Mag-log inShare
KABANATA 59.
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56
Kaugnay na kabanata
IMITATION. KABANATA 60.
Sa isang supermarket malapit sa hospital sila tumungo. Bumili siya ng mansanas dahil bigla ay gustong kumain ng mansanas ng mga anak niya.Suot ni Destiny ang isang baseball cup at nakasuot ng isang leather jacket na itim. Sumbrero ni Andres at leather jacket nito ang kanyang suot na nasa loob ng sasakyan nito.Alam niya ang rason kung bakit ayaw ni Andres na maibalandra ang mukha niya. Walang alam ang publiko sa totoong pagkatao niya at hindi rin alam ng mga ito na wala na si Serenity. Mabibilang lang sa daliri ang mga taong may alam sa totoo niyang pagkatao. “Wala akong ibang iniisip kundi ang protektahan ka at ang mga anak natin. Like what I've told you. Esentro mo ang paningin mo sa mga taong mahalaga sayo at takpan ang tenga sa mga ingay na maririnig mo mula sa labas. Please, trust me and leave everything to me.” Sa halip na matuwa sa sinabing iyon ni Andres, ay mas lalo siyang kinabahan. Tahimik na pamumuhay lang naman ang gusto niya at makitang masaya ang mga anak niya. Alam
IMITATION. KABANATA 61.
Walking down memory lane, the scene of Bernadette and Andres was the most painful. Sa tuwing naalala ni Destiny ang tagpong iyon ay hindi niya maiwasan ang masaktan. “What should I do for you to forgive me?” “I already forgave you a long time ago, Andres.” Humarap siya kay Andres kasabay ng isang ngiti na gumuhit sa kanyang mga labi. Walang pag-aalinlangan na hinaplos niya ang pisngi ni Andres. “Ama ka ng mga anak ko, Andres at sapat na dahilan na iyon upang patawarin kita. We both made mistakes. Kapwa tayo nagkamali at nasaktan ang isa't-isa, and forgiveness is what we both need for us to live peacefully. May mga anak tayo at ang mga anak natin ang dapat natin pagtuunan ng pansin at hindi natin magagawa iyon kung may galit at hinanakit pa rin sa mga puso natin.” “Destiny.” Muli ay isang mahigpit na yakap ang iginawad nito sa kanya. There is no second thought. She hugs him back. “Mama!” Tili ng kanilang mga anak ang sumalubong sa kanila. Nagsilundagan ang mga ito mula s
IMITATION. KABANATA 62.
“Ano daw?” Si Amaya na tila nabigla at hindi na proseso ang sinabi ng ama.“Sabi niya Amaya, I. Am. Your. Father.” Si Amihan na binanggit ang sinabi ng ama na inisa-isa ang bawat kataga. “Siya daw ang papa mo, Amaya!” “Pa-Papa ko?”Andres swallowed hard. Bigla itong nataranta. “Oo, siya daw ang Papa mo,” pagpapaliwanag ni Amihan sa kambal nito bago bumaling sa kanya. “Ibig sabihin ba mama ako lang ang anak ni Dada Red?”“Fvck!” Mahina na napamura si, Andres. Siniko niya ito at pinanlakihan ng mga mata. “Nasa harap ka ng mga bata. Wag kang magmura.” saway niya.Hinarap niya ang mga anak kasabay ng mahinang tawa. “It's not funny, Destiny.” Bulong ni Andres sa kanya sabay pisil ng kanyang hita na ikinaigtad niya. “Anak, Amihan hindi ganon iyon. Ikaw at si Amaya ay sabay na lumaki sa loob ng tyan ni Mama at sabay kung iniluwal. Ibig sabihin iisa lang ang papa ninyo ni Amaya.” “E diba nga mama, si Joyce na klasmet ko at ang ate niya na si Matet iba-iba ang tatay. Si joyce tatay niya
IMITATION. KABANATA 63.
Dalawang araw na ang nakalipas ngunit walang Andres na dumalaw. Nakatayo si Destiny sa balkonahe at nakatanaw sa labas. Nagbabakasakali na matanaw si, Andres. Iniisip niya kasing nasa labas lang ito ng bahay ni Greg at palihim itong sumisilip.Nitong nakaraang araw kasi ay napapansin niya ang isang itim na kotse di kalayuan mula sa bahay. Natatanaw niya iyon mula sa balkonahe. Naisip niya na baka si Andres ang sakay ng kotse at palihim na sinisilip ang mga bata.“Andres.”Napahaplos siya sa kanyang dibdib. God knows how much she wanted to be with him. After all these years, she still loves him. Walang nagbago sa nararamdaman niya para rito. Ngunit kailangan niyang pigilan ang pagnanais na makasama ito alang-alang sa kapakanan ng mga anak at nakakarami. She felt concaveness deep in her heart, and she knew that only Andres could fill the hole of emptiness she felt. Papalubog na ang araw. Ilang oras mula ngayon ang maghahari na naman ang dilim. “Andres!” Napakapit ang mga kamay niya
IMITATION. KABANATA 64.
Anong ginagawa niya rito? Bakit siya rito pinapunta ni Andres? Ano ba ang iniisip ng lalaking yun? Bigla ay kinabahan siya. Ngunit ang kaba na iyon ay kanyang binalewala. Mas nanaig sa kanya ang makausap ang ama ng kanyang mga anak. Kailangan niya itong makumbinsi na bawiin ang pag file ng custody dispute. Naghahalo ang inis at kaba niya sa damuhong ama ng mga anak niya. Kahit kailan talaga ay gustong-gusto siyang nahihirapan ng damuhong iyon. “Boss nandito na po si ma’am sa baba. Sige, boss. Sasabihin ko po.” Napalingon siya sa lalaking nagdala sa kanya rito. Alam niyang si Andres ang kausap nito sa kabilang linya “Pasok po kayo sa loob ma’am. May babae po na naghihintay sa inyo sa lobby ng hotel at maghahatid sa inyo kay boss!” “Salamat po!” “Walang anuman po, ma’am.” Madilim na ang paligid. Mabilis ang mga hakbang na pumasok siya sa loob ng hotel. Agad na hinanap ng kanyang paningin ang babaeng sinasabi ng lalaki sa kanya na inutusan ni Andres. Malawak ang bulwagan ng ho
IMITATION. KABANATA 65.
Tama na ang pitong taong pagtitiis. Pagtitiis sa matinding pangungulila sa lalaking mahal niya, at ama ng kanyang mga anak. Wala ng rason pa upang matakot. Andres proclaiming his love for her is enough to trust him once again and to fight for him. Tunay ngang isa siyang dakilang marupok. Apat na araw pa lang ng muling nagkrus ang kanilang mga landas ni Andres pero heto siya ngayon. Nakakulong ang mukha sa mga palad ni Andres habang pinagsasaluhan ang isang mainit na halik.Halik na puno ng matinding pananabik para sa isa’t-isa. Andres's tongue is wandering inside her mouth, naglulumikot ang mainit at mapagpala nitong dila sa kalooban ng kanyang bibig. Bawat galugad ng mainit nitong dila ay naghahatid ng ibayong kiliti sa kanyang katawan, at ang kanyang mga sensitibong parte ay agad rumisponde. She felt her nippl3 hardened and her core tingling. Ang kanyang labi at dila ay rumisponde at pilit pinapantayan ang paraan ng paghalik nito sa kanya. They were licking each other's lips, and
IMITATION. KABANATA 66.
Magkahawak kamay na nilisan nila ang penthouse. Pagbukas ng lift ay agad na napalingon sa kanila ang mga babaeng nasa reception at maging ang ilan na nakasalubong. Andres wrapped his arm around her waist as they walked toward the doorway. Nakayuko siya at hinayaan ang mahabang buhok na bahagyang tumabing sa kanyang mukha. Pagdating sa labas ng hotel ay isang sasakyan na itim ang naghihintay sa kanila. Nakatayo sa tabi ng sasakyan ang lalaki na naghatid sa kanya kanina dito sa hotel.“Sir Magandang gabi po. Ito po ang susi.” Inabot ng lalaki kay Andres ang susi na agad naman nitong tinanggap.“Sige na. Umuwi ka na.”“Sige po, sir. Ilang sandali lang ay tumatakbo na ang sasakyan sa kahabaan ng highway. Andres is holding her hand with his free hand. Ang isang kamay nito ay nasa steering wheel. Nakatuon ang paningin nito sa daan habang paminsan-minsan na dinadala nito sa labi ang kanyang palad at hinahalikan.Napalingon siya rito. Gumuhit sa labi ang isang matamis na ngiti. Kahit naka
IMITATION. CHAPTER 67.
They have been through a lot of pain and hardship in the past years. Ngayon na muli na silang magkasama at mayroon ng mga anak ang lahat ng sakit at hirap na pinagdaanan sa nakalipas na mga taon ay biglang nawala na parang bola.Andres is standing at the door leaning on the door jamb, crossing his arms in his chest. Nakangiti na tinatanaw niya ang ina ng kanyang mga anak na naghahanda ng agahan sa isang papag na kawayan na nasa lilim ng isang mayabong na punong acacia.Tinatangay ng hangin ang mahabang buhok ni Destiny, at sinasayaw ang mahabang palda nito. Destiny was wearing a long white pleated skirt, na pinarisan nito ng isang off-shoulder white loose tops. She was a sight to behold. Tumatama sa bandang likuran nito ang kulay ginto na pang-umagang sinag ng araw. Natatamaan ng sinag ng araw ang expose na balat nito, na mas lalong nagpapakinang sa taglay nitong kagandahan.Isang marahas na pagsinghap ang kanyang pinakawalan. Three days and nights na sila dito sa resort ng mga Alta
Pinakabagong kabanata
IMITATION. EPILOGUE.
It was six, ngunit maliwanag pa rin ang buong paligid. Destiny was standing at the bedside while staring into the beautiful view in front of her. Tanaw mula sa bed ang buong gold coast, bughaw na bughaw ang karagatan at kulay kahel ang kapaligiran. Nakakamangha sa paningin ang tila octopus na hugis ng mga nakahilerang mini villa na tila nakalutang sa bughaw na dagat. The view was breathtakingly beautiful. “Beautiful!” Hindi mapigilang niyang sambit. “Indeed!” Mahinang sambit nang asawa niya. Marahan na humaplos ang palad nito sa kanyang magkabilang braso at pinatakan ng magaan na halik ang kanyang expose na balikat. Bawat dampi ng labi nito sa kanyang balat ay naghahatid ng kakaibang init sa kanyang buong katawan. Naipikit niya ang kanyang mga mata sabay itinagilid niya ang ulo upang bigyang laya ang labi nito sa paghalik sa kanya na ngayon ay gumagapang paakyat sa kanyang leeg tungo sa kanyang punong tenga. Isang marahas na pagsinghap ang kanyang ginawa ng maramdaman ang m
IMITATION. KABANATA 90.
What if I never knew?What if I never found you?I never had this feelin' in my heart. How did this come to beI don’t know how you found meBut from the moment I saw you Deep inside my heart, I knewBaby, you're my Destiny.Mark 10 verses 8 and 9.And the two shall become one in flesh. So they are no longer two but one in flesh. Therefore, what God has joined together there is no one can separate.“The first time I laid my eyes on you twenty-two years ago, my young heart knew that it was you. It was you whom I wanted to spend my life with. That's why I fought for you, and did everything to have you!” Isang marahas na paghinga ang ginawa niya. Rinig na rinig ang marahas na paghinga niyang iyon sa loob ng simbahan dahil nakatuon ang mikropono malapit sa kanyang bibig. Everyone laughs. Destiny smiled and wiped her tears. “But fate played tricks on me, I fought for the wrong person, kneeled in the wrong person, and even wasted my tears on the wrong person. But gladly that that wrong
IMITATION. KABANATA 89.
Mula sa di kalayuan ay nakangiti na nakatanaw si Red kay Andres at Destiny. Isang marahas na paghinga ang kanyang ginawa sabay tingala sa kalangitan.“Are you happy now, Buttercup? Natupad na ang gusto mo. I hope you are watching right now!” Isang marahas na muling paghinga ang kanyang ginawa, kapagkuwan ay sinenyasan niya ang waiter na may dalang alak. Lumapit ito sa kanya. Agad na kinuha niya mula sa bitbit nitong tray ang alak at marahas na tinungga.“Thank you!” Nakangiti niyang wika sa waiter sabay patong ng wala ng laman na kopita sa bitbit nitong tray pagkatapos ay tumungo sa kinaroroonan ng mga magulang.Humalik siya sa pisngi ng ina at tinapik sa balikat ang ama. “Mauna na ako, Ma, Pa. See you the day after tomorrow!”“Saan ka na naman pupunta ha?”“Somewhere, Ma. Don't worry about me, huh!” “Red—”“I'll go ahead ma!” Agad na pinutol niya ang pag-uusap sa ina. Alam niya naman kasi kung ano ang sasabihin nito sa kanya. “Take care, son!” Ang ama.“I will, Pa!”Nagpaalam muna
IMITATION. KABANATA 88.
“Mama, Papa!” Mga munting tinig na iyon ang nagpamulat sa kanyang mga mata. Bigla ay naitulak niya si Andres. Ngunit hindi ito natinag. Natawa lang ito ng mahina nang bitawan ng labi nito ang kanyang mga labi.Kung kanina ay uminit ang kanyang katawan dahil sa matinding pagnanasa ngayon ay iba na ang dahilan ng pag-iinit na iyon. Init ng pagkapahiya sa mga anak.Nakita kaya ng mga anak nila ang pagpisil nito sa kanyang pang-upo? God, uminit ang mukha niya. Wag naman sana makita ng mga anak ang ginawa nitong pagpisil sa pang-upo niya lalo na si Amaya, siguradong hindi siya tantanan nito ng tanong.“Naghahalikan na naman ba kayo?” si Amihan.“Lagi na lang kayo naghahalikan. Sabi ni lola bumaba na raw tayo. Mamaya na kasi kayo maghalikan mama. Gutom na po ako!” si Amaya na kung makapagsalita ay parang matanda.Pinandilatan niya si Andres na ngayon ay malapad ang pagkapuknit ng labi habang nakatitig sa kanya. Nag-eenjoy ang manyakis sa pamumula ng mukha niya at pagkapahiya.Lumuhod si An
IMITATION. KABANATA 87.
Makalipas ang ilang linggo ay tuluyan ng nakauwi ng mansyon si Senyor Adriano maging ang anak na si Amihan kasama ang tatlong private nurse na mismong si Tita Luisa ang nag-hire at isang physical therapist. Sa halip na sa sariling bahay umuwi ay sa mansyon tumuloy sina Destiny dala ng pakiusap ni Senyora Edith at Senyor Adriano. Gusto ng Senyora at senyor na makasama ang mga bata sa iisang bahay nang matagal. Naging maingay nga sa loob ng mansyon dahil kay Amaya. “Nanay, maraming salamat po!” Niyakap ni Destiny ang tiyahin. Isa si Tiya Rina sa humubog ng pagkatao niya. Ang kanyang yumaong ina, si Tiya Rosa at Tiya Rina ang mga taong nag sakripisyo upang maitaguyod siya. They raised her with so much love. Pinalaki siyang may takot sa Diyos, may pag-unawa at respeto sa kapwa at higit sa lahat mapagkumbaba at mapagmahal. Mga pag-uugali na kanya ring ituturo sa kanyang mga anak. Niyakap niya ang tiyahin ng sobrang higpit at ang mga luha ay kusang kumawala. This past few days, naging
IMITATION. KABANATA 86.
“Bakit wala?” takang sambit na tanong ni Destiny.Sa halip na sagutin ito ay hinila niya ito at mabilis ang mga paa na humakbang sa silid ng ama. Dumagundong ang puso niya at halos hindi siya makahinga. Nakailang hakbang lang sila ay nakita na niya ang nakabukas na silid ng ama. Tumigil siya. Hinarap niya si Destiny. He cupped her face with his trembling hand. “Babe, Tin. Whatever happens, isipin mo na lahat ay malalagpasan natin. Malalagpasan natin ng magkasama. Naintindihan mo ba ako?”“Andres!” mahina nitong usal. Nakaukit ang matinding pag-alala sa mukha nito. “M-May problema ba?”Sa halip na sagutin ito. Muli niyang hinawakan ito ng mariin sa palad at hinila tungo sa silid ng ama. Isang hindi inaasahang eksena ang sumalubong sa kanila na kapwa nagpapako sa kanila sa kanilang kinatatayuan.Amaya was feeding his father a grapefruit. Nakaupo sa bed ang kanyang ama at nakasandal sa headboard ng kama. Habang si Amihan naman ay nakaupo sa wheelchair at nakangiting nanood sa pagsubo ni
IMITATION. KABANATA 85.
Hinuli niya ang palad nito na humahawak sa kanyang naghuhumindig na simbolo at ipinako niya iyon sa uluhan nito. He spread her legs with his legs then guided his shaft to enter the cave of wonders.“Ahh!!!”“Tin, ahh!”Kapwa na nagpakawala ng malakas na ungòl ng marahas na isinagad niya ang sarili sa loob nito. Napaarko bigla ang katawan ng mahal niya. Ang maramdaman ang kanya sa loob nito ay ibayong sarap ang dulot no’n sa buo niyang sistema. Agad na humugot baon siya sa katamtamang bilis sabay hinuli ng labi niya ang labi ni Destiny.Destiny kissed him back. Nagsipsipan ang kanilang mga labi, at ang mga dila ay animoy nagpaligsahan sa loob ng kanilang mga bibig, nagpaligsahan sa kung sino ang mangibabaw, at unang makasipsip.Naglilikha ng tunog ang kanilang nag-sipsipan na mga labi na sinasabayan ng nakakaliyong masarap na tunog ng bawat banggaan ng kanilang ibaba.A groan escaped from his throat as Destiny svcked his tongue, pumaikot maging ang mga braso nito sa kanyang leeg kasab
IMITATION. KABANATA 84.
Nanginginig ang mga kamay ni Destiny, ang dibdib ay naninikip, at ang puso ay dumadagundong. Kanina ng dinala siya ni Andres sa mismong silid nito, naglalaro na sa isip niya ang ilang malabong eksena, at maging ang munting mga tinig ay kusa niyang naririnig.Mula sa silid nito hanggang sa gazebo, at sa pagsakay ng private chopper hanggang sa marating nila ang enchanted kingdom. Hindi siya nilubayan ng mga malabong eksena na iyon, at ang mga malabong eksena na iyon ay tuluyang luminaw ng makasampa siya ng tuluyan sa Ferris wheel.Halos gusto niyang sumigaw at sa unang pagkakataon ay nakaramdam siya ng galit sa kambal. Tinatanong niya ang sarili kung bakit ito nagawa sa kanya ni Serenity, kung bakit nagawa nitong ilihim sa kanya at Andres ang lahat.Parang pinong kinukurot ang puso niya, ramdam na ramdam niya ang sakit at hirap na pinagdaanan ni Andres sa mahabang panahon. Ngunit sa kabila ng naramdaman na galit sa kambal ay namayani pa rin sa isip at puso niya ang pag-intindi at pagpap
IMITATION. KABANATA 83.
“Everything is set, Sir!”“Good!” Agad na binalingan niya si Destiny. Napatitig ito sa private chopper at kapagkuwan ay lumingon sa kanya. Bumuka ang labi nito ngunit agad na muli nito iyong itinikom. Tila ba ito nahihirapan na sambitin ang katagang gustong sabihin. Nalilito ito.“Gaya ng sabi ko pupunta tayo sa isang masayang lugar. Dadalhin kita sa lugar kung saan isa sa lugar na pinaka-gustong pasyalan noon ni Tin-Tin.” Nababakas ang pagkalito sa mukha ni Destiny. Alam niyang tulad niya ay marami rin itong katanungan sa isip. Marami siyang tanong. Tanong na hindi alam kung masasagot pa ba. Dahil ang kaisa-isang tao na makaka-sagot sa katanungan niya ay hindi na nag-eexist sa mundong ibabaw.Ganun pa man ay hindi na mahalaga ang kasagutan sa mga katanungan na iyon. Dahil ang tanging mahalaga ay siya, si Tin-Tin at ang kanilang mga anak. Buong-buo na ang pagkatao niya.it's okay if Tintin did not remember the promises of their young hearts made twenty-two years ago, dahil kung sus
