CHAPTER 1: IANNE

IANNE RAIN DEMILLO’S POINT OF VIEW, 

Pawis na pawis ako habang patungo sa may bench na kinalalagyan ng bag ko. Agad kong kinuha ang water bottle ko sa bag at nilagok ito. Pagod na pagod ako sa practice namin ngayon sa basketball. Malapit na kasi ang laban namin sa ibang school.

“Pawis na pawis ka na naman,” saad ni Rica habang pinupunasan ng towel ang noo at leeg ko na punong puno ng pawis.

“Haler! Basketball po ang nilalaro ko kaya sino ang hindi pagpapawisan?” pilisopo kong bulong dito dahil baka may makarinig sa boses ko. Ang lambot at ang landi pa naman ng boses ko.

“Huwag mo akong mapilosopo diyan Ianne Rain Demillo ha! Baka ibuking kita rito,” nanggigigil niyang saad sa akin.

Hinarap ko siya at nginitian at saka kinurot ang pisnge niya.

“Joke lang, eto naman! Ang cute cute mo talaga! Huwag mo akong tawagin sa buo kong pangalan, nakadidiri kaya!” gigil ko ring saad at binulong ang huli kong sinabi habang kinukurot ang pisnge niya.

“Nakaiinggit naman si Rica, nilalambing siya ni fafa Ianne,” tila nagseselos na saad ng isang babae.

Maraming sumang-ayon sa kaniya at halata mong naiinis na naiinggit ang iba kay Rica.

Lumingon lang ako kay Rica at tinawanan siya. Nakasimangot lang siya dahil alam niyang maraming may galit sa kaniya, kulang na lang ay lamunin siya ng mga babae rito ng buhay.

Hindi naman sa pagmamayabang pero parang ganoon na nga. Sikat ako rito sa eskwelahan namin, maraming babae ang nagkakagusto sa akin. Ang basketball team at si Rica lang ang kaibigan ko rito, pero kay Rica ko lang nasabi ang lahat ng sekreto ko.

Hindi naman sa takot akong mawala ang kasikatan ko, sadyang umiiwas lang ako sa mapanghusgang mga tao. Takot akong pandirihan at kutyain ng ibang tao dahil sa kung sino at kung ano talaga ang gusto ko. Takot akong maitakwil ng sarili kong mga magulang, lalong lalo na ni Papa.

Ang akala ng lahat ay may namamagitan sa amin ni Rica na minsan ay pinangangatawanan na lang namin para mapaniwala ang lahat na lalaki talaga ako, pero ang totoo ay lalaki rin ang hanap ko.

Alam ni Rica ang lahat pero nakiusap ako na sa aming dalawa lang iyon. Kaya super close kaming dalawa dahil na rin sa pareho kami ng choice pagdating sa fashion at nagkakasundo kami sa mga pambabaeng bagay. Sa kaniya ko lang naipapakita ang tunay na ako at kung ano ang tunay na nararamdaman ko. Kahit ang mga magulang ko ay walang alam tungkol dito. Ang alam din nila ay may namamagitan sa amin ni Rica.

Wala akong ibang choice kung hindi itago ang tunay na ako at gumalaw ayon sa kagustuhan ng mga tao sa paligid ko. In short, walang kalayaan. Hindi ko rin naman ginusto ang pagkaguluhan ng mga babae, pero ito lang ang magagamit ko upang itago ang totoong ako.

“Hoy! Tulala ka na diyan. Anong iniisip mo? O baka sino ang iniisip mo? Lalaki iyan ano?” Nagising ang diwa ko nang magsalita si Rica na pinagdiinan pa ang salitang ‘sino’ at may naglalarong ngisi sa kaniyang mukha.

“Pinagsasabi mo?” tanong ko at kinunutan siya ng noo. 

“Iniisip mo iyong abs ng mga ka-team mo ano? Share mo naman sa akin iyong hitsura, malalaki ba iyong ano?” bulong ni Rica sabay pabiro akong sinisiko.

“Hoy! Anong malaki? Manahimik ka nga, ang laswa ng utak mo!” namumula kong sagot sa kaniya.

“Bakit ka namumula diyan ha? Ang ibig kong sabibin ay malaki ang heart. Ikaw ha, iniisip mo nga ano? Grabe ka ayaw mo man lang i-share sa akin. Nakatatampo ka,” nakanguso nitong turan sa akin.

“Huwag kang ngumuso babae, nagmumukha kang bibe!” nandidiri kong saad sa kaniya.

“Kiss mo na lang ako baby Ianne, please!” Nanlaki ang mga mata ko nang lakasan niya ang boses niya na animoy nang-iinggit ng mga tao sa paligid namin.

“H-Hoy babae! Hinaan mo nga iyang boses mo. Nakakadiri ka Rica!” inis kong singhal sa kaniya. Nginisian niya ako nagsimula ng magtubig ang mga mata niya, heto na naman siya sa paganiyan ganiyan niya.

“R-Rica,” kinakabahan kong tawag sa kaniya. Mukhang may hindi magandang mangyayari.

“Isang kiss lang Ianne, ayaw mo pa akong pagbigyan? Sabi mo mahal mo ako tapos kiss lang hindi mo pa maibigay?” Umakto pa itong tumayo at nagpunas ng luha. Lalo pa yatang lumakas ang boses nito. Mahabagin! Pinagtitinginan na kami ng mga ka-team ko at ng mga kapwa namin estudyante. 

Humanda ka talaga sa akin mamayang uwian Rica! Jusko lamunin na sana ako ng lupa dahil sa kahihiyan na ito, kahihiyan na dinulot ni Rica.

Tumayo na rin ako at inalo siya para matigil na ang kalokohan na ito, napapikit pa ako ng mahigpit.

“I’m sorry b-baby—” Halos malunok ko ang dila ko nang banggitin ang mga katagang iyon. Nakakikilabot sa pandinig, nakadidiri at nakasusuka. Kasumpa-sumpa ka talaga Rica! Muling sumilay ang ngisi sa labi niya.

“I-I’m sorry Rica, let me k-kiss you.” Namumula na ako pero si Rica ay nakangisi lang sa akin. Humanda ka talagang babaita ka!

Lumunok ako at dahan-dahang nilapit ang mukha ko sa kaniya, napapikit pa ako  at nilapat ang labi ko sa pisnge niya. Nakadidiri, pagkauwi ko ay agad akong magsisipilyo. Baka mahawahan ako ng virus ni Rica.

Rinig ko ang tilian at ang mga naiinggit na boses ng mga kapwa namin estudyante sa buong paligid. Isa itong kahihiyan para sa akin.

“Ako naman fafa Ianne!”

“Ako na lang ang halikan mo!”

“Harap harapang panloloko naman ito fafa Ianne!” 

“Speed si Ianne!”

“Paturo naman kung paano iyan, Senpai!”

Napuno nang sigawan ang buong paligid dahil sa nangyari. Kinakantyawan na rin ako ng mga ka-team mates ko.

“Thank you baby Ianne, the best ka talaga!” tuwang tuwa niyang saad sa akin at dinamba ako ng yakap.

“Paano ba iyan? Naisahan na naman kita,” bulong niya sa akin. Niyakap ko siya pabalik, sobrang higpit at nanggigigil, iyong tipong mapipisa na siya.

“Humanda ka talaga sa akin,” bulong ko pabalik, tinawanan niya lang ako.

Pagkatapos ng laro namin ay dumiretso na kami sa locker room. As usual habang naglalaro kami ay maraming tumitili ng pangalan ko. Hindi naman ako ganoon kagaling sa basketball,  pero kailangan ko ito for scholarship. Alam naman ng mga tao rito na scholar lang ako pero hindi hadlang iyon para hindi nila ako magustuhan. May mga bakla ring naghahabol sa akin pero pasensya na sila, kapiderasyon nila ako. 

Maraming nagbibigay ng letters at chocolates sa akin, minsan pa nga ay bulaklak. Ang iba pa nga ay nagtatangka ng manligaw, pero pasensya na sila dahil lalaki rin ang hanap ko. Kahit isa sa kanila ay wala akong pinayagang manligaw or naisipan kong ligawan dahil na rin siguro sa iba talaga ang hanap ko.

Nagkaroon din naman ako ng nobya pero hindi talaga kaya ng sikmura ko. Ewan ko ba sa sarili ko, hindi ko nga alam kung kailan nagsimula ito. Sukang suka ako kapag lumalapat ang mga kamay ko sa balat ng mga babae, kay Rica lang talaga ako komportable.

Simula pagkabata ay palaaway na ako, pangarap ko pa nga raw maging kagaya ni Manny na isang fighter pero ngayon ay wala na akong lakas ng loob makipag-away. Naging malambot ako at naging mahinhing lalaki. Nagkukunwari lang akong matapang kahit ang totoo ay mahina ako.

Natigil ang pag-iisip ko nang magsalita ang isa sa mga ka-team ko.

“Huy tulala ka na diyan, magpalit ka na at uwian na. Huwag mong isipin si Rica, mahal ka noon!” saad nito sa akin at binato sa akin ang tuwalya na galing sa beywang niya.

Gustuhin ko mang amuyin ay baka mahalata nila ako kaya pabiro ko itong binato pabalik sa kaniya.

“Siraulo! Oo na,” sagot ko kay Kevin, habang nagpipigil na mautal. Actually gwapo si Kevin, isa siya sa mga naging crush ko. 

Umiling ako at napagpasyahan nang magbihis na. Pagkalabas ko ng gate ay maraming babae agad ang lumapit sa akin at pinagkaguluhan ako. 

“Ianne!” sigaw nila sa pangalan ko.

“Pagod ka baby, binilihan kita ng drinks.” Maarte ang boses nito at nakasuot ng maikling damit na kinulang sa tela. Kung hindi ako nagkakamali ay siya si Venice, sikat din siya sa eskwelahan na ito.

“Ako rin bumili ng drinks for you,” saad pa ng isang babae habang nagpapa-cute sa harapan ko.

Napapikit ako ng sunod-sunod na silang nag-abot sa akin ng inumin. Ang ingay ng buong paligid, sabay-sabay silang nagsasalita at ang iba pa ay tili ng tili. Sa totoo lang ay nandidiri ako, huhu. Can someone save me from this disaster? 

“Tabi! Tabi mga babaeng umaalingid sa baby Ianne ko!” sigaw ng isang boses mula sa likuran ng mga kumpulang babae. 

Oh ghad Rica! You’re my life saver! 

Biglang nahawi ang mga babaeng nagkumpulan sa harap ko ang iba ay nagrereklamo pa dahil sa pagdating ni Rica. Istorbo raw ito at panira ng diskarte.

“I’m sorry I’m late, did they hurt you?” nag-aalala niyang tanong sa akin sabay sinamaan ng tingin ang mga babae at bakla sa paligid namin. Inirapan siya ng mga ito at sinamaan din ng tingin pero binelatan niya lang ang mga ito, lalong ginagalit. Siraulo talaga itong babaeng ito.

“N-No, tara na!” nahihiya kong saad at hinigit na siya paalis doon. Nang makalayo  na kami ay nakahinga na ako ng maayos.

“Wah! Salamat babae! niligtas mo na naman beauty ko, muntik na akong mahimatay roon.” Napapunas pa ako ng pawis ko dahil sa nangyari.

Nakadidiri talaga ang pagkaguluhan ng mga babae, iww kaya as in.

“Ako pa ba? Ako lang ito, si Rica.” Kumindat pa ito sa akin at saka ako siniko. Tinawanan ko lang siya at inakbayan.