng kanyang mesa. Buntis na rin daw kasi siya.

“Kailangan ko na rin pong harapin ang pagpapamilya, Sir.“ Iyon ang huli nilang pag-uusap. Bago umalis, inayos pa rin niya ang kanyang 15-day schedule.

Nakipag-bargain pa si Xander. Tatanggapin pa rin niya si Eula sa kompanya matapos niyang ikasal at manganak pero tinanggihan niya ang alok na iyon.

Hindi sumagot si Eula, bagkus ay sinabi niya, “Kayo po ba, walang balak? Mauunahan ko na po kayo? Napag-usapan na rin po namin ni Lucas na pagtutuunan ko muna ng pansin ang aming pamilya…ang aming magiging mga anak. Sir, malaki naman po ang naipon ko. Sapat na po iyon upang magpasimula ng aming buhay,”

Biglang natawa si Xander sa kanyang sarili sa kauna-unahang pagkakataon ng kanyang buhay. Pag-aasawa? Pagpapamilya?

Buti pa si Eula, she has finally decided to build her family. As in desidido siya dahil hindi na siya papipigil. Siguro ito na rin ang panahon para mag-isip- isip ng future.

Maaga pa lang, na-stress na siya sa kanyang nalaman. Whew! Niluwagan niyang ang kanyang necktie. Napatingin siya sa tambak na papeles sa ibabaw ng kanyang mesa. Napahawak siya dito na parang ipinagpi-pray over. Pinag-iisipan kung ano ang unang makabubuting gawin. He is into deep and serious thinking. He feels the stress.

Stress is real.

Iyong meet-up lang nila ni Victorina na nauwi sa one-night stand sa kung sinong babae lang.

He considered it the worst meet-up of all because he never expects himself to carelessly take someone else into bed ng hindi pa niya nakikilala ng lubusan, lalo nang kung noon lang niya nakita.

Noone ever knew why until that day he is still a bachelor. Pinagsisihan niya ang araw na tuluyan siyang umalis ng hotel.

Alam niyang may nagawa siyang hindi tama. Nasira niya ang kinabukasan ng babaeng iyon.

After nilang magkita ni Mr. Newman ay hindi na niya nababanggit sa usapan ang kanyang mga anak. Nahahalata niya ang matinding lungkot sa matandang lalaki.

Madalas rin silang magkita at uminom sa Club Roman pagkatapos ng kanilang trabaho.

“Xander, take over my company.” Sumandal ang matanda na animo’y pagud na pagod sa kanyang trabaho. Umiling-iling ang lalaki.

“May problema po ba?”

“I don’t think I can make her come and manage our business. Siya pa naman ang inaasahan kong magmamana ng lahat ng ito. Mahirap na may anak kang babae. Hindi mo maaasahan sa negosyo.”

“Tito, puwede naman po siguro ninyong kausapin ng masinsinan.”

Naglabas na ng sama ng loob ang lalaki. Gusto na niyang awatin ito dahil nakarami na sila ng inom. Nakinig na lang siya sa kanyang mga hinaing.

Yeah, Valdemor Newman owns a big and successful company for two decades, Halos kasing edad nito ang Mondragon Textile Company.

“I need a secretary, ASAP.” utos ni Xander. At hindi naman sila nabigo. May mga aplikanteng dumating.

“Ms. Lily Beckham, your next…” sabi ng babae.

Tumayo siya at naglakad patungo sa loob ng opisina.

And her fate will be decided after the interview with the boss.

Kumatok siya ng tatlong beses atsaka pumasok ng marinig ang “Come in” sa loob ng kuwarto.

He put down his glasses and looked at her from head to toe and from toe to head. Ramdam niya ang pagbabago ng temperatura sa loob at biglang bumilis ang tibok ng kanyang puso. Biglang nag-init ang pakiramdam niya.

She stopped from there. Hindi siya makaalis sa kanyang kinatatayuan.

“Good morning Sir. I am Lily Beckham, ” But he signaled to stop so she stopped. At pa-simple niyang tinangkang tanggalin ang pagkakasabit ng takong sa carpet.

“Mangangalay ka sa pagtayo. Angtaas pa naman ng heels mo,” sumilip siya sa gilid ng mesa.

Pinagpawisan siya sa sitwasyon ng iangat niya ang kanyang sapatos ngunit sumabit ang kanyang takong sa himulmol na sinulid ng carpet. Mabilis ang kilos ng lalaki at nasalo siya nito.  

Yumuko ang lalaki. Iniangat ng bahagya ang kaliwang paa ni Victoria upang tanggalin ang pagkakasabit ng sinulid sa kanyang takong. Nawala sa loob niyang mapahawak sa ulunan nito.

“Thank you, Sir.” Ni hindi niya alam kung paano hihingi ng pasensiya sa aksidenteng nangyari. “Sorry, Sir. Pasensiya na po,”

Iyon din ang simula ng mas kapana-panabik na encounter nilang dalawa.

“Are you okay now?” Muling tanong nito.

Tumango lang si Victoria ni hindi na niyang magawang tumingin sa kanyang kausap. Kailangan niyang makuha ang spot na iyon sa Mondragon.